oorzaak' moet vermoedelijk' worden toege
schreven aan 'het spelen met lucifers door
kinderen- Verzekering dekt de fcchade.
j -Zaterdagavond wBdo de bestuurder Vati
teen uit Den Haag komenden auto, alhier op
idon Hoofdweg uitwijken voor een op den weg
liggondcn groolen hond, die zich niet wilde ver
wijderen en najn daarbij zoo'n grooten zwaai,
(jdat do auto eerst in een grin'dhoop en daarna
in den waterkant terecht kwam. Een der Inzit
tenden, de boor K., botste door den schok togen
'zt portier aan cn hek wam een wond aan H hoofd
Sdio gelukkig niet ernstig bleek' to zijn. Mot ©enige
moeite word de wagen weer op don Weg go-
bracht, waarna do reis kon worden voortgezet.
Naar wij vernemen, is de toestond vain het
koontje van don arbeider T., dat op den Kruis
weg alhier op oen maaimachine wilde üixnmon,
t'r Vf viel en onder do wielen geraakte, bevre
digend. i i Vi
Zaterdagavond weeï alhier op den Vijf-
Euizorwcg de bestuurder van oen auto uit voor
oen passeorendon wage®. Op hetzelfde oogon-
blik naderde por rijwiel de landbouwer B., die
echt or links uitweek, met het gevolg, dat hij in
.Volle vaart togen den auto aanbotste. De man
werd aan hot hoofd, boenen en armen vorwond,
'terwijl z'n rijwiel deerlijk* werd gehavend. Don
bestuurder van den auto, dio onmiddellijk
stopte, treft in deze geen schuld. -
HILLEGOM. Burger 1. Stand.
Ondertrouwd; P. Kok en M.
.Cinjee.
i Getrouwd: M. Langeler on J. Jong
kind.
Bevallen: "W. M. 'de JongVan der
"Kamp, D, W. J. Gigengack—Giezen,
D. C. van der WielBroekhof, D.
j.'P. Cornet—Van 3>uivenbo.de, D. J. M.
•Imanse—Hol vers, D.
Overleden: W. van der Geest M.
49 j. O. M. van Duin,wed. A Lake-*
inond 80 j.j
Het bericht in dit blad, dat er geen
gelden door het Rijk uitgetrokken kunnen
.worden voor de yerbreedin;; van den
Rijksstraatweg, heeft hier teleurstelling
veroorzaakt voor zoover er althans nog
'een beetje hoop bestond. De teleurstelling
js des te grooter, omdat de electrjficatie
.van de train samenhangt met de verbree-
'ding van den weg. En een electrische tram
is zoo broodnoodig 1 Het is te hopen, dat
do tram zonder de verbreeding van dfen
weg geclectrificeerd kan worden hetgeen
al meermalen beweerd is want het
wordt hoog tijd, dat het oude vervoer
middel tusschen Heemstede en Leiden
naar de eischon des tijds wordt ingericht.
KATWIJK-AAN-ZEE. Het driejarig
i Jtind van L. geraakte in een onbewaakt
oogenblik in een put met dunne mest ach-
ter de woning. Een 10-jarig broertje had
'do tegenwoordigheid van geest om het
kind, dat alleen nog de hand boven stak,
ie grijpen en alzoo te redden.
De stand der werkloosheid was vol-
gens de jongste gegevens: Visscher9 57,
losse arbeiders 39, opperlieden 3, grond
werkers 26, kuipers 8, timmerlieden 2,
Scheepstimmerman 1, metselaar 1, dienst-
bode 1,
Van 'dé trawlvisschcrij kwamen Za-
iterdag te IJmuiden aan 'de markt de log
gers: KW, 148 met f279; KW. 25 met
f310KW. 52 met f 207; KW. 47 met f285;
KW. 16 met f 166KW. 19 met f 197
KW. 66 met f 196; KW. 33 met f360 KW.
33 met f360; KW. 116 met f 2554 en KW.
65 met f230 besomming*
LISSEw Dinsdag ti.s., komt' 'do Raad
der gemeente irf openbar^ vergadering bif-
eéti. des namiddags te zeven uur. r:\,
I 1 Agenda: i f r
J. Voordracht astfërS Voor 's Rijks Di
recte Belastingen. ij 1
2. Vaststelling Vati d^ verordening op. de
keuring vati waren, j j- i i 1 1
3- Vaststelling vati Seti 'verordening fb.t
regeling vati het Vervolg-onderwys.
