LEIDSC DAGBLAD. Woensdag 19 April 1922. Officieels Kennisgevingen. STADSNIEUWS. Het voornaamste nieuws van heden. PRIJS DER ADVER3WTIEN: «I Cta per rezel. V Zaterdags Cte. per regaL BB ^.Jaboanoment belangriflt lap» prijs. I^lsioe ad ver tent ién Woensda} 50 Cts, Zaterdag BS rte bii een maiimum aantal woorden van 30. Incasso rolgena pwtreoht Vo* erentueele opzen- ging van bricren 10 Cts. porto te betalen. Bewije- Iprmmcr 5 Ctfl. Bureau Noordeindspletn. Telefoonnummers voor directie en^dmlnlstraöe 175. Redactie 1507. PRIJS DEZER COURANT! Voor Leiden 5. 3 mnd. f 2.S5, p. nonJc «Z 0.13 Buiten Leiden, waar agenten gevestigd rijn, per weck T 048 Franco per post 2.35 portokosten. Nummer 19056. Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen EERSTE BLAD. gemeentelijke vischyerkoop. D© Burgemeester van Leiden brengt ter tennis van de ingezetenen, dat morgen (Don derdag) aan de gemeentelijke visch winkels rVisobmarkt en Stadshulpwerf) verkrijgbaar èSOHELVISCH a f0.13, GROOTE 'SCIIEL- j?ISCH a f 0.28, SCHAR a f0.12, SCHOL a 1014, GROOTE SCHOL a f0.27, KABEL JAUW a f 0.34, TARBOT a f 0.55 en TONG 0 f 0.95 per pond. Voor zooveel mogelijk zuililen bestellingen, jnits tijdiig aan den vti9cliwinkel Yisbhmarkt 18 (telef. 1225) gecfeaam, tegen betaling van JO pent wonden thuifitbezorgd N. O. DE GIJSELA AR, Burgemeester. Ledden, 19 April 1922. drankwet. 'Burgemeester en Wethouders van Leiden fcrengen ter aüigiemeene kennis data door a. Th. J. Ftreericdis een verzoekschrift ie in gediend ter bekoming van verlof voor den verkoop van alcoholhoudenden anderen dan Reiken dtnank voor gebruik ter plaatse van Verkoop in het benedenlokaal van het perceel Lange Vrouiwensteeg No. 16 b. C. van dien Borg een verzoekschrift is ingediend ter bekoming van verlof voor den ircakottp van alcoholvrijen drank voor gebruik (tor plaatse van verkoop in den winkel van hot perceel Sophiasbraat No. 18. N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester. VAN STRIJEN, Secretarie. Leiden, 19 April 1922. Verjaardag van z. ic H. den Prins der Nederlanden. Heden, ter gelegenheid van den 46sten Verjaardag van Prins Hendrik, wapperde van openbare gebouwen en enkele particu liere woningen alhier de vlag. Het carillon van den Stadhuisfcoren liet feestklanken hoor en en draai-orgels zorg- flen voor muziek in alle stadswijken. Tiende Nederlandse! Philologen-Congrcs. Reden en morgen wordt hier het tiende Nederlandsch Philologencongrc-« gehouden, .waaraan geleerden uit alle deelen des lands co enkele buitenlanders zullen deelnemen en waarvoor Nederlands oudste Universiteitsrad gaarne haar poorten wijd opent en aan wie zij met volle instemming gasfcvrgheid biedt. Zoodra de tgd van het congres naderde, vormde zich, onder voorzitterschap vpn prof. dr. L. Knappert, een Commissie van Ont vangst, beslaande, behalve den voorzitter, rit dr. F. W. van Wijk, ondervoorzitter, F. K. H- Kossmann, secrotaris, mevrouv Jo Tan AmmersKüller, dr. N. Bevers 11,1: its Hopman, mr._dr. J. C. Overvoorde, W. van Rcssum du Chattel, dr. J. L. Walch, L. Rij- kens, praeses van liet L. S. C., G. "M. Rijkee, praeses van den Bond van Leidscho Studen ten, en mej. M. v. d. Vliet, piaeeea van de Vereen, van Vrouwelijke Studenten. v Deze Commissie had de congres-leden, die heden in den loop van den dag waren aange komen, uitgenoodigd tot een samenkomst in den foyer van de Stadszaal, die voor deze gelegenheid met palmen en bloemen was ver sierd. Het bekende Leidsche strijkensemble „Sappko" had zich bereid verklaard de sa menkomst met zijn spel luister bij te zetten. Prof. Knappert verwelkomde de talrijke aanwezigen met een toespraak, waaraan wrjl het volgende ontleenen: Vrij verheugen ons, dat gij wederom Lei der. als plaats uwer