19141 LEIOSCH DAGBLAD, Zaterdag 29 Juli. Tweede Blad. Anno 1922. buitenl. weekoverzicht. BERLEJNSCHE BRIEVEN, 1FEUILLETON DE CH&IRSTOÏÏS B gj 't geheel genomen maken we weer periode van kalunte door, waarvan pst kan worden gezegd 't ia de stilte r den storm. Nog altijd tocli verduistert Eimopa's firmament wat betreft herstel terugkeer van normale toestanden. En cn aleer mag worden erkend, dat opa den goeden weg hoeft betreden, zal jog menige schok moeten plaats hebben. patiënte ze alle zal kunnen door- d - - - Is ongetwijfeld juist, dat steeds duide- sr don leidende figuur der groote diplo ic wordt ontvouwd, wat er moet gesohie- om tot werkelijk herstel te geraken, zoo- aan hetfrappe®, frappez to-ujaurs alle wordt gegeven, maar dezen leidenden non schemert het niettemin nog altijd de oogen en van hen speciaal Poïncairé. 3wel ook in Erankrijk onder het volk crjamerhand de practische les doordringt, het niet aangaat veeren te plukken van kikker, hoorden de gezaghebbende krin- nog altijd vast aan de mogelijkheid d-aar- Marianne wil niet hoeren van vermin- xig der schadevergoeding, door 3>rritsch- tc betalen, tenzij men haar een zelfde tic kwijt scheldt. Marianne wil vege- eD op Amerika cn Engeland m. a. w. >rika voelt er echter nog weinig voor om streep te halen door de rekening, die het Frankrijk heeft gepresenteerd en waar- Marianne zelfs de rente niet eens vol- t. En ook de Engelsohe regoering moet, Amerika niet mee doen wil en dus de relschc schuld aan Uncle Sam volledig ft gehandhaafd, nog niet veel hebben van 'a sohuld-gaft aan Frankrijk, dat zelf niets t om uit de misère te komen. Alles, wat itschland betaalt, gaat direct weg voor kosten van het reusachtige bezettings- r. Marianne houdt nog altijd voet, we sen or reeds eerder op, aan twee niet met aaar overeen te brengen doeleinden le itschland moet betalen 2e Duitsdhland ig zich niet herstellen. Toch zal zij tus- dteze beü'do moeten kiezen en spoedig wil zij zelf niet mee de diupe worden haar verniel-wocdo ten aanzien van ttsohland. situatie heeft zich reeds zoover ont- skelld, dlat Duitschland een volodig uitstel betalingen heeft gevraagd, wijzend op val van de Mark tot beneden de halve [it. Terwijl in 't algemeen de stemming j>r oen moratorium gunstig is, ziet men ierom Poincaré zicah weren, om I>uitsch ud het' zoo moeilik mogelijk te maken. voor de kans op inwilliging heeft itschland nieuwe vernederingen moeten ingaan in den vorm van girootere controle Hlzijii flnantieele gestes en nog is het niet Éel en al verzekerd van het verkregen het moratorium. Eigen schuld, zegt Poin- eenvoudrg. "Waarom niet al veel eerder afregelen genomen tot beperking der uit ten, vergaooting der betasting enz. Alsof regeering maar ongehinderd kan om- ingen met do staatsburgers, gelijk zij zelf ÜestDie tijd is vocfrbij. Reeds om zoover komen als Duitschland thans is, heeft de aar opvolgende republikeinsohe regeerin- heel wat moeite gekost en het heeft trbjj soms leelïjk gekraakt inwendig. Of Duitsche regoering ongestraft vender had tmen gaan is nog zeer de vraag. 'cancaré en Lloyd George zouden begin vol de maand te Londen een soort voor-bespre- ig houden ,maar waar ook België cn Italië Engel and's verlangen van de partij zouden Poincaré had het liefst aUeen met Lloyd orgo afgedaan zal deze bespreking van Oppersten Raad. want daarop komt het 'r, wal moeten wonden uitgestald. Et is im- K nog geen Italiaansoh ministerie in elkaar men worden gezet en het laat zich niet aan- n, dal dót spoedig zal geschieden ook. Hot f verkeert geheel onder den druk van den lil tusohen. fascisten. oil socialisten cn spe- d de fascisten, die -over een soort leger van 1000 man moeten beschikken, doen zich gel- Aan. deze aangelegenheid wordt als het ro het algemeen belang roekeloos opgeofferd. ®öde en Bonomd hebben reeds tevergeefs ge- cht een kabinet te vormen; GioliWi is dol-blij ten alles te staan en wil dat blijven. Meda cn de Nava staan eveneens vrijwel voor een mislukking. Wie zal volgen? 