4. Vaststelling vatt de; Algemeene Politie
verordening voor de gemeente Lisse. I
5. Vaststelling vati den 'gasprrjs voor huis*
warmingsdoeleinden.
6. Voorloopige vaststelling vati Tde Ge-
meenlereketiing 1921. t
7. Comptabiliteitsbesluiteti. i
8. Aanbieding van het Gemeenteverslag
over 1921 eti. tetf slotte 7
Vaststelling van het kohier Van navor
dering van Hoofdelrjkeu Omslag over net
dienstjaar 1,921—'22. -
De heer L. Kromdïjk, tuinbaas van Keu
kenhof, behaalde to Haarlem op de tentoon
stelling van Dahlia's, 'de gouden med'aille, de
hoogste onderscheiding in de afdleeling „De
coratieve Dahlia's". Waar het hier geldt een
nationale tentoonstelling, uitgeschreven door
de NedetrlatidsOho Dahlia Vereeniging en de
Maatschappij van Tuinbouw en Plantkunde,
is hot voor hem zeker een modi succes.
hh Burgerl Stand. Geboren:
J'étzronella Anna Maria, d. vhn A A1, van Dijk
en A. Ai. Hoogte rvorst. GeertruikLa, d. van
S. Langclaar en J. van Gastelen. Won't©-
xina Anna, d. van J. P. D. Sciholutesn en J. M.
Schouten. Alixla, d. van W. van Balderen
<5n M. C. Geuze. Martina Christina, d. van
A J. Duynhoven en M. v. d Meer. Wilhel-
tmfina Dingcna, id. van A van Heyst cn F. de
Joode.
Ondertrouwd: J. v. 'd. Louw en H.
Halfschqpel, m P. van Zalinge en E. de
Vittedte.
Gehuwd: G. Vink' en H. C. Hartveld.
Overleden: Gerrit iVeatmey, echtg. van
G. v. d. Oever, CO jaar. Geertruidla Lodgo-
la an, 1 dag.
NOORDWIJK-AAM-ZEE. Voor hek
politie-diploma ia to Amsterdam geslaagd
de heer A. Vink, alhierd
NOORDWIJKERHOUT. Een kind
Van dfen heer fcJch. viel in de Leidsche Trek
vaart-, De moeder zag het en sprong het
kind na. Beiden waren zeker verdronken,
zoo niet de heer Zuidewaarfc te water ge->
gaan was, en met eigen levensgevaar,
moeder en kind gered had.;
De afd. Noordwijkerhout had het gej
poegen, zestig gulden te kunnen afdragen
aan de Ned. Zenclingsvereeniging.
OEGSTGEEST. Zaterdagmiddag word
in een der lanen van Poelgeest een hand
wagen, welke beladen was mot bussen met
petroleum omvergereden door een passee-
xenden wagen. De voerman reed zonder
over het geval zich te bekommeren, door.
Later, nadat hij was ingehaald, wilde hij
van vergoeding niets weten.
SASSENHElM*. Nu de Klinkenbergen
brug een flinke reparatie; mdefc pndergaati,-
is er leen noodbrug naast gelegd, We jei£
namen, dat de pude brug een veertig een-'
timeter wordt verbreed. Dit helpt wel iefs,
doch; hier i$ voldoend.© ruimte, om afdoen
de do toestand te verbeteren,]
De Vrijwillige Landstorm heeft twèë
schietwedstrijden gehouden. De "uitslag
van don eerste is: lste pr. M. v. Breda;
2o. S. Eikelenboom, 3o. F. y. d. Eist, 4q
A. Berg, 5o. J. Heijns, 6o.: A. Warnaar.
De 14 prijzen voor den tweeden wed
strijd werden behaald door: J. v. Nieuw
koop, S. y. dt Geest, L. Langelaan,
Berg, Jac. Zwart, K. W. V, Breda, M. y.
Breda, W. Verschoor, J. Ruijgrok, S.
Eikelenboonf, A. Nieuwkoop, P. Havo-
naar, C. Dannijs en N. Zwaan.
