De Prins uit hetSprookje
fo. 19332.
i-lïDSCH DAGBLAD, Woensdag 14 Waart.
Tweede B«ad. Anno 1923.
ÜSÏ DE RAADZAAL
FEUILLETON
EERSTE KAMER,
TWEEDE KAMER,
GEMENGD NSEUWS^
UIT DE RIJNSTREEK,
F
Ligt liet aan 4o xaadsagencuvs of ligfc
iet inóêr-aad aan een meer zakelijk vror-
Jon van <3en raaJ, dat tegenwoordig een
i *a<Lvergadering niet als vanzelf sprekend
ieii avond-verlengstuk krijgt 1 We meeiien
liet- ver van de waarheid af te zijn, wan
neer we beweren, dat beide er schuld aan
lebben en dus de waarheid in het midden
Bgc. Maar hoe het zij, de .gcmeentc-finan-
oiën zijn er mee gebaat, en dat is de
tjoofdaaak.
Hoewel kort van duur eventjes vier
iiur viel de Yoorzitterlijke hamer Maandag
yoor het laatst was de jongste raads-
Èfcthvg' niet van belang ontbloot. Er is een
aardige ctuit gevoteerd, wanneer men alles
eens bij elkaar optelt, bijkans zoo'n half
maHio^n. Alles was echter gesneden koek,
behalve de hoofdpost, die voor een nieuw
politiebureau. Over de noodzakelijkheid
Jaarvan was men het blijkbaar roerend
eens, want daartegen nam niemand stelling
Zondert men den heer Knuttel uit, die
roor politie nu eenmaal geen cent wil ger
yen tot de communisten zelf de politie
oeheerschen en daar dus een soort politiek
legertje alleen voor eigen gebruik in hoofd
zaak van hebben kunnen maken; een mo
gelijkheid, die hier in ons landje al verder
Van verwezenlijking afkomt ten bewijze,
dat het nuchter verstand, waarom Holland
yvel eens wordt geprezen, nog niet is ver-
jhvenen.
Einancieele bezwaren, voor zoover aan
wezig, legden het af tegen de noodzake-
lijkheidserkenning. Veel om het lijf hadden
{die ook niet. De heer Wilmer wees er al
leen op om zijn standpunt inzake mogelijke
bezuiniging bij de politie, tijdens de be
grooting ingenomen, nog eens te kunnen
lanoeeren men houdt zoo graag een ge
pousseerde meening overeind en vooral,
.wanneer het 't tooverwoord bezuiniging
betreft en de heer Wilbrink deed er
flauwtjes nog eens de aandacht op vallen,
tevens blijk gevende, de stukken niet erg
jgoed bestudeerd te hebben. Een euvel,
.waaraan meerdere leden wel eens mank
gaan, maar dat feitelijk niet door den beu
gel kan.
De bouw van het nieuwe politie-bureau
!n de Zonneveldstraat stond dan ook wel
iVast, dat bleek spoedig genoeg. De heer
Oost dam oordeelde de plaats van vesti
ging niet erg geschikt, maar kreeg geen
isteun. Hij wa-s trouwens ook achter de
meet, daar al door den koop der huizen
in de Zonneveldstraat, die nu zullen ver
dwijnen, over de plaats van het nieuwe bu
reau was beslist. Dat verdwijnen der hui
zen, was ook nog een klein bezwaar, dat
do voorzitter echter als sneeuw voor de zon
kon doen wegvallen door zoowel als nieu
we bouwplannen toe te zeggen.
Stond de bouw al vast, eem tweede was,
1 «of plan A zou worden genomen of plan B,
^waaraan B. en W. de, voorkeur gaven, daar
■dit voorzag in «een dienstwoning voor den
commissaris of den hoofdinspecteur of in
specteur.
B. en W. bleven geheel alleen staan en
hoewel wij de plannen niet hebben gezien,
ioordieelen ook wij dit het verstandigste,
naar wat bouwdeskundigen al3 anderszins
meedeelden ter vergelijking. Een dienstwo
ning achten ook wij niet zoo zeer noodig
om daaraan de inrichting van het nieuwe
gebouw ook maar eenigszins ten offer te
brengen. Afgezien van het feit, dat de wo
ning ook nog allesbehalve geriefelijk zou
zijn geworden. Het verschil in prijs,
f 10.000, maakte niet veel uit.
