No, 19110 LESD5CH DAGBLAD, Vrijdag 23 Juni. Tweede BSad. Anno 1922. Een vergeten Hoofdstuk. Ds verkiezing der Eerste Kamer. SPORT. KMI EN LETTEREN, (Nadruk verboden). Den 23e van Zomermaand (Juni), XVC twee en tseventich (1572). Vele jaren is het nu gele>d<en, maar afie de dag van heden brengt mij die Maan dag, de 23e van Zcanormaand, toen Leiden tjcok der elavernien, docrinne zij bij den Hertog© van Alva ende zijnen aanhang (varen) gehouden, van hem werpende" 1) des Prinsen zijde koos. We noemden dat toen Sint-Jansdag bevorens. Jk was kneohtje bij baas Pi et ens de vamioaamain, genoemd scheepmaker van Roomburg 2), had mijn boodschap bij Jan. Aalbertog de schoenmaker bij de Zijlpoort gedaan en kwam terug oner de Voste straat 3) om naar Kolterman de manden maker op clat Ploocih Oert 4) to gaan, waar ik mijn vriendje Gerrit zou. treffen ~>m te spreken over ons paa opgericht ven del jongens. ltpds was ik de Groemesteeg voorbij, ioou hij kwam aanhollen, mij wat onver- staADbaairs toeroepend en ik hem natuur lijk zoo vlug mogelijk te ge-moet. ,,Kom Willem, er zijn Geuzen voor die Hooek oetspoort 5) en do portier wil ze mat binnen laten." Daar moesten we bij wezen eoi als hazen Rapen we naar het groepje menschen bij dc poort, meest oudsohutters en dus burgers. We sahoven er tussöhen door, tot wij de twee binnenrondeelen of ronde torens voor bij waren. Tussohen de vier rondeel en der poort was een afgesloten binnenruimte, daar de torens door muren verbonden wa ren en in dait Zuidelijke muurtje was de bui tempoort. Door oen ophaalbrug en over een kleinen dam kwam men bij een hek, hamei of barrière genoemd, dat overdag opeai stond ais er geen vijand in de buurt was. Door deze hamei krwam men op den gel een weinig Zuidelijk van de „Hooge Zijde 6), den weg naar Alfon. lm de ruimte tusschen binnen en buiten- poort stocud Mees Harviks, oud-waoht-mees- er der in 1566 ontwapende schutting, met zijn slagzwaard, de vorige secretaris, Heer Jam van Hout 7), Heer Willem Jan lieyers van Heemskerk, oud-burgemeester, Huig van Alkemade S) en meer uitgewekenen. In het midden stond de poTtier der poort en achter hem de Geuzen hop man Jan Eylof van Groemngon met een breed oranjerood veldteeken (sjerp) om. „Maar goeie man," zei Mees," wil je Leidschen poorters den toegang tot hunne eigene stad ontzeggen?" „De orders van den Magistraatbe gon de portier. „Wou je ons nu gaan vertellen, dat de magistraat beval onze poorters uit te slui ten 1 Je weet tooh heel goed,, dat deze man nen niet op den Blauwen steen 9) ont- poorcerdl zijn, volgens oude cosbuume, dus hebben ze volgens onze privilegiën hun poorterrechten behouden. Wat zog jullie daarvan, Schutten, van Leyen?" „Gelijk he/b je" antwoordde Heynrick Adriaensz.de schilder. „Do magistraat moet hen toelaten. Laat ze maar binnen komen, we kennen ze." „Maar deze vreemde soldeniers", her nam de portier. „Willem de Graaf hebben we ook geweigerd". 10) „Wij zijn geen vreemde soldeniers, por tier!" bulderde hopman Jan Eylof. „Dit zijn primceknechten, in dienst van Zijn Vor stelijke Genade onzen stadhouder vanwege den graaf van Holland, Filips, ook Konink van Espanje. Doch deze kunnen zoolang wachten tot ik met den magistraat gespro ken heb. Mij, den gevolmachtigde van Zij ne Exc. den Prince, kun je toch toelaten". „Kom maar mee, heer Hopman", zei Mees. „Portier, je kent mij. Ik zal den hopman geleiden. Adriaan wil je als rot meester met deze vier schutten den portier bijstaan?" 