LEIDSCH m DAGBLAD. Zuster Brettan's Liefde. Dinsdag 24 Januari i922. Otticieeie Kennisgevingen STADSNIEUWS. Het voornaamste nieuws van heden. FEUILLETON PRIJS DER ADVERTENTIE»! M Cis por rezeL Zaterdag© 40 Cts. per regd. BH «Lokiboimcineni belangrijk lager© prijs. Eleino adrertentiëo Woensdag 60 Cis.. Zaterdag m bü een maximum aantal woorden van 30. Incasso volgen® postrecM. Voor eventoeele opxan- ginff van brieven 10 Gta. porto U betalen. Bowii»- nprnmor 5 Cts. Bureau NcanJetndspleln. Telefoonnummers voor Olrectle en Administratie 175, Redactie 1507. FB.'JS DEZER COURANTE Voor UUm »- S mal I JS. p. Toet OJg Bolton Lmden. want ftyontoa foroetigd «ijo, P«rw«k50» franco per pool f 2 35 -F portokost co. Nummer 18985. Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen EERSTE BLAD. gemeentelijke viscüverkoop. Do Burgemeester van Lolden brengt ter Iannis van de ingezetenen, dat. morgei (Woon dag) aan de gemeentelijke visohwin- u: (Vipchmarkt en Stadahulpwcrf) verkrijg bar is SCHELVISCH n f 0.17, GROOTE •SOHELVISCH a f0.29. SCHOL a f0.27— f0.40, cn KABELJAUW n f 0.40 per pond. N. C. DE GIJSELAAR, Burg. Leiden, 24 Januari 1922. ZEEUWSCHE MOSSELEN. De Burgemeester van Leiden brengt ter txmois van de ingezetenen, dat inorgeD ^Woensdag) aan de gemeentelijke vischwin- tle (Visohwvarkt en Stadahulpwcrf) verkrijg baar zijn ZEEUWSCHE MOSSELEN a fO.OC 'pi* E.G.. Voor belanghebbenden ziju aan gemoeinde tisehtrrnkels recepten voor de beroiiddng van Boerden en bet boekje „Eet Mosselen", be- i fattendo modedcelingen omtrent de voe- ll'tfogswaarde en het gebruik van mosselen gutlz verkrijgbaar. 1 N. C. DE GIJSELAAR, Burg. Leiden, 24 Januari 1922. Kog eens: de verkiezing van de nieuwe Kamer van Koophandel en Fabrieken. Voor eenige dagen wijdden wij, in ver band met de op handen zijnde verkiezing tr« de nieuwe Kamer van Koophandel en Fabrieken voor het district Rijnland een paar artikelen aan deze verkiezingen cn in verband daarmede aan het Handelsregister Omdat de ingeschrevenen in dit Register de kiezers vormen van de nieuwe Kamer. iWij vonden daarin gelegenheid naar aanlei ding van een gehouden vergadering voor mannen uit industrie, hande en nering, in wier belang het nieuwe instituut in hoofd eaak zal moeten functioneeren, er op te ,*rijzen, dat men, om de verhoudingen zui ver te maken, nu eens niet de politiek bij fleze verkiezing te pas moest brengen. Wij deden dit te eer, omdat wij uit ervaring .wisten, welk een kwaad de politiek in de oude Kamer heeft gesticht en hoe de po litieke strijd daar een richtigo werking als het ware vertroebeld heeft, zoodat do in vloed van dit lichaam, vooral in de laatste jaren van haar bestaan, zoo goed als tot fcihil is gedaald. Da- zou voor de nieuwe Kamer te meer een ramp zijn, omdat deze ten veel grooter veld bestrijkt, en zich uit strekt over geheel Rijnland. Van zeer geachte zijde buiten deze ge meente werd ons ook nog eens op het ge- Taar gewezen, dat een politiek karakter voor dit lichaam zou meeslecpen," en er aan herinnerd, dat niemand minder dan mr. Vissering tegen dit gevaar heeft gewaar schuwd. De schrijver voegde aan zijn schrij ven toe het laatste jaarverslag van de oude Kamer en gaf ons in overweging, daaruit enkele behartigingswaardigc woorden over ,tc nemen. De secretaris, de tegenwoordige Groning fiche hoogleeraar, mr. dr. Van der Pot, ge niet, zooals onze raadgever terecht opmerk te, het vertrouwen van alle partijen, waar hij ook als secretaris