FEUILLETON.
De nieuwe Woonplaats.
ala jiidlie alleni üoo naar de kMercoBrant
verlangt; maar .cm qiefc om vechten, hoor.
Elsje Timmers, wat een mooi cadeau heb
je gekregen van de sgltaie zeeppoeder.
Albert de |Nie, hadt jjj dien Brief hee-
leaaai zelf geschreven? Zoo ja, dan Schrijf
3$ ai heel flink voor je leeftgd.
Marietje en Stientje Erkelens, zoo, zijn
jullie nichtjes van Jo én Adriaan Regü-
gond, dan praten jullie zeker wel met elkaar
over de raadsels?
Bertha den 'Haan, als je een poosje hebt
meegedaan, dan gaat het als van zelf, niet'
alleen de raadsels oplossen, maar en ook
een praatje bij schrijven.
Sari Aalbersberg, nog wel gefeliciteerd
met je verjaardag. Je hebt veel gekregen,
en wat een prachtig cadeau, een boeken
kast!
Je en' 'Adriaan Arbouw, nog wel bedankt
voor de mooie briefkaart, .die nu jp dein
brief zat. De vorige week ontving ik geen
brief van jullie.
Marietje Seydell, dat gebeurt ook ndef
altijd dab meisjes, die zooals jg op het
gymnasium gaan, nog zooveel kunnen hand
werken? Die sprei is tooh zeker haakwerk
of ook borduurwerk?
Catharina Tos, van jou is verleden week!
de brief zeker ook zoek geraakt, want ik
Ontving hem niet.
Betsy en Harry van 'AmeToingen, dat is
heel verstandig om er de atlas bg te nemen,
en dat mag natuurljjfc best.
Annie Huisman, dat is heel begrijpelijk,
dat je niet kon mee doen toen je ziek was.
Ik wou graag dat jullie allemaal wachtte
met nieuwe raadsels an anecdotes aan mg
te zenden, tob ik weer terug ben uit Zeeland.
Piet Gertenaar, als jij veel van teekenen
houdt, is het heel aardig dat 'je het veel
doet in je vrgen tijd. Heb je ook een
verfdoos om de tefekeningen te kleuren?
Hester de Bruyn, gaat er .nooit iemand
naar Leiden, die dan je brief met raadsel
oplossingen naan den .Witte Singel kan bren
gen?
Neljie en Sant v^n Bieren; Bergen en
Henegouwen, als je de raadsels samen op
lost, mag je ze wel om beurten 'opschrijven,
als je dat liever doet.
Klazina ParlevUet, hoe aardig dat 'jullie
bloemen of takken met knoppen mee paan
school moogt brengen en za daar in het
water zetten.
Marietje de Haas, afe er iets bijzonders
wordt gevraagd of verteld! in een brief,
dan wil ik daar altijd graag op antwoorden.
Zwaantje Kuselaar, je zusje is leelgk
gevallen. Ik hoop, dat haar, arm pppedig
weer uit het verband mag.
Corrie Abspoet, dat wensob ik jou dan
ook van harte toe, 'dat je net zoo'n stapel
mooie briefkaarten krijgt ais ik.
Marie de Koning, als je het 'druk hebt,
met de naailessen, dan los je maar enkel;
de raadsels op en schrjjft er geen brief bij.
Marietje van Peppen, dat was een aardig
vlerkje, toen je niet naar school mcchfc,
om de prijsraadsels op te lossen.
Ina en Tonnie Houpt, ik zie het best
iedere week, dat er goed geprobeerd wordt
om heel1 netjes te 6chrjjven.
Marie Planje, kreeg je dat postpapier,'
om je te troosten, dat je roode hond1 had?,
Jeannette Verboog, Annie Amptmeger, Ma-'
rietje Gaykema en Wilhelm Döll, al'e Vier'
zeker heel gelukkig met den prijs! Schrijf.;
mij maar de volgende week met welk mooie;
boek of je gelukkig bent gemaakt.
Antje Hogenes en Rika van Veen .(Kou
dekerk) gaan jullie op dezelfde school? Het
is tooh immers de Rika van Veen uit Kou
dekerk, waarover Antje mij schrijft?
Corrie de Groot, na de Paaschvacantie
mag je mg weer nieuwe raadsels zenden.,
Wili je wachten tob ik weer thuis ben uis
Kloosterzande?
Sjoükjen Hüemstra, alleen b$ extra ge
legenheden laat ik de getrouwen nog eens
apart l'oten.
Greetje Ort, ik herinner mijl nog heeli
goed, dat je vroeger meedeed en ik weet
zeker nog de lange briewen die Wies mg
schreef, toen zij nog mee kon doen. Ik
vind het aardig, dat Wies nog trouw de
coirespondentia leert'. Hoe is het met haar?
Barmen en Wim Nieuwland, geze'J'g hooi
dat jullie alles hebt opgelost en er veel
plezier in had.
