Van Poesjes en
Kuikentjes.
Meeuwen.
Hoe Loes haar Aard
rijkskundeles leerde.
Van alles wat.
ANEKDOTES.
Wh belangrijk genoeg om de beele familie
tot laat in den avond bezig to bouden.
Toen alles gevonden was, werd bet Cc-luk
oaar zijn kamer gebracht. Hij deed de deur
dicht en weldra boorden zij, bem net een
vnoolijken sprong in zijn bed rollen. Zelf
waren zij naar den zolder gegaan, gelukkig
en vol verwachting, wat er den volgenden
dag gebeuren zou.
Weldra was bet geheele 'buisje in diepe
rust en kon men duidelijk de geluiden buiten
hooron. De takken zwiepten been en weer
door den wind,- en de regen tikte tegen bet
dakvenster. .De uren verliepen. De bladeren
werden zwaar van bet vocht en bet buis, bet
tuintje en de velden, all-efc was oven nat.
Patsch 1
Een dlruipipeil viel vlak op den neus van iden
gapenden man, hem plotseling uit zijn heer
lijkste droomen wekkend.
Patsoh l
Weer een druppel Hef ooievaarsnest scheen
het lek niet meer te stoppen.
Hij spTon/g uit zijn bèd en stond midden o<p
den donkeren zolder. Rillend stak bij een
Kaars op. De regen haid opgehouden, maar er
hing nog een koude vochtigheid om bet buis
bet doorweekte nest kon den zolder niet
Dieer dToog houden.
„Zou zoo iets misschien gebeuren, omdat
het Geluk slaapt vroeg bij zich af. Sla
perig als bij was, Avi-lde bij zijn gast gaan
wekken. De deux der kanner van bet Geluk
stond echter open en toen bij met de kaars
in de hand vóör bet bed stond!, zag bij, dat
dit leeg was.
Hij was nu beelemaal wakker geworden
en liep haastig naar beneden, keek in de
echuiur, waar echter geen paard meer te vin
den was. Alleen op den grond' zag bij de opo-
ten der hoeven.
Hij ging naar buiis en riep zijn vrouw en
kinderen. Half aangekleed) gingen zij nu alle
vier naar buiten en volgden idfe sporen der
hoeven.
Terwijl de vader met de kaars in de hand
vooruitliep, de vlam dreigde tdllkens te
zullen uitwaaien vond bij, dat bij al heel
slecht behandeld was door bet Geluk. Zijn
vrouw on kinderen begonnen over kou te kla
gen, terwijl zij. met moeite hun weg vervolg
den.
„Daar hoor ik paardengetrappel riep de
vader en na eenigon tijd „Daar zie .ik betera
„Och, och'', riep hij uit, „wat hebt u mij
eledht befhiandeftd, nadat ik zooveel jaren op
u gewacht haid1En nu u er eindelijk bent.
nu behandelt u me zóó en breekt uw belofte!"
„Ik heb geen belofte gedaan", antwoordde
het Geluk, „en breek er 'dus ook geen. Ik heb
je verlaten, omdat je het Geluk niet waard!
bent, omdat je zedif niet zorgt en werkt en
alleen op het Geluk .vertrouwt. "Maak eerJt
maar eens, dat het hek steviger koont te
sfaian, dat de deur niet meer uit. haar heng
sels hangt, dat de schoorsteen niet meer
scheef staat, de zolder niet meer lekt en de
schuur hersteld wordt, want voor zulke din
gen gaat het Geluk op de vlucht".
Allen gingen nu naar huis en de vader en
moeder namen de les ter harte. En als het
Gelluk weer komt - en dat zal het zeker
zal het langer blijven, want dan zal het den
schoorsteen gepleisterd vinden, bet bek weer
in orde, de deur in zijn scharnieren, de gaten
in bet dak gestopt en de schuur hersteld.
Or de boerderij van boer .Toris lagen in
een mandje met stroo vier kleine poesjes:
Grpsjas. de grootste en een erg bijde
handje, Witje, Zwartstaartje en Poekie. Op
een mooien dag in het begin van den zomer,
toer. het zonnetje lekker scheen en Moeder
Poes uit was ze moest boodschappen voor
haar kindertjes doen verliet Grjjsjas
het mandje.
,,Ik ga een eindje wandelen," zei hij en
zijn drie zusjes volgden hem. 't Was heer
lijk in 't zonnetje. Plotseling hoorden ze
geritsei rij de heg. Wat was dat?
Een klein kuikentje liep daar parmantig
heen en weer. En toen de Poesekinderen
goed keken, zagen zij er nog één en nog
één, o, een heele massa! Wat vonden ze
die kleine dingen aardig! Ze bleven <jr een
heelen tjjd naar staan kijken.
Een ie laats? aan 't strand geweest
wat beviel er je het meest
't witte zan'd de schelpjes fijn
of de schepen, groot' en bledn
varend op «Je wijde zee
Li os je laoht en sdhudt van nee -
Vraag je wat ik 't aardigst vond
.wel, do vogels, die in 't rond
vlogen een heel eind in zee,
deinend op de golven mee
meeuwen waren het, zei Va,
samen 'keken we ze na.
