Zuster Brettans Liefde.
EJskaart schaatsliefhebbers.
19001.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 11 Februari.
Tweede Blad. Anno 1922
tg] buitenl. weekoverzicht.
FEUILLETON
TWEEDE KAMEl*
KUNST EN LETTEREN
In ds ,.gr°0t6" poütisk is en blijft liet
ipleet de honJ in den pot". Er üeerscht
stilte, die onrustbarend begint aan to
,fn Alleö blijit achter do schermen van
i n'ere.dioonce! verborgen. Niets hoort
„a meer van het moratoriumvxaagstuï,
sti van de Uoslersche affaire beh..lvo
|cr]ei ollicieuso meoningen, voorspe lin-
etc., op zichzelf al eon keeUeeken van
iiand. Wet de conieren.ie van Genua
-it men als 't ware het spelletje ges pee d
knoopen-teilcn aan een jas in den
ijeêt van: ja neen ja iedere
eo dagen één tel voor wat betreft
iet al dan niet doorgaan dezer confe-
-(jo op dsn vastgestelde» datum. Tot nu
Fransche nota in dszen ten minste
-njgo opheldering brangt in slechten
,!n. Marianne wil maar liefst een uitstel
M drie maanden. Esn kleinigheid, üm
dezen tijd de coaforentio eens deujde-
ijli voor te bereidsn, zoo heet ,'ist. Welke
'oruereiding evenwel in hoofdzaak neer
valt op het uitwerken van zooveel voor-
aardon, dat de vrees dat uitstel zal lei-
w tot af.tel alleszins gewettigd is te
schouwen.
Moge uitstel van dazen conferentie, een
erwinning op zichzelf genomen vcor
joyd George in principe, voer Frankrijk
~i voordeel lijken, we betwijfelen eeh.cr
6rk, of dat in werkelijkheid wei zoo s.il
itpakken. Uitstel van de regeling der
too» problemen, die immers toch eens
ïoregeld worden moeten, kan op den duur
"'arianne noodlottig worden, kteeds b.ijft
t Engeland on ook in ftaüij de idoo veld
urnen, dat het noodzakelijk is voor den
rugkeer tot normale toeitaadea in Europe,
at matigheid worde betracht tan aaozi-n
de eischen, daa verliezers in den wo-
Idoorlog cpgelegd. Hier kan zeker gel
ee: la verité est en marchef Hoe sterser
dit doordringt, des te wijder wordt de kloof,
die Fraakrijit van de anderen zal scheiden,
de, te grooter wordt de kans pp oen
Fransch isolement Ba hoe langer wordt
uitgesteld het garantieverdrag, dit Enge
land te Cannes aan Marianne boef, des
te kleiner wordt de kans van verwezen-
ftking, gezien, hos ia Engeland zslï t g -n-
ain tegen een dergelijk verdrag, dat E.tge-
zon kunnen storten in een onver-
vachten, ongewenschten oorlog, aan den
dag treedt Nog wel in do eerste plaats
onder de Labour-partü, doch oor reeds
daarbuiten.
Hat de kloof, die gaapt tuaschen beide
Earaal-landen, nog steeds wijd is, een rede
van den Engel.chen premier vlak na do
opening van bot Engelschs parlement door
den koning en oen verklaring vaa f'oin-
card voor do commissie van financiën uit
Franscho Kamer, hobbon dat duide ijk
dvea uitkomen, hoezeer beidoa zich in de
luimte hielden ea zoo vlak mogelijk.