vergadering hebt uitge kozen en "hebben gaarne het onze gedaan om u uw kort verblijf hier aangenaam te maken. Want al kennen wij de gebreken van de stad onzer inwoning zeer wel en al is het wel tot- ons doorgedrongen, dab wie haar bezoeken, haar vooral wat levendiger zouden begeeren, w\j hebben haai* toch lief, en daar zij, behalve oen stad van industrie, ock een kweekplaats is van wetenschap, zijn er altijd trotsch op als dienaren der •wetenschap binnen haar singe's vergaderen. Bepaaldelijk aan wat u hier samenbrengt, hebben vanouds mannen vah grootea naam hun krachten en gaven gewijd, geljjk ook het Oostersch Genootschap ïn deze zelfde week hier vergadert, waar de roem onzer grocte oriëntalisten geschitterd heeft. Voor u zul len de gestalten rijzen van Wyfctenbach, Kuhnkenius en Cobet, van De Vries en Fruin en Kern, en gij zult niet anders doen dan hun namen te èeren en op hun paden voort te wandelen. Die buitenstaanders van zooeven, die Lei den „doodsch" schelden, spreken bggeval oei: van de „dorre wetenschap*', maar is dat dor om de schoonheid en bevalligheid van y36 ej} Latium aan de jeugd dierbaar te maken; juist nu de klassieke opleiding zoo roekeloos wordt belaagd? Is het dor de ge schiedenis tot een wederopstanding te ma- 'en, de taal de3 vaderlands en in haar zui- tei lieid te handhaven en meteen van vreem- ao talen en anderer letterkunde de beko ring te leeren verstaan? ^'^^°iheek toont u keur van hand- diof l ?ude en flieuwe, <ïo Lakenhal noo- •pp^oir11 -j kunstgenot, de sociëteiten tot en do tt Cnkele familiesl kun kring, lL "Vfgulde Turk", waar gö morgSi z»lt, heeft wel eertijds door vaadale®- hand haar heerlijken gevel misdadig zien verwoesten, maar haar kelder en keuken hebben daaronder niet geleden. Daar gn echter aldus eindigde spr. geen materialisten zijl, is dit maar ecu schrale troost Mocgt gij echter in onze stad aangename eai leerzame dagen doorbrengen en daarr- ^oede woorden over haar spreken. Dat wenschen wij van harte. Men bleef nog geruimen tijd gezellig bijeen. Prof. Knappert bedankte het strgk-ensem- fole hartelijk voor zijn medewerking. Hedenvoormiddag werd in het Acade mie-gebouw het druk bezochte congres ge opend met een toespraak van den voorzit ter, prof. dr. J. W. Muller, waarin hij, na inzonderheid de Ylaamsche gasten en medeleden hartelijk welkom te hebben geheeten, herinnerde aan de groote om wentelingen in de wereld sedert het vorige Philclogencongres te Leiden in 1910ver anderingen, diie misschien aanvankelijk weirnig goeds voorspellen voor de pEilolo- gie, een zuiver geestelijke, historische we tens ohap, die in spijt van haar gcring- eoha-tters haren invloed tot in de Staats- en Volksgeschiedenis dor 19de en 20ste eeuw duidelijk heeft laten gevoelen. Te genover veel, dat in onzen tijd weinig op wekkend is, vailt echter het nieuwe acade misch? statuut met groote blijdschap te be groeten, dat ook en vooral in de litera rische faculteit aan de studenten veel grooter vrijheid laat in die bepaling van den kring en het beloop halnner studie naar cdgen aanleg en aandrift, waarvan o. a. de studie der olassiokc philologio en dio der gesoliicdenis do heilzame gevolgen aullen kunnen ondervinden. Bovenal ech ter is als een heuglijk feit tc noemen db eindelijke erkenning der moderne talen als aoa-deanisehe studievakken, gelijkwaar dig met de claosieko en Oostersohe talen en de moedertaal. Dit statuut, een mijl paal in de geschiedenis van het Hooger Ondierwijs, aUioht niet zondeir beteekenis ook voor de beoefening der wetenschap, gaf spr. aanleiding om een korten terug blik te slaan op de geschiedenis der Ncder- landsoho Taalkunde en daarbij aan te wij zen welke velden nu 't eerst voor ontgin ning of meer intensieve bewerking in aan