De Millioenen van den Suiker-Koning. RECHTZAKEN. Burgerlijke Stand v. Leiden, VARIA. VRAGENRUBRIEK. (Van ome» Parjjschen correspondent). (5adruil verboden). Parijs, 16 April 1922. Twintig jaar geleden zon dit alles een „achtetof zijn geweest voor een melodrama, fschrijver'dan had kunnen betitelen: moderne paladijnen of de jacht op de fiOO millioenen der suiker-freule." poch ik wil het n geregeld vertellen. Het is 060 )>roman welke een inte- Lsanten kflk geeft in sommige ultra-cos- mopriitischo oplichterskringen („fatscenlö- w0" oplichters, die behoorlijk alles vermjj- wat hen in aanraking met den strafrech te; zou kunnen brengen) onzer dagen L'honneur aux dames. Eerst stel ik u de vrouwelijke hoofdrollen voor: madame reave Lebaudy (officieel: madame Delliere, want zjj *s me* ^ie€r Lebaudy nooit ge huwd geweest) en madame Sudrean geboren Delliere, zich noemende Jacqueline Lebaudy, i moeder en dochter. Jacques Lebaudy, was dezelfde, die als ^eizer van de Sahara" ook in Nederland jjjel van zich heeft doen spreken. Onmetelijk m dank zij de suiker-fabrieken van ^ijn vader, en lichtelijk van Lotje getikt, dank -j, deu uitspattingen zijner jeugd, had de be# Jacques Lebaudy het groofcsche idee opgevat: op zijn eentje, voor eigen reke ning en risico, te gaan koloniseeren. en midden in de Sahara eea model-keizerrpk ta stichten, een ideëel 1 and-van-Kokanje, waai hij de, alleenheerscher zou zijn. Hij kocht een paar, door grootere mogendheden diD de zijne, afgedankte oorlogsschepen, kaande deze met de noodige equipage, trepen en een landingsleger, en nam zon der slag of stoot, het terrein in bezit waar op hij den blik geworpen had. Hij liet er een paleis neerzetten voor een paar millioen, eet de noodige „regeering i'-gebouweadaar omheen, een "kerk, een palace-hotel en drie of vier straten amttenaarswoningen, enga geerde een stelletje ministers, gaf een „Staats-courant" uitEnfin, dit alles be hoort reeds lang tot het verleden, on staat trouwens slechts in een zeer ver verwijderd verband tot mijn geschiedenis. Het jonge keizerrijk werd tferontacht- ïaamd door dengeen die het uit den grond gestampt had, toen hij eenige maanden later ach weer tot andere droomen aangetrokken gevoelde. Jacques Lebaudy zwierf over den aardbol, die hem te klein leek voor zrjn fan- taisie, tothjj op een goeden dag defi nitief naar betere gewesten verhuisde door dat zijn minzame onwettige gade,hem morsdood schoot. De minzame onwettige gade, dat is dezelfde madame veuve Lebaud3' die de hoofd persoon is van mijn drama. Zt werd vrijgesproken de jury oordeel des dat het geen moord was en sedert doolde zq met haar dochter Jacqueline heen e weer tusschen Europa en Amerika, op jicht naar de erfenis, welke al te cugalante öttuteurs-teofcamentair haar betwistten. Zoo ontmeetten beide dames, op een trans- 'kiantiscben stoomer, de hoeren Sfadreau vai® en zoon de manlijk© hoofdrollen. De heer Sudreau~senior is een type, in de dubbele beteekenis van het woord. Lan ge jaren geleden was hij uit'een of anderen duisteren provincie-hoek naar Parijs geko men, vast besloten in de hoofdstad for tuin te maken. Hij debuteerde er afs bour- m. Hjj richtte een keurig bureau inx in d? rue Saint-Marc, in het brandpunt van de zakenwijk, waarheen hij speeulatie-en-an- dere-beursopsratie-beiuste klanten trachtte te lokken, en in afwachting dat dezen zich zou den komen aanmelden gokte hij voer eigen rekening. Zijn