LAND- EN TUINBOUW. KUNST EN LETTEREN. DECOEDE AMMONIAKZEEPJ Krabbels uit Zwitserland. GEMENGD NIEUWS. 4m Bes Ruigroh 24 j. en Johamna de Haae 00 jaar. Getrouwd: E. Vink, 25 j. en J. do Baas 22 j. Overleden: Adrianus Juffermans, ê2 j., wednr. van H. van Adrichum. Gertrud Katharina Maria Oehl, 19 jaar, dochter van J. Oehl en M. L. H. van Paaschen. NOORDWIJKERHOUT. In de ver gadering van het Oonfcraal-stembureau al hier, zijn de geldig verklaarde camdidaten- lijsten genummerd^ -als volgt: 1. R.K.2. Chr.-H. partij. Mej. A. J. Timmers had liet genoe gen f 43,90 to kunnen afdragen aan de Ktdohting Meer en Bo6oh te Heemstede. OEGSTGEEST. Beroepen ia te Oos- lerwiorum ds. A. Burgers alhier. Burgerlijke Stand. G e- b or en: Willemijntjo Greta, d. van L. Oudölioorn en T. Breedijk. Jacoba Jo hanna, d. van J. P. Crama en E. C. Thiol. Ondertrouwd: C. v. Klaveren £7 j. te Lisse cn M. 0. van Weerden 28 j. te Oegstgeest. Gehuwd: H. A. J. Bergmans to IWeert on E. E. J. M. A. A. Sohlatm&nn te Oegstgeest. SASSENHEIM. He firma E. alhier deed In Den Haag aangifte van diefstal van 3600 tulpen, te haren nadeele gepleegd van ido Bloemenmarkt aan het Smitswater. VALKENBURG. Onder den naam: „Draagt elkanders lasten" is hie^ thans de finitief tot stand gekomen de vereeniging, .wier doel is het vormen van een fonds, om daaruit, bij eventueel voorkomende ziekte gevallen, waarvoor verpleging of opname in een inrichting te Leiden noodig is, de kosten, althans voor een beduidend deel, te bestrij den. Door het voorloopig bestuur was reeds een reglement ontworpen, inmiddels in de gehouden ledenvergadering op 3 dezer, goed gekeurd. O. m. is cr in bepaald, dat gedurende 50 'dagen voor een patiënt een rijksdaalder per dag door de vereeniging wordt betaald. Ook, dat de contributie als volgt is vastgesteld: beneden 13 jaar 1 cents, van 13 tot 1G jajr 2, van 16 tol 13 jaar 3 en boven dien leef tijd 4 cents per lid en per week. Als bode is aangewezen de heer Chr. Irnt- born Joh.zn., die wekelijks het verschuldig de zal innen. Het gaat met de jonge, nuttige instelling ïn de goede richting, daar reeds 125 hoofden van gezinnen, in totaal met 5G5 betalende Jeden, zijn aangesloten, terwijl enkelen zich fils donateur opgaven. Het bestuur bestaat uit de heeren: C. Barnhoorn, J. Ouwersloot Jz. en J. van der Zwart ,als voorz., secr. en penningmeester, met nog een plaatsvervanger voor elke func tie. Aan het Comité i. z. van het Natio naal Hulckfi>lijk aan H. M. de Koningin is van hier rond 100 gulden afgedragen. Burgerlijk© Stand. Ge- b o t on: Anna Helena D. van Jobs. Frs. Rhijnsburgcr en A. Varkevisser. VEUR. Op initiatief van burgemees ter W. Keijaer, stelde zich een eere- comité 8amen ©n vergaderde met tal van gom een tenoren uit alle rangen, standen len richtingen, ter bespreking eener iuiater- lijke viering van dit jubileum. Op deze vergadering werd besloten, te voldoen aan den wensch van H. M. om hét Comité voor het Nationaal Huldeblijk finantieel te steunen. Ter bereiking van dit doel werden commission benoemd, om ifloor collecten in de verschillende wijken, geld te verzamelen. Op een volgende vergadering zal heit program der feestelijkheden worden vast gesteld, welke als naar gewoonte, luister rijk beloven tc zijn. VOORHOUT. Donderdagavond kwam Het protestantsche deel van Voorhout bij- jeen