UIT DE RIJNSTREEK.
Onze ambtenaren zijn in daze niet met
voldoende In-acht opgetreden, getuige o.a.
de overeenkomst met Spanje, waarbij wij
in do 2de tariovcnMasso zijn ingedeeld on
vrije rnaa-kt bij de Engelsclie ten achter wordt
gesteld.
Eon ander punt van belang voor ouzo
zo>£standigliedd is de noodzakelijkheid, dat
de Nederlanders in het buitenland bij
elkaar worden gehouden. De weigering,
om voor do in-stand-bouding van een be
langrijke voreeniging van 10C0 leden in
Dudtsokland f 2000 toe te staan, is niet in 't
belang voor onzen banjlcl en industrie en
voor het boog houden van de patriotische
gedachte.
In het geval van dr. Tack wordt epr.
van den eenen naar den onderen Minister
verwezen, maar voor hom zijn de motie
ven, wolko voor de hand liggen, nl. in
vloed van België, bet niet willen grieven
van de overgroot© meerderheid van het
Belgische volk, alle ondeugdelijk. Ma dit
onjuist mooht zijn, welke zijn -clan de staat
kundig© motieven, welke tot met-benoe
ming van dr. Tack hebban geleid? Dat kan
niet zijn de omstandigheid, dat dr. Tack
niofc in staat was, goed Nederlandsoh onder
wijs te geven. Spr. vraagt hierover oen ver
klaring.
Hoe staat bot met de kwestie dear Wie
lingen? Do Monaster zegt, dat de onder
handelingen gunstig zijn. Waarop wachtte
de oplcfeaing eigenlijk? Zij mooht niet wach
ten op do vervulling van de niet te stellen
voorwaarde, dat do Wielingen in hun ge-
heel aan België zouden- worden toegewe
zen.
De heer VAN SOHAIK (R.-K.) vraagt
den Minister of onze ambtenaren in het
buitenland, dóe kracht ontplooien, welko
dringend noodig is, om ons land voor een
oconomisoben val té behoeden.
De liandhaving en de uitbreiding van
onzen export is voorr oen groot deel afhan
kelijk van do wijze, waarop de Regee ring
optreedt.
Wa/b do buiteaüandsohe bandels- en eco
nomische politiek betreft, kunnen wij aan
nemen, dat deze thans gebaseerd is op de
belemmering van den invoer en het slui
ten van licmddsverdragen.
Een voorzichtig bolcdd is bier don ook
zeer zeker te prijzen.
Voorts wijst spr. op de overeenkomst
mot Spanje, en merkt op, dat de verboo
ging van de tarieven dootr Spanje o.a. ten
gevolge heeft, dat alleen in de laknijver
heid, ongeveer 1000 personen de dupe wor
den, doordat do export daardoor ten zeer
ste wordt belommerd.
Naar sprekers oordeel stemt bet tot ge-
noegon, dat ook Nederland aan do be
sprekingen te Lausanne deelneemt.
Do heer GERRETSON (C.-H.) nforkt op
dat de resultaten in zake do openbaire di
plomatie beneden do laagst bespannen ver
wachtingen bleven. Eir hangt nog steeds
een te groot waas van geheimzinnigheid
over do handelingen van dezen Minister en
zijn Departement.
Wel reist en confereert de Minister,
geeft communiqués waarin kleine feitjes
worden medegedeeld, niiaair de groofce lij
nen van do buitenlandaohe politiek blijven
voor ons verborgen. Wat is bijv. ons stand
punt bij de Zuddkee-confcarentde
Thans is er geen contact tusschen Regee-
ring en Parlement, en spr. lioopfc^ dat do
tijd nog eens zal komen, dat het Parle
ment meer zal kunnen doen dan zich bepa
len tot een krachteloos protest.
Na herhaalde informaties weten wij nu
eindelijk waar de schoen wringt. Z.i. is de
benoeming niet geschied, omdat onze Ro-
geering do Belgische rogcering niet wil
prikkelen.