VOORSCHOTEN. Burg. Stand.
Geboren: Aafjo Petioneila, D, van
M. Zonneveld en M. Ravensbergen.
Catharina Maiia, D. van C. van der
Vcorden en M. van Steyn. Johannes,
Z. van H. Teske en B. R. M. Velthuis..
Ondertrouwd: A. F. Thierry en
C. A. J. van der Steen.
Geh'uwd: C. Bins en W. J. Schippers
P. van der Niet en N. Smittenaar*
Op de laatste gehouden vergadering
der Chr. Jong.-Yereeniging „De Heer is
mijn Banier", werd een wedstrijd gehou
den in het voordragen van proza en poëzie.
Dg deelnemers waren naar hun leeftijd
in 3 klassen verdeeld.
De jury was gevonnd dJoor een drietal
heeren begunstigers.
In klasse I, leeftijd 1618 jaar, behaal
de de lste prijs H. Renné, 2de prijs A.
Oudshoorn.
Klasse II, leeftijd 19—20 jaar, lste prijs
J. Fortuin.
Klasse III, leeftijd 21 jaar 'en ouder,
lste prijs W. F. Broers.
A.s. Donderdagavond zal de Chr.
Zangvereeniging „De Bolstern", directeur
Leo Mens, in het kerkgebouw der Ned.-
Herv. Gemeente alhier het 40-jarig be
staan herdenken in een herdenkingsuur.
Als spreker hoopt op te treüfen ds. Jalink,
voorzitter vaifc den Bond van Chr. Zang-
vereenigingen in Nederland.
WARMOND. Zaterdag werd te Lei
don een rijwiel ontvreemd van demand van
N.-Wetering. De dief begaf zioh met ;t ga
stolen barretje naar Roelofa<rendsveen,
waar hij het te koop aanbood, cn bet ten
slotte verkocht aan ©en babkersbeddendo.
Bedoelde kabbersbeddende K. kreeg Za
terdagavond bij het naar huis gaan onder
weg al gelegenheid het weer van de hand
te doen en liet het rijwiel achter bij dën
nieuwen koe-per, om Zondagavond ant
woord te komen halen.
In dien tusschentijd, ochter hoorde de
gemeentebodb B. te Roeloéarendsveen van
deze diefstal, en bracht dit in verband met
het daar te koop aangebeden karretje,
waarop men naar Warmond ging en den
babkerefoedienda K. in lichtingen gaf, dat
do fieta te Leiderdorp stond, waar men
kon gaan kijken. Do Warmondfeohe ge
meente-veldwachter met den eigenaar heb
ban daar toen do fieta in beslag genomen.
De dief is een in Alkemade wenende Duit-
Bcher, die in arrest is gesteld.
.Gemeenteraad,
Voorzitteï burgemeester SchoMncK,
Tegenwoordig alle leden.
po Voorzitter opent de vergadering met
gebed, wat gevolgd wordt door .voorlezing
'der notulen door don loco-secretaris den
heer. Luijten, welke wonden goedgekeurd.
De Voorzitter wepscht het eerst aam de
orde te fitellen de behandeling van de ver-
Ordeningen, voortvloeiende uit de vleeech-
Jieurimgswet, waarvoor de heer Stuurman,
directeur Slachthuis te Leiden aatiwezig
ja om van advies tj© dienen en wat goed
gekeurd wordt.
Dq Vooarittex leeist de verschillende ar
tikelen voor waarbij de leden aanmerkin
gen kunnen maken, welke de heer Stuur
man zal beantwoorden uit de verschil
lende antwoorden, kunnen wij mede-
de el en dat de levende keuring zal plaats
vinden Waar da koe of het Blachtdder is,
bij slager of veehouderen dat voor nood-
filaidhtingen ook Zondags gekeurd aal wor
den.
Over de keuring van ingevoerd vleesoh,
of eigenlijk onderzoek of er sinds <3q keu
ring elders ook veranderingen hebben
plaats gevonden, zal voor Sassenheim, in
dien daar evenmin keuringsloon genomen
wordt van bier uit een uitzondering ge
maakt werden, indien het vervoerd wordt
binnen 24 uur of den dag na de slachting
ten einde het z.g.n. samenslaahten niet to
belemmeren.