merking komen. Helaas ia het getal arbei ders in den wijngaard klein, kleiner dan in andere- landen van gelijke of geringe grootte, als gevolg o. a. van het kleine ge tal studenten, d&e ook proMoveeren en daarna dier wetenschap trouw blijven. Daarentegen verheugt het nieuwe, pas er kende vak der moderne philologie door allerlei oorzaken zich aanvankelijk in groeten bloedeen op zich zelf oven heug lijk als natuurlijk verschijnsel, samenhan gende met onze cosmopolitisclio bescha ving en onze geographische gelegenheid. Toch gaf het ©pr. aanleiding te waarschu wen tegen veronachtzaming der moeder taal die tan onzent in de programma's van onderwijs en examens wel eens gevaar loopt tussohen do vreemde talon in het ge drang te komen, althans *niet altijd do centrale eereplaats bekleedt, dio haar toe komst en elders ook geschonken wordt. Daarnaast hield spr. een warm pleidooi voor do onbesnoeide handhaving der clas- aieke opleiding (derhalve met Grieksoh) welke onvergelijkelijke waarde als grond slag voor alle philologische studie, welker onmisbaarheid althans voor de Nederland- s-che philologio spr. nader betoogde. Spr. besloot zijn toespraak niet een her innering aan die van zijn voorganger, den voorzitter van heb Leidsche congres van 1910, Van Leeuwen een lofzang op de lief de voor de wetenschap Er volgde op deze toespraak, waarmede de voorzitter bet congres voor geopend verklaarde, een warm applaus. Na eenige huishoudelijke besprekingen werd de openingszitting opgeheven en splitste de vergadering zich in vier af- deelcinganin welke afdeelingsvergadorin- gen een groot aantal speciale onderwerpen worden behandeld. Dr. Gerard Brom, te Nijmegen, hield in do middagvergadering een voordracht, ge titeld: „Barok cn Romantiek", Het feit, dab barok en romantiek aan de orde van den dag komen aldus ving spr. aan stelt ons voor drie vragen: wat verstaan wc orjder deze verschijnselen welke be trekking mag er tusschen beide zijn? cn. hoe verhoudt onze tijd zich tot deze twee? Zooals de physicus het bijgeloof in de natuur heeft overwonnen, maakt dc pliilo- loog zich niet bang voor een woord. Hij weet, dat liet spraakgebruik hier ongunstig klinkt: nadat gotisch een scheldwoord ge weest is cn grotesk het goworden is, schij nen romantiek cn barok het min of meer t<° zijn. Het oen herinnert aan iets kinder achtig zoets, het ander aan iets kinderach tig druks. Zullen wij nu het nadeel van ge neraliseeren trachten te voorkomen doDr een definitie, vroeg spr. Dan begint de moeilijkheid eerst, want wij dreigen daar mede zelf het groote bezwaar te scheppen, door een gewenschten uitkomst in ons uit gangspunt te profecteeren. Menige bepaling is te bepaald, omdat dio zich uitsluitend op een deel van do feiten richt. Trouwens bij dit onderwerp geldt, volgens spr., een bijzondere reden, waarom een bepaling, tenzij een negative, ondoenlijk is. Barok en romantiek zijn beide bewegingen, die in 't eindeloozo, dus in het onbepaalbare op gaan en vallen daarom nog lastigor in een formule te vangen dan het aan de roman tiek verwante begrip humor. Aangewezen is wel. het voorbeeld van de natuurkunde, die het niet tegen haar exacte methode vindt om de geheimzinnige electriciteifc met een beeld te benaderen. Wordt- de elec- triciteit vergeleken bij een stroom, dan mogen wij de barok den vloed noemen en de romantiek de overstrooming. Sedert 35 jaren wordt de barok opnieuw ontdekt en in eer hersteld. Een dubbel noodlot had dezen laatsten stijl in de ge schiedenis lang gedrukt. Eerstens de on redelijke naam Jezuïtenstijl, die er het odium van de gevreesde orde op laadde, en verder het ongeluk, dat wij zijn trant het eerst in ellendige navolgingen zien toe gepast. Zoo wordt Wagner op draaiorgel of gramaphoon