STORMACHTIGE HOOGTEN,
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 23 September.
Derde Blad. Anno 1922,
BERLBJNSCHE BRIEVEN.
KUNST EN LETTEREN,
FEUILLETON
No. 19189,
U BUITENL. WEEKOVERZICHT,
C3
Nadat op dc oorlogsperiode van ruim vier
jaar een tijdperk van Lijkans even langen
duur was gevolgd van z.g.n. vrede, een vrede,
die misschien evenveel kwaad hoeft aange
richt als de oorlog door het nalaten van wat
des vredes is, schijnt voor West-Europa nu
tooh eindelijk een betere tijd aan te breken.
Langzamerhand begint een geest van ver
zoening vaardig te worden oyer do volkoren,
zich uitend in toenadering zelfs op het groot©
punt, dat totnutoe oen onoverkomelijke schei
dingslijn trok de schadevergoeding. Het af
sluiten van contracten tusschen Fransehen
en Duitsóliers tot herstel van de verwoeste
gebieden, zelfs met inschakoling van Duit-
9cho arbeidskrachten, wordt talrijker. Een
bewijs, dat het nuchtere -verstand terugkeert
en de oorlog3roes verslapt. En dit zal, 't kan
n: ooi lijk anders, ook bij de regoeringen niet
geheel voorbijgaan zonder invloed te oefenen.
Togen den uitgesproken volkswil in hand
haaft ziich bezwaarlijk op den duuL een mi
nisterie.
In den geest van verzoening is ook, dat
Duits-chlnnd thans het zoozeer begeerde mo
ratorium voor oen half jaar heeft. Dank zij
<fe Engelsche Bank is oen uitweg, gevonden
uit het labyrinth, waarin men weer eens ver
dwaald was. Het Duitsohc verzet heelt eens
gezegevierd. Duitschland krij-gt, hoewel de
Duitsohc Bank de schatkietbons, die aan Bel
gië zullen worden afgegeven, garandeert op
een half jaar, zelf tijd over termijnen van
J/2, 1 cn l'/a jaar, zoo-als absoluut noodzakelijk
word geoordeeld. Dit dank zij een overeen
komst, getroffen tusschen de Engelsche en
de Duitsche Bank, waarvan de bijzonder
heden niet bekend zijn, zoodat het niet doen
lijk ia te beoordeel en of het respijt, d:at
Duitschland heeft verkregen, êenige baat zal
afwerpen. Wat dos te wensohelijker is, gezien
do steeds in betcekenis toenemende binnen-
land9che ontreddering bij ouzo Oostelijke na
buren, terwijl de winter nadert
In ieder geval heeft de Engelsche Bank
vooreerst de partijen uit een impasse gehol
pen. België is tevreden gesteld en kan de
wissels verdisoonteeren.
Zoo is dus nu de gelegenheid geschapen
om, nu vooreerst het vraagstuk kan worden
gerekt, tot oen uiteindelijke beslissing te
komen. Als men daarin eens slagen moolit
De Volkenhond, die thans aan den gang is,
beeft wellicht nog nimmer zooveel bijgedra
gen in deze richting ab juist tijdens de hui
dige zitting. In d"e commissie voor ontwape
ning is tcch een motie geformuleerd door den
Franschnian Jouvenel cn den Engelschman
lord Robert Cecil, waarin eerlijk wordt uit
gesproken, dat oen morcele ontwapening aan
een werkelijke ontwapening hoeft vooraf te
gaan en waarin het schadevergcedingsvraag-
st.uk met name wordt vastgekoppeld aan dat
eer intergeallieerde schulden en wat verder
daarmee annex is, ter wij L voorts den ia ad
wordt gegevcü om, wanneer men hetmiet eens
mocht kunnen worden, de heele affaire toe
te vertrouwen ,aan den Volkenbond
Helaas schijnt de Volkenbond onmachtig
om op te treden in de kwestie, die thans cc
wereld, alsof men nog geen afschuw heeft
gekregen van 'den modernen krijg, opnieuw
ernstig dreigt met oen oorlog, n.l. in de Oos-
tersche affaire. Wel eigenaardig is ongetwij
feld, hoe hier juist het groots geivaar dreigt
uit den heek, die iuzalke het sehadevcrgoc-
dingsvraagstulk van den beginne af aan het
meest vredelievend is geweest, n.l. van de
'zijde van Engeland. In het begin der afge-
Icopen week heeft Lloyd' George, naar later
bleek, geheel op eigen houtje, de oorlogstrom-
pot luide doen schallen en zelfs al c-en beroep
gedaan op de Dominions.
