EEN WEEK IN LONDEN. KUNST EN LETTEREN. Sitter van. rapporteurs, dat de vraag hoe de Mi- stister daoht over do combinatie van het, Kamer lidmaatschap met het voorzitterschap van een Raad van Arbeid, wel in het oouccpl verslag Voorkwam, doch in do vergadering van rappor--* teuiB bij meerderheid va© 5 stommen is besloten tiaar niet op te nemen, omdat er als persoon lijke kwestie toch niet in een openbare verga- iflêrhig over behoeft te worden gesproken, Dc heer DUYS (S.-D.) meent dat de betrok ken persoon doze bespreking aan zichzelf beeft te wijten, omdat hij hier zelf geweldig van den (toren heeft geblazen over bezuiniging. Spr. brengt buide aan den Minister voor do buitengewoon sympathieke wijze, waarop bij dezen persoon tracht te redden, doch is over tuigd, dat do Minister straks wel zal welen wak bom te doen slaat. J3ij afd. C (invaliditeitswet) komt de heer SNOECK HENKEMANS (C.-H.) op vogr bet onmiddellijk doen valleif onder do Invaliditeits wet van die een booger loon dan I 1200 yordionen. De MINISTER zegt overweging toe. Bij de afdeolaïig Volksgezondheid meent mevr. DE VRIES—BRUINE (S. D.), dat bier niet be zuinigd wordt op dc juiste wijze. Zij wijst op do bestrijding van tie geslachtsziekten, waarvoor bot subsidie is verminderd. Hetzelfde geldt do bestrijding van do tuberculose en do drankbe strijding. Hot govolg daarvan is, dat voor de idioten- ^cn krankzinnigengestichten, voor do zuigelingen- en kindervei-zorging voor do ar menzorg enz. veel meer geld moot wonden uit gegeven. Deze bezuinigiugen kunnen do soe.- dcm. in geeai geval goedkeuren. Zij willen wel bozui^iigou op den geheelcn medisob-bygiönd- Bchcn. ddonat van het Rijk; in- de eerste plaats op den Gentralen Gezondheidsraad. Ook kan bezuinigd woidcn op de medische en hygiëni sche inspectie, die ruim oen half milliocn kost. Het werk van den socialen medische© dienst Jdicnt in contact gebracht met do hygiënische iiaspeotie. Een centrale leiding is noodig. Spr. idient oen motie in, waarin dio Kamer, van oor- Ideol, dat do wijzo van bezuiniging op een deel Idor uitgaven voor do volksgezondheid, mol name voor ktnderhygiëno, bestrijding van ge- sladhtsziokiten en da'ankbosLrijdinggrooto na- fdeelen oplevert yoot do volksgezondboid cn dus onoooneniisch is, do jogecjing uitnoodigt to overwogen of door reorganisatie vaai den hy- giöniscben on eociaal-modascben dienst een meer eoonomisoho bezuiniging kan worden ver kregen niet strijdig met do hcia.iigen dor volksge zcusdheid. Dezo motie komt dadelijk in bohan- idoling. Do boor VAN VOORST TOT VOORST (R.-K.) komt op tegen do verplichting voor kouXor- boortjes van keurloon. le betalen voor geslachte varkens en ander vee, ook als dit uit nood go- elacbt is. Spr. hoopt, dol de Minister althans den klei nen boer miot zal verbieden vleosck le verkoo- pen van/voe, dat op zijn boerderij geslacht is. Do vc^adoring -wordt te 12 uur verdaagd lót ■Vrijdag 1 uur'. r, vi (sioD. "Wie Louden bezoekt, gaat natuurlijk ook eens idem Cenotaaf bekijken. Dat is eon hoogst een voudig monument vlak bij White Hall. Het is opgericht lor hea-innea-ing aan de Britten, die yidlcn in don .grooten oorlog. BaaT rondom lig gen sleede massa's bloemen, ruikers eai kran sen, door familieleden van gevallenen daar* neer gelegd als een hulde aan de dooden. Aandoen lijke opschriften Staan