De Man met deit Zwarten Baard. LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 27 December. Tweede Blad. Anno 1922. Wo. 19267c BERLIJNSCHE BREVEN. FEUILLETON. UIT DE RIJNSTREEK. UIT DE OMSTREKEN Berlijn, December. I a Diroeirig Kerstfeest, r— Een Kerst- boom ÏGÖO mark. Toch. nog schuchtere hoop. Een reis fk>or i Rijnland. Burgers cn arbeiders in het industriegebied. Het ver- langen naar „Vrede op Aarde". Nóg nooit hoeft do Duitsehe hoofdstad een (Kerstfeest onder zulke treurige economische ivefllioudingen tegemoet gezien. In vro&ger 'jaren, zelfs in den kommervol'len oorlogstij'd, jdnoetg Bctrlijn in deze December weken een 'duidelijk kenbaar Koxstiuiskarakter. Het za kenverkeer was nog levendiger dan anders en nam dagelijks toe. De geheele stad' vcranderdo in een dennen woud op alle hoeken, in alle straten werden ■keretboomen te koop aangeboden, ook in dc nauwe en vuile hceke-i van de noordelijke cn oostelijke stadswijken, waar honderdduizen den o.peengedrongaQ wonen, lichtte het troos- jbeaido cn vroolijke groen. Op de open pleinen 6dhoten 'a nachts vele honderden kleine kra men uit den grond op de „Kerstmarkt" lokte ide voorbijgangers tot het doen wan inlcoopeu. 'Achter allo ragien blonk licht, een gcuir van peperkoek en marsepein kwam in je neus. jOveral zag men monsOhen, beladen met pakjes Van jaar tot jaar is dat afgenomen. Maar fctfo weinig „kerstmisaciitig" als dit keer heeft ihet er nog nooit in de stad uitgezien. Dc za- fcen klagen. Slechts enkele gelukkigen kunnen 'de enorme prijzen betalen, die lieden zelfs voor de beschei.dcnste geschenken geëiselit worden. De oude Kerstmarkt, eens de vrcug- iie van onze kindsheid, is versmolten tot een paar armzalige resten. De „vliegende'* hande- Jaren in kersfcboomen .durven nauwelijks te tvoorachijn te komen. Een klein boompje moot jredcb 1000 mark kosten Welke familie lean zich een dergelijke luxe nog permitteeren Dé gtöheele stemming van vroolijke verwaek- ifcingen van plechtig© voorbereidingen die er 'eens 'heerseihtc, is verdwenen. Norit heeft men don pijnlijken druk, die op hot ganschc ,volk rust, zoo. duidelijk cn smartelijk gevoeld als dit jaar vóór het feest, daar naar liet twoortd van tfe Heilige Schrift „in de men sehen ech welbehagen" beteekent. En toch wil het cms bijna voorkomen, alsof heel in de verte, heel zacht en teer, een fijn, helder klokje luidt. Juist in deze. Idagen vangt het oor ergens uit de lucht, 'de toon van een teere, behoedzame stem op, die ons toefluistert, dat er een moge lijkheid is ontstaan, dat de politieke we reld verhoudingen zouden kunnen beginnen zich te verbeteren. O, we hebben ons afge wend, optimistisch te zijn. Als iemand ons [vertelt, het moet. en zal nu spoedig anders Worden, zijn we wantrouwig en sceptisch jen schudden diroevig glimlachend het hoofd 'Maar nu spiesen we toch onze ooren. Wat er jn Londen gebeurd is, wat er in Parijs gebeurt, wat in Amerika be'sproken wordt, mag misschien toch wel als een teeken aan (gezien worden, dat de haat, die het leven 'der volkeren nu bijna negen jaar vergif tigde, zal verzachten. We weten wel: niets zou verkeerder en dwazer zijn, dan aan te nemen, dat er nu plotseling een volledige Wending plaats zou vindon. We zijn er op [voorbereid, dat êerugslagen van allerlei aard niet