imeenteraad van Leiden
Man met den Zwarten Baard.
192S&.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 5 December.
Tweede Blad. Anno 1922
d-.
FEUILLETON.
Vervolg van gisteren.
hear VAN J3ÖK vervolgt:
peel kan het gemeentebestuur niets
Dden aan hoogore organen doen. Spr.
nog eens tot zijn houding inzake
(istribiitie-tijd, onderwerp van veel
eai 'bij toont nog eens aan, wat toen
,eld is en nog bedoeld wordt, daar hij
gemeentebestuur als onderdeel der ge-
regeer-macbine ziet, Legt de gemeem-
jh bij regeeringsbesluiten neer, dan
gt zij" mee de verantwoordelijkheid,
zou de gemeente zioli moeten vear-
't zij alleen, 't zij gemeenschappelijk
anderen.
g0n den inbreuk op de autonomie der
eentebesturen door het rijk (drijvend
bezuiniging, hoewel er geld genoeg is
militairisme) komt nu tooh ook verzet
Ldore kringen dan de zijne.
S. D. A. P. zal zich nooit verzetten
goede bezuiniging, maar voor de
mag niet bezuinigd worden en thans
!T dan ooit.
groote grief tegen deze begrooting
j er totaal geen perspectief in zit. Hij
niet aangegeven den weg waar langs
W. tot betere toestanden willen ko
niets anders dan zwart pessimisme.
8. D. A. P. kan ook geen wonderen
maar zij weet toch wel althans den
In. de eerste plaats door beter rege-
der productie, waarbij nu veel doel-
yerloren gaat en waai* regeling juist
op prijs wordt gesteld, al zou met het
re verwachten,
maatschappij moet terugkeer en tot
.ud; men moet dezo beschouwen als
grcot gezin, dat eerst moet hebben
levensvoorwaarden en dan pas weelde,
moet niet mogelijk zijn: luxe hier, ar
de daar.
i&n kan dit alleen niet bereiken, maar
meehelpen en ten eerste door uitbrei-
der overheidsbedrijven, opdat levens
welen zijn te krijgen tegen behoorlijken
enz. en uitgeschakeld wordt een
te categorie, die alleen op eigen voor
uit is.
►or de gemeente zal dit geen bezuini-
brengen, er moet leergeld worden
aid, wel voor de groote massa. De he
's zullen dat leergeld hebben te beta-
Dat moet niet alleen in tijden van nood
ook in normale tijden,
r. wijst op het reserveeren van winst
overheidsdiensten elders voor dezen
st, wat leidt tot nivelleering der prij-
wat trouwens bij de liohafabrieken
nu ook in studie is.
wil op zioliz-df n iemanld schade berokke-
roaar waaneer kót is in Ihót belang der
•massa, dan konten enkele categorieën, or
»x> op aan. Trouwens, men iknm die midien-
ook dienstbaar malkan aan- .die overheid,
ar Groningen.
ie tweede plaats kunnen wij nog een laak
.'ken, nJ. in «cfe bedrijven ide weikers op-
tot zelfbestuur. Dat kan. nidt ineens, maar
toet in d)ie riahting gaan. Eenige Jairon. ge-
deed hij een bescheiden voorstel inzake het
Ilea van adviscorende hdhamen, dat nog
bij B. en W., die 'hij allerminst beschul-
vaai weinig voortvorenldfhlendintegendeel,
do 'leiding van den voorzitter. Hij ziet
de vrees van B. en W. de vinger te ge-
wat zou Ooiden lot hot nemen van de heele
Een vreas, dan juist is, maar tooh niet zoo
dijk. Zie b.v. het college van B. en W.,
van allen specialiteit dn den tak van
ft, dien zij leidtem. Tocfii haerschlt diaar ook
Ie leak. Het algemeen bolaaig moet invloed
a oefenen en dat wordt gediend door zijn
pr. is niet van meaning, "dat in deze
teehapjpij geleidelik is te komen tot een
d«i toestand voor de groote massa, doo-r
tegenstand der kapitalisten, etc. Het pro
baat; zal de jnachfc moeten veroveren,
lomenteel kan zijn partij niet anders
'dan.de richting aangevcoi, tevens trach
zooveel mogelijk de kleinen te sparen.