ongenietbaar gemaakt. Maar zich van zulke associaties losmaken staat gelijk met het vermogen tot abstra- heeren, waardoor de academische mensch zich onderscheidt^ Ons volk vooral stond naar spreker meent tegenover barok heel vreemd, om dat onze aard tc nuchter en te zuinig is voor zooveel uithalen en groot-doen. De vergulde gildehuizen van Brussel vinden toch wel bij ieder van ons genade, zegt dr. Brom. Trouwens, Holland heeft veel meer aandeel in deze beweging gehad dan we zouden verwachten. Nationale helden lig gen onder echt barokke tomben begraven, Frederik Hendrik liet in de Oranjezaal zijn overwinningen naar zuiver barokko smaak vierenen is Vondels voorkeur voor een Rubens niet bekeud? Niet alleen stoffeert de verbeelding van den dichter hemel en aarde als barokpaleizen, maar Rembrandt zelf wordt door buitenstaanders in de ba rok betrokken, ofschoon zijn gonio ver bo ven zulke betrekkelijkheden van plaats en tijd verheven blijft-. Do barok speelt zich allerminst in krul- torens of kroonlijsten af, zoomin als de gotliiek in een spitsboogje. Het gaat om do volledige beschaving van een gemeen schap. Daarbij is de samenhang van barok en contra-reformatie onmiskenbaar. Alleen gaat het er mee als met onzen opstand, waarbij ook wereldsche facborcn ongeveer tegen de godsdienstige opwogen. De kunst historici zien er teveel opzet van de kerk en te weinig invloed van het hof achter. Iu ieder geval verhoogt hot gemengd geeste lijk cn wereldsch karakter er het boeiende van, volgens spr. Dit karakter wordt bepaald door de vol gende trekken: Allereerst massawerking, waarbij do propaganda wat opdringerig lijkt, maar waarbij het gelijktijdig orato rium met zijn daverend slotkoor ons geen leerzame illustratie levert. Verder het bewegelijke, het expressieve, het organische en vooral het schilderachtige. De romantiek, die in Holland klapwiek te, zonder op te vliegen, maar door den geest van Spinoza en Hemsterhuis in En geland en Duitschland werd bezield, was een vernieuwing van het twijfelzieke Euro pa door de geestdrift of. als men wil, de dweepzucht. De jonge leiders vereerden de jeugd en het kinderlijke violk met zijn lie deren en sprookjes. Het fragment en de rapsodie vormden hun uitingen, omdat een rustelooze drang him te machtig was. Het streven naar de oneindigheid levert vorm en inhoud van do romantiek. Het onbe wuste element van de „poëzie" gold hoven het bewuste van de „kunst" d© inspiratie dus boven de compositie. Het heimwee van de ziel verhinderde een evenwichtigcn vorm. Die vaart dreef fot scheiding van de geesten en tot scheuring van menige per soonlijkheid op zichzelf. De romantiek blijft, volgens spr., een raadsel, zoolang er niet tegelijk een consequentie van en een reac tie op de revolutie in wordt gezien. Van daar de tegenstellingen, die de romanti sche denkers zelf met polariteit' ver klaarden. Eigenlijk is de botsing van ongel en duivel in den mensch liet oenig onder werp, waarvan de kosmische tragedie, aannemelijk moet maken, dat alle figuren spierwit of pikzwarb gekleurd werden. Zelf moord en bekeering scheen het alternatief, waart'ussclien de ironie wanhopig heen speelde. Met dat al, is eenheid en synthese de profetische roeping van de romantiek, die zijn stelsels hoog in de lucht bouwde, als barokke koepels. Nog teren wetenschap en staatkunde grootendeels op zijn ideeën. I11 oorsprong on o-ntwikkeling is de ro mantiek, naar spr. meent, een Germaansehe beweging, dio in Fra/tikrijk minder thuü raakte. Het resultaat is allesbehalve denk beeldig, wanneer we ons niet blind staren op het papier, maar de bevrijding van Polen en Ierland als een romantischen drocm willen beschouwen on 7t hart van Frankrijk niet in 't Parij&che theater, maar in 't