De Man met den Zwarten Baard.
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 13 December.
Tweede Blad. Anno 1922
TWEEDE KAMER.
N0. 19257.
UIT DE RAADZAAL
FEUILLETON.
standpunt. Over wat al dan niet produc
tief is, ja. daarover valt nog te twisten,
zooals dan ook gebeurde. Wie geeft hier
eohter nu eens oonorete plannen in plaats
van gepraat in de ruimte?
't Was wel ironie van het noodlot, dat
van de begroot ing juist uit schoon bed ds-
ovorweging op voorstel van den heer Knut
tel werd afgevoerd de post van f 5000 voor
verbetering van het Delftsche Jaagpad,
juist voor werkverschaffing er op ge
bracht
En woningbouw? 't Moge destijds an
ders zijn geweest, in principe heerscht nu
ook daarover vrijwel eenstemmigheid.
Nam zelfs de heer Dubbeldeman ten slotte
niet de door B. on W. geformuleerde mo
tie over aldus druk do-onde een open
deur in te trappen?
Op wethouder Pera werden nog meer of
minder scherpe aanvallen gericht over zijn
leiding bij het georganiseerd overleg en
hem werd zelfs toegevoegdga-at u tooh
Liever heen. Erkend dient, dat zijn positie
een zeer moeilijke is, daar B. e>n W. van
oordeel zijn, dat de raad ten slotte dient te
beslissen, niet- het- georganiseerd overlag
zelf. De raad ral zioh hierover spoedig
hebben uit t-e spreken, dus veel zullen we
or niet van opmerken, al zij gezegd,
dat de decisie van B on W. ons in. dezo de
juiste lijkt. Heb blijve overleg, niet een
beslissing nemen buiten den raad om, dus
zonder correctief. De heer Pera deed zioh
overigens kennen als verklaard tegenstan
der van allo medezeggenschap der organi
saties, en dat aal hem weinig steun geven
als voorzitter van dit georganiseerd over
leg!
Bepaald lastig is het B. en W. niet ge
maakt, overigens (vooral wethouder v. d.
Lip had het gemakkelijk) en toeai in tweede
instantie nog eons werd herhaald, wat in
eerste was gezegd, was het afzien van
dupliek een verstandige daad.
Ter navolging, maar dat behoort tot de
vrome wenschen
Over het gemeentelijk 1 e venemiddel en-
bedirijf-voorstel vaai de soc.-dem. fractie bij
do punten.
ZITTING VAN GISTERNAMIDDAG.
Wijziging der Lagcr-Onderwijs-wefi
Aan de orde ia liet wetsontwerp tot wij
ziging der Lager-Ondecwijs-wet.
De algëmeene beschouwingen worden ge
opend
De heer KETELAAR (V.-D.) herinnert
aan hetgeen drio jaar geleden is gebeurd,
toen allerlei Terbeteringen in het onderwijs
werden aangebracht, waarover alle onder
wijsmannen zich verheugden. Toen werden
do discussies bijgewoond door den neer
Wirtz, een oud-bnderwjjs-man, die den Mi
nister adviseerde.
Spr. mist nu dien bekwamen adviseur dn
da !oge. Wie zijn nu de raadslieden ge
weest?
Het ontwerp zal hot pèïl van het wets
ontwerp doen dalen. Dat staat vast, al zegt
de Minister, dat dit zijn doel niet ie. 'Jp
27 Januari heelt de Minister een technische
herziening der L.-0.-wet toegezegd met
slechte drie ondergeschikte punten. Een
paar maanden daarna %wjjkt men (harvin
zeer ver af. Een vijfde deel van de onder
wijzers zal door deze wijziging overbodig
worden eo dit feit is al voldoende bewijs
voor de verlaging van het peil van het
onderwijs.
Het wetsontwerp heeft bij denkenden ïn
den lande verontwaardiging opgewekt: de
meest heterogene veroenigingen op onder
wijsgebied hebben samengewerkt tegen deze
wijziging en dit is al een bewijs hoe alge
meen het veroordeelead vonnis is over dit
ontwerp.