•PL komt nu tob het voorstel tot instelling
e® levensmiddelenbedrrjf, vatbaar voor
raiding en voor het aangeven van de rich-
daarbij in te slaan.
he&r EERDMANS pieent, dat de prac-
on t
noel
ti;,k, die hier gevolgd wordt bij de begroo
ting niet goed is voor de bezuiniging en
niet goed voor den geest van den gemeen
teraad, daar geen algemeen overzicht der
hitgaven, behoeften en inkomsten is te krij
gen. Z. i. jn strijd met art. 205 en 213 der
gemeentewet» die hij citeert. Men komt hier
eenvoudig met allerlei aanvullingsbegroo-
tingen. Zelfs in de missive van aanbieden der
begrooting, kondigen B. en W. al eenige
aan, zooals hij met voorbeelden aantoont.
JSoo krrigt men geen juist beeld van den
stand van zaken en v&ndaar ook telkens
incidenteel© plannen van Gemeentewerken
enz.
De post onvoorziene uitgaven dient z.i.
niet voor dekken van telkens nieuwe werken.
Spr. komt dan fcot- den hoogen belasting
druk. 'B. en ,W, zeggen, dat de raad nu
toch wel overtuigd pal zrjn van bun zuinig
heid, gezien de circulaire aan de takken
van dienst. Maar bijzonder moeilijk is 'net
hoofdambtenaren bezuinigingsplannrn te ver
wachten, wat hg nader motiveert. De practijk
heeft dat geleerd, pok bij het rijk. ,Van boven
af moet bezuiniging komen, wat alleen ko
men kan door grondige kennis van de takken
van dienst bij R. en W, en spr. aarzelt, of
dit hier wel het geval is, zie b.v. de reor
ganisatie van markt- en havendienst. B. en.
iWi drijven op de rapporten der hoofden
van dienst.
Het voorstel tot verlaging van den be
lastingdruk is dain ook niet uitgegaan van
B. en ,W.» doch uit den raad. Niet vervullen
van vacatures js zeer hooge uitzondering.
Op deze begrooting gaat men zelfs verlioo-
gen. Men wil immers aan onderwijs een nieu
wen hoofdcommies b.v., wat niet in de
afdeelingeto is kunnen worden besproken»
wat spr. zeer verkeerd oordeelt
Heusch al dat plaperassen-werk behoeft
niet zoo serieus te gaaö. Dat kan wel iets
minder. i
Het komt spr. verder voor, dat B. en
;W. zich een weinig voelen ais ministers,
terwijl aft toch door den raad worden aange
steld. B. en }V. beschouwett soms den raad
zooveel als een lastige bijwagen. De voor
lichting is ook niet altijd even juist, spr.
zal een voorbeeld geven. De heer Van Kes-
teren heette gezond volgens B. en W., al
thans volgens wethouder Pera, eu nu is hem
gebleken, dat deze persoon nog pas ernstig,
ongesteld is geweest, j&oo, dat hij zelfs zjjn
functie niet kon verrichten!
Zeker, de werkloosheid is een groot kwaad,
Men moet echter niet vergeten, dat ook
altijd gevergd wordt, werk in eigen vak
■Wilden de vakorganisaties 'daarvan afwijken,
dan zou veel' anders kunnen. Zie b.v. de
toestand der straten enz., waarop in de bla
den is gewezen.
De productie-wisseling moet beter, maar
Leiden kan dit alleen niet, zie dën heer Vaü
Eek. Maar Nederland kan dat ook niet. Het
is een wereldsysteem, waarmee Leiden zich
niet kan inlaten.
De heer KNUTTEL: Wij maken toch ook
deel van de wereld uit.
De heer EERDMANS draagt den midden
stand em goed hart toe, maar hij meent,
dat deze buffer soms toch wel' aan gezwel
len l\jdt door trustvorming etc., waartegen
de gemeenschap te beveiligen is.
Mevr. v. ITALLIE jneemt, dat het vraag
stuk der werkloosheid niet is op te lossen,
wanneer men niet jsegt: oplossen der werk
loosheid is werkverschaffing. Eu daaraan
is hier een veel te weinig tegen een te groot
aai uitkeeriing. Iedere gemeente die niet rijk
is, en dat js Leiden zeker niet, gaat door
al die uitkeeringéö jsonder meer ten gronde.