De heer v. Stijn en Haverkort vreezen
dat dit anders op de vleesohprijzen ver
haald zal worden, terwijl de heer Ouds
hoorn vindt dat wij toch al duurder uit
zijn dan andere plaatsen die het in eigen
beheer hebben, en men toch van het stand
punt moet uitgaan dat al do Rijkskeurin
gen goed zijn.
Do heer Stuurman merkt op dat voorop
staat dat Leiden er niet op over behoeft
te houden, er geen voordeel (financieel) van
behoeft te hebben en dat als blijkt dat het
goedlkooper kan, reeds vo'gend jaar voor
f 6 zal gekeurd worden.
De heer Oudshoorn zal er echter altijd
tegen zijn, dat de gemeente gedwongen
wordt duurder uit te zijn dan noodlig is.
Door den heer Haverkort wordt nog
aanmerking gemaakt op de 24 uur welke
na de slachting mag gekeurd worden. Dab
is z. i. veel te lang, doch de heer Stuur
man beloofde de slagers zooveel mogelijk
ter wille te zijn en dit in samenwerking
met hen te bepalen.
Waar nu besproken wordt dat voar een
noocLiachting men niet naar Leiden be
hoeft, wijl dat op hofstede of stal kan ge
beuren als ze dan goed hangen, merkt do
heer Oudshüorn op, dat daarvoor nu geen
geflxmwlbjo ncodlg is zootals Aanvankelijk
het voor&ahrift luidde en men niet naar
Leiden behoeft.
De Voorzitter en de heer Stuurman be
weren dat zulks niet heeft bestaan, Waar-
Op do heer Oudsüioorn er cp wijst, dat mr.
Rutgers, lid van Ged. Staten, in de be
kende oonferentic, zelf aan spreker ge
vraagd heeft of diiit geen punt van toena
dering kon zijn, als do noocMachtingen
niet naar Leiden behoefden. Spreker zou
ondanks alles toch eerst nog eens al de go-
gevena weüsohen van Den Haag. Te Voor
burg informeerde spreker al, doah hij
weet nog niet alles volledig.
De Voorzitter raadt af, om het geheel
.SNEGOS&OVÖSKA.
jEqn Russisch' sprookje van do sneeuw,
"k v £Nadruk veiboklcn.)
f [Het bude vrouwtje zong een fleuirag lie-
fcjeke, terwijl zij bozig was in kie't ihoeikj© hij
het vuur de soop te roeren ïiooit nog had
zij zich zoo droevig gevoeld. Vele, rcteflö jaren
jwarc® gekomen en vootrhij gegaan, hadden
het gewicht hunner winters haar op do schou-
klers gelogd en haar haren met wat sneeuw
j (beroemdmaar nooit hadden zij haar een
(kindje meegebracht. Daarover was zij, en ook
hioar lieive, oude man, zeer bedroefd, want er
waren zoo heel veel kinderen buiten aan hei
J spelen in de sneeuw. Het was wal heel hard,
I dat onider die allen niot één was, dat hun
tolleen toebehoorde. Maar, helaas, ex was nu
geen hoop meer op zoo'n zegening. Nooit zou-
j kien zij een kloin bonfcmutsje in het heekje bij
l'-den schoorsteenmantel zien hangen, noch
;twce kleine schoentjes bij het vuur zien dro-
i lB€n*
1 Do oude echtgenoot kwam met een bundel-
fje takkenbossen binnen, dat hij bij het vuur
i zette. Toen, als hij de kinderen buiten hoorde
i lachen en handenklappen, keek hij het ven-
i|stecr uit. Daar waTen zij weer, uitgelaten dan-
jtoejud rondom een sneeuwpop, die zij gemaakt
jÖiaidden. Hij glimlachte, toen hij zag, hoe die
'(blijkbaar den burgemeester van het dorp
moest verbeelden, even dik on indrukwek-
ikend.
j „Kijk toch eens, Marusha 1" roep hij naar
1 zijn oude vrouw. „Kom eens zien wat voor
!'n sneeuwpop ze hebben gemaakt."
1 En, samen aan het venster, lachten zij mee
Om do pret, die de kinderen er van hadden.
Plotseling keerde d© man zich tot zijn oudje
.'hij had een pracht-idce.
