VOOR MIJ ALLEEN
No-
18957.
LESBSÖk DAGBLAD, Woensdag 21 December.
Tweedp Blad. Anno 1928
UIT DE RAADZAAL
EERSTE KAMER.
TWEEDE KAMER.
FEUILLETON
Wederom is de raad.eons niet klaar ge-
met de agenda, die, gerekend op
niet
Voincn
eCJ1 zakelijke be Handeling, nu toch
overladen mocht heeten. Maar een zake
lijke behandeling, wel te verstaan een zui-
yer zakelijke behandeling, ja, dat is iets,
ff-it <3e raad blijkbaar heeft afgeleerd. Na-
tuurbjk wordt er, gelukkig, nog veel reeels
te berde gebracht, edoch vergezeld van zoo
veel irrccels, in hooldzaak terug te voeren
tot een inwerken op de kiczersmassa, wat,
.^enigszins pintter gezegd, wil zeggen: op
do kiezersvangst, dat hopeloos getraineerd
tfordt. Voorts vervalt men tot een te ver
pande breedsprakerigheid. Repliek en dus
tiapliek is zoo zeker als twee maal twee
vier is en tripliek is geen zeldzaamheid
meer. Zelfs een seherprechtelijk optreden
van den voorzitter volgens het bestaande
reglement van erde, kan hier weinig baat
geven. Met het oog op de kosten zou ver-
k-iirrpiiig van dit, reglement van orcle
misschien niet ondienstig zijn! Hoezeer we
1 algemeen tegen z.g. „muilbanden"
lijn
Een raa^Muiug zonde/ de werk-
loc-r c jeskwesue is langzamerhand onbe-»
staanbaar Toen de tribune als
t wart voib r^uinde voor d-en aanvang,
zonder dat het ging om een of andere tak
au geiriee» te-personeel, toen wisten we er
direct ai ailcs weet van. En zoo is 't gegaan
ook. Tot ruim hulfvier heeft de raad in het
teeken van het werkloosheidsprobleem ge
staan. 't Begou met een voorstel-Van. «Stra
len over een apart bureau voor de werk
loozen, dat vo.gende maal eerst iu behan
deling kon komen. Daarop volgd'e een.
voorstel-Van stralenHeemskerk inzaice
den norm van steunverleening, waarop 15.
W. ua eenig verzet van den eersten
oorstellor, die directe behandeling wilde,
volgens de spreuk, zij kunnen niet wachten
etc., praeadvies zullen uitbrengen, 't Was
het praeludium voor den slag, die volgen
moest bij het spoeueischend voorstel van
B. en W. over beantwoording van de cir
culaire van den minister van Arbeid. Hier
voor gold zeker de pas aangehaalde spreuk,
waar uiterlijk gisteren het antwoord bin
nen moest zon.
Dezo circulaire was koren op den molen
van degenen, die van oordeel zijn, dat de
rijksregeering feitelijk de gemeentebesturen
loidt. Keus was er immers eigenlijk niet.
Wil do gemeente althans do kans open
honden, dat het rijk een deel der kosten
der werkloosheicsuitkeeringen meedraagt,
dan was aannemen eenvoudig de bood
schap. Geen wonder daarom, dat de voor-
hter van geen uitstel op goed avontuur,
zcoals de heer Van Stralen voorstekle,
ildo weten od op tijd Leiden's antwoord
wildo binnen weten te Den Haag.
Dat de kans op meebetalen door het rijk
in 1922 echter groot is, betwijfelen we. In
de eerste plaats noemt de minister een 25-
tal organisaties bepaald met namo, en vele
werkloozen vallen daardoor buiten de re
geling, misschien hier zelfs wel de meeste.
En voorts is er een bepaling, dat een
uitgetrokken werklooze 73 dagen in zijn
eigen vak gewerkt moet hebben, voor en
aleer weer in aanmerking te kunnen ko
men. Dat belet de thans werkloozen vrij
wel geheel weer te trekkenGeen wonder
dan ook, dat B en W., die overigens on
der protest al- tot accepteeren adviseerden,
gezien de behandeling door den minister,
aan zullen dringen op terugbrengen van
céu termijn van 78 dagen tot 43 en tevens
vervallen van „in eigen vak". Dit laatste
zal in de practijk toch juist- de werkloos
heid bevorderen, daar een werklooze, uit
vrees voor geen uitkcering, beslist ander
werk zou weigeren voortaan. Do heer
Knuttel zag het liefst dat hoele respijt
geschrapt en daaraan zouden ook wij
verre -de voorkeur geven, ten einde de kans
op uitkeering zoo groot mogelijk te maken.