Marietje en Bertha Haarlem, ik kijk bij
de raadseloplossingen wel' of het netjes is
geschreven, maar in de eerste plaats o>
de woorden goed' gevonden zgh. Dat is
het voornaamste.
AEda Anneese, is je naam nu goed'?
Ik kan niet albgï precies de namen j'ezec.
als het niet te duidelijk is geschreven.
Marie van Dgk, het spijt mij dat dr..
versregel uit het Sint NicolaasHedje nie»
heeft geholpen. Je weet wel, dat ik het
je gTaag zou gegund hebben.
Marie van Delft, ben je een vriendin ee
buurtje van Bertha dten Haan, dan am- t
woord ik .jullie voortaan maar ta samen.
Lottie den Bfaanwen, dab broertje öAt
nu 6 jaar is geWordaa is tooh zeker dab,
kleine ventje, dab toen met je in het Plant
soen wandelde, toen .jullie samen naar de
raadseltante ging kjjken.
Genie Slootweg, ter eere van welk 'feest
was het huis versierd? Studeer maar goed1
voor de orgelles. Ik ho-ud heel .veel Van
Pransch spreken. De poes hier in huis wil
ook wel eens op mijn brieven gaan zitten
maar dan zet ik hem er gauw af; dab
mag niet.
IA. J. Schreuder, gebruik maar niet al
meeste kinderen er toch Zondags voor zor
gen, tan tweede mag je tot Dinsdags 5 uur
inzenden, en ten derde heb ik dan eens een
beetje ruimer den tijd om alles te lezen en te
beantwoorden en nu moest ik altijd alles
j zóó haastig doen en dat is verre van prettig.
En ik heb al ruimschoots ondervonden dat
;de jeugd het werkelijk goed meent met de
raadseltante, dus het haar ook graag zal
feunnen, als het voor haar wat gemakkelij
ker wordt. Heelt iederen het nu goed gelezen
en begrepen Maandag 26 Maart moeten de
brieven nog gewoon vóór één uur binnen
i zijn en dan verschijnt Zaterdag 31 Maart de
kindercourant met antwoord op die brieven.
'Aanstaande week ga ik voor tien dagen naar
'Kloosterzande (Zeeland), maar ik zal pro-
beeren om dan geen week over te slaan, als
ik de brieven tijdig genoeg ontvang om alles
te kunnen beantwoorden. Maar a.s. Maan-
idag, 26 Maart, ben ik HQg in Den Haag. Dit
geldt voor degenen die mij den brief over de
post zenden.
I 'Als deze courant versobght'. woTdcM er
natuurlijk weer vel'e teleurgestelde zuchten'
geslaakt door kinderen, 'die pp een prijs
(hadden gehoopt, en al weer. niet zoo geluk
kig mochten zgn. Ik beto 'blij' voor de kin
deren, die wel een "prgs bebbeh .en duS
een mooi boek mogen .gaan halen.
Adriana Giesen, vertel' mij toch! eehs:
waar woon je precies, woonde je vroeger,
in' Leiden? Speet ja gTaag] mandoline, en
héb ja er les in?
Neeltje van Leeuwen', ditmaal heb ik ge
woon da prijzen onder. §lle kinderen Ver
loot. 'Als er veel extra prijfeen zjjn, dab
verloot ik er eanige onder de getrouwen.
Jo van Leeuwen, ik had 2 prijsraadsels
voor de grooteren en 2 voor de kleineren
gegeven, maar niet ieder kind behoefde die
4 prijsraadsels op, 'te lossen. De meesten!
ded^p dat, §1 voor hun eigen plezier, óf
bij' vergissing.
Margtje en Diéuwertja Uittenbogaard, als
j jullie op het Noordeinde op school gaat,
dan kun je "toch heel gemakkelijk de brie
ven in de bus van het bureau „Leidsch!
Dagblad"- doen en dan behoeft er natuur
lijk geen postzegel op, maar wel' duidelijk
mrih naam. En alB jullie veel huiswerk hebt,
behoef je toch nret wekelijks zooi'n langen
brief aan mij te schrijven. Ik ben met
eeu kort woordje even tevreden.
Piet Oostdam, verteden week ontving ik
j« brief veel' te laat; dat was jammer.
Hen en Cor Rietveld, het behoéft h^usch
n-ie; iedere week een lange brief met veel
nieuws te zijn; eetf |}'ort groetje is ook aï
voldoende.
Cojmy van den Voorde, eeh nieuwelinge,
(die vraagt of zij! mee mag. doen. .Welzeker,
'go ja gang.