van de Kamer zich boren elke partijschap wist te verheffen. Wij drukken daarom gaarne een énkele bladzijde, welke wenken en raadgevingen voor de toekomstige Kamer bevat hier af. „Er ligt in dezen loop der dingen, het vormen van een nieuwe Kamer", aldus de heer Van dor Pot „een gevaar, waar tegen wij hefc onze taak achten op deze plaats met ccn enkel woord te waarschu wen. De Kamors van Koophandel hebben geen regeling bij de wet, in plaats van bij Koninklijk reglement, geen basis in de gan- sche industrieelc en commercicelo wereld, in plaats van in een door eigen aan gif to kiezerscorps gekregen, om ten slotte niets anders te worden dan instellingen tot ad ministratie van een handelsregister. Van hoeveel nut ook de taak zal zijn, om het handelsregister bij. to houden en te doen beantwoorden aan zijn bestemming, deze laak, die practiscli toch geheel en al op be zoldigde ambtenarcu zal moeten worden ge legd, dient onzes inziens absoluut neven zaak te wezen. Do hoofdaandacht moet ge richt* blijven op al wat handel cn industrie in het district kan bevorderen en de dank zij het handelsregister te verkrijgen veel ruimere inkomsten moeten ouzes inziens ook voor een zoo groot mogelijk deel daar voor worden besteed. Dan slechts zullen de nieuwe Kamers zich in de betrokken kringen een populariteit kunnen veroveren, welke de oude Kamers nimmer hebben gehad, en die haar opvolgsters alleen aan het handcis register niet ontlcenen kunnen, omdat het nut van deze instelling zich vooral inciden teel openbaart eu het begrijpelijk is, dat talloos vele ingeschrevenen dat nut voor- loopig voor henzelf niet opgewogen achten door de van hen gevorderde bijdragen. Voor do nieuwe Kamer, uiet voor ons, bedoeld is do oude Kamer (Red. ,.L. D.") is uitteraard de taak wegelegd do nieuw te volgen banen uit te stippelen. Van ons mag echter wel een opwekking uitgaan tot belangstelling in do reorganisatie, welke zich aan het voltreken is. Men sta niet al te sceptisch tegenover ccn instelling, met verschillende bevoegdheden toegerust, en van geldmiddelen niet ontbloot, die be stemd is om in de eerste plaats lokaal, waar het pas geeft door samenwerking met de 35 andere Kamers ook nationaal, en straks wel licht mede internatiouaal do oprichting eener internationale Kamer vau Koophan del is reeds in voorbereiding de belan gen van al wie in handel cn nijverheid zijn bestaan vindt, to dienen. Men wachte niet op zichtbare resultaten alvorens zijn bo langstelling te geven, doch sla zelf mede de hand aan don ploeg, allereerst thans door een verkiezing voor fco bereiden, welke d c beste vertegenwoordigers, zoowol van groot- als kleinbedrijf in do nieuwe Kamers bijeenbrengt". Men ziet, de heer Van der Pot staat niet zoo sceptisch tegenover de nieuwe Kamer als bijv. de heer De Gooyer, doch ook hij dringt er op aan, do beste cn dat zijn uitteraard niet altijd de politieke voor mannen der vertegenwoordigers van grootr en kleinbedrijf de leiding te geven. Mogen de kiezers deze woorden ter har te nemen! „Tartuffe". Voor een Molière-herdenking was het aan tal belangstellenden gisteravond in den Loidschen Schouwburg al zeer matig. De Sleutelstad zorgde in dit opzicht eens weer voor oen unicum, want terwijl overal el ders bij do opvoering van een der meester werken van Jean Baptiste Poquelin, ter hordenking van den drichonderdsten ver jaardag van de geboorte van den grooten Franscheu tooneelschrijver, de publieko in teresse buitengewoon