Dat de comerenlie te Genua wordt uit
gesteld de Italiaansche kabfr.elscri is
deerde» niet, waar Boaomi waarschijnlijk
ttch aanblijft is voor Duitsrhland een
tegenvaller. Wirth's politiek, er op geba
seerd om do vredesvoor waard en zooveel
mogelijk uit to voeren (on dat ge.cbiedt
nog, zio do geregelde stortingen vaa 31
miliioen in de tien dagen) hoap.e to Genua
een zekere balooning te zullen vinden. Do
fce.do stakingen, die het Duitacho rijk heb
ben geteisterd, hebben echter hot land zeor
veel kwaad gedaan en tevens het kabiaet-
Wtrtli, dat in het buitenland zooveel ver
trouwen genoot, zwak gemaakt. Esn crisis
is zelfs niet geheel uitgesloten.
Wirth moge dan in don ligjksdag een
toort bravour-rodo hebben gehouden, nu
de stakers het onderspit hadden gedolven,
in wezen is er al bitter weinig reden voor
zulk eea toon. De spoorwags.aking is ge
ëindigd in rechtalree.^rhe onderhands ing
met de stakers, waarvan de regoering aan
vankelijk niets weten wilde on mot straf
feloosheid in da praatijk, daarop komt het
toch vrijwel neer, iets, waarvan de rsgee-
ring al evenmin weten wilde en zesr terecht,
boven het eigen-belang staat toch zeker
verre bat belang der gsmeenpehap, vooral
in eea zoo zwaar onder lattin gabukt gaand
land als Duiiscb'.anJ. Dot hokban d: spnor-
wegmanncsi schandelijk vergaten. En in nog
erger mate het Berlijnsche gemeente-per
soneel, dat om letterlijk niemendal het
werk neerlegde, zoodat de stad was zon
der vuur, licht stroom, tram, etc tan ge
volg© waarvan vele zieken noode'oos zij a
gestorven. Het B.r.ijnscbe gemeentebestuur
heeft zich kranig geweerd met behulp der
technischo noodhulp on de bevolking, dia
het achter zich had. wat wondar. Voor het
gemeonte-porsoneol is de slating ean ware
debiele gewordea. BJ03 man, witns plaat
sen waren ingenomen door intussahon aan
genomen personeel, zjjn onto agen, do rest
ia aangenomen al3 niauwelingan, dus op
begin-salaris en zonder richt op reads ver
worven pensioen! Het laatste zal misschien
nog wel terecht koman, maar da las is af
doende in iedor geval. Voor e?n deel is
communistische ac io vorantwoord.lijk vcor
dit van allo gemeenschapsgevoel gespeend
optreden, groo endeels lij let c-ns ech.er ver
antwoordelijk da jarenhng g prefik e klas
senstrijd, waarvan het socialisme in
Duitschland nu zelf de wrange vruchten
plukt. Een geordende maatschappij bestaat
nn eenmaal niet uit of voor één klasse,
wclka dan ook. Hat gebeurde met deze
stakingen is zuivere winst voor da niet-
socialistischo pariijon; ongetwijfeld echter
duur, te duur betaald. Vooral wannaar het
kabinet-Wirlh zou duikelen, op het gevaar
waarvan wjj reeds wazen.
Do onafhankolijkon staan tegenover de
regearing, waar zij hot opnamon voor do
jongste elalcingen, althans tegan da regse-
ringsmaatregelan, da Dui sche Volksp_itjj
heeft het contact met de regearing ver
broken om da benoeming van Rathenau
tot minister van buiïeal. zaken, iats, door
de stakingen geheel op den achtergrond
gedrongen. Ba toch zal do rogeering met
een van dezo beide partijen tot eea aceoord
moeten komen, wil zjj zich stevig genoeg
weten.
't Is te hopen, dat Wirth er in zal slagen
opnieuw met de Duitsche Volkspa.tij tot
cvereen stamming te komen, opdat de on
zekerheid in Europa niat noj grocter worde.