daar op: „aan mijn lie- yen verloofde", „aan mijn oenigen zoon", „van zijn moedor" onz. En altijd staan daar men- eohen omheen, zwijgend to staren naai- die bloe toen om dan weer even opwaarts to blikken naar den gedenksteen. Typisch Engelsóh alweer is de eerbied, welke 'de Londenaar botoont voor dit eenvoudigo her inneringsbeeld. Hij voelt blijkbaar diep de sym- fcclischo bolookenis van dit monument, hij ver eert do diopo gedachte, wclko tot de oprichting bel aanzijn gaf. Dankbaarheid voor hen, dao zich «opofferde© voor het vaderland, bezielt hem. 'Althans op mij maakte het geenszins den indruk van ijdcQ vcu'loo© wanneer ik zag, dat iodorccD bij hot passceren van do Cenotaaf hoed of pet afnam; dat zag ik zelfs doen door alle hoeren, 'dio, bovon op ©on omnibus gezeten, dc plok voor bijroden. En opmerkelijk ook die tweo kleine jongens, van een jaar of tien, -die met een iet wat schuwen blik naar dat #teil omhoog ste kende stuk steen keken en hun potje afnamen; klachten zij daarbij aan hun gesneuvelden vader? Bazclfdo sensalio onderging ik bij het bezoek naijverig op uw talenten en hij zal bin nen enkele jaren een knaj) leerling zijn". „En bij verlangt intusschen, dat ik een 'domkop worden zal", antwoordde Catha- ïina. „Ja, ik hoor hoe hij voor zichzelf tracht te spellen cn te lezen, en fouten, dat hij maakt! Ik wrou, dat jé Chevy Chase wou herhalen.zoqals je gisteren deedt het was bijzonder grappig. Ik hoorde je, en ik hoor de, dat je de dictionnairo nasloeg, om de Jmoeilijke woorden, uit te vinden, en dan vloekte, omdat je de uitlegging er van niet kon lezen i" De jonge man hield het klaarblijkelijk Voor te bar, dat hij uitgelachen werd,, om zijn onwetendheid, en vervolgens uitgela chen, omdat hij probeerde die op te heffen. 'Ik had eenzelfde idee en terwij] ik mij juf- Irouw Deans verhaal herinnerde ovor zijn eersto poging om de duisternis, waarin hij ;was opgevoed, te verholderen, merkte ik op „Maar, mrs. Heathcliff, we hebben allen 'een begin gemaakt, co allen op den drem pel gestruikeld en gewaggeld, en als onze leermeesters ons veracht hadden, in plaats van ons te helpen, zouden wij struikelen £n waggelen." ,,01" antwoordde zij, „ik verlang zijn talenten niet te snoéien maar hij heeft geen recht om zich toe te eigenen wat van mij is en het voor mij belachelijk te maken met zijn akelige fouten en verkeerde uit spraken 1 Deze boeken, zoowel het proza als de verzen, zijn mij heilig door andere herinneringen en het hindert mij, als ze in zijn mond verlaagd en ontheiligd worden I iBovcndien heeft hij uit allo juist mijn ge liefkoosde stukken gekozen, die ik het liefst ierhaal, als pit berekenende boogaardig- eid if-* aan het graf van den onbekenden soldaat, wion liet Brilscho gouvernement do moest passendo huldo hoéft gebracht door zijn stoffelijk over schot ter ruste le leggen in Loudens oudste, ka thedraal, dc Westminster Abbey, waar ziju groole mannen bogravcn liggen. Het opschrift op do prachtige zerk verduidelijkt de bedoeling van deze, mot aangrijpende plechtigheid, verrichte bijzetting. Daar rondom liggen alweer steeds vcrscho bloemen van Engolschon, dio liet verlies van een bloedverwant betreuren zonder dal zij ■welen waar zijn graf is. Eli voor zich heeft do illusie, dat hij, dio hier ligt, hem na heeft be staan. En zoo al niet, dan 'staren ook zij