't Is wel droevig, zulke geschillen onder één volk, gelijk men ook riet op Ierland, waar de Vrijstaatsche troepen nog altijd bozig zijn de re bellen te achtervolgen. Woderom is voor veer tien dagen de bijeenkomst van het parlement daarom uitgesteld. Hoewel minder bloedig, toont ook Duifcsch- laaud weer eens het beeld van inwendige ver deeldheid. Beieren, het land, dat altijd op Prui sen. heeft afgegeven als reactionair etc. maakt thans zelf zoo'n reactionaire periode door. We zouden kunnen zeggen als ieder laad, dat daad werkelijk kennis heeft gemaakt met het bolsje wisme, zie b.v. ook naar Hongarije. Beieren heeft het aangedurfd de rijkswet tot beveiliging der republiek, die m de gegeven omstandig heden in de eerste plaats was gericht tegen de kringen, waaruit de moordcentrales voortko men, eenvoudig om te zetten in een landswet tot beveiliging juist van de zo kringen, waar tegen de rijkswet is gericht. Met goheele uit- sohakoMng van het Rijksgerechtshof! Het spreekt vanzelf, dat geen zich zelf nog ©enigs zins respecteeren.de Rijksregeermg zich dat kan laten aanleunen. Hot optreden van Beieren be- teekont immers toch niet meer of minder dan oan aantasten van de fundamenten, waarop het complex, dat Duitsche Rijk heet, is opgebouwd. Overhaast gaat Berlijn echter niet to werk te gen Münohen. Het gaat boel kalm. Blijkbaar öveBheersobt de overtuiging, dat Beieren nog wel bakzeil zal halen en heft niet tot een breuk zal laten komen. Rijkspresident Ebert zal zelf de eerste poging leiden om Beieren op het goede pad terug te brengen, 't Zal wel weer in orde worden gebracht. In Polen is het nog altijd niet in orde. Wel iswaar heeft Pilsudski, het staatshoofd, den strijd tegen Korfanty gewonnen en heeft deze het premierschap neer moeten leggen, maar een regoering heeft Polen nog steeds niet, hoezeer ook dit land behoefte heeft aan rust en een krachtige leiding om er te komen. Beieren en het Duitsche ryk. (Van onzen Berlijnschen correspondent). Berlijn, 25 Juli. Duifcsohland kan maar niet tot ru6t ko men. Zoodra het vuur van dreigende con flicten, dat aan den eenen hoek is uitge broken, beteugeld is, slaan aan den ande ren kant weer de vlammen uit. De ernstige crisis, welke door den moord op minister Rathenau, het land tot in zijn diepste in nerlijk geschokt heeft, is juist voorbij of daar doet het conflict tussoben de rijks- regeering en het Beiersche kabinet nieuwe wolken boven den horizon samenpakken. Reeds eenige weken geleden heb ik bij mijn mededeelimgen over de ontdekking mn de monarchistische samenzwering in Duitschland, op de zonderlinge tegenstel ling gewezen, die sedert, die revolutie van 1918 en den revolutionairen strijd van het volgende jaar, tusschen Beieren en overig DurtschJand, of kortweg tusschen Münohen en Berlijn ontstaan is. Vroeger maakten de Beieren den Noord- Duit sohers. on vooral den Pruisen en den Berlijners het verwijt, dat zij militaristen en reactionairen waren, aanhangers van den verstarden machftstaat van den ouden adel, van het kastensysteem, en dat zij geen begrip hadden van de democratische wénscben der groote volksmassa's. Nu is het juist andersom. De Noord-Duitsohers, en ook West-Duitschland en de meerder heid der Zuid-Duitsohe bevolking, richten nu dezelfde verwijten tegen Beieren. De moord op Rathenau heeft allen welden- kenden in Duitschland de oogen geopend en tot de erkenning gebracht, dat Duitsch- 1 aards genezing en herstel in de komende jaren, slechts bij behoud van den republi- kcinschen staatsvorm mogelijk zal rijn. Dat leidde tot de krachtige bepalingen van de nieuwe wet tot bescherming der re publiek, die de rijksdag zooeven heeft aan genomen. Maar wat gebeurt nu? Beieren of veeleer de Beiersche regeering zegt: ,,Daar heb ben we geen zin in I We erkennen de rijks wet