Plan A won het derhalve glansrijk èn
fcen kwart millioen is daarvoor gevoteerd.
Niet onvermakelijk op zichzelf was, dat
fdes heeren Sanders' eerste daad als wethou
der, juist door den raad aangewezen ter
tijdelijke vervanging van den heer Boto,
<lie door ziekte, gelijk bekend, verhin
derd is zijn functie uit te oefenen
was: het bestrijden van zijn ambt-
genooten. 't Was een ironische speling van
het noodlot. Overigens heeft de raad o.i.
bij de keuze van een plaatsvervanger een
gelukkige greep gedaan, en wij zijn over
tuigd, dat de heer Sanders in het ooilege
Roman van G. HARDWIG.
60)
„Ja., zei ze haastig, terwijl zij haar han
den in elkaar sloeg, „daaraan heb ik nooit
gedacht. Ik heb zoo oppervlakkig door mijn
jeugd al het wociderlijk-treurigo aan mij
vooibij laten gaan. Het schijnt mij-zelf een
droom toe, waaruit ik niet kan ontwaken."
„Luister eens, opdat je zult rien, dat
leed een vruchtzalaidje is, duizendvoudig ge
zegend voor hen, die een edelen grond in
zich dragen. Yan al haar broer3 en zusters
was barones Kamilla von Helling de aar
digste en de eenige, die niet door adeltrots
van de familie werd aangestoken. Haar ge
moed werd door de haar omringende rijk
dommen evenmin verhard als door de po
gingen om haar om haar geld te trouwen,
die reeds vroeger te haren aanzien zoo dik
wijls waren gedaan. De oude onderwijzer
van do school op het landgoed was gestor
ven. Een jongere kwam voor hem in de
plaats. Zij wisten aetlf niet hoe het was ge
komen, maar zij waren van elkaar gaan
houden. En trouw, innig en oprecht was
deze liefde."
Een schok doorvoer Mia's leden. Zij kon
het niet verdragen iets te hooren van ech
te, trouwe liefde.
„Dat duurde zoo voort, en lieele schoone
lente door. Toen vatte zij moed en biechtte,
"wat onuitroeibaar in haar hart gegrift was
Zii heeft gesmeekt, geweend.....,"
van B. en W. zich zal doen kennen als een
practisch werker mot bekwaamheid, tot
de heer Bot® hersteld zal zijn.
Maar kecren wij nog even, terug naar het
nieuwe politiebureau. Veel en lang is er
toch geredeneerd over de schoonheid van
het toekomstig gebouw mefc den heer Knut
tel ia het eerste gelid, die zich zelfs drif
tig maakte alsof het- gebouw er eigenlijk
komfc voor zijn heilstaat. Waar wij, gelijk
reeds opgemerkt, de plannen niet zagen,
kunnen we ons moeilijk in dezen uitlaten.
Gaame willen we ons echter aansluiten bij
den algemeenen stelregel, die voor iederen
bouw moet gelden, dat er gelet worde op
het uiterlijk. Schoonheid, het werd zeer
juist gezegd, bei-eekent uiefc dhiü-r-bouwen.
In vele gevallen zelfs het tegenoverge
stelde.
We vertrouwen, dat B. en W. den gevel
van het nieuwe gebouw zullen doen aan
passen aan het c?oeI, de omgeving etc. en
dat er tenslotte iets zal kómen te staan'
in de Zonneveldstraat, dat ook architecto
nische lijn heeft, wat valt buiten Het kader
van smaak over mooi en leelijk. daarin had
de heer Knuttel gelijk.
Vergadering van gisteravond.
Voorzitter: J. J. G. baron van Vo.orst
tct Voorst. 1 1
Onislagname-Vaii den Berg.