zullen uitblijven, dat er nog on- 'cradig veel werk noodig is, om do bergen .va® moeilijkheden tc overwinnen, die ons nog^van het land van den waren vrede [en van de volkcrenverzoening scheiden. iToch is de vreesdijko spanning, waarin de gemoederen verkeerden, een heel klein beetje minder geworden. Het was echter ook hoog tijd. Ook de genen, die tot nu toe altijd nog gepredikt hadden, dat men niet allen moed verliezen moet, begonnen tc wanhopen. Ik kom juist .uit de Rijnprovincie, waar men met onbe schrijfelijke angst en diepe smart zich machteloos wisttegenover dc dreigemen ten van den kant van Frankrijk. De berichten, dat het plan bestond, het Roergebied te bezetten, en Rijnland zelf .door talrijke maatregelen van het Duit- scho rijk af te zonderen, hadden een enor me opwinding veroorzaakt. Waar ik kwam nergens hoorde ik van iets anders spieken dan van deze plannen. Met rechtstreeks geweld verhief zich de bevolking, om tegen elke poging te protestecren, die middellijk of onmiddellijk daarop kon doelen of ten gevolge kon hebben, dat do [Westelijke pro vincie van de gemeenschapmet het ove rige Duitschland was uitgesloten. Een storm van protesten raasde door de steden. Rfceds bij de gedachte, dat er een nieuwe tolgrens in hot Oosten zou kunnen worden getrokken, dat de Duitsehe beamb ten werkelijk door vreemde vervangen kon den worden, begon hun -bloed te koken. Men zag zicli verder dan ooit verwijderd van de genezing der wonden, die de oor log geslagen had. De Rijnlanders hebben een goed geheu gen. Ze how mieren zich maar al te goed, dat er in Frankrijk altijd een partij van voorstandiers van geweldpolitiek, van im perialisten cn annexionisten geweest is, die beweren, dat de trotschc rivier do grens moet vormen tusschen de beide sta ten. Ik ben zelf Keulenaar van geboorte en weet uit mijn kindsheid, hoe zeer deze Framsche. begeerten de Rijnlanders altijd verontrust- hebben. Mijn vader vertelde gaarne een voorval, dat hij in dc zestiger jaren van dc vorige eeuw c_i reis beleefde. Hij ontmoette in don trcia een beminnelijk: Franschman, met welken hij cem geanimeerd gesprek voerde. In den loop van het gesprek vroeg de ander aan mijn vader, waar hij vandaan kwam. ,,Uit Keulen" was het antwoord, ben je geen Duitschcr maar oen Fransch man riep de Fransehe medereiziger uit. Zeker, de meerderheid va® het Fransehe volk wil van dergelijke eerzuchtige fan tasieën niets weten. Het is werkzaam en vreedzaam gestemd. Dat weet mcu in Duitschland cn men koestert, den innigen wenscli op goedem voet te komen met de verstandige, begaafde cn flinke buren. Maar het heeft fcooh ook nooitMn Frank- ri'1- aan menschen ontbroken, die zulke gedachten koesterden, al spraken alle® er niet zoo openhartig over als de reisgenoot van mijn vader. Ook hieromtrent bestaat geen twijfel: Rijnlanders hebben bijzondere en hartelijke sympathieën voor dein Franschcn aard. De bloedverwantschap van de Frankische stammen aan dlezc en aan gindschc zijde van de grens is onloochenbaar. En het is ook onaanvechtbaar, dat mem aan den Rijn in den tijd voor meer dan honderd jaar, toon onder Napoleon die wenschen werke lijk in vervulling schenen tc gaan e® Frank rijk tot den linkeroever van de rivier reik te, de Fransehen zeer vriendelijk tegemoet is getreden. Het land van