voor het Beier3che gebied niet F' Het is duidelijk, dat hierdoor de verhoudingen in het Rijk ernstig bedreigd worden. De Münchener regeering verzekert wel is waar ernstig, dlat er geen sprake van is, dat zij geenerlei bedoeling heeft rich nit 't Rijksverband los te maken. Zij is onaan tastbaar trouw aan het rijk. Zij wijst het verwijt van zioh, dat haar houding zon samenhangen met een streven, „dat ten doel zou hebben verandering te brengen in den grondwettig vastgestelden republikeïn- schen staatsvorm". In waarheid echter is het Münchener besludt zeer bedenkelijk. Men wil ginds in plaats van de rijkswet een eigen Beiersche verordening invoeren, die echter veel minder energieke maatre gelen inhoudt en die bovendien het nieuwe „staatsgerechtshof", dat als opperste rechtspraak voor de bescherming der repu bliek is ingesteld, ep die volgens de wet voor het geheele rijk moet gelden, voor het Beiersche gebied uitschakelt. Na de ervaring van den laatstea tjjd, zon dat echter heteekenen, dat een. doel treffende vervolging van .4© bedrijvers van misdadige aanslagen onmogelijk zou wor den, daar de rechts-radicale samenzweer ders zich in Beieren, evenals vroeger, vrij wel veilig zouden voelen, en nieuwe ge heime vereenigingen zouden vormen, waar door het den rijksbeambten, dié :hen op het spoor zouden komen, onmogelijk zou gemaakt worden hun onderzoekingen en na sporingen met succes te voeren. En in het voornemen der Beiersche autoriteiten, om aan dezen arbeid met alle krachten mede te werken, heeft men, openlijk gezegd, in overig Duitschland niet veel vertrouwen, juist omdat alle anti-republikeinsche plan nen in Beieren, zoo niet bevorderd, dan toch ook niet in voldoende mate bestreden en onderdrukt worden. De Beiersche regeering steunt op de „Sonderf'-rechten, die hij de stichting van het rrjlP in 1871, den afzonderlijken bondsr- staten voorbehouden bleven, en die ook door de Weïmarscke republikeinscne grond wet van 1919, bevestigd, werden. Men weet, dat Beieren steeds bijzonder ijverzuchtig deze Sonderrechten, zijn „staatswaardig- heid" bewaard heeft. Er moest eerst een oorlog en revolutie komen eer Beieren zijn eigen postzegels opgaf Men geloofde vroeger, dat men zich in Beieren er tegen wilde beschermen door Pruisen en en Pruisischen geest „opge slokt* te worden, en dat juist daarom cp Beïerens eigenaardige positie in het Rijks verband steeds zoo de nadruk werd gelegd. Nu echter is Beieren zolf „verpruist", terwijl Pruisen juist de kenmerken, die men in den keizertijd in Zuid-Duitschland zoc onsympathiek vond, meer en meer ver loren heeft. En nu wordt weer het „Beier sche karakter" onderstreept, terwijl Beieren in den grond der zaak in het geheel geen aanspraak meer op deze quaJificatie kan doen gelden. Het merkwaardigste is, dat men in München voortdurend verklaart, dat men zich niet door Berlijn'wil laten over weldigen. Alsof de rijksregéering, die wei is waar haar zetel te Berlijn heeft, een spe ciaal Noord-Duitspho of Berlijn^ckc instel ling is. Rijkspresident Ebert is een Zuid-Duit- scher, Rijkskanselier Wirth eveneens. Een ander lid van het kabinet, de voedingsmi nister Fehr, is een echte Beier. Maar dat doet er niets toe, in München blijft men er bij: het rgksministeris is iets Pruisisch. Men moet nu dit conflict ook weor niot al te tragisch opnemen. Het is in elk geval ■waar schijnlijk, dat er op eenof ander© wijze een goede oplossing zal gevonden worden. De rijks- regcering in Berlijn is heelcmaal niet van plan de situatie te verscherpen en het tot een breuk te laten komen. Zij zal vermoedelijk de goheele aangelegenheid van juridisch standpunt be schouwen en aan het Rijksgerechtshof in Leip zig do beslissing voorleggen. Daarmee zou in elk gevel tijd gewonnen worden, en men mag er op rakenen, dat do nu zoo verhitte gemoodc- deren dan langzamerhand afkoelen. Het is ook niet precies duidelijk hoe het Münchener