met eerbied naar dit graf, dat voor hen een zinne beeld betcokont. Men moet ik geef bet grif too in do omgeving vertoeven om tc worden aangegrepen door den ernst, en ook door dc dankbaarheid voor ben. di.o vielen, waarvan gedcnbteékcncn als dczo getuigen. Daar begrijpt men de ge dachte, welko leidde tot dczo «daad. En daar krijgt mon eerbied voor, welke als van zelf noopt uit cigon aandrift het hoofd te on-lblootcn voor do nagedachte nis van dezen doodo een uit miUiocnen, dio stierven voor hun vaderland. „Do Eóigfclsdliman is beleefd maar nïc£ vriendelijk". Althans, dat was alweer iniju subjectieve indruk. Hij haast zich. om u, ip gedrang, op straat, of in cafó of restaurant, tegen u aanbotsende, zijn „excuse nro" te lis pelen. Hij helpt ook den vreemdeling graag en, zij het mot ccn kort beleefdwoord, af doende. Hij doet met liefde moeite om het hem wel wat vreemd klinkende school-En- gclsêh van den man vau-over-zee to begrij pen hij koont u dan met een eigen uitlog- ging gaarne tegemoet. Maar ziet hij een bête- igezicht van nog steeds niet begrijpen na een tweemaal herhaalde inlidhting, dan zijt gij vender „ludht" voor hen. Familiaar mot vreemden wordt hij niet licht, vriendelijk al evenmin. "Want docldgewoon neemt hij zonder de minste verontschuldiging plaats aan uw tafeltje in een koffiehuis of. tea-room gij zijt voctr hem ook dan de „groot© onbekende'* dien hij niet groet als lpj wee? opstaat. En uit cigon beweging zal hij u niet licht voort helpen, ook al ziet hij dat de vreemdeling zoekt naar iets, dat hij maan- niet kan vinden. Toch, al is dit de gewoonte, heb ik wol enkele malen prcttig-aahdcencfo uitzonderin gen op dezen regel aangetroffen. Dat was zoo toen ik boven in den koepel van do machtige St. Paul's Cathedral was aangeland, na een vierhonderd treden van eindeloos lijkende trappen te zijn opgoklau- teT<L^Daa-ihuiten, op don omgang van ccn hoogt© van een kkdno hondeaid meter, zagen wij Londen in zijn gansche uitgestrektheid het look een zee van huizen cn hoog© gebou wen, kerken en torens, zoover het oog reikte. Dat wa9 schitterend. Dó&r kreeg osn wel een indruk van Londons ontzaglijke uitgo- bxeidhoid. En daan* kijkende trof ik een Londcnsehe dame, blijkbaar een grootmama die aan een paar kleinkinderen de kerk liet zien. Op een ■vraag' antwoordde zij dadtelijk met een uit voerigheid van inlichtingen welke mij al wat' ik zag volkomen duidelijk maakte. Geboren in Londen, zea ze, was zij trotsoh op haar stad. En daarom lichtte zij ook zoo gaarno vreemdelingen in „Zie, daar is het hoofd postkantoor, en daar vlak bij hebben do Duit- schera verscheidene bommen geworpen. En dat ijs het Parlement, daar Westfninste-r Ab bey, daar het „Moniiimie(nt,1r Met een achat van aanwijzingen daalde ik de vele, vel© trappen weer af. Ben tweede vooafccold was een ontmoeting in Kow Gardens, in het prachtiigo p.airfc dat voor oen bagatel voocr hot puibliek te zien ia. Da ar schoof ik, naar het mij al welbekende gribrmiik, bij een tafeltje' aan, bij een werk man op z'n Zondagseth met twee dames, waarvan de een zijn zustor en dc ander blijk baar de zuster van een ander was. Na de ge bruikelijke ,ypot of tea" to hebben verschalkt, vneeg ik iden man den wog naar den uitgang. Hij wees mij niet alleen beleefd maar ook vriendelijk den naasten weg, maakt© mij nog. attent op