JUROENS'
1
PLANTENBOTER
STORMACHTIGE HOOGTEN.
Tweede Blad. Anno 1922
TWEEDE Mtörn.
EDZAAM
VOORDEELIG
Geneeskundige Brieven.
FEUILLETON
t_- -
BUITENL. WEEKOVERZICHT.
Q
Na eemige nieuwe ups and downs is,
naar het schgat, in de Oostersche kwestie
Ivoorloopig rust ingetreden. Te Moedan.a is
een overeenkomst bereikt, waarbij de Tur
ken opnieuw het pleit hebben gewonnen
.over vrijwel de heele linie. Wanneer men
dar eens ernstig nagaat, waarom Curzon
zoo hals over kop uit Londen naar Parijs
kwam om zells tot in den nacht met Poincaré
te confereeren, ja dan is er met den besten
w'i der wereld bijkans geen reden te ont
dekken voor zulk een nieuw bewijs van het
Etaan voor een oorlog, als waarvan Curson's
reis getuigenis aflegde. Wat is toch het
eenige, dat afgewimpeld is? Alleen een di
recte bezetting van Oost-Thracië door de
Turken, maar dat zij daarop konden rekenen
Zal zelfs Franklin Bouillon hen wel niet
hebben kunnen vertellen. Overigens, gelijk
gezegd, is Engeland verder volledig terug
geweken. Do Turken, die door binnendrin
gen in de neutrale zone feitelijk de voorwaar
de voor een vergelijk hadden overtreden,
mochten bijna geheel blijven, dus de neutrale
Zone is ingekrompen al is nog altijd niet
precies bekend, tot hoever. De Turksche
gendarmerie, die met de geallieerden het
bestuur van het door de Grieken te ontrui-
taen Thracië zal overnemen, mag tot 8000
man sterk zrjn!
En inmiddels schijnen de Turken op de-
Zelfde manier, do overeenkomst van Mooda-
nia schendend, voor deze heden nog in wer
king treedt, wederom aan de neutrale zone
te willen pingelen. Wie weet, of zoo de heele
neutrale zone niet weggepingeld wordt
Griekenland heeft van den nood een deugd
gemaakt, onderwerpt zich eenvoudig, zaoals
het trouwens in de practijk niet anders kan
iVoor oud-Hellas geldt met recht: tout est
ïkrdu!
Wanneer de neutrale zone-aangelegenheid
tenslotte nog geen roet in het eten komt
werpen en daaraan gelooven wij niet. dan
kan men gaan denken aan den ejgenlrjken
vrede, die in 't Oosten nog gesloten worden
moet. De met zooveel zorg vervaardigde
Sèvres-vredesvaas ligt in gruzelementen, er
zal een nieuwe gebakken moeten worden.
iWat ongetwijfeld wel weer eenige crisismo
menten zal opleveren, want er is nog zoo
veel te regelen daar in 't Oosten buiten het
geen te kloedania werd vastgesteld om als
het ware tot een soort wapenstilstand te ko
men, zooveel
Een zeer belangrijke crisis heeft de gang
Van zaken in de Oostersche affaire reeds
Veroorzaakt ea wel in Engeland. Terwijl
do Zieke Man gezonder zich toont dan ooit,
verschijnen er ziekteverschijnselen in Brit-
tannic, waarbij het gaat om de persoon van
Lloyd Georgo. Heden zal de Engelsche pre
mier te Manchester een oratio pro domo hou
den, maar we geloovtti niet, dat de Welsche
too venaar het voor elkaar zal kunnen krij
gen om zijn houding te deen aanvaarden,
iZelfs beproefde vrienden als Garvin, de man
van do „Observer", zien maar al te zeer in
de grooto .zwakheden in de positie van het
Engelsche kabinet, dat totaal in de lucht
Zweefde, nergens houvast vond, toen het
dreef in de richting van een oorlog, waar
van de gevolgen absoluut niet te overzien
zouden zijn. In de eerste plaats vond Albion
tegenover zich vereend twee vroegere anti-
i poden, n.1. Rusland en Turkije, op een van
beidon waarvan het in de vorige en zelfs
jn do huidige eeuw placht te steunen. En m
do tweede plaats: noch Frankrijk, noch Italië
hadden eau soldaat geofferd ia 't Oosten!