„Kom imee naar buiten cn laten wo eens
'zien of wy ook niet een klein sneeuwpopjo
'kunnen maken".
j Maar Marusha lachte hem uit" i
„Waf zouden de buren wel zeggen Zij
zouden ons bespottenhet zou de grap van
jhet idbrp worden. Trouwens, wij zijn te oud
om nog als kinderen te spelen''.
,,'t Zou maar een héél Heintje worden, Ma-
ïusha, een héél, héél klein sneeuwpop pet je,
,'jk zal het wel zoo weten in te richten, dat
niemand ons zien zal".
„Nou, toe dan maar", lachte zij„ga maar
ije gang, zooals j© altijd hebt gedaan,
jlYoushiktoi".
Bij deze woorden nam zij "den pot van 't
'.vuur, zette haat muts op ©n beiden traden
foaarl 'buiten'.
Teen zij yoojfby* de kinderen kwamen, lie
pen zij niet door, maar bloven een poosje
mot hen spelen, want zij voedden zich nu
hijna zelfs als kindleren. Daarna sukkelden
zij d'ootr de sneeuw verder, totdat zij kwamen
aan een groep booenen, en daarachter, waar
de sneeuw mooi wit was en niemand hen kon
zien, zetten zij zich aan 't werk om hun eigen
sneeuwpop je te maken.
De oude man drong ©r op aan, dat het heel
klein zou zijn, en het o'uide vrouwtje was ook
van meening, klat het zoo kledn miocst zijn
afls oen p&sigebotren kindje. En neerknielend
in 'de sneeuw, kneedden zij in minder dan
geen tijd het lijfje. En bleef nu nog alleen
maar het kopje over. Twee dikke handen
vol sneeuw voor do wangen en voor het go-
zicht cn nog één flinke er borvenop voor hef
gezicht en nog één zacht klapje, maakten zy
den neus cn drukten twee gaten, aan eiken
kant één, voor dc oogen.
Het was gauw gemaakt en lachend en in
do handen klappend namen zij op ©enige
passen af stands alles goed in oogenschouw,
toen, plotseling, zy zioh niet meer verroerden.
W at was er gebeurd Een heel vreemd iets,
dat is zeker. Van uit ;do beide oogholten ko
ken een paar peinzende, blauwe oogen naar
hen op. En het gezichtje van hef sneeuwpop-
jo was ook niet langer witde wangen wer
den rond en zacht cn levend en twee rose
lippen schetsten een vriendelijk glimlichtje.
Een trindrukj'e streek de sneeuw weg van
het hoofd, die nu langs de schouders neer
viel in lichtblond© 'krulletjes als onder een
wit hontmutsje vandaan. Op hetzelfde oogen
blik vi&t wat sneeuw, die van het kleine
lijfje was losgeraakt, omlaag en nam den
vorm aan van een jurkje. Toen, plotseling,
voordat zij tijd' vonden hun mond open en
weer dicht to deen, was hun sneeuwpopj©
verdwenen en veranderd in het liefste, be
koorlijkste meisje, idat zy ooit hadden aan
schouwd.
Zij kc&cn naar elkaar, van uit d)e hoeken
hunner ootgen, en krabden zioh achter do
ooren in do grootste verbazing. Maar alles
was zoo waaT als 't maar zijn kon. Vóór hen
6tond het kleine moisje, rozig en blank. Zij
was heussch levend, want zij liep op hen toe,
en teen zij zioh bukten om het omhoog to
heffen, sloeg zij één arm om den hals van
het oud© vrouwtje en den andteren om dien
van den ortden man en gaf elk van heiden een
liefkoozing en een kus.
Zy lachten en schreiden van vreugde
maar, plotseling, zich herinnerend, hoe wer
kelijk soma dtroomen kunnen schijnen, knepen
zij elkaar om de beurt in den arm. Toch ver
trouwden zy ziek nog niot, want' do knopen
mochten soms een dteel van den droom zijn
igoweost. Daarom, uit fvfrteeö, dat' zij zouden
Jcunneh ontwaken en alles konden bederven,
wikkelden zij het meisje snel In en haastten
zij zich huiswaarts.
