LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 9 Juni.
Derde $iad. Anno 1923.
TWEEDE KAMER.
INGEZONDEN.
IN DUITSCHLAND.
FEUILLETON
INDISCH NIEUWS.
flo. 19403.
tl Li®)
(Vervolg van gisteren).
Regeling van weikzaamheden.
'])e VOORZITTER zegt dat het adres
van gelukwensch aan M. de Koningin
ter gelegenheid van Haar jubilé in concept
«reed is en dat het Dinsdag in de afdee-
liogen zal worden onderzocht. Het adres
j3 ontworpen door de commissie, bestaan
de uit den Kamervoorzitter en da heeren
dresselhuys, H. Colijn, Schokking, Kolk
man en Nolens.
De heer VAN RAVESTEI.JN (O. Fr.)
jjeeft bezwaar tegen afdeelingsonderzoek
jan dit adres.
De VOORZITTER zegt dat het niet aan-
aat dit adres publick te maken vóór het
vastgesteld.
De heer TROELSTRA (S.-D.) zegt dat
lijn fractie aan dit adres geen deelneemt.
Hij laat dus de wijze van totstandkoming
van dit adres over aan de burgerlijke par
tijen, wier zaak het is.
De heer VAN RAVESTEIJN (C. Fr.)
'stelt voor het adres in het openbaar te
behandelen.
Het voorstel wordt niet voldoende on
dersteund en het komt dus uiet in behan
deling.
Het voorstel van den Voorzitter wordt
goedgekeurd. Wordt aangenomen met 52
legen 2 stemmen.
(De sociaal-cJemocraten verlieten tijdens
deze stemming de vergaderzaal). Tegen
itemden de communisten.
Wijziging, der Hooger-Onderwijs-wst.
Aan de ordo is liet wetsontwerp tot wij-
tigiug der Hooger Onderwijswet.
De heer VAN RAPPARD (V. B.) acht
'dit een benepen ontwerp. De universitei
ten worden vooral bezocht door kinderen
uit den middenstand, voor wie deze ver
hooging der collegegelden een grooto ver
waring van lasten zal bedragen.
De heer OUD (V.-D.) is ook tegen Bet
ontwerp.
Hij acht deze verhooging ook met in het
belang van het onderwijs.
Do heer VISSCHER (A.-R.) heeft ook
bezwaar. Hij voorziet geregelde daling vnn
den levensstandaard en acht het dus niet
noodig deze gelden te verhoogen. Voor
(le wetenschappelijke vorming van ons
volk acht hij deze verzwarig van lasten
ODgewenscht.
De heer VLIEGEN (S.-D.) verklaart
rich ook tegen deze verzwaring van las-
ton.
De heer VAN WIJNBERGEN (R.-K.)
.verdedigt het ontwerp. Wat het zwaarste
is, moet het zwaarste wegen en verster
king van de schatkist is gewengcht. Hij
acht de bestaande gelden zeer laagin
-vergelijking vooral met de schoolgelden van
H.B.S. en Gymnasium zijn de bedragen
gering.
Dc heer RUTGERS (A.-R.) is ook voor
tic verhooglng. Hij is van oordeel dat de
schatkist deze eischt. Yoor de nadeelcn er
van is hij niet blind, maar hij acht verhoo
ging onvermijdelijk.
Spr. acht het zeer overdreven te spre
ken van den ondergang der cultuur als ge
volg van de verzwaring dezer gelden. Spr.
verwijst naar Duitschland, waar de toe
stand der studenten erbarmelijk is en toch
komt men er. -.
