STOOMACHTIGE HOOGTEN.
No. 19200,
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 7 October.
Tweede Blad. Anno 1922
BERLIJNSCHE BRIEVEN.
SPORT.
FEUILLETON
BU1TENL. WEEKOVERZICHT.
By voortduring wordt ons werelddeel
nog bezig gehouden door do Oostersche
kwestie en er is nog weinig van te zeggen,
hoe lang dat nog zoo zal zijn. Kwesties
met Oostersche yolken plegen in den regel
niet te worden opgelost in een handom
draai, zoo'n vlugheid is den Oosterling
niet eigen. Toch kan niet gezegd, dat over
algemeen de situatie verslechterd is, in
tegendeel, er is lieel wat ontspanning in
getreden, al is meta dan nog niet> waar
men zijn moet om langs lijnen van gelei
delijkheid tot een oplossing te komen, die
.vooreerst in Europa's broeinest rust brengt
Wet opzet bezigen we hier vooreerst, want
'op den Balkan is een regeling, die voor
jgoed rust belooft, moeilijk denkbaar. Die
Z. O.-hoek zai nog jaren en jaren een ge-
yaar van beteekenis blijven.
Er is al veel gewonnen, dat ontegen
zeggelijk door toedoen va-i Franklin Bouil
lon, den Franschen bemiddelaar, die bij
Kemal pasja een gezien persoon is An
gora de entente-nota heeft aanvaard, waar
bij een vredesconferentie wordt voorgesteld
tegen wederzijdsche toezeggingen: de en
tente belooft den Turk bij voorbaat Oost-
Thracië met Adrianopel, do Turk zegt toe
eerbiediging der neutrale zone. Van deze
laatste verplichting heeft- Kemal pasja zich
reeds gekweten door de troepen uit de
neutrale zon© terug te nemen bij Tsjanak,
rioodab er weer het noodige licht" is geko
men tussehen de Engelsche en Turksche
stellingen en het gevaar van vanzelf af
gaan der "kanonnen tot geringe propovties
is geredhiceerd. Aan haar belofte heeft de
jëntente nog niet voldaan. Deze is trou
wens ook heel wat moeilijker te verwezen
lijken. Daartoe is immers noodig dat de
Griek Thracië verlaat. Bij voorkeur vrij
willig natuurlijk, want, ook al valt- het de
entente niet zoo zwaar oud-Hellas te dwin
gen als den „zieken man", liefst moet alles
verloopen in 't Oosten zonder wapenge
weld. Men kan nooit weten, waartoe dit
laatste leidt En, hoewel Griekenland
momenteel een factor is, die bijkans niet
meetelt, toch schijnt het- aan een opgeven
van Thracië zonder meer niet te denken.
Wat in de lijn ligt van cD© revolutie, die
koning Konstantijn voor goed van z n troon
heeft beroofd, daar deze toch berustte op
zuiver nationalisme, gelijk reeds in een vo
rig overzicht gezegd. Vermoedelijk ook de
reden, dat Veniselos nog aarzelt of hij wel
aan do GriekscHe roepstem gehoor zal ge
ven. Deze handige politicus voelt heel goed
aan, dab wil Griekenland nog iets berei
ken, noodig is om db entente niet dw.iis
te zitten in haar vredespolitiek en dus, ."na
kende bonne mine au mauvais jeu, Oost-
Thracië maar cadeau te doen voor 't oogen-
blik.