Op den terugweg kwamen zy weer JaagS
de kinderen, die nog steeds met hun sneeuw
pop rich vermaaktenen dte sneeuwballen,
waarmee zy gebcimlbaildeerd werden, waren
housch echt, maar 't kon ook zijn, dat de
sneeuwballen tot den droom behoorden. Doch
toen zij hun huisje binnen waren en het
haardhoek jo zagen en de soep in den pot be
ven het vuur en de takkenbossen cr dichtbij
en alles precies, zooals zij het verlaten hadden
zagen zij naar elkaar met tranen in de oogen
en vreesdten niet langer, dat alles slechts een
droom zou zyn. En het volgende oogenblik
hing cr oen kleine bontmuts in het hoekje
bij den schoorsteen mantel cn dlroogdea er
twee Heine schoentjes bij 't vuur, terwijl het
oudjo het kleine meisje op haar knie nam en
een wiegeliedje begon te neuriën.
Do oude man lei zijn hand op den schouder
van zijn vrouw, wat haar op deed kyken.
„Marusha
„Yousko
Eindelijk hebben wc idan ©cn kloin meisje 1
"Wij hebben haar uit de sneeuw gekneed,
daarom moeten wij haar Snegorotdhka noe
men".
Do oude knikte tcesteor.imend met hef hoofd
en toen kusten zij elkander.
Toen allen het avondeten gebruikt hadden,
gingen zij ter ruste, de ou-do man en vrouw,
in het vasto vertrouwen, dat, als zy vroeg
in den morgen zonden ontwaken, het kind
nog bij hen zou zijn. En zij werden nikt te
leurgesteld. Daar zat rij, tu-sschen he 11 bed
den in, lachende en babbelende. Maar zy was
reeds gegroeid en haar haren waren ook ieeds
tweemaal zoo lang als in 't begin.
Toen zij hen „Vadertje" en '„Moedertje"
noemde, waren zij zoo verrukt, dat zij het
gevoel kregen, dat zij hadden kunnen dansen,
even lenig afe^n hun jong© jaren. Maar, in
plaat-s van te dansen met elkaqr, kusten zij
elkaar maar en schreiden zy van vreugde.
Op idessen dag legden rij ©en groot feest aan.
De 0iuki3 vrouw was den heelen morgen bezig
met allerlei lekkernijen te bakken, terwijl do
oude man het dorp rondging en wat muzie
kanten bijéén verzamelde. Al de jongens en
meisjes van het dorp werden uatgenoodigd
en zij aten en zy zongen cn dansten en haJdden
een vroolijken tijd tot het aanbreken van den
morgen toe. En toen zij huiswaarts gingen,
spraken do meisjes dadelijk over al het ple
zier, dat zij hadden gehad, maar de jongens
waren zeer stil j zij dachten aafc <Üe
mooi© Snegorotchkaf mot 'de blauwe ocgen en
hef igteWdbn haar.
Eiken idlag hierna t^>oel(ï© Sntejgoroïchka1
met idja an'deipe ktmdeftten en wee$ hun, bo©
kastoeien en pafei&en sn'eeu'w te b'ouïwen,
met manmcTen tronen en won dear mooie fon
teinen. Het scheen of de sneeuw allee van
rich liet kneeden onder haar vingers in oen
vorm, die haar te voren reeds bekend was.
Allen waren vejrbaaend opgetogen over do
wondcahaire dingen, dio zij wist te maken,
doch toen zij hun toonde hoe te dansen als de
sneeuwvlokjes, eerst als een lustig© dwarrel
wind en daarna zacht en Ijicht, konden zy
verder nergens meer over donken Icïan over
Snegorotdhka. Zij was de kleine sprookjes-
koningin voor dc kindleren, de verheuging
voor d© oudere uuensdhen en als het ware dio
levensadem Voor do ouïdb Marusha en Youshko
Inmiddels gingen do wintermaanden voorbij.
Met langzame, maar geregelde schreden trok
ken zij vonder over de bergtoppen heen, rond
den cirkel van die hemebyn. Do aarde begon
zichzelf in hot green te klcedcn. De groot© hoo
rnen, die hun naakt© armen uitstaken als reus
achtige babies, die wachten om aangekleed te
worden, werden groener en groener, en vogels,
dio het vorig jaar hadden gezongen, zangen nu
weer op hun twijgjes liedjes voor het nieuwe.