Ingekomen is een, irrief van het lid Van
den .Berg, mededeelenden dat hij wegens
boegen leeftijd en om gezondheidsredenen
ontslag neemt als lid dezer Kamer.
De VOORZITTER zegt, dab de Kamer
in mr. Van den Berg een geacht lid ver
liest. In 1845 geboren ei* i£ 1868 in de
rechten gepromoveerd, wprd hij eerst rech
ter tpc ambtenaar }n Ocst-Indië en later,
hoogleeraar aan de voormalige Indische In
stelling te Deiffc, van welke stad h$ later
bu: genie-ester werd. Eerst was hij werk-
Ess-ra in den Gemeenteraad, daarna in Prov.
SU ten'en in deze Kamer. In 1911 tot ljd
dezer Kamer gekozen, trad hrjl door zijn
Indische studie en zijn in de tropen opgedane
er\ a ring spoedig op den voorgrond en heb
ben wij, waar het de studie van over.ücö-
sche zaken betrof meermalen van hem ge
leerd. Nu hij wegens zijn ouderdom en
cm gezondheidsredenen gemeend heeft zijn
ontslag te moeten nemen, wenscht spr. hem
van harte een volkomen herstel toe. In
gedachten danken wij hem voor zijn vrïen-
delijkeü omgang. Wij zullen hem in do
Kamer nog wel dikwijls herinneren. (Ap
plaus).
De afschaffing van den Zomertijd.
De VOORZITTER deelt mede, dat decen
trale afdóeling besloten heeft het ingeko
men w-etsvooretel-Braat betreffende den zo
mertijd Woensdag niefc in de afdeelingen te
doen onderzoeken, omdat zij van oordeel
is, dat dit wetsvoorstel in onvoldoenden
zin js toegelicht en omdat zij de Kamer
in de gelegenheid wil stellen, kennis te ne
men van het bundeltje verslagen en stuk
ken, dat de Minister van Binnenlandsche
Zaken esn van Landbouw daarbij in de Twee
de Kamer heeft overgelegd en dat het wets
ontwerp vergezelt. Vandaar dat zij den Mi
nister heeft verzocht een resumé daarvan
te maken, ter vergemakkelijking van de
kennisneming van den inhoud.
Besloten is dus met het afdeelingsonder-
zoek te wachten, totdat deze tedere inlich
tingen sullen z$n ingekomen.
Regeling van werkzaamheden.
Overigens aullen de verschillende inge
komen wetsontwerpen, waarvan den leden
op 8 em 12 dezer is kennis gegeven, "he
denochtend om elf uur in de afdeelingen
worden onderzocht, met uitzondering van
het wetsontwerp tot wijriging van d® 'Huux-
commissiewet en de Huuropzeggingswefc, om
dat de gegevens daaromtrent de Kamer te
Iaat bereikt hebben.
Woensdagmiddag zal in openbare verga
dering de Indische begrooting worden be-
tandeld en, indien deze zal zijn afgedaan,
vervolgens het wetsontwerp tot wjjziging den
„O, hoe gelukkig, dat zij weenen kon",
Duisterde Mia.
„De wereld is groot. Men heeft haar de
wijde wereld ingestuurd en men wilde met
geweld haar in een zenuwinrichting haar
liefde doen vergeten. En toen zij terug
kwam, als een bleek, in haar jeugd gebro
ken meisje, was de onderwijzer weg valsch
beschuldigd, was hij uit zijn betrekking ont
zet. Van toen af haatte zij den adelstitel,
die haar zooveel verdriet had Berokkend.
Eij deed afstand van dien titel en verliet
het huis om als eenvoudige juffrouw Hel
ling haar brood als gezelschapsdame te
verdienen. Dat is de reden, waarom men
haar onterfde en verstootte.
Hij zweeg, terwijl hij een langen blik op
Mia's opgewonden gezichtje wierp.
„Weet je hoe de jonge onderwijzer heet
te, die zij haar geheele leven niet vergat,
die zij lief bleef hebben tot in het graf?