de groote revo lutie gold toentertijd als de bakermat der vrijheid en der mensclienrechten, en de sprookjesachtige verschijning van den Gorsikaan maakte een overweldigenden indruk. Veel is uit dit tijdperk blijven le ven, voornamelijk in de Rijnsche spraak In Keule® noemt men heden nog een ves tingpoort een „Pootz" (porté). Een man, die voel complimenten maakt en zich in spant, zich bijzonder beleefd uit te druk ken, heet een' „Baselemanes" (van „baiser Ia main"). De moTLsohen cup liet land begroete® ólkoaT dikwijls mol hel woord „Bscbur" (bonjour). Dik wijlis hoorde ik hoe in Keuion van iemand, die zwaarmoedig was en geen aanleg tot Ivet genie ten van liet leven toornde (wat aan den Rijn meer opvalt dan in and'eTe Duitsehe landstreken) ge zegd werd: „Er had kein franzosch Blood" (französisches Blut). Maar al deze dingen verhinderen toch niet, dat do Rijnlanders zioli lot in merg en been Dnitsch voeden, on dat zc zioh hartstochtelijk tegen iedere poging zouden verzetten, Rijnland uit Jiet rijksverband los te mak cm. Hot hooft niet aan stommen tfntbrokon, die voor de Rijnprovincie een grootere zelfstandig heid öisdhon. Voornamelijk hol nauwe verband met de® Prukischcn slaat heeft altijd tegen standers gehad. Toen na hot Weenor Congres in 1815 Rijnland ccni Pruisische provincie werd zei men daar: „Ooli, 'daar zijn wc in een armo familie verzeild goraakt." Men is zich aan den Rijn wel bewust, dat daar eon oudere cultuur thuisbóhoort dan in het gure en strenge Noord- Duitsdhlamd- Maar ook dezo stemmingen heb- Een avontuur van Ralph Smith, detective. - door EDUARD HOBEL. (Nadruk verboden). 22) Buiten gekomen, liep ik gedachteloos een eind voort, toen ik eensklaps als heb ware wakker schrok, want aan den overkant van do straat liop niemand anders als CornerDe man was wel brutaal, zich zóó dicht bij Scotland-Yard to wagen! Het spreekt vanzelf, dat ik den man .wilde ach ter volgen. Hij scheen mij echter gezien te hebben, want oven later was hij in de menigte verdwenen, en hoe ik ook zocht, hij was niet meer te vinden l HOOFDSTUK X. De treinreis. Teleurgesteld door dezen nieuwen tegen slag, ging ik, zonder cr bij to denken, een restaurant binnen, en wilde aan een der tafeltjes gaan zitten, toen mij een welbe kende stem in de ooren klonk: „Wed, jong- mensch, zou je niet eens hier willen ko men?" Ik keek om, en zag Lord Middleton zitten. Ik begaf mij naar hem toe, en hij bood mij een stoel aan. Ik zette mij bij hem Beer. „Wat zegt u wel van mijn kostuum?" ■vroeg de Lord; even later. Ik zag, dab hij een grijs Bportkostuum droeg, dat hem zeer leelijk stond, omdat hij er veel te oud voor was. „Wat zal ik u zeggen. begon ik weifelend, maar hij viel mij dadelijk in de rede: „*Ja, hot staat mij goed, u moogt het gerust ronduit zeggen, het staat mij heel goed. Het is, vervolgde bij, zioli geheimzinnig naar mij toebuigend, „het is mijn detectiove- kostuum 1" Ik keek hom ongcloovig aan. Wat voor onzin had hij nu weer uit te kramen? Ik was niet in een humeur, om, evenals laatst zijn nonsons aan te hoorenmaar het noodlot had rnij nu eenmaal bij hem ge voerd. ,,U kijkt er eenigszins van op," vervolg de hij weer, ,,en dat karnt, omdat u er nooit aohtcr schijnt te komen, jongmensoli, dat ik een groot detective ben. Ik heb Sco.tlaod-Yard al