SPAARFONDS voor B0DEHCULTUUR
Telefoon 408
LEIDEN - STATIONSWEG 43 - Postrekening 11601
VOOR DE HUISVROUW.
BNDISCH NIEUWS.
SPAARBANK
RENTE 4r,25 °|0
BEPOSITO's Rskoming'-Coiiraiit.
Aandeden in het kapitaal
onzer instelling nog tijdelijk
a pari verkrijgbaar
in stukken van f 25©.—
ineen, richten zich vertoornd weder op,
verzinken in starheid. De leider treedt op
en tracht ze te binden, tc vereenigen. Maar
het gelukt hem niet meer, hij wordt over
weldigd door de hem en elkaar verdrin
gende raassa's.
In de Philharmonie, waar Mary Wig
man met haar schitterende troep optrad,
was geen plaats onbezet. Duizenden en
duizenden jubelden haar toe. Het was, alsof
de toeschouwers in deze meesterlijke ver
tolking van een waarachtig nieuwen kunst
vorm een geestelijke bevrijding onder
gingen. Dr. MAX OSBORN.
Nu eerst de belcofde practisehe wenken.
.Wanneer u de uienlucht uit potjes, glazen
of flessehen wilt haleD, bijv. als u ze gebrui
ken moet voor het inmaken van jam, vul
zc dan met tuinaarde en zet ze zoo een paar
dagen in de buitenlucht. Dan zijn ze na flink
schoon wasschen absoluut zuiver voor vruch
ten of geleien.
Kachel- en tabaksrook maken dikwijls lee-
lijko moeten op witmarmeren schoorsteen
mantels; soms zijn het geen bepaalde vlek
ken, doch verkleurt het marmer alleen. Dat
kunt u verhelpen door een papje te maken
van gelijke deelen soda, fijngemalen z.g.
witkalk en krijt met een beetje water. Wrijf
dit goed over de vuile plekken en laat het
er in drogen. Later kunt u het afwasschen
met koud water; dan zult u zien, dat de
vlekken totaal verdwenen zijn.
Dringt het wel eens tot u door, dat wij
huisvrouwen, zoo ontzaglijk veel cmioodigs
en omslachtigs doen; dingen, die we veel
practischer en vlugger op een andere manier
konden klaar krijgen
Ik geloof, dat de groote fout 'm daarin
•zit, dat vrouwen niet methodisch genoeg te
werk gaan. Dat woord alleen boezemt ons
al afkeer in; dat klinkt zoo koud en ODge-
zellig; en daarom schrikken wij terug voor
de daad! Denk bijv. alleen maar eens aan
ons noodeloos heen en weer gedribbel van
de keuken naar den zolder en dan weer
naar den kelder toel Diiar gaat zooveel tijd
mee verloren! Nu heeft u wel eens op uzelf
gelet, wanDeer u begint op te ruimen Tien
tegen één, dat u handen en armen vol pakt,
terwijl u in uw kast series blaadjes hebt
staan 1
Maar behalve bij deze dagelijksche din
gen, kan methodisch-werken ook o.a. bij het'
strijken van goeden dienst zijn. Omdat onze
moeders en grootmoeders staande streken,
daarom doen wij het ook. En toch bestaat
er haast geen huishoudelijk werkje, dat zoo
afmattend en enerveerend is. Het bezorgt
ons hoofdpijn, steken in onzen rug, we wor
den al moeër en moeër tot we eindelijk al
leen nog maar denken: ,,Wat kan ik doen
om niet te gaan huilen V'
Maar weet u, dat u zoowel uw krachten
als uw zenuwen spaart, wanneer u, geknield
op een stoel' liggende, strijkt Dan kunt 11
net zoo goed, of nog beter, kracht zetten
op uw ijzer, want u drukt op uw hand met
do zwaarte van uw ganscho lichaam! O,
zulke dingen zijn zoo eenvoudig, en toch
hebt u er, wed ik, nooit eer aan gedacht!