Mi nisterie als het zijnerzijds de zaak. op de spits wilde drijven, rich den gang van zaken voor stelt. Want de regeering, dóe thans -in Beieren 't bewind voort, is volstrekt niet identiek met geheel Beieren. Hier hebben in de eerste plaats de arbeiders de sociaal-democratie, een krachtig woordje mee te spreken. De stad München zelf hoeft, zonderling genoeg, een. socialistische meerderheid in den Gemeenteraad en een socia- Dti hïittj/ op het Leulschc Perron tpn gerieve der reizigers. listisohen opperburgemeester. Niet ver van Münohen ligt Augsburg, dat met zijn in dustrieel©- en handels-bevolking in 't geheel niet op standpunt der Münchener regeering staat. Uit Neurenberg, dat met het overige Fran kische industriegebied de rijkdom van Beieren vormt, komen berichten over luide protesten tegen de Münchener machthebbers. De Rijn- pfalz tenslotte, het links van den Rijn» gelegen land, dat op 't moment door geallieerde troepen belet is, staat in 't geheel niet op 't standpunt der tegenwoordige Münchener parlemonts-moor- derhoid. Uit dit alles blijkt, dat de halsstarrig heid der Münchener regeering niet slechts een gevaar vormt voor 't Duitsche rijk, maar ook voor den staat Beieren zelf. Men stelle zioh eens voor, dat de Beiersche regeeriilg nieuwe ver kiezingen van den Landdag zou uitschrijven, waarbij eenerzijds :t parool uitgegeven zou wor den: „Bedoren blijft in t Rijk!" en anderzijds de leuze „Los van 't Rijk!" Het is duidelijk dat dit zou leiden tot droevige toestanden en groote verwarring, terwijl de uitslag waarschijnlijk in *t goheel niot mot de wenschen van de tegen woordige Landdagmeerderhoid zou overeen stemmen. Zoo ernstig zullen de heetgebakerde Beiersche patrofcten dan ook wel niet hun uit treden uit hot Rijk, waarvan de consequenties niet te overzien zouden rijn, overwegen. Maar zelfs wanneer men den toestand om deze redenen, met een zekere kalante be schouwt, valt toch niet te ontkennen, dat reodg nu tusschen Noord- en Zuid-Duitsch land een verkoeling ontstaan is, die men moet betreuren. De Beieren hebben diat reeds op gevoelige wijze ondervonden. In andere jaren kwam in de zomermaanden een stroom van bezoekers uit Noord-Du itschland naar het Beiersdhe bergland. Dat is dit jaar veranderd. Uit de meest druk bezochte bergplaatsen, waar men an ders nauwelijks een kamer en een bed mach tig kan worden, komen nu klachten, dat do vreemdelingen wegblijven en dat vooral de goede verwachtingen, die men dezen zomer van het bezoek aan de Obcrammcrgauer Pas siespelen koesterde, niet in vervulling zijn gegaan. De reizigers uit Noord-Duitschland hebben weinig trek om zooveel onvriendelijke woonden, over al wat niet-Beiersch is, aan te booten. Zij wenschen zich niet te ergeren. i En daarom gaan ze liever een eind verder, naar Duitsch-Oostenrijk do bergen van NoordyTirol en Yorarlberg, waar op het oogenblik de hotels en pensions geen raad weten om al de reizigers uit Noord-Duitsch^ land onder te brengen. Men heeft in Beieren met de vreemdelin gen, die toch heel wat geld in het land brach ten, vroeger den spot gedreven. De Beiersche politie heeft al sinds jaren de eigenaardigste maatregelen uitgedacht om den uit con ander deel des Rijks komenden het verblijf onpleizieriig te maken. De Mün chener politie schroomt zich niet om de vreemdelingen zoo nu en dan dwars te zitten. Hot kan den meest onscliulduigen mensdh, die in een hotel te München verblijf houdt, over komen, dat hij in het vroege morgenuur uit: z'n bed wordt gehaald en hem naar zijn legh mitatiopapieren gevraagd wordt. Dat alles was hot gevolg van het streven om niet te veel Bruisen in Beieren te laten. De Noot&- Duitschcrs hebben zich dat lang laten wel gevallen. Het mooie van het land, het oorsprong kelijke van do bevolking trok hun te zeer, eai ondanks alles, ook de eigenaardige be koring die van de stad München uitgaat. Maar langzamerhand ie het