'Zoolang de heer v. Eek zich aan de practijk
hield, kan zij dezen onderschrijven. Een ge
meente is er biet met materieel© steun af,
zonder te zorgen voor liet zedelijk op peil
houden.
Leiden moet geheel veranderen in dat opf-
zicht, want er is zoo goed als niets gedaan.
Productief werk is pok hier wel te vinden
en anders dan" op het Raamland, waar men
zoo bij uitstek unkaufmannisch te werk is
gegaan, hetgeen men zelfs dan nog uitspieeltl
Men moet een straffe regeling' ontwerpen.
Men heeft hier tal van kleine slootjes en
stoepjes, die beter kunnen verdwijnen, men
kan woningen bouwen, een park aanleggen,
want productief is bieb alleen economische
1 productie, doch ook op peil houden laags
i alle kanten.
Onproductief in uitvoering b hoeft heb
werk niet te worden. Beter is wat elders
gebeurt, dat b.v. nog 20 pCt. mag worde»,
gelegd op het loon, wanneer op keurige
wijze binnen bepaalden tjjd een werk is ver
richt.
Wethouder BOTS: Hier ook!
Mevr. v. ITALLIE: Dat steunt de men-
sohen.
Dat kost zooveel. Zeker, maar verzorgen
der werkloosheid zonder werk is tiog duur
der w^nt dan gaat alles weg zonder iets er
voor terug te krijgen, wat bet eekent econo
misch en zedelijk verlies.
Spr. wil nu nog. even terugkomen op
vrouwen ki raadscommissies. Theoretisch
mag. juist zrjn, dat de raad hier beslist,
maar h. i. js de raad toch niet zoo onbe
leefd. Zie echter naar de voordrachten of
aanbevelingen voor een ^commissie, waarop
nimmer een vrouw voorkomt,, b.v. voor de
gestichten.
De VOORZITTER: Maar wjj geven die
voordrachten of aanbevelingen niet.
Er ontspint zich tsschen spr. en den Voor
zitter eenig debat over deze commissie-
voordraohten, waarbij mevr. v. Italie eenigs
Zins verstoord meent, door den voorzitter
scherper te worden behandeld, dan de ove
rige leden, wat deze ontkent.
Mevr. v. ITALLIE wil behalve in de groo
te lichamen ook vrouwen in de commissies
opdat zij ook daar thuis zich gaan voelen.
Spr. zegt, dat niet vpor zich zelf, haar
tijd is volop bezet.
Nogmaals krijgt spr. het dan met de»
voorzitter aan dea .stok.
'Do h'&Ctr ELKETtBOUT acht liet in het al
gemeen {beLaoig, dat de gemeentëlvuishondln.'g
zoo zu!in% mcngoj ijfk 'beheerd! wordt, igezien dlo
maladee, dte hioogc IbelatsfcLnjgdriuk, enz. De
vraag is echter of dit all tijd mogelijk do. Hoor
«r art tsoenee ring is or z.i. niiet te komen. Dat
zon te veel veigen van ÜB. eu Ww voor wie hot
volgend jaar tooti niet gemakkelijk zal zijn.
De wcttkcüoc&hei'd zal belangrijke offers
vragen en nieuwe bronnen kan spr. niet aan-
- geven om de kosten te itbakken. Het eenige is
algemeene beauflnignag door overheid en in
dividu, om elkeen zoo in de hand te werken.
Vandaar in vorige zitting zijn voorstel om
do vacature-Romauesfko niet te vervullen,
waaraan B. en W. echter niet wilden. Het
met invullen van opengevallen plaatsen is
tcoh z.i. de aangewezen weg zoo ihet maar
©enigszins kan.
Spr. verwijst ooik naar de vacature van
schoolarts, wat hij gebruikt om te komen tot
don Goneedk. Dienst, Icïiie nog niet dn orde is
het igeibeurde na het ongeval, dr. van R. over
komen.