In Athene, waar de macht nog steeds is
an handen van het revolutionaire comité
een regearing is niet gevormd, de nieuwe
koning heeft geen zeggingschap denkt
men anders en wij meeaten, trots verzeke
ringen van anderen aard, dat het tot
staan komen van de preüminairén voor de
bedoelde vredesconferentie, waarvoor nog
een plaats naar allor keus moet wordfen
gevonden, daaraan moet worden toege
schreven. Wel opmerkelijk is tooh, dat
daar to Moedania tussehen entente en
.Turk alles, van een leden, dakje liop, zoo
lang de Grieken er niet waren. Nauwe
lijks zijn zij gearriveerd, of de besprekin
gen bokken! Op verzet van Grieksche
zijde wais blijkbaar niet gerekend, en dat
wTeekt aioh. Weliswaar was niet gedicht
aara een terugkeecr van den Turk in volle
overwinningsroes in Thraaië, alvorens een
definitieve vrede was geslote®, maar do
Grieken zoudeu er tocfh uit en de gealli
eerden zouden de macht overnemen met
behulp van Turksohe gendarmerie, zoo dat-
Thracië's lot in ieder geval was vastge
legd. Toen de Griek er voor bedankte de
entente van zijn leer zonder meer riemen
te laton snijdeü, en dus de Turken niet
tevreden konden woorden gesteld, moesten
de entente-vertegenwoordigers wel nieuwe
instructies gaan halen uit Kons ban tin op el
Zoo bezien wij den stand van zaken, 't Is
een ietwat eigenaardige situatie; de en
tente in moeilijkheden bij haar pogen den
Turk in Europa terug te brongen ten
koste van een Europeeschen 6taat omdat
da „zieke man" zich opeens springlevend
beeft getoond en het gemakkelijker is om
de andere partij klein te krijgen. Des
noods door blokkade of hoe ook. 't Kan
verkeeren. Brêe roo had toch maar gelijk!
Gelijk reeds opgemerkt., oen plaats vooor
de komende vredesconferentie is nog niet
bepaald, Venetië zal het wel niet worden,
maar Smj'rna, gelijk Angora voorstelde,
deaikelijk ook niet. Een precair- punt is
bevens nog, dat Angora ook Rusland ter
oonferentie wil hebben, dat zeker even
veel belang heeft bij deze aangelegenheid
als wie ook der anderen. Maar 'is het toe
laten van Russische vertegenwoordigers
feitelijk jets anders als het de facto er
kennen der huidige Russische regeering,
met alle gevolgen van dien?
We zijn bepaald nieuwsgierig hoe
de diplomatie Jzich in bochten zal
wringen, o-m deze erkenning te ontgaan,
doch de Russon in eeai of anderen vorm
todh er bij te laten, want daartoe zal het
wel komen, naar het ons wil voorkomen.
De kwestie van het Nabije Oosten heeft
misschien nog één voordeel, dat niet te be-
gi ooten is deze affaire houdt momenteel de
wereld zoo bezig, dat èr maar heel wei
nig aandacht is overgebleven voor wat an
ders. Dientengevolge is er rustige rust in
de aangelegenheid, die anders Europa
bezig houdt en thans in Amerika ter sprake
is gekomen op heb bankierscongres, dat te
New-York vergadert: de schadevergoedings
kwestie en wat daaraan vastzit. Dat is
wel eens goed, dan is er tijd voor bezin-
king en stille beschouwing en waarneming,
wat geregeld ten goede pleegt te komen
van verzoeningsgezindheid etc. Jammer is
alleen, dat de uitsehers maar niet af kun
nen leeren om de schuldvraag te berde te
brengen en cfan natuurlijk in den zin van
Dnitschland moge schuld hebben, doch niet
alleen. Als er iets is, dat de tegenpartij
prikkelt, dan is het zeker dit en wat voor
nut werpt het telkens daarop terugkomen
voor Duitschland af? Niets en nog eer.s
nir-ls. De stemming op genoemd bankiers-
congres te New-York schijnt voor Europa
niet ongunstig. Langzamerhand trouwens
dringt in Amerika toch ook door, dat hulp
aar^ ons werelddeel beteekent hulp aan
zich zelf, daar de wereld te zeer op elkaar
is aangewezen dan dat één land lean flo-
reeren, terwijl de anderen kwijnen. Mogen-
we spoedig tastbare gevolgen zien
De ongebroken kracht van het
kunstleven. Berlijn's muziekvrlen
den in afwachting van de komst van
Willem Mengelberg. Druk t.oo-
neeileven. „De bruiloft van
Adriaaa Brouwer". StanisJawoki.
'Moökou in Bef lijm De strijd
tegen hot militairisme.
Berlijn, begin October.