Vervolgens gaat spr. verschillende wij
zigingen na. Het verbauyen van de scho al-
lokalen, om hot aantal kinderen te kunnen
toelaten, zal zeer veel geld kosten. De wet
zal dus niet kunnen worden uitgevoerd of
zü zal veel geld kosten. De gemeenten mo
gen meer onderwijzers aanstellen dan de
wet toelaatmits de gemeente liet zelve
betaalt.
Hoe denkt de Minister dat het mogelijk
is het aantal onderwijzers te verminderen?
Wie zal dan de klasse nemen, die geen ou
derwijzer moer heeft? Hoe denkt de Mi
nister dat te regelen? Als de gemeenten
die extra-onderwijzers mogen betalen, is 't
ontwerp als bezuinigingsmaatregel een schijn
ceitooning.
Mej. WESTERMAN (V.-B.) meeat, dat
op de basis van ds L.-0.-wet van 1920
niet kan worden uitgewerkt. Er moet een
andere regeling komen. Met sommige ver
anderingen zal spr. meegaan. Met de ver
hooging van het aantal leerlingen per klasse
zal spr. meeg an, als het niet te ver gaat.
Is het niet mogelijk geweest, huizen, die
in groote getale leeg staan, voor scholen
in te richten Spr. ziet in, dat er bezuinigd
moet worden; zij is persoonlijk tegenstan-
ster van financieeie gelijkstelling, omdat
dit een aanleiding is voor toespitsing van
godsdienstige geschillen, hetgeen het ont
werp duur maakt.
Het vervolgonderwijs 13 slecht en de ge
meentel' moeten het betalen, hetgeen de
dood is voor dat onderwijst
Spr. kan niet meewerken tot schrapping
van art. 61 (vervolgonderwijs). Een eind
oordeel over dit ontwerp houdt spr. niet
"voor, de schrapping van de verplichting
van een 7de leerjaar vervult haar met zorg
voor "de toekomst vau onzo volksontwikke
ling-
De heer GERHARD (S.-D.) erkent, dat
er bezuinigd moet worden op onderwijsge
bied. Maar dit moet geschieden zonder de
waarborgen der deugdelijkheid aan te tas
ten. Eö„ crisis in onderwijs bij deze wet
zou moeten leiden tot een daling der finan
ciën. Hieruit blijkt, dat het hier een krachts
kwestie geldt.
Vervolgens citeert spr. verschillende uite-*""
latirgen van personen van macht, nopens
de eischen tot verbetering van on3 onder
wijs, o.a. van leden der Verdedigingscom
missie. Men verwachtte van die commissie
een verhooging van het peil en men was
fceieio daaraan mede te werken. Thans is
van die algemeene samenwerking niets
meer te bespauren. Da klassan worden ver
groot, het vervolgonderwijs wordt vermoord,
het 7de leerjaar is voor onafzienbaren tijd
var. de baan. .-Feitelijk staat dit alleen ge
lijk me woordbreuk vau de rechterzijde, die,
nu zij de macht heeft, de wet stelt.
Spr. houdt een pleidooi voor een hooge
opvoering van het onderwijs, waarvoor de
Minister zelf ook was. Hij voelde bijvoor
beeld zelfs voor het achtste leerjaar, maar
m«i moest niet alles te gelijk vragen. Thans
is zelfs het zevende leerjaar foetsie 1 (Ge
lach).
In de verlaging van het onderwijs ziet
spi. een symptoom van de algemeens reac
tie en daarom doet het Ministerie hope
loos werk, om zich zoo sterk tegen deze wet
te verzetten. Met opzet is het lager onder
wijs altijd laag gehouden en daardoor is
veei goeds tegengehouden. Wanneer men
zegt, dat socialisatie nog niet uitvoerbaar
is, dan erkéht spr. dat, omdat do volles-
ontwikkeling altijd te laag is gehouden.