een paar modi© punten in hét park en hij sprak, toen ik het had over het groot aantal 'wandelaars, ter verklaring met geest drift over den ^general heOaiday", den vrijen Zaterdagmidfliag, in Engeland al haast een historische instelling, welk© zijn bijzonder© liefde bleek te bezitten, zoodat hij daarvoor Hareton's borst hijgde eenige oogcnblik- ken in stilte; hij zwoegde onder een heftig gevoel van verdriet en toorn, dat hem niet gemakkelijk viel te onderdrukken. Ik stond op en met de kiesche gedachte, om zijn verlegenheid te verlichten, ging ik in de gang staan, terwijl ik intusschen de omgeving gadesloeg. Hij volgde mijn voor beeld en verliet het vertrek; maar ver scheen weldra weer met een half dozijn boe ken in zijn handen, die hij in Catharina's schoot wierp, terwijl hij uitriep: „Neem ze! Ik verlang nooit weer van ze te hooren, te lezen of te denken 1" „Ik wil ze nu niet meer hebben", ant woordde zij. „Ik zou ze met jou verbinden cn er een afkeer van krijgen." Zij opende er een, die klaarblijkelijk vaak was opengeslagen en las een gedeelte op den lijzigen toon van een beginner, lachte toen en wierp het weg. „En luister", vervolgde zij tqjtend, ter wijl zij een vers van een oude ballade op dezelfde manier begon. Maar zijn eigenliefde kon verdere folté- ring niet verdragen ik hoorde, en niet ge heel zonder instemming, dat haar onbe schaamde tong op oen handtastelijke ma nier werd gestuit. Het kleine mispunt had haar uiterste best gedaan om de licht aan gedane, Xnaar ongecultiveerde igevoelens van haar neef te kwetsen en een handtas telijk argument was de eenige wijze, waar op hij de rekening kon vereffenen en zijn pijn aan do daders vergelden. Daarna verzamelde hij de boeken e© wierp ze in het vuur. Ik las op zijn gelaat wat een smart het hem veroorzaakte, dat offer aan zijn toorn te brengen. Ik stelde mij voor, dat bij, terwijl zij verteerden, wel solK.en te willen sneVen. Twoe dagen later werd ik o wonder vooa- een vreem deling in een werelds l ad 1 middenop Cha ring Cress, een_der drukst© een tra, gogroet do oer een werkman, kenbaar aan zijn blauw- 1 innen' brook. Hij groette mij met 'n vriendc- lijken glimlach van herkenning, ik kende hem ook da-dolijk weer hij was de jongs.' man die mij in Kow Gardens don weg had gewezen Maar, als gezegd, dat zijn uitzonderingen. (Vriendelijkheid is incPordaad Diet een Engcl- s.ehc karaktertrek* - /W' Natuurlijk heeft een wereldstad met een zielental nagenoeg zoo grooi als heal Ne derland; eiken dag een talrijke wisselends bevolking. Om dio allen onderdak te bren gen zijn reusachtige hotels noodig. Welnu, da Lendenaar heeft ze gebouwd. Het ho'tet waar ik acht dagen doorbracht, kan be schouwd worden als een model van moderne inrichting, ruim gebouwd, goed verlicht, voorzien van alle gemakken, en daarbij niet eens bar duur. Het biedt ruimte voor een duizend gasten, in zijn D verdiepingen. Het restaurant, waar ieder zijn ontbijt komt gebruiken, kan een 600 menschen bergen, maar wie het ongeluk heeft op 't nigz- mcer, ontbijt-uur, tegen half negen, beue den to komen, loopt kans in de queue ga- plaatst te worden. Want dan is die groote zaal propvol. Tot eindelijk een der contro leurs van achter uit de zaal een tzeken geelt aan een collega bij den ingang, dat er twee zijn opgestaan, zoodat er ietwat schot komt. Geregeld