in de catechisatiekamer der Herv. kerk, jpm de ziekenhuiskwestie te bespreken. In een korte inleiding gaf ds. de Haan 'een overzicht en zette uiteen in welke rich ting door hen een oplossing was gezocht. Begin Maart had hij den •burgemeester 'aangezocht om het initiatief te nemen tot «oprichting van een algemeen ziekephuis- fonds, waartoe deze zich gaarne bereid Verklaarde. Toen de burgemeester alles voorbereid bad en de uitnoodigingen klaar lagen om verzonden te worden, sprak de pastoor zijn veto uit, waarna de burge- jneester zich terstond terugtrok. Zoo werd het protestantsche deel der ge meente geïsoleerd en mocht wel deelnemen aan het fonds, dat de It. K. arbeiders had den opgericht zonder dat zij mede in vloed mochten uitoefenen op den gang van zaken. Spr. veronderstelde, dat dit fonds 'ook voor protestanten open was gesteld, in de hoop aldus gemeente-subsidie te kun nen verkrijgen, maar hij verwachtte dat teen protestant zich daartoe zou lcenen. Men kon nu twee wegen gaan. Of een eigen fonds vormen, of zich collectief aan sluiten bij de vereeniging, dio den vorigen avond in Sasscnheim was opgericht, cn waarbij de mogelijkheid tot aansluiting van yoorhouters open was. Daar het vormen van een eigen fonds uit 'den aard der zaak meer kosten met zich bracht cn bovendien veel risquanter was .wegens het betrekkelijk klein aantal deel nemers, adviseerde spr. de aanwezigen zich gezamenlijk bij Sassenheim aan te fluiten. Hiertoe werd met algemeeno stemmen gesloten. Staande de vergadering gaven zich reeds 113 leden op. De niet-aanwezigen zullen he- dlen door verschillende leden worden be zocht, om hen van het besluit in kennis to stellen. VOORSCHOTEN. Na te Amsterdzftn af gelegd examen is het diploma voor bouw kundig opzichter vanwege de Maatschappij tot bevordering der bouwkunst (Bond van Nederl. Architecten) uitgereikt aan den Heer [W. F. Broers Fzn., alhier. Zaterdagmorgen gaven verschillende bewoner» van den Molenlaan (Kortsloot) op luidruchtige wijze uiting aan hun ver bolgenheid jegens de voerlieden van wa gens met zand, die op overmatige wjjze gebruik maakten van de zweep. De manier waarop dit zandvervoer plaats heeft, geeft reeds tot vele klachten aanleiding, wan neer men de straten en wegen aanziet: on telbare kuilen en gaten, die geregeld moe ten aangevuld en verstraat, maar bovenal het afbeulen der paarden. Zoo ook Zater dagmorgen. Het arme paard zag met in spanning van al zijn krachten geen kans den zeer-zwaar beladen wagen vooruit te krijgen en toen moest het worden bewerkt. Is het wonder dat vele huismoeders hier voor partij trokken Helaas, dit geeft zoo weinig. Wie is lid van de Vereeniging voor Dierenbescherming en wil zich hiervoor interesseeren ZOETE RWOUDE. De collecte voor het Nationaal Huldeblijk aan H. M. de Koningin heeft f 256,131/6 opgebracht. De candi datenl ijs ten der O.-H. en A.-R. zijn verbonden geworden. De nummering der ingediende lijsten zal geschieden aanstaanden Donderdag, in de volgorde door het lot aan te wijzen. Een zekere v. H. alhier werd op de Miening door een hond aangevallen en ern stig in het been gebeten. Aangifte bij x de politie volgde zoodat de eigenaar van den bond er wel meer van zal hooren. Met den bouw der bijzondere jongens school aan den Schenkel weg alhier is een aanvang gemaakt. Naar we vernemen zul len zooveel mogelijk de plaatselijke werk- 1 cozen, ingeschreven bij de arbeidsbemid deling, worden te werk gesteld. RECLAME. 