Toen echter bleek dat noch Frankrijk
noch Italië ook maar in 't minst geneigd
waren om mee te doen aan eenïg militair
optreden tegen wat vroeger algemeen werd
genoemd: ,,de zieke man" een benaming,
die wel totaal heeft afgedaanen bo
vendien bleek, dat in Engeland zelf de
stemming ook allesbehalve oorlogszuchtig
was, heeft cDo Engelsche premier zich snel
hersteld van wat zeker in een zenuwachtige
bui over hem was gekomen, naar wij maar
zullen aannemen en is heel. wat ingetoomd.
Curzon is dan ook op 't oogenblïk in Parijs
druk bezig om in waarheid ,,to make the
best of it" voor Engeland. Over de kwestie
van vrijheid der zeeëngten is men het in
het entente-kamp hartroerend eens. In we
zen dreigt te dezen aanzien echter- weinig
gevaar, daar Kemal pasja, alias de regee
ring van Angora of moeten we al zeg
gen van Smyrna? die vrijheid wel wil
garandeeren. Mits wat Thracië betreft
maar aan de Turksche eischen worclt toe
gegeven. Voor Zoover het Frankrijk en
Italic betreft, schijnt men daartoe wel ge- 1
neigd, zooals deze beide landen het begrip
der neutrale zone feitelijk ook al hebben
opgegeven, door hun troepen naar Europa
terug te nemen, maar Engeland?
John Bulbis het, die Zuid-Slavic en Roe
menië als rechthebbende op een stem in
het kapittel heeft binnengehaald en, wat
wij in ons vorig overzicht reeds vreesden,
het ondervindt daarvan nu. al meer na-
dan voordeel, daar het hem moeilijker
'clan ooit wordt gemaakt om terug te krab
belen, waar deze beide Balkanstaten pal
gekant zijn tegen een terugkeer van den
Turk in Europa buiten het gebied van het
vredesverdrag van Sèvres.
Toch schijnt een waarborg nan den Turk,
dat hij zijn zin zal krijgen in Thracië, spoe
dig noodig, daar Kemai pasja zijn troepen
die hij toch al niet geheel meer in dis
hand heeft, gezieü wat te Smyrna tot
schade der Turksche zaak is voorgeval
len anders niet zal kunnen terughou
den om de neutrale zone binnen to ruk
ken, die alleen nog maar door Engeland
wordt beschermd of zelfs te trachten over
te steken naar Europa. Wat in beide ge
vallen oorlog zou beteekenen met Enge
land. Het laatste misschien zelfs weinig
minder dan do heilige oorlog, waarvan
zich in alle Mohammedaansche landen di
rect de terugslag zou doen gevoelen.
Bulgarije noch Rusland zijn factoren, die
tot dusver van entente-zijdo worden er
kend. Eljcc regeling, die evenwel getrof
fen wordt buiten hun om, bergt gevaar in
zich voor de toekomst, daar deze beide te
zeer betrokken zijn bij de kwestie. Turkije
schijnt voornemens ze ook te willen doen
meepraten en het ongelijk 7/311 dan niet
zijn aan de zijde van de Halve Maan.
Edoch
Griekenland telt niet meer mee. Daar
voor geld het welbekende: nous traiterons
de vous, chez vous et sans vous.
Oorlogstoestanden. School-
vacanties uit spaarzaamheid.
De bioscooptheaters willen
sluiten. Voorvallen in 't Luna
park. Een ,,z.welg-belasting".
Papiergeld-hamsteraars.
,,Herr Rafrke".
Berlijn, midden September.