groot is, zagen wij hier gisteravond bij de voorstoling van „Tar tuffe" door „Het Rotterdamseh Tooneel" weer minstens evenveel onbezette «als bezet te plaatsen. Speciaal op de betere rangen hadden wij veel meer verwacht. Het kan zijn dat velen hebben willen wachten tot a. s. Vrijdag, op welken dag „Het Nederlandsch Toonccl" met de Mi- san throop" zou komen, maar dan kunnen wij bij dezen wel direct zeggen, dat die plannen uiet in vervulling zullen gaan. Do Molière-herdenking blijft vermoedelijk be perkt tot dezen eenen keer. Het is jammer, dat dit niet van te voren is aangekondigd. Wellicht ware dan de op komst gisteravond heel wat grooter ge weest. Jammer was het ook voor hen, die hier door afwezig warenaangezien zij werke lijk heel wat gemist hebbeD. Hoe prachtig overwogen, hoe zuiver bc- hecrscht wa3 dat spei van Hubert la Roche als Tartuffe, de schijnheilige, de schijnvro me! Dat. vs as weer de echte Molière-figuur, die wel is waar pas in het derde bedrijf op het tooneel verschijnt, maar wiens karak ter ons van te voren recd9 zóó volkomen ten voeten uit is uitgeteekend, zóó scherp is geschilderd, dat wij ons vóór zijn ver schijning al een zuiver omlijnde voorstelling van hem hebben gemaakt. Hubert la Ro che was hier weer de groote acteur, die door zijn keurige mimiek en fijne accen- tucering den persoon van den schijnheiligen Tartuffe voor ons deed leven, da.irbij door soberheid van voordracht en gebaar ver hinderend dat men in zijn creatie een ca- ricatuur zou zien. Een foutje werd er gemaakt, namelijk bij zijn eerste optreden, toen hij plotseling weer wegstormde met den gedempten uit roep: ,,'k Heb geen zakdoek!" Dat klonk heusch een klein beetje dwaas. Overigens van onzer talentvollen tooneel speler niets dan lof, ook, omdat bij hem van niet-roivastheid weinig of niets was te bespeuren. Bii do anderen liet dit nog wel eens iets te wenschen over af en toe, zoodat de souffleur geen tijd kreeg op zijn lauwe ren te gaan rusten. Nnturlijk geldt dit bezwaar slechts tijde lijk en gezien de verschillende bekende krachten, die tezamen La Roche's omgeving uitmaken is het aan geen twijfel onderhe vig of do zaak is spoedig in orde. Kaast La Roche als Tartuffe dienen wij in dc eerste plaats te vermelden de Elmiro van Vera Bondam, de echtgenoote van Orgon, die oorzaak is dat do huichelarij van den schijnvrome aan de kaak wordt gesteld. Uitstekend was haar spel vooral in het vier de bedrijf, toen zij den konkelaar door zijn eigen hartstocht in do val lokto en zijn godsdienstige gevoelens liet zien in hun waren vorm. Daar vooral kwam telkens weer in haar zuiverste gedaante Molières rake typee- ring aan den dag. „Met den hemel is het. wel op een ac- coordje te gooien, als het noodig is", voilé, de Tartuffe. Commentaar overbodig. Ph. la Ciiapelle gaf een goede creatie ^an Orgon, Elmire's echtgenoot. Alleen in do eersle bedrijven hadden wij hem iets le vendiger willen zien. Marie Holtrop was een sympathieke, vroolijke en allerminst domme kamenier. Jaap van der Poll zagen wij wel eens beter dan thans als Damis, Orgon's zoon. Als geheel konden de twee laatste bedrijven ons het meest bekoren, en wij mecnen, dat de aanwezigen zich toen ook hefc meest hebben vermaakt. Trouwens geamuseerd heeft men zich, mede ook door de snelle opvolging der bedrijven, geheel den avond, en menigmaal werd de stilte door een hartelijken lach onderbroken. Vele malen moest er aan het slot worden gehaald en uiterst