Spr. wijst dan op de vuilheid der straten,
zobdat de menscihen ondor - de modder wor
den gezet door auto's enz. Dat kan toch wel
ainders door vegen, sproeien enz.
Met de wcrftdvorsdhialfft'iig moot wonden
voOrbgiogaan. (Geroepbegonnen, badóel je
zeker Dat is beter dan eteun-geven zonder
moer, wat demPralisccrcnrd werkt. Zoo nooifilg
zal dobr toeslag van gemeentewege zelfs z.i.
hét work in Lei-den moeten Worden gehouden,
wat al eens verzuimd is. Spr. herinnert daar
aan.
Spr. somt dan eenige te verrichten werken
c.p als demping van het Levend aal, enz.
Over de woningbouw geeft spr. voorts
eeniige cijfers om aan te toonen, dat Neder-
lainldi vooraan gaat op dit gebied. 142,742 wo-
.nipgen zijn hier sinds 1914 gebauwd, waarbij
nog komen die van het Steuncomité, enz.
Nog is men er echter niet, cn zoo ergens, dan
mankeert hier in Leiden nog veel Versobe
ring in het woningtype zal echter noOdog zijn.
Ook bij dfe betore woningen ós een sluitende
rekening gewenscht. Spr. dringt aan op
Icracflitige bevordering om den pa.rtioudieren
steun te vorloenen en aan lYXreenagingen, dlic
werken aan het opruimen van krotten, enz.
'Bij de iimmten zal hij nader nog iets zeggen
oyer de 1 Ldhtfafbbkiken, enz.
De heer "W.ILMER roeent, dat bezuinigen
liigjt in het nalaten van uitstoven zonder nut
en van uitgaven, die wel' cenig nut hebben.
Met welk cSoel Opdat gelid vrij komo voor
dingen, dlio noodzakelijk zijn en opdat de be
lasting kan worden verlaagd, althans niet
verhoogd behoeft te wondion. De overheid
liooft toch te zorgen, dat zoO mogelijk geen
gebrek wordt geleiden aan voeding cn huis
vesting. Ook om de kook en het particulier
initiatief aan te vullen.
De heer v. Eek hoeft het weer doen voor
komen, alsof zijn partij alleen daarvoor voelt
maar spr. wijst er op wat de overheid al ge
daan heeft al zijn er heele hiaten, zio b.v. 30
jaren geleden, toen de overheid niets moer
dfeejd en van R.-Iv. zijde op an'dtetr optreden
werd aangedrongenspr. citeert een brief
van den Paus. Als voorbeeld van hardheid
wees de heer v. Eek naar het weigeren van
het voorstel-.v. Stralen. Hoewel spr. wel is
meegegaan, kan hij toclh-begrijpen, dat de
Raad geen besluiten wilde nemen die onwet
tig zijn.
Het ligt buiten de taak' van den Gemeente-
ra aid om te prlötesteeren togen de besluiten'
V2U hooger orde, tenzij die speciaal Leiden
betreffen.
Een algemeen belang is het, dat allen mee
betalen aan de belasting, die daarom ook laag
gehooaden moet worden.
Hot gemeentepêrsoneol van hoog tot laag
is het eerst, in staat te bezuinigen, meer dan
de Gemeenteraad. Hoewel hij dat personeel
gaarne wil prijzen, ondley hen bestaat geen
sterke 'drang naar bezuiniging, daar de eer
ste vraag voor hen is de dienst zoo gfcCd
mógelijk tc doen functioniKOTen, wat zij stel
len boven bezuiniging. Daarom is or goed
contact noodi.g tmaadhen do wetfliouidcrs en de
takken van diehst en ook overleg tusschen
hoofd- en lager personeel, het z^g.n. georga
niseerd! overleg.
De heer Pera tioónt zich daarbij echter niet
'de j-uiistc man op kfó juiste plaats, zoo drukte
spr. zich nfi't, overigens zijn woorden zoor
zorgvuldig vorguldehdl Daarin moet veran
dering komen lo. iro'or het personeel2ö.
voor dó bedrijven 3o. voor de gemeenschap.
Hij hoopt op verbetering in den toestand
bij het georganiseerd overleg.