Met don heer Dresselhuys cn vele dui-
jonden anderen meent spr., dat door dit-
sparen van Belgische gevoeligheden een
problematiek Ncderlandsch belang wordt
nagejaagd, maar het Nedorlandsche begin-
boI geschaad.
Bij het Departement van Buiten!anctscke
Zaken ligt do schuld en niet bij Onderwijs.
Spr. hoopt innig, dat do Regeering hier
alsnog Neen weg zal openen, waardoor het
mogelijk wordt, dat de oude Ncderlandsche
traditie ook hier in ccro wordt hersteld.
De heer VAN RAVESTElJiN (C. P.)
merkt op, dat de^vraag zich opdringt, of
dc politiek van voor eenigc jaren geen po
litiek van zelfstandigheid was. Ons land
.verkeert in een zeer unieke positie. Een
land van 7 millioen inwoners heersoht over
een Rijk van CO rnillioen inwoners-, dat dui
zenden mijion hier vandaan ligt., en weer
loos is. Dc zelfstandigheid van ons laird
is dus een frase, cn gedurende deq geheelen
loop is de onzelfstandigheid van ons land
gebleken.
Wij zijn geheel afnankclijk van dc an
dere mogendheden.
Wat was het doel van de reis van do
Koningin naar de Scandinavische landen?
Was het diplomatiek, dynastiek of pri
vaat.
Waarom speciaal dit bezoek? De Minis
ter zegt, dat het slechts oen vriendschap
pelijk karakter had. Maar als de Koningin,
vergezeld van den Minister, naar Brussel
was gegaan, of naar Amerika, of naar Sov
jet-Rusland, dan had men dat tooli een
uiterst gewichtige gebeurtenis,geacht 1 Zou
«ij dit nu óók niet zijn geweest?
Ten slotte wordt echter onze positie b©
paaid door do domincorenue verhouding,
waai in de groot© mogendheden tot ons
Btaaü. Spr. denkt daarbij terstond aan het»
Djambi-gevaJ. De debatten daarover lee-
ron, dat onze politiek volkomen georiën
teerd was in de richting van Britsche im
perialistische belangen. Ook bij de schor
sing van de behandeling der Vlootwet bleek
dit. Het verluidde ook, dat de caradidatuur
van den Minister als president van de ver
gadering van den zg. Volkenbond in 1921
eon Britsche candidatuur was.
De communisten in de Kamer zijn de
eenigc-n, che trachten klaarheid to krijgan
in alle internationale problemen. Wat
Washington betreft, zegt spr., dat de Mi-
nistor in dc Kamer heeft verklaard, dat hij
^?j!Ca\,PoCt van Washington geen vertrou-
n De garantie van 4 der grppte
mogendheden keeft voor hem geen waar do.
De heele buitenlandsohe politiek van ons
laDd wordt behcerscht door do vraagHoe
garandeeren wij theoretisch en praktisch
het gelang van onzen weerloozen buit?
J. j Minister kan weten, hoe de toestan-
don zich in Rusland ontwikkelen maar spr.
heeft den indruk gekregen, dat de betrok
ken ambtenaar onder bescherming van het
Nansen-Comité den Minister onjuist vooï"=
licht.
.De handelsbetrekkingen tusschen Neder
land en Rusland zijn niet iu het belang van
Rusland, maar wel in dat van Nederland.
Nederland beschouwt de universaliteit van
den Volkenbond als een conditio sine qua
non voor zijn verdere ontplooiing en voort
bestaan. Maar die universaliteit zal nim
mer worden bereikt.