Eduard Frank, heette hijde vader van
jouw vader. In .jou heeft zij hem verder
liefgehad en zij is met dezo liefde in het
hart gestorven. Sodmann, die toen op je
voorvaderlijke bezitting bediende was, weet
er meer van te vertellen cRan ik."
Nu was het stil in de kamer. De klok
aan den wand tikte en de houtworm klopte.
Een vlieg streek zoemend tegen do ramen
aan.
Mia had haar handen voor het gezicht
geslagen. Het was haar zoo bang te moede,
alsof ,zij midden in de duisternis stond, ner-1
gens een uitweg kon vinden en in ellende
moest omkomen.
Eindelijk sprong zij op en kwam naast
Seller staan.
„Ik weet het, ik weet het. Zij was edel,
Stoomwet eo verschillende kleinere wets
ontwerpen. i
De vergadering wordt verdaagd tot
Woensdagmiddag twee uur.
(Zitting van gisteren.)
Wijziging Jachtwet.
Voortgegaan wordt na afdoening van
eenige kleine wots ontwerp en mot de wijzi
ging der Jachtwet.
Art. 3a met de daarop ingediende sub-amen»
elementen is aan'de o-iScL.
Do heer VAN SCHAIK (V: L.) licht zijn
sub-amendeinont nog even toe. Hij voelt niets
voor een „springend"' j© ontrecht, gelijk de Rc-
geetring dat wil. Spr.'s bedoeling is daarom
het bezit van bet jaehtreebt voor den zake]ijken
gebruiker facultatief te stellen. De eigenaar
gebruikt bet recht, maar de gebruiker behoeft
geen vreemde jagers op zijn grond te dulden
De heer VAN VOORST TOT VOORST (R.-K.)
ontraadt het amondement-Oud, dat-den toestand
weer gelijk maakt aan dien ran liet Regeerings-
ontwerp. Daartegen heeft bij bezwaar.
De heer DRESSELHÜYS (V.-B.) ontraadt
fliet tweede gedeelte van het amendement-Van
Schaik, dat ten doel heeft alleen den eigenaar
en zijn familie tot bet genot van de jacht toe
te laten. Hoe moot hot gaan, als de eigenaar is
een maatschappij of vennootschap Wie mag
dan het jachtgenot smaken
De heer HIEMSTRA (S.-D.) steunt het amen
dement-Oud, dat hij het beste acht en beter dan
dat van de Commissie van Rapporteurs. Het
baste acht hij nog hot Regeeringsonlwerp.
Spr. weet wel, dat er een theorie en een prac-
tijk is in de toepassingmaar als do wet er
kent, dat do gebruiker bet jachireeht heeft, dan
blijft bij elke regeling do ondertoon bestaan,
dat het recht feitelijk toekomt aan den gebrui
ker.
De Minister van Binnenlan-dsche Zaken, do
heer RUYS DE BEERENBROUCK, geeft aan
het amendement-Van Schaik -de voorkeur boven
dat van de Commissie van Rapporteurs. Hot
jachtrcoht is volgens het Buig. Wetboek bij dein
grondeigenaar en dat laat de heer Van Schaik
intact. Juridisch is hot voorstcl-Van Schaik ge
heel juist. Het amendement-Oud beperkt te voel
do mogelijkheid van een regeling en daarom
adh!t spr. dit niet aannemelijk. De oontraot-vrij
heid wenscht spr. te handhaven en daarop moet
zoo min mogelijk inbreuk worden gemaakt.
De bear VAN SCHAIK (R.-K.) vult zijn
amendement nog aan met de toevoeging, dat
ook de kinderen van den eigenaar aan de jacht
mogen deelnemen.
De beor VAN SASSE VAN YSSELT (R.-K.)
noemt naraons de Commissie van Rapporteurs
de amendementen-Van Schaik over.
Het sub-amendement-Oud wordt verworpen
met 52 tegen 23 stommen.
Het amendemcnt-CorrLmiss'ie van Rapporteurs
wordt aangenomen met 58 tegen 19 stemmen
Art. 4.
De heer VAN SASSE VAN YSSELT (R.-K.)
licht toé öen amendement van do Commissie
van Rapporteurs, dat verhand houdt met het
gewijzigde artikel 3.