Spr. bestrijdt do zoogenaamde half-time-
school, Het is onjuist), dlat do vrijheid, die
men voor de kinderen wil, de bosto tijd
voor ben is. Missohien is de schooltijd hun
beste tijd, als men hooge opvatting van
paodagogie heeft.
l>e opleiding van de onderwijzers was
het mooisto in het systeem van den Minis
ter on ook die gaat weg,
Er valt niet veel te ctoen togen deze wet,
want het is 60 tegen 40 in de Kamer. Spr.
zal het goen vechten tegen de blerka noe
men, want er zijn aan de overzijde to veel
geheelonthouders bij. Hij kan zich echter
niet voorstellen ,dat men met 60 tegen 40
do beslissing zal nemen. Vafi bezuiniging
ziet hij in dit ontwerp niet veel. Laat do
rechterzijde toe, dat deze veranderingen
worden goedgekeurd, dan laat zij do onge
schreven bevredigingsovereonkomst in don
steek en maakt zich schuldig aan woord
breuk.
De rcer KÜTUER§ (A.-R.) hoeft niet zoo
veel bezwaar tegen afwenteling van de kos
ten op de gemeenten, omdat deze in de ge
legenheid zijn de versobering toe te pas
sen. In dit verband wijst spr. op Het rap
port van de Scholen met den Bijbel, waarin
allerlei bezuinigingen werden aanbevolen.
I
Oef, 't is weer aóhter den rug. De begroe
id is afgehandeld. Waren er in 1920 aclit
fittingen voor noodig, in 1921 zes, tlians wa
ren or zeven zittingen mee gemoeid. Er wordt
diiverse zijden als het ware gebruld om
bezuiniging, maar theorie en practijik zijn er
twee, gelijk overbekend is. Deze zeven zit
tingen kosten tesamen, we bobben bet eens
pagegaan, een "f 4000. Een druppel op een be
groeting met een eindcijfer van over de elf
löillioen, zal men zoggon, doch men kent het
oude spreekwoord wie 't kleine niet eert,
enz. En de bezuinigers in den raad dachten
er ook wel anders over, want anders waren er
geen bezuinigingsvoorstellen gedaan, die
maar een f 300 zouden geven. -
f 4000 is er verpraat. Een f 3000. te veel. Bij
takelijike behandeling zonder meer zouden eeh
tweetal zittingen voldoende zijn geweest,
rudmecboota voldoende zelfs. Zijn alleen aan
de algemeene 'beschouwingen niet vier van de
seven zittingen verdaan, dus de grootste helft
en kwam dat niet, doordat B. en W. nog van
ihspliok zelfs afzagen, evenals do heer Sijts-
ma van repliek "Welk hartverheffend beeld
van zuinigheid gaf do raad, in vollodigo sa
menstelling, terwijl door eenigo leden als het
ware een soort noodkreet tot dc ambtenaren
werd gericht om toch op de kleintjes te pas-
90E. Een fraai voorbeeld
Wat haat het see tic-verslag op deze ma
niet, vroeg do Voorzitter in zijn antwoord en
gelijk had hij. 't Is zoo een vrij oveibodigo
uitgave geworden, waar van de algemeene
beschouwingen eenvoudig misbruik wordt
gemaakt om van alles cn nog wat overhoop
te hale-n, wat bij een zakelijke begrootinga-
behandeling or niets toe doet. Oorzaak do
politiek en altijd wo.or politick. Van socialis
tische en commuiiistisoho zijde kan men
blijkbaar n-u eenmaal niet nalaten om van de
begrooting te maken een uitgezochte gelegen
heid voor gratis-pvopagunda. Dc grootste aar
digheid schijnt er evenwel voor het publiek
af te zijn, want de publieke tribune was de
meeste zittingen akelig Leeg. Vol was zo
geen enkele maal. Mogen we dat opvatten als
een bewijs, dat langzamerhand de idee veld
wint, dat al dat politiek gerommel op kosten
van Jan den belastingbetaler behoort te ver
dwijnen 't Zou een ware uitkomst zijn mot
all© rodht geldt hier voor ieder ingezetene
Het op uw zaak I
Maar van vele andere zijden gaat men oven-
min vrij uit. In de eorstc plaats is daar een
zekere gretigheid, om op dc politieke opmer
kingen in te gaan en in de tweede plaats is
men af' en toe zelf or odk niet vies van om
zoo heel kalmpjes politiek te weven in de be
schouwingen, als dat in de kraam te pas
komt.