vrouw, weduwe van een boek drukker, bezat een millioen, dat zij had mee gebracht als huwelijksgift, en dat op de beura wegsmolt als sneeuw voor de zen. Weduwnaar geworden met twee kinderen, e» zoon en een dochter, wist do bankier het vertrouwen te winnen van een zijner kliënten, e^noude jongejuffrouw, wie hij voorstelde het half millioen dat zij bezat te doen fructifieeren, terwijl hg haar tege- lijkertgd zijn fortuin, zrjn hart en zijn hand aanboodDe hand heeft zij tot cp den huidigen dag behouden. Daar liet met de beurszaken maar steeds r.iet vlotten wilde, liet do heer Sudreau Mer- curius verder met rust, en schoot een andere pijl af van zijn wel -voorziene boog. Dat was do tijd toen men op alle straathoeken in Darijs een violet-kleurig affiche zag ver- ^hjjnen, waarop de voorbijganger las, on der den Amerikaausch klinkenden naam: Har- r,s: „il voit tout, entend tout, nul ne s'en donte." De zonder dat iemand het vermoedde alles ziendo en alles hooiende Harris was niemand anders dan de heer Sudreau iu eigen per- toon. die detective geworden was. Detective zijn, is een haantje, dat vooral zooals het te" Parijs worde- opgevat, v.'aar het op enkele uitzonderingen na be rekent: van chantage leven heel wat min der financieel risico oplevert dan beurs speculatie. Het eenige risico in dit bedrijf is een .blauw oog of in het ergste geval ce'i grauwe erwt in uw hersenpan. De heer Sudreau, die steeds „groot" zag (dat had hij met den heer Jacques Lebaudy gemeen, wiens opvolger-in-de=liefde bij me vrouw Delliere hij worden zou), en die droomde van een detectivc-bureau als dat van Euros in Amerika, met vertakkingen over de ganse he wereld, een leger van 5 h 6000 stille dienders, enz., begon althans met een verstandige zet en engageerde als chef van kei personeel een ou-i-commissaris van de vi Générale: den heer Louis, een fat soenlijk man, in geheime politie-zaken door kneed. Daar hem echter de middelen ontbra- k&r^om de onderneming op werkelijk breede ie^t te schoeien, liep het niet storm met pressante klanten. Maar dat hinderde niet. 3His had den vasten wil, het lot te for- -.en ^ad hij ook al geen duiten, n^;'n2r!3kheid en verbeelding bezat hij ge- gvng het gerucht, dat het Harris tine' i 111 ^en.s^ van don monnik Itaspou- ■*-- 22L_d^en belast wajs^geworden cm te waken over het leven van den Tsaar en diens gezin, en dat hij slechts door een wonder was ontsnap^ aan de tragedie, waarin de Russi sche keizers-familie den dood had gevonden. Deze legende, -handig uitgezaaid en gecol porteerd, bracht eenige bezoekers in de bu reaux aan de rue Saint-Marc, doch oog weer niet voldoende om de uitgaven van den my- sterieusen detective, en de kosten van zjjn Parrjsch hoofdbureau en zijn filialen in de provincie te dekken. Hg moest, coüte que coüte, een andere reuzen-reclame verzinnen, welke hem een wereldvermaardheid zou pe- zorgen en hem tot de evenknie stempelen var. Burns. De reis van Carpentier naar 'Amerika, waai' de populaire Fransche bokser zich ging meten met Dempsey, leek hem daartoe een sehoone gelegenheid. Hij liet dus urbi et orbi verkondigen, dat Carpentier hem had aangezocht, niet alleen over zijn persoonlijke veiligheid en die van zijn manager eu zijn trainers te waken, doch zelfs ook een oogje in 't zeil te houden, dat de voorwaarden waarop de beroemde match aanvaard was, loyaal werden nagekomen. Teneinde deze belangrijke en delicate opdracht