In allen nood der tijden blijft de geeste
lijke kracht van het kunstleven in Berlijn
nog ongebroken. Ja wellicht zijn het juist
de materieel o zorgen die hier we ral tot
verhoogdjo activiteit, tob geestelijke pres
taties dwingen en aansporen. Ook de
kunstenaars en de leiders der groobe
kunstinstellingen moeten loven, honder
den, ja duizenden worstelen hier om hun
bosbaan en dat alles leidt, tot nieuwe plan
nen, tot inspanning van alle krachten,- tot
vruchtbaar leven. Laten wij ons daarover
verheugen.
Op onstuimig© manier is de winteroam-
pagne der kunstwereld op alle gebied in
gezet.
Hot feit, dat Berlijn als 6tad een vol
komen veranderd aanzien heeft verkregen,
stelt koog© cisohen aan den ondernemers
geest. Is het niet meer de hoofdstad van
een bloeiend rijk, dan is heb toch een
nieuw middelpunt geworden, waarin de
etroomingen van een dn dezen vorm vroe
ger onbekend internationalisme elkaar
kruisen. Vanuit het Oosten en Zuidoosten
banen intellectueele elementen zioh oen
weg hierheen, die ons vroeger vreemd
wlaren, en die nu met het oude wecen van
Berlijn in contact komen; en van alle zij
den gaan de golven heen en weer van oen.
vreemdelingenverkeer, dat bijna „unhedm-
lich" wordt.
Zoo is de wisselwerking ontstaan, die
buitengewoon prikkelend werkt en alles
met levendige actie vervult.
Het Berlijnsohe muziekleven heeft van
zijn rijkdom niets ingeboet. Men vreesde
reeds, dat de ongelukkige verhoudingen
hier verzwakkend zouden werken. Het te
gendeel is het geval. Maanden vooruit
reeds, voor bijna den geheelen winter, ds
oen reusachtig aantal concerten vastge
steld. De geheele stad is van muziek ver
vuld. Élke dag brengt een heele keten aan
lokkelijke uitvoeringen. Een nieuwe
„Volksapera" - wordt opgericht en geeft
-klassieke muziekwerken togen betrekkelijk
billijken prijs. Wel streven de Berlijnsohe
kunstenaars in het buitenland er naar, om
zich bij gelukkiger- volken een beter be
staan te vèrzekeren, maar zij keeren steeds
weer terug, alsof zij tot de erkenning ko
men, dat hier toch de wortelen van hun
kracht te vinden zijn. En uit het noorden,
uit het zuiden, uit het westen, waar tocli
andere geldswaarden bestaan, komen de
gasten bijna ncng overvloediger dan vroe
ger. De beroemde dirigenten der wereld
willen niet verzuimen, ook in Berlijn aan
zien en bijval te verwerven. Uit Chris-
tiania was zoooven Georg Scbneevoigb
hier, die gedurende den zomer in Scheve-
ningen met zoo groot succes het Kurhaus-
orkest geleid heeft. Uit Zürich kwam Yo-
lentin Andrcae. En in den loop van Octo
ber zullen wij het grooto genoegen heb
ben, Willem Mengelberg bij ons te men,
die met zijn geheele kunst en aarssoh aar
van het Arasterdamscho Concertgebouw
den tocht naar Hamburg en Berlijn aan
vaardt. In vreugdevolle afwachting zien
<3© Borlijne® kunstenaarakrdngen het be
zoek van den grooten Nedorlandscheoi
meester tegemoet
Do beeldende kunsten roeren zioh niet
minder. Geen sprake er van, dat van de
talloozo salons en kunsthandels in da 6tad
de een of ander zijn deüren sluit. Ook hier
is het tegendeel het gevalnieuwe ten
toonstellingszalen worden gebouwd, do
kunstmarkt bloedt.
En niet minder ontmoeten wij het zelfde
verschijnsel op dat gebied, waar overal hot
kunsbzinnijg "leven van een stad ziéh het
breedst ontvouwtop tocmeelgebied.