11) „Daar heb ik niets tegen, is naar den regel", zei de portier; mijn plicht wil ik echter nakomen, dus haal ik de val brug op en sluit de buitenpoort; de hamei is al dicht. Help jullie me dan maar, Adri aan, Men kan iet te voorzichtig zijn en de ïïeeren zijn streng". Ondertusschcn de anderen, de Geuzen- hopman met Mees Haviks voorop en wij jongens er naast, begaven zich naar het stadhuis op de oude Breestraat, en met een tamelijk grooten troep kwamen wij daar aan. Nu dé Hoog Oertspoort dicht was, kon ik niet naar mijn baas terug dan door de I) Secr. Van Hout, 2) oudtijds ook her kend aan den naatm GravoLandde naam dateerend yam 835, 3) binnenzijde Vest wal toenmalige Heerensingel nu Heerengracht, 4) Hoogewoerd, 5) ter hoogte der Kraaier- et-raat G) Dit. vroeger begin der Hoogo Zijde heet nu ook Hoogewoerd, Plantage, H. Rijndijk. 7) Met do eerste Gouzen was Van Hout in Juni te Leiden teruggekeerd, Pruin, Leidens beleg b. '15, 8) met v. d. Werff ge holpen 't G euseoihuy 8 (2 Febr. 1567 in ge bruik genomen) buiten do Witte poort te bauiwem. 9) De bl. 6been was op Breestraat, tus sohen Maarsman- en Pieterskerkk. -steeg, tot in 1890 door een ring van. keien aan ge luid do witte steen was op de Visöhbrug ©n De Roode op de Haarlemmerstr. tegen over de Doonkerstoeg, waar de Schout van Marendotrp eertijds recht sprak. 10) Inderdaad: „De Gouverneur van Noord Holland j'hr. DiOcta rich Sonoy had!de te voTen aan die van Leiden gesonden Jonker Wil lem de Graaf, v. Gent, dan zij hadden ibem toet willen accepteeren vermits hij een vreemdeling was. Bor lë boek, le stuk hl. 379. II) 's Nachts of overdag wanneer het fioodig kon zijn, werden vier burgers ver ondersteld in elke poort te zijn, ze stelden soms een plaatsvervanger. Koepoort, waar ik juist niet rouwig om was want we wilden zien hoe het afliep. Jan Orlers en Willem Wijbrands kwamen voor het stadhuis bij ons staan, ze hoorden tot ons vendel cn samen floten en daarna zongen wij „van Wilhelmus". De schutters om ons heen hoorden het Geuzenlied en begonnen mee te zingen, zoodat hopman Jan Eylof, die zich bij den magistraat aan had laten dienen en buiten voor de middelste poort van het stadhuis wachtte, zich omkeerde en als bewijs .van instemming even de rechterhand als groet tegen zijn stormhoed bracht. Juist kwam oud-schepen Van Noorden aan en mogelijk boos over het Wilhelmus of omdat men niet vlug genoeg voor hem uit den weg ging, riep hij „Heb je dan niets te doen, dat je al len hier samenschoolt en brult Ik zou maar liever gaan werken. En die Haviks is er ook natuurlijk weer bij". „Zeker, heer Schepen, en met reden. Wij willen vrij zijn in onzen godsdienst en geen tienden penning betalen zonder onze toe stemming, evenals het pas bevrijde Oude water en Gouda, evenals Den Briel, Vlis- singen en Enkhuysen". „Waar bemoei jij je mee, kerel; laat aan den magistraat het regeeren over en houdt jij je bij je lepels, kannen, ketels en andere tinnegietersdingen. DAt zijn jouw zaken." „Tot mijn zaken behoort ook het hand haven mijner rechten. Wij willen onze ge schonden privelegièn terug en vrijheid van geweten dat krijgen wij onder den Prince". De andere schutten waren dichterbij ge drongen en riepen door elkaar: „Vivat die Prince! Vivat die Geus! geef ons een