Badje van derl Voort, ik vind! het goed'
-V'' door ÜSliJtót'N
V y PRAUGINE. :f v~"' V
1»)
„Maasieitja", teel Moeder, „ga jij maar eend
frpen dben". Langzaam Üom Marietje de trap
ei. (Dot zij mu vaar alles «de trap af raioesten
vaal Marietje neg wat vreemd). Do itteur open;
iöfdktenidi zag Marietje een dame voor zich. 6taan
„Wel, zusje", vroeg deze, „mag ik je Moe
eens oven epreben V"
i „Ik Zal het aan Moe vragen, mevrouw", anU
«roordde Marietje, en üdom de trap weer op,
yerwandordi gitng mevrouw Mortens naar be
neden, toön. zij dio boodschap van haar glooh-
lertje ontving.
Even later (kwam1 zij weer boven, vergezeld
Van de vreemde dame.
Mevrouw Martens verontschuldigde zich, daC
»j nog niet ééno ikamer, in! orde had', om bezoe-
feers ta ontvangen.
Maar «de vreemd? «dame antwoordde„Tto&r-
voOr kom ik ^uist. MasscLion heeft u het al ge
snerkt ik vroom hier (beneden. Wij hebben u zien
aankomen, on nu heb ik bemerkt, dat u me-
maitfd (heelt om het huis in orde te helpen ma
ken. En nu 'dacht ik dat ik u missdhien met het
een of ander zou (kunnen helpen. Wanneer u
•h.v. een flinke werkster noodig hebt, zou ik wel
[iemand; voor u weten. En die (kleine ondeugd,"
tegeg, lapbt^f
zou wel eens bij mij op visite kunnen komen,
den 'kan zij gelijk met mijn Annie kennis ma
ken".
Dankbaar greep mevrouw Martens het vrien
delijk aanbod aan en Ma/rietje vroeg„Is
'Amnio het meisje dat voor het raam, keek, toen
wij kwamen, waarom kamt zij niet buiten
„Wel", antwoordde mevrouw Berteis (zoo
heette de diamie), „zij is pas ziek geweest en
mag nog niet buiten".
Er werd nu afgesproken, dat 1de werkvrouw
den volgenden dag kou komen, en Marietje dien
aniddiag bij haar buurmeisje op visite zou gaan.
De morgen duurde Marietje nu verder veel te
lang, maar eindelijk sloeg toch het uur, dat
Moeder zei, dat zij wel gaan mocht. Verlegen
trok zij beneden aan de bel. Mevrouw Berteis
deed haar zelf open en bracht haar in een ka
mer, waar het anedsjo was, dat Marietje bij
haar aankomst reeds had gezien. Even als dien
eersten keer, glimlachten beide meisjes weer
eens tegen elkaar, maar zeiden verder niets.
Mevrouw Berteis oordeelde het maar het beste
om een poosje heen te gaan, dan zouden de ton
getjes wel los komen. En zoo was het ook. Ma
rietje trok het eerst de stoute schoenen aan en;
vroeg aan haar buurmeisje, hoe zij heette.
„Atanie Beitels", was het antwoord en daarrp
volgde eenzelfde vraag, maar ditmaal aan Ma
rietje gericht.
En nu vertelden de meisjes langzamerhand'
aan elkaar allerlei dingen tïü haarzelf en van
haar omgeving.
„Heb jij oen zusje had Marietje gevraagd.
„Neep, wel een broer", had Annie geant-
„Grooterr dan jij", vroeg Mandje weer. Maar
voor Annie kon antwoorden was mevrouw Ber
teis weer binnengekomen, met aan haar hand
een alleraardigst ventje van drie jaar.
„Ziezoo, Annie", zeide zij, „broer heeft zijn
slaapje uit, en als jullie nu nog niet goed met
elkander hebben kennis gemaakt, zal broer je
wel helpen".
lachend kwam het ventje op Annie af. „Zus
schoot ziften", zeide hij.
Dadelijk pakte Annie hem op en zette hem
op haar schoot. Kleine Benny was in het minst
niet verlegen. „Nn die zus 6choot zitten", zei
hij weer en wees op Marietje.
„Mag ik", vroeg Marietje, met een kleur van
blijdschap. Nog nooit had zij zoo'n lief jongetje
gezien. „Ha, als zij eens zoo'n broertje had wat
zou zij het knuffelen. Mevrouw Berteis vond het
best en weldra zat Marietje al's een klein moe
dertje met Benny op schoot. Van alles vertelde
hij haar in zijn gebroken taaltje, dat Marietje
niet verstond, maar Annie telkens uitlegde. De
middag vloog verder om, en veel te vroeg naar
Marietjes zin kwam Moeder haar halen, om
thuds« te komen. Terwijl zij met Moeder meeging
riep «kleine Benny aldoor„Hier blijven, zusje
hier blijven".
Maar toen Benny's moeder rei, dat zusje
eens gauw weer zou komen, was het ventje ge
troost. Dien avond kwam Marietje bijna niet
uitgepraat over het nieuwe buurmeisje en dat
zij toch zoo graag, o zoo graag, ook zulk een'
broertje zou hebben.
- {.Wordt reryfisdli