besch van Barbizon voelen kloppen en ten slotte denken aan wat de namen Oxford, Erfnrt en Bayreuth voor werkelijkheid ber gen. Wie volgena spr. de betrekking tus schen barok en romantiek wil nagaan, nmg niet vergeten dab barok het eerst archi tectuur omvat en dafc de romantiek in de bouwkunst juist de gothiek waardeerde. Maar volgens dö gangbare opvatting is de barok niets anders dan herleefde gothiek of „gothiek in den superlatief', we zouden' kunnen zeggen gothiek in de breedte. De zelfde transcendentale drang beweegt beide. En tot volslagen logenstraffing van den term „middeleeuwen" gaat nu de rénais- sanco een tusschecstadium in de ontwikke ling van gothiek tot barok heeten. Van ge lijkheid is geen sprake, alleen van even redigheid. Beider ideaal was de harmoni sche levenskunstenaar, de held; beider voor komen organiek en exotisch; beider werking de kleurige stemming; beider middel do overmaat en overdaad; schijnbare vormlcoJs- heid in een eigen vormbegin-el, spelen met een voorgewenden chaos; beider kracht po lair in de dubbele richting van hemel en aarde, ziel en zinnen, idealisme en natura lisme. Van die verwantschap' wa3 de romantiek zich volop bewust. De miskende genieën Rembrandt en Calderon werden geweerd, terwijl aan Dante, "Cervantes' en Shakespeare de naam van romantischen drieklank werd gegeven. Do liefde van Delacroix voor Ru bens, Byron's uitvoering van Ariostc's on Tasso's strooi, de beteekenis van de in gra vures' doorgedrongen Salvatcre Rosa en Claude Lor- vr»or de landschapschilders en allerlei teekenen getuigen volgens' spr. van een gevoeld verband. De verschillen tusschen barok en roman tiek, kunnen dezen samenhang alleen beves^ tig en. Beide bewegingen gaan elkaar tegertioet: do een naar het Noorden, de ander naar' het Zuiden, de een meer triumfantelijk op de toekomst, de ander meer weemoedig op het verleden gericht, de een uit den kerk bouw opgekomen, de ander tenminste ge deeltelijk op stichting uitgeloop'en. Barok en romantiek vertegenwoordigen door hun actualiteit geen kwestie van ge leerden alleen. Voor twintig jaar verzoende Veth onze „decadente" verfijning met Ru bens. nadat Zola een dilettant, die in de Sixtgnsche kapel Michel Angelo voorbijzag, had bespot Het forsche kan niet langer met grof verward blijven, want heet heb groote altijd „dik", dan wordt "heb fijne met recht „dun" genoemd. Het komt er op han de beteekenis te vinden van den wensen naar een nieuwe romantiek, waarmee onze tgdgenooten elkaar als een refrein begroeten. Onze tijd) doorveclt volgens dr. B. hot apos tolische woord dat heel de ©chopping zucht in barenöleed. Hot geroep om den held, den hor mensch, den Messias hooiidt niet op. De romantische kwestie wordt oen crisis, mot name in Frankrijk, waar te-gen de romantiek, dio bijna bocho bcteekont, een nationalistisch front werdt gesmaakt'. Voleens Goethe be teekent klassiek gerond on romantiek ziek. Maar de mensch beseft wcot, een woord; in zijn ziel moe to dragen, die geen klassieke vormen glad kunnen strij ken. Dit geslacht sdrreouwt zijn kwalen uit en hooft haast oen zwak voor zijn zwakheden. Iedereen lijidt onder den oelebralen druk, die nog het ergst blijkt uit do afspraak laten wij eens een nieuwe romantiek maken. Onze tijd kan alles maken, behalve wat niet te maken poëzie en religie. Bezeten van heilige onteviredonhcid, begint' een reactie te werken. Brandos heeft mot zijn hooghartige veroordeeling van de romantiek geen Selma Lagerlöf en evenmin de herleving van Kierkegaard kunnen tegenhouden. Al wat het vorstand gescheiden heeft, wil het gevoel woor voreeni.gen. Suncekend strekt Europa zijn handen naar Azië uit, en wie miskent aangrijpend: gebaar, nu het imperialistische woralkMieel zijn eigen kolonies