kerk en onze rechten terug" en nog steeds groei de het getal der poorters, veelal oud-schut ters. Plotseling voelde ik mij aan het oor trek ken en mijn baas riep: „Zoo bengel, sta je hier". „Och, baas Pieter, de Hooch Oerts poort is dicht, ik kan er niet uit en ze willen de Geuzen niet binnenlaten". De baas lachte en mij viel een pak van het hart, want ik dacht een geducht stand je te krijgen en naar huis gestuurd te wor den. „Er zijn tochJh al tamelijk wat Geuzen bin nen, Willem, als ik zoo oens rondkijk". Baas Pieter had dit tamelijk luid gezegd, zoodat de omstanders het hoorden en met een üieuik. slim gezicht meelachten. Men voelde zich in zijn element, het begon een lust te worden om to leven. Gerrit Veriaën of Lee uw ken, ons ander knechtje, drong zioh van achter den baas naar óns toe on daarna met Jan Ariërs (neefje van secr. Van Hout) naar de middelste stad hui spoort. Daar waohtto Moes Havicks op dein hopman Jan Eylof, die „binnenstond", zooals men 't noemde, als mon bij de Heeren kwam. „Wat wil jullie, jongens De vroedschap helipon Misschien kunnen ze wel wat raad gebru eken". „Ik wil' die trom d-aar halen'' zei Lecuwke", Om den Gcueznmansdh me© te dlaan. Wilt U zo niet oven aangeven „Daar zeg je zoo wat", zei Mees, ging naar binnen, greep een trom, die daar op een zak stond en bracht ze naar buiteb aan Leeuwfee. „Hier Als we klaar zijn weer terugbren gen. Mannen, we zullen ze wat muziek gaven mot de trom er bij. Van Wilhelmus 1 Vooruit Leeuwke, toon wat je kunt", en hij begon mot vervaarlijke stem te zingen, terwijl de andoren mee instemden. Juist hadden ze het tweede vers geëindigd, toen hopman Jan Eylof mot den voortref fe- lijkcn pensicharis, moester Paul Buys, naar buitan kwam, zeggende „Dat ick sal wederkeeren in mijnen regi ment" heet het van den Prince. Daar sta ik met mijn vendel voor de poort on vraag in den naam van zijne Exc. toegang, doch dë magis traat weigert. Poorters en schutters van Lcyden, Ghy dae Geus zijt, kamt mee op. Laat dc regeering hooren, dat gij het vreemde Alvasëhe juk ntfoddte zijt en evenals Gouda kort geleden, 'sPrinoen volk wilt inncmota". Dit was tot geen do ave ooren gezegd). Eerst meestor Paul Buys, dan dc hopman gevolgd door Mees en vele anderen, wij jongens ook, gingen de 20 treden der trap *12) op naar de „Paars of Pers", zooals de zaal heette, waan de vroedschap vergalde rdë. Bodes eta alles werd op zijde gcdlrongen. De Hoeren keken wat onrustig, teen we zoo binnenkwamen en buiteb werd1 dë me nigte oc»k niet kleiner of stiller, zoodat pen sionaris Buys aan Havicks vroeg het volk uit het raam toe te Toepen„stille te zijn, opdat men courtodselijcken syn versoech conde voor- draoghen''. Het loven buiten hield op cn mr. Buys sprak zachthens tot bhrgemeesteren en deze met do anderen, waarna Heer Tor.g van Broekhoven de secretaris, een stuk opstelde. Bulten was men weer eens met het Wil helmus beg (tanen. Dat lied van don Prince, misschien gemaakt door Ds. Adriaan Sara- via *13) later aan dc Leidsóhe Hoogeschool, mochten we tvan 1568 tot '72 niet zingen dan met groot gevaar, in 't verborgen, doch nu men de Spaansche ketenen verbrak, trad het vanzeftf alom te voorschijn. In de „pas" weriden dë poorters steeds on rustiger, omdat wo niet opschoten, zoodat Mees zeide JHouIdt je gereed met de trom". Doch de stevige burgemeester Willem Jansz. van Heemskerk, toen h^j bemerkte, dat men ongeduldig werd, maakte ee'n paar aanteekeningen op het document van secr. tan Broekhoven, sprak nadrukkelijk tot een paar anderen btj hem en stond op: „Eersame goede poorters ende vrienden! JVij, schout, burgemeesteren ahde ge- •12) Er was toen geen buiten-, maar een binnentrap. 