Een huishouden is toch van evenveel of
meer belang dan een zaak 1 Daarom moeten
wij er net zoo goed onze hersens bij ge
bruiken en alle arbeid besparende metho
den in toepassing brengen!
Citroenen zijn ideaal-vruchten. Je kunt
er zoo heerlijk veel mee doen. Zij geven
altijd een lekker bijsmaakje. Ik leg bijv.
steeds een schijfje citroen op mijn kalfs
lapjes, wanneer zij zacht zijn gestoofd; en
ik serveer de vrucht bij verschillende ge
rechten asperges, spinazie, tomaten, en
bij de meeste eierschotels. Ook is het aar
dig, om er schotels mee te garneeren, maar
dan moet u er óf halve maantjes óf uifcge-
kartelde schijfjes van maken. En u weet,
denk ik wel, dat een reepje citroen in het
vingerkommetje het water verzacht en er
een pittig aroom aan geeft.
Maar behalve vcor deze dingen is de ci
troen ook zeer geschikt als geneesmiddel.
Wanneer u „op" bent, moe in hart en
nieren, zooals een schoonmaakster dat veel
zeggend noemt, en u hebt een naren smaak
in uw mond, druk dan een citroen uit in
frisch water, zóó, dat het een zuur drankje
is, en drink het achter elkaar op; het is
zeer verkwikkend. Of, als u geplaagd wordt
door een barstende hoofdpijn, drink dan
een half uur na elkaar twee glazen water,
ieder met het sap van een hal ven citroen,
wrijf af en too met een schijfje van die
vrucht langs uw wenkbrauwen en slapen,
en de pijn trekt weg.
Heeft u last van maagzuur 1 Het sap van
een citroen, vóór den maaltijd gebruikt,
voorkomt en geneest die hinderlijke opris
pingen.
Een koortspatiënt met kurkdrogen mond
wordt ook verkwikt door een beetje ci
troen, opgelost in warm water; doch geef
het alleen wanneer de dokter het goed
vindt, en dan slechts met kleine beetjes
tegelijk.
Wanneer u lijdt aan een slechte spijsver
tering, kan een glaasje water met een halve,
uitgeknepen citroen, vóór de maaltijden
gebruikt, ook een redmiddel zijn. U moet
dat verscheidene dagen volhouden en dan
geen zoetigheid eten. Verder helpt het sap
van de gele vrucht tegen jicht cn rheuma-
tiek, tegen een opkomende koude en tegen
hoest; maar dan moet u er ieder halfuur
een theelepeltje van nemen en er suiker
door heen doen. En als u gesteld is op een
mooi teint, wrijf dan citroensap met melk
over uw gezicht en hals, en laat het er den
ganschen nacht opzitten.
Hier is een idee voor een paar kleeden,
om achter uw wasehtafel te hangen, wanneer
u nog geen ingebouwde, met marmeren
plaat, bezit.
Koop een el bruin linnen en knip het in
tweeën. Zoek nu uit uw werkmandje al de
wol, overschotjes in helle kleuren, bij el
kaar. Zoom uw kleedjes en werk ze dan
rondom met den flanelsteek, ongeveer l3/h
c.M. lang, in één kleur. Precies in het mid
den maakt u een ruikertje bloemen; hoe
meer tinten, 'des te liever; do steeltjes
bruin, brons of groen en een paar groene
blaadjes. Het moet zijn alsof de bloemetjes
er op zijn gelegd, dus niet peuterig bordu
ren, maar me een lossen steek ze teekenen
met de naald. Daarna maakt u om dit pièce-
de milieu met een kleinen, gelijken rijg-
steek een rechthoekig lijstje ook van één
kleur en harmonieerend met den buitensten
flanelsteek. Ten slotte zet u vier kleine
oogjes aan de bevenhoeken en hangt de
lappen op. Zij beveiligen uw behang tegen
de zeepspatten cn zijn meteen een sieraad
voor uw slaapvertrek.