heel wat geholpen door mijn gaven. Steeds nu, wanneer ik mij met een geval bezig houd, trek ik dit kostuum aan. Dat maakt mij jonger, dat staat mij goedkortom, het is mijn detective- kostuum." En terwijl streek hij mét de •hand over zijn sportpak. ,,Ja, wilt- u wel geloven," en hij keek mij doordringend aan bij hetgeen hij nu tegen mij zeggen ging, „dat ik mij op het oogeai- blik weer oeht detective voeldat ik mijn speurzin heb voelen ontwaken, dat ik mijn denkvermogen geconcentreerd heb op dit geval, en dat ik mij op het spoor van den dader bound, on alleen nog slechts b e- w ij z e n. heb te verzamelen, mijnheer!" Hij zeidc niet eens „jongmensch" Ik wenschte hem - heel koeltjes ge luk, en vroeg, wie de dader wel zijn mocht. ,,Heel aardig verzonnen, jongmenseh ging het nu op den ouden toon voort. „Maar nu denkt ge den boer de kunst af te ben mot de innerlijke DuttschgezLndheid niets te makon. Heden minder dan ooit. Ook na den vrede van. Versailles heeft men de Fransoheu aan den Rijn niet zonder sympathie ontvangen. Doch do ellende der bezetting, de beperkingen en offers, die van lederen bewoner, van icderen burger en boer gevraagd wprden, dc eisohen, die door de vreemde troepen, wat trouwens heel natuur lijk is en. overal gebeuren zou, gesteld worden, hebben dez9 sympathieën aanzienlijk vermin derd. Voor allon is do arbeider, die anders hol meest internationaal denkt, heden in Rijnland abso luut nationaal gezind. Daartoe draagt natuurlijk hot feit bij, dat dc arbeiders in het tegenwoor dige Duitsohland na tie revolutie belangrijke rechten genieten, die hun in Frankrijk nog niet toegestaan zijn. Deindustrie-arbeiders in de bloeiende steden, de mijnwerkers in het Roer gebied zijn de grootste tegenstanders van een mogelijke scheiding' van Duitschland, waardoor ze de behaalde voordeden zouden verliezen. Midden op de brug, die van Breisasch in Baden over <k?n Rijn naar den Elzasser oever leidt, was kort geleden een plakaat aangebracht met hel opschrift: „Ioi commence lc pays de la liberie". De Badcnsohe arbeiders hebbon de schouders opgehaald, toen ze dit lazen. Op 't oogenblik zaet dc groote massa der Duitsohe bevolking niet moer in -den Westelijken buurstaat het land dor vrijheid. Nu, als alles goed gaat, is het grootste gevaar, dat llgnlaad bedreigde, tenminste voor het oogenblik afgewend. Niemand weet weliswaar wat nog komen kan. De argwaan van de Rijnlanders is nog niet verdwenen. Maar reeds door de kleine wending ten goe de, dia de politieke toestand genomen heeft, werd een herademing teweeggebracht. Ik zag, hoa in Rijnland ernstige mannen elkaar omarmden,- toen ze hoorden, dat voorloopig een bezetting van do steden Essen en Bo- chum, die aangekondigd was, niet door zou gaan. Met gespannen verwachting ziet daar alles, evenals in Berlijn, naar Parijs uit. Zou oiet werkelijk eindelijk het tijdstip gekomen zj>h, dat de Franschen er aan denktn, ons "Duitschers broederlijk de hand te reiken? Als maar het geringste teeken daarvan in do toekomst zal merkbaar zijn, zal in Duitsch land zelf een geheel, andere stemming gaan liecrschen. Do „Nationalisten", die ook brj ons heden nog haat en vijandschap prediken en het liefst weer met den sabel zonden willen rammelen, als ze er één hadden! zouden in korten tijd al hun volgelingen