Waar tot overmaat van ramp nog bijkwam,
dat ook in e'gca land Lloyd George's wapen
gekletter weinig sympathie genoot. De ar
beiderspartij en de volgelingen van Azqu'th
stelden vast, dat er niet de minste aanlei
ding was om te vechten en^onder do unionis
ten, dus coalitieganooten, waren er, wier
meening geen andere was.
Weliswaar heeft Curzon een heel andaren
toon in het beleid der Engelsche regeering
gebracht, maar we mogen toch constate oren,
dat Engeland door het oog van ean naald
is gekropen wat het oorlogsgevaar betreft.
Wanneer daar tor plaatóe ia 't Oosten eens
niet zoo'n bekwamo leider ware gowoast,
als generaal Harington zich beloond hoeft,
nu, dan weten we het nog zoo net niet!
Dit alles- met elkaar heeft in Engeland
een reeds lang sluimerend iets plotseling
weer acuut gemaakt: de kwestie van altre
den der regeering en van nieuwe verkiezin
gen. Mei weet, hee de coalitie reods gerui-
men tijd 'inwendig, rammelde, doch overeind
werd gehouden door samenloop van allerlei
omstandigheden. Het htjeft thans alle kans,
dat het nu eerlang tot een nieuw gekozen
Lagerhuis zal komen, maar nog is het niet
geheei zéker. Opnieuw aarzelen de leiders
der unionisten nog om de conlilie te ver
breken uit opportuaiteitsoogpunt. Ongetwij
feld hebben zij geen slechte kans bij de
komende verkiezingen, al hoopt de Labour-
partij op een meerderheid, maar o'f zij ahecni
een voldoend aantal stemmen zullen bereiken?
Zoo niet, dan zullen zij immers opnieuw lot
een coalitie moeten overgaan. Met Lloyd
George. Grey of Asquith. En wat is nu
het minste kwaad: handhaving van Lloyd
George, die gee® tweede rol zal willen spe
len of Lloyd George als tegenstander?
Uitgesloten is echter evenmin, dat de
unionistische leiders zich niet langsr zullen
kunnen verzetten tegen een steeds krachtiger
uitend verlangen van binnen uit de partij'
naar eon opzegging der coalitie en ean her
neming van alle vrijheid.
't la onzekerheid 1 Evenzeer als er weer
groote onzekerheid ligt over Xtuitschlacd
tengevolge van een nieuwe scherpe daling
der Marlt, trot3 het verleend moratorium.
De Duitscbe regeering is er door opge
schrikt, gaat plotseling over tot dooit:st:ude
maatregelen, terwjjl vau Engelsche zjjde al
weer plannen worden geopperd voor een
verlenging van het moratorium tot zelfs
vjjt jaart maar zal dit alles baat gaven?
Of zou er waarheid zijn ia de stelling van
pirof. Verrijn Stuart, die hij ontwikkelt in
„Economisch Statistische Beric tea?', waar n
hij zegt: niet de schadever'goedin^sverp.ich-
tingen zijn de oorzaak van Duit^schland's
wanhopige® toestand, nog verzwaard door de
ondragelijke bezettiogskosten, neen., da ccr-
zaak is daarin gelegen, dat de verdere inhoud
'van het vredesverdrag aan bet Duitscbe volk
in zijn tegenwoordigon omvang d? economi
sche bestaansmogelijkheid heeft ontnomen.
Dat zou het probleem nog hopeloozer maken!