Minister DE VISSER verklaart, dat hij
dit ontwerp heelt ingediend onder pressie
van den minister van Financiën. Hij heeft
den plicht om het financieel evenwicht te
herstellen en daartoe alles in het werk
tc stellen. Tegen iedere beperking is oe-
ïwaar aan te voeren tegen de opheffing
van een universiteit zouden tal van be
twaren zijn aan te voeren. Spr. weet ook
niet, hoe hij de kosten van het H. O. kan
verminderen en daarom greep hij dit m'd-
del aan. Naast vermindering der kosten,
was cpr. bedacht op vermeerdering1 der
inkomsten. De college-gelden zijn slechts
een retributie voor verleende diensten cn
het is dringend noodig di© meer in over
eenstemming tc brengen met der zware
kosten en vooral met de zeer ge&tegèn
kosten. Spr. geeft cijfert over deze tóene
ming, ook van het aantal studenten, dat
yooral zeer groot is en gestadig toeneemt
in alle faculteiten. Het wordt hoe langer
hoe moeilijker een productieve functie Cc
yinden, yoor al die geleerden.
«i'oor inzinking van cultuur behoeft men
dus niet bevreesd te zijn, al daalt dit aan
tal ©enigermate.
Men wenscht algemeen een bezuiniging,
j~aar met welk ontwerp de regeering ook
komt altijd komt er oppositie tegen en
spr. komt daar met kracht tegen op.
Art. 1 goedgekeurd.
Art. 2.
De heer DECKERS (R.-K.) verdedigt
een .tmendemenfc om het collegegeld voor
het tweede en volgend kind uit hetzelfde
gezin te verlagen. Het eerste betaalt f 300,
het tweede f 250 en ieder volgend E 200.
De heer VLIEGEN (S.-D.) verdediigt
zijn amendement, dat den minister de be
voegdheid wil geven vermindering van col
lege-gelden toe to staan voor studenten,
die het minder goed kunnen betalen.
De minister zegt, dat het amendement-
Vliegen geen principieel bezwaar bij hem
ntinoet, snaar hij ziet er zeer veel prac-
tiecho bezwaren "in. Het financieelc be
zwaar acht spr. ook niet zonder bedenking.
Het amen clement-Deckers heeft een ele
ment van rechtvaardigheid en de minister
is bereid het over tc nomen, als dc Kamer
geen bezwaar er tegen heeft.
Het amendement-Vliegen wordt verwor
pen met bl tegen 22 stemmen.
De heer RUTGERS (A.-R.) wenscht nog
tc bepalen, dat de bijzondere universiteit
tc Amsterdam uiet verplicht is eon hooger
collegegeld te betalen dan de openbare
aldaar gevestiedc universiteit.
'De heer OUD (V.-D.) acht aanhouding
van dit amendement gewenscht, omdat hij
•het niet- kan overzien.
De MINISTER acht het amendement
billijk, maar vraagt aanhouding van het
amendement.
Do vergadering wordt verdaagd tot
Dinsdag twee uur.
(Builen verantwoordelijkheid der Redactie).
Copie van al of niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
De Wetlioaderskenze.
(Vereenvoudigde schrijflaal).
Het zij mij vergund naar aanleiding van
het artikel „De eerste daad van den nieuwen
gemeenteraad" van Uw driestar-schrijver,
een enkele opmerking le maken.
Wij gaan geheel akkoord met de schrijver
waar hij betoogt, dal van een goede weliiou-
derskeuze voor de gemeente veel afhang!.
Immers, al is het waar dat volgens de grond-
wei de regeling en hel bestuur van de huis
houding der gemeente aan de Raad wordt
overgelaten, al worden burgemeester en wet
houders in dit staarstulc zelfs niet eens ge
noemd, de praktijk van de laalsle tientallen
van jaren heeft dc werkzaamheden, de in
vloed en daarmee de betekenis van het dage-
liks bestuur der gemeente gestadig zien toe
nemen en de Raad op het tweede plan ge
bracht. Door oud-wethouder Van der Pot, nu
hoogleeraar in het staatsrecht, werd dit in
zijn voor de verkiezingen hier gehouden rede
ook uilvoeri - betoogd.