Do heer AMENT (R.-K.) wenscht te bepalen,
dat een jachtvergunning nimmer voor langoren
tijd dan drie jaar zal worden verleend.
De MINISTER noemt de wijziging van do
Commissie van Rapporteurs over, maar acht do
bepaling van don heer Amcnt volmaakt over
bodig.
Het amendement-Amenl wordt aangenomen
mot 45 tegen 29 stommen.
Do heer DECKERS (R.-K.) verdedigt een
amendement tot her-invoeging van do jaoht-
echappen, die voor de uitoefening en het be
heer van do jacht kunnen worden ingesteld.
Hot jaohtschap wordt opgericht door Gedepu
teerde Staten, voor zoover do oprichting strookJt
met het belang van dén landbouw.
Spr. acht de instelling uit velerlei oogpunt
nuttig. Alle conflicten kunnen daardoor worden
vermeden of opgelost.
De heer HIEMSTRA (S.-D.) acht het be
ginsel dor jachtschappen zeer juist en onder
steunt het amendement. Voor den landbouw
Acht hij deze regeling van veel gewicht. De wet
moet nauwkeurig de rechten en bevoegdheden
der jachtschappen omschrijven.
De heer EBELS (V.-D.) acht de bevoegdheid
van Gedeputeerde Sta/ten te groot. De belang
hebbende zelf moot z.i. het initiatief nemen.
Ik kan niet zoo zijn. Ik ben slechts onge
lukkig."
Hij vatte haar koude rechterhand. „Kom
morgen in de kerk, Marie
Zij knikte.
Op de oude bank in de kerk wilde zi)
gaan zitten, waar zij als kind zoo dikwijls
door tante Helling was vermaand toch rus
tig te luisteren. Dan zou zij het moede
hoofd tegen den wand drukken, naar den
kansel opzien en in 't geheel niet denken,
alleen maar luisteren. De mikte stem hoe
ren, <Se zoo zegenrijk tot doove harten kon
doordringen, zoo onweerstaanbaar ingang
kon vinden bij versteende zielen.
Toen zij den volgenden dag de heide
overging kwamen haar de klokketonen reeds
halverwege te gemoet als een groet. Zij
begeleidden de teruggekeerde tot haar zit
plaats in het kerkje. En zij hoorde het or
gel dreunen en het danklied door de kerk
ruischen. Zij zag den zonneglans door de
gekleurde vensters vallen en over de roode
tegels glijden. Zij keek naar de opeenge
drongen monigte. Het gezangboek viel uit
haar hand, zóó sterk verlangde zij naar
Baar, die vroeger naast haar had gezeten.
Maar de sombere druk bleef voortduren.
£ij zag op tot de eerwaardige gestalte, die
met zijn vriendelijke woorden balsem had
gegoten in do kranke harten en die de ziel
met troostende woorden had verlicht.
„En al ware het dat ik do taal der en
gelen sprak en ik had de liefdte niet, zoo
ware ik een "klinkend metaal en een lui
dende schol
Nu wist zij, dat Seller de preek aan haar
inzogeningstekst vastknooptedat hij het
groote woord vergeving als een vuurbaak
voor haar steldedat W| onrecht en onge
in dien geest acht hij een herziening van dit
voor-tekgewensclit.
De heer DRESSELHÜYS (V.-B.) gevoelt
veel voor hel beginsel maar zou weasehen, dat
de rogeoriug zelf leiding len aanzien van dit
punt nam. Hij is or huiverig voor een zoo ge-
<k.-i01 leerde n-geling rauwelings in de wet op
to nomen. Hij vraagt den Minister eon nieuw
wetsontwerp iu te dienon.
De heer BEUMER (A.-R.) geeft den voor
stellers in overweging hol voorstel in te trek
ken en eventueel mot oen initiatief-voorstel to
komen. Hij onderstenut de opvatting van, don
heer Dresselhuys.