De toestanden in Duitschland zijn nu bij
na weer even erg geworden als in de moei
lijkste oorlogsn^pd-jaren. De menschen zien
èr zorgelijk uit, het gebrek regeert. De
voeding wordt slechter; -dc aanschaf van
oen pak, een paar schoenen; een stuk on-
derkleeding wordt tot een probleem. En
evenals in oorlogstijd hoort men overal de
bange vraag: Wat.zal dat van den winter
worden Hoo zullen wij de berg van moei
lijkheden overwinnen, die zich dan voor
ons zal opstapelen
Iedereen breekt er het hoofd over, hoe
men maatregelen kan treffen, om de ver
schrikkelijke duurte te bestrijden. Het Ber
lijnsche stedelijk bestuur heeft zooevcn
bsloten, van alle in aanbouw zijnde werken,
welke nog niet ver gevorderd zijn, de af
bouw stop te zetten. Daarbij wordt er geen
rekening mee gehouden of het bouwmate
riaal reeds aangeschaft is of niet. Ook voor
den „dieptebouw", n.l. bruggen-, kauaal-
cn havenwerken en dergelijken, geldt dit
besluit, daar slechts met de grootste spaar
zaamheid de stedelijke huishouding gaan
de te houden is. Verder is het plan der
autoriteiten de gebruikelijke herfstvacan-
tie der scholen in October te laten verval
len en daarvoor in den winter het school
onderwijs gedurende zes weken to onder
breken, om brandstoffen te sparen. De ste
delijke trambaan, welks tarief altijd als
een barometer voor de duurte beschouwd
wordt, zal het tarief, dat in het begin van
dit jaar nog 2 Mark bedroeg, binnenkort
tot op 12 Mark verhoogen. Maar hier blijkt
ook reeds dat de grens voor prijsverhoo-
gingen bereikt kan worden; want terwijl
men zich vroeger in tramwagens dringen en
wringen moest, vindt men nu zonder moei
te een gemakkelijk zitplaat©)©. De men
schen leggen liever te voet ook groote af
standen af dan zooveel te betalen.
Ook overigens -ontbreekt het niet aan tee
kenen, dat men het onheil, dat als een na
tuurverschijnsel over ons losgebroken is,
met kunstmiddelen en maatregelen op klei
ne schaal, op den- duur niet weerhouden
kan. Zoo bijvoorbeeld heeft do gemeente
van alle inrichtingen van vermaak een ,,ver
makelijkheidsbelasting" die zij zooeven
voor do bioscopen tot op 60% heeft ver
hoogd. Daarop hebben de eigenaars ver
klaard, dat zij een dergelijke ontzaglijke
belasting op hun bruto-inkomsten niet kon
den dragen, en wanneer het betreffende
besluit niet gewijzigd wordt, zullen den
22en September alle Berlijnscbe^bióscopen,
totaal 3200 in aantal, met 120,000 zitplaat
sen, hun poorten sluiten. Dat zou beteeke
nen, dat tegelijk ongeveer 6000 beambten
ontslagen zouden worden; de aankondiging
daarvan heeft reeds plaats gehad. Het is
duidelijk, dat zulk een> besluit groote onte
vredenheid in het leven zou roepen. Nog
in een ander opzicht heeft de verhoogde
vermakelijkheidsbelasting tot pijnlijke con
flicten geleid. Iedere vreemdeling, die des
zomers eens Berlijn bezocht heeft, kent
het ,,Luna-Park", de groote en origineele
vermaaks-inrichting aan den ingang vau
Grünewald. Daarvan heeft onlangs do di
rectie geweigerd de reusachtige belasting
te betalen. Daarop heeft de overheid met
politiehulp onder veel rumoer de kassen in
beslag doen nemen.
Do directie heeft tegen dien maatregel
een merkwaardigen tegenmaatregel geno
men: zij heeft het entreegeld geheel afge
schaft en ieder tegen vrij entrée toggela-
ten. Men kan zich voorstellen, in welke
massa's de bezoekers binnenstroomden
en dc belastingautoriteiten moeten met lan
ge gezichten toezien.
Ook de regeering is met een zeer onge
schikt plan voor den dag gekomen. Zij wil
de overmatige luxe in de Restaurants be
strijden en een ,,zwelg-belasting" invoeren.
Volgens deze belasting zal in elke gemeen
te een maximumbedrag vastgesteld worden
waarvoor elke gast eten en drinken mag,
zonder eenige belasting te moeten betalen.