En eindelijk nog een handwerkjehet op.
frisschen van een ouden hoed. Maak daar
voor een krans van veelkleurige bloemen
of beter iseen band, zoo breed als de bol
van uw afdankertje hoog is cn aan weers
zijden smal uitloopend. Knip eerst het mo
del van dien band in grof linnen of slap
gaas. Maak dan de bloemen door blaadjes
te knippen van oude lappen zij en fluweel,
en deze als bloemetjes te schikken en met
zilver- of gouddraad op het linnen vast te
hechten. Staat het te ijl, dan kunt u de
blaadjes zelf met een paar steekjes in wol
opfleuren. Zorg dat er niets meer van den
linnen ondergrond is te zien en zet dan
aan de beide uiteinden een lintje, waarmee
de krans later om den bol wordt gestrikt.
Het hangt van het model van uw hoedje
en van uw gezicht af, hoe ver de bloemetjes
door moeten loopen; ik denk tot net even.
op zij- van uw hoofd; anders staat het te
zwaar. Overtrek uw oude doppie nu met
.een lap crêpe de chine of taf; zet er den.
krans om heen en een nieuw kapje er in
en u bent klaar met weinig moeite cn voor
een heel klein beetje geld. Met goeden
smaak en keurige afwerking heeft u zeker
veel succes! b
Mail-overzicht loopende tot 24 Mei 1923.
De mailbladen brengen, verdere details
over de aardbeving te Maos, waarover reeds
met een enkel woord werd gesproken. Het
blijkt een ernsligc ramp te zijn geweest, hoe
wel gelukkig zéér gelocaliseerd. Het aan alle
oud-gasten bekende S.S. hotel is één groote
ruine, eveneens het postkantoor. Het station
ligt grootendeels in puin en geen enkel der
steunen huizen is onbeschadigd gebleven, ter
wijl van vele niets anders over is dan een
hoop steenen en balken. De meeste inwoners
Ipij van al hu bezittingen beroofd; het aantal
dooden bedraagt drie, dat der zwaar-gewon-
den evenveel; bovendien zijn er een groot
aantal lichtgewonden.
Men beweert, dat de aardbeving bet ge
volg zou zijn geweest van uitbarstingen of
verschuivingen in den geplooiden bodem van
den Indischen Oceaan. De zeer merkwaar
dige bijzonderheid van de scherpe begren
zing der ramp tot Maos (ook reeds in 1916
opgemerkt, bij een minder ernstige aardbe
ving) zou hierdoor nog grooter worden Im
mers Tjilatjap, Adiredjo en Lebeng, aan of
dichter bij de zee gelegen, bleven gespaard,
terwijl Maos vernield werd door de aardgol-
ving, die juist uit Zuid-Oostelijke richting,
waarin ook die plaatsjes gelegen zijn, aan
kwam.
Er wordt aan gedacht, de thans verwoeste
gebóuwen en woningen, in hout te herbou
wen, een vraag, die ook ïn 1916 reeds over
wogen werd.
Gedurende de staking van hel ÏDlandsch
spoor- en trampersoneel, die met een wel
verdiend échec voor de stakers is geëindigd,
werd een ultimatum tot hervatting yan den
arbeid gesteld en door de directies bekend
gemaakt, dat degenen, welke aan den oproep
geen gevolg gaven, ontslagen waren. Thans,
na afloop, heeft het hoofdbestuur der V. S.
T. P. zich tot de directies gewend met de
vraag, wat de maatschappijen met de stakers
zullen doen. De N. I. S. berichtte, nog geen
definitief besluit genomen te hebben. Bij de
tramweg-maatschappijen zal noogslen9 een
klein percentage weder worden aangenomen
en dan alleen in los dienstverband en op
verlaagd daggeld. Bij de S. S. wordt onder
zocht in hoever het mogelijk zal zijn het ge
heel zonder de ontslagenen te stellen; zoo
mogelijk zullen geen der ontslagen stakers
weer in dienst worden genomen.