De MINISTER meent, dat, na de langdurige
voorbereiding van dit ontwerp, oen nieuw uit
stel niet gewensclil is. Mi seinen is een wet
mei jachtschappen beter. Spr. verklaart ziel)
bereid toe te zeggfcn, dal hij" na de tot-stand-
koming van do Jachtwet de kwestie van de
jachtschappen zal onderzoeken en eventueel in
oen ontwerp vastleggen.
De heer DEKKERS (R.-K.) brengt dank aan
de Regeering voor haar toezegging en neemt
in verband daarmede zijn' amendement terug.
Dc heer VAN SASSE VAN YSSELT (R.-K.)
stolt voor geen jongelui bcnedeD 18 jaax toe lo
laten tot deelneming aan dc jacht.
- De MINISTER neemt dit over.
De lieer BRAAT (Plait. Partij) verdedigt een
amendement, om eenige bepalingen te schrap
pen uit art. 6, zoodat do weigering van jacht
akten verminderd wordt
Dc MINISTER wijst dit amendement af
liet amendement wordt verworpen met 54
tegen 2 stemmen.
De heer VAN SASSE VAN YSSELT (R.-K.)
verdedigt oen amondernent, dal van de logeor-
akte geen gebruik raag worden gemaakt, dam
in gezelschap van den eigenaar.
De MINISTER heeft tegen du amendement
bezwaar, omdat daardoor deze akto veel van
haar waai-do verliest.
Het amendement wordt verworpen met 3G
tegen 17 stemmen.
Do vergadering wordt vordaagd tol Woens
dag één uur.
National® N ij verheids-
ten toonstelling. Van 25 Augustus tot
en met 9 September a.s. zal to Botterdam
eon nijiverheidstontoonstel] inig van de in
Nod er land gevestigde industrieën worden
gehouden, welke tentoonstelling ton dool
heefb meer bekendheid to geven aan do in
Ned/orlamd goveütugdle inrichtingen van
Nijverheid en een beeld to geven van do
ontwikkeling der Nederlandsoho nijver-
heidl gedurende de laatste- kwart-eeuw.
Do tentoonstelling gaat uit van de Ver
een i ging „Nederlancfech Fabrikaat" em
wordt georganiseerd door do a-fcLeling
Bctffcterda/m dezer Vereeniging.
Voor detzo tentoonstelling is - beslag ge
legd op het geheelo Doelen-complex aan
do Coolvest to Rotterdam do huurprij
zen zijn bijzonder laag gesteld, on bedra
gen in do drie grooto zalen en in den tuin
f 20 en in do drie kleine zalen f 15 per
vierk. M.
Beeds onmiddellijk nadat met de ver
zending van do verschillende bescheiden,
betrekking hebbende op deze tentoonstel
ling, een aanvang is gemaakt, is uit alle
deelen van heb land groente belangstelling
gebleken, en verwacht mag worden, dat
dozo ten too» stelling zich waardig zal aan
sluiten bij do verschillende wijzen, waar
op bot Bogeeringsjubile-nm van H. M. zal
worden herdacht.
Een gelukkige omstandigheid 13 voorts,
dat wordt samen gewolkt met hot Comité
ter herdenking van het Begeeringsj ubi-
leum van H. M. de Koningin. Nadoro
voorwaarden van deelneming als anders
zins worden gaarne verstrekt floor de
bwee Secretariaten: Het Algemeen
Secretariaat der Vereeniging „Neder-
landsch Fabrikaat", Bezuidenfbout 97 Den
Haag, en het AJdeeHngssecretariaat Bot-
terdaniy Schieldlainscihe-Smglol 33.
De werkvrouw A. M. L. Meiliefste
Kijk zag gistermiddag in haar woning
aan de Budsonstraab te Rotterdam, dat er-
rook kwam uit de school, waarvan zij dó
werkster is.
Deze school js öen houten huipeahool;
reehtigheid als onkruid in het opvlammen
de vuur der liefdé wierp en als kleinood
der zelfverloochening weer aan de vlam
men ontrukte. Een behoefte, om haar tra
nen te kunnen laten vloeien, gaf haar oen
allerbenauwst gevoel.