Onzeker is nog altijd do grensregeling
tusschen Neord- en Zuid-Ierland. Craig en
Collina zijn het daarover niat eens kunnen
worden, hetgeen tot woinig minder dan
een verkapten oorlog kan leiden. Da eersfo
symptomen daarvan hebban zich al voor
gedaan. En nog onzekerder is da Engalscho
situatie in Egypte en Britsck-Iudië go-
worden
We willen niet eindigen, zonder nog
even to memoreeren, hoa da R.-K. Kerk
afgeloopen week der woraü kon vermel
den: „ha'oemus pontificem". Gekozen is tot
l'aus kardinaal ïtatti, die don naam Pius
XI aannam, v.-at meor eoo geestelijk dan
een politiek streven aanduidt; een meer
Fransohgezind Kerkvader, wil maa bewe-
i ren.
En tot slot: heengegaan is generaal" Chris-
tiaan do Wet. Al meenen we hiaro? niet
meer te behoaven ingaan, vergeten wilden
wo dit toch niét ale eea dar feiten der
overzichtsweok.
(VorvoJ.g van gisteren).
Hoofdstuk III (Buiten!. Zaken).
Do keer DRESSELHUYS (Vrijh.-Bond)
aclifc do rode vau don Minister zeer bolang-
;rijk, maar h*:«I gaarne -voreidliil lende punten
daaruit nador besproken als hij den tijd cr
voor bad. Hij betreurt het dat de Vicdlcombond
niot meer zaken kan entaanecren. Wat nu te
Genua wordt behandeld* hoorde bij dezen
Bonds
Do heer VAN RAVESTEIJN (C. Fr.) komt
er tegen op dat deze Rogeering niet mee wil
doen voor Ruakind<. De docde-n in Rusland zul
len opstaan om bo Genua te protestecren legen
deze Rogeering.
De heer SCHAPER (S.-D.)Spreek niet
van de dooóen. De bolsjewieken hebben zxSif
zooveel mensöhcn in Rusland vermoord I
Do hoer VAN RAVESTEIJN (G. Fr.)Hou
tooh qj) met die legende. (Gelach).
Vor-schillendo leden roplieeeren.
De heer SCHAPER (S.-D.) hoopt, dat de
Kamer later de motie-de Jonge zal aannemen
cn dat zij ziök los make van de rede van den
lieer van Ravestcyn. De beesten van de dicta
tuur in Rusland1 hebben heel wat blood vergo
ten. Ondaniks dat wil spr. do honger lijdenden
helpen. De Minister heeft daarbij het recht
te eischen dat het geld goed besteed zal wor
den.
De Minister van Bui ten la ndsche Zaken, de
heer VAN KARNEBEEK, zogt, dat de vraag
rijst wat Rusland lieoft gedaan om dezen too:
slaud te voorloamen en wat het deed om met
eigen middelen dien to heratellen. Waarom,
waagt spr. vorder, vindt men altijd dc deur
dicht als men zc-'iif wil gaan kijken
De heer WIJNKOOP (C. Fr.)Ieder komt
er virij in. (Daverend gelach).
De MINISTER zegt dat organisatie van de
alounverloening noodig is.
De MINISTER verdedigt tegenover den
beer Drc-vsoelhuys de opvatting, dat zaken als
nu te Genua zullen worden behandeld, buiten
den Volkenbond moeten blijven. De Volken
bond kan nog niet het eenigo middelpunt zijn
ven alle internationale zaken.
Do a'igomecnc beschouwingen worden ge
sloten.
Bij art. 2 wijst de hoer DRESSELHUYS
(V.-B.) er op dat bii do directie der Econo
mische Zaken 4 nieuwe ambtenare* moeten
worden aangesteld. Spr. betreurt het dat dit
thans geschiedt.
De MINISTER betoogt dat er eenheid
moet zijn in óe-ze zaken en daarom is uitbrei
ding onmivsbaar.
Da lieer DRESSELHUYS (V.-B.) vraagt de
toezegging dat deze ambtenaren niet zullen
worden aangesneld vóór de bespreking over
do bezuiniging i3 afgeloc-pen.
De MINISTER zegt dit toe.