Hoe er gepraat is, geeft volgend becLdi het
best aan or zijn 31 raadsleden, waarvan vier
Welliiouders. Blijft over 27. Daarvan is, door
ziekte verhinderd, de hoor De Lange niet bij
de behandeling der begrootiug aanwezig ge
feest, wat voor do A—li. fractie een zware
tegenslag was, tusschcn twee haakjes, daar
do heer Elkerbouit, met alle respect gespro
ten, geen De Lango is. Blijft nog 26. En
Öaarvan zijn eventjes 16 leden aan 't woord
geweest. 6 van dc 7 socialisten, 3 R.-K., 2
Christ.-Hist., 2 Vr?jz.-Dem., 1 Comm., 1 A.-R.,
1 Virjjh.-Bond. 't Is meer dan wollotjes. En bij
de replieken hebben dc moesten opnieuw hun
stem laten hooren Was Cr maaY gerantsoe
neerd bij het sprekeü
De practische waarde van. zulke algemee
ne beschouwingen hebben wij, uit ervarng,
nooit bijzonder hoog aapg agen, maar
toch willen wij cr alle waarde niet aan
ontzeggen. Heb kan zijn* nut hebben, om
eens do algemeene lijn van bestuur onder
de oogon te zien, wat bij de puntenbehau-
•fcling niet steeds mogelijk is. Bij zakelijk
houden kan daaruit nog wel eens wat
goeds voor de gemeente voortvloeien. Drijft
Let zakelijke als ee.nige vet-oogjes op voor
Kven achtste gedeelte of nog meer uit
*at.or bestaande jus in de politiek, dan
lomt cr totaal niets van terecht en ver
drinkt het zakelijke jammerlijk, 't Is met
de mepste redevoeringen alchis gegaan -^=-.
Er waren loffelijke uitzonderingen als van
de hoeren Oostdam, Ecrdmaiis .cn Sijtsma,
Pen avontuur van Ralph Smith, detective.
door
EDUARD H0BEL.
(Nadruk verboden).
12)
Ik begreep niets van de vreemde han del-
van den reiziger, maar plotseling
boorde-ik oen bekende stem: ,,Ik zie tot
•tijn vreugde, Eddic, dat mijn vermom-
tciu8 voldoet!" En, toen ik een ietwat
nijdig gebaar maak to„Pas op! Donk om
neusals jo cr aan komt, dan valt hij
tweeën.
Hot was Ralph, dio zich schitterend on
inbaar had gemaakt. Wat bij hem vooral
"k kracht uitmaakte van zijn vermorn-
touigea, veel meer dan do pruiken of do
^"geplakte snorren eh veranderde ge-
^tsttrokken, wa6 de onvergelijkelijke
waarop hij zijn rol vervulde: hij
ebt zich zoo geheel in eten persoon, (Lien
'J voorstelde, in. Hij wist reecis in zijn
L-ügd zoo voortreffelijk -comed ie te spelen,
l hij cir langen tijd over heeft nagedacht
01 werkohjk bij heb toovieel to gaan.
..Ik gelcof, dat ik mij zoo wel op straat
k' begeven, zonder herkend te worden,
je niet?" vroeg hij nog.
la" op mijp lip pon, te vragen, waar
J -aar toe wilde garm, en waarom hij zich
oaid had. maar ik was zoo wijs mijn
<tw! houden, want ik kon er natuurlijk
of - °p rekeneji, dat ik öf een ontwijkend,
bot geheel geen antwoord van hein
om een voorbeeld te geven, maar ze waren
schaarecli. En over 't. algemeen zat er in
al die woordenstroom een bitter klein beet
je „perspectief'-, om het woord te gebrui
ken, dat thans in de mode is. 't Was mat,
erg mat, wat er werd gezegd en tot scher
mutselingen van veel beteekenis is het dan
ook niet gekomen. Zelfs de heer-Knuttel
was uiterst tam zoowel in zijn aanval te
gen rechts als tegen links, de socialisten
inbegrepen ,on dat zegt wat bij zulke ge
legenheden als deze. 't Was of van alle
zijden werd gevoeld de druk der tijden en
tevens, dat in wezen aan de begrootiixg al
bitter weinig viel to doen. Zooals trouwens
tenslotte ook is gebleken. Wat is er fei
telijk aan veranderd, wat eenigszins woord
hebber, mag? Vrijwel niets en nog eens
niets, maar daarop komen we nog terug,
wanneer wij de punten-behandeling eens
rader bekijken. Voor heden willen we het
toch laten bij de algemeene beschouwingen.