2275 Eerlijkheid duurt het langst Be cynicus voegt daar aan toe om rijk te worden. Alsof rijk-zijn het hoogst bereikbare hier op het ondermaanscho is, houden zoo- velen zich aan cynicus'- uitspraakhelaas ook van hen. die tot de Pluimvocfokkors behooren. „Is 't niet verdrietig, meneer", sprak een onzer grootste eieren-exporteurs ons aan, „dat wo bijna iedcren dag weer met bedriegende loverancicrs te malden hébben? Wij kochten dezer dagen een partijtje eieren van iemand, die machinaal broedt, en door bijzondere om standigheden wordt dat partijtjo afzonderlijk weer omgezet. De kooper komt bij ons klagen, omdat cr zooveel verkeord góed bij zit. en toen wij ze stuk voor stuk nauwkeurig gingen be kijken, bleek het, dat er een partijtje eieren tus- schen zat, dat in de machine beeft gelegen. Bij de eerste schouwing was gezien, dat er geen kuikens van verwacht kunnen worden, en dan is de markt cr goed voor. In de grooto drukte wanneer er duizenden en nog eens duizenden eieren worden gekocht en zulks in een grobt uur tijds, wij banden te kort komen om alles te tel len en tegelijk in te pakken, Tollen zulke eieren er zoo licht door been en do koopman beeft bet natuurlijk weer gedaan. Wat had do Engolsch- man gezegd, wanneer hij zulke oiecren van ons kreeg Zou daar nu niets aan te doen zijn „Zou daar nn niets aan te doen zijn Dat vraagt ons daar zoo'n eierenhandelaar met oen langjarige ervaring iemand, die de menschen toch ook wel heeft leeren kennen. Twee wegen zijn er voor lo. Alles schouweD. Op de maTkt onuitvoerbaar. 2o. Demenschen fatsoenlijk lee ren worden. Een nog moeilijker taak. Hot is je reinste bedriegerij, wanneer iemand zulke bebroede eieren als versche waar ver koopt. Men weet, dat een eieren-verkoop voor een groot deel een kwestie van vertrouwen is, hetgeen een reden behoort te zijn, om zichzelf een zwaren maatstaf van eerlijkheid aan te leg gen. Maar er zijn van die patjakkers ondei, die dat juist een schitterende gelegenheid vinden, om eens heerlijk te knoeien cn te bedriegen, en die verontwaardigd zouden zijn, wanneer je zo in bun gezicht zou zeggen, dat het schoften zijn. Stom voor zichzelfgevaarlijk voor de anderen, daar dikwijls niet is uit te maken wie de bedrieger is cn iedcren leverancier er dus voor kan worden aangezien. Stom voor zichzelf, omdat zij toch de kans loopen doorzien te worden cn dan het aureool van eerlijkheid, dat om hun hoofden straalt, toch van allen luister beroofd zou worden. Ter wijl zij die cieren#toch zoo uitstekend kunnen gébruiken voor den opfok der kuikens, waar door zy toch hun waarde behouden. Olie, olie dom 1 Moer kunnen wij dien handelaar en zijl col lega's helaas niet van dienst zijn. Bedriegers worden niet door een artikeltjo van dwaalwegen afgebracht. Maar er zijn misschien onkelen, die meeneb, dat het geen kwaad kan, en het in een zekere (mate van onschuld doen. Mogelijk worden die door bovenstaande ontboezeming, welke we zooveel mogelijk van scherpe bewoordingen vrjj hielden, al popelde hot onder 't schrijven wel eens, wakker geschud. En dan is ons doel al voor een deel bereikt. Gemengd Koor „Sursum Corda". Onder leiding van zijn voortref fel ijkcP direc teur Hubert Guypero hoopt