13) Zie do verschillende etdien hierover in de helaas te onbekende werken van J. Post- Hmus Het Wilhelmus, Holland en do Revo lutie, enz. rechte der stadt Leyden, des graefschaps van Holland, Doen te weten, dat wij naer voorgaende deliberation met die van den rade ende vroedschappen deser stede besloten hebben te zweeren gehouw en getrouw te zijn aan zijne Ce. Mat., onzen allergnadigsten Grave, mitsgaders aan den Stadthouder van Hollandt, zijne vorst. Genade M. Heers die Prince van Qrangien, van syne Majesteit wettelrjck ende behoorleek gsordenaeert, alsmede aan de stad van Leyden." Zoo ongeveer begon het. Verder, dat vier vendelen eener nieuwe schutterij weer ingesteld zouden worden, waartoe voorai de voorstanders van dan Prince 2ouden he- hooren. dat de godsdienst vrij zou zijn, Alva en zijnen aanhang als vijandt beschouwd én geen soldaten, buiten wille der wethouderen ingenomen zouden worden, om de groote lasten, die deselve veroorzaken. Jan Eylof vertoonde toen zgn benoeming als schout, ondertaekend door Jhr. Adriaan van Swieten als 's Princen gevolmachtig de. Men moest hem wel als zoodanig er kennen, doch poogde het binnenlaten van het vendel uit te stellen o. a. belovende, dat Mees Havicks, minstens luitenant bjj een schutterij vendel zou worden. Docb Eylof en Havicks gaven niet toe en gesteund door de oud-schutters verkregen eindelijk onmiddellijke toelating, hoewel tegen den zin der meeste der vroedschap. (Zie o.a. Fruin, Van Vloten, Nuyens). Te bgrijpn is, dat wij jongens het ven del mee inhaalden, dat met een „oranje- blanje-bleu" vaandel (Hofdijk), dus de Princeliike kleuren, binnenrukte. De secr. Tois van Broekhoven gaf den fouricr van 't vendel van 81 man, de in kwartier ingsbil jettan voor een nacht, waarop de namen van burgers stonden. De soldaten begaven zich met de biljetten naar deze kwartieren en vroegen de bewoners om den weg er heen. De vendrig, zooals ik later hoorde, Filips Dircks van der Goude genaamd, stond voor mij en ik bewonderde zijn borstkuras, zwaard, helm en oranjesjerp; daardoor vroeg bij mij waar Claes Claessen woonde. Dat was een kuiper op de Hoogewoerd bij de Wielmakersteeg, dus bood ik aan dea weg te wijzen en was er wat grootsch op, naast hem te loopen. Gerrit vau Piaterse den la kenwever, liep ook mee. „Hoe heet je?" vroeg de krijgsman. „Willem Aelbrechtsz. Eerkh v, Heer ven drig." „Willem, dat is juist als onze Prince. En woon je dicht bij Claessen?" „Neen. Heer, ik werk bij baas Pieter Gerrils, de scheepmaker buiten de Hoog- Oertspoort." „Zoo, dan bouw jullie ook wel -een scheepje voor de watergeuzen?" „Neen, Heer vendr'g - a is nu warmoesman, want met het scheep-bouwen is het tegenwoordig niets gedaan. De baas zegt: Hebben ze geen schepen noodig, groen ten willen ze nog wol hebben." „Zeker, maar noem mij maar Flip of Dirksen. jong. Laat dat Heer vendrig maar, totdat je soldaat bent in oas vendel." Wfc' waren bijzijn kwartier aangekomen, dus bedankte hij ons voor het geleide on later hebben we hem nog dikwijls gezien. Tegen den avond was de baas