Zijn wij het dus mot de schrijver omtrent
de belangrijkheid der keuze volkomen eens,
wij verschillen met hem waar hij tot de kon-
kluste komt dat „rechts" voor 3 zetels zal
moeten zorgen en „links" voor één zetel. De
onderscheiding tussen rechts en links kun
nen wij onmogelik aanvaarden. De schrijver
zegt trouwens zelf, dat „deze beoordeeling
nog slechts voor gering deel juist is". Ze i3
volkomen uit de tijd en sticht slechts ver
warring. Momenteel loopt de scheidingslijn
lussen konservatisme en demokratie en men
behoètt ei en koffiedik niet le hulp te roepon
om te voorspellen, dat ze zal worden: burger-
lik-ekonomies ol sociaal-demokraties ge-
meentebeheer.
Nu heeft de iongsle verkiezingsuitslag o.i.
duidelik een verschuiving naar de demokra
tie doen zien. Wanneer dan ook de sociaal-
domokraten de hun, toekomende zetel niel
Wat doe je tegenwoordig? r
Filmacteur. j
Hoeveel per maand? -i v
1 ton. .1
Maar dat's meer daij de Rijkspresident!
Ja, maar die speelt ook geen rol.
tol het Engelsch van ADELINE SERGEANT.
SS)
„Maar", begon Laurens. Hij was geheel
in de waT gebracht door die plotselinge
verandering in zijn vooruitzichten De heer
Holden viel hem in de redehij sprak lui
der dan in 't begin.
„Ik wii je weg zooveel mogelijk voor je
dienen. Jc hebt goed gewerkt en verdient
belooning. Maar ik wéét, hoe jongelui
rijn. Jc liebt misschien een pa-ar kleine
bralden, die je moeilijk vindt vóór je ver
trek te voldoen? Je behoeft niet bang te
r'jo om te spreken. Ik kan er inkomen."
.,Neen," zei Laurens duidelijk, ,,ik heb
ïo $3 geheeïe wereld geen schuld."
..Misschien een of andere vèrhouding,
*>varom je niet graag de stad verlaat?"
«.Neen, mijnheer."
..Dan kan er dus geen reden voor je aar-
'ding bestaan. Je hebt geen bloedverwan-
die je verlaat, geen bijzondere trek
pleister in de stad. Inderdaad zal je waar-
^hijnjijk in Hull, of welke plaats ook,
gelukkiger zijn, omdat je daar als vreem-
rkliog jn ©en goede betrekking komt, dan
13 Fairford, waar je vroegere geschiedc-
bekend is."
..Ik heb liever, dal mijn vroeger leven
diend is, waarhoen ik ook' ga," zei Lau-
'ens. met trotsch opgeheven hoofd.
..Dat kan je doen, zooals je verkiest. Ik
er alleen yoor zorgen, dat je goed be
gint en goed Uunlj vooruitkomen in de we
reld. Je zult in aio énvelloppo" en hij
legde er een voor den jongen man neer
,,een cheque vinden, die voldoende is voor
je salaris tot het einde van het volgende
kwartaal, en iets extra's voor je uitgaven.
Je zult zeker een soort van uitzet noodig
hebben; het is altijd goed, dat je in een
nieuwe plaats een goeden indruk maakt,
en ik denk, dat die cheque voldoende vovi
jo behoeften zal zijn, als, zooals je zegt, je
geen schulden en geen moeilijkheden hebt".
Laurens werd bijna ademloos door cue
buitengewone vrijgevigheid. John Holden
had den naam van op den penning to zijn.
Wat beteekende het, dat hij zulke gaven
zou schenken aan zijn klerk, dien hij tot
nu toe met tamelijk afgemeten beleefdheid
behandeld had, zelfs terwijl hij hem met
oen loopbaan voorthicld? Laurens was een
scherpzinnig jongmensch, en een oogenblik
ging het hem door het hoofd, dat de heer
Holden van hem af wilde komen, en hem
betaalde, om weg te gaan. Maar waarom
zou dit het geval zijn?"