Do lieer VAN DE LxAAR (Oh risk-Sec.) ver
dedigt het amendement om den gezant bij d'en
Paus te doen verwallen. Hij meent d<at de om
standigheden thans zoo zijn veranderd, dat
dit. gezantschap niet meer.noodig is.
Do heer VAN RAVESTEIJN (C. Fr.)
steunt het amendement.
De heer SCHAPER (S.-D.) zegt principieel
gonegon te zijn voor dit amendement te stera
men, maar niet voornemens te zijn ieder jaa-r
mot oen voorstel tot afschaffing fce komen.
De MINISTER zc.gt dat verband tusschen
uitlatingen van den internuntius en dit ge-
zante-Kiiiap niet be-staan kam Spr. ziet geen
verandering sedert verleden jaar en kan dus
nfsdhaiffing niet anders dan ontraden.
De heer RUTGERS (A.-R.) zegt dat zyn
paintij haar stem niet kan geven aan dit amen
dement, omdat hij het niet goed acht ieder
jaar ddt punt te behandelen.
De heor SCHOKKING (C.-H.) zal voor het
amendement stemmen, omdat hij principieel
tegen dit gezantschap is. Zijn partij zaJ niet
zelf lco-meu met ecu voorstel, maar nis het e>r
is, stemt zij er voor.
Do stemming over het amendement zal
Woensdag plaats hebben.
De bogrooting is afgehandeld.
Do vergadering wordt verdaagd tot Woens
dag elf uur.
Leidsche Kunslc!u& „De Sphinx".
Deze elub van jonjo kun;tenaara weet
ons nog steeds, nie.t genstaande ve o moei
lijkheden, die ook haar niet worden ent-
houden, vrijwel geregeld maandelijks em
flinke tentoontelling te geven van nieuw
werk. Dat pleit voor organisatie, maar bet
getuigt ook van volharding.
Wat er op kunstgebied, op het gebied
van moderne kunst, te doen va t, het rust
hier in Leidan vrijwel op dè schouders de
zer doortastende mannen. Maar ze stelten
zelf ook danig de h3nd?.a uit de mouweirD
Dat moet hun nagegev.n wo.den. De Lei le
raars stellen het werk der „Sphinx" op
prije. getuige het geregelde bezoek.
Ook nu ia het zeer de moeite waard
een kijkje to n3men; er is goed werk naar
voren gekomen. Direct val: dan al op van
F. Boot do naaktstulio. Sober vaa kleur,
maar toch zoo zuiver ea goed. Boot ont
wijkt dat wat maar oeni gezins gewid kon
schijnen en bIHft rustig zirhzel! en dat zelf
is vooral liefde voor kleuren ia ietwat
bruinig genomen en liefde voor de trouwe
kleine dingen,^ dio jo zoo dagelijks om
ringen Boot is em in zichzelf gekeerde.
J. _H. Wattez is ditmaal bijzoaier geluk
kig in z'n kerkinterieur! Er komt uit naar
voren oon nauwkeurig observearan van het
moeilijke gegeven, maar' ook en vooral een
persoonlijk ondergaan van de wijding dier
monumenten, van het koe terende, blank»
licht, dat bij bundels invalt door oude rui
ten en geestig schuil gaat achter kolom
men, in banken en gordünan. Het mee;t
rustig van composite en het meert even
wichtig van kleur is No. 9, waar do kieur-
noot der bruine hekafslui ing een groote
bekoring geeft Maar ook „Veere" moet hier
naar voren worden gebracht
In bet Stilleven met de blauwe vanz
is de moeilijkheid wel gesteld, maar niet
geheel opgelost De achtergrond werkt daar-
too niet moe.
Het moet gezegd worden, dat do studie,
door Kamerlingh Onne3 ingezonden, k'.eur-
kwaliteiten heeit. Maar de gee:telrjka idea
ontgaat er ons wel van. Misschien zijn wij
Nederlanders daar to critiech voor en wil
len te veel begrrjpon.