Vreog-ontloken bloemen sprenkelden haar
geuren cp het zachte koeltje cn nu en d'an
liefkoosde ©en ademtocht uit mildere sferen,
waar de warmt© toeft, die wangen en fluistcr-
cten een koesterend© belofte in het oor.
De boaschen en dc velden kwamen in be
roering. Een wonderschoon© bezieling gleed
over dte naturur lento trok aan de koor
den, om zich te bewyden uit de macht van
den winter.
Gp zekeren namiddag zat Marueha in het
hoeflejo bij het vuur, roerde die soep en zong
oen droevig liod'je, omdat zij nog nooit zioh
zoo blij ha'd gevoeld. De oude Youskko was
juist met een bundel takkenbossen binnen
gekomen, die hij hij den haard neerlegde.
Alles scheen precies hetzelfde als op dien
namiddag in den winter, toen zij de kinderen
hadden zien dansen rond de sneeuwpop. Maar
alles was veranderd door Sncgorotchka, do
appel hunner oogen, di© nu hij het venster
zat, turend© naar het groene gras en de zwel
lend© bocrnen.
Youshto had haar aangekeken, hij had be
merkt, hoe bleek haar gezichtje was, cn hc©
haar oogen minder blauw dan gewoonlijk
schenen. Hij vodidte zich bezorgd worden over
haar.
„Veel je je nief wèl, Snegorotdhka
Vroeg hij.
„Neen, vadertje", antwoordde zij droevig.
„Ik mis do witte sneeuw ach zoo
zeer het groene gras is lang zoo mooi niet.
Ik wilde zoo gaarne, dat er opnieuw sneeuw
kwam".
„0 zeker, de sneeuw komt terug", gaf Je
Cuiïe man-ien antwoord „Maar houd! je ook
nief van do bladeren aian d© hoornen ©n 'de
bloeseiirts en de bloemen, mijn lieveling*?"
tiu te laten struikelen dp die paar #uldeS|
pér slachtdier, Wat de heer 6ud&hoorg
met een klein rekensommetje öp bijim
f 500 per jaAr 6chat.
De heer Heijl denkt dat date f 3 per
slachtdier het hem niet doen zal. In Lei-i
den VorcJf nog ineer betaald en daar kan
meti wel concurreer en. De overéénkomst
Voor één jaiar werd ten slotte goedge*
keurdl
D© tarieven voor keuring bepaald voor
paard en rund f 8, rund beneden 1 jaar f 5,
varken f 4, schaJap f 2, big f 1. Voor huis-
slachtingen i 5 voor paard of rund, f 2.50
voor varken ten 25 ct. voor 10 K.G. vleesdb.
De heer Stuurman nu voor zijn toelich
tingen bedankt te zijn door den Voorzitter
verlaat de vergadering.
De vergadering wordt voortgezet met
do behandeling van de ingekomen stukken.
Verzoek van den Bouwvakarbeiderabond
om voor het voortzetten dor teekemcursus
gebruik te mogen maken van een lokaal
O. L. S.. De resultaten van dat onderwijs
war on gunstig en groo te belangstelling er
voor waarna geadviseerd en goedgekeurd
wordt dit toe te staan.
Het verzoek van S. M. C. om voor gym
nastiekonderwijs een schoollokaal af te
staan, werd afgewezen.
De vloer is te slecht en de gaskronen te
laag voor ving volk.
Verzoek Groene Kruis te Utrecht voor
landelijk werk om subsidie, kon geen
meerderheid krijgen, doch de gemeente
geneesheer zal hierover eerst eens geraad
pleegd worde a.
Do verordening Warenwet, reeds goed-»
gekeurd doch to vroeg, werd andermaaS
goedgekeurd.
Vaststelling begroeiing 1923.
Algemeene beschouwingen werden niet
gehouden, waarom do Voorzattec? de vér-»
schillende posten voot leest.
Brj de ontvangsten wijst de heer Havetr*
kort er op, dat hier wel eens begonnen
kon worden met heffing van havengeld,
daarvoor f 100 begroot en.
II?er staan enkel uitgaven tegen geen
ontvangsten.
Do Voorzitter is hier tegen doch ook ijd
andere leden voelen hiervoor, want alles
legt hier gratis aan iets wat nergens zoo ia.