mar behoo- ren uit te voeren, scheepte Hemd Sudreau, aliaei Harris, zich in met Carpentier. Men zag hem erg druk en gewichtig doen in het kamp van Tex Ricard, en den Fransohen kampioen overal volgen als zijn schaduw. Het was op den terugtocht naar Europa dat vader en zoon Harris-Sudreiu toeval lig!?) samenreisden met de in den aanhef dezes genoemde weduwe Jacques Lebaudy en haar dochter Jacqueline. Onze Franse he Sherlock-Holmes had, zoo schijnt het, ook al een., vroeger de vrouw ontmoet die bijna gedurende een blauwen Maandag keizerin der Sahara was geweest. Hij herinnerde zich aan boord plotseling, dat hij aan haar was voorgesteld geworden vijf en twintig jaar geleden, en de kennismaking werd op de aangenaamste wijze hernieuwd. Zoo aange naam, dat er een flirt van dö beide kinde ren uit voortkwam, en datenkele maan den later, in October 1921, terwijl Roger Sudreau zich verloofde met Jacqueline Le baudy, de groote Harris opnieuw naai Ame rika steVende, ditmaal met een volmacht van mevrouw Lebaudy in zijn portefeuille om haar zaakjes in orde te brengen. Ik maakte nl. reeds melding van de hin derlijke verwikkelingen welke de weduwe had met de executeurs-testamentair van haar echtgenoot. Jacques Lebaudy had niet den tijd gehad om zijn fortuin heelemaal op te maken, en er was een peulschilletje overge bleven van 500 a 600 millioen, waarvan aan Jacqueline 2/3 en aan Jacqueline's moeder 1/3 toekwam, doch waarvan zij maar steeds geen cent m hancien Konden Krijgen. De heer Lebaudy was al sinds twee jaar verscheiden, en men weigerde aan zijn weduwe zelfs een maandgeld van 2000 dollars voor haar doch ter, terwijl er op de nalatenschap al 25 mil lioen proceskosten drukten. Harris slaagde er niet in het zaakje op te knappen zooals hij wel wenschte. Tot cp heden heeft mevrouw Delliere nog immer geen sou getoucheerd. Wel heeft de detec tive naar hjj zegt, haar een millioen voorge schoten. Intusschen betrokken beiden een aparte- ment in de rue Camoens, terwijl Roger en Jacqueline in het huwelijksbootje stapten althans in de burgerlijke helft van dat boot- tje, want „men was overeengekomen", ver telde Harris aan den verslaggever vaa'een dér bladen, „dat de kerkelijke inzegening zou plaats hebben tegelijk met die van het voorgenomen huwelijk van mevrouw Le baudy en mij, (lat op drie maanden later, eindo Maart, bepaald was." (Er was n.l. deze klekia^moeiljjkheid, dat de heer Harris nog steedsgehuwd was met de dame van het half millioen!) De ontknooping van den roman is voor- loopig deze: Zo^ tendrement hield Jacqueline van Ro ger, dat dezer dagen beido vrouwen plotse ling verdwenen, den detective en zijn zoon zonder haar adres achterlatend, juist nadat mevrouw Lebaudy nog een kleinen cheque ad fra 50.000 van haar a.s. echtvriend had geïncasseerd. Het geval wordt nog cosmopolitischer en pikanter, wanneer men weet, dat de ylucht werd beraamd met behulp van een Egyptische kaartlegster, een zekere madame Lokkah (aan wie ook alweer een schilderach tig hoofdstuk vau een Parrjscben zedenro man zou zijn te wijden), en dat de dame? ver dwenen io gezelschap van den kolonel Boin, een anderen modernen paladijn, die, na voor rekening van het Fransche gouvernement zender veel succes jacht gemaakt te heb ben op bolcheviki aan de Moermans-kunt, zich had weten te doen aanstellen tot parti culier secretaris van mevrouw Lebaudy en tot toezienden vocgd (o, ironie) van Jacque