weer naar 't stadhuis geweest. Eerst had der stede klok geklept en bij ondergaande zonne hadden ze van de puie van het stadhuis eene aflezing gedaan. Alle poorters en inwoners weiden gelast van nu, voortaan eenpaarlijk en eendrach telijk met melkander wacht te houden, tot ter bewaernisse ende beschermeziisse, deze stede en tot afwering aller beroerten, dio stad cn gemeente konden schaden. Alle manspersonen van 18 tot 60 jaren zouden worden ingeschreven. Een iegelijk werd op peyne van straff aen lijff ende goet verboden eenig ingezeten edel of onedel, overheid of bijzonder per soon, geestelijke of wereldlijke, met woor den noch werken iets te misdoen, te laste ren of te miszeggen; eenig huis, gemeen of eigen, kerken of kloosters noch godshuizen, binnen of buiten omtrent de stad met geweld of in eeniger manier van doen te schenden of eenigszins te beschadigen. Een yegelick moet hem vougen in onder- dajiicbheyt aan de overhevt deser stede in allo saacken en affairen, maar vooral int geen, in 't algemeen ofte elcx besunder het stuk van der dienst des konings, van der stede ende beider welvaren bevolen zal wer den. Een ieder moest de namen der vreemden te zijnent verblijf houdend binnen ,,'s daags zonneschijn" aangeven en dat niemand zon der verlof van het bestuur uit de stad mocht gaan. Tot handhaving der orde en schutters- tucht werd gelast, dat na het uitzetten der wachten, een ieder aan zijn gewoon werk most gaan, terwijl niemand, dan de op wacht zijnden, op de wachtplaatsen komen mocht, totdat hij zelf ter wacht werd op geroepen. Ter bekrachtiging werd op den blauwen steen een galg opgericht. De regenten konden echter hopman Eylof niet luchten, omdat hij dein stoot aan de be weging had gegeven en weigerden hem alle gelden, zoowel voor de oprichting of aan voering van het vendel, als voor het onder houd. Zij rustten niet voor ze hem de stad hadden uitgedreven, door hem en zijne sol daten na den eersten nacht, zélfs inkwartie ring te weigeren. Alle papieren waarin dos hopmans naam voorkwam lieten ze door den secr. van Broekhoven (Foy) vernietigen; Van Houten werd pas veel later weer secre taris. Orlers in zijn nauwkeurige eerste kro niek vermeld hem, evenzeer Bor spreekt over J. E. en zijn vendel. Van Vloten kent alleen den schout J. E., niet den hopman. W. J. Hofdijk laat het vendel binnen de stad oprichten, doch erkent J. Eylof als schout en hopman beide. Hooft en volgende hem: Duisdecker, vermelden den hopman E. en zijn vendel. Fruin zegt in zijn beleg v. L. bl. 40 en 41 duidelijk dat de hopman met zijn bende Geuzen den stoot aan de beweging gegeven had en dat ze niet rusten tot zij hem de stad hadden uitgedreven. Over het oordeel der burgerij (Fruin b. 40) en der schutters daaruit zijn de meeste geschiedschrijvers het eens. De leemten in dc geschiedenis van dien dag kon men vroeger in Leiden na eenige moeite hier en daar aanvullen, waar dit noodig was. Dit is wel steeds moeilijker, zoodat een verhaal van dezen dag, 350 jaar geleden, wel van pas is. F. E. H. GEBHARDT v. R. 179 So. Trenchard St., Yenkers, N. Y. (Noord-Amerika). Deze verkiezingen hebben een ov erwinning voor rechts opgeleverd, die eventjes 10 ze tels won, en nu 41 plaatsen der 50 in de nieuwe Kamer zal bezetten. Dit is een ge volg van de houding van den Vrijheidsbond. Zelf strijdend voor zich, Jiad deze Bond geen schijn van