Wie echter een hoogero rekening heeft,
zal bovendien nog een groote belasting te
betalen hebben, die naarmate do som J100-
ger is, ook toeneemt. Dat is wel is waar
goed gemeend, en het zou ook zonder tr/ij-
fel in het belang der algemeene moraliteit
zijn, als de zinnelooze verkwisting, die nog
veelvuldig voorkomt en terecht ergernis ver
wekt, belast kan worden. Maar welke moei
lijkheden zijn hieraan verbonden! Hoe ge
compliceerd zou het 'verkeer tusschen .0-
teliers, kellners en gasten zich ontwikkelen
Ieder' bezoeker zal, volgens het wetsont
werp een schriftelijke rekening gepresen
teerd worden, welke hot belastingbedrag
nauwkeurig aangeeft. De hotelhouder zelf*
moet een copie bewaren. Men denke zich
eens in wat dat. oen rompslomp beteekent
in de kleine eetgelegcnheden en in dctal-
looze gevallen, dat de gast slechts geringe
verteringen maakt. Bovendien: hoe'zal b.v.
in Berlijn het maximumbedrag berekend
worden Voor een bescheiden cn cenvou-
digen maaltijd bestaan natuurlijk in ver
schillende stadsdeelen ook geheel verschil
lende doorsneeprijzen.
Waar wil men de grenzen trekken? En
ten slottevolgens deze wet kan ieder die
werkelijk „zwelgen" wil, de grootste rond
reizen ondernemen door alle mogelijke res
taurants, café's, „Likörstuben" en banket
bakkerijen, als hij slechts in elke gelegen
heid het aangegeven bedrag niet over
schrijdt. Zooals ik mijn Berlijners ken, zul
len zij, om de belastingmenschen een kool
te stoven, met bijzonder genoegen derge
lijke tochten ondernemen*
In'tusscken groeien 6ltods nieuwe moeilijkhe
den. Een dier grootslo gevaren voor het gorc-
g-eldo maatschappelijke loven van con grooto
stad, is hot „hamsteren", hot inkoopon van
groote massa's goederen als voorraad. Bij de
hamsteraars van verschillende soort heeft zich
nu oen nieuwe klasse gevoegd van degoncn, die
papiergeld liaras>teron cn daardoor den geld-
omloop doen stokken. Do rijksdrukkerij, van
wior staking ik onlangs molding maakte, spant
haar productiekracht tol het uiterste in. Dage
lijks worden 2 milLiardën mark nieuwe bankbil
jetten in omloop gebracht. Dag on nacht werkt
de bankbiJjettenpors door. Spoedig hoopt men
do produotio to kunnen opvooren tot 3 mil
liard on in October zelfs op 4 milliard por dag.
Desondanks wordt do goldschaarschte steeds
erger. Want or zijn geslopen lutdjes, dio ge
weldige massa's bankpapier weten te bemach
tigen om dat dan tegen verhoogden prijs van
de hand to doen als de schaarsohte nijpend
wordt. Wat beteekent: als b.v. con zakonman
aan hot einde der wock 100,000 Mark noodig
hoeft voor loonuitbetaling on bij do bank on,
waar hij crodiot of deposito's heeft, doze som
niet verkrijgen kan, dan verschijnt bij hem
een van dit gonre zakonlui on biedt hem dc
100,000 Mark in baar geld aan als hij 10 pGt.
oxrtra betaalt, dus 110,000 Mark Ook dat geeft
nieuwe moeilijkheden. Hel is, alsof de duivel
steeds wat anders verzint om den algomeencn
toestand nog orger te maken.
Slechts één blijft van al deze zorgen on moei
lijkheden onberoerd. Dat is „Herr Raffko".
Wie is dat? zullen mijn lezers vragen. Ik kan
hen antwoorden, dat hij voor 't oogenhlik de
meestJk-araktcristiieko persoonlijkheid van Ber
lijn ist hoewel hij in 't geheel niet bestaat.