De kosten van ©lbo voorstelling zijn bui
tengewoon hoog gestegen, want ook de
tooneelspelers hebben, evenals de theater-
arbeiders, hun minimumtarievendo prij
zen der plaatsen zijn geweldig gestegen,
een groot deel der Berlijnsohe bewolking
kan hen feitelijk niet meer betalen en
des ondanks hoort men niets van bankroet!
of sluiting, .doch slechts van nieuwe vesti
gingen cn ondernemingen. Nu, tegen den
len October, zijn niet mindier dan drie
nieuwe tooneelonderneraiegeji met ern
stige literaire bedoelingen nieuw geves
tigd. Waar men vroeger reeds kon zeggen
dat dn geen andere stad tor wereld zooveel
ernstige kunst voor het voetlicht kwam
als in Berlijn, is hierin nu feitelijk geen
verandering gekomen. Het is, alsof alle
tooneelgeheurtenissen zioh verdubbeld en
verdriedubbeld hebben.
Van de nieuwe stukken, die tot nu toe
Opgevoerd werden, voerde ons één terug
naar den klassieken tijd van de Ncder-
landache kunst„De bruiloft van Adriaan
Brouwer" van Eduard Stucke®, welk stuk
in den Stadsschouwburg werd opgevoerd.
Het thetma* ds de eigenaardige figuur van
den genialen schilder, die zéé verzonken
raakte in dc onderwerpen van zijn schil
derkunst: do woeste heibergen, dronk o-
mansgezelschappen, rooflustige kerels van
bedenkelijk allooi, landloopera en derge
lijke, dat zijn leven er dn onderging.
Uit den poel van dit gezelschap wordt
Brouwer door rijk© vereerders cm kunst
vrienden gered en gevoerd naar de opwek
kende"' en voorname atmospheer van een
welgesbeld huis, waar hij bovendien ge
bonden wordt door de bekoring van een
jong meisje. Dé Bohémien keert terug in
de zekerheid van do burgerlijke samen
leving. Maar hij houdt het niet uit. Van
de rijk voorziene tafel vlucht hij weer
terug in de met wijn belzWangor-
de atmospheer der herberg, terwijl hem
toch ook hier het leven* van rijn
vroegere vrienden walgt. Opnieuw klampt
hij rich vast aan de plaats, waar een
geregeld bestaan en een teedcre liefde
hem wenken.
Hij wil een streep zetten onder het ver
leden, wil met de uitverkorene in het hu
welijk treden. Doch op den bruiloftsdag
krijgt de duivel hem weer te pakken en
half dronken komt hij in een dwaas hans
worst-cos tuum binnentuimolen bij de ver
schrikte bruid en de feestelijk gekleedb gas
ten. Dan is de breuk niet meer te herstel
len, en Adriaan wordt teruggestootcn i*
het milieu, waaruit hij gekomen is. De op
voering van deze tot nadenken stemmende
tragi-komedie boeide bijzonder door de kun
stig weergegeven tooneelen uit 17o eeuwseh
x,ederland. Op het Berlijnsohe toonoel zag
men scènes, die werkelijk de boroemcb schil
derijen van Brouwer, den overmoedigen
leerling van Frans Ha/i, nabij kwamen, in
een acte wil de held van het stuk, als hij
tot zijn schrik vernomen heeft, dat een
van zijn drinkebroers het lijk van zijn jonge
vrouw voor anatomische doeleinden ver
kocht heeft, de doodo uit de collegezaal
redtbn. En voor de oogen der toeschou
wers vertoont zich, als het doek opgaat,
de groep van de professor met pijn studen
ten, het is alsof Rembrandts „Anato
mische les" tot leven gekomen is.
Een belangrijk aandeel aan do nieuwe
opleving in 't Berlijnsch tooneellcvcn heb
ben echter de Russen. Steeds sterker wordt
de stroom van kunstenaars, die uit de sov
jetrepubliek naar Berlijn komen. Russische
balletten verschijnen, Russische cabarets
worden geopend. En nu is de vader cn lei
der der Russische tooneelkunst, Konstan-
tin -Stanislawski met zijn schaar van ge
trouwen, hierheen gekomen. Voor eenige
jaren dook hij voor 't eerst in Berlijn op
om de onvergelijkelijke capaciteiten van
het Moskousche kunstonaarstheater bij 't
uitbeelden van menschelijko lotgévallen
voor onze verbaasde blikken te vertoonen.
De pogingen dio destijds van Stanislawski
uitgingen zijn niet vergeten. Wij weten
dat do groote periode van den Bcrlijner
tooneel-toovenaar Max Bernhardt, ondenkj
boards zomter den invloed van de Russen.