gaat dat zoo door. En dan kan een Hollander, gewend aan zijn schamel ontbijt, in soberheid jnogelijk alleen ^overtroffen door het Belgische én het Zwitsersche zich verlustigen ii het verorberen van al de heerlijkheden, welke dat onvolprezen, degelijke Engelsche „break- tast" aanbiedt Men heeft de keu3 cn men kan gerust eombineeren, zooveel als do maag toelaat tusschen een bord „porridge" (havermout), ham met eieren, gebakken viseb, gesneden ham, toast mat jam enz. en de onvermijdelijke thee. Dat ontbqt staat in de maag; men kan er best tot 's middags twee uur op teren. In zoo'n restauratiezaal treft ook alweer dadelijk do snelheid, waarmee het gaheeie bedienend personeel, altemaal slanke meis jes, in uniform, zwart costuum met witte schort en sierlijken strikt flattezrend mntsje en een broche met haar nummer zich voortbeweegt. Trage en langzame meisje3 worden hier blijkbaar stelselmatig geweerd, 't Moet vlug gaan! En dat vlugge werkt alweer aanstekelijk op de gasten, die niet noodcloos blijven plakken, maar zoo snel mogelijk weer ruimte maken voor hun op volgers. - Mij heeft deze week in Londen een groot genot verschaft. Die gif mrj een anderen kijk op de wereld. Wat ik daar zag en ondervond heeft mijn sympathie voor het Engelsche volk, dat in vele opzichten gz- Ijjke karaktertrekken vertoont met 'tHol- landtché, nog verhoogd. Ik vond er ver klaring van veel wat mij duister was. En de leerrpe lessen met de prettige gewaar werdingen hebben mijn lust in reizen nog verhoogd. Ik kan daarom federezn, die een buitengemeen belangwekkende stad wil zien, sterk aanraden een week of langer in Lon den door le' brengen. Wie dan, als ik, het voorrecht heeft van prettig en onvermoeid reisgezelschap en de reis over zee volbrengt zonder zeeziek te wezzn, zal zich bij thuis komst dubbel opgewekt gevoelen. De Nationale Opera. De heer Koopman geeft een zeer uit voerige uiteenzetting van zgn stand punt tegenover do inmenging des heeren Eroebhuys in de opera-kwestie* De heer Koopman zegt daarin' o. al: Het domme gezegde, dat ik van opera- exploitatiö niets af weet, neem ik hem. niet kwalijk, daar hij! natpuriijk; van een opera niets af weet. Er valt voor Broekhuys niets in tc grijpen bij de Opera, omdat de Opera geen loterij-kantoor is. zich het genoegen voor de© geest riep, dat zij reeds verschaft hadden, cn den triomf en het voortdurend wassend genoegen, dat hij ,in de toekomst van hen had verwacht en ik stelde mij voor, dat ik den prikkel voor zijn geheime studies ook kon gissen. Hij was tevreden geweest met dagelijk- schen arbeid en ruw© vermaken tot Catha- rina zijn pad kruist©. Schaamt© over haar minachting en hoop op haar goedkeuring waren zijn eerste prikkels geweest tot hoo- gere bezigheden, en in plaats, dat zij hem behoedde voor het een en hem won voot het andere, hadden pogingen om zichzelf te verheffen, juist het tegenovergestelde resultaat bewerkt. „Ja, dat is al het goede, dat zoo'n bruut als jij eer uit ka© hal©©riep Oatbarina, terwijl zij op haar beeehaddgd© lip zoog en d© verbranding met verontwaardigde ooge© gadesloeg. „Je zoudt beter doe© nu t© zwijgen 1" antwoordde hij woede©d. En zijn ontroering belette hem verder te sprokenhij naderde haastig den in- ga©g, waar ik ruimte maakte, om hem door te Jatem. Maar eer hij de stoep over was, ontmoette hij