line. Hij genoot van mevrouw Lebaudy die nog steeds geen sou toucheerde een maandgeld van 3000 frs. wist haar boven dien een schuldbekentenis te ontfutselen tot een bedrag van eenige honderd-duizenden francs. En ten slotte: De klap op de vuurpijl is de glimlach, waarmee de detective ten slotte aan den reporter die hem bezocht ver klaarde, dat de schuilplaats der beide dames hem natuurlijk bekend is hij toch „weèfc alles, hoort alles, zonder dat iemand het vermoedt" dn' hij die echter aan geen sterveling zal vr.^arpen, zelfs niet aan zijn zoon, en dat zijn schoondochter de haar tos- komende twee derden van de erfenis hiefc in ontvangst kan tt""*1 zonder de toestemming van haar man, zijn waardigen zoon Roger. Dit laatste kan wel waar zrjn. En dat zou dan weer veel goedmaken aan de reputatie der handigheid van den grooten speurder. LEO FAUST. KANTONGERECHT TE LEIDEN. Heden werden voor het Leidscbre .Kanton gerecht 105 zaken behandeld, waaronder 90 voor de openbare zitting en 14 kinderzaken C. A. E., schipper, die aan de Leidsch® veemarkt een negen-tal varkens, lijdende aan varkenspest leidde, was niet verschenen Gehoord werd de adjunct-directeur van het Openbaar Slachthuis, alhier, Verkerk, waarna dc Ambtenaar bij verstek eischte f 10 subs. 5 dagen. M. W. D., vrouw van K., te Katwijk aan Zee, hoofd eener bakkerij, had moeten te recht staan wegens het te vroeg laten wer ken van den bediende Dubbeldam, broeder van den patroon. Beklaagde was niet ver schenen, doch de getuige Dubbeldam zei- de dat hij wel voor in de bakkerij was, maar niet had gewerkt Hij had tot zes uur gerust op een zak meel. Deze getuige had echter tegenover de verbalisanten anders verklaard. De Ambtenaar eischte f 5 of 2 dagen hechtenis. C. de J, te Amsterdam, was ten laste gelegd, dat hij, rijdende op een motorrij tuig op vier wielen, onder dc gemeente Sas senheim, zonder signaal te geven, was voor bijgereden eenige wagens met stroo en toen een wielrijder, die van den anderen kant kwam, heeft aangereden. Beklaagde zeide, dat hij herhaaldelijk signalen heeft gegeven doch dat de voerlieden geen ruimte gaven. In deze zaak werden verschillende getui gen gehoord, waaronder zekere Takkert uit Den Haag, die werd aangereden, waardoor hij nogal ernstig werd gewond en het rij wiel vrijwel vernield. Hij zou het rijwiel pad hebben gehouden, doch kon dat niet, doordat het stroo buiten de wagens uitstak Hij wendde zich toen rechts van de wagens on werd daarop onmiddellijk aangereden. Een signaal hacl hij niet gehoord. De werk man Van Zoen, die daar in de nabijheid ge werkt had, verklaarde, dat beklaagde niet had get-octerd. Het rijwielpad kon de wiel rijder niet berijden van wege de scherpe bocht van den weg daar ter plaatse en het uitsteken van het stroo der wagens. Zijn meening was, dat de schuld lag bij den auto mobilist. De bestuurder van den eersten ebroo- wagen Rodenburg, dio naast den wagen liep, had ook geen toeteren gehoord en toen hij het ongeluk zag, zeide hij dadelijk tot beklaagdeDat is uw schuld. Beklaagde had nog eon getuige k dé- charigo laten dagvaarden, doch deze was niet verschenen, doordat hij ziek was. Daarom werd de behandeling geschorst tot 8 Mei. T. Z., bcterhandelaar te Voorschoten, had boteir geleverd in een verpakking, zon dor dat daarop het werkelijk merk was aangebracht Beklaagde bekende. Hij was pias begon nen met dezen handel. Hij wist niet, dat hot niet