Qelijk gezegd, veel gi.chcimutseld is er
niet. Mevr. van Its'lie kieeg het even mei
den vo jT^ittor te kwaad toen zij, hoewel
zij uit eigen ervaring beter had dieoen te
weten, tooh maar vol hield, dat B. en
W. iels konden afdoen aan de benoeming
van raadscommissicn en andere commissies,
waarin zij het vrouwelijk clemont wilde
versterkt zien. De heer Dubbeldeiman, in
vuur. liet zich een minder parlementaire
uitdrukking ontvallen, een enkele maal een
vinnige interruptie hoewel de voorzit
ter dit zooveel mogelijk tegenging en er op
wees, dat iedere interruptie geld koste
dat was alles, 't Verloop was kalm. Jam
mer daaróm, dat de heer Van Hamel zich
bezondigde aan een tweetal minder ge-
wenschte practijken. Toen hij eten rooden
verweet misbruik te maken van den puolie-
ken tijd en ongemotiveerde aanvallen te
richten tot B. en W. waarin hij op zich
zelf de plank niet zoo mis sloeg noem
de hij dezen tevens neurasthenia en al
moge dat woord nu niet direct beleedigend
zijn cn dus ontoelaatbaar, bepaald welge
kozen zijn zulke uitdrukkingen in een offi
cieel college toch zeker niet, zac' t uitge
drukt. En tot overmaat van ramp hield
hij deze philippica in tweede instantie, na
in eerste instantie van het woord te heb
ben afgezien en dan nog, nadat allen ge
sproken hadden, zoodat hem het antwoord
moest worden schuldig gebleven, 't Was
een soort meevaller nog voor de roede frac
tie, dat de heer Groeneveld nog toevallig
een kort protest kon uiten.
Wanneer men vraagt, welke groote lijn
cLoor de algemeene beschouwingen liep, dan
was het dóe van bezuiniging. En het meest
principieel was daarbij de heer Eerdmans,
al ontaardde dit tenslotte in een soort prin-
cipien-reiterei. De heer Eerdmans ontzegde
B. en W. eenvoudig inzake bezuiniging zijn
geheele vertrouwen en stemde tenslotte
daarom zelfs tegen deze begrooting, die z.i.
geen bezuinigingscachet draagt.
Do heer Eerdroane huidigt-feitelijk do
theorie niets meer doen, inkrimpen
ovedal. Zoo ergens sprake is van wanhoop-
beleiid, dan ie het ongetwijfeld in deze
theorie. Die bovendien, uit de keurig ge
documenteerde rode vaai den voorzitter
bleek cflat wel, gelukkig niet is gemoti-
veerd. Leiden is arm, maar zonder schul
den om zoo te zeggen on aJ moet op de
penning woorden gezien, zoover zijn we ge
lukkig niet, als de heer Eerdmans „per
spectief de' Gelukkig was deze heer overi
gens ook niet. Zijn partijgenoot prees B.
on W. hemelhoog; uit don rooden hoek
viel men het college zelfe aan over te
gnrootö, bezuiniging!
Als de waarheid in 't midden ligt, dan
zijn B en W. er niet zoover van af! De
aandacht van het college zij nog gevestigd
op de waarschuwing, dat van de hoofden
van dienst alleen geen ingrijpende bezuini
gingen zijn te verwachten, dat B. cn W.
zelf moeten ooardeelon, waarin veel waars
schuilt. Zonder negatie van deze hoofden
van dienst kan dit gezegd. Verdere hoofd
punten uit de beschouwingen warenclo
werkeloosheid en woningbouw. Op zich zelf
zeer tor zake dienende- onderwerpen, maar
beidfe ondergedompeld in do politiek on
dus: verdronken. Dat productieve werk
verschaffing de groote oplossing is in heb
jverkl oözen v raagstuk is thans wel aller
zou krijgen. Wanneer hij iets beliefde mede
to deelen, zou hij dit wel doen, zondor cr
ecin aansporing van mij toe noodig te heb
ben.