Wat betreft de motie-Van Eek over een
levensmiddelenbedrijf, spr. heeft geen fei
ten gehoord, dïo pleiten voor een monopo
listisch gemeentebedrijf. i3pr. waarschuwt
togen in zekere mate gegronde jaloo^io te
gen te groote winsten.
Het algemeen belang zou er door ge
diend moeten worden, dat moet men hem
eerst aantooueh.
Voor do motie-Dubbeldeman zal spr. ook
niet stemmen, omdat B. en W. immers spoe
dig praeadvies toezegden over de voorstel-
len-Dubbeldeman en Knuttel.
Spr. heeft met genoegen gehoord, dat- de
heer Van Eek B. en iW. cn speciaal do
Voorzitter warm prees wegens hun energiek
werken.
De heer MEIJNEN acht zich ontslagen
om nog eens terug te komen op bezuiniging
versobering, etc., na alles, wat al is gezegd
Spreker heeft als Raadslid geen bezuini
gingsvoorstellen kunnen vinden, daarvoor
zou hij te veel moeten zijn Ingewerkt in
den garag van de gemeeiltemachine. Spr.
prijst B. cn W. daarom voor hun zuinig-
heidsplan, door overleg met de chefs van
dienst, dat zij nog eens willen herhalen en
hij hoopt, dat het college daarbij succes
zal hebben.
Het dc eindjes bij elkaar houden acht hij
thans al veel in deze tijden.
Op één serie pimten wil spr, de aandacht
nog vestigende subsidies, die gegeven
worden. Ruim f 400,000 op deze begrooting.
Het is waar, dat men niet geheel vrijstaat,
on daarom vraagt hij B. en W. of door wij
ziging in Raadsbesluiten enz. toch nog niot
wat zou kunnen afgedaan worden.
Het gevera van subsidie heeft z. i. toch
groote bezwaren. Het belemmert eigen ini
tiatief en leert te gauw te steunen op over
heidssteun. Waar zijn de grenzen tusschen
staat en maatschappij tegenwoordig 1
De subsidies worden geïnd door belasting
en zoo betaalt ieder voor dingen, waarvoor
hij niets voelt. Waardoor tevens vele niet
kunnen steimen, waar zij zouden willen.
Mevrouw DUBBELDEMAN—TRAGÖ, al
hoewel erkenmend, dat niet alles van de ge
meente goed is, meent toch dat de gemeen
te voor de eerste levensbehoeften zelf de
regeling in handen moet nemen, als bijv.
voor groenten en melk. Voor brood is hier
al een coöperatie. Een vergelijking met den
distributietijd gaat h. i. niet op, daar de
regeling heel anders zal moeten, gezien
hoe toch de leiders alles gedaan hebben
om de menschen tegen gemeenfceregeling iu
te nemen, zooals haar fractie trouwens heeft
voorspeld. Dat het wel kan, bewijst de
vischwinkol hier, die zich zelf bedruipt
De consument en producent worden nu
vaak beide uitgebuit door prijzenafspraak-
etc. Dat het met groenten ook kan, bewijst
Groningen. Door te weten hoeveel Leiden
noodig heeft, zou men hier met de teelt
daarvan rekening kunnen houden, opdat
economischer kan worden te werk gegaan.
Met de melk is dat moeilijker, spr. er
kent dat, doch h. i. is ook hiervoor wol eon'
regeling te vinden.
Willen B. cn W. dan altijd wachten, tot
de macht der S. D. A'. P. hen dwingt
De heer WILBRINK, alhoewel de bezui
niging niet willende bespreken, na wat al
is gezegd, meerat toch te moeten waarschu
wen tegen enkele dingen, n. 1. de z. g. so
ciale maatregelen, die hij beschouwt als
niet sociaal, niet in het algemeen belang,
on in strijd met de zuinigheid. Spr. bedoelt
in de eerste plaats de schoolbaden, war„T-
mee de overheid betreedt het terrein dpr
ouders, waarop hij nader ingaat. Als er
bezuinigd worden moet, tracht dan dit in
stituut uit de wereld te helpen, raadt spr..