Herr Raffko is .nl. slechts de vondst van oen
geestïgen kop van do redactie der „Berl. II-
lustrierbe Ztg.", in welk blad sedert cenigen
tijd deze figuur optreedt. Hij is een begrip, een
symbool, oen verzamelnaam voor dc ontelbaron,
die snel rijk geworden zijn, maar hun afkomst
en gebrek .aan ontwikkeling niet-kunnen ver
loochenen cn ongegeneerd met hun dikke por-
temonnai© geuren. Herr Raffko liceft nog
niet do fijno manieren van 't goede gezel
schap, waarin hij zich als door ccn sprook
jeswonder cn tot zijn eigen verbazing plot9o-
ling verplaatst zietmaar hij kan alles -doen,
wat hij wil en hoc-ft slechts ccn spo. -nd
laclijo over voor diegenen, dio geen gelijken
trod met hem kunnen houden. Daarbij ont
snappen aan zijn mond zoer komische uit
drukkingen, waarover men wel lachen kan,
dooli die ook met bitteren liumor de tragiek
van onzen tijd belichten. Het Borlijnsehe pu
blick ziet grinnikend van gonoogen de nieuwe
'nummers van de „Illustrierte Zcitung tege-
mloet, waarin Herr Raffko weer in een an
dere situatie getypeerd wordt, cn zijn won
derlijk tanltjo uitslaat. Maar daarnaast leeft
Herr Raffko ook overigens in do algemeen©
verbeelding. Het is een sport geworden om
Raffke-uitspraken te vinden, zich te verheel
den, wat hij bij die of dio gelegenheid zou
zoggen. Bovendien wordt dezer dagen een
amusant stuk opgevoerd; waarin hij als held
cn hoofdpersoon optreedt. Een groote film
wordt aangekondigd, die zijn naam draagt.
Hij leeft in de phantasio van 't volk, met zijn
borstelig haar, dat de fijne borstels cn kam
men niet gehoorzamen wilmet zijn snor re-
baard, die vroeger wan bier, nu van sekt
druiptin een smoking, dio hem nog üiet'
good willen zitten, of in reiscostirum inct'
Baedeker cn verrekijker want Herr Raffko
gaat veel op reis cn geen verhooging dor
spoortarieven en hotelrekeningen kan hem
weerhouden.
Zoo is 't bij ons geworden. De middenstand
zinkt terug in 't proletariaat, de kleine ren"
te uiers en gepensiionneorden vorkoopen lang
zamerhand: hun zilverwerk, hun paar tapij
ten, hun piano, hun ringen do geleerden ca'
kunstenaars weten niet, waarvan zjj den a.s.
winter moeten leven ieder wordt door zor
gen 'gekweld slechts de „Raffkes" zija
vergenoegd cd triempöieeren.
Dr. MAX OSBORN.
Eerste Abcnnements-Concert.
Op het eerste der door het Concerfcbu-»
re au Hans Augustin hier ter stede geor-»
ganiseerde Abonnements-Concerten Vrijdag
0 October in den Lcidschen Schouwburg zal
optreden de Finsche zanger Olli Suolahti
met zijn eigenaardig sn.areninstrument d©
Cantolo.
NIEUWE UITGAVEN.
Wat heeft men met uw geld gedaan?
Dit is de titel van een geschriftje dat' --
het Nederlandsche Nansen-Comitó "uitgeeft
en waarin wordt medegedeeld op welke
wijze het geld, dat dit Comité hier te lan
de heeft verzameld, aan de onge'uklrig©
Russische bevolking ten goede is gekomen.,
De vele foto's kan men niet zonder ent-
roering zien.
Het Comité heeft dringend steun nocdig
om zijn werk to kunnen voortzetten. Moge
de verspreiding van dit boekje er toe me
dewerken, dat velen aan den hulpkreet die
er uit opstijgt, gehoor verleenen en een
bijdrage sturen naar den heer D Hudig,
secretaris van het Comité, Scheepvaarthuls
te Amsterdam. (Postgirorekening 61610).
Het boekje is kosteloos aan dit adres t©
krijgen.
Naar het Engelsch van EMILY ERONTË.
Dcor W. A. C. VAN STRIEM,
te)
I bewijs je. Edgar heeft-het slechte hu-
meur, waarin hij door je komst was ge
komen, niet meerik begon mij veilig en
rustig te voelen; cn jij, rusteloos, omdat
je ziet, dat wij rustig zijn, schijnt besloten
om een twist uit te lokken twist met
Edgar, als je dat wilt. Heathcliff, en oe-
drieg zijn zuster, dan heb je juist de a'-
Itrbestc wijze te pakken om je op mij te
reken
Het gesprek eindigde. Mrs. Linton ging
opgewonden en gemelijk bij het "vuur .zit
ten. De geest, die haar diende, werd on
handelbaar zij kon hem noch vastleggen
&och leiden. Hij stond met gevouwen ar-
bij den haard zijn slechte gedachten
hit te denken, en in dézen toestand ver
bet ik hen om den meester te zoeken, die
ftch verwonderd afvroeg wat Catharina
zoo lang beneden hield..