mocht. Eisch f 4 of 2 dagen. G. V., winkelier te Leiden, had, volgens proces-verbaal, zijn leerplichtig zoontje chocolade laten verkoopen op db markt. Beklaagde bekende, doch het was een zeer onschuldige overtreding. Zijn dochter die hot anders doet, had juist oen boodschap verricht Eisch f 5 of 3 dagen. Beklaagde vond het wel hard, dat iemand die zijn best doet voor zijn gezin, zoo moet worden gestrafd. J. van W., meubelmaker te Lei don, had met een handwagen ge-reden door de Grcie- nesteeg, waar dit verboden is. Eisch f 0.50 of 1 dag. L. D., te Rotterdam, etond terecht we gens het rijden met een automobiel langs die Breestraat met een snelheid van 23 K.M. per uur, althans sneller dan 15 K.M. Beklaagde had geen snelheidsmeter, doch hij meende, dat hij slechts mot ma tige vaart hadl gereden. Nadat een tweetal agenten waren ge- 1 hoorei, oischto de Ambtenaar f 10 of vijf dagen. De beklaagde zeide, dat z. i. in Leiden de controle niet deugt. L. P. v. d. D., lood- en zinkwerker te Leiden, had, volgens het proces-verbaal, door een werkman Zaterdagmiddag arbeid laten verrichten in het gebouw van den P.-K. Volksbond. Beklaagde zeide, dat hij hel herstellen van een ploset, waarin dit werk had bestaan, als spoedeischend be schouwde. Wel was de boodschap vroeger tot hem gericht, doch hij had er geen ken nis van gekregen vóór Zaterdag. De Ambtenaar vroeg ontslag van rechts vervolging. Ia C., koopman te Leiden, stond terecht wegens dierenmishandeling: het ve.voerdn van nuchtere kalveren, die op pijnlijke wijze waren gebonden, onder de gemeente Voor schoten. Beklaagde ontkende dit. Hg had de dieren zeer los gebonden, zooals hij het altijd deed. Volgens zijn opvatting lagen is die- rep zacht en gemakkelijk. Eisch f5 of 3 dagen. Beklaagde was daarover niet tevreden. H S„ eveneens koopman te Leiden, stond voor hetzelfde feit terecht. Deze beklaagde zeide, dat* de verbalisant, die hem be keurde. een marechaussee was uit een andere streek van het land, die hier niet met dc toestanden bekend is. Ook' deze be klaagde verklaarde, dat de dieren niet kwel lend zijn behandeld. Hij meende, dat ge bonden vervoeren beter is dan vervoeren in een zak. Als deskundige werd gehoord de adjunct- directeur van het Openbaar Slachthuis de heer Verkerk, die ook verldaardö, dat bin dend vervoeren, mits niet strak gebonden, beter is dan een andere wijze van vervoer. Eisch f5 of 3 dagen. Uitspraak over veertien dagen. KANTONGERECHT TE ALPHEN. Behandeld werden 73 zaken. 20 Maarfc jl. had B. W. B., wonende- te Rotterdlam, als be&tuurdrr van een vierwielig motorrijwiel op den Ziendewcg geraden, terwijl deze weg voor dergelijke voertuigen is afgesloten» Beklaagde die zeide, dit geweten te hebben doch op order van zijn tijdelijk patroon de heer v. V. daar te hebben ge reden. De boete welke bekl. kreeg, wilde hij betalen, doch in hoeverre bekl. dit op genoemde persoon kon verhalen kon hij niet zeggendaarom luidde do eisch f 2 of 2 dagen. J. de B., wonende te Ter-Aar stond terecht, dat hij rijdende met een honden wagen, niet voldoende heeft uitgeweken voor en achter hem aan rijdende motorfiets terwijl hij tevens niet in het bezit was van een nummerbewijs. Op 50 meter afstand, aldus getuige, heb ik signalen gegeven toen hij dit echter-niet hoorde of niet wilde hooren, heb ik geroe pen, waarop hij eindelijk een weinig uit week echter nog lang niet voldoende, met het gevolg dat een der honden, toen