verliezen. Langzaam en organisch ;x>u zich datgeno voltrekken, wat de beste vader landsvrienden in Duitschland hartelijk wen schen: dat we het langzamerhand met Frank rijk eens worden, dat we, zoover we trouwens daartoe in staat zijn, bijdragen de verschik- kc-lijke verwoestingen, die de veldslagen cn strijd vanvier jaar op Franschen bodem aangericht hebben, uit de wereld te helpen, dat dan echter ook van die zijde de stem der Verzoening vernomen worde. We zijn over tuigd: zoo heel spoedig zal en kan dat niet gaan. Do afgrond tusschen de twee volkeren wtis te diep, om in eon handomdraaien deze te dempen. Maar mi3schian gelukt het door verstandiger! arbeid hier pn ginds to:b, een verbetering aan te brengen. De dag, waarop wo dat zouden erkennen, zou gezegend zijn. Geheel Europa zou herademen. En over het oudo werelddeel zou dan eindelijk de hoop volle Kerstboodschap klinken: „Vrede op Aarde." BODEGRAVEN. Gemeenteraad. Voorzitter de burgemeester. Aanwezig allo leden. Eén vacature. Na opening der vergadering leest de Secretaris het gebed; daarna worden do notulen gelezen en goedgekeurd. Ingekomen stukkenEnkele dankbetui gingen voor subsidie en voor benoemingen goedgekeurde raadsbesluiten tot aangaan van een geklleening, tot verbuur van ba lans cn schalen. D'c Voorzitter deelt medo dat ontheffing is verloend van dc verplichting tot afslui ting van den overweg bij wachtpost 4, aan den Wei weghet is hem echter niet bekend wanneer dit zal ingaan c® ook niet voor vragen 1 Ik bob twee gegronde redenen daar wijselijk over te zwijgen ik zeg u niets, "ten eerste, omdat bij het dan zoudb weten, en dan met de eer zoudt gaan strij ken en ten tweede ja, omdat Het tweede scheen bij to willen verber gen. „Ik begrijp niet, wat u bedoelt rhob dit laatste?" merkte ik daarom op. „O; niet? Dos te beter. Ik meende, om dat het 6trijdt met het eerste." „Ik begrijp begon ik. „Begrijpt u?" stoof do Lord op. „Hoe kan dat? dat u het daarom liever voor u houdt," vulde ik aan. Lord Middleton was zichtbaar gerustgesteld. Wat echter dc re den mocht zijn van zijn zonderling gedrag en ons vreemd gesprek, ik kon er geen vcrklarig voor vinden. Wat ik wel wist, dat was, dat de nabijheid ran Lord Middle- ton mij zeer onaangenaam washij ver veelde mij gruwelijk, vooral waar ik in het geheel niet in do stemming was, zijn geklets rnen veroorlove mij hier dit woordaan te hooren. Ik zat echter bij hem, hij had mij wat aangeboden, en ik was duB wc4 verpliobb bij hem te blij vein, althans voor eenigen tijd. Gelukkig was hij eenige oogenblikken stil het bleek mij eve® 'ater waarom hij moest namelijk een fout bekennen, zoo als hij zeidc. „Ik heb mij in één opziohb waarschijnlijk vergist," sprak hij, „en wel in mijn opmerking betreffende den on tbr e- kenden tand in de bovenkaak. Dezo theorie is misschien niet juiat, mijn andere opmer kingen zijn dat wel, geloof ik. Weet u, dat Ik óók een tand uit de bovenkaak mis? Dat is, vooral in het begin, een erg onaan genaam iets; het meest nog, wanneer er eoo'n klemmende kunsttand in gezet wiens rekening de waarschuwingsborden vervaardigd en geplaatst worden. Yah de Ministers van Binnenlandsche Zaken en van Waterstaat is oen verzoek ingekomen om aandeelen te neme® in de Baink voor Nederlandsche gemeenten wordt voor