Welk een mentaliteit er heersebt onder
zeker deel van het Duilsche volk, het Ra-
thenau-moordprocec heeft dat duidelijk naar
voren gebracht. Daders, voor zoover nog in
leven, cn medeplichtigen, totaal verdwaasde
jongelui, zullon hun straf erlangen hun
advocaten hebben zelfs daartoe eer me? dan
tegengewerkt, ia de eerste plaats wakend
voor uitingen, die onthullingen konden bren
gen over do kringen, die als de onbekende®
x en ij feitelijk verantwoordelijk moeten
worden gesteld, die doze ontzinde jonge
mannen bobben gebruikt .ale een 6tuk uit
Nap schaakspel. Moer waard voor Duitsoh-
land daa deze bestraffing zou geweest zijn
het vaststellen van deze krisgen, met al
him geledingen en vertakkingen!
(Vervolg van g&rtoreu).
Levensver zeker Jngsbedrijf.
Art. 20. Do hoer DEKKERS R.-K.) lidhl
oen amenjtLomont toe can hol mogelijk Ic meuken,
dat hot on'tsflag van oen birLtemdanctsohan verte
genwoordiger wordt uilg'sslöld, omdat hel in hot
belang van de verzeker don is dat er con verle-
gonwoordiger, die verantwoordelijk is, aanwezig
blijft.
De MINISTER hooft tegen dozo verbetering
go cm bezwaar cn neemt het mot oen redact) e-
wiizigiing ovor.
Art. 27. De hoer DE MONTÓ VERLOREN
(A.-R.) licht zijn amendement ioe om in dat ar-
tiikol de nadere omschrijving van hotgoen do te
publicooren staten moeten bovaUten, ndci op te
nomen. Sloalits wil hij bepaald zien dat zóóveel
moot worden gepubliceerd, dat deze modadec-
lingen een duidelijk beeld govon van den finan-
ciealen tcoatand. Do Verzekeringskamer heeft-
daarop toezicht te houden en booordeel» of do
gegevens voldoende zijn. Aan don aJgomoencn
maatregel van bestuur kan de vorm dér stalen
wonden ovcrgdlatan.
Do hear VAN BRAAMBEEK (V.-D.) ver
klaart zioh vóór hot amendement dat hij oen
verbetering acht, omdat daardoor de bepalingen
gemakkelijker kunnen wonden veranderd.
7921
RECLAME.
De MINISTER aóh't de wijziging den het
amendement brengt van niet veel gewicht on
Laat do beslissing aan do Kamer over.
Hot amendement-De Montó VerLoren wordt
aangenomen met 80 togen 1. Togen: do hoer
Do Boot.
Art. 28. Do heer VAN GIJN (V. B.) stelt
voor om aan hot vaarde lid van artikel 28 too
to vos-gon: In dit geval heeft iedere aandeel
houder en -iodoro polishouder van do botrokken
onderneming hot recht van do in hot 2de lid be
doelde jaarverslagen cn de .daarbij beshooremde
staten ton kantore vail de ondemoiniDg inzago
of afschrift te nemen.
Do MINISTER neemt dit over.
Art. 33. Do hoer VAN GIJN (V. B ver
dedigt thans zijn amendoment in zake de pu-
bliooaring van de correspondentie. Hij wcnscht
höt tweede lid aldus le lezen:
„Een oordeel over eenige onderneming wordt
In het verslag der Verzekeringskamer niet kon-
baar gemaakt Dezo is ochter bovoegd in haar
verslag do correspondents te publiceeron, wolko
zij met oen verzekeraar heeft gevoerd. Alvorens
van deze bevoegdheid gebruik to maken, is de
Vceradkeriiigakamar verplicht aan den verze
keraar mode to dooien, wolke oorrespondenlio
zij voornemens is in hot verslag op te nomen.
Indien dezo daartegen bezwaar heeft, dan moet
zij daarvan binnen 14 dogen na ontvangst der
mededoeling aan de Verzakeringskamcx kennis
geven. Blijft ook daarna dio kamer bij haar
voornemen, dan geeft zij daarvan kennis aan
den verzekeraar, die tegen d;ie beslissing bij cms
in-beroep kan komen op do wijze, in het tweede
lid van artikel 25 geregeld.
De bedoeling is alsnog een zachter middel in
le voogon dan publicatie van oon ongunstig
advies.