.Ellen", zei hij, toen ik binnen kwam,
fc,heb je je meesteres gezien?"
„Ja, zij is in do keuken mijnheer," ant
woordde ik. „Zij is droevig door het gedrag
Van mr, Heathcliff uit het veld geslagen,
jhi werkelijk, ik denk, dat het tijd is zijn
^zoeken op een andere leest te schoeien,
tfet is niet goed te zacht te zijn, en nu is
het hiertoe gekomen En ik vertelde
°t tooneel in den hof. en zoo .gjoecJ als ik
durfde den heelen daarop volgenden twist.
Ik dacht, dat het niet zeer nadeelig voor
mrs. Linton kon zijn, behalve, toen zij het
later 7.00 maakte door de verdediging voor
haar gast op zich te nemen.
Edgar Linton had moeite, om mij tot het
einde toe aan te booren. Zijn eerste woor
den openbaarden mij, dat hij> zijn vrouw
niet vrijsprak.
„Dit is niet langer te dragen!" riep hij
uit. Het 'is schandelijk, dat zij heon als
vriend erkent, on zijn gezelschap aan mij
opdringtRoep twee van de bedienden,
Ellen; Catharina zal niet langeT met den
logen schurk blijven redetwisten ik
heb haar genoeg toegegeven."
Hij kwam naar beneden, beval den be
dienden in de gang te wachten en begaf
zich, door mij gevolgd, naar de keuken.
De daar vertöevenden hadden hun toor.-
nige discussie hervat; ten minste mrs.
Linton voer met vernieuwde hevigheid uit,
Heathcliff had zich naar 't venster begeven
en liet zijn hoofd hangen, blijkbaar wat uit
het veld geslagen door haar-heflige ver
wijten.
Hij zag den meester het eerst en maakte
een haastige beweging, dat zij stil zou
zijn; waaraan zij plotseling gehoor gaf,
hoen zij het motief voor zijn kennisgeving
ontdekte.
„Wat is dat?" zei Linton, zich tot haar
richtende „wat is je begrip van welvoeg
lijkheid, dat je hier blijft na de taal, die
die schelm tegen je gesproken heeft? Ik
denk, dat je er niets om geeft, opidat het
zijn gewone wijze van spreken is; je bent
gewoon aan zijn laagheid en denkt mis
schien, 'dat ik er ook aan gewend kan
raken 1"
„Heb je aan de deur geluisterd, Ed
gar?" vroeg de meesteres op een toon, die
er speciaal op berekend was haar echtge
noot te tarten, daar hij zoowel onverschil
ligheid als minachting voor zijn boosheid
te kennen gaf.
Heathcliff, die bij do eerste woorden zijn
oogen had open gesperd, begon spottend
te lachen, toen hij de laatste hoorde, naar
het scheen met opzet om de aandacht van
mr. Linton op hem over te brengen.
Daarin slaagde hijmaar Edgar had
niet de bedoeling hem met een hevige vlaag
van woede te amuseeren.
„Ik heb tot dusver geahild met u gehad,
mijnheer", zei hij kalm; niet, dat ik onbe-
kfind was met uw ellendig karaktermaan
ik voelde, dat u daar maar gedeeltelijk
verantwoordelijk voor was ,en toen Catha
rina de kennis met u verlangde aan te
houden, stemde ik toe hetgeen dwaas
heid was. Uw tegenwoordigheid is een ze
delijk vergif, dat de deugdzaamste zou
besmettenom die reden en om erger te
voorkomen, zal ik u voortaan den toegang
tot dit huis weigeren en geef u nu kennis,
dat ik uw oogenblikkelijk vertrek verlang.
Een uitstel van drie minuten zal het on
willig en smadelijk maken."
Heathcliff mat de hoogte én breedte
van clan spreker met eeta oog vol spot. N
Cathy," zei hij, „dat lam van jou dreigt
als' een 'stier! Het loopt gevaar zijn sche
del tegen mijn knoken, te splijten. Mr.