kennisgeving aangenomen. Ove gegaan wordt lot bcmooming van een onderwijzer aan school Agekozen wordt de heer G. A. A. Dullemond, thans tijdelijk werkzaam aan school O. Na toelichting door den Voorzitter wordt aangenomen het voorstel van B. en W. om de scholen A en G te vereenigen. Voorts wordt goedgevonden het Hoofd van school O te verplaatsen naar school A, zoodat de heer S. Gorter benoemd is tot hoofd van school A. De Voorzitter deelt medo datvaan school B. Is benoemd tot tij<felijk Hoofd de heer E. van der Laan, te Sittard, die op 3 Ja nuari a.s. in. functie zal treden. Do collectebus bij huwelijken blijkt f 70.30 te bevatten, welk bedrag aan de Nieuw- jaarsbedeeling wordt afgestaan. De heer Ruting zou wenschon dat ook dc Niouwer- brugsche Bedeelingsoommissic een deel van dit bedrag zal krijgen. Op een verzoek van heit gemeentebestuur van Lisse, om adhaesie aan het adres aan de Tweede Kamer, in zake don Zomertijd, wordt met algemeene stemmen gunstig beschikt, nadat de Voorzitter zich hierte gen had verklaard. VerschiHcndc leden voeren hierover het woord!do Voorzitter meent, dat heb niet op den weg van de Gemeenteraden ligt om zich in de zaken van de Tweede Kamer, tijdens do behan deling, te mengen. Een adres van Zevenhuizen aangaande dfe classificatie der gemeenten, wordt zon der discussie voor kennisgeving aamgc- nomeii. De heer Mouris zegt dat bij de laatste brand in de Mcije or geen voldoende licht was. De heer Horbonsius wijst op den ge vaarlijken toestand wanneer met paard cn wagon op het" Jaagpad wordt gereden. De heer Beije® kan zich niet vereenigeh met de wijze van benoeming van den heer Gor ter (hij was niet bij deze benoeming aan wezig) de heer P. Batelaan verdedigt deze handelwijze. De hoer Stolwijk spreekt over liet dempen van slooten, als zijnde een gevaar góüoge® in het spoelen in sloo ten waarop privaten staan. De Voorzitter zegt bespreking van deze punten bij B. on W. toe en sluit de vergadering, na den wcnsch te hebben uitgesproken djj.t dc le de® in het nieuwe jaar in gezondheid zul len mode werken aan de behartiging van de belangen van Bodegraven. Burg. Stand. Bevallen: J. van der Weeij, g'eb. Van de Panue, Z. M. Ooms, geb. Van Berk, Z. M. C. Spring in 't Veld, geb. Van llaestregt, Z. R. E. Koog, geb. Van Egmond, Z. W. M. de Vink, geb. Kroes, D. Overleden: C. Vrijlandt, geh. met H. Hailing 64 j. BOSKOOP. Rtirg. Stand, Ge trouwd: J. Goudkade 30 j. eh N. M. van Leeuwen 34 j. Geboren: Adriana, D. van J. N. van Tol en D. Goudriaan. Johanues Abraham, Z. var. M. A. Susan en I. IV. 0- van "Ra- venswaai. HAZERSWOUDE. Devheer B. van Elswijk alhier, is beiioenwj tob waarnemend hoofd aan de Chr. school te Benthuizen.. LElDERDOR^. Dc daraesnaaikran- sen „Dorcas" en „Martha", hebben even als vorige jaren, weer aan oon aantal min der met aardsche goederen bedeelde ge zinnen, als - Kerstgave, verschillende door haar vervaardigde kleedingstukken, uitec- reikt. TER-AAR. Burg. Stand. Be vallen: G. Hpogervorsfc, geb. Den Haan, Z. C Keizer, geb. Van der Hoorn. D. K. Hoogervorst. geb. Van der Werf, Z. E. Verlaan, geb.