Dc heer v, RIJCKEVORSEL (R.-K.) is er
voor dal publicatio cok buiten het jaarverslag
mogelijk zal zijn, hetgeen do bedrijven op prij3
zullen moeten, stellen.
Do hoer VISSER v. IJZENDOORN (V. B.)
heeft bezwaar omdat het niet ncodig is. Boven
dien vreest hij, dat de vertrouwelijkheid der cor
respondentie er onder zal lijden als de kans op
pubüoaüo bes taai.
Do MINISTER hoeft ooik bezwaar togen
dat- amendement, omdat hij meent, dat de cor
respondentie or onder lijden zal, wanneer het
gevaar bestaat, dat die te ceniger tijd gepu
bliceerd zal kunnen werden. Do ovorle&plc-
ging tussoben Verzekeringskamer cn bedrij
ven imêot op do basis van vertrouwen ge-
sdhieden.
Na eenige rc- en dupliek wordt het amen
dement verworpen met 75 togen 3 stemmen.
Art. 33a.
Do heer VAN GIJN (V. B.) licht zijn amen
dement toe in zake het premie-roserverfonds,
dat afzonderlijk beheerd moet worden en dat
oen gewaarborgd executie-fonds zal worden
gevormd.
Do heer VISSER VAN IJZENDOORN
(V. B.) meent, dat d'it voorstel niet past in
dit ontwerp. Wil men een goed verzekerings
bedrijf, dan moet men daaraan niet meer
banden aanleggen dan strikt noodzakelijk is.
Hij kan-daarom zijn stem niet geven aan dit
amendement, dat een bevoorrechting schept,
die z.i. onbillijk is.
Do MINISTER noht doze bepaling niets
dan schijn, waarvan in do practijk niets te
recht komt. Hij kan ziek niet voorstellen, dat
do Kamer hot amendement aanvaardt. Om
werking van bat ganscke out worp zou -bo
vendien het gevolg zijn van aanneming van
dit amendement.
Do heer VAN GIJN (V. B.) trekt zijn amen
dement in.
Art. 33b.
Do hoor VAN GIJN (V. B.) vcrikdigt; een
amendement om bepalingen op te nemen, dat
do binnenlandische verzokoringsondernemin-
gen geen grooto vcrliozea lijden, omdat de
buLtenlandsche hcïvcrzekoringsmaalsoliappij-»
en niet onder do wet vallen.
Spr. stelt voor het artikel aldus te lezen
.,ïn geval van hervorackoring bij een maaE*
schappij, op wclkë dc bepalingen dezer wet
niet toepasselijk zijn, is de in herverzekering
gevende onderneming verplicht do premie-
reservo volgens haar grondslagen te bereke
nen en do waarden to dekking daarvan zelf
te bewaren en te beheeren cn op to nemen ia
liet premierescnvefends dier groop verzeke
ringen, waartoe de je tier verzekering gegeven
verzekering behoort. Do Verzekeringskamer
Is bevoegd, om bijzondero reden van deze be-
pa ling vrij s tol ling tevcrlcenen".
Do MINISTER ontraadt hot amendement.
Het amendement wordt- verworpen met 50
togen 17 stemmen.
Het ontwerp wordt z. h. st. goedgekeurd.
De vergadering wordt verdaagd tot Dinsdag
één uut.
Groofc en geneeskundige pers.
X.
In mijn eersten Brief wees ik op de
moeilijkheden, die verbonden zijn aan de
taak, welk© ik op dat oogenblik op mij
heb gonomen. Had ik op dat oogenblik het
verslag van een vergadering der Ned. Mij.
t. bev. d. Geneeskunst, dat mij dezer da
gen toevallig in handen kwam, gelezen,
dan zouden misschien al mijn Brieven, dii9
ook dezo, in de pen gebleven zijn. Daaruit
werd mij toch weer eens akelig, duidelijk,
welke groote verantwoordelijkheid rust op
hem, die voor leekon over geneeskundige
zaken schrijft.