Spr. vreest dat wij er met de schoolver-
pleegsters nog niet zijn en evenzoo ton aan
zien van den Geneesk. Dienst, ducht hij uit
breiding. Hij vertrouwt echter dat daarvan
dit jaar niet zal komen. Het instituut school
artsen kan z. i. voor heel wat scholen ver-
dwijuen.
De heer KNUTTEL: Met het geld komt
zeker het verstand.
De heer WILBRINK: Noen; onder de
Communisten zijn er ook wel met veel geld
die hij niet verstandig kan «noemen.
De heer Van Eek kan niet begrijpen lioe
Christenen zoo weinig gevoel toonen. Dat
komt, omdat de Christenen op ander prin^
cipe staan en niet op socialistisch beginsel,
neerkomend op omverwerping van deze
maatschappij. De geestelijke vrijheid van
het individu wil spr. niet zien aangetast.
In de eerste plaats moeben wij uit zijn op
bantu.oven der maatschappij, zij het met
verbetorintf^n. Zoo mag z. i. van do zijdo
van don. heer Van Er-k ni€t izoo worden ge
streden voor de werkloozt^
Th ara s betaalt men voor werklos.
f6000 per week, maar' wat zal kosten werk-*
verschaffing? Naar zijn schatting toch ze
ker per week f 22,000, de materialen mee
gerekend.
Spr. bestrijdt dan die niaatscliappij, zoo-»
als de heer Van Eek die wil, waarvan dezo
trouwens zelf geen grooten dunk blijkt te
hebben, waar hij erkent dat d'e mensohen
daarvoor moeten worden gerijpt, aldus spr*
Spr. waarschuwt tegen uitvoering 'a
eigen beheer, waarvan men de voordoelen
z. nooit heeft kunnen bewijzen. Maar
bovendien mag de gemeente met belas-1
tinggeld coucurrecren?
Spr. bestrijdt dian den heer Van Eek in-»
zake overleg door bedrijfsraden of zoo iets
en hij acht het georganiseerd overleg niet
geschikt, om te komen tot verschuiving.
Zeker, het georganiseerd overleg is niet'
wat het zijn moet, maar of dat alleen aan
den wethouder ligt? Zio b.v. wat do heer
v. Hinte in ,JI>e Graanbeurs" zeil Spr. kan
begrijpen, d"at met zulke lieden de wet-
houdbr moeilijk lief kan sa-menspreken.
Trouwens, behartigt de heer v. Hinte niet
alleen dc personeelbolangen in plaats van
personeelbèlangon on gemeentebei angen
samen.
Ook voor de zedelijke en geestelijke be
langen der geme-entervaren moet d!e over*
lieid zorgen, zei de de heer Van Eek. Maal*
hoe dan?
Hierna schorsing.
Avondzitting.
De heer KNUTTEL heeft Opgevangen,
dat de begrooting toonde een gebrek aaii
perspectief. Hij zal dit niet ontkennen,
maar bij wil er aan vastknoopen, dat clio
steeds moeilijker wordt, waar het aanta!
dingen, waarmee wij ons mogen bemoeien,
steeds kleiner worclt. Onderwijs, aftrek'
rngr.nderhoud, woningbouw, werldoozen-
u i uk vering, alles regelt de regeeriog en
d.varvan mag wel worden afgeweken naar
den reaotionairen kant, niet naar de an-
'tn avontuur van Ralph Smith, detective.
door
EDUARf? HOBEL.
(Nadruk verboden).
jpli ging naar zijn eigen kamer, eu ik
:l wachiben, of er een bezoeker komen
Men begrijpt, dat ik niet aan het
«acbriffc kca werken, omda tonze man
'uut niet vermoeden mocht, dat het
lcamzinnige briefje ontdekt was. Ik nam
fornannetje, weer ter hand, en hecr-
do gestoorde lorrtoiur, maar kon mijn
tien. er niot goed bij houdenik ver-
j e te veel in spanning.
^/^keidene malen was er reeds gebeld,
- 'oderen keer werd ik weer tcleur-
te! a.