ik passeerde, een stuk uit mijn pantalon scheurde. Op een desbetreffende vraag van den kantonrechter antwoordde bekl. dat hij alleen het roepen hoorde, hierop onmiddel lijk van den wagen sprong en uitweek tot op do helft van het paardenspoor dat in 't midden van don weg ligt. Dit werd er kend door de getuige. Wat hot nummer- bewijs be-treft, dit was niet in zijn bezit. Een zijner broers had het, daar ook dezen dikwijls mef. den wagen rijdt. Eisch, voor het niet voldoende uitwijken 3 dagen hech tenis. Het woord is aan den verdediger. In ccn tweetal huizen toebehoorende aan G. C. S. te Alph en, was geen gelegen heid t-ot afwatering terwijl B. en W. in een schrijven op dezen toestand hadden ge wezen en ge 'gd dat deze verbetering be hoefde. Bekl. wist niet wat te doen, daar in do straat, vanwege de gemeente geen rioleering is aangelegdin het andere ge val zou deze in een aan een ander toobe- hoorend terrein moeten aangelegd worden. Hieromtrent moet bekl. den gemeente-ar chitect raadplegen. Eisch 2 maal f 20, of voor iedere boete 10 dagen. Yan de gebeoorte van een doohtertje had J. G. de B., te A 1 p li e n. geen aangifte ter secretarie gedaan. Bekl. zeide, Zon dagsnachts daarop met do motorboot te zijn weggevaren en hij had voor aangifte geen 'jd gehad. Eisch f 5 of 5 dagen. J. v. W. had een tweotal huizen te Zwammerdam verhuurd a f2.75 per week, ondanks het feit dat de huurcommis 6ie daar ter plaatse een maximumprijs van f 2.25 had vastgesteld. De huurders werden gehoord doch deze achtten het in 't geheel geen hoogen prijs en waren or dadelijk op ingegaan. Eisch f20 of 10 dagen. De huurcommissie van Zwammerdam, ai- dus de verdediger, heeft wel een weinig haar doel uit heb oog verloren. Zij is in het leven geroepen om te hoog gestelde eischen tusschen huurders en verhuurders tegen te gaanhiervan is in dit geval ech ter geen sprake ;-aan genoemde huizen zijn eenige jaren geleden groote onkosten ge maakt, on de huurprijs is voor de e zeer goede huizen in ?t geheel niet hoog, wat wel moge blijken, dat één huurder zelfs gaarne f3 per week gaf indien hij het voor 5 jaar mocht hureq,, daarom verzocht de verdediger lagere boete. G. v. B., te A 1 p h e n had sterken drank verkocht zonder hiervoor verlof te hebben. Bekl. meende dat wanneer hij de drank in geheele flesschen verkocht, hij hiervoor geen verlof behoefde te hebben. De eisch luidde 2 m. f 50 of 2 m. 20 dagen. Door B. en W., van W oubrugge was aan D. W. aldaar bericht dat aan een drietal huizen, hem in eigendom toebehoo rende verschillende verbeteringen moesten aangebracht worden. Bek!, beweerde dat hij nooit huur ontving e-n deze huurders niet uit het liuis wist te krijgen. Om deze reden had hij de vei beteringen niet aan laten brengen. Eisch 42 m. f0.50 of 42 m. 1 d Tusschen Zwammerdam en Alphen op den rijksstraatweg kwam de aanhangwagen van een vrachtauto in botsing met een graamvagen met het gevolg dat dc wagen belangrijke schade ondervond. De bestuur der van de aanhangwagen zeide dat hij door de gladheid van den weg niet voldoende kon uitwijTcen, - wat echter werd tegenge sproken door den getuige. De eisch luidde f 10 of 5 dagen. Y»Tegens het rijden zonder liebt was ver- baliseerd W» B. te Leimuid en. Bekl. zeido echter op dien datum niet op den weg welke in het verbaal stond aangegeve n ge fietst te hebbenhetzelfde verklaarde A. J. K., welke voor hetzelfde geval was gedag vaard Daar