Het ging voornamelijk tegen de „Nieu
we Rottordamseke Oourant", die dikwijls
zeer uitvoerige uittreksels gaf van artike
len uit geneeskundige periodieken of dezo
zelfs geheel ovennam, en daarbij meer op
het belangwekkende dan op het belangrijke
lette. En juist in die belangwekkend^ be
richten schuilt dikwijls een publiek ge
vaar.
De geneeskunde is voor een goed deel
een ervaringswetenschap. Door iederen
arts wordt ervaring opgedaan. Deze be
perkt zich evenwel tot den korten duur
van zijn l,even on tot het gebied, zoowel
plaatselijk als wetenschappelijk gespro
ken, van zijn werkzaamheid. Toch is het
zeer nuttig, wanneer hij die ervaring in
ruimer kring bekend maakt, en anderen
dat eveneens doen. Immers, op die wijze
leert men de ervaring van velen kennen,
en wat de een heeft opgemerkt, kan wor
den getoetst aan hetgeen anderen vonden.
Komen vele ervaringen overeen, dan wordt
do overtuiging versterkt, dat wij op den
goeden weg zijn.
Het komt ook voor, dat de ervaring van
dén een geheel in strijd is met dio van
een ander. Do geneeskundige zal van
zulke publicaties derhalve nooit zonder de
noodige critiek leennis nemenhij gaat
niet op een enkele medodoeling af, maar
vergelijk deze eerst met de berichten van
anderen en mot zijn eigen ervaring. Hij
weet toch-maar al te goed, dat zijn we
tenschap in vele opzichten er een is van
vallen en opsto&n, dat zij slechts langzaam
door zoeken en tasten vooruit gaat en dat
maar al to dbkwijls een met vuur en over
tuiging ontstane en verdedigde meening
op den duur niet houdbaar blijkt en voor
gansch andoro inzichten moet wijken.
Wat voor de ervaring geldt, is dikwijls
ook van toepassing op proefneming. Niet
het minst de aan dc ervaring gestelde
grenzen hebben don onderzoekenden geest
er too gebracht, om zijn ervaring kunst
matig uit te" breidcu door zelf de voor
waarden te schoppen, die anders slechts
het toeval bood. Nu zijn er grooto deelen
van wat tot de geneeskundige wetenschap
gerekend wordt, dio zich heel goed voor
liet nemen van proeven leenen. Maar an
dere deelen, en dat zijn juist de meestjjo-
wichtigo, cben dat niet. Ten slotte komt
h3t toch neer op het ontstaan, het verloop
en de genezing van ziekten bij den mensch.
En het is even ongeoorloofd, om bijwijze
Naar het Engelsch vail EMILY BR0NTR
Dcor W. A. a VAN STRIEN.
49)
..Earnshaw rloc-kto hartstochterijk togen
mij, verzekerend, dat ik den schelm nog
liefhad; on gaf mij alle mogelijke, nomen
om dm lagen geest, waarvan ik blijk gaf.
En dk dacht in mijn diepste harb (en mijn
geweten deed mij geen oogenblik verwij
ten), wat een zegon het voor hem zou zijn,
als HeathoÜff lieon uit de ellende hielp,
en wat een zogen het voor mij zou zijn,
als hij Heathcliff naar zijn rechtmatig ver
blijf stuurde! Terwijl ik zulke overwegin
gen voedde, wc-rd het raam achter mij
tegen den grond ges too ton door een sla-g
van don laailsten persoon, ca zijn zwart
gelaat keek or boosaardig doorheen. Do
et uiten stonden to diolït opeen, om toe, te
laten, dat zijn schouders volgdenen ik
glimlachte vol triomf over rnijn ingebeel
de voiligheid. Zijn haar en kleeren waren
wit van eneeuw, en zijn scherpe, wreede
tanden, die door kou en toorn ziohtba/ar
Waren, glinsterden door do duisternis.
„Isabella, laat mij binnen, of heb zal je
berouwen 1'' siste hij, zcK>ala Joseph het
noemt.
„Ik kan geen moord begaan," antwaord-
do ik; mr. Hindfley houdt met een mes
en een geladen pietooi de wacht."
„Laat mij bannen door de keukendeur,
zei hij.