mr. Heathcliff, die don weg opkwam, hem bij zijn schouder greep en vroeg: „Wat is er nu aa© de hand, mijn jongen?" „Niets, niets," zei hij e© ontsnapte in eenzaamheid met zijn verdriet en rijn toorn. Heathcliff zag hom achterna e© zuchtte. „Het zal dwaas zijn, als ik mdj zelf dware- boom," mompelde hij zonder te weten, dat ik achter hem was. ^Maa* nle ik Jtn rijo gelaat lm rijn ÏVerder: Indien Broekhuys iets doen wil en de Opera of Koopman niet wil beschouwen als eer. reclame-object, laat hij dan een leening uitgeven tot het bouwen van een Opera gebouw, echter onder controle van een commissie, die toeziet, dat alle gelden ge bruikt worden voor dit doel. Het is na- tui.rlijk in het belang van Broekhuys, alles dan met open vizier te behartigen. Daar-; mede doet hij een goede daad. Aan het slot van zijn meerendeels vrij persoonlijke .uitlatingen zegt de heer Koop man nog: - Do heer Broekhuys most bedenken, dat de Opera een Nationale Instelling is, die subsidie heeft van H. M. de Koningin, Re- gecring, Amsterdam, Den Haag en Rotter dam en deze autoriteiten hebfcn ook nog wel iets te zeggen, zou ik zoo meenen. Als Broekhuys met een koorlid een Opera wil exploiteeren, is dit zijn recht, maar van do Nationale Opera blijft hij! af, daar vindt hij mij als een tegenstander, daar is te lang en te hard voor gewerkt om die thans als een reclame-object te gebruiken en haar ten gronde te richten. Ik heb wel ver trouwen in Broekhuys qua het verloten van Kpeien, villa's of gouden kalveren, maar niet qua Opera-exploitatie. Mochten eventueel de autoriteiten en het personeel Broekhuys toch willen, dan zal ik mij terugtrekken, maar verlang dan ook in het belang der Opera, dat Broekhuys de be loof dé en toegezegde f200,000 stort en refc door mij gestorte geld terug geeft, waar tegen hij wel geen bezwaar zal hebben. Dan zal ik wachten, tot Broekie moe is. Weest overtuigd, dat ik alles schrijf zen der ecnigen haat, maar dat zeg ik: Broekie, gij doet u een dasje om. Jrtusschen heeft de „Tel." van den heer Broekhuys de volgende mededeeüng ontA vangen; .Gezien h t artikel v. ri den he.r Koopm-n in uw ochtendblad en op de hoogte gebracht van een bespreking, gisteravond ten huize van den heer Koopman gebonden, deel ik meö, dat het absoluut niet mijn voornemen was en is den heer Koopman te dwarsboo- men, en ik rnjj, nu hij verzekert, dat hij kans ziet de> Opera voort te zetten en reeds zalen gehuurd te hebben, terugtrek. Ik zaï' echter de salarisbeloften, gedaan aan het personeel, zijnde drie weken vijftig procent of 15,000 gulden nakomen, tenzij het personeel gevolg geeft aan het door zijn leiders geuite dreigement faillissement te zullen uitlokken, tegen welke uitbetaling de- heer Koopman zeer zeker geen bezwaar kan hebben. Ik dank den heer Koopman voor zijn ver trouwen in mij als exploitant van een ver loting van koeien, villa's en gouden kal veren en ik spreek.de hoop uit, dat do Na tionale Opera den heer Koopman gouden eieren riü leggen. (w. g.) Broekhuijs. Gisteren diende voor de Arrondissements- Rechtbank te Den IJaag de faillissements-. aanvrage der Nationale Opera door de firma Sijthoff, aldus verneemt de „Tel."w Deze firma heefteen vordering van circa f4000 voor drukwerk en bleek slechts ge negen met 10 pCt. genoegen to nemen, in dien de heer Koopman garandeert, dat zij leverancier van het drukwerk der gereorga niseerde Nationale Opera kan blqven. Aan gezien de heer Koopman uit zakelijke over wegingen meende deze garantie niet te mo.