Linton, het spijt mij ontzaglijk, dat u niet
waard bent om neergeelagon te worden!"
Mijn meester keek naar de gang en gaf
mij een teekon, om d'e mannen te halen
hij had geen -plan een persoonlijke ont
moeting te Wagen. Ik ^ehooarzaajiido den
wenkmaar mrs. Linton, die iets ver
moedde, volgde, en toen ik hen beproofdo
te roepen, trok zij mij terug, slcog de deur
dicht en deed die op slot.
„Fraaie middelen!" riep zij in antwoord
op den blik vol toornige verrassing van
haar echtgenoot. „Als jo geen moed hebt
om hem aa^fle vallen, maak dan exouus of
erken, dat je overwonnen bent. Het zal jo
beletten om voortaan meer moed te vein
zen da/n je bezit. Neên, ik slik den sleutel
liever in dan dat je hem krijgtIk word
heerlijk voor mijn vriendelijkheid jegens
ieder beloond! Na voortdurandc tooge-
vond'heid voor de zwakke natuur van den
een en de slechte van den ander, oogst ik
als dank twee staaltjes van blinde ondank
baarheid, die te dwaas zijn om los to loo-
pen! Edgar, ik verdedigde jou en het
jouwe, en ik lioap, dat Heathcliff jo een
ongeluk zal ranselen, omdat je een
slechte gedachte van mij durft hebben."
Er was geen pak ransel noodig, om die
uitwerking op mijn meester te bereiken.
Hij trachtte den sleutel uit Cabbarina's
greep to wringen, en om hem veilig to
houden, slingerde zij hem in het heetste
gedeelte van het vuur, waarop mr. Edgar
door een zenuwtrilling werd aangegrepen,
terwijl zijn gelaat dcodelijk bleek werd.
Al was zijn leven er mee gemoeid geweest,
hij had dit uiterste van ©motie niet kun
nen onderdrukken een mengeling van
smart en vernedering overstelpte hem
volkomen. Hij leunde tegen den rug van
een stoel en bedekte zijn gelaat.
„O, hemelIn oucle tijden zou dit je tot
ridder doen slaan!" riep mrs. Linton uit.
„Wij zijn overwonnen! Wij zijn overwon
nen! Heathcliff zou even spoedig een vin
ger naar je uitsteken als een koning zijn
leger zou laten optrekken togen een^ kolow
nie muizen! Kom bij! Niemand zal jo bo*
zeeren.1 Je type is niet dat van een lam,
maar van een klein haasje."
„Ik feliciteer jo met den jammerlijken
lafaard, Cathy!" zei haar vriend. „Ik
maak jo een compliment over jo eniaalc,
en dat is het kwijlende, bibberende wezen,
dat je boven mij verkoos 1 Ik zal hem niet
met mijn vuist slaan, maar ik zal hem met
mijn voet sohoppen, dat zal mij de noo
dig© voldoening geven. Weent hij of gaat
hij van vrees bezwijmen?"
Do kerel naderde en gaf den stoel, waar
op Linton rustte, ccn stoot. Hij had beter,
gedaan op een afstand to blijven mijn
meester sprong snel overeind en gaf hcia
vlak op zijn keel eon slag, die een zwak
ker man tegen den grond zou hebben dooni
gaan.
Een minuut lang was hij buiten adjeon*
en terwijl hij naar adem snakte, liep mr-
Linton do achterdeur uit den hof in, ea
van daar naar de voordeur.
„Daar nu! Met je komen hier is hot gej
daan," riep Catharina. „Ga nu weg hij
zal met een koppel pistolen en een half do-*
zijn helpers terugkeeren. Als hij ons be
luisterd heeft, zal hij je natuurlijn noo^t
vergeven. Je hebt mij een leelijken streek
gespeeld, HeathcliffMaar ga nu haast
jo! Ik zou liever Edgar in het nauw zaon
dan jou."
„Denk je, dat ik zal gaan, terwijl dia
slag in mijn keel brandt?" donderde hij.
„Neen! Ik zal zijn ribben als een rotte ha
zelnoot verbrijzelen vóór ik din drempel
overga! Als ik hem nu niet neersla. 7,al ik
hem op de een of anderen keer vermoor
den; als zijn leven je dus wat waard
laiat mij hem dan te lijf gaan