„HiDdley zal daar zijn vóór mij,"- ant
woordde ik. „En dat is een armelijke lief
de, die van jou, die geen sneeuwbui kan
verdrageu. Wij waren in ons bed met rust
gelaten zoolang de zomermaan eoheen,
maar zoodra er oon wintersohe bui terug
keert, haast je je om een soliuilplaailB to
zooken! Heathcliff, als-ik jou was, zou ik
mij ovor haar graf uitstrekken en sterven
als een trouwe hond. Do wereld is stellig
nu niet meer do moeit© waard om in to
leven, wel? Je hadt duidelijk genoeg aan
mij het denkbeeld bijgebracht, dat'Catha-
rina alleen de vreugde van jo- leven uit
maakte ik kau mij niet voorstellen- hoo
jo haar verlies denkt te overleven.''
„Daar is hij, nietwaar?" riep mijn met-
g-ezel uit, terwijl hij naar do opening snel
de. „Als ik mijn arm or door kan krijgen,
kan ik hom treffen I"
,,Ik ben bang, Ellen, dat je mo werkelijk
slecht zult noemen maar je weet niet
alles; oordcel daarom nietMk zou om niets
ter wereld geholpen hebben bij of aange
spoord hebben tot een aanslag zelfs op
z ij n leven. Maar verlangen, dat hij ster
ven mocht, dat moest ik, en daarom was
ik vreeselijk teleurgesteld en verlamd van
schrik voor de gevolgen van mijn tartende
toespraak, toen hij zioh o<p Earnshaws Wa
pen wierp en het uit zijn greep wrong.
„De lading ontplofte, en het met schoot,
toen het terugsprong, in de vuist van zijn
eigenaar. Heathcliff trok het met geweld
weg, en scheurde daarbij het vleesch open,
en stak het druipend in zijn zak. Toen nam
hij een steen, sloeg do scheiding tusschen
twee vensters neer cn sprong naar binnen.
Zijn tegenstander was bewusteloos, neerge
vallen ten gevolge van de allerhevigste pijn
en van den bloedstroom, die uit een slag
ader of een groote ader gutste.
De schurk trapte en schopte op hem en
sloeg zijn hoofd herhaaldelijk tegen de stee
nen, terwijl hij mij intusschen met een
hand. vasthield, om mij to beletten, dat ik
Joseph riep.
Alleen met bovenmcnschelijk zelfbedwang
slaagde hij er in, zich te bedwingen om
hem volkomeu te do odenmaar daar hij
buiten adem raakte, hield hij ten slotfo op,
on sleepte het schijnbaar ontzielde iichaam
naar de zitbank.
Daar scheurde hij de mouw van Earns-
haws j^s af en bond de wond met ruwe
woestheid dicht; terwijl hij gedurende die
handelwijze even krachtig spuwde cn vloek
te als hij te voren geschopt had.
Daar ik nu vrij was, verloor ik geen tijd
om den ouden knecht te zoeken, die, toen
hij allengs de strekking van mijn verhaal
begrepen had, zich naar beneden haastte,
en hijgend dc treden bij twee tc gelijk af-
enelde;
„Wat ik hier te doen? Wat is hier te
doem?"
„Dit is hier te doen," brulde Heafcli-
oli£?, dat j c meester gek isen als hij nog
e©n maand leeft, zal ik hem naar e<m ge
sticht laten brengen. En waarom kwam je
er toe, om mij buiten te sluiten; jou tan-
denloozo hond Sta daar niet te mompe
len en te mummelen. Kom, ik ben niet
van plan hem te verplegen. Waooh dien
rommel weg; en let pp d© vonken van je
kaarshot is voor meer dan de helft bran
dewijn 1"
„En je hebt hem dus vermoord?" riep
Joseph uit, terwijl hij zijn handen en
oogen vol afschuw omhoog hief. „Als ik
ooit iets dergelijks h'db gezien? Moge do
Heetf
Heathcliff 'duwde hem midden ia het
bloed op zijn knieën, en wierp hem een
handdoek toe; maar in, plaats yam met
opdrogen te beginnen, vouwde hij zijn
handen en begon oen gebed, dat mijn lach
lust opwekte door de vreemd© woorden
keus. Ik was iu een geestestoestand, om
aangedaan t© worden door oen kleinig
heid: ik was werkelijk even onverschillig
als sommige boosdoeners zicb tooncn aan
den voet va<n de galg.