hun toch tegen gaan staan om zooveel dwaze belastingen te moeten betalen. En daarom gaan ze naar Oostenrijk. Dat zijn zeer ongewcnschte toestanden. Zij zijn natuurlijk niet op slag uit de we* redd to helpen. Want ook de tegenetellinj gen die hier ontstaan zijn, maken deel uit van de verwarring die door de revolutie in het leven zij geroepen. De geschiedenis leert dat in groote Staten de revoluties rich feitelijk over vele jaren uitstrekken. Do Fransche revolutie, die dn 1789 begon, ving eerst.in 1792 aan, raar bloedig uiter lijk te vertoonon. Ook Duitschland bevindt zich, wel besohouwd, nog in het stadium der revolutie, die nu reeds bijna vier jaar duurt. Wellicht zal zij zioh nog over vele ja-ren uitstrekken. Wij hebben gezien, dat ook een oorlog niet, zooals vroeger, na een bepaalden tijd ophoudt, doch een toestand in 't leven roepb, die jaren voortduurt. Roman van PAUL TRENT. Üit het Engelsch, door A. G. (Nadruk verboden.) j^hurslons" hebt ge vele dingen id, die u in staat zullen stellen „Cros- te helpen tegen ons." ^Misschien was dat de reden, waarom l'psby mij altijd trachtte over te halen toet hen te associeeren," zei Mark "ökend. ,»^r rijn mannen die zouden geaarzeld om, na een firma verlaten te zich met een mededinger te as- ^leeren," rield zij vol en hij zag met be- g8telling> dat zij boos werd. Lr zijn dwaze mannen," beweerde hij I spottenden toon. >En mannen met een fijn gevoé! van „Sluit u de vrouwen er met bij in D1J de mannen?" ■Zij beheerschte zich met moeite. w vriendin, miss Forbes, heeft het Crl KDif euve* geduid dat ik mij mot jk s y heb vcreenigd. Misschien kende zij «fvs 0r'^Landigheden, waaronder ik jChur- B0^ verliet." let tegenrinheb verteId" zei hernam hij vroolijk. 'ur Ultöe u haar die m^edeelen!" >n 3?et?. U dat toch ook ge had mets gedaan, waarover ik mij behoefde te schamen Ik hoop, dat het onderhoud voldoende onderhoudend is. Of zullen we een nieuw op touw zetten? A propos hoe vindt u Travers? Ik ken hem als vliegenier en hij was in dat op zicht buitengewoon." „Mr. Travers is een uitstekend bedrijfs leider." „Ik veronderstel, dat hij zijn positie kent. Dat is een uitstekende eigenschap in een administrateur". '„Waarin u altijd tc kort schoot," riep zij woedend. ,,Nu zullen we van onderwerp verande ren. Ik verlangde u nog eens woedend te zien en mijn wensch is vervuld. Nadat ik „Churstons" had verlaten, vond ik het leven een tijdlang heel tam." Betty greep haar courant en hield die voor haar gericht, om den blos te ver bergen, die haar wangen had overtogen. Het duurde eeDigen tijd voordat zij be merkte, dat het blad ten onderstoven was gekeerd, maar Marks scherpe oogen hadden de situatie opgenomen. Zijn ge zicht bleef echter ernstig en hij nam ook zijn courant op. Bij slot van rekening was zij toch maar een meisje en het was laag haar te plagen. Toen begon hij te denken over het plan, dat hij had gemaakt. Hij was op het punt tc trachten haar te be- nadeelen en het was vreemd zoo weinig wroeging als hij daarover gevoelde. Er kon een flinke vrouw van Betty Churston gemaakt worden.; maar hij meende, dat haar trots moest gebroken worden. Hij had er niet het minste vermoeden van, dat hij vele van de gebreken bezat, die hij in haar veroordeelde, en dat hij een even 'ernstige les noodig had als zij. „Hoe maakt uw moeder het?" Betty had plotseling haar nieuwsblad neergelegd en glimlachte lief, toen rij die vraag deed. „Heel goed," antwoord-de hij en nu werd hij op zijn beurt zenuwachtig. De verandering in haar wijze van doen was ook 23o plotseling en zoo onverwacht. „Ik ga haar eens opzoeken, als ik terug ben. U is toch. maar Keel gelukkig, dat u zoohi moeder heeft." „Dat heb ik ook altijd op prijs gesteld," antwoordde ihij ernstig. „Ik heb de mijne nooit gekend onge lukkig. Indien mijn. moeder had geleefd, zou ik misschien een heel andere vrouw zijn geworden. Er is zooveel, dat zij een