Do heer FLESKENS (R.-K.), die alle
vertrouwen in het beleid van den Minister
heeft, behandelt het Nederlandsch crediet
aan Duitschland en meent, dat een dergeljjk
crediet schade doet aan onze eigen in
dustrie. Het is gebruikt voor industrieën,
welko onze eigen ontzettende concurrentie
hebben aangedaan en dit hier te lande bui
tengewoon groote ontstemming gewest. In-
tusschen, wij zitten aan dit crediet vast,
en daarmede zullen wij de eerste jaren
ernstig rekening moeten, houden. Maar, zou
in de voorwaarden voor de verstrekking van
het crediet niet eenïge wijziging kunnen
wórden aangebracht en is de Minister be
reid. de daartoe noodige stappen te doen
en aandrang bij da Duitsche regeering uit
te oefenen?
Zijn inzake da schadevergoeding aan Ne
derlanders in Noord-Frankrijk onderhanden
lingen gevoerd, en met welke resultaten?
De heer VLIEGEN (S.-D.) bestrijdt deïï
lieei Van Ravesteijn, dat wij de Engel
sclie politiek volgen en acht de zelfstan
digheids-politiek de eenige juiste politiek
voor ons land. Hij wil echter iets verder
gaan, en zou wenschen, dat Nederland zijn
zelfstandigheid meer van invloed deed zijn
op de internationale vredespolitiek. Een der
gelijk streven mist spr. in het optreden
van onze Regeering, o.a. in de rede van
den heer Loudon in de Volkenbcjidsverga-
dering. Het kan niet anders als de Vol
kenbond moet het schuldenprobleem uit de
wereld helpen, wanneer de mogendheden
onderling daarin uiet slagen.
Wij moeten in onze buiteulandsche poli
tiek meer durf betoonen.
Wat de bewapeningspolitiek betreft,
brengt hg van deze plaats een woord van
hulde aan het Congres in Den Haag. Daar
is een macht aanwezig, die oprecht wil
werken in de richting van een werkelijk en
vrede
In Frankryk is de eenïge lichtstraal om
uit de financieel© gevolgen van den oor
log te geraken,1, een vermindering van de
militaire uitgaven en om zoo noodig" tot
ontwapening te komen.
Met verwondering heeft spr. de uitlating
van den heer Van Ravestegn gehoord, dat
ons land weerloos is.
De heer Van Ravestegn zeide dat op een
toon, alsof hg' ons land tot de tanden wilde
wapenen. Wat beteekent voorts zijn raad,
om ons niet bg Engeland, maar bij: Rusland
aan te sluiten?
Wg moeten volgen een politiek niet al-
leer. van vrede, maar ook van ontwapening.
Z.i. is de Volkenbond eeu instituut, dab in
een behoefte voorziet.
Ook spr. acht een meer open politiek
wenschelijk, en wil dat men overal rond
voor uitkomt.
Ook de reis van de Koningin naar Scan
dinavië is cón en al geheimzinnigheid.
Dc MINISTER: Er is een cominuuiquó
uitgeven, vóór do reis aanving.
Dc lieer VLIEGEN is, inzak© dc Belgische
kwestie; van meening, dat xJcrgelijike go-
scJviDflen toch een zeker gerraar schoppen cn
daarom ia het beter, zo zoo spcedftg mogelijk
udt cBe wereld tc liclpcn.
Art. 13 van hot Volkenjljondsverdrag schept
d© mogelijkheid, om z© te onderwerpen aan
den Volkenbond.
De vraag, of er gevaar was, dat do Wielin
gen voor ons zonden worden gesloten, is
hoogst onjuist gesteld Het geldt hier slechts
een kwestie "van soevereiniteit, terwijl de toe
gang tot cTc WieJiingeoi altijd geopend blijft.
Is dc MUuistar bereid den weg naar arbitrage
in tc slaan
Onze Rogcering luad do benoeming van dr.
Tack niet onmogelijk moeten maken. Wat
heeft men toch eigenlijk tegen diens per
soon Hoeft dezo indcrdaatl in een onder
hond met een vrocgoren rijkskanselier ver
schillende uitlatingen gebezigd in verband
met dó politieke en ©ocmoinieche belangen van
Nederland en België. Waarom zegt men dat
dan niet Overigens was een vroegere poli
tieke overtuiging van dr. Tack thans geen
roden, om hem in ons land te weren bij de
benoeming in Enschede.