Enkele bladen dringen aan op genade
voor recht. Waar intusschen de staking
zonder behoorlijke motieven is uitgebroken
en een sterk revolutionnair karakter had,
terwijl de „slachtoffers" van thans voldoen
de gewaarschuwd zijn, zien anderen terecht*
meer heil in een zéér strenge behandeling,
die afschrikwekkend zal werken, zulks le
meer omdat de inlander altijd geneigd is,
zachtheid voor zwakheid aan te zien.
Bij de spoor-staking zijn door tal van
suiker-employés zeer goede diensten bewe
zen; zulks naar aanleiding van een beroep
op hen gedaan door den Java-suiker-werk-
gevers-bond. De suikerbond, vereeniging der
geëmployeerden, had tégen dat beroep een
(algemeen veroordeeld) manifest uitgegeven,
waaraaji de leden zich echter niet gestoord
hebben. „De Loc." wijst er den suikerbond
nu op, dat de staking feitelijk te vroeg naar
den zin der leiders is uilgebroken en regel
recht gemunt had moeten zijn op den sui
ker-afvoer. Een transportslaking in den af-
voertijd kan aan een industrie onbereken
bare schade doen, schade, welke niet alleen
aandeelhouders treft, maar ook de geëm
ployeerden, van den hoogste tot den laag
ste. De stroeve bewering, dat er voor den
suiker-employé „geen reden" bestaat, om
het beroep van den J. S. W. B. te beant
woorden, doet dus wel wonderlijk aan.
Den 20sten Mei had in het Deca-park te
Batavia een openbare vergadering plaats
van de oud-strijders van Batavia en omstre
ken, bijgewoond door circa 300 veteranen,
waarvan ongeveer de helft inlanders. Een
week te voren waren te Bandoeng en Se-
marang dergelijke bijeenkomsten gehouden,
om aan te dringen op pensioen-gelijkstel
ling voor de gepensionneerden, die vóór en
die ni 1 Januari 1920 den dienst verlaten
hadden.
De vergadering werd ontroerd door eenige
grijze, verminkte en kreupele Inlandsche
oud-strijders, die met talrijke eereteekenen
op de borst, hun eenvoudige beden om hulp
uilten.
Het moet waarlijk wel een heilige plicht
voor onze regeeringen genoemd worden, de
dappere oud-strijders, Eurapeanen en In
landers, voor gebrek te behoeden.
Te Batavia werd op 19 Mei en volgende
dagen het 13de decentralisatie-congres ge
houden, waarvoor groote belangstelling be
stond.
Binnenkort zal een instelling van een
„generale thesaurie" een voldongen feit
zijn. De bedoeling daarvan is, een centrum
te vormeD, waar alle draden van het be-
grootings-beheor en het geldbeheer samen
komen en waar gelegenheid zal bestaan de
voornaamste gebeurtenissen op economisch
en financieel terrein te volgen. In dit cen
traal orgaan zullen de thans bestaande tij
delijke bezuinigragsdienst en de afdeeling
yoor de financieele statistiek moeten op
gaan. Het „Soer. Hbld." juicht het plan
ten zeerste toe en schrijft o.m.Het ontbre
ken ervan is ons waarschijnlijk op milli-
oenen komen te staan. Immers,-men stuit,
wanneer men zich rekenschap geeft van de
oorzaken der financieele ontreddering ge
durende de laatste jaren niet alleen op eco
nomische en politieke omstandigheden, maa;
ook op de technische. De belangrijkste daar
van is het gebrek aan behoorlijke bewaking
van de schatkist. Populair uitgedrukt, is
de taak van de genei ale thesaurie, als de
legendarische bok op de haverkist, 's lands
kas met het lijf te verdedigen tegen aller
lei aanslagen.
Het blad voorspelt ten slotte, dat de
bekwame cn voortvarende lieer Van der
Bussche de eerste Indische thesaurier-ge
neraal zal zijn op het tijdstip, dat de voor
treffelijke laatste Nederlandsche thesaurier-
generaal, de heer Trip,, als directeur van
de Javasche Bank in Indië voet aan wal zet.