om redding aanroept voor zijn ziel, die in de zielkundige ontleding nog altijd gered wil worden De waarde van don droom, waarin Do Maistre het levensraadsel zag cn die van het kind wordt hersteld en zoomin als de verlichting van de 18de eeuw hoeft de vooruitgang van do 19de eeuw den eerbied van het mysterie weggertdenccrd. De in de romantiek verrezen Sint Francisouis, door een F-ranciskaan als de romanticus bij uitstek voorgesteld, spreekt ons allien aan. De natuu/rlievende jeugdbewe ging en niet een reeks essays over romantiek, belooft een nieuwe romantiek in te leiden. Vertrouwt iemand zulke verschijnselen niet, hij mag een Bruckner en ©en HandelMos- zetti, beide zoo barok als romantiek gcloo- ven, of con Straus, die niet toevallig Don Quidhotte zocht met een Mahler, die 't volks lied vond, zoide spr. Mahler heet de eerste, dio de ironie in mu ziek omzette on weer een godskiaud werd. Dit laatste zegt alles zoo besloot spr. zijn doorwrocht en belangwekkend betoog zoo lang ook voor de poëzie en heel dc cultuur geldt, da-at wij kinderen moeten worden oim hot hemelrijk binnen tc gaan. Deze rode werd met groote aandacht ge volgd en aan het slot warm toegejuicht. De voorzitter bracht dén spreker namens do vergadering hartelijk dank. Christelijke Zangverseuig. „Zingt den Heer". Toen hof. plan gerijpt was, dat do Chr. zangvoree>niging „Zingt dcri Keer", al hier, Dinsdagavond 18 April weer eens oen openbare uitvoering zou geven, lazen wij in het Maandblad van <fe Chr. Wijk- vereenigin-g Levendoa! o. a. bet. volgende: „Onder haar nieuwen clireetcur, den heer W. J. Mozée, hoopt oenze Voreeniging zich te doen booren. LJverig wordt ge- oef eind, om dan waardig voor den dag te kam an, en zoo goed mogelijk té voldoen aan do lioogo eisohen, che bet gezang stelt wat betreft voordracht, rmanceering en uitspraak. Natuurlijk in ons gebouw. De hoogo kosten, die een uitvoering met zich BINNENLAND. Program van actie van den Nationale^ Bond voor Bezuiniging. Rijkssteun voor het bouwen van win kelwoningen is voortaan mogelijk. Salarisverlaging voor Rijkspersoneel. De vliegdienst Amsterdam—Rotterdam— Londen van de K. L. M. is heropend. BUITENLAND. De conferentie te Genua gaat voort. De Duitschers worden uitgesloten van deelne ming aan de verdere bespreking der Rus sische affaire. Nemen de Duitschers daar mede echter genoegen? Kapp is bij zijn komst in Duitschland direct gearresteerd. Politieke moord te Berlijn. brengt, zooals daar zijnprogramma's, zaalhuur, muzikale hulp, enz., dwingen ons tot het betrachten van eenvoud, en het niets meer willen zijn dan een. Evangeli satie-koor, wab trouwens ook de bedoeling is geweest, van den stiobtcr der Vereeni- ging, dis De Wolff. Deze, die vóór 46 jaar heb groots belang van den Chr. volkszang in dienst van het Evangelie inzag, stelde in ons gebouw voor jongelieden de gele genheid open om zich wekelijks te oefenen. Ds. Do Wolff koos voor do Vereeniging den naam „Zingt den Heer", wat haar leden dan ook de verplichting oplegt „den Heer te zingen" in de eerste plaats. Een „Christelijke Zangvereeniging" is nog iets anders dan een Vereeniging van „recht zinnige" zangers en zangeressen 1" E11 zoo heeft dan gisteravond dcae uit voering plaatsgehad in het ruime Wijk- gebouw aan het Levendaal en do Vereeni ging is, de vele toehoorders zullen het moeben erkennen, trouw gebleven aan hot doel barer oprichting, hierboven nader omschreven. Onder de aanwezigen merkten -wij op den vooratter dezer oudate Chr. Wijk ver een iging hier ter stede, met welke „Zingt dén Heer" zoo nauw is verbonden, ds. MT J. Pun-sel:e, de bestuursleden de heer-en C. J. Egglnk en A. J. de Langen en haar Evangelist den heer J. M. G. H ak kert. Met gebed en een kor.t inleidend woord