Van Feitman zagen wo in langen tijd
geen inzending. Deze tjjgerstudio laat hem
nu weer eens vaa daa gooien kant zien en
doet verlangen naar moer werk, opdat we
een idee kunnon krijgen van zijn streven.
Kees van Urk laat zich ditmaal ook
niet onbetuigd. Zijn' studio3 van mannen
koppen voor een toekomstige processie zijn
zeer belangwekkendverschillende karak
ters probeert hij' durin vast te leggen.
Maar zijn affiche gaat daar boven uil Niet
als affiche, niet a'3 een plaat mot een
dnideljk opschrift, dat bezoekers moed
trekken voor een tcnteonstel.in g, maar wel
om wat hj gaf ah synlheso van dan oogst.
Heel die drukke dooning, dat werken in
laaiendea zonnebrand; dat onafzienbare wie
gen do korenveld, die noeste arbeid; jo zoa
het als illustratie wenschen vaa Stijn Streu-
vels „De Oogst": „En de zon stak geweldig,
maar de pikkels vielen niet en slak. Zjj
voelden het nijpen dóór hun lichte, lo;-se
klecren en bijten hun hoofd, cn toch hiel
den zij stand: ze bogen den kop en de pikks
bliksemgümde bij 't op- en neergaan, slag
op slag. Met het groeien van da hitte,
ging er oen razernij door hun armen en
ze hielden sterk da ladan. Nog diepar bogen
zo naar do eerde, slotan da tandan en lié
ten het zweet vrjj van zich afleken. Eén
enkelen keer waagde Rik het hoofd to
heffen, maar hjj schrikte voor hetgeen zijn
cogen zagan. De zon was da bjtend rondo
gloeibol niet meer in ean zeker punt van
aen hemel, maar hael de groote luchtkogel
stond in laaie vlamman, ad hemel en vuur!
t Regenda geen hitte, 't waren net geteö-
j kende lekvlammcn, die woeldan hooge ea
i kwamen spelen tusschen het koorn, -om ea
Gcüutorlseerde vertaling naar het Engelscl»
van
LEONARD MERRICK.
Door E. H
(Nadruk verbcdert).
40)
/.Je gevoelen van kieseliheid is dan wed
biJ2or.def spitsvondig." sprak de oucte
öaaie. „Vee! te scherp, om aangenomen to?
kunnen zijj,. Rn wil ik jo dan eens vcrtcl-
®n» wat. n-og grootor is? Jo trots. Denk
ruct. d-M je mij misloidt door jo voorgie-
wende kaï/iitc kijk maar eens in dien
®Piegei, daar achter je, en vraag j ezel ven,
C nmogelijk is."
I'.l was van haar 6toel weggega-nn cn
tone ru bij den haxudhij volgde echter
'lar raad met op, zoo min als bij de toe-
8Pel,ng ontkende.
tJk zie er vnj slecht uit," gei hij tóe,
V' ^eet ik «vel. Ma-ar toch vergist u zich
t ,lctP eerste in; mijn trots blijft er
"eoi buatej)
-..Je maakt je ziek in het vooruitzicht,
je 10 r, &a,r vcrhezon zult. En toch wil
zii \v i ,rftOPt ook wal gek zijn, dit
dL".'ÏCktdat is 200Ik neem het
biet t i1*1^ voor ^1'aar °P> behoef je
«kit eribon. Ik beweer volstrekt niet,
too mcteih^Zee,ru°f S£7t2ki bGI?' dat iy
op ik had je liever
trouwen, die je van dienst
had kunnon zijn je had kunnen heJpen in
je carricre Daar zou jo vrij wat beter aan
hebban gedaanEn ik begrijp zeer goed,
dat- je er nu ook wed degelijk jo trots op
na houdt, en dit je or voor bedankt, om
haar to vragen of zij blijven wil. Maar als
jo nu toch zooveel voelt voor die vrouw,
dat jo ellendig bent zonder baar, welnu,
dan kan ik immers wel wat zeggen, om
haar bot blijven t-c bewogen?"