Stanislawski's terugkeer is ilu zooeven hier
met geestdrift en gejubel gevierd. Voor
zijn voorstellingen kan men slechts met de
grootste moeite een plaats verovcron. Een
schitterend gezelschap van menschen uit
allo landen en streken vult den schouw
burg. De Duitsehers, de Berlijners zelf,
vormen slechts een klein contingent daar
van.
Het is niet to gelooven met welk ccn
elegance de Russische emigranten hier op
treden. Zelden heb ik zoo kostbare pels
mantels en paarlsnoeren bijeen gezien. En
zelden ook zooveel mooie vrouwen en meis
jes. Men gelooft in Móskou of St. Peters
burg, in Kiew of Odessa te zijn. Overal
hoort men de weeke klanken der Slavi
sche tongval. Wat niet Russisch spreekt,
spreekt Engelsch. Want Stanislawski is op
de doorreis naar Amerika, en db Amcri-
kaansche kolonie in Berlijn heeft hem hier
reeds met reusachtige bloemstukken ont
vangen, die den foyer van het Theater ver
sieren. De Russen spelen hun historische
stukken, e.V. „Tsaar Fcodor" die door Bo
ris Godjunow verdrongen werd en alle
weelderig© bonte pTacht van 't barbaarsche
Oosten bloeit voor ons op. Of zij spelen hun
moderne tocstandschilderingen van Tscher-
kow of Gorki en juist in de meesterlijko
uitbeelding van droomerige, verlangende,
vervloeiende stemmingenvan de kleine
zorgen cn het leed van den alledaagschen
men8ch zijn zij onvergelijkelijk. De toe
hoorders hier in Berlijn, do vaderland-
loozcn, die hun land verlaten hebben, luis
teren in gespannen aandacht naar de me
lancholieke melodieën van hun dichters.
Aller oógcin rijn vochtig. En tenslotte komt
er aan do toejuichingen geen einde. Men
huldigt de kunstenaars, men omarmt én
omhelst henj
Maar ook de önbeteekenende, meer pi
kante en „niet voor jonge meisjes geschik
te" stukken zijn helaas in dichte zwermen
tot ons teruggekeerd. Dit bedenkelijk genre
nestelt zicli naast de ernstige kunst ea.
neemt steeds dreigender omvang aan, waar
door het inderdaad don goeden naam van.
Berlijn op kunstgebied dreigt to schaden*
De nieuwe rijken, de oppervlakkige genot-»
zoekers, die het geld het venster uitwer»
pen en het moet gezegd worden ook
do meerderheid der buitenlandseli© bezoe
kers van Berlijn zijn zoo ingenomen met
deze schunnige dingen, dbt daarmede maar
al te goede zaken worden gedaan. Men
heeft zich dikwijls afgevraagd, hoe dit ver
schijnsel tegen te gaan is. Zonder pharU
zeïsme moet ieder toch wenschen, dat deze
stortvloed van dubbelzinnigheden, dwaas
heden en onbehoorlijkheden tenslotte eens
een einde zal nemen. Maar de revolutie
heeft do censuur afgeschaft en met
recht, omdat zij maar al to vaak de ernstigo'
en groote kunst hindernissen in den weg
wierp en nu staat men machteloos te
genover do brutale ongegeneerdheid van
vuile moppen, naaktheden, er. halfnaakt--
heden.
De vreemdeling die naar Berlijn komt,
en die maar al te gauw naar deze soort
van amusement verwezen worcY, moet ech
ter niet vergeten, dat hier een verachtelijk
cn verfoeilijk bedrijf gedreven wordt, dat
met het eigenlijke karakter en wezen van
de l^erlijnsche kunst niets te doen heeft.
Maar dat het zqo niet langer gaat, is do
algomeeno opvatting. De politie probeert
het met een verbod achteraf: „wegens ver
storing der openbare orde" de rechtban
ken met aanklachten „wegens ontuchtig®
handelingen." Doch ook dat helpt niets.
Bovendien pakt de overheid! meestal do
verkeerden aan, vergrijpt zich aan kunst
werken, die slechts bij vreesachtige gomoej
deren aanstoot geven, en laten juist do
werkelijk aanstoot gevende ongemoeid. Nu,
zoo gaat het niet. Het volk zelf, het pu
bliek moet zich tot innerlijk behoorlijkheids-
govoel, tot ware zedelijkheid opvoeden en
zoo tegen den vioed van vuiligheden een
dam opwerpen.