D© hoer SNOECK HENEEMANS (C.-H.)
is over de uatdatingwn van den heer Gerret-
son verbaasd ©n acht een dergelijk optreden
zeer bedenkelijk. Hij komt op vooir de belan
gen van de Nedcrlandsche polishouders, ver
zekerd bij Duitsche Maatschappijen, ©n hoopt
(Jat ouzo Rogcering hij de Duritsehe aandrin
gen op maatregelen, en vraagt of het niet
mogelijk is, om iets dergelijks al® voorwaarde
by het verleende orekMet te stellen.
Do heer VAN GIJN (V.-B.) betoogt, dat
onze eigen taal meer dient op den voorgrond
tc treden, en noemt hot verkeerd, dat onze
diplomatieke ambtenaren betaald worden in
guldens, als de valuta van het betrokken
land lager is dan bij ons, doch in landen,
waar do valuta hooger is -dan in ons land,
naar den koers van hot botrokken land
De beer VAN RIJCKEVORSSEL (R.-E.)
is overtuigd, dat een groot deel van de Ka
mer het beleid van dozen Minister zeer waar
deert, waarvoor zA. ook alle aanleiding
Wjj moeten dankbaar zijn, -dat wij buiten den
oorlog zqn gebleven en dat wo voor de na
doelen van dc eerste vredesjaren bcwannvl zijn
gebleven. Dc vooruitgang van Nederland op
internationaal gotjieid sinds den oorlog is ver
kragen onder het bewind van dozen Minister.
Geen wonder, dat deze zioli heeft geatootcra
aan de uitlatingen in het Voorloopig Verslag1,
volgens welke hij rich zon bevinden op ©en
RECLAME.
8344
on-Nedcrlandschen en gevaarlijken weg. Wat
de verhouding van Nederland lot België be
treft, vertrouwt spr. nog steeds, dat de han
gende kwesties zullen kunnen worden opge
lost zonder do eer en do waardigheid van
Nederland te schenden en dat daarna vrucht
bar© samenwerking tusschen Nederland en
België zal mogelijk zijn.
De heer VAN DER BILT (R.-K.) dankt
•den Minister voor de regoliing, waardoor de
bewegingsvrijheid van de grensbewoners is
vergroot en critiseert, dat de Duitschers voor
een Nederlandsch visum minder moeten be
talen dan Nedlerlandors voor een Duitsch.
MINISTER VAN KARNEBEEK zal ant
woorden.
(Nadruk verboden.)
Louis Pasteur.
In een tiental plaatsen van ons land zijn
in het eind van dit jaar bijeenkomsten ge
organiseerd, om te herdenken, dat het 100
jaar geleden is, dat Louis Pasteur werd
geboren (te Dole op 27 Dec.). Het is ccn
gelukkige gedachte geweest van bot hoofd
bestuur der Nöd. Maatschappij tot Bevor
dering der Geneeskunst, om hiertoe den
stoot te geven, zonder angstvallig te vra
gen of het wel precies op zijn weg log. Bij
mannen als Pasteur is dat overbodig.
Pasteur bewoog zich op een zoo ruim ge
bied, dat zoowel de grenzen van zijn land
als die varï eeaiig bepaald vak worden over
schreden. Onmiddellijk hebben zich dan
ook tal van personen cn vereenigingen
aangesloten. Ruim veertig vereenigingen
in ons klein landje voelden zich geroepen,
om aan deze huldiging dteel te nemen. En
aangezien er geen enkele reden is, om aan
te nemen, dat dc beteokenis van dezen
man in andere landen minder gekend en
begrepen zal worden, mag met voldoening
gezegd worden, dat dc gehecle beschaafde
wereld zich bewust is van de groote dank
baarheid, welke zij aan het work van dezen
era inenten geleerde is verschuldigd.