,,Ik ben u zeer dankbaar, mijnheer, voor
uw goedheid cn zorg", zei hij, zonder ech
ter de enveloppe aan te raken. ,,Ik hoop,
dat u me niet ondankbaar zult vinden, als
ik u ten minste een paar uren uitstel vraag,
voordat ik uw zeer verleidelijk aanbod aan
neem. Mij dunkt, dat ik de zaak goed moet
overdenken, voordat ik besluit om Fairford
te verlaten."
Een boozo schittering werd in mijnheer
Holdens diepliggende oogen zichtbaar.
„Waarom moet je er nog over denken?
Onzin! Je hebt geen banden in Fairfax?.-
„Neem me niet kwalijk, mijnheer Ik heb
yeel yricndschapsbanden in Fairford. Hef
gaan bezetten, dan is de voer de hand liggen
de oplossing niet deze, dat deze zetel „als van
zelt nog aan rechts toevalt", maar dat een
demokraat onverschillig uit welke partij
als plaatsvervanger optreedt. Twee demo-
kralen, naast twee konservatieven en de
burgemeester als doorslag gevende vijfde op
tie wip, lijkt ons voor hel Kollege van B. en
W. voor de komende zittende periode de sa
menstelling, die het meest met dc uitslag van
23 Mei j.l. overeenstemt.
.1AC. TJALSMA.
Zpbals de slotzin van den inzender aan
geeft, komt hij aanvankelijk lot dezelfde con
clusie als wij. Met verschil tusschen hem en
ons is alleen gelegen in de vraag: wie valt in
bij hel weigeren door de S.I3.A.P.. Een andere
democraat, zegt de inzender, rechts mee-
nen wij ook nu nog^gelct op de getal-verhou
ding. Rechts heefLi7 zetels, de democraten,
om,in de lijn van flen inzender te spreken,
slechts i, waarin de S.D.A.P. niet meedoet,
't Lijkt ons simple 'comme bonjour.
Redactie L. D.
Ceniraal-Comité tot ondersteuning van
behoeftige Predikauts-gezinnen in
Duitschland.
Ons Comité, dat op G Februari zijn arbeid
aanving, zamelde lot op heden in r-uira
1" 18.000, ongeveer 13.000 kleedingstukken
en pl.in. 30.000 pond levensmiddelen. Bo
vendien werd een actie ingezet voor het ver
krijgen van maandelijkschc bijdragen. Deze
actie had tot resultaat, dal op heden voor
ruim 1200 per maand werd ingeteekend.
Ons Comité verleent thans steun in Ber
lijn, Brandenburg, Tom meren, Th dringen,
Silezië, Bronswijk, Hamburg, Bremen, en
Hannover.
Zijn de inkomsten mooi, de eisclien, welke
de onbeschrijfelijke* nood ons stelt, zijn van
dien aard, dal onze, geldmiddelen nog ontoe
reikend zijn. En aangezien die nood van
blijvenden aard is, is hel ook noodzakelijk,
dat de steun een blijvende steun is. Dit kan
bet best bereikt worden door bet storten van
een maande)ijksche bijdrage. Den lezers van
I dit Blad wordt hiertoe de gelegenheid gebo-
I den. Onder de advertenties in het „Leidsch
I Dagblad" van gisteravond vinden zij oen
invulbiljet, waardoor men zich kan verbin
den tot het storten van een maandelijksche
.bijdrage ad 50 cents. Dringend bevelen wij
deze zaak bij u aan cn hopen vele biljetten
ingevuld te mogen ontvangen.
Niet minder noodig is dc steun in natura.
Kleedingstukken, in goeden slaat verkeerend,
zijn bijzonder welkom, en, wat levensmidde
len betreft, vooral kaas en cacao, waarvan
Holland vol is. 't Spreekt van zelf, dat ons co
mité niet alleen de predikanten en hun ge
zinnen helpt, doch ook de predikantswedu
wen en -weezen. Vooral voor hen, in ver
band met de belachelijk lage pensioenen
(meestal slechts op papier,-zooals dat met de
predikanten'ook het geval is!), is het leven
schier écn onmogelijkheid geworden.