hét Gemengd Koor „Sursum Oorda", den 2ben Mei o.k- zijn jaar- lijkeoh a caipella-concort te geven in de Pie- torskork'. Onze oer etc concertzangeres, movT. Noorde wier-Beddiwcrhis o» do bekwame organisV A van der Horst, zullen met hun bijzondere ga ven de artistieke bcteekonis van dit concert door solo-voordrachten nog meer luister bij zetten. Het programma, dat het koor voor ditmaal aan muzickminnend Leiden te bieden heeft, zal zeer rijk en afwisselend zijn. Wij bepalen ons tot het opsommen van enkele koorwerken. In de eerste plaats zal, ook in verband met het jubileum van H. M. de koningin het oude „Wilhelmus" in vierstemmige zetting, van Cuy- pers, ten gehoore worden gebracht. Zonder twij fel zullen drio der schoonste strophen van Al- degonde's lied hun effect niet missen in de hal len van Leiden's grootste kerkgebouw. In de tweede plaats wendt gezongen het even schoon© als klassieke lied uit Valerius' Ge- dcnckkianek„0 Heer, die daor des Hemels lente epreit", eveneens vierstemmig gezet door Cuypers. De oud-vadorlandschc zangkunst wordt verder herdacht door twee coupletten van één van Vondels meest gevoelige en poëtischo roizangen„0 Kerstnacht, schoo ier dan de dagen". En ten slotte vraagt „Sursum Gorda'' opnieuw de belangstelling voor den grootsten Nederiandschen zangcomponist J. P. Swee- linck, ditmaal met Psaume 118, waarvan het S-stemmig melodieëweefsel, dat zoo goéd past bij de statige gothiék van het kerkgebouw zeer zeker niet nalaten zal, diepen indruk te maken. Ook aan de grootmeesters der oud-Italiaan- sche vocalisten is gedacht. Wij zullen hooren „Tencbrae factaé sunt" van Ingegneri, vroeger aan Palestrina toegeschreven, het werkje, waar in op zoo treffend devote en gevoelige wijze dc laatste oogenblikkcn van den stervenden Chris tus aan het Kruis worden verklankt en hoe Hij het hoofd boog en den geest gaf. Ook Pales- trina's naam prijkt weer op het programma met het innig fijn©'.koorwerkjè „0 bono Jesu"; terwijl Cuypers de echt Middeleeuwsch aan doende" vrome verzuchting „0 fous amous".voor het koor bewerkte. Op algemeen verlangen nam het koor op nieuw in studie het werk, dat verleden jaar zoo buitengewoon bij het puhliQk is ingeslagen: „Ro- rato Coeli". In dit werkje wordt een tipje van den sluier opgelicht, hoe zeldzaam sohoon cn met welk een volkomen beheersching der com positie-techniek Cuypers voor de stem weet te schrijven. Alles samengenomen hoopt „Sursum Corda" een uitvoering te geven, dio zich kenmerkt door voorname artisticiteit, waarvan groote wijding en stichting uitgaat.'' En nu het koor steeds volgzamer wordt en voortdurend beter de intenties van den diri gent-kunstenaar gaat aanvoelen en begrijpen, hopen we dat deze uitvoering vroegere presta ties alweer overtreffen zal. Wat de solisten te bieden hebben,, is natuur lijk geheel in stijl met het overige programma. Moge Leiden opnieuw toonen ware cn nauw gezette kunstbeoefening op hoogen prijs te stol len- R.-K. Studentenvereen. „Sanctus Augustinus." Ter gelegenheid van het 6o lustrum van bo venstaande vereeniging zal de R.