Het verwondert ons niet, dat Pastour
twee jaar nadat hij zijn studio te Parijs
•voltooid had, reeds tot hoogleer aar in
Straatsburg word benocmcï (1849), van
waar hij vijf jaar later naar Rijssel ver
huisde. In cüit eerste tijdperk vallen zijn
chemische onderzoekingen, waarop thans
niet verder wordt ingegaan, hoe belang
rijk zij op richzelf^ook zijn. In Rijssel be
gon hij reeds, en na zijn vertrek in 1857
naar Pnriis, ging hij er mee door, zijn
onderzo ekingen over gisting. Wei wa
ren de gist era het gisten vara suikerhou
dende vloeistoffen bekendzelfs had de
Hollander Leeuwenhoek in de 17de esoiw
reeds gezegd, dat rist een levend wezen
was, maar de werking werd toch altijd
voo>r een zuiver scheikundige gehoudbn.
Wanneer eera aan de lucht bloot
gestelde stof begon te veranderen, te gis
ten, te rotten, dan meende men, dat rich
in cHc stof dlat ontledingsprocee als van
zelf ontwikkelde. wanneer er dan kleine
levende wezentjes gevonden werden, bon
men niet verklaren, waar zij vandaan kwa
men. Zij moesten dus „vanzelf' ontstaan
rijn; geleerd uitgedrukt, had er generatio
spontanea plaats gevonden.
Pasteur had gevonden, dat bij verschil
lende soorten gisting (azijnzuur, melk
zuur-, alcohol-, boterzuurgisting) ook ver
schillende soorten kleine wezentjes voor
kwamen, maar voor éóh bepaalde gisting
altijd weer dezelfde soort. Bovendien
kwam het resultaat der gisting niet vol
komen overeen met do scheikundige for
mule. Pasteur begreep, dat dio gisteellen
uit de lucht in de vloeistof moesten komen.
Als dne zoo was, moest door afsluiting de
ontleding worden tegengegaan. Het ge
lukt© hem, dit aan te toonen, al ging het
ook niet zoo gemakkelijk. Zoo kwam het
voor, dat hij vloeistoffen in kolfjes kookte
en da kolfjes dicht smolt eil daarna dc in
houd toch veranderde en gisteellen bleek
te bevatten. Later kwam eerst aan het
licht, dat hardnekkige sporen bij die la
gere organismen behoorden, welke sporen
door eenvoudig koken niet gedood werdon.
Toen do proef herhaald werd, doch de
vloeistof op een temperatuur van 120 gr.
Celsius werd gebracht, bleef de omzetting
uit.
Bekend zijn ook de kolfjes met een lang
uitgetrokken era daarna in verschillende
bochten gebogen buis als eenige verbin
ding met de buitenlucht. Ook hierin bleef
de vloeistof langen tijd onveranderd, zoo
genaamd steriel, omdat dc lucht wel bij de
vloeistof kon komen, doch op dien langen,
bochugen weg waren alle vast© bestand-
deelen, ho© klein ook, wel in dc bochten
big ven hangen.
Om duidelijk to maken, dat de lucht de
kiemen aanvoerde, raam hij nog andere
proeven. Als do kolfjes met vloeistof van
een lange buis voorzien zijn of deze buis
wordt toégesmolten, terwijl do vloeistof
nog kookt, don ontstaat bij bekoeling een
luchtledig. Breekt men do punt van de
buis af, don stroomt de lucht met kracht
naar binnen en neemt gemakkelijk wat
stof mee. In het laboratorium en in de
huiskamer trad bij zu:.. een proef dan ook
spoedig gisting op deed hij het in een
vochtigen, stillen kelder, dan gebeurde het
maar in ccn gedeelte der kolfjes, on toen
Pasteur bij Chamonix een hoogen gletscher
besteeg en daar de pnoef herhaalde, kwam
er slechts in één der tyvintig kolfjes ver
andering.