Dr. MAX OSBORN.
VOETBAL.
Programma voor morgen.
NEDERLANDSOHE VOETBALBOND.
Weslcl. 1e klasse: Blauw-WitH. V. V.J
U. V. V.Sparta; R. C. H,Haarlem; D. F. C.—1
Foyonoord; V. O. G.Ajax; H, B. S.Quiok.
Overgangsklasse: StormvogelsV. U. C.; V
V. A.O. D. S.; ExcelsiorSpartaan; Z. F. C.—
S. V. V.; A. D. 0.'t Gooi; HilversumH. F. G.
Wesiel. 2e klasse B: A. S. G.Zeist; Victo-"
riaVelox; R. F. C.Olympia; D. 0. S.Con
cordia; D. E. G.Donar.
Westel. 2e klasse C: H. D. V. S.—Lugduniim?
U. S. G.G. V. V.; ForiunaB. M, T.; Xorxcs—
Unitas; D. H. G.Steeds Hoogef.
Westel. 2e klasse F: U. V. S.—Vios; Gouda-.
L. F. C.; V. C. S.—Alphon.
Westel. res. 2e klasse C: Quiok 2—A. D. 0.
H. B. S. J—V. U. G. 2.
Zuidel. 1e klasse: PhilipsDosko: Voloeitas—
Willem II; NoadWilholmlna; BredaniaM.
V. V.; B. V. V.—Eindhoven.
Oostel. 1e klasse: TheoleQuick; Heracles—a
Go Ahead; U. D.Enschedé; Bo QuickZ. A. 0«
Enscihod. BoysHengelo.
Noordel. 1a klasse: Friesland,Aloidos; W.
V. V.Forward; AchillesUpright; Velooitas-^
Voondam; Be QuiokFrisia.
LEIDSCHE VOETBALBOND.
1g klasse B. 1-
L'. F. C. Ill-Lias er dijk I, 2 uur, E. Eockelaoit
2e klasse A.
NorviouS IIHerculos I, 2 uur, P. Blote.
Quick Boys IID. V. S. II, 2 u., B. Vorstraatcaj.
2de klasse B.
A. S. C. IV—S. N. A. II, 107» uur, J. Hotz.
S. N. H. D. I—Lugd. V, 12 uur, P. dc Bow*
3de klasse A.
L.F.G. VINorvicus III, 12 u II. Woostenburg.
Lisscrdijk IIHercules II, 2 uur, A. N. Panit<
D. V. S. IllQuiok Boys III, 2 uur, M. Vrooken.
Nasr het Engelsch van EMILY BRONTE.
Dcor TV. A. C. VAN STRIEN.
43)
Ik protesteerde er togen, om. dat verrader
lijk sp-ofl. te spelen in het huis van mijn werk
gever en bovendien legde ik den nadruk op
"do wreedheid en zelfzucht, waarmee hij de
rust van mrs. Linton voor zijn eigen voldoe
ning wilde storen.
„Het gewoonste voorval doet liaar pijnlijk
schrikken", zei ik. „Zij is enkël zenuwen, en
ik weet zeker, dat zij de verrassing niet zou
kunnen dragen. Dring niet' vérder aan, mijn
beer Andere zal ik genoodzaakt zijn mijn
meester van uw plannen to verwittigen en
hij zal maatregelen nemen, om zijn huis cn
'de bewoners togen eiken onwèttiigon aanval
van dien aard to beveiligen"''.
„In dat geval val ik maatregelen nemen
om u vast te houden, vrouw!" riop Hcath-
cJiff uit„je zult Wubhering Heights niet
verlaten vóór den volgeaxL.n morgen. Het
is ©en dwaasheid t© beweren, dat Catha-
rina li©t niet verdragen kan mij te zien;
en wat het verrassen betreft, dat verlang
ik niet: jo moet. haar voorbereiden. Vraag
■haair of ik mag komen. Je zegt, dat zij
nooit mijn naam noemt, en dut ik nooit
aan haar genoemd! wordt. Togen wien zou
zij mij noeme-ir, als ik in het huis een ver
boden onderwerp ben? Zij denkt, dat
jullie allen spionnen' voor baaJr echtgenoot
O, ik twijfel niet, dat zij tussehen jul
lie als in een hel leeft! Ik gis uit haar stil-
Bwijgon evengoed als uit iets anders, wat
zij voelt. Je zegt, dat zij vaak rusteloos is
en angstig kijktis dat een bewijs Van
rust? Je zogt, dat haar goest gestoord is.