- gen geven, heeft de firma Sijthoff de faillis sementsaanvrage ingediend. Naar de „Tel." verneemt, heeft de Recht bank deze aanvrage voor acht dagen uit gesteld. Inmiddels moet ook aanstaanden Maan dag weer een faillissementsaanvrage voor komen, ditmaal van eenige led.en yan Let personeel, die met het aangeboden accoord geen genoegen wenschen te nemen.' Yvette Guiibert. v Maandag 27 November zal onder de auspiciën van de Holl. Concert Dir. dr. De Koos, Den Haag, de beroemde Fran- sclie Voordrachtskunstenares Yvette Guii bert, in de groote zaal van de Stadsgehoor zaal een enkele uitvoering geven met 8 jonge meisjes, leerlingen van haar school. Hear programma omvat „La Chanson Fran- (jaise" du Moyen Age h nos jours, en cos tumes des Epoques". Sedert den oorlof- was Yvette Guiibert niet meer in ons mid- deD, "doch velen zullen bekend zijn met vader zoek, vinei ik haar iedere© dag meer. Hoe is bet mogelijk, dat hij zo© ©p baar lijkt? Hc kan het ternauwernood verdragen hem te zion." Hij sloeg rijn ©cge© naar de© grond en ging gemelijk naar binnen. Ei* was een rus- tedooze, angstige uitdmikking in zijn ge- laaft, dio ik daar noo-it t© voren bemerkt had, c© rijn gestalte leek magerder. Zijn achoctrdoohtei* ©ntsna.pt© terstond naar de kouken, toon rij hem door het ven ster bemerkte, zoodat ik allee© bleef. „Ik be© blij u weer buitenshuis t© zie©, mi-. Lockwood," zei bij, in antwoord op mijn groet, „uit zelfzuchtig© motieve© ge deeltelijk. Ik donk niet, dat ik uw verlies gemakkelijk zou kunne© vervangen in deze eenzaamheid. Ik heb me meer da© eens vejrbaasd wat u hier bracht." „Enkel een gril, vrees ik, mijnheel'," waa het antwoord, „of anders is het enkel ce© gril, die mij nu doet vordwijne©. Ik zal de volgende week naar Londen vertrekken e© ik moot u konnis geve©, dab ik geen nei ging voel Thrushcross Grange langer te behouden dan de twaalf maanden, die ik overeen kwam het te hure©. Ik geloof niet, dat ik daar ook nog maar ©enigen tijd zaï blijven." „O, werkelijk; u bent bet dus moe va© de wereld verbannen to rijn?" zei hij. „Maar als u gekomen bent om kwijtschel ding va© betaling te krijgen voor ee© land goed, dat u niet wilt bewonen, da© is uw reis tevorgeefsch dk houd nooit op met het mij toekomende va© ieder te eisobe©." „Ik ben niet gekomen, om iets daarvan af te dingen 1" riep ik aanmerkelijk ge prikkeld uit. „Als u het verlangt, zal ik mi met u afrekenen," e© ik haalde mijn porte feuille uit mij® rak* haro buitengewone gave van voordracht kunst, waarbjj de schitterende aankleedin bij haar uitvoeringen in costumes van T betreffende tijdperken', een bijzondere nt tractie vormt. De uitvoeringen' van Madame Guiibert hebben steeds een bijzonder cachet en er wordt daarom verzocht, zooveel moffelt den avond een feesteljjk karakter te ^even door in avondtoilet tö verschenen. Nader! bijzonderheden omtrent hét verkrijgt plaatsen vindt men in de advertentie rï dit Blad. SCHEEPSTIJDINGEN. - KON. NED. STB. MIJ. NEPTUNUS, 16 November yan Rotten dam naar Cascaes. ORION, 16 November yan 'Amsterdam ©aar Tanger. TRITON, 16 November van 'Amsterdam naar Laroche. HALCYON LIJN. JULIANAPARK, 15 November van Oiau naar Ipswich. HOLLAND AMERIKA LIJN. EDAM, 16 November te Antwerpen. LOCHKATRINE, pass. 16 November Vlissingen. NOORD AM, 16 November va© PlymoutB, HOLL. OOST-AFRIKA LIJN. MELISKERK, uitr., 14 November te Dan cs-Salaam. KON. HOLL. LLOYD. SALLAND, thuisr., 15 November yan Las Palmas. KON. WEST-I ND. MAILD. 