-K. Sludentcn- (oouc-elclub A. G. A. B. Maandag 7 Mei a.s in don Schouwburg alhier opvoeren het tooneel- werk „Mirja" van den jongen auteur Bernard Verhoeven, dat is verschenen in de Maart- en April-aflevering van dc Beiaard in 1922 Gewerkt zal worden ondeT eigen krachten cn leiding en A. G. A. B. is c-r in geslaagd, mid delen te vinden voor een speciaal voot dit stuk ontworpen decor. De opYOoring kan als een première beschouwd worden, terwijl reeds te Arnhem een vertoo ning plaats vond. Abcnnemcnts-Conccrten Concertbureau Hans Augustin. Het Concertbureau Hans Augustin zal ook in het a.Si seizoen 4 Ahonnements-Concertcn ge ven, die zich sedert 7 jaren zulk een belang rijken plaats in ons muziekleven hebben ver worven. Er wordt onderhandold met kunste naars van eersten rangLona Durigo, Myra Hess, Perabur, Huborman, Spalding, Budapcs- tcr, Wen-dling en een der grootste Eranscho strijkkwartetten en don grooten opzienbaren bariton Tldge Lindberg met zijn prachtigcn be geleider Kosti Vehanen. RECLAME. 1613 I Het kwam door <1© Lente. Blijf eens rustig binnen, als buiten de lentezon schijnt, als in 't blauw© spiegel - gladde meer do witbekopt© bergen der Jura weerspiegelen, a^s do weiden geel zien van dc primula's, en de slootkanten omzoomd zijn door bouquet ten witte ane monen en blauwe viooltjes. Ons althans werd de verleiding te mach tig. En ondanks de waarschuwing, dat hoogerop de wegen wel onbegaanbaar zou den zijn en nog bedekt met sneeuw, waag den wij 't er op. 's Morgens vroeg, op een uur dat beel Holland nog op één oor ligt, waren wij reeds op stap naar 't Fransche grenssta tion, vanwaar de eeTste trein ons zou voe ren naar 't beloofde land, naar de bar gen van 't Arve-dal. Daiar waar do Boni© zdeh ïnet de Arve vereeniigfc, verlieten wij den trein. Eerst ging 't door dé nauwe, in cte woes te, hoog© rotsen ingevreten kloof, waar heel in de diept-é de rivier schuimend en bruisend, een eeuwigen strijd met de ber gen voert. De zon stond nog achter den bergmuur, 't dal was in nevelen gebuid, de tempe ratuur vrij laag. Na een uurtje, onder voortdurend klimmen, hadden wij ;t einde der kloof bereikt en kwamen wij op eon plateau dloor bosscben omzoomd. Dut woè feitelijk bet» beginpunt van onsen tocht. Het pad, als je 't zoo noemen wilt, was door generatie'® van kooien ingetrapt, en voerde in de grilligste kronkelingen naar botven. Ook bier reecte, o&idanke de hoopte, een ware bloemenpracht. Vooral in 't dennen bosch, waar de bodem bedekt was met dui zenden en duizenden anemonen, e-eo tapijt geweven in groen en wit. Hier en daar tusschen de stammen ver spreid rotsbloikken, zoo groot als een huis, getuigen van den ijstijd, toen gletschers vrijwel de geheel© streek bedekten. Na 't bosch weer nieuwe wedden en heel in de verte een paar huizen en een kleine kapel, Jt einddoel van onze excursie. In de hooge ijle lucht geniet mén van panora ma's, ondenkbaar in de vlakte. Door de reinheid, de stofvrijheid van de atimospheer bestaan er schijnbaar geen af standen. Al die topper», thans nog door sneeuw bedekt, uren en uren ver van ons verwijderd, lijken voor grijpen. En het gehucht, werwaarts wij onze schreden richten, scherp geteekend tegen de lucht, schijnt eveneens in do onmiddel lijke nabijheid. En toch is het nog twee uur zwoegen, voor wij onze vermoeide ledematen daar do welverdiend© rust kunnen verschaffen. Zwoegen, ja dat' is het juiste woord. Want de weg, aanvankelijk een menge ling van glibberig gras en puntige steen cn begon hier en daar heb aspect van een modderpoel te vertoonen. Na een tijd verdween het gras