hartelijke bijval werd het loon van hen die dit nog altijd jonge oeuvre van Molière zoo aangenaam over hefc voetlicht hebben gebracht. Bij de administratie van heb Zieken huis der Rijks-Univeursi'teifc alhiier zijn be vorderd do heer L. J. Hageman, thans 2de klerk, tot lsben Iclerlc en de heer J. C. .Martens, thans 3de klerk, tot 2den klerk. .Het batig saldo ad f 165.76 van de mooie opvoeringen van „GoucLprookjes- Tooverlied", in den Schouwburg gegeven onder leiding van den heer O. B. Duyst.er, is afgedragen aan het bestuur van de Kin der bewaarplaats alhier. Donderdag a.s. zal de bekende hypno tiseur Roland een experimenten avond geven in den foyer der Stadszaal. Voor een on ander zio men de advertentie. Bij Kon. besluit is benoemd: tot com mandant der 4de brigade te Leiden kolonel J. van der Soheor, commandant der 1ste bri gade; tot kolonel, commandant van het 2de reg. veM-art. de luit.-kolonel H. J. Furrimer; tot reseirve-kolonel bij het 2de rog. veld-arr. de reserve-1 uit.-kolonol jrh. A. G. Sickinge, adj. i. b. d.; tot generaal-majoor der inf. ko lonel J. P. A. van Weeren, commandant der 4de brigade, aan wien wegens langdurigen •dienst op z'n aanvrage eervol ontslag is ver leend; tot kolonel de luit.-kolonel W. J. Methorst van het 2de reg. vcld-art., naD w>eo eervol ontslag met pensioen is verleend, om dat hij in verband met zijn leeftijd voor do verdere waarneming van den dienst niet meer ten volle geschikt is; en is gedeta cheerd voor den tijd van ten hoogste 5 jaar bij het leger in NecL-Indië de 2de luitenant A. v. cL Minne van het 2de reg. veld-art. Men meldt uit Oudenhosch: Velen waren opgekomen om den beminden en gedachten Broeder Serafibus, overste van het instituut „St.-Louis, alhier (iu de wereld Oom. H. Lagcrberg), geboren te Leidea. de jaatste eer te bewijzen.. Behalve het geheele oonvont met do leer'ingen van „St.-Lo:ria"' en die der Kweekschool waren tegen *cor lig talrijke seculiere en reguliere geestelijken, de irspeeteur van het L. 0 in do inspectie Breda, den hoer Verboeten, do voorzitter der R.-K. M. U. L. O-verecDiging, vrienden en Ix-kendcn. Na de H. Mis werd het lijk in het graf neergelaten en verlieten allen out- roerd het kerkhof 1 q de zaal, waar fa milie uit Leideu en van elders bijeenkwam, speek de inspecteur te voren een woord tot de familie cn tot vader Ihi mot heus. Co'e cie voorzitter dor R.-K. M. U. L. O- vcreenig.ing sprak enkele woorden van groo te waardceriu.g. De gedachtenis aan Broeder Serafinuis zal niet alleen voortleven in de annalen der oongragatic en die van „St.-Louis", maar ook bij de velen in den lande, met wie hij in aanraking kwam en di? zijn kennis en zijn bescheidenheid waardeerden. Men schrijft aan „Hel Vad.": Zondagavond heeft op het perron dor H. S M. te 's-Gravenhage, even vóór het vertrek van den laatstee trein naar Leiden, een ern stige vechtpartij plaats gehad tussóhen eeni ge studenten, leden van hot Leidscho Stu dentencorps, en reizigers. Deze studenten maken deel uit van een ohibje, dat zich her haaldelijk op ergerlijke wjjze tegenover het reizende publiek gedraagt, en het wondt hoog tijd, dat d© politie te 's-Gravenha-g© afdien de maatregelen neemt om de menschcn, die zich op het station bevinden, togen het on beschoft optreden van deze jongelui te be- veil'gen. Meer dsn eens hebben reizigers zich aan het optreden van deze belhamels het zijn vrijwel steeds dezelfden goergerd on het is herhaald olijk gebeurd, dat een rei ziger