- Keizer, D. M. I. van der Jagt, ,geb. Van Tol, Z. Overleden: H. v. d. Meer 64 j., cchtg. van A. Otto. wordthet is allesbehalve leukOf weet u het missohien óók 'bij ondervinding?" Ik moest hem zeggen, dat het bij mij ge lukkig niet het geval was. Lord Middleton zat eeKtcr op zijn praat stoel het was andors, wanneer hij, zoo als hij het onderzoek, moest spreken, want dan ging bet nietongevraagd en onge- wonscht daarentegen zeer wel cn begon weer opnieuw„Gisteren liep u zoo onbe leefd van mij weg, toen ik u juist een zeer belangrijke mcdedeeling wilde doen, jong- mensoh l Heb is nu ee® zeer mooie gelegen heid, u te vort ellen, wat ik toen niet zeg gen kon." O, hemel, daar begon hij weerik voelde er beslist niets voor, om zijn pnzin aan tc moeten hooren. „Het spijt mij, mylord, maar ikprotesteerde ik. „Ja, ik heb wel gc-zien, waarom u mij zoo haastig verliet; u behoeft u dus niet te verontschuldigen. Ik wilde dan „Ja, maar, mylord, ik zou graag..." wilde ik weer tegenstribbelen. „U laat mij weer niet dn de gelegenheid te spreke®, jongmensehzeidc Lord Middleton boos tegen mij. „U moet ddo onhebbelijke gewoonte eens afleerenEn weet u wel, dat u zenuwachtig bent?" voegde hij er aan toe, mij weer zoo zon derling strak aanziend. Hot zou echter geen wonder zijn geweest, als ik van streek was, in het vooruitzicht nog voorloopig niet van den man lce te kunnen komc-ni Maar wat meende hij?! „Ik begrijp niet, dat niemand op dc ge dachte is gekomen, dat de misdadiger géén natuurlijken baard droeg, maar een zwarten Ibaa-rd aangeplakt had. Ik kwani wèl op dat denkbeeld Ik moest even denke® aan den gevonden ZWAMMERDAM. Ds. D. J. van Katwijk, alhier, heeft bedankt voor liet bo-, roep naar de Geref. Kerk te Zuid-BijerlancL HAARLEMMERMEER. Li de plaats van den heer F. N. de Witt is tot ouder-» ling bij de Ned.-Herv. Kerk te Hoofddorp gekozen de heer A. van der Ploeg, leeraar aau de Christelijke Landbouwwinterschool aldaar. Het aantal passagiers, dat van de eerste Haarlemmermeersohe Auto-omnibus- ondc-rneming gebruik maakt, is steeds zóó groot, dat de ondernemer zich genoodzaakt neeit gezien het aantal omnibussen met eea grooten wagen voor 20 personen uit te breiden. Dezo omnibus is reeds in dienst .gesteld en bleek vooral met de Kerstdagen een onmisbare aanvulling te zgn. De in-gebruik-neming vau de te Hoofde dorp gestichte Landbouwwinterschool, is bc-paald op Dinsdagmiddag 2 Januari a.s. Eet gebouw, staando langs den Kruisweg natij het gemeentelijk concoursterrein, zal alsdan in tegenwoordigheid van bestuurs-? leden van verschillende vereenigingen op land- en tuinbouwgebied en andere genoo- digden aan 't hoofdbestuur va® deu bond van Christelijke Land- en Tuinbouwers o£- 'Êcieel worden overgedragen. Zaterdagavond beging te Nieuw-Ven nep een wielrijder de onvoorzichtigheid zijn fiets onbeheerd tegen een gebouw reer te zetten. Toen hg weer wilde wegrijden, kwam hij tot de onaangename ontdekking, dat 't' karretje verdwenen was. Van den dader geen spoor. Met de proefbemaling van een g3- deelte van het langs den Kruisweg g>» legen gemeentelijk sportterrein, dat in ge reedheid zal worden gebracht om als ijs* b&an in gebruik te kunnen worden geno men, is door dö zorg van deskundigen en. bestuursleden van de IJsclub een aanvang gemaakt. Als ook over eenige dagen hst water nog zoo weinig is weggezakt als tot: heden het geval is, kan de proef als uit nemer d geslaagd beschouwd worden en een schitterend mooie ijsïaan worden verkregen, zooals ver in