en werd vervangen door hoopjes sneeuw; ten slotte gaf ook de modder het "op en kreeg de sneeuw de alleenheerschappij. Blanke, mooie sneeuw, die, onder do stralende zon, bet landschap een too ver achtig uiterlijk verleende, maar tevens sneeuw, die eerst slechts tegen jo enkels, maar len slotte tot tegen je knieën op kroop. Niet getraind -voor dergelijke excursic's wordt 't genoegen van 't uitstapje alras tot nul gereduceerd. Bij eiken stap, waar bij je voet dieper in de witte massa weg zinkt, vermindert tevens je bewondering voor 'b landschap en constateer je een omgekeerde evenredigheid tusschen ziols- genot en lichamelijke vermoeidheid. Die laatste kilometer was verschrikke lijk. Om de twintig, dertig schreden rus ten, telkens maar weer rusten. En dan die tergende spit® van de kapel. Nu weer eens onzichtbaar door een verhef fing van 't terrein, dan weer plots te voor schijn springende, en steeds op den zelf dm afstand, op 't oog slechts een paar minu ten verwijderd. "Maar eindelijk, vlak bij 't gehucht, kwam er een eind aan de misère. Hier was ten minste weer een rudiment van een weg aanwezig, de sneeuw platge treden, en, opgefrisoht reeds door 't ver dwijnen der hindernissen kwamen wij ton slotte in vrij goede conditie aan ons doel. 't Gehucht bestond slechts uit eenige boerderijen, waarvan de helft tevens kroeg gegroepeerd om een kleine kapel. Om de waarheid te zeggen zagen die cajfé's en restaurants, zooals ze eu-phemis- tisch aangeduid werden, er niet bijzonder aanlokkelijk uit. Maar cihs jo moe, hon gerig en dorstig bent, een klim van 5 uur achter den rug hebt, dan neem je 't niet coo nauw. Beraadslagend in welke van die gelegen heden wij voor anker zouden gaan, ont dekten wij voor de ramen, van een oafé gordijntjes, waarin geweven do bekende Marker en Yolend'aminer visschers, patro nen. Dat was een good voorteeken, en be slissend voor onze keuze. Daar binnen zag 't er uit als in alle dergelijke gelegenhe den hier in de bergen. Een laag vertrek, een steenen kaolieJ, een ouderwetsche kanapee, 'n paar onge makkelijke stoelen, kleine tafels en een groot eenvoudig buffet. Aan de wanden een kruisbeeld, een paar photo's van Fran sche soldaten, jongens uit dit dorpje, mee- rendeels gesneuveldverder eenige oude gravures, de portretten van Kareis, Al berts en Amadeüsseca de zooveelsten, de vroegere heersehers van Savoie. Of wij aet®»te eten konden krijgen? Veel was er niet, Jt was nog te vroeg in dén tijder kwamen nog geen toeristen. Maar als wij tevreden waren met brood (hier in de afgelegen dorpen soms weken oudkaas, eieren en crifc ('n soort bran dewijn, verbastering van eau-dc-cerise) dam zou 't wel gaan. Als heelo hooge gunst verkregen wij ten slotte, dat men zich do moeite zou geven koffie voor ons te «zetten. Bijzonder vriendelijk was de ontvangst ndet. De waard schéén matig op zijn gasten gesteld, maar zijn houding veranderde plotseling, toen wij hem vroegen of hij wol wist wat het patroon in het gordijn betee- ken-de en hoe hij er aan kwam. Wel zeker, antwoordde hij, dat is 'n Hollazulscho teekening. Zijn jullie mis schien Hollanders? En toen hij vernomen had, dat dit het geval was, riep hij verheugd: dat zal mijn vrouw plèizier doen. „Goeten daag!" klonk 't ons plotseling in gebroken Hollandsch in de ooren, ,,u zijn Hollanders VVoor ons stond