Opeens moest ik aan Mac Grevor den
ken ik begreep nu zijn spotachtig lachje
dat natuurlijk niets te maken had met mijn
middagdutje, maar zijn oorzaak vond in
l*et bij mij aandienen van Smith ais een
zekere Mr. Lane
„Eddie," begon Ralph, „je hebt je er
waarschijnlijk al over verwonderd, dat ik
je verzocht, tot twee uur bier to blijven.
Welnu, daar stak niets bijzonders achter,
hoorIk rekende er op,„<3at ik mij ói"nen
dien tijd wel getransformeerd zou hebben,
on ik wilde graag weten, of mijn vermom
ming geslaagd was ,en het nu de proef op
do som genomen, wamt wanneer jij mij
niet herkent, dan behoef ik cr geen vrees
voor te koesteren, dat een ander dat wól
doet. En hu ga ik je verlaten. Je zorgt dus
voor hetgeen ik je heb gevraagd?"
„Zeker, daar.kan je vam op aan."
„Prachtig. Ja, nog een ding. Ik beloof je,
dat ik je binnenkort zal vertellen, waar ik
nu heengegaan ben. Tot ziens!"
„Dat vertel jc mij dan zeker tegelijk rnet
dc Scotland-Yardei-szoide ik op sarcas-
tischen toon togen hem, maar hij was zoo
wijs, mij er geen antwoord op te geven, en
hij verdween, de groote haaidtasch mee
nemend.
Ik bleef ook niet lang meer thuiaM/ac
Grevor bracht mij met do auto naar de
Bank. Ralph kon als eenvoudig handels
reiziger de auto natuurlijk niet gebruiken.
Toen ik de Bank binnen wilde gaan,
werd ik in de vestibule tegengehouden door
een politic-agent, die mij beslist niet door
roooht laten. Na eenige moeite was de
agent echter zoo goed, den directeur, Mr.
Thompson, te halen, en op voorspraak van
dezen kon ik, als cliens detective, toegang
krijgen lot hot gebouw.
Ik trof Warry er aan, en mijn eerste
werk was dien te verzoeken, zoo spoedig
mogelijk te zorgen, dat Ralph en ik van
Scotland-Yard papieren zouden krijgen,
die ons het onderzoek in alle opzichten
vergemakkolijken konden. Vooral, toen ik
er liad bijgevoegd, dat ik goede redenen
had, om te vermoeden, dat Ralph een be
trouwbaar spoor volgde, en ik veron
derstelde dat immers was hij bereid zijn
beat voor ons te doen.
Scotiamd-Yard volgde nog gcon vast
epood, maar was tooh reecfc opgeschoten.
Om te beginnen had men de route, die de
bewuste auto had gevolgd, reeds eon eind
■kunnen vaststellen, ofschoon men daar wei
nig aan had, en vorder had men reeds het
zelfde onderzocht, waarvoor Ralph mij
thans naar de Bank had gestuurdRalph
bad dit wel verwacht, want hij had ge
zegd: „Wanneer zij en hiermee bedoel
de hij de detectives van Scotland-Yard
mij nu eens uitlachten, dan waren zij vol
komen in hun roohtzij zullen er zeker
om gedacht hebben te vragen, of er. vroe
ger een beambte was geweest, die een
zwarten baard droeg, ilc had er immere on
middellijk aan moeten denken, toen de
oude boekhouder mij vertelde^ dat de
Bankroovcr met do inrichting van de Bank
in de daar heersohende gowoonton bekend
rnocst zijn geweest I"
Hest was gebleken, dat er vroeger oen
persoon mot een zwarten baard aan de
Bank verbonden was geweestde man bad
zich altijd voorbeeldig godragen, en toen
hij nu twee jaar geleden ontslag had
gevraagd, had de Directie er zelfs bij hein
op aangedrongen om te blijven, en na zijn
weigering hem oen heel goed getuigschrift
medegegeven. Hij was altijd even correct
en beleefd geweest, overigens een eenigs
zins stil, en in zichzelf gekeerd meoisoh,
absoluut niet het type van een mis
dadiger.