Hoe, drommels, zou. dat anders kunnen
zijn in haar vreeselijke verlatenheid En
terwijl dat laffe, onbeteökenende wezen
haar uit plicht en menschllevendheid op
past? Uit modelijcfen en uit barmhartig
heid Hij zou evengoed een eik in een
bloempot kunnen planten en verwachben,
dat hij groeit, als denken, dat hij haar
haar kradht kan teruggeven in den grond
van zijn oppervlakkige zorgen! Laat ons
terstond beslissenwil jo hier blijven eai
zal ik mijn weg naar Caüharina over Lin
ton cn zijn knecht hebben heen te vechten?
Of wil je mijn vriendin rijn, zooals je tot
dusver geweeet bent, en doen wat ik
vraag? Beslist! Wamt er is geen reden
voor mij om noig een minuut te dralen, als
je in je koppigen onwil volhardt \,J
Wel, mr. Lock wood, ik redeneerde en
klaagde, cn weigerde hem rondweg vijftig
keer; maar te® laatste dwlong hij mij tot
een overeenkomst. Ik nam op mij om oen
brief van hem naar mijn meesteres te
brengencn als rij toestemde, beloofde ik,
dat ik hem mededeeildiig zou d'Oen van
Li d kras eerstvolgende afwezigheid van
huis, Wanneer hij kcra komen en binnen
komen, als hij er toe an staat was; ik zou
daar niet zijn /en mijn mede-gedienstigeai
zouden ook niet in den weg zijn.
Was dit in orde of niet? Ik vrees, dat
het niet in or$3 Was, ofschoon het een uit
weg was. Ik dacht, dat ik door mijn toe
geven' een nieuWe uitbarsting VóorkWahi
en ik dacht ook, dat het mógelijk een gun
stige crisis in Gatharina's geestelijke
ziekte zou teweegbrengen en toen herin-»
nerde ik mij mr. Edgars berisping, Omdat
ik verholen ovorbraohtj en ik trachtte alle
ongerustheid over de kwestie te verban
nen, door bij herhaling te verzekeren, dat
dit verraad van vertrouwen, als heb zoo'n
horde benaming verdiende, het laatste
"zou zijn.
Niettemin was mijn reis naar huis treu
riger dan mijn reis hierheencn ik ver
keerd© lang in twijfel vóór ik er toe kon
besluiten om don brief aan mrs. Linten
ter hand te 6fcellen.
Maar hier is Kenneth; ik zal naar be
neden gaan en zeggen hoeveel beter u
bont. Mijn geschiedenis is somber en zal
dienen om ©en anderen morgen door te
komen.
Somber en treurigl peinsde ik, toen de
goed© vrouw naar beneden ging, om den
dokter te ontvangen©n niet precies van
do soort, die ik verkazen zou hebben, om
mij aangenaam bezig te houdou. Maiar dat
'doet er niet toe, dk zal geizondo medicijnen
uit juffrouw Deans bitter© kruiden trek-
konen laat mij dan allereerst oppassen
voor de betóoVering, die in Catbarina
Heahhcliüs schitterende oogen loert. Ik zou
in een merkwaardige positie zijn. als ik
mijn hart aan dat jon,ge meisje verloor, en
de dochter een tweede uitgaaf van de
.moedor bleek te zijn.