Toen zij een oud moedertje de oogen zag
afwisscken, drong ook bij haar een gloeien
de traan in de oogen. Maar daar stond
plotseling Alexandra Louise vóór haar in
al haar heerlijkheid en schoonheidde
gloeiende tranen werden weer teruggedron
gen. Zij wachtte niet, tot hot slotlied ge
zongen was. Alleen liep zij haastig naar do
deur en de zonnige dorpsstraat door.
Een ander lied klonk haar in de boren,
het heidekruid riep hot, de wolken daarbo
ven en de hemel, alle schenen te roepen:
„Was ik toch maar gebleven op mijn
hefde!"
Zij li'ep vlug door, de oogen neergesla
gen.
Bij den ouden pijnboom, midden op den
weg, werd een gestalte zichtbaar.
Als een dolksteek voelde zij het door haar
rieI gaan; zij voelde de pijn tot in "haar
hart.
Bichard von Mersbach, bleek van opwin
ding, bleef staan zóó was hij dbor lioar
veranderde gelaatsuitdrukking geschrok
ken.
Alles, wat in hem streed en omging, was
ïn z$q stem to hooren. toen hij zei: „Mia,
wat heb je ons aangedaan?"
'Zij stond als aan den grond vastgena
geld. De armen hingen slap langs baar
lichaam. Geen trok in haar gvlait .b
zich.
Hf* Tiep op haar toe Bijn onv -rstain-
baar kwamen hem da woorden over de üi n:>».
taebekocrend© aan de j^omeento. "Zy iteod
vroeger dienst als avond-toekenschtx»!se
dert September van het van go jaar is zij
in dienst gestold van liet openbaar oütienvHfj.
In dezo school, ongeveer 125 nieter lar.g
cu o tot 6 meter breed, .uvn onderge-
hraclr ©en meisjesschool, eon jongensschool
e.'i tweo zoogenaamde B-schoten voor -iCo
7de en 8ste leerjaar, Het aantal school
lokalen bedroeg tien: verder was er eeü»
vertrekje voor bafc personeel.
Toen de werkster in de school kwam.
zag zij liet eerst vlammen jn de B-schcoi,
liven na haar snelden het hoofd, de iioer
H. G. J. Hoppenner en de onderwijzer, da
heer F. Vermeer de school binnen, ZTj had
den nog juist den tijd, om wat tassclicn,
boeken en andere leermiddelen on eeöjgal
vaccinebew^zen te redden. Daarna moestan
zij de vlucht nemenl zoo snel verspreidden
de vlammen zich door de geheele school.
Men vermoedt, dat de brand, ontstaan ia
door het vallen van vonken uit een kachel',
die eer. halven meter van Qen houten wand
was geplaatst.
Nadat werkster, hoofd en onderwijzer ge
vlucht waren, is er niemand meer jn het
gebouw geweest. Een uur later was het
geheel© gebouw afgebrand.
Toen do brand uitbrak, was er niemand!
in de school' aan wazig.
Op de veemarkt fcc Pur-
merend zijn gistermorgen van een vee
houder uit Sloten aoht eohtupem in bosla<g
gen-omen, welke lijdende waren aan
schurft. De schapen moesten worden af-*
gemaakt.
Geruststelling. Huis-
vrouiw,,Zoo, Mina, eerst eeri infanterist
en nu een huzaar in de keuken?"
Mina: „Ja, maar, mevrouw, zijn paard
wordt door den Staat gevoed."