een flin ke boerenvrouw, een breede glimlach op het niet onknappe gezicht. Je kunt je niet voorstellen, hoe vreemd het is, als je in zoo'n afgelegen nest, ver in de bergen plot seling je moedertaal hoort, en nog wel uit den mond van een inboorling. Wij hadden eerder gedacht, de eerste Hollanders te zijn, die het dorp ontdekt hadden, dan hier onze eigen taal te. hooren. Maar hoe ter wereld komt U aai> Hol landsch, vroegen wij op onze beurt. En toén vertelde ze ons, dat ze afkomstig was uit 't canton Bern en jaren lang gediend had bij landgenooten van ons in Geneve. In de tien jaren, waarin zij in dat milieu verkeerde, had zij zooveel van onze taal geleerd, dat zij 'n gesprek in 't Hollandsch kén volgen. Spreken kon ze 't zeer weinig, zoodat ons verder discours dan ook afwis selend in Fransch en Duitsch gevoerd werd. In die betrekking, waar zij ook met an dere landgenoQten in kennis was gekomen, had zij een grooto voorliefde toot Hollan ders opgevat. Nog steeds correspondeerde zij mo* die familie, welke reeds eenige kee- den des zomers bij haar in de bwgen m. logeerd had. ,t Was een eigenaardig mensch, 'ttyn/ van de Duitsch-Zwitser, en koppig ak eea onverval8chte Berner. t Had ons direct getroffen bij 't binn®, komen, dat dé muurklok niet den Fran, schen, maar den Zwitserschen tijd aan-, duidde, dus een uur voor was bij den loca' len tijd. Toen wij informeerden, waarom dit 't geval was, vertelde ze ons, dat haai klok een oude Berner klok was, medege. nomen uit haar geboorteland, dat die klok altijd de goede Berner tijd had aangewe zen en weigerde daarmee te breken en den Franschen tijd aan te nomen. Nu woonde ze reeds jaren in dit vergeten hoekje van Fraukrijk, de geboortestreek van haar man. Daar zij hier als Bern erin d.w.z. in 't oog der bevolking als 'n halve Boche bekend stond, hadden zij 'tin de oorlogsjaren niet te prettig gehad en wa« ren ze aan vele plagerijen blootgesteld ge. weest, niettegenstaande 't feit, dat hun jongens in Franschen dienst' waren getre den. Maar sinds, door 't sneuvelen van eeQ hunner zoons, ook zij hun tol aan Frank rijk betaald hadden, was de stemming der dorpsgenooten omgeslagen, gelijk de vrouw eenig6zins bitter opmerkte. Of wij wilden of niet, wij moesten als gasten blijven, en in plaats van oud-brood bleek de provisiekast nog wel heel iets an ders te bevatten. Geen moeite was hun te veel, om ons van dienst te zijn, en 't was half onder protest, dat wij ons diner kon den betalen. Bij Jt vertrek vergezeldo het echtpaar ons een heel eind, en wij moesten beloven, terug te komen in Juni, als alles daar in vollen bloei stond en 'ter volgens onze gastvrouw op zijn iillea*mooist was. Denk er om, zoo waren hare laatstë woorden bij 't scheiden, als jullie hier teugkornt, kom je bij ons loge er en. Logies versfcrekkeu wij anders niet, maar voor jul> lio zullen wij 't wel arrangeeren. Je kunt jo bij ons als bij vrienden beschouwen. Gcad uitgerust, verkwikt en in opgewek te stemming, viel do terugtocht niet zwaar. Op 't sneeuwveld, waar wij 's morgen# met looden schoenen als slakken naar bo ven waren gesukkeld, daalden wij nu, of liever gezegd gleden wij, naar beneden met een snelheid, die onze wensch cn verre over trof. Maar afgezien van een enkele buite ling liep 't gelukkig zonder ongelukken af, en na 'n half uur hadden wij bij