Het, genoemde bezwaar tegen de 78 dagen
lelt toch, zij het eenigszins minder, even
eens voor de 4S dagen. Een voorstel om
het op nul terug te brengen, zoo mogelijk,
Viel met de kleinst mogelijke meerderheid.
B. en W hebbeD zich het recht voorbe
houden te zijner tijd over de kostenverdec-
'ing 2/3 door het rijk. dat echter de
helft weer afwentelt op de organisaties,
zeide de heer F. Eikerbout, die het
goed weten kan, 1/3 door de gemeente
nog een woordje te spreken en zullen
voorts bij den minister hebben aan te drin
gen op verhooging cier uitkcering in. plaats
van verlaging, zooals de circulaire aan
kondigt. zij het dan ook heel bóseheiden.
Het laatste is een succesje voor den heer
Van Stralen.
Wc denken echter, dat wethouder Bots
gelijk krijgt. Deze zeide n.l dat de mi
nister wel in niets zou willen afwijken
van de circulaire, die als een minimum of
maximum zou zijn te beschouwen, naar
gelang men wil.
Terloops zij nog even gewezen op het
verwerpen van een voorstel-Knuttel ofh
den werkloozen het volle loon uit te beta
len Een tweetal socialisten werd deze vrij
brief voor luieren op kosten van de alge-
meene ruif toch ook te bar!
Na een paar benoemingen volgde daar
op de nieuwe schoolgeldregeling. t Is hier
mee gegaan, gelijk we voorzieD hebben. De
nieuwo basis (regeling naar het belastbaar
inkomen) met daaraan verbonden kinder
aftrek komt alleen de groote gezinnen wat
ten goede, doch verzwaart de lasten voor
de anderen, zelfs in de laagste klassen,
aanzienlijk. Bij een inkomen van f 1500 voor
een gezin met drie kinderen is er al ver
slechtering zelfs. Is het wonder, dat de
soc.-dem. fractie alleszins ontévreden was?
Eigen schuld plaagt het meest, geldt even
wel hier. De heer Wilmer, een der vaders
van de nieuwe basis, heeft destijds toch
duidelijk genoeg doen uitkomen, dat de
zelfde totaal-opbrengst gehandhaafd moest
worden en dat zei immers olies!
"^e heer Oroeneveld meende nu wel, dat
de totaal-opbrengst thans grooter was,
daarin door den heer Mcynen en den heer
Wilmer gesteund, die toch ook zoo'n klein
beetje geschrikt is blijkbaar, al aanvaardde»
bij niettemin dc nieuwe regeling als beter,
wat ook moeilijk anders konmaar
de wethouder van onderwijs betwi-.tte dit
positief en cle heer »Sijtsma hield zelfs
staande, dat de opbrengst lager zou zijn.
Deze vlieger van den heer Groeneveld ging
dus niet op. Waarmee -diens- voorstel, om
alle klassen met f200 te verhoogen, bij
voorbaat veroordeeld was, afgezien van de
kwestie, dat dit geleid zou hebben tot een
totaal willekeurige wijziging der schaa.l
Ten slotte- wierpen de socialisten zelfs
flauwtjes een balletje op, om terug to kee-
ren tot de vorige regeling «van B. en W.,
maar zeer terecht voorkwam cle voorzitter
dit. 'fc Zou anders een f raaien koers op
gaan. die van het schip zonder roer
Ook de voorstellen van soc.-dem. cn
vrijz.-dem. zijde, om de schaal in maximum
van f 120 op te voeren tot resp. f 152 en
f160, vonden geen meerderheid. Natuurlijk
kwam de boeman, dat zich hier dan nie
mand meer zou vestigen ctc. weer op cfe
proppen, waaraan wo in dit geval echter
weinig waarde hechten in tegenstelling met
cle belasting. Meer afdoende was het ar
gument, dat straks vermoedelijk tengevolge
van de reorganisatie de kostprijs nu
f 160 - zal dalen en dus de regeling <?an
spoedig daarover heen zou gaan.
Laag. in vergelijking met elders, blijft
de ni iwe sc-hoolgeldregeling hier ook
thans nog.