opende ds. Punselie het samenzijnkont, omdat men hier was gekomen om zang en muziek te hooron. Van harte heette hij welkom dc velen, hier aanwezig. Het stemde hem aangenaam, dat er zoovelea waren, en hij hoopte, dat allen een geze gen den avond zouden mogen hebben, in dit Wijkgebouw, waar oais oog onwillekeu rig ru9t op het: Zie, lk st-a aan de deur en Ik klop Toen kon het gemengd koor d/oen boo ren wat heb vermocht, welke do resulta ten waren van de studie ontdor zijn nieu wen direct eur. Met genoegen hebben wij er naar geluis terd, van het Bondslied tot „Meiklok ken". Over 't algemeen werd er zuiver en) beschaafd gezongen en dc zoo gewensohtö nuanceering was er. Alle zangeressen eai zangers waren ,,er bij" en zij verricht ton' hun bank blijkbaar met ernst en animo. Zij kunnen er verzekerd van zijn, dat zij goed gezongen hebben. Bijzonder is genoten van den solo-zang van mej. A. van der Reydcn, sopraan, em van hot. vioolspel van den heer Jac. Kroon, die welwillend medewerkten. Do violist gaf nog twee extra-nummers: „Berceuse" van JoceliD on „Ave Mania" van Gounod. Verrukkelijk klonk het „Panis Angelicas" van Framok (zang, viool en piano). Dé piano was een klankvol instrument uit do magazijnen van do firma C. G. Bender. Heeft de directeur zich een goed koor leider bc-toond, hij hleek tevens oen uit stekend pianist te zijn. Op gepasten tijd kon ds. Punselie mejj een slotwoord en dankgebed eindigen. In dat slotwoord kon hij verklarenWij zijn in dit Wijkgebouw trotsoh op onzt zangvereenigingdank brengen aan koor, directeur on solistendankbaar zijn, uit.' naam van allen, voor dezen avonddank baar daarvoor, dat. wij in een wereld, waarin zooveel wanklanken worden ge hoord, genoten hebben van zooveel har. monie. Do electrischc Irani Den HaagLeidon. Bij Kon. besluit van 7 dezer is, over wegende, dat het wenschelijk is wijziging te brengen in het plan van aanleg va? een spoorweg van 's-Gravenhage 07er Voor burg' naar Leiden en ten gevolge daarvan over meer terrein en andere perce-elen tel kunnen beschikken dan reeds werden aange wezen bij Kon. besluit van 13 Januari 1921, Na 64, alsmede eenige erfdienstbaarheden* to onteigenen, met intrekking van het Kon. besluit van 13 Januari 1921, No. 64, voor zooveel betreft de aanwijzing van d<? j>er- ceelen, genoemd onder de gemeente \eur, nummers 1 tot on piet 55 van het grond plan en onder de gemeente Leiden (vóór 1 Januari 1920 gemeente Zooterwoude), nummert 25 tot en met 33 van het grond plan, bepaald, dat ten behoeve van dea spoorweg van 'a-Gravonhago over Voorburg naar Leiden boven en behalve hetgeen ove rigen^ bij voornoemd besluit van 13 Ja nuari 1921 ter onteigening is aangewezen, ten algemeen en nutte, ten name van de Maatschappij tot Exploitatie van Tramwegen, ter uitvoering van de wet van 30 April 1917 (Sts.bl. No. 327)" zullen worden onteigend de eigendommen on erfdienstbaarheden, in do gemeenten Vcur en Leiden aangeduid in het plan cm de kaarten, welke ingevolge de artikelen 12 en 14 der onteigeningswet ter inzage van een ieder hebben ge'egon en vermeld zijn in de „Sti. Ct." No. 75. Naar wij vernomen, hoeft de burgemees ter, jhr. dr. N. C. dc Gijsela ar, zijn tussojien- kotost aangeboden inzake het arbeidsgeschil aan de Leidsche Katocn-Maatsehnppij. Bedankt is voor het beroep naar do Geref. Gem. te Kampen door ds. \V. dea Hengst, alhier. Onder voorzitterschap van mevrouw Ws van ItallieVan Embden, werd gister avond in do zaal Middelweg 28 de algemee- ne ledenvergadering gehouden van de kio^- vereeniging „Vooruitgang", afdeeling Lei den van den Vrrjz.-Dem. Bond. Onder de ingekomen stukken was ook een adres' van de afd. EnschedéLonneker aaa

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1922 | | pagina 1