Hieronder laten wij- één uit de vele dank
brieven volgen, welke dooi" ons Comité in
Berlijn werden ontvangen. De brief is ge
richt aan den voorzitter van ons Duilsche
Comité Pfarrer Lie. Dr. D. J. Rump, en af
gezonden door een tachtigjarige predikants
weduwe uit Brunswijk. Hij luidt: „Tot mijne
onbeschrijflijk groote blijdschap, ontvang ik
zooeven uw groolè gift, en zeg u voor de zoo
vriendelijke en fijngevoelige toezending har-
lelijk dank. In dezen ontzettend duren en
zwaren tijd, waarin ik met mijn absoluut on
toereikend pensioen steeds in de grootste el
lende vorkeer, bracht uw groote gift (10 gul
den!, v. Br.), die gij mij precies op mijn
lachtigsten verjaardag toezendt, voor mij
dubbele vreugde. Om niet le verhongeren,
moest ik het koopen van brandstoffen nala
ten. Om niet te verkleumen, ben ik naar bed
gegaan en heb geprobeerd, onder de dekens,"
met half verstijfde vingers, kousen te breien,
wat ik moet doen, om mijn inkomsten le ver-
grooten. Dat alles lnelp mij niet uit den
nood. God de Ileere vergelde het u en de
barmhartige Christenen in Nederland, voor
wie de „gemeenschap der heiligen" aan land
ncch volk is gebonden".
Van harte hopen wij dat vele lezeressen
en lezers van dit Blad ook iets wenschen te
doen tot leniging van dezen verschrikkelij-
ken nood. Vraag U eens af, hoeveel onver
diende genade wij nog genieten, vergeleken
met het naburig Duitschland. De predikan-
zal mo heel veel kosten, ze op te geven."
,,0, als je sentimenteel© overwegingen
hebt, dan kan ik natuurlijk niets zeggen",
zei dö heer Holden met een schamperen
lach. Hij kond© de macht van een beetje
bespotting. „Wat ik Fcdoel is, dat je ge«n
banden van van bloedverwantschap
hebt, en, daar het je plicht is, jo weg in de
wereld te maken, moest het je aangenaam
zijn, vrij tc zijn van banden, cDio de meeste
menschen lastig genoeg vinden".
„Ik ben er niet zoo zeker van, mijnheer,
dat het mijn plicht is, mijn weg door do
wereld te maken, volgens uw opvatting."
zei Laurens eerbiedig, maar vast. „Ik ben
volstrekt niet zeker, dat ik er toe beslui
ten kan Fairford te verlaten, zelfs ter wille
van een grooter inkomen en een mogelijk
geluk. U moet mij verontschuldigen, dat
ik zeg, graag een paar dagen te hcbbsc,
om de zaak te overwegen."
„En verondersteld, dat ik weiger aan je
verzoek te voldoen? Jo bent e>en ondank
baar jongmensch. Ik heb grooten lust tc
zggen, dat ik vanmiddag je antwoord moet
hebben. Lang niet iedereen krijgt zulk een
mooie kans, en jij zeurt en praat er over,
alsof je de wereld voor je hadt in plaats
van een jongen te zijn, die uit de goot is
opgeraapt, en van de liefdadigheid is groot
gebracht."
Laurens stond opzijn gelaat werd vuur
rood door zijn bronskleurige tint.
„Tk heb niets gedaan, clat u het recht
geeft mij te beledigen, mijnheer," zei hij
„Niet?" zei de heer Holden, schamper.
Hij was niet dikwijh boos; maar nu was
hij het.
„Niet, zoo? Jo hebt dus geen misbruik
gemaakt van het vertrouwen, dat ik dwaas
lenwercld dAAr verkeert in de diepste ar
moede.
Doel, wat uw hand vindt om le doen, naar
het woord van den Apostel Johannes: „Zoo
wie nu het goed der Gereld heeft en ziet zij
nen broeder gebrek hebben, en sluit zijn
hart toe voor hem, hoe blijft de hoofde Gods
in hem? Mijne kinderkens, laat ons niel lief
hebben met het woord noch met de tong,
maar met de daad en waarheid."