Hiermee was de grondslag gelegd voor
de antiseptisohc wond-behandeling. Het
kwam er alleen op aan, om de denkbeel
den der gieting over te brengen op dc
wondziektcn. Lister was de man, die dit
deed. En het is niet t© berekenen, hoe
groot het directo en indirecte nut is, dat
do menschheid hoeft getrokken uit deze
ontdekking van Pasteur, toegepast door
Lister.
Vroeger werd veel meer dan de wond
zelf, de Icoorts gevreesd, die maar al te
wijls enkele dagen na uitwendige verwon
dingen optrad. Bekend is het van onmacht
getuigende gezegde van Ambroïse Paré,
een beroemd chirurg uit de 16de eeuw, den
man, die voor het eerst geopende bloed
vaten onderbond in plaats van ze met een
gloeiend ijzer dicht te schroeiera, die voor
den door hem geholpen verwonde geen
beteren troost had dan: ,,Moi, je t'ni
panfeé, que Dien te guérisse". Tot in het
midden der 19de eeuw bJee-f dezo toestand
bestaan. Vooral in ziekenhuizen was de
sterft© aan wondkoortsera belantgrijk. Be
paald© zalen, ja bepaalde bedden, waren
er om berucht, dat d© daar verpleegde
lijdfers regelmatig wondkoorts kregen. De
sterftekans bij amputatie van het oricter-
been was 35 pOt., van het dijbeen, dicht,
bij de heup, 96 pCt. Van patiënten met
open beenbreuken, d. w. z. dat ook do
huid verwond was en do buitenlucht dus
tot cte breukplaats kon toetreden, over-
locïlen 80 pCt.
Het getal kraamvrouwen, dat in dien
tijd kraamvrouwenkoorts kreeg, was ont
stellend groot, terwijl velen or aan 8tier-_
vera. Soms heersóhto dezo ziekte als een
epidemie, totdat eindelijk Seminelweiss
aantoonde, dat dc verloskundige de smet
stof overbracht ©n daarmee cfen weg tot
verbetering opende, op dezelfde wijze als
Lis+ hot voor de wondbehandelicg deed.
Diergelijke toestanden kunnen wij ons
thans haast met meer voorstellen. Het
groote contrast tusschen toen era nu kan
niet duidelijker worden aangetoond clan
door te wijzen op de resultaten gedurende
den oorlog van 19141918. De toen toège-
braóhto verwoncKneon overtroffen, zoowel
in getal als in ernst alles, wat tot dus
verre bekend was Dte meeste wonden ont-
stondbn door geschutvuur, ©n de vernieling
door springend© granaten, enz. teweeg ge-
braolït, was ontzettend. En toch zijn van
de in goed© hoepit-alen opgonomen solda
ten slechts 2 pCt. overleden.
Het is Pasteur, die do fundamenten heeft
gelegd voor deze prachtige resultaten. Wel
zijn er tal van wijzigingen gekomen in dc
oorspronkelijk dtoor Lister. voorgestelde
wondbehandeling met het afsluitend ver
band, aangelegd onder voortdurende ver
stuiving van een carbol-oplossing. Het kon
oerst na eenigc ervaring blijken, dat, juist,
andersom als bij zoovele gistingsprocessen,
de smetstof voor wonden in den regel
niet in die lucht aanwezig, doch w e 1 te
vinden is aan de voorworpen van het da-
gelijksch leven. Het doel is dan ook thans
om de wond vrij te houden van aanraking
rnrt alle voorwerpen, waaraan zich smet
stoffen kunnen hebben vastgehecht. Dit is
de zoogenaamde as optische methode (a-sep-
sis het afhouden van smetstof) tegen
over de antiseptische (aaiti tegen), waar
bij allerlei ontsmettingsmiddelen warden
gebruikt, volgens een zeer ingewikkeld
voorschrift, reeds door Lister gegeven,
doch dat thans nog alleen historische
waarde bezit.