Plotseling verscheen Moeder Kloet. Ze
had al een poosje naar de jonge poesjes
gekeken, maar die hadden haar niet gezien.
Juist toen Grjjsjas zoo'n grappig, klein kui
kentje eens van wat meer dichtbij wilde
bekijken, en hij zijn pootje naar Geeltje
uitstrekte, stoof Moeder Kloek a! kakelend
op hem af.
Dat was me een schrik! Alle vier poesjes
zetten het op een Ioopen. Gelukkig zat Moe;
der Kloek hen niet ver achterna, want Jij
durfde haar kleintjes niet alleen laten. Maar
de poesjes waren zóó geschrikt, dat zjj hij
gend en buiten adem bij hun mandje aan
kwamen. Moeder was juist thuisgekomen en
het duurde een tijdje, vóór de ontstelde
poesekinders haar duidelijk hadden gemaakt,
wat er eigenlijk gebeurd was.
,,'t Is ook heel stout van je, Grijs jas,"
zei Moea'er Poes, „zoo'n lief, klein kuikentje
te willen pakken. Gelukkig is alles nog goed
afgeloopen!"
Uit het Engelsch vertaald
van DARLING.
i,Ik moet die vervelende aardrijkskunde
les nog leeren," mopperde Loes in 'zichzelf,
terwijl ze vóór haar speelgoedkast stond
en een verlangenden blik naar haa> pop
pen wierp, ,,'k Zou veel liever met'jullie
spelen dan die akelige les te moeten lee
ren
Heel op haar gemak ging zij aan del tafel
zitten, nam haar atlas en bladerde dien flng-
zaarr. door, tot zjj aan de kaart van Afsik3
was gekomen.
„De voornaamste steden en rivieren van
Afrika," las Loes uit het boekje, wa/rin
r.aar huiswerk opgeteekend stond. „ïkfzou
wel eens willen weten of de jongen.^, en
meisjes ih Afrika over Holland moeten lee
ren, als zij iiever spelen! Zouden ze oVk
poppen hebben? Misschien heel andere?" i
Haar oogen bleven rusten op een negen-
popje, dat Tante Ria uit Transvaal voor na.iA
had meegebracht en haar gezichVp-,JjC derd'J^
plotseling op.
„Ik geloof, dat ik leeren en spelen tege
lijk kan!" riep ze uit. „Elke pop woont in
een stad en heeft een huis, dat op de rivier
uitziet, als de stad ten minste aan een
rivier ligt."
Loes haalde nu al haar poppen te voor
schijn: uit den wagen, de wieg en de kast
en^ii'aatste ze allen in een rij op de groote
bank, die in een hoek der kamer stond, j
Moedig waren ze en ferm
ik telde soms een heelen zwerm,
blank als sneeuw een mood gieziclb?
was het in het zonnelicht
Vakiers nieuwste schilderij
toont ze jeik sta er bij 1
HEEM ANNA.
Zij kwam met haar geopenden atlas bp
haar poppekinders zitten en legde hem op
de bank. Daarna zette zij op elke groöte
stad een pop.
Vat had ze een pret! Maar het moei
lijkst van alles was nog te onthouden, welke
pop in een huis woonde, dat aan een rivier
stond. Ixies was echter een vindingrijk
meisje en bedacht er het volgende op: elke
pop, die in een stad aan een rivier woonde,
kreeg een ceintuur om. N.n kon zij het ge
makkelijk onthouden 1
Toen Loes den volgenden morgen op
school kwam kende zjj haar aardrijkskunde
op haar duimpje. Zij miste niet één keer,
zoodat ze een pluimpje kreeg. En 't mooiste
was nog, dat ze aardrijkskunde nn veel
prettiger vond dan zij ooit gedaan had!
Kunstjes met een ei.
Hoe men een ei1 <yp zijn punt kan zetten zon
der dat "het ountaalt, iheeft Columbus ons ge
leerd Die geschiedenis kennen jullie zelker al
lemaal Maar je weet misschien niet, hoe je
tiiit met een rauw ei kunt cDoen, zonder dat de
schaal breekt.
Neem het ei tussehen den duim en de twee
voorste vingers en schud) het flink. Zet het
dan op do breede punt en het zal blijven staan
Hoe dat komt Wel, door het schudden id
de zware dooier door het lichtere eiwit ge»
raakt, en zakt hij, zooidra hef ei op zijn breede
punt geplaatst wordt. Het ei is dus een tui*
melaartje geworden.
Misschien krijg je wel een ei van Moeder
om dit kunstje te probeeren, want het kan
daarna neg heel goed geklutst worden en ia
dus niet weg.
Ingezonden door Henk en Joetje Vlasveld.
Mevrouw was visites gaan maken en had
vooraf aan het dienstmeisje gezegd om den
hond le wasschen, het waschgoed op te han
gen, de bedden uit te kloppen en daarna met de
kinderen te gaan wandelen.
Thuiskomende vond mevrouw: do hond han
gende aan de lijn te drogen, het trijp der bed
den stuk geklopt, de kinderen in bed gestopt
en.de meid uit wandelen.