kans, zooals trouwens be wezen is, doordat, nu do Bond het heeft gedaan, hem slechts één zetel toeviel. Maar een compromis met de S D. A. P. werd niet begeerd met liet oog op zekere elemen ten in den Bond, vooral niet vlak voor de verkiezingen voor do Tweede Kamer Dien tengevolge werd in Noord-Holland het reeds gesloten compromis nog opgezegd een kwartier voor de zitting. Mevrouw M. BoissevainPijnappel, pen- ningmeesterosso van de Vrijheidsbondfraetie in de Noord-Hollandsche Staten, heeft daar door haar functie en lidmaatschap reeds opgezegd. Het resultaat is nu geweest, dat de Vrijheidsbond bij de herstemming soms blanco stemde, soms op rechts, soms op do S. D. A. P. en de Vrijz. Dem., maar in hoofdzaak het eerste. Een dergelijke verhouding als nu in de Eerste Kamer, heeft in onze parlementaire historie nog nimmer bestaan. Gevolg van samenloop van omstandigheden, daar de verhouding onder het volk geenszins zoo'n rechtsche meerderheid wettigt. Deze Eerste Kamer zit echter slechts voor één jaar, zoo de Grondwetsherziening in tweede instantie wordt aangenomen Want dan zal een nieuwe Kamer gekozen moeten worden op den grondslag van even- redig kiesrecht. De voorzitter van den Vrijheidsbond, mr. Dresselhuys, heeft gisteravond te Amster- dam een politieke rede gehouden cn daarbij een verklaring gegeven van wat gisteren bij de verkiezingen voor de Eerste Kamer gebeurd is. De voorgeschiedenis nagaande van het politieke stembusaccoord, dat tus schen de Vrijheidsbondsfractie der Noord- Hollandsche Prov. Staten en de fracties I der S. D. A. P. en Vrijz. Dem. was geslo ten, waarbij hij er op wees, dat men hiertoe ee.rst .overging, toen gebleken was dat do rechtsche partijen niet tot een aannemelijk accoord bereid waren, deelde hij mede dat in den lande, voornamelijk bij tal van poli tieke vrienden, een stembusaccoord mot de S. D. A. P. en de V.-D. werd misverstaan, Bedoeld was slechts een stembusaccoord tusschen do minderheden, doch van samen werking was geen sprake. Uit tal van telegrammen, welke het hoofdbestuur van den Vrijheidsbond bereikten, bleek echter, dat velen er in zagen een politiek samen gaan met de soo.-democraten. Toen dit overduidelijk bleek, heeft do Vrijheidsbond het-accoord om zuiver principieel© redenen en om te voorkomen dat tegenstanders zouden bctoogen dat de Vrijheidsbond hier uit politieke munt wilde slaan, ter hand having van de evenredige vertegenwoor diging in dc N.-Holl. Staten er voor ge zorgd, dat de beide aftredende soc.-demo craten en de beide aftredende vrijz.-demo craten herkozen werden. Spr. zeide, dat de Vrijheidsbond recht had op zijn besluit terug te komen, omdat hij zelf een offer gebracht heeft. Spr. be toogde verder, dat het best mogeijk was politieke munt er uit te slaan en in dit verband las hij een schrijven voor van mr. Heerkens Thijssen, voorzitter der R.-K. Statenfractie, (nu tot Eerste Kamerlid ge kozen) die, mede namens de Protestantsche fracties den Vrijheidsbond een voorstel tot samengaan had gedaan, waarbij den Vrij heidsbond zes of zeven zetels zouden wor den toegewezen als hij den rechtschen tw ee zetes in de Eerste Kamer zou toevertrou wen. Dit voorstel heeft de Vrijheidsbond echter afgewezen, omdat zijn StatenledeD inzagen, dat hun geen zeven Eerste Kamer zetels voor Noord-Holland toekwamen en bovendien omdat zij niet de gelegenheid wilden benutten voor dit cene jaar de vrijz - democraten en soc.