D© onderzoekingen van Pasteur spraken
zóó luid, dat hij, hoewel zelf geen medicus,
in 1S73 tot lidlvara d© Académie de Médo-
cine werd benoemd. En zelf behoefd© hij
geen onderwerpen te zoeken. Mon zocht
hem om dc meest verschillende vraag
stukken op tc lossen. Behalve de uitkom
sten van zijn onderzoekingen over gisting,
die van groote practische beteokenis zijn
voor alle industrieën, die gistingsproces
sen toepassen, heeft hij voor Frankrijk
schatten weten te behouden door zijn ge
niale onderzoekingen over ziekten der zij
dewormen, welke cultuur zou zijn ten
onder gegaan, indien Pasteur, die zelf
voordien nog nooit een zijdeworm had ge
zien, niet juist nog biitijds de oorzaak van
de ziekte had ontdekt cn tevens de mid
delen aangegeven, om haar te genezen..
Verder zijn bekend zijn oraderaoekingen
over miltvuur, kipponcholcra, etter koort
sen. beenmergontsteking, vaccinatie, vlek
ziekte dei* varkens. Maar mogelijk is hij
nog het meest bekend door zijn werk over
de hondsdolheid. En hoe aanlokkelijk bet
ook zou zijn, om over de genoemde riekten
uit tic weiden, dwingt de noodzakelijke be
perking om het to laten bij enkele woor
dera over de hondsdolheid. Tegera deze
verschrikkelijke ziekte, die na dagen vnn
vreeselijke kwelling als regel tot cUera dood
voerde, was ge era enkel geneesmiddel be-
kend. Dc smetstof komt voor in net sne Ir
sel der zieke dieren, maai ook in herscnV
on ruggemerg. Pasteur kweekte het gif u
konijnen en verzwakte het door het zieke
ruggemerg te drogen. Door nu honden te
enten met zulk merg, eerst van 14, ,feQ-
volgenden dag van 13, dan van 12, n',
dagen oud, kon hij liet zoo ver brengt»
dat ten slotte het onverzwakte gift werd
verdragen zonder ernstige verschijnselen to
veroorzaken. De gelukkige omstandigheid
dat de ziekte eerst uitbreekt, weken nadat'
de persoon, door een dol dier is gebeten
maakte het mogelijk, dit procédé bij gcl
beten porsonen of dieren toe tc passen
nog voordat dc ziekte was uitgebroken!
Dc eerste jongen,Joseph Meister, op wieii
de kunstbewerking werd toegepast, bleef
gezond cn was na jaren nog in dienst als
concierge van het Institut Pasteur.
Want Pasteur heeft het voorrecht gehad
nog tijdens zijn leven to worden begrepen
cn gowaardeerd. Behalve vele onderschei
dingen, zooals lid van de Académie de Ml»
dec in©, van dc Academie francais c, was de
kroon op zijn werk dd oprichting vara het
Institut Pasteur, dat in 1888 geopend werd
en sedert in vele plaatsen der wereld zus-
terinrichtingen heeft zien verrijzen. Tc*
recht werd er door Spronck op. gewezen
dat Pasteer het tastbare bewijs heeft gC!
leverd, dat dc wetenschap ook voor het
maatschappelijk leven van groote beteeke-
nis- kan zijn. Millioeraen menschen hobbeu
leven en gezondheid aan Pasteur te dan
ken, db industrie heeft door hem millioo-
non guldens verdiend en is voor nogmaals
millioenen schade bewaard gebleven. Hilx-
ley wees hierop reeds in 1871 j door to
zeggen, dat de ontdekkingen van Pasteur
voldoende waren om cie oorlogsschatting
van 5 milliard te dekkem, die Frankrijk aaü
Duitschland betalen moest. En toen waren
zijn onderzoekingen over miltvuur, vacci
natie, enz. nog niet eens begonnen.