HOOFDSTUK XV,
Nog Weer een Week vooibij ©n ik ben
even zooveel dagen dichter bij de gezond
heid en dé lente 1 Ik heb nil dc geheel©
geschiedenis van mijn buurman gehoord,
op verschillende tijden, naarmate do huis
houdster tijd kon uitsparen uit belang
rijker bezigheden. Ik zal het in haar eigeh
Woorden Voortzetten"alleen maOr eeïi
Weinig Verkort. ij as bvép het geheel een
heel goede vertelster^ ©h ak denk niet, cïat
ik^ haar' stijl ^zoujóumeh Verbeteren,
'e Avonds, zei ze, op den avond van mijn
bezoek aan do Heights, wist ik, evengoed
ailsof ik hem zag, dat mr. Hoathcliff om
het huis rondzwierf; en ik was bang om
uit te gaan, omdat ik nog steeds zijn brief
in mijn zak droeg, en niet verlangd© nog
meer te worden bedreigd of gekweld.
Ik had het besluit genomen hem niet to
geven voordat mijn meester ergens heen
ging, daar ik niet kon gissen hoe dc ont
vangst ©r van Gatharina zou aandoen. Het
gevolg was, dat hij haar niet bereikte voor
dat er drie dagen verloopen waren. Do
vierde was een Zondag, cn ak bracht hem
in haar vertrek, nadat het getzin naar do
berk was gegaan.
Et W.as een manlijke bediend© aohter-
gelatem, om met mij op het huis te passen,
en in den regel deden wij de deuren op
slot goduronde de uren van den dienst
maiar bij die gelegenheid was het weer zoo
wajrm en aangenaam, dat ik ze wijd open
zette, cn oïm. mijn verplichting na te ko
men, zed ik tegen mijn metgezel, dat de
meesteres zeer sterk naar wat sinaasappe
len verlangde, en dat hij naar het dorp
moest loop en om er wat te halen, die mor
gen betaald zouden worden. Hij vertrok
cn ik ging naar boven.
Mrs. Linton zat in een loose witte japon,
met een lichte sjaal over haar schouders,
in den hoek van het open venster, zooals
gewoonlijk. H^ar dik lang haar was bij het
begin vian haar ziekte gedeeltelijk verwij
derd, en nu droeg zij het eenvoudig ge
kamd in zijn natuurlijke lokken over haar
plape'n en hals. Haar voorkomen was ver
anderd, 'Zofofals lik Heatholiff Vertelde;
miaar als zij kalm w'as, scheen er boven
aardse!© schoonheid in de verandering.
£>e schittering van baar ©ogen Was ge-
yoflgd door. een droomerige en weemoedige
zachtheidzij gaven niet langer den in-
dlruk, dat zij naar de dingen om haar heeri
kokenzij schenen altijd daar buiten en
vor daar buiten te staren je zou gezegd
hebben buiten deze Wereld. En dan droog
de bleekheid van haar gezicht 't doods
bleek© cr van was verdwenen, toen zij"
weer gevulder werd en do eigenaardige
uitdrukking, dio uit haar geestelijken toe
stand voortkwam, hoewol die pijnlijk dui
delijk de oorzaak er van onthulde, bij tot
de treffende belangstelling, die zij wakker
riep, en weerlegde altijd weer voor mij,
dat weet ik zeker, en ik denk oo'c voor
ieder, die haar zag meer tastbare be
wijzen van beterschap en stempelde haar.
tob eefn, die tiot ondergang was gedoemd.
Een boefe lag op het kozijn, vóór haar
uitgespreid en do nauwelijks merkbare
wind bewoog tussahenibeide zijn bladern
Ik geloof, dat Lmton hot daar gelegd had
want rij trachtte nooit zich rnet lezon of
met een bezigheid van wolken aard t€
verstrobien, 'en hij besteedde menig uur
met pogingen om haar aandacht te vestb
gen op een of ander onderwerp, dat baai
vroeger geamuseerd had.
Zij begreep rijn doel en als zij goed ge
humeurd was, verdroog zij zijn pogingen
met kalmte on toonde alleen de nutteloos
heid er van door nu cn don een verknoei-"
den zuoht te onder drukken, en hom ton
slotte te etuiten met do droevigste glim
lachjes ien kussen. Op andere keeren
placht zij rith verdrietig af te wenden en
haar gelaat in haar hancbn te verbergen,
of zeCfs hem toornig wog te duwen en dan
droeg hij zJbrg om haar aül'een te laten,
Want hij wist dan zieker, dat hij geen goed
kon doen.
{Wordt vervolgd)».