'ARES, 16 November 85 m. van Ostënde, MEDEA, 13 Novembor van Kingston n, Belize. ROTTERD. LLOYD. JACATRA, uitr., pass. 16 November Gi braltar. KEDOE, uitr., 16 November van Pórt Said. STV. MIJ. OCEAAN. STENTOR, pass. 16 November Gibraltar BRONSWIJK, 15 November van Rotte:1* dam te Newcastle. DIRKSLAND, 15 November yan Rouaaq naar Seaham. GELDERLAND, 15 November van Gran gemouth naar Delfzijl. HONTESTROOM, 14 November van Ant* sterdam te Manchester. HOOGLAND, 15 November van BoU* logne naar Swansea. LEONORA, 15 November van Bordeaux te Newport. LOOSDREGHT, 15 November yan Am sterdam te Newcastle. NAALDWIJK, 15 November van Neff* castle naar Bouceau. PAPENDRECHT, 16 November yaH Grangemouth naar Rotterdam. PRIMA, 15 November van Britonferry'tfl Oporto. RIJNDfJK, 12 November van Barry Rio Janeiro. SLOT WEENA, 14 November van Lis sabon naar Rotterdam. ST. ANNALAND, 15 November van Sluié kil op Tyne. ST. JANSLAND, 15 November van 'Am sterdam te Seaham. ST. PHILIPSLAND, 15 November vatf Delfzijl te Immingham. TENBERGEN, 14 November van QuebeS naai' Rotterdam. TYNE, 15 November van Amsterdam fa Sunderland. VALKENBURG, 16 November van Bot terdam te Newcastle. WA AL, 15 November van Komngsbcrgeö naar Hernösand. WASSENAAR, 16 November van Ham burg te Newcastle. WESTLAND, 16 November' van Rotter dam tc Lcith. WIELDRECHT, 16 November 40 ni. vafl Scilly. IJSSEL, 15 November van Fredrikshamfl te Trangsund. „Neen, nee©," antwoordde hij koel; zult voldoende achter!ate©, om uw schul den te dekken, als u in gebreke blijft teruS te keeron. Ik heb zoo'n haast niet g<v te© e© gebruik uw middagmaal met ons een gast, die rijn bezoek niet zal herhalen, kan als regel welkom goheeten wo-r-öen Catha- rina, breng den boel binnen, waar ben ;e - Cajtihairima verscheen weer en droeg cog bla-d met messen en vorken. „Je kunt je middagmaal met Joseph bruiken," mompelde Heathcliff ter rijdty „en in de keuken blijven tot hij weg is. Zij gehoc-nzaamde zijn bevelen zeer stip® misschien was zij niet in do verzoeking om ze te overtreden. Da-ar zij leeft onder lomperdjs c© meaischeohate-rs, ka^ waarschijnlijk cc© betere lclasse menscbea niiet waard eer en, als zij die ontmoet. Met mr. Heat hol iff grimmig en z^aar" moedig aan mijn eene hand c© Haretoflj volkome© stom, aa© do andere, gebruikt® ik oen eonigsaiais vreugdeloos maal en nam spoedig afoeheid ik had door do deair willen vertrekken, om een laatst blik op Cathaaiiia te slaan en den oU Joseph to hinderenmaar Haret-on 011 ving bevelen om rijn paard voor to bre ge©, en mijn gastheer zelf geleidde naar de deur, zood&t ik mijn wensch 01 ketn vervullen. „Hoo somber gaat het leven in dat voorbij!" overdacht ik, terwijlik dc© afreed. „Wat ee© verwezenlijking van romantischer don cv© sprookje aoai voor mm Linto© Heathsliff geweest als zij en ik genegenheid voor elkaai de© opgevat, zoo^s haar goedo ^er7jefl ster verlangde, e© te came© verhuisd j„, naar de roerige atmosfeer van de (Wordt vervolg

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1922 | | pagina 10