„O, ik vergat jou," zei de tiran; „jij zal
dat doen. Neer met jou. En jij zweert met
hem tegen mij samen, jou adder?" Daar,
dat is werk, vooir jou geschikt!"
Hij sohuxldo mij tot mijn tanden kletter
den, en duw do mij naast Joseph, diie zijn
smcekingon standvastig ten einde bracht
en toen opstond, terwijl hij verzekerde,
«lat hij terstond naar de Grange zou ver
trekken. Mr. Linton wisa een magistraat,
cn al waren cr vijftig vrouwen van hem
dood, hij zou hierin onderzoek doen.
Hij was zoo hardnekkig in zijn besluit,
dat Heathcliff het^noocüig oordeeldo een
eherhaling van wat had plaats gehad van
mijn lippen af te dwingen, terwijl hij hij
gend van boosaardigheid tegenover mij
Blond, toen ik onwillig heb vorslag uit
bracht in antwoord op zijn vragen.
Het veroischte heel wat moeite den
ouden man 4o overtuigen, dab Heatholiff
do aanvaller niet washetgeen vooral te
wijten waa van mijn metrmoeite afgeperste
antwoorden. Mr. Heathcliff overtuigde
hem echter spoedig, clat hij nog leefde.
Joseph haastte zach hem een dosis brande
wijn toe te dienen, en met behulp daar
van herkreeg zijn. meester .weldra bewe
ging en "bewustzijn.
Heathcliff, die wel wist, dat zijn tegen
stander onbekend was met do behandeling
dio hij had ondergaan, toen hij bewusteloos
was. noemde hem waanzinnig beschonken
en zei, dat hij niet verder op zijn wocbü
gedrag zou ingaan, maar dat hij hem aan
ried naar bod te gaan. Tot mijn vreugde
verliet hij ons, nadat hij dezen ver3tandi-
gen raad gegeven had, en Hindley strekt©
zich op do haardplaat uit. Ik vertrok naar
mijn eigen kamer, vol verwondering, dat
ik zoo gemakkelijk ontsnapt was.
„Vanmorgen, toen ik beneden, kwam,
ongeveer halfbwaalf, zat mr. Earnshaw,
hevig ongesteld, bij het vuur; zijn booze
geest leunde bijna 'even mager on bleek
tegen den schoorsteen. Geen van beiden,
schoen geneógd om te eten, cn nadat ik ge
wacht had tot alles op tafel koud was, be
gon ik alleen.
„Nietahinderdo mij, om naar hartelust
te eten, en ik voelde ocq zekere mate van
voldoening en meerderheid, als ik bij tus-
Baheaipoozen oe^ blik op mijn zwijgenden
metgezel wierp, cn in mij den troost voel
de van een gerust geweten.
„Toen ik klaar was, waagde ik het -de
ongewone vrijheid te nemen om dicht naar
het vuur toe te gaan, cn ging daarbij om
Earnsfoaws stoel heen, cn knielde in den
hoek naast hem neer.
„Heathcliff keek mijn kant niet uit, en
ik keek op on beschouwde zijn trekken
bijna even vertrouwelijk alsof zij in steen
waren veranderd. Zijn voorhoofd, dat ik
eens voor zoo manlijk gehouden had, cn
dat ik nu voor zoo daivclsch houd, was met
oon zware wolk overschaduwd; zijn slan-
genoogen waren bijna uitgedoofd door,
slapeloosheid en misschien door weencn,
want de oogleden waren toen natzijn lip
pen misten haar woesten epot en droegen
voortdurend een uitdrukking van onuit
sprekelijke droefheid'. Als het oen ander
geweest was, zou ik mijn gelaat) in tegen
woordigheid van zulk leed hebben bedekt*
(Wordt vervolgd), j