de verbalisant echter niet aan wezig was werd deze zaak aangehouden tot een volgende «zitting. ONDERTROUWD: H. Th. Kuypers'jm. 37 j. en J. J. A. Goddijn jd. 29 j. J. H Haring jm. 22 j. en J. M. M. Ehrenbuvg jd. 29 j. G. Rosier jm. 23 j. en C. Dobbe jd. 21 j. C. Verbeek jm 26 j. en M. G. Weyormans jd. 30 j. K. Jiempl jm. 26 j. en T. C. Hak jd. 19 j. A. G. Meiswer jm. 24 j. en C. M. Evers jd. 28 j. B. Freeke jm. 21 j. cn N. A. J. Voorbij jd. 17 j. J. J. Wijsman jm. 27 en- M. G. J. v d. Meel jd, 25 j. G. Bijnap pel jm. 24 j en S. C. Kaapaan- jd. 23 j. G. Of ten jm. 24 j. en A M. v. Eigon jd. 22 j. B. de Groot jm. 43 j. enB. Zwanenburg jd. 41 j. H. Voe jm. 23 j. en S. Kallenberg jd. 22 j. L. Mcijering jm. en M. J. Breebaarl jd. 30 j. C. C. M. Maat jm. 33 j. en J. H. M. Jansen jd. 26 j. J. G. Streng jm. 28 j. en J. Molen- broeks jd. 25 j. J. v. d. Berg jm. 24 j, en A. W. G. do Nie jd. 28 j. H. de Ridder jm. 23 j. on J. v. d. WTallen jd. 20 j. G. Nieu- wenhuizen jm. 2G j. enJ. M Storkenburg jd. 27 j. F. J. de Jong jm. 27 j. en M. J. Bree- develt jd. 28 j. L. P. Hemerik jm. 23 j. en B. G. Verhoogt jd. 21 j. H Bink jm. 26 j. cn E. W. v. Oosten jd. 25 j. R Ranselaar jm. 28 j. en J. v. As jd. 27 j. H. Hoekx jm. 27 j. en H. J. BAeajot jd. 23 j. J. Koek wedr. 40 j. en A. C. de Laai jd. 35 j. A. Bavelaar jm. j. en M. E. Rcalandsg jd. 19 j. M. P. v. puuren jm. 41 j. cn J. Sloos jd. 35 j. Zwarte diamanten in den vuilnishoop. De Berlynscho correspondent van net ,.Hbl." vertelt van zijn bezoek aan een la- bneksinstallatie, waann sedert enkele Ke ken uil de slakken, het overblijfsel van de gedeeltelijk verbrande steenkolen der loco motieven, nog weer steenkool wordt afge scheiden, die in "kwaliteit niet onderdoet voor die, welke oorspronkelijk in da vraat zuchtige muilen der trekmonsters gewor pen werd. Do fabriek bevindt zich te Eidelstedi, een voorstadje van Hamburg, waar de fa briek der „Hamburger Brennstoif Ve.w. r- tung G. m. b. H." haar installatie heeft ingericht. Omtrent het resultaat deelt de corres pondent mede, dat door een nieuw systeem „Leopold Meguin" vroeger (o.a. bij Krupp) reeds bekende stelsels, om door middel \an spoeling, dan wel scneidmg langs rnagne- tisci.en weg. steenkool en onbranuba.e over blijfsels in de slakken der loconut«ef-asch van elkander te verwijderen, zoo ge.ukkig gecombineerd is, dat spoedig zal bhjken, dat landen, die arm aan steenkool zijn, daardoor een werkelijk b©iangnjke bespa ring zullen kunnen bereiken. Op de magneettrommels blijven bij do electro-magnetische sorteeringea de s akken aan een sterk1 magneetveld hangen, tenv(jl daarentegen de cokes van den magne.ischoü stroom geen invloed ondervindt. Deze mag netische sorteering is echter alleen bruik- baa~ voor slakken, die fijn van korre! zijn. Voor de grove moet men het maguetiscn© spoelsielsei toepassen, dat op het verschil in soortgelijk gewicht gebaseerd is. De scheidingslijn loopt ongeveer tusschen kor rels van 20 tot 100 m.M. voor do natte en beneden de 20 m.M. voor de drogo afscheiding. De brandbare kolen, die bij hot natte proces te voorschijn komen, worden zon der verdere bewerking verkocht; de fij nere kolen, die van den drogen trommel afvallen, worden door bijvoeging van wei nig pek en meer kolenstof tot briketten verwerkt. De fijne slakken bij het droge proces overblijvend, dienen voor de labri- catie van bouwsteen, de grove slakken van het natte proces