Te Soerabaja is de nieuwe Poebengbrug
wat erg eenvoudig uitgevoerd. Dies besloot
de gemeenteraad een bedrag beschikbaar
te stellen om alsnog tot verfraaiing van die
brug over te gaan. Dit werk zal echter niet
worden opgedragen aan de in dienst der
gemeente zijnde ingenieurs, directeuren van
publieke werken, afdeelingschefs, bouwkun
digen enz., doch aan een buitenstaander,
die zich „bereid verklaard heeft" voor een
honorarium van f5000 een verfraaiing van
do brug uit te denkende kosten voor de
werkzaamheden aan de brug zelf mogen
eveneens niet meer dan f 5000 bedragen.
Over een en ander is men te Soerabaja,
zooals begrijpelijk is, nogal ontstemd.
Uit "Weltevreden wordt aan het „Soer.
Hbld" geseind, dat rekening gehouden moet
worden met invoering der aardoliebelasting,
die in de najaarszitting van 1922 dooi* den
Volksraad is behandeld en aangenomen, na
dat de Volksraad de oorspronkelijke redac
tie, die tijdens de behandeling, wat het. ta
rief betreft, was gewijzigd, had hersteld.
Aan de „Sum. Post" wordt gemeld, dat
kort geleden een contract-koelie van de
onderneming Mendaris A ter Oostkust van
Sumatra door een paar koelies van dezelfde
onderneming vermoord werd, die den ver
moorden koelie onder eenige bladeren en
wat afval verbrandden, wat echter slechts
ten deele gelukt is. De daders, die thans
door de politie zijn ingerekend, bekenden
den moord begaan te hebben om f 20 van
hun slachtoffer te vermeesteren.
RECLAME.
De SPAARGELDEN zijn
DAGELIJKS opvraagbaar
1 jaar vast 4,75
2 a
3 5,25
5 6,50
Dekking der Spaar- en Dcpositiegelden op 3t Dec. 1922 121 pCt.
Verhun&'t safeloketten in kaap brand- en
braakvrijo kltiig inrichting.
KAS GEOPEND s
lederen werkdag van 10—1 uur en van 35 uur,
*s Zaterdags van 1011J uur.
i Het dividend over 1922
bedraagt 7è
Uitgebreide Jaarverslagen
worden op .aanvrage
gaarne gratis toegezonden
VRAAGT INLICHTINGEN
8517
wist zelf niet wat ik wilde, en ik stelde me
als een dwaas aan; maar op mijn eerewoord,
mijnheer, ik weet nu heel goed, wat ik wil,
en ik wil Rose en niemand anders in dc we
reld trouwen. Ik wil me onderwerpen aan
eiken proeftijd of onderzoek, wat u wilt;
maar ik zal haar niet opgeven. En dat is
alles, wat ik te zeggen had; ik wensck u dus
nu goeden avond en ga heen".
De heer Holden liet hem gaan en bromde
alleen wat in antwoord op zijn afscheids
woorden, maar hij was er toch van onder
den indruk. De jonge man was flinker dan
hij dacht, en hij scheen ernstig te zijn om
trent Rose. Maar Rose Rose zelve wat
had Rose gedaan of gezegd? De heer Holden
begreep, dat hij dat moest weten, voordat
hij lord Broxbourne en Calherina sprak.
Hij had de sombere overtuiging, dat, als Ro
se de zaken erger voor hem kon maken, zij
het doen zou. Zij was vertoornd geweest,
toen hij zijn toestemming had geweigerd tot
haar engagement met Philip Massingham.
Hij ging dadelijk naar huis en vond haar
nog in het salon, met een roman in haar
handen. Zij keek verschrikt, toen zij hem
zag, en nog meer verschrikt, toen hij *op
haar afkwam, cn zonder omhaal vroeg:
„Rose, zeg me, wat je laatst op dien avond
tegen nicht Catherina hebt gezegd!"