&t kif ,ree^s bij ca den moed opgegeven,
bh "X^OB 200 ^a'at' te worden, toe-n
're eVen beneden kwam, cn mij in zoo-
geruststelde, dat hij er op wees, dat
ijnlijL0011' wb verwachtten, waar-
1" ver uit de buurt, woonde, of mis-
1 vinu* lelijk oeai vriend had kura-
gaa en> dhi voor hem ih de plaats will
ij c'cbter het was reeds bij tie-
Mr S i *^ac Trevor nan Jack Cor-
Hobel
Ik"fc*v*JU -■'raa 'ema'ncl de kamer bin-
t eer&t^011 m,inauwelijks gc-ocl houden:
-r KirÜl za'o van dea man, die
entrad, was, dat hij
een vóllen zwarten baard
droeg!
Overigens maakte hij een geheel anderen
indruk dan ik verwacht had. Hij w-ao goed
gekleed, eenvoudig, m-aar netj esgeheel
anders dan Pesurnel, aan wieai dk dadelijk
moest denken. Ook de uitdrukking van zijn
gelaat was niet ongunstig: zachtheid sprak
uit zijn trekken, en het verbeende de spo
ren van in stilte gedragen leed. Echter lag
Over zijn geheele wezen iets zenuwachtigs,
wat mij, zonder precies ito weten waarom,
niet aangenaam, aandeed.
.Intusschen deed ik nog een hoogst ver
rassende ontdekking: deze Corner was <de
man, die mij, toen wij de Bank verlieten,
zoo opvallend had aangekeken
Hij was gaan zitten.
„Mijn naam is Corner," begon hij met
matte stem, terwijl hij een krant uit zijn
binnenzak haalde, ,,en ik ben op uw ad
vertentie afgekomen. Hier aboat, dat u een
medaillon hebt gevonden, en om-dat ik het
mijne heb verloren, ben ik dadelijk, nadat
ik het bad gelezen, naar u toe gegaan.
Ik ben wed laat, maar ik woon «in een ge
heel ander gedeelte van Londien.'-
Ik haalde het voorwerp an kwestie te
voorschijn, en vroeg hem, of dit medaillon
werkelijk het zijne was.
Met een verheugd gebaar nam hij het
aan, cn opende hij 'het.
„Dit is het portret van mijn moeder,"
zeide hij„het is het e enigste man den ken,
dat ik van haar bezit. Ik gevoelde mij
dara ook diep ongelukkig, toen ik in Ox-
fordsbreet bemerkte, dat ik het kwijt
was."
„U schijnt daar meer te komen 1" zeide
ik zoo langs mijn «neus weg. Ik had ge
hoopt. dat hij zioh door eon onvoorzichtige
uitlating, of misschien zelfs maar door een
enkele beweging, zou verraden. Hij be
woog zelfs niet, blééf melancholiek op het
portretje staren. Evenmin ging hij op mijn
gezegde in,
„In Bakerstreet had ik het nog," ver
volgde hij. „Gij kunt u begrijpen, boe blij
ik was, toera. ik uw advertentie las. Wat
ben ik u schuldig, mijnheer
Ik noemde hem het bedrog, dat ik had
betaald. Hij' overhandigde mij hot geld, en
wilde weggaan. Hoe ik ook mijn best deed,
ik kon niets uit hem krijgeneen sigaar,
die ik hem aanbood, in de hoop, dat hij
daiacvoor nog blijven .zou, weigerde hijhij
rookte niet, volgens zijn zeggen.
Mac Ga*evor liet. hem uit, en fluisterde
mij reeds dadelijk toe, dat de bezoeker een
huurauto voor ons huis had laten wach
ten. Ik stapte onmiddellijk dn onzen eigen
wagen, en met flinke vaart achtervolgde
Mac Grevo-r onzen bezoeker. Wij hadden al
een uur gereden, en het was juist elf uur,
toen wij door de Tailorstreet kwamen. Nu
wilde het ongeluk, dat juist de groote
schouwburg dn de Dover street welke de
Tailorstreet kruist uitging. Een lange
rij van auto's zagen wij de Tailorstreet
oversteken. Dé verkeersagent had juist de
auto vóór ons wij reden er niet te diobt
achter, uit vrees voot ontdekking laten
passé eren, to<?u wij volgden.