Dc huldiging op zijn 70sten verjaardag,
3 jaren vóór zijn overlijden in 1895, was
dan ook wel verdiend En het was cco
verheffende gedachte, dat op zijn honderd
sten jaardag, m ccn tijd van zoo groote
malaise, toch bleek, dat de groote vereerlng
van de intellectueele wereld voor het ge-
me neg niet was uitgedoofd. En het was
een gelukkige greep, om, naast de monde
linge huldiging, 4e nagedachtenis van den
grootera meester te eeren door het houden
van e©üi tentoonstelling van allerlei wat
op he-t werk van Pasteur betrekking heeft,
met de inrichting waarvan vooral jkvr.
Van JRiemisdijk zich verdficjistelijk hoeft
gemaakt.
H. A. S.
HAZERSWOUDK
i Gemeenteraad,
Voorzitter: de Jwirgemeester.
Aile leden zijn aanwezig, er is vae£
ture
De Voorzitter opent de vergadering met'
gebed, waarna de secretaris de notulji leest
die worden goedgekeurd.
iMededeeling geschiedt van het inkomen
van een schrijven, waarin wordt kennisge->
geven, dat het verzoek om de nuissuwfc
tingen vrij te krijgen vau keuring, volgens
de Vee- en Vleeschkeuringswet is toege^
staan. Wel moet er aangifte gedann wordeu.
De vleeschkeuringsmaatregeten zijn no
zoover gevorderd, dat 1 Januari 1923 i
in werking zullen treden.'
Een aanvullend schrijven is namens derf
Minister ingekomen, waarin er op gewezen
wordt, dat de bezuinigings-circnlaire niet
de Joedoeling had, dat de salarissen van ge
meente-ambtenaren moesten worden ver
laagd, wat bij sommigen die meening scheelt
gebracht te hebben.
Ook van Sasscnheim is een adres inge*
De gemeente Lisse vraagt adhesiebe
tuiging aan haar adres tot afschaffing van
den zomertijd. Het groote belang hiervan
voor ee.n plattelandsgemeente, doet B. en
W. voorstellen adhaesie te verleeuen, wat
de Baad met alg. stemmen goedkeurt,
komen over het rijden van zware vracht
auto's, waaraan eveneens verzocht wordt
adhaesie te betuigen. Daar de gemeente
reeds met Boskoop een gelijkluidend adres
heeft gericht tot den Minister, werd dit
adres voor kennisgeving aangenomen.
Ingekomen is verder de goedkeuring v.ut
Ged. Staten van de ondershaedsche verhu
ring van den Tol en het Tolhuis aan des
Gemeeneweg en de verslagen van den keu
ringsdienst Warenwet van de gemeente
Leiden, waarvan het deel der kosten door
de gemeente te bepalen, la'ter door Ged.
Staten zal vastgesteld worden. Over_ de
afrekening van de brandstoffen-commr-ie
i3 bericht ingekomen, dat het tekort van
ruim f20.0 is aangezuiverd en daarmede
is 'deze zaak van de baan.
Ingekomen is van den heer v. d. Pot.'>
gemeente-ontvanger, een schrijven, waarin
deze ontslag vraagt uit zijn functie tegen
'1 Januari 1923, wegens ouderdomsgebre
ken De Raad verleende het ontslag
den aangevraagden datum.
Het voorstel van B. en W. om den borg
tocht voor den nieuw te benoemen ontvan-
ge- b stellen op f7000, werd met 3
stemmen aangenomen.
Hededeeling geschiedde hierop, dat
lncren A. Rijkaard en Y. Bol hun bc-
nceming tot lid van do Commissie tot toe
zicht op het Lager Onderwijs hadden af
genomen. Ook do heer J. Brugmam die
gekozen verklaard tot lid van den Geoe-
teraad in plaats van fien heer ^efse"ï?
(overleden), had kennis gegeven,
dat bj
geregen is de benoeming te_ aaoraard®
en bereids reeds zijn geloofsbrieven mM°
Als leden van de commissie van L'
zoek werden aangewezen de heeren
Heyker en Noordam, waarvan de
rapporteerde dat na eca grondig 0
zoek alles in de beste orde was bs\°b
en de commissie daarom tot toela'inS
viseerde.
Thans vingen de besprekingen 1140
over