voor wegen en voor de bereiding van slakkenzand. Wat de productie betreft: men berakani in de dertien kleine fabrieken per jaai 400,000 ton slakken te kunnen bewerken en schat, dat daaruit 164,000 ton zuivere cokes gebaald kunnen worden, met een gem'ddel- de verkittingswaarde van 5500 warmte-oen- heden, terwijl voor goede steenkool 700d eenheden aangenomen worden. Door de briketbereiding worden uit 63.000 ton cokesgruis 74,000 ton briketten ge maakt met een verkittingswaarde van 6500 eenheden. Er blijven nu nog 256,000 ton zuivere slakkeD over, waaruit de steenfabrieken 130 millioen steenen denken te maken. Uil deze getallen blrjbt»dus wel, dat we hier met een vinding van groote beteek-ar nis te doen hebben en stellig had onze Nederlandsche consul te Hamburg, de heer Flaes, groot gelijk, toen hjj aan het op het bezoek aan de fabriek volgende feestmaal namens de aanwezige vreemde consuls ver zekerde, dat zij allen het systeem „Leopold- Meguin'* aan hun regeering warm zulletf aanbevelen. De mijningenieur O. G. Höldring, uit Amsterdam, die het bezoek had medege maakt deelde aam cBcn correspondent, zijn oordeel medo over de toepassing dezer (Jakken fa brieken in het kolemarmo Neder land. Hij verklaarde door diit eemsto far briokje aangenaam verrast tc zijn. In de eerste plaats, omdat hij verwacht had eett kostbare, ingewikkelde installatie te vin den en nu een zeer kleine fabriek aantrof van uiterst ccnvomdiLgen en ingenieuze» opbouw, die ons land niet meer dam hoog stens 150,000 gulden behoeft te kosten. Em die bovendien het groote voordeel heeft door een personeel van 7 man behoorlijk bediend te kunnen worden. Wanneer Ne derland vijf zulke UistaJiatie© laat maken, het patent zal daarbij geen moeilijkhe den opleveren dan zou het aanbeveling verdienen die op te stellen in Amsterdam, Groningen, Utrecht, s-Hortogeubosoh e» in de provincie Limburg. Do besparing aan brandstof met allee» zou bijzonder groot zijn, maar bovendien zouden wij onze kunststeenproductie, waar voor wij in Nedterlamd niet voldtoendo klea bezatten, nog belangrijk kunnen aanvullen. Het ia dus te hopen, dat de Nederland sche regeering spoedig oen deskundige- naar Hamburg-Eidelsladt zal zenden, om 'zioh van déze nieuwe vinding, die voor ons land zoo gewichtig belooft te worden, op de hoogto te etellen. Wanneer men bedenkt, hoeveel uitne mend brandbare cokes door onze lcoomo-. tiefstokers eiken dag weggeworpen wordt, om hoogstens voor de versterking onzer straatwegen gebruikt te worden, cn hoe dhnkbaar onze huismoeders zoudem zijn, indien ze daarvcwr de kleine briketten van zeer goede qualiteit zouden kunnen krij gen, die in Eidelstedt gemaakt worden en dio iets grooter zijn Gan onze bekende „eierkolen", dan is elk talmen cn afwach. ten in deze tijd- en geldverlies. Er liggen zwarte di amant en in dc vuil nishoopen onze locomotieven. Het wordt" tijd, dat wc leeren, zo er uit tc zoeken F. C. de H., te L'. Leiden. Leiderdorp, Hazerswoude, Waddinxveen, Gouda, Haas trecht, Vlist. Schoonhoven, Kieuwpoort, Goudriaari, Slingeland, Schelluinen, Gorin- cheir. 57.1 K.M. C. B„ te R. Als de echtgenooteo in algehecle gemeenschap van goederen, getrouwd zijn, zijn zij beiden tijdens het nuv.cltjl tegenover de schuldeischers voor het geheel der schulden verbonden. U hebt een reahterlijk vonnis noodig. om hesiig la kunnen leggen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1922 | | pagina 7