Hij hief dc harad op en wij moesten
stilhouden! Men begrijpt, hoe woedend ik
was, ma-air ik kon niets aniders doen als
kalm blijven wachtera. Naet laniger dan één
minuuit werd mijn geduld op een zware
proof gestéld, toera mochten wij weer door
rijden; maar juist die éóne minuut was
doemde geweest, om ons het spoor bijster
te doen worden. 'Mac Grevor deed nog,
wat hij kande huurauto was verdwenen,
en aan voorbijgangers kon don wij geen in
lichtingen vragen, om de eenvoudige re
den, dat zij er niet waren.
Lnbussohen had deen wij het nummer van
de auto» opgenomenCK 1239 Lon donhet
zou oais tooh misschien bij verder nasporen
vara nut kunncra zijra.
In een neerslachtige abemming kwam iik
thuis. Ralph was beneden gaan zitten-. Hij
soheera al op mijn gezicht te lezen, wat er
was gebeurd.
„Zoo; liet je bezoeker zijn adres niet
achter?" zeide hij op half saroasbiflohon,
ha-lf medelijidenden toom, waar hij mij in
wendig woedend mee haakte. „Br.eoht mij
maar éems alles op
Ik begon met het uiterlijk van Corner te
beschrijven. Het scheen mijn vriend te
treffen, dat dc bezoeker een zwarten baard
droeghij vroeg mij zelfs even op te hou-
dlem met mijn verhaal. Toen ik vertelde,
daifc Corner erg zenuwachtig was, bleek
Ralph «zichtbaar vergenoegd te -zijn, hij
scheen dat verwacht te hebben. Ik wide
hem vertellen, dat ik Corner 's middags
reeds in Oxfordstreet had gezien maar hij
viel mij in cle rede, en wilde eeTst weten,
wat er verder was gesohied. Ik gaf ons
korte gesprek weer, en deelde hem mede,
hoe wij de huurauto uit het- gez'-oht hadden
verloren, maar dat- ik het nummer had op
genomen, zoodat wij waarschijnlijk van
den chauffeur het adres wel te weten tan
dem komen.
„Ach," merkte Ralph op, „dat adres
vinden wij toch wel, door het papiertje uit
het medaillon."
„Wat?" vroeg ik in spanning, „weet je
dan al, wat daarin staat?"
„Ja zeker! Maar ga deer met je ver
haal Jullie hebt tooh stellig nog verdeW
ra aar de auto gezocht
Men kan zioh voorstellen, hoe woedend
ik een oogembli'k was! Daar had Ralph mij
onbelangrijke dingm laten vertellen, ter
wijl hij zelf den sleutel van het geheim in
handen had. Het was weer echt iets voor
hem. Hij hield van verrassingen, verklaar
de hij wel eerasdie waren het grootste
succes voor den detective. Maar ik voor
mij, als zijn helpen*, hield daar begrijpe
lijkerwijze volstrekt niet van.
En ik behoefde er ook nu niet aan te
denkon, dat ik iets van hem loa kreeg:
eerst moest ik alles vertellen, wat hij wilde
weten, cn dan zou hij niissohiien wel
eens wat willen mededeelen. Ik legde mij
er maar goedig bij .neer, wel wetende, dat
ik Ralph in dat opzicht tooh nooit zou kun
nen veranderen.
„En zeg mij nu eens, wat je zooeven om
trent den bezoeker wilde vertellenging
hij omveratoo-'baar vooHt.
Ik zeide hem, dat ik Corner 's middags
reeds voor de Bank liod gezien, en dat hij
mij bij die gelegenheid had staan fixeeren.
„Oh, dat zal toeval zijn geweest," meen
de hij. „De man zal in Oxfordstrect nog
eeras een wanhopige poging hebben gedaan
zijn medaillcu terug to vinden. Wanneer
wij iets verloren hebben, lc»pen wij on
willekeurig denzelfden weg nog eens terug,
dn de hoop, ons eigendom te vinden, of
schoon wij heel goed weten, dat zulks tooh'
nooit het geval is. Ahhier ligt het
kaartje van «razen beec*?ker." Hij had het
visitekaartje ontdekt, dat Ma? Grevor had
binnengebracht, en las het. Plotseling
vroeg hij toén: „Herinnen* je je nog d«
initialen op het medaillon, Eddie?"
v (Wordt vervolgd.)