t denne- bosch reeds weder den veiligen bodem on-« der ons. Hier namen we een oogenblik rust, om nogmaals te genieten vah 't won dere landschap, dat nu, bij ondergaande zon, weder een geheel anderen aanblik bood dan 's morgens. In 't Noord-Westen aan den overkant van 't meer zagen wiji den fijn gekartelden rand van de Jura als een donkere wolkenbank afstekende tegen, de fel verlichte lucht. Naar links en rechts, maar voornamelijk naar Zuiden, was 't een zee van achter elkaar oprijzende bergtop pen en spitsen. Op den voorgrond de '^s- schen bijna zwart tegen de sneeuw, daar achter de wereld van sneeuw en ijs, in al lerlei tinten van lichtblauw, violet tof vlammend rood. Een schouwspel, hoe vaak ook gezien, dat steeds blijft ontroeren. Maar bij 't dalen van de zon, werd 't plotseling veel killer. Uit de dalen kwam ons een koude wind tegemoet. De bergen hulden zich in donkere mantels, aanvan kelijk diep blauw, spoedig in grijs over^ gaande, samensmeltend met de lucht. Al leen de allerhoogste, de koning der bergen bleef nog zichtbaar, in zijn mantel van smetteloos hermelijn. Do zon was achter de Jura weggezonken. Binnen een half uur zou 't donker zijn. Tijd dus om op te bre-< ken .Met versnelden pas ging 't dwars door: dc weiden steil naar beneden, nu en dan een deel van 't zig-zag pad afsnijdend. Het sombcfrs dal van do Borne was bijnai geheel in duisternis gehuld, toen wij daar; arriveerden. Waar over dag deze. kloof reeds een melancholischen indruk maakt,' daar kcrijg je bij avond een impressie, ci je regelrecht op weg naar de onderwereld bent. Geen huis, geen sterveling. Niets dan zwarte, steile rotsen, die dreigend je deil weg versperren. Geen ander geluid dan m de diepte 't razen van de Borne, 't Geeft je een gevoel van beklemming, en met cenj ware verademing begroet je plotseling het eindo der kloof, waar in een breed, vrie* delijk gedeelte van 't Arvedal St. Pierr? de Rumilly voor je ligt. Even den tijd een kop koffie te drinken, dail op een draf naar 't station, van waar de P.L.M. met een flink gangetje bergaf ons weer naar Annema^e brengt. Nu de beencn weer opgenomen, praatjte met de ons goed bekende douanen, aan de grens, dan nog een tippel van flink uut cn vóór 't klokje van elf geslagen heeft, liggen wij weer tehuis veilig in 003 mandje, wegdoezelend in gedachten, in op verwarde wijze indrukken uit 6 bergwereld en berinneringen aan 'touffl vaderland dooreengestrengeld zijn. Dr. KLAT7S. Genève, April '23. Zaterdag j.l. heeft zich bij rennen op „Duindigt" bij Den Haag. ee^ vrij ernstig ongeval voorgedaan. Bij ren sloeg een der paarden op hol. De j key Kuiper wist, hoejvel een der gels brak, op het paard te blijven zit e Tot staan kon hij het beest echter 111 brengen. Het rende van do baan het be door en hier stortte do berijder van paard. Met een ernstige Verwonding 1 het hoofd werd hij naar do kleedkamer g bracht, waar een veearts de eerste n"* verleende. Eenige uren later 'kon bij P auto vervoerd worden.* Hot getal w e r k lo o z e a tuinbouwbedrijf stijgt voortduren meldt men uit Loosduinen. Nu twe voornaamste producten, spinazie en s- zoo weinig opbrengen, nemen de i niet meer personeel in dienst a noodig ia. Ook de losse werklic e nu in gn ootèr getalo werkloos, nu n

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1923 | | pagina 6