-democraten uit de Eer ste Kamer te zetten voor rechts. Voor den Vrijheidsbond moet het in den lande muurvast staan, dat de Vrijheidsbon - ders geen band kennen, naar links, noch naar rechts. Het offer, dat wij gebracht hebben, zei spreker, heeft men uitgebuit. Men zij er gelukkig mee! Over een jaar spreken we elkaar weer. Hieronder laten wij eenig o persstemmen vol gen. De „N. R. Ot." zegt o.a.: De verkiezing vam 'de nieuwe Eerste Kamer, dio gisteren heeft plaats gehad, heeft een ver- rassenden uitslag gehad. Verrassend, doch, on danks het voor de liberalen vernietigend resul taat, verblijdend, omdat dozo uitslag is verkre gen dank zij den moed, door de liberalen in allo provinciën getoond, om zioh zolvon te zijn en zelfstandig te blijven. Na den uitslag dan uitvoerig te zijn nage gaan, zegt het blad: Het spreekt vanzelf, dat ook wij hel bezwaar er wol van inzien, dat nu in de naaste toe komst, met uitzondering van de forschc stem van den heer Smoenge, het lrberale geluid in de Eerste Kamer niet meer gehoord zal wor den. Toch golooven wij, dat het beter is zoo, dan wanneer de ten slotto prijsgegeven opzet van de NoordhoLlandscho verkiezing ware ge volgd, en er bij de gratie van socialistische wel willende hulp eenigo lihoralcn naar het Bin nenhol waren afgevaardigd. Wie, gelijk wij, niet in de eerste plaat9 op het resultaat van een verkiezing let, doch bovenal hecht aan do wijze waarop het resultaat is verkregen, ziet liever: dat do stem van de liberalen in de Eerste Ka mer oenigen tijd wordt gesmoord, dan dat zij kan spreken ten gevolge van oen accoord, dat' do meerderheid van de liberalen togen de borst stuiten moeL In de naaste toekomst, bij do vraagstukken, die dan aanhangig zullon worden moet liberale politiok bij herhaling en nog eens weer met het sociaal-democratisch streven in vinnig conflict komen. Wie dit' begrijpt, kan niet verlangen, dat één liberaal met socialis tische hulp op het groono kussen zou zijn ge bracht, of daarop gehandhaafd. De prijs, daen dc liboralen hebben betaald, is groot, maar het geen ervoor verkregen werd, is veel grooter. Het is zedelijke vrijheid, eai zuivere afbakening van de liberale positie in het land. En het blad besluit: Do Eorsto Kamer is nu vrijwel geheel aan de rechterzijde prijs gegeven. DAiir is de politieke winst, maar, ons dunkt, men zal er toch wel eenigermatc meo verlegen zitten. Wij voor ons verheugen er ons in, dat do rechterzijde er niet toe overgegaan is hij wijze van fooi aan de libe ralen enkele plaatsen over te laten. Do positio is nu naar alle kanten zuiver gebleven. En dat is een groot goed. dal ook practisch resultaat opleveren kan, omdat nu door dezen naar het geldend verkiezingssysteem vrijwel volmaakt logisohen uitslag, beter dan ooit te voren do onhoudbaarheid van het systeem aangetoond is, Het „Vad." zegt: Wij gunnen aan Rechts haar zoogenaamdo zege. De schrokkerige Gijs is altijd afschrik wekkend voor liet Nederlandse]]c volk geweest, en dozo overwinning zal een Pyrrhus-overwin- ning blijken te zijn. Toch vragen wij ons af, of de tactiek van den Vrijheidsbond wel dc juiste geweest is. Er was zeker geea reden om in eerste instantie een compromis met de S. D. A. P. aan to gaan Maar nu do poging, om met Rechts," op den grondslag van do beslaande partijverhoudingen tot een compromis