En ik dacht dadelijk aan Oornor
Laron en Warry hadden ijverige naspo-
ringon gedaan in deze richting, maar welke
eohter slechts tot poovere resultaten had
den geleid. Zij hadden zioh naar het adirc3
begeven, waar de man na zijn ontslag nog
oen jaar had gewoond, maar verder was
het niet mogelijk geweest te komenna
een jaar hier ecm zeer geregelde on kalrao
levenswijze gevolgd te hebben, was hij ver
trokken, zondor dat men wisb waarheen.
Ik begreep, dat ik hier than8 geen ver
dere inlichtingen zou kunnen krijgen, on
vertrok dus, echter niet, dan nadat Warry
een vergeefsobo poging had gedaan, iets
uit mij te krijgen omtrent onze vorderin
gen in de zaak
Toen ik weer thuis was, duurde het niet
lang, of ik kreeg telefonische machtiging
van Ralph, om Warry en Laron te vorzoe-
kon, *6 avonds bij ons te komen ik
haastte niij, om aan zijn verzoek te vol
doen beide detectives gaven mij de ver ze
kering, precies om zeven uur aanwezig to
zullen zijn.
Die samenkomst beloofde interessant te
zullen worden 1
HOOFDSTUK VI.
De mislukte arrestatie.
Mot verlangen zag ik uit naar de terug
komst van Ralph, hopende, dat doze mij
wol wat van den toestand op de 'bocgte
Met nadruk komt spr. er tegen op, dat er;
een overeenkomst bestaat tusschen rechts
en Jinks. Dat is een valsche voorstelling
van enken. In het algemeen kan hij zica
met dit ontwerp vereenigen. Vervolgeus
geeft spr. overzlcJiten van diverse salariee-
ringssteisels en hij bepleit de instelling van
een oomraissie, die het stelsel eens nader
onder het oog zal zien en zal nagaan op
welke wijze de in de practijk gebleken be
zwaren ondervangen kunnen worden.
De heer VAN WIJ iN BERG EN (R-K.)
ontkent, dat dit ontwerp een tegenstelling
rechts-links schept. Het ontwerp is een za
kelijk ontwerp, dat rustig onder het oog
gezien kan worden, waarbij de pacificatie
niet aangetast mag worden. De Gemeente
raden zullen veel te beslissen hebben ea
daarvan hangt veel af. Men moet bij dat
ontwerp de bezuiniging niet uit het oog
verliezen als het belangrijke doel.
Zonder eenigen politioken hartstocht kan
<üt ontwerp behandeld worden.
De heer SNOEOK HENKEMANS (C.-H.)
acht het ontwerp een harde noodzakelijk^
heid en evenmin als andere leden heeft hij
eenige geestdrift voor dit ontwerp. Hij bo^
treurt het zelfe, maar hij moet er zich bij
neerleggen. Voor den Minister zal dit onti»
werp een groote zelfoverwinning zijn, want
ook hij wonecht deze verandering niet;
maar ook hij moet ze aanvaarden.'
De vergadering wordt verdaagd hot- dei?
avonds acht ucr.
AVONDVERGADERING. r.
-♦ - StuafebegTöotmg.
Buiteniandsche Zaken.
Bij de algemeono beschouwingen vorheugE
de lieer DRESSELHHYS (V.-B.) zich in de
uitgebreidheid van d© stuikkcn van dit Hoofd
stuk en dtoclt dit in tweeën.
Ie. dat betreffende de gestie van don Mi
nister on 2e. het streven van hot Departs
ment naar bezuiniging.
Hij behoort tot dfie leden, dio den Minister?
hulde brachten voor zijn beleid in hot afge-
loopen jaar en acht hem oen beleidvol on
tactisch man, wien het bewind ton volle ia
toevertrouwd.