Voor brandstof en licht Secretarie riet
spreker tot zijn verbaring f £00 verhoo-
ging. Als 't met f 300 kan waarom dan
f 500 geraamd.
De Voorzitter en ook do heer Heijl vote
ren aan dat 't maai ramingen zijn en bij
overschot deze overgeschreven woerden.
Do heer Haverkort is van meening dat
geleefd moet worden naar de begrooting,
en niet begroot moet wotrdon naar men
leeft, wat d-e heea* v. Stijn de expmerfring
doet maken -dat de heer H. van richting is
veranderd.
Domheer H.heelemaal niet, ik heb Iriei?
al drie jaren op aangedrongen.
Sprekers oordeel ia dat er best eenigte
duizenden van d9 begroeting af kunnen.
Dc adiminasfcr&tie van dc gemeente kost
liefst maar ruim f 9800, of f 4 per inwoner-
Hij wil niet aan do salarissen knabbelen,
doch is er Nnu niets te bezuinigen ito aibon-
ncmentem ^oz. Do Voorzitter zal de zui
nigheid in alles betrachten, dtooh cr ia
meer. Het staat spreker bovendien niet
aan dat er altijd één of twee paldtiemajij
nen op de Secretarie rijn. Dat is voor het
publiek ook niet gezellig.
„Die zyn niot zoo moed als de pure, witte
sneeuw". En Snegorotchka riJLdte.
Don volgenden dt-g zag rij or zóó bleek en
treurig uit, dat zij zich zeer ongerust maak-
ten en elkaar vol bezorgdheid aankeken.
„Wat mankeert het kind zei Marmsha.
Youshko sehuidide het hoofd en keek vaö
Snegorotchka naar het vuur en toen weer
terug.
„Mijn kind', spiak hy eindelijk, „waarom'
ga j© niet naar buiten en speel wat met' de
anlderon Zij allen vermaken zich tusschen'
bloomen dn het t-osoh j ik heb ©chtér op
gemerkt, dat je nooit meer met hen sneelf,
Waarom niet, myn lieveling
„Tic weet het niet, Vadertje, maar myn harï
schynt in water te veranderen als do zachte,
waitmte wind den gleur van bloomen mee
voert".
„Maar wij zullen met j© gaan, mijn kind",
zen <1© oude man. „Ik zal myn arm om j©
heen slaan, om je tegen den wind t© bescher
men. Kom, wij zullen jo alle mooi© bloemen
ito het gras toonen en j© de namen zeggen
on j© zult z© Ifefkrijgcn allemaal".
Toen nam Marusha den pot van h©t vutor
cn gingen zij allen naar buiten. Youshho met
zyn arra om Snegorotchka, om haar tegen
den wind te beveiligen. Maar zij waren nog
niot heel ver, toen de warm© geur van bloe
men op een windrkugje over hen werk? ge
voerd, en het kind trilde als een blad. Zij,
beidien, troostten haar en kusten haar en zfj
gingen verder tot aan de plek, waar bloemen
volqp in het gras groeiden. Doch toen zy aato
Óen groep hoog© boomen voorbij kwamen,
schoot oen glinsterend© straal van zonnelicht
als een flits er door heen cn Snogorotchka
sloeg haar hand voor de oogen en uitte een
kreet van pijn.
Zij stonden stil en keken naar haar. Voor
een ocjgenblik, toen zy zich lkt ziüken tegen
den arm van den ouden man, ontmoetten!
haar oogen de hunne en van het omhoog
geheven gelaat druppelden haastig tranen
af, glinsterend in het zonlicht. En, terwijl zij
haar gadesloegen, werd zy al kleiner en klei-»
nor, totdat, eindelijk, alles wat ©r van Snte-»
gorotchka overbleef, niet meer was dan een
klein parJdje van diauw over het gras. Eén
fraandroppel was getvallen in do kelk van een
bloem. Youshko plukte doe bloem heel
voorzichtig cn reikt© haar over aato
Maruriia, s?nder een woord te zeggen.
Zy beiden hadden het nu begrepen. Huif
lieveling was maax een klein meisje, gemaaÉï
uit sneeuw, on in dc warmte van het zonncH
licht was zij weggesmolten.
-S-