Goederen en levensmiddelen worden
gaarne in ontvangst genomen door Mej. M.
Riemens, Zoclcrwoudsche-singel 93, Leiden,
cue alles in één zending aan ons Centraal
Comité opzendt. Giften in geld kunnen ge
stort worden per postwissel, geadresseerd aan
onzen penningmeester, of op girorekening
135G0 (is girokantoor der gemeente Amster
dam). Op de strook voor mededeelingen van
het girobiljet moet dan worden vermeld:
„Voor Centraal Comité enz. G. 250."
Verblijdt ons door uw milde gaven I
God géve bereidwilligheid in hel hart; dan
zal de offervaardigheid groot zijnl
Centraal Comité:
G. SPOELSTRA, Voorz.
II. L. v. BRUGGEN, Secr.,
2de Keiieheniusslr. 8, A'dam.
J. R. v. BRUGGEN, Penningm.,
2de Keucheniusslr 8, A'dam.
De Comm. van Toezicht cn Advies:
G. BAAS ICzn., A.-R. Gemeenteraadslid.
Ds. \V. VAN LIMBURGII, Hcrv. Predikant.
Ds. P. .STEGENGA Azn .'Luth. Predikant.
Mailoverzicht,
loopende tot 26 April.
Do onlangs opgerichte nieuwe politieke
partij, do Midden-Partij, die zich tusschen
de extremisten van «-echts en Jinks wii
plaatsen, blijft een vrij ongunstige pers hou
den Behalve de aanvalleu van hefc „Soer.
Hbl." heeft zij thans ook de kritiek te ver
duren van „Onze Stem", het orgaan van
het Indó-Europeesch Verbond, en van de
„Indische Post", de indische tegenhanger
van do „Haagsche Post".
Er wordt telkens op gewezen, dat voor
zulk een partij in Indië geen plaats is; de
genoeg was in je te stellen? Je hebt niet
gewaagd te denken, dat mijn nicht kon be
handeld worden als een meisje van je eigen
stand dat er met haar gespeeld kon
worden, dat haar het hof kon gemaakt
worden ■*- dat do stad over haar praten
kon -
„Mijnheer! Weet u wat u zegt?" riep
Laurens uit, wiens gezicht nu bleek van
toorn was. Zijn handen hadden zich onwil
lekeurig tot vuisten gebald, zijn voorhoofd
stond trotsch dreigend, maar zijn stem was
zacht en kalm, met d© kalmte van een man
dip herstel eischt van een volkomen on
verdiende beleediging. „Ik ben bij u belas
terd, mijnheer, als iemand mij heeft voor
gesteld als op die manier t© handelen. Ik
moet u vragen, onmiddellijk uw woerden
in te trekken."
„Heb je ooit gehoord, dat ik mijn woor
den introk?" zei John Holden, sarcastisch.
„Dat doe ik nu zeker niet, ofschoon ik
wel zoo ver wil gaan met op te merken,
dat ik meer gezegd heb dan ik plan had tc
doen. Ik behoud mijn meening omtrent je
eed rag. Het is meer dan genoeg, dat ik
Ket niet te rechtvaardigen vind."
„Ik kan me niet begrijpen, yat u be
doelt," zei Laurens heftig. „Ik speel met
maak het hof aan het is een beleedi
ging voor juffrouw Carlton, mijnheer, te
veronderstellen, dat zoo iets mogelijk ds.
En wat meer zegt, het is een leugen."
„Een leugen, zoo? Wil je me soms zeg
gen, dat je nooit zulk een gevoel jegens
haar gekoesterd hebt?"