zijn toorn niet langer kon bedwingen en deze studenten, als wier hoofdman zekere H. J. V. fungeert, 'te lijf ging. In den regel is dc wachtkamer 2de klasse het operatie terrein. Blijkbaar willende laten zien, dat zij onder! dien invloed van sterken drank zijn, molestee.pen zij de andere bezoekers op de ergerlijkste wijze; niet alleen met woorden, maar ook anderszins. Ook dezen avond heb ben de reizigers nogal wat te verduren ge had. Het liop echter dit keer anders af. Tocd de laatste trein naar Leiden het station bin nenrolde, grepen op het perron eenige Lei de naars, <lie hun optreden beu waren, hen aan en takeldon enkelen hunner dusdanig toe, dat zij zich onder beveiliging vod de con ducteurs m'oesten stellen. Ten slotte werd het. ec-n groote vechtpartij. Tal van slagen daal- BINNENLAND. Werkloozenuitkeering aan Noordxeevïs- schers. Nieuwe loonsovereenkomst in de Lim* burgsche mijnen. In de hoogere rangen van hefc leger be langrijke mutaties. Binnenkort zal ingediend worden eei wetsontwerp op aanmaak van buskruit en springstoffen. BUITENLAND. De verkiesing van een nieuwen Paus. De wilde spoorwegstaking te Dresden ge* eindigd. den op de hoofden der studenten neer en enkelen zagen zich genoodzaakt, met bebloede koppen in een coupé hun toevlucht te zoe ken, waar de conducteurs hen wisten te be veiligen. Ook enkele dames van do vlakte, die zk?h bij deze oi-ieuten bevonden, liepen in de verwarring klappen op. Ten slot to wist' het stationspersoneol dc vechtenden te schei den cn kon do treiu, die op tijd was aange komen, met tien minuten vertraging ver trokken. Het gebeurde geeft ons aanleiding tot do volgende opmerking: Inzake dc motlestatiek^vesfcie kort geleden te Leiden hoeft dc rector-magnificus termen gevonden togen de bedrijvers op te treden. Het zou geenszins overbodig zijn n!s de rec tor zioli ook eens dit geval aantrok, des te meer, omdat dezeïfdö jongelui zich bij voort during aan deze wandaden schuldig maken. Hedenmorgen ontstond in perceel 38 aan do Volders-gracht, een begin van brand, die echter door gemeentewerklieden met be hulp van eenige sneiblussohers in den aan vang word gcblnscht Do brand ontstond in de bedstede. De 72-jarige N. T., die in dit perceel woont, had een tijdlang bij do warme kachel gezeten en daarna zijn jas uiige trok ken en in dc bedstede neergeJogd, niet ver moedende, dat die vuur had gevat. Hij was, na een andere jas te hebben aan» getrokken, het huis uitgegaan en toen hij cenigen tijd later terugkwam, was de doos* zijn achteloosheid ontstane branu al weder- gebluscht. HedenvooTinididag te ongeveer tien uiff. reedi een vuilniswagen de Waterstecg uit, terwijl van den kant der Hoogewoerd een; fietsrijder aan kwam. Hoewel de bestuurder afsprong, en uitweek naar het trottoir, kon hij de aanrijding niet vermijden. Van de fiets werd een wiel cn het frarao erg beschadig*?, zoodat do schade op ongeveer f30 wordt ge* sehat. Wagenbestuurder en wielrijder wisten over <3© schadevergoeding het eens te worden. Ter Rijkspostspaarbank is aan het postkantoor alhier in December op spaar bankboekjes ingelegd f 122,928.69 en terug betaald f 106,407.7414. Derhalve meer mge- legd dan terugbetaald f 16,520.94^hefc aantal alhier nieuw uitgegeven, spaar bankboekjes bedroeg 131. Door tussohenkomst der alhier gevestig de kantoren wercl ter Directie op staafcs- schuldboekjes ingeschreven een nominaal bedrag va«n f 7600. Geautoriseerde vertaling naar hefc Engelsoh van LEONARD