den omtrek niet is te vinden. Met betrekking tot de samenstelling vati de nieuwe commissie tot wering van schoolverzuim in deze gemeente zal worn den voorgesteld alle thans in functie zijnda leden, de heeren H. Pos, A. van der Hor, H. J. Post, A. A. van Wijk, G. Beetsma, [W. Pruissen, L. Barendregt en G. Knibbe, opnieuw weer te benoemen en in de plaats van wijlen den heer Jan Breure een keuze to doen uit den heer J. v. d. Fange, te Zwanenburg, of W. Buitenhuis, te Abben^s. In dc gehouden ledenvergadering dex Ccntmle Aalsmeersche Veiling te Aalsmeer, werd het bestuur een crediet verleend van ten hoogste f2000 voor het exposeeren op de te Gent te houden internationale bloemententoonstelling. HILLEGOM. De Gemeenteraad ver gadert Vrijdag a.s. om 2 uur. Behalve bo-» noeming va® periodiek aftrede® leden van raadscommissie, staat er op dc agenda:] Vaststelling van notulen, ingekomen stuk ken, verzoek van B. en W. van Lisse om adhaesie-betuiging van een adres tot af schaffing van den zomertijd, vaststelling kohier van navordering Hoofd. Omslag dienst 1921/1922 en Reclames Hoofd. Om slag 1921/1922 2e suppl. kohier. Suppl. agenda: Voorstel aanschaffing haggermo- Ie®, on idem het rooien van boomen op dëa Stationsweg. In Den Haag zij® geslaagd voor het exxamen van ocuipeuse mej. G. Heee>ms- kerk en voor het oxamen van costurnière de dames J. van Eyk, A. Bakker, C. Kroon en N. Heemskerk alhier. De afdeeling van den Protestanten- Bond heeft voor dc catecihd&anten een Kerstfeest gohoude®, dat druk wa3 be zocht. Er was eeen groote, mooie Kerst-- boom, do zaal was aardig en stemming versierd. Mcj. Vonnokool vertelde van Jezus' geboorte en van een jongen, die niet zoo ondeugend was als hij leek. Mooie boekjes on versnaperingen werden aange- baard in de kamers van PoarnclWij had* den echter reden gehad, niet op het Llc<* van den Lord te kcurnen, Corner had immers een eohton baard, al moet rnen in ons vak ook wel degelijk rekening hou den met „onmogelijkheden", die tot schade van de® detective wel eens waar blijken te zijn. Do Lord ging al weer door. „Ik moet u verder zoggen Nu werd het mij te machtigik werd gek als ik langer zou moeten luisteren. Ik wil de opspringen c® weg loopon, toen do Lord mij vóór was, door te zeggen, dat hij, vóór hij het vergat, even telefancerc® wil de. Hij veronderstelde, dat ik wel even wachten zou.- Hij ging naar een telefooncel, en ik bleef alleen aan ons tafeltje achter. Ik stak een sigaret op, cn dacht er over na, hoe ik mij van Lord Middlet-on zou afmaken. Ik liet onwillekeurig rnijn oog dwalen over de dichte mcnschenmonigte, die langs het raam, waaraan ilc gezeten was, flaneerde.: Ik had reeds eenigen tijd zoo zitten kijken, toen ik midden tusschen het gewoel, Cor ner ontdekte Opspringen, naar de deur hollen, en hem navolge® was het werk van een o ogen blik- Corner moest mij gezien hebbenzoo vlug het hier mogelijk was, snelde hij voort, en ik Imd rnoeito hem te volgen, waarbij ik heel wat duwen on stompen opving, en ook uitdeelde. Eindelijk, op hef King'6 Equare, nani Corner een auto. Ik sprong in een juist* voorbijrijdende, leego huurauto, en beval den chauffeur de auto» vóór ons te> volgen. u i (Wordt vervolgd.) v ^=rGrA-m ~.-V-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1922 | | pagina 17