„Zeker geen gevoel, dat niet In overeen
stemming is met den grooten eerbied, dien
ik voor haar en voor u koester", zei Lau
rens od vasten toon.
democratische grondslag, waarop de Mid
denpartij zich plaatst, is kenmerk voor
vrijwel Alle politieke partijen; oen zwakke
centrum-partij zal in de klem oaken en er
is kans, dat zij ten slotte wordt opgeslokt
door de sterkere partijen. Verder wordt in
de commentaren er op gewezen, dat de hou<
ding der Middenpartij tegenover de Radi
cale Concentratie (uiterst links) heel wat
vriendelijker en zachtzinniger blijkt to zijn
dan tegenover de rechtscho partijen, die het
gezag wenschen te steunen.
Do houding, door verschillende commu-
nistiscli-getinto organen der inlandscho pers
aangenomen, is in de laatste weken opnieuw;
aanleiding geweest voor verschillende per
sonen en dagbladen om aan te dringen op
scherper regeerings-maatregclen tegen die
pers.
Een a/rfcikel in het „Soer. Hbl." bespreekt
de moeilijkheid, om „gezagsondermijning",
die dikwijls druppelsgewijze wordt toege
diend en vaak meer in loon en gebaar dan
in woorden to zoeken is, overtuigend te
constateeren. Daar het blad echter zeer
streng optreden tegen het govaarlijk drijven
der ophitsers noodig acht, zou het speciale
lichamen wenschen te zien ingesteld, b.v.j
samengesteld uit een journalist, een rechts
geleerde en een handhaver van het gezag,
die zich bij voortduring grondig op de hoog
to houden van de voortbrengselen der in
landscho pers en die de bevoegdheid zouden
moeten krijgen, dagbladen te schorsen en
op wèloverwogen en wèl-gedocumenteerde
bewijzen de redacteuren wegens gezagson
dermijning aan te klagen.
Blaffendo honden bijten wel niet, maar
zc kunnen toch heel lastig cn irriteerend
zijn, schrijft hefc „Soer. Hbl.", en tot zeec
slecht, voorbeeld strekken aan wèl-bijfcende
honden.
De communisten Semaocn en Darsonöl
zijn bij den resident van Semarang ontbo
den voor hefc beantwoorden van eenige vto-
gen. Men brengt dit in verband met het
voornemen der Indische regeering om deza
beide leiders te interneeren.
De heer Holden draaide zich even in zijn
stoel en keek hem aan.
„Je weet heel goed, dat dat geen an£*
woord is", zei hij, 'brommend.
Een oogenblik zag Laurens er ver»
schrikt, bijna bevreesd, uit. Toen kwam er
kleur op zijn bleek gelaat en sloeg zijn
oogen neor, alsof hij zich schaamde. De
heer Holden lette met een sombere vol
doening op deze teekenen van schuld. Maar
toen Laurens opkeek, sprak hij met onver
wachte vrijmoedigheid
Niemand kan dieper eerbied voor juf»
frouw Carlton hebben dan ik, mijnheer.
Dit is zoo geweest, sedert ik haar voor heb
eerst zag. Ik geloof, dat niemand op de
wereld met haar te vergelijken is. Het is
waar, dat dat ik haar liefheb; ik heb
haar lief met mijn geheele hart en als hefc
aanmatiging is, den grond, waarop zij
loopfc, nederig te aanbidden en op niets
anders te hopen dan op een vriendelijk
woord of vriendelijkeii blik van haar, nu,
dan ben ik aanmatigend."
„En heb je haar dat gezegd?"
„Bij mijn eerewoord, mijnheer, neenik
heb geen woord gezegd."
John Holden gromde verachtelijk. Heb
was moeilijg geen geloof te slaan aan heb
ernstige gezicht, de oprechte oogen, den
onmiskenbaren klank van waarheid in de
manlijke stem; maar hij was besloten, dio
teekenen niet te gelooven.
Hij had groot vertrouwen in hetgeerf
Rose hem gezegd had, cn dan hij wildo
kwaad denken van Laurens Ogilvie.
De oogen van Laurens schitterden.
„Gelooft u me niet, mijnheer Holden?^
„Ik heb gee<r bijzondere reden om ie t€
gelooven." (Wordt vervolgd).,