„Wat ik gezegd heb? Hoe kan ik dat zeg
gen 1 Welken avond bedoelt u papa?"
Den avond, dat lord Broxbourne kwam.
Je weet heel goed, wat ik bedoel. Spreek op."
Hij had haar nog nooit zoo hard toege
sproken, en zij kreeg de tranen in haar cogen
„Papa, ik herinner het mij niet."
„Dat is een leugen Rose. Je herinnert het
je wel. En lord Broxbourne eischt een ver
ontschuldiging."
Rose werd bleek.
„lk ik weet zeker, dat er niots te ver
ontschuldigen valt. Of ten minste als ik
Calherina zie, kan ik het met haar in orde
brengen. Zij weet, dat ik niet bedoelde
„Hel komt er niet op aan, wat je bedoelde.
Wat heb je gezegd?"
„Ik zei alleendat zij niet lusschen mij
cn Philip Massingham behoefde te komen.
En dat behoefde zij ook niet. Vooral, omdat
er in haar eigen leven wat geweest was."
„En wie vertelde je iets omtrent een ge
schiedenis uit haar verleden?" vroeg de heer
Holden, onheilspellend koel.
Rose keek hem vast aan.
„Mama", anlwoordc zij. „Zij zei dikwijls,
dat er jets van een schandaal was, dat nie
mand precies wist, en dat dc reden was,
waarom nicht Catherina niet bij ons kon
wonen; en dat u haar beschermde, omdat u
altijd zooveel van haar gehouden hadt. Ik
zag dus niet, waarom zoo iemand tusschen_
Philip en mij ^ou komen."
„En je hebt je nicht beleedigd met dit
alles in haar gezicht te zeggen en toen
lord Broxbourne er bij was?"
„Ik wist niet, dat lord Broxbourne er
was", zei Rose brommig. „Hij stond ver
scholen achter de boomen, naar ons te
luisteren, denk ik. Niemand scheen iets
van hem te weten, voordat hij te voorschijn
kwan zelfs mevrouw Massingham wist
niet
Zij hield op en beet zich op de lip. Zij
had geen plan gehad, zooveel te zeggen.
„Zoo, was mevrouw Massingham er
Ook?" zei John Holden ironisch. „Wij schier
ten op. En wie anders was nog tegen
woordig
„Alleen maar Sydney. Philip kwam met j
«ijn oom." I
„En welke waren de juiste woorden,
waarvoor je verontschuldigingen moet vra
gen?"
„Dat weet ik werkelijk niet." Zij steno
ouder het spreken op. „Dat zullen ze mij
eerst moeten zeggen. Ik mag nu zeker wel
gaan? Ik ben moe en wil graag naar bed."
„Wacht even", zei de heer Holden rus
tig. Hij legde zijn handen op haar schou
ders en keerde haar naar het licht. Rose
zou zich verzet hebben, als zij gedacht had,
dat dat iets zou helpen. Zij was wanhopig
bang. „Kijk mo aan", zei haar vader. Zij
keek en kon haar oogen niet van zijn
streng gelaat afwenden. Hij onderwierp
haar ondanks haar zelve. „Zeg mo nu wat
er gebeurd is."
„Ik zei, dat dat ik opgeofferd moest
worden, omdat omdat zij slecht was
geweest", zei Rose, tegen haar wil, en bij
horten en stootcn, alsof de waarheid met
geweld uit haar gedreven werd. „En ik
nu, ik moet zeggen, dat ik haar sloeg,
maar ik gaf haar alleen maar een duwtje."
„Je hebt haar geslagen Catherine ge
slagen riep John Holden in een soort
van afschuw uit. Hij schudde haar onwille
keurig in zijn toorn en woede, voordat hij
haar gaan liet. Rose deinsde voor hem te
rug en begon te huilen, maar zij durfde
de woorden niet ontkennen. En haar va
der kende haar vermoedelijk goed genoeg
om te weten, dat, wat zij zoo> onwillekeurig
bad toegestemd, slechts een deel wa-s van
wat werkelijk had plaats gehad.