„Tot de vrouw, waarmee u mij liover
niet getrouwd zag?" vroeg hij mat. ,,Marar
dat moet u niet doen, moeder."
„Ik zograag hebben, dat jo trouwde,
Philip, ik sou je immers graag gelukkig
zien Je volgt mij in het geheel niet. Nu
de verschrikking van haar te moeton ver
liezen. jo zoo ellendig maakt, moet jo haar
ook niet verliezer dat is mijn bedoeling."
„Ik heb ha-ar verloren," antwoordde hij.
„Ik volg u zetr goed U meent, dat ik een
prinses ha<l kunnen trouwen, en dat 0011
u ook eenige ellende hebben bezorgd. U
j zoudt mij aan miss B-rettan willen geven
en dat met groote ellendemaar u zoudt
mij haar gunnen, omdat u denkt, dab dk
haar naodig heb."
„Zoo ir 't Maar zoon „grooto ellende"
zou hot met wezen ik weet, dat iedere
man het best over zijn eigen leven kan be
schikken Natuurlijk, het behoorde in het
geheel gcon ellende te zijn. Ik geloof ook
niet, dat or van ellende sprake kan zijn
maar enkel vau een kleino teleurstelling.
De geliefd-"' van haar zoon is altijd van liet
ecr3te oogonblik af een mededingster voor
zijn moedei Phu. En ik donk, dat het al
tijd do schuld van die moeder is. Maar
èóns, als je met Mary getrouwd zult zijn
en jo eigen zo*.n vat Uefdo op voor een
vreemd meisje, dan aal jo vrouw jo ver
tellen, lio* rij dat voelt- Zij ral het je zeg
gen, beter dai. ik dat nu kan, en dan aal
je weten, wat je moeder voelde, en dat zal
je niet zo» onnatuurlijk lij-ken."
„O," zei hij „sbill l Zeg dat toch niet!
Ik zal nooii reet Mary trouwen."
„Ja, zeker" betuigde zij. „Als je dat be
weert, zou je niet langer zelf het beste
over je leven hebben beschikt, en dat door
oen toegeven aan spijtigheid. Maar daar
zal ik wel voor zorgen, dat dit je leven
niet bederft Phil, Phil, je bent zoowaar
de laatste mom ter wereld, van wien ik
verwaoht zou hebben, dat hij zich ieta zou
hebben late-n ontglippen. Een vrouw zegt
altijd „neen," om mee to beginnen. Meösjeo
die zoo gemakkelijk te krijgen zijn, wor
den ndot de b»ste vrouwen zij, die heb
moeilijkst to winnen zijn, kunnen in den
regel het moest waardig geacht worden
huisvrouw to worden gemaakt. Neem
haar antwoord niet aa-n, Phil. Ik zal haar
wel overreden, om hier to blijven. En in
het eerst behoef jo dan niet dikwijls to
komen; niet meer dan nu, cn wanneer jo
dan komt. zal ik je wel helpen en je zeg
gen, wat- je doen moet. Zij zal van je
gaan houden, je zult do vrouw hebben, dio
10 verlangt. Ik^boloof jo haar!"
„Moeder," zei hij, terwijl hij nu bleek
zag tob in de lippen. „Om Godswiil, zeg
dat toch nietPraat toch niet van wat
n«iet zoo wezen kan. Er vaJt hier geen mis
verstand uit den weg to ruimen. U kunt
mij niet helpen bij een hofmakerij. Ik ver
zeker u, dat u mij net zoo min miss Bre-b-
tan toi vrouw kunt geven, als dat u mijn
jeugd voor mij zoudt kunnen terugroepen.