Voorts morkt spr. c*p niet to behooren tofj
rie lpden, dio vonden, dat dc plichtsbetrach
ting van do ambtenaren aan het Departe
ment wel wat to wensohen overliet, en i»
van oordeel, dat ook d)le ambtenhren ijver en
plichtsbohrachting betoonen, en in pi.a its
van afkoaring een woord vsn lof op zijn
plaats ware goweeet.
Spr. meent echter, dat op de uitgaven wel
wat bezuinigd kan worden. Z.i. is de post
voor buitcnlandecho gezantschappen, voot een
land als het onzo, voelxto hoog. Wij zijn top
zwaar on spr. zal een amendement indienen,
om op dezen post te be^suanóigcn.
Met de hoofdilijrtfcn van 's Ministers inter
nationale politiek kan spr. zich wel vereeni
gen- Wij moeten con zoodanig standpunt in
nemen, dat bij geen dor mogendheden do ge
dachte zou kunnen ontstaan, als zouden wij
een zwenking willen aangaan naar een ol
andere groeip v-an mogendheden.
Waarom hoeft onze afgevaardigd© jp de
dorde Conferentie mn don Volkenbond te Ge
neve in plaahs van het idee van den Volken
bond te ontwikkelen, veólccr dio ontwikke
ling een rem aangelegd
Do lieer Loudon heeft daar immers een.
rede gehouden, volgens welke de Volken
bond zich niet had te bemoeien met do rege
ling van do internationale schulden
Overigens was dit onderwerp in het geheel
niet aan do orde, hoewel do godachto wol in
do zaal zweefde. Later werd een motie aan
genomen, waarin juist-werd bepaald, dat do
Volkenbond zich wel met dlic schulden zou
bemoeien. Maar hoe komt het dan tooh, dat
de heer Loudon maar zoo zonder aanleiding
die redo heo.ft gehouden Hot leek wol of hij
daar de belangen ging behartigen van die
mogendheden, die een regeling niet wenseh-
ten. Immers, hot was in het belang van Ne
derland, noch in dat van den Volkenhond.
Voorts meent spr., cDfc het in dezen tijd
van malaise ongetwijfeld op den weg ligt
van het Departement, om steun te verlee-
Een aan handelslieden cn industrieelen bij
het aanknoo»pen van buitenlar.Ascho re
laties.
zou brongen, vóór de beide detectives bij
ons zouden zijn. Hij liet eohter lang op zich
wachtenniet willende toegeven aan mijn
'ongeduld, maakte ik het mij op mijn sofa
gemakkelijk, en nam mijn romannetje weer
eens ter hand. Missohien zou het mijtn geest
weten bezig te houden, cn de tijd mij daar
door minder lang vallen. Waarom ik mij
dan niet meer mot ons geval occupeerde?
Ik was er zoo stellig van overtuigd, dat
'Ralph alle draden in handen had, dat ik
hét overbodig en nutteloos aohttc, mij er
verder nog in tc verdiepen
Eindelijk ik had het bock- al lang uit
kwam Ralph binnen, nog steeds in zijn rol
van handelsreiziger. Lachend wierp hij mij
een paar reepen chooolade toe, met do
woorden: „'t Is fijne waar, mijnheer, wat
mijn firma verkoopt. Ik heb er zoo juist
nog oen paar duizend geplaatst!"
„Prachtig l" antwoordde ik, hem een
sigaar presentoerende. „Hier heeft u een
sigaar. En denkt u nu eens om het gesloten
contract l"
„Onze firma komt alle contracten na,
mijnheer!" En toen op zijn gewonen, jo-
vialen toon. „Ik verkleed mij eerst even,
Eddie! Maar dan zal ik je vertellen van
mijn bezoek in Newtonstreet
De detective was dus in Newtonstreet
geweest. Nu, ik bad wel verwacht, dat hij
zioh daarheen zou hebben begevenrnaar
ik verheugde mij er zeer op, nu eindelijk
eens to zullen vernemen, wat hij alzoo uit
gevoerd hadmij Liet hij altijd alles ver
tellen, terwijl hij zélf zioh niet uitliet over
zijn handelingen. Ik zou eohter bijna in
herhalingen vervallen Mijn vriend is
een beate kerel, maar
Eindelijk was mijn vriend rustig tegen
over mij gezeten. £Wordt vevvolgdX