Heb duurde enkele oogenblikken, voor
dat hij weer »prak, en toen was het met
een stem, dio Rose hard en vreemd in do
Doren, klonk.
„Catherine heeft je eens het leven gered,
door je tijdens een ziekte te verplegen,"
zei hij. „Zij is altijd een van je hulpvaar
digste en meest ware vrienden geweest. Jo
weet, hoe hoog ik haar achtte, hoe zelfop^
offerend en toegewijd haar leven is ge
veest. en toch kon je haar beleedigen en
zelfs slaan, omdat zij tusschen jou en dien
nu! van een Massingham kwam Geen won
der, dat lord Broxbourne zegt, dat je ver
giffenis moet vragen. Je zult haar mor
gen excuus vragen, als je prijs stelt op
mijn genegenheid of liefde, Rose. Ik heb
me nog nooit, over jc geschaamd, maar nu
doe ik het."
vDa» is zeker", zei Rose met een huile
rige stem, „als ik slecht over Catherine
dacht-, was het uw eigen schuld, papa; het»
zou voor- mama en mij niet mogelijk ge
weest zijn te denken, zooals wij dedeD,
als u ons de geheele geschiedenis verteld
hadt."
„Ga nu maar dadelijk naar bed en praat
er niet meer over", zei de heer Holden,
kortai. „Je hebt je schandelijk gedragen."
Maar ofschoon hij zoo streng sprak, zonk
hij met een diepen zucht in een stoel neer,
zoodra Rose de kamer uit was. Als de ge-
hesïe geschiedenis bekend was geweest,
zou Catherine nooit door iemand belee
digd zijn. Het kwam nu voor het eerst bij
hem op, dat zij misschien heel dikwijls zoo
iets ondervonden had. "Vrouwen konden ge
makkelijker een vermoeden uitspreken dan
mannen, en al had niemand haar bepaald
een slag gegeven, zooals Hose scheen ge
daan te "hebben, zouden velen haar misschien
behandeld hebben op een manier, die moei
lijker te verduren was dan werkelijke sla
gen. Het scheen John Holden in het bijzon
der hard, dat- zijn dochter de persoon moest
geweest zijn, om Catherine te beleedigen
in tegenwoordigheid van haar echtgenoot.
Deze overpeinzingen, boe smartelijk zij
ook waren, deden hem des te vaster beslui
ten, de zaak tot een eind te brengen. Het
zou inderdaad moeilijk zijn geweest hem
tot bekentenis te-brengen, dat hij ongelijk
had gehad. Zelfs tegenover Catherine was
hij van plan vol te' houden, dat hij steeds
volkomen juist had gehandeld. Maar liet
zou John Holden hard vallen aan Catheri
ne een leugen te zeggen-, en hij hoopte har-
telijk. dat hij haar n?et ontmoeten zou. H»J
I kon het beter met. Gerard de Mauden nl-
I leen afmaken.^
I Rose was naar haar eigen kamer gegaan,
om haar verdriet en ongeluk te beweenen,
I wa.vtoe zij ook het feit rekende, dat John
Holdens greep een plekje had nagelaten
op haar teeren, blanken schouder. Zij b&
keek het bij elk mogelijk licht en weende
:fcën van tranen over de wreedheid vao
haar vader; maar aan haar eigen gedrag
wijdde zij heel weinig aandacht. „Och, ik
zal we! vergeving moeten vragen afschu
welijk vervelend Op deze wijze dacht zij
over het voorval. Zij was eigenlijk niet in
staat to.t berouw. Bii een oppervlakkige
natuur is het verdriet ook oppervlakkig.
John Holden zag haar niet, voordat hij
den volgenden ochtend naar kijn kantoor
ging, en hij liet geen boodschap voor haay
achter.
(Wordt vervolgd).