to komen, door haar lust enn in troebel water te visschen niet geslaagd, was, kwam de vorantwoording daarvoor geheel voor rekening van hen, die, wat de billijkheid voorschreef, geweigerd hadden, en was ieder compromis om zich tegen dio listig heid to dekken, gerechtvaardigd. Slecht begrip zou de oorzaak van ontstemming daarover kunnen zijn, maar do Nederlander in doorsnco is niet zóó. of hij zou dat zeer goed hebben be grepen. Natuurlijk kan men zioh ook op een ander Btandpuht plaatsen, en zeggen: Laat Rechts maar van de omstandigheden misbruik maken, om naar zioh toe te halen wat haar niet toe komt 't Nodcrlandsche volk zal daar over oor dcelen, zooals verwacht mag worden, en dan, het is maar voor één jaar. Maar hier is juist onzo grootste bedenking; is het voor één jaar? Dio groolo rechtscho moordorhoid heeft het tooh in haar hand elk" voorstel van Evenredige Vertegenwoordiging te vorworpen. En men wordt er in verhand met liet thans gebeurde niet geruster op wat de be doeling van Rechts in de Eorsto Kamer ge weest is met haar verzet tegen do vastlegging van do Evenredige Vertegenwoordiging in de Additïoneolo Artikelen. GYMNASTIEK. O Reorganisatie van D. 0. S. Do Christelijke Gymnastiek- en Scherm ver* ecjiiging D 0 S. (Door Oefening Stork) heeft zich op voorste^ van haar directeur in overleg met het hoofdbestuur gereorganiseerd. Deze bloeiende verecniging, die thans reeds 300 loden telt, noemt wekelijks in ledenaantal toe. Reor ganisatie was dan ook beslist noodzakelijk. Zoowol do dames- als de heeronafdceJing wordt voorloopig ieder in 6 afdcclingen ver doold, n.l.: Je. sub-adspiranten, 2e. adspiranlen Juniores, 3c. adspiranten Seniores, 4e. sub- werkendo ledon, 5e werkende leden Junioros, 6e. Workondc loden seniores. Daarbij is bepaald, dat iedere afdeeling niet sterkor dan 30 loden mag zijn. Iedere afdeoling komt thans ook onder persoonlijken leiding van den directeur. Wordt een afdoeling sterker dan 30 leden, dan. hooft splitsing dier afdoeling ia A en B. plaats. Vorder heeft hot hoofdbestuur reeds een voor loopig programma opgemaakt voor de wmtcr- campagne. Er zullen twee groote propaganda- uilvooringcn gegovon wordon, n I één in De cember door dc damcsafdeoling on één door d<J heeronafdeeLing in Februari d. a. v. Bovendien zal ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan der veroeniging, waarbij dan tevens bet 15-jarig jubileum van eenige bestuursleden, alsook het 10-jarig jubileum van don directeur herdacht zal worden, een cere-avond worden georgani seerd. NIEDWE UITGAVEN. Het 7de stuk van De Bijbel, opaïeuW, uit den grondtekst vertaald door ei ouder leiding van prof. dr. H. Th. Obbiak, uit gave van L. L, van Looy, to Amsterdam, is uitgekomen. Bij do Mij. „Nitor", to Utresht, is uitge komen t kunstschrift Redisman, prauti cho voorbeelden voor school en werkplaats, door Goorg Wagner, mat medewerking van J. L. M. Lauweriks, directeur dor Kunstnij verheidsschool te Amsterdam. Aangegeven: wordt wat met de Redis-pen is te bereiken. Br; de firma J. B. Wolters, te Groningen Den Haag is verschenen Vijftig kartonmo dellen voor do lagere scholen ei voor hen, die zich bekwamen voor het diploma Han denarbeid door H. van Tongeren. F AILLISSEMENTEN. Opgeheven is het faillissement van N. vatf dor Pijl, te Zoetcrwoudo.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1922 | | pagina 5