MERRICK. Door E. H. (Nadruk verboden). ^1) „Op liet oogc-nblik zou ik mij al „in goe den doen" achten, als ik een betrekking had ..Maar wat verstcuidt u or dan eérsfc onder ..Wel, ééns was ik vceleischender. aiisscliien moest ik zeggendwazer. Door °V7aring wordt je wijs." ..Neem mij niet kwalijk: de ervaring 'uaakt uiet wijs. Maar die verstandig is, cert nog van ervaring, terwijl de onver- utandligo maar aan het fouten maken hjft. z'n leven lang. Eens Maar :k heb u 111 de rede gevallen." ik bedoeld©; een eigen tehuis en ainilie, die op mij gesteld was, en geld genoeg, om do rekeningen te voldoen, ^on- or er nu op ie behoeven zien, of heb ge- oen vijf shillings meer of minder be- rj/ï,!?" Is inluss°hen een pruchtige in- mg dat wij dos te minder veriangen, ,wij iïider bezitten maar soms wesinbr11 - ulkoiQS!^ toch v; 1 eens zöó liikhrdflW T' (iat or me* Se"-n ®^e- R unt hestoan." oe kwam u eigenlijk bij ddt baantje V- vroeg Kincaid opeens; „kon u geen an der werk krijgen V' „O, als 11 eens wist, hoeveel moeite ik or toch voor bob gedaan. Maar ik heb hier in het geheel geen vriendendat was de moeilijkheid. En een vrouw, die nicm.uid heeft, die haar eens do hand boven heb hoofd houdt, oeh, die zal nooit iets vin den. Ik zocht een plaats als daaje van ge zelschap, maar dat gelukte niet, en einde lijk ben ik toen bij Pattenden 1.rechtgeko men. U moet ook niet denken, dat zij da-ar weten, hoe ongelukldg ik er voor zit. L/ac zou niet mooi wezen, want zij zijn juist heel vriendelijk voor mij geweest." „U heeft zeker noodt een plaats van ge zelschap sdame vervuld V' „Neenmaar daarom hoopte ik toch zoo'n betrekking te krijgen- Alles aoet immers céns voor het eerst zijn, inge wijden waren ééns nieuwelingen." „Daar gaat niets van af. Maar er zijn tegenwoordig zóó veel ingewijden in ieder vak. dat niemand lust heeft, zich aan een nieuweling to wagen." „Maar hoe moeten die er dan komen?" „Dat ia hun zaak. U kimt ook niet ver wachten, dat de menschcn onbekwaamheid betalen, ais zij bevoegde hulp te kust on te keur kunnen krijgen." „Mijn verwachtingen zijn alle dood en begraven leder van ons is zeker wel toe gerust mot een zekeren voorraad verwach ting onder gunstige om stand ign eden teert men daar geleidelijk cp cn meent zoolang or leven is, is er hoopmaar, als er te veel gevergd wordt, dan laat ons die ook nog bij het loven in den steek en wij aanvaarden dc omstandigheden, zon der er in het minst van te voren iets van te verwachten." „En u laat u dus door do omstandighe den leiden; zonder strijd?" „Een vrouw lean niet meer doen, dan strijden, tot zij verslagen is." „Zij moest niet erkennen, dat zij versla gen was 1" „Theorie!" mompelde zij tusschen de tanden. „Wat denkt u, dat er van worden zal?" „Zonder eenigo verwachting te koeste ren?" hield zij vast. „Laat dat er nu even buiten maar geef mij een reohtstreeksch antwoord: wat doet u?" „Nuvan den honger omxomen en naast mijn verwaohtingen neergelegd wor den." „Sssss Weet u dat vast?" „Ik weet het en ik kan er ook in berus ten. Als ik er niet in berusten kon, zou het veel harder zijn. Er kan niets gebeu ren, waardoor mijn omstandigheden ver beteren zouden. Er is niemand ter wereld, tot wien ik mij zou kunnen, oe liever ge zegd: zou .wilier, wenden om hulp. U heeft door uw vriendelijkheid de oploWng wat uitgesteld, maar u kunt haar niet tegen houden O, ik heb gehoopt en gestreden, tot ik niet meer kern 1" trildo haar stem op het laatst. „Als ik