„En ik verzeker je van wel," bctuigdo
zij. „Want. hoe moer ik er over nadenk,
hoe meer zij mij tooh de geschikte voor
komt. Je kon jo vergooid hebben aan het
een of ander onbeduidend schepseltje, dat
om niets dan om haar kleeren geeft. En
zij stelt belang in jc vak. Je hebt er altijd
met haar over kunnen pratenzij be
grijpt die dingen beter dan ik."
„Hoor mij aan 1" riep hij met onder
drukten hartstocht. „LuisteT naar mij en
bedenk, wat u daar zooeven zelf gezegd
heeft: dai ik, als man, over mijn eigen
leven zal weten te beschikken. U moet
miss Bret-tan met vragen, om te blijven
en u moet ook niet denken, dat het haar
weggaan is, dat mij ongelukkig maakt.
Mijn hoop heb ik opgegeven. Het zou
nooit tot een huwelijk tuesok-en ons kun
nen komen, al bleef zij nu ook jaren. Wait
er gezegd kan worden, is gezegder werd
op geantwoord en het is uit." Hij beet
het puntj van zijn sigaar, rookte even en
boheorsohte toen weer geheel zijn toon
van spreken Ieder, voor wien zijn gelaat
verborgen was, zou dio woorden flinker
bobben vinden klinken, dan toch het ge
voelen was, dat zo ingaf.
„E11 nu nog iets: na vanavond moet u
maar niet me^r over haar spreken. Dat
hoor ik niet graag, 'fe Is mij niot aange
naam. Wilt u mij een blijk geven van uw
gonog.enheki, dcc dit dan daarmee 1 Ter
wijl zij er nog is, kan ik u ook niet komen
opzookon en, ais zij weg is laat het dan in
onze gesprekken samen zijn, of zij cr nooit
geweest is."
Het uiterlijk van den man toonde aan,
welk oen ged'uohto inspanning hem die
voorgewen do k-a-lmto had gekost. En dio
kalmte dan ook nog meer dan het ge-
spirokeno zelf, overtuigdo zijn moeder van
het oproaht-gemeendo van zijn beweren
wob haar echter verontrustte, omdewt zij
het in zoo hooge mate onverklaarbaar
vond.
ijij streek de plooien van haar japoa
glad. van tijd -tot tijd een blik vol be
zorgdheid on meelijden op hem werpend;
en ten slotte sprak zij op den toon van
Iemand, cln> dan maar be-rust in iets, dab
hij totaal niet begrijpt
„Ja, natuurlijk, ik zal doen, zooals jte
verlangt. Maar jullie hebt bedden dan al
hoogst eigenaardige begrippen van wat
moet Dat is zekerook schijn jc alle
twee evenzee.r ofkeerig van hulp."
„Waarom zegt u dat?" vroeg de dele
ter. „Wat voor soort hulp heeft miss
Brettan dan geweigerd?"
„Zij was er afkeerig van, orn iemand
naar mij te verwijzen, toon ik daar toe
vallig vandaag van sprak. Maar dat is
dan zeker ook iets „onkiesoh," waar ik
liever over zwijgen mootl"
„Do referentiën? Dus daar wil zo
geen gebruik van maken?"
„Ik kreeg aitüons zoo den indruk,, of zjj
het daaromtrent nog volstrekt niet met
zichzelve eens was. Ik zed „Wat zal er in
's Hemelsnaam zonder referentiën van tl
worden?" En zij antwoorddeJa, dat
begireep zij ook wel, maar Maar iets,
dat ik nu niet meer precies weet
„Maar c5at is onzinnig," sprak hij ge
biedend „Zonder dat staat zij hulpeloos.
Zij is uw gezeLsohap.sdame geweest en u'
heeft niets op haar aan te merken gehad;'
clat kunt u geheel naar waarheid ver
klaren."
Hij stond op én schudde de ascli, die*
van zijn sigaar gevallen was, voorzichtig
van zijn jas
„Er heeft niota plaats gehad tussohea,
miss Brattan en mij, dat haar het rockt