meisje kan leeren Maar ik had een besben vader." „Ik kan mij den mijne niet herinneren. Er is zooveel, dat hij een man kan -leeren. Wij hebben beiden veel gemast." Tot zijn spijt zag Mark, dat rij de buiten wijken van Londen hadden bereikt. Hij zou gaarne langer van het gezelschap van dit bekoorlijke meisje genoten hebben, 't Was werkelijk een wonderbare verandering. De trein hield stil. Hij boog, greep rijn valies en haastte zich den coupé uit te ko men. Betfcy, dfïe geen kaast had, bemerkte plotseling, dat hij een koker had achter gelaten, welke waarschijnlijk schetsen be vatte. In een oogwenk was zij op het per ron en rende hem achterna. Hij wilde juist in een taxi-cab stappen, toen zij hem in haalde. „Uw schetsen," riep rij buiten adem. „Ik heb ze vergeten." „Ik zal terugloopen en ae voor u halen. WH u hier wachten?" Een oogenblik keken rij elkaar in de oogen. Maar slechts één oogenblik, toen snelde hij weg. En nu was hem het bloed naar het gericht gestegen. HOOFDSTUK XXH. Betty keek rond naar een taxicab, dde vrij was, en spoedig kreeg rij er een. Toen wachtte zij ongeduldig op Marks terug komst. 't Was vermakelijk, dat hij door haar toedoen weer zoo spoedig in het bezit van zijn schetsen was. Eindelijk verscheen hij en plaatste haar valies in de cab. „Ik ben u zeer verplicht vooral, daar ik over een paar minuten een afspraak heb met de Luchtvaart-Vereendging. Ik zou niet graag bekend hebben, dat ik de schet sen had verloren, die ik aan haar oordeel wilde onderwerpen. Nogmaals zeer be dankt. Goeden dag," zei hij rustig. Nadat Betty den naam van haar hotel aan den koetsier had opgegeven, sprong zij in de cab. „U was wel heel zorgloos. Ik zou nooit zoo iets van. u verwacht hebben. Adieu," zei ze tegen hem. Haar wangen hadden een blos, toen zij wegreed, en die bleef eenigen tijd, 't Was bijna één uur, toen zij het hotel bereikte. Zij had geen haast, want zij had! pas tegen drie uur een afspraak. In het restaurant lunchte zij op haar gemak en keek zij met belangstelling naar de chic gekleede vrou wen, waarbij rij hot contrast opmerkte tus schen haar stemmig, eenvoudig kostuum en het hare. Niet, d-at Betty niet van mooie kleeren bield maar zij had groot er en gewichtiger levensbelangen. Zij besloot eohter wat te gaan winkelen, als haar werk was afgeloopan. Stipt op de minuut ga? zij haar naam kaartje aan het kantoor af, waar de be ambte zat, met wien zij do afspraak had. Het duurde precies een halfuur voordat zij werd opgeroepen en Betty had er een hekel aan, als men haar liet wachten. Bij het zien van haar mooi gezichtje stond do beambte op. „Ik hoop, dat ik u niet heb laten wach ten," zei hij verontschuldigend. „Juist dertig minuten. Gelukkig is de tijd to Londen voor mij niet zoo kostbaar als wanneer ik thuis ben," antwoordde zij vriendelijk. „U komt voor uw 250-motor. Ik vrees, dat we u dio bestelling voorloopig niet kunnen geven." „Ik meende, dat het afgesproken was, dat wij die zouden krijgen," zei zij haastig. „Dat was niet definitief bepaald. De verschillende ontwerpen van luchtvaart machines volgen elkaa.r zeer snel op. Van morgen zag ik de schetsen van een motor, dien mij toeleek een groote verbetering op alle tot- dusver gemaakte." „U bedoelt dien van mr. Lendridge. U heeft alleen de schetsen gezien. Zij hebben geen motor op de proefbank." „Maar dat zullen zij spoedig wel hebben. Het lijkt mij raadzaam nog een poosje te wachten, voordat ik bestellingen doe." „En middelerwijl heeft mijn fabriek n-iets te doen. Ik heb op deze bestelling ge rekend." „Het spijt mij zeer," antwoordde hij veron tsch uldi gen d „Misschien kan u het zóó schikken, dat u mij ten minste een gedeelte van de be stelling opdraagt. Mijn motor heeft alle proefnemingen, die u verlangde, door staan. Tot dusver scheen u zeer tevreden te zijn," (Wordt vervolgd.),

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1922 | | pagina 5