eenig vooruitzicht had, dan zou ik, hoe ellendig ik mij dan ook voel den strijd wol niet opgeven maar er is geen vooruitzichtgeen zweem er van. Ik ben niet lafik aanvaard enkeJ, wat ik inzde, dat niet anders kan." Deze vrouw wist haar wanhoop uit te drukken; zij had opvoeding eoi manieren. Hij nam haar eens nauwkeurig op, vant hij stelde levendig belang in haar. „U spreekt anders als een fotaüete," lei hij. „Ik spreek als een vrouw, die tot de grootst© armoede vervallen is en die een maal eten kreeg uit liefdadigheid. Maar behandel u mij nu niet als een klein kind en laat me gaan. Misschien hoen u gelijk en zullen do omstandigbedcn nog wel beter worden." „U kunt zoo dadelijk gaanmaar nog niet ,eer ik zeg. dat u mag." Er volgde weer stilte. Hij lag achterover geleund, met de handen diep in do zakken en zijn voeten over elkaar. „U heeft natuurlijk geen bepaalde op leiding gehad?" begon hij weer ineens. ,.U kunt niet iets doen of maken, dat eenigo marktwaard© heeft?" „Ik was thuis." „En nu kunt u uzelve niet helpen. Hoe ongel ukldg toch 1 Waarom heeft uw vader 11 niet het een of ander handwerk laten leeren?" „Ik meen, dat ik u heb hooren zeggen, dat u dokter was?" klonk haar weder vraag, terwijl zij hefc hoofd ophief. „Ja. Mijn naam is dokter Kiricaid." „Mijn vader was dokter Anthony Bret- tanhij heeft zeker nooit kunnen denken, dat zijn dochter er nog zoo ongelukkig eon toe zou zijn." „Wat zegt u?" riep hij. „Behoorde uw vader ook tot het gilde? Dan is hot mij aangenaam, om kennis met u te maken, miss Brettan, zei u immers?" Zij knikte toestemmend en kon zich baast niet bedwingen, om hem verder toe te ver trouwen ..Ik ben pleegzuster geweest kunt u, als dokter, mij niet een plaatsje bezorgen?" Want als zij-dit deed. zx>u hij de- bevesti ging daarvan willen hebben; en bij afwe zigheid van een certificaat zou bij dan een onderzoek instellen in het ziekenhuis, waar zij was geweest, cn het praatjo zou do ronde doen, dat „Brettan niet meer bij haar man waszij zouden er wel gauw achter zijn, dat hij niet dood was, en, als zij eenmaal zóó ver waren, dan zouden zij de heele waarheid wel te weten komen. „Niet eer.a getrouwd." Wat een schande! Ja, van hem kan jo zoo iets verwachten, hij was tooneelspeler. Maar zij/ij zag al do uitdrukking van verachtelijk© verbazing op hun gelaat. Klein als hefc kringetje mocht heeten, was liet te oh haa? wereld geweestcn zij kon hefc toch met doen ,Maar hoor eens hier, miss Brettan," zei hij, „er moet toch wel iemand zijn, die u e enigszins van dienst kan wezen, iemand onder de vrienden van uw vader, dio u wel aan oer.ige bezigheid zou kunnen helpen V' Onmiddellijk had zij er ook weer r-pijfc van. dat zij dit had gezegd. „Mijn vader leefde heel stil, en wat zijn openbaar loven aanging, ken hij haast niet populair genoemd worden. Om verschil lende redenen zou ik niet graag hebben, dat menschcn, die hem kenden afwisten van de armoede van zijn dochter." „Die mensohen hebben verplichtingen aan u," hield hij vol. „Als ik u ©c<n raad geven mag, steek dan uw trots in uw zak." „Dat kan ik niet; ik nam mij eenmaal voor, op mijzolve te staan en daar *al ik nu ook niet van afwijken. Bovendien ver gist u zioh, als u denkt, dat een van hen bijzondere moeito voor mij zou doen. Mijn, vader was omtrenr mij niet intiem genoeg met iemand, dan dat ik nu meer bereiken aou don praatjes uitlokken." Wordt rervolgd!*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1922 | | pagina 1