ALKEMADE. lier. Schrijft aan bet „Hb'.d.'!:
Do burgemeester dezier gemeente ver
slaat de lainst voortdurend du aandacht CK
zich gevestigd to houden. Jlu eens )s lied
d(or schcoizaken, dan weer door aan de
scheepvaart moeilijkheden to berokkenen ton
gerieve van de schaatsenrijders, een ander,
maai Tioor maatregelen tegen zijn geinorn-
tcnareii. Thans is er weer een quao3bie aan
de hand tusschen den onlangs in die gemoente
geplaatsten rijksveldwachter en het hoofd
der gemeente. Dio rijksveldwachter, vadrr
van drie schoolplichtige kinderen, verzocht
veor die kinderen plaats op de 0. L. schorl
te Oude Wetering! Nu moet men wetn
da' het juist die school is welke door den
burgemtesiLi ten doode js gedoem-l. Het
proces is echter nog aanhangig. Ged. Sla-
ten hebben in eerste instantie uitgemaakt,
dat de 0. L. school zal blijven bestial,
zij het op een andere plaats, maar dat is
nim naar das burgemeestere zin; iljj ie
goed Rocmsch en de pastoor wil nu qsnraaal
die 0. L. School hebben. Dus, zegt de
burgemco.it: i, moet de openbare schoot
doodbloeden.
Eet getal der leerlingen is zoowat o^
de giens, komen ei' nu weer drie learlkgem
bg, dan is het bestaan van dio school vrij
wel verzekerd. Dus worden de kinderaal
van den veldwaohter Vau Duin jjeweigerd;
zfiji moeten maar gaan naar de Openbare
boAooI' iu Nieuwe Wetering.
De veldwachter echter is Protestant en
voelt daar niets voor, want hij weet zoo
goed als ieder ander in de gemeente, dab
die school feitelijk een Roomsche school
is; allo leerlingen zijii Roomsch en het tiooird
der school ook; de pastoor komt daar gods
dienstonderwijs geven, maar voor den do
minee is daar plaats noch liefhebberij. In
Oude Wetering kan dp man yoor zijn kin
deren Protestantsch godsdienstanderwijis krij
gen en bovendien is deze school iets dich
terbij, 00 langs een minder open weg tq
bereiken Hjj weigert dus de plaatsing zij
ner kinderen op de Openbare school te
Nieuwe Wetering, maar- nu komt hij irr
moeilijkheden met het Schooltoezicht, vraat
zijit kinderen gaan niet naar school, on
h'ó wordt voor de Commissie tot wering
van Schoolverzuim geroepen. Die Commis
sie, waarin de vrienden van den burge-
neester rijkelijk vertegenwoordigd zijn, is
„Ik heb den rustdag gebruikt. Ik moest
naar jo toe, ik kon niet anders. Ik mag
een uur hier blijven; dan moet ik terug.
Ik kon het niet langer uithouden met je
brief in mijn zak, je ring; je weet niet
wat ik heb geleden. Als er maar oen grein
tje onwaarheid, slechts een onredelijke go-
daohte nog in mij was, zou ik bier niet voor
je staan. Zeg, ik smeek het je, z g slechtB
een enkel woord! Ik kan het niet verdra
gen je zoo vóói mij te zien."
Zij bewoog zich niet. Waren het klokke-
tODen, was het het ruischen van den wind,
waardoor haar ooren zoo begonnen to sui
zen? Of was het misschieD het gehamer
van haar eigen hart?
„Wat je uit den brief hebt gelezen,"-
ging hij opgewonden voort, „zijn immers
doode woorden. Met dat, wat fik voor jou
gevoel, heeft het, op mijn eerewoord, bij
alles, wat mij hoog en heilig is, niets te
maken. Ik wil niets verontschuldigen, niets
mooier maken. Duizendmaal heb je het
recht mij aan te klagen, op mij vertoornd
te zijn. Doe het, sobeld maar alles, wat jo
wilMaar zeg tocli een woord zói kan ik
het niet uithouden."
Zij bleef snaar strak in de oogen kijken,
die zij zoo innig had bemind, en waarin
Alexandra Louises breid zich had weerspie
geld, voordat ïiij bij haar waa gekomen, om
de klucht te spelen, en steeds vaster cn
benauwender werd haar hart toeg snoerd.
„Ik zal je de waarheid zeggen. Mia",
stiet hij heftig uit. ..Maar dan, als je haar
hebt vernomen, dan
11 ij kon zijn zin niet eindigen haar in
tense bleekheid 'Led Ivm do kwlling van
vervlogen dagen en nachten weer gcvo-.len,
(Wordt vervolgd).