We betreuren, dat de vrijwel juiste ver
houding tussclicn L O. en U. L. O. van
1:11 nu ook lot een van 1 V/i moest
worden teruggebracht.
Langdurig, zooals dat bij onderwijs nu
eenmaal moet, werd verder nog over eenige
lcleinighedon de tijd vermorst.
Het slotbedrijf was de aanvrage clef
Eerste Leiclsche Schoolverëeniging. B. en
W. kwamen tot de conclusie, Mat zelfs
bij de reorganisatie geen scliool kon we
den aaDgeborlcn en daarom wilden zij de
f 132 000 nu maar geven, waar de wet daar
toe verplicht. Yan liartc ging Tiet B. en W.
niet De tegenzin bij den raad was
echter nog grooter en daarom ging men in
on het voorst el-Groene veld om de 3de
klasse school aan liet Plantsoen geheel of
gedeeltelijk af te staan. Waar de wet. mee-
nen we, gedeeltelijk verbiedt, zou d'at dus
heelemaal worden. Gezien de toestapden
aan die school, die wel een van de slechtste
van Leidon is. durven wc voorsriellen, dat
de Schoolvereeniging alles zal doen, wat
zo kan, om dit besluit niet tc doen goed
keuren. Afwachten is do boodschap.
Krijgt liet raadsbesluit bindende kracht,
dan is niet onmogelijk, dat de itiee-Groe-
neveld wc geven een oude school, nemcu
zelf een nieuwe! toch nog werkelijkheid
wordt, wanneer blijkt, dat de gemeente do
school niet missen kan. Langs een omweg
komt rnen er soms ook.
Geloofsbrieven.
Do VOORZITTER deelt mede, dat in
gekomen zijn de geloofsbrieven van hot
nieuwbenoemde lid den beer. Beelaérts van
Blokland en benoemt de heeren. Kra-us,
Gillissen en Idenburg tot .leden der com
missie toi onderzoek daarvan.
Nadat eenigen tijd gepauzeerd is. advi
seert cle heer KRAUS namens cle commis
sie tol toelating-, waartoe wordt besloten.
Daarna wordt de heer Beelaerts van
Blokland binnengeleid en legt de ver-
eischte eeden af
Herdenking mr. P. C. 't Hooft.
De VOORZITTER herdenkt het. over
leden lid der Kamer mr. P. C. 't Hooft,
wiens overlijden hij een ernstig verlies
voor do Kamer achi. De overledene was
een man van groote beginselvastheid,
wiens -politieke overtuiging nimmer in het
gedrang kwam Als scherpzinnig man vond
hij steeds een aandachtig gehoor. Zijn
redevoeringen getuigden immer van uit
stekende voorbereiding. Liet leedwezen
heeft men clan ook een Than zien heengaan,
die een zoo eervolle plaats in de Kamer
en in de maatsohappij innam on clie dan
ook steeds in onzo herinnering zal blijven.
(Do vergadering hcordie dezo toespraak
staande aard
Nadat do afcieelmgen zijn getrokken
richt do VOORZITTER het woord, tot den
griffier.
Jubileum mr. Zilissen.
Do VOORZITTER zegt, dat de Kamer
zich nog. wel de hartelijke wijze -zal herin
neren, waarop zij in 1914 het zilveren
ambtsjubilé van dan giriffier mr. Zilisscn
medo heeft herdacht. InmicMels heeft deze
in November jl weder een ander jubi
leum gevierd, nl het feit, dat hij 50 jaar
aan dn Staten-Generaal verbonden is ge
weest. Spr. wensobt hem daarmede geluk
en zegt. hem clank voor cle wijze waarop hij
zijn taak heeft opgevat en voor cb zorgen,
'lie hij in dien langen tijd aan 's lauds be
lang heeft gewijd, waarna hij uitdrukking
geeft aan den wensen, dat de griffier nog
lang zijn functie moge blijven vervullen.
De goede verstandhouding bewijst, el-at de j
griffier het goed met de Kamer en cle Ka-
mer hot go col rnct den griffier kan vinden.
(Applaus).
Hierop begeeft do -Kamer zich in de .af-
deelingen tot het kiezen van vcporzitters
cn' ondervoorzitters.
Afschaffing van den portvrijdom.
Do heer VAN EMBDEN(V. D.) herin
nert er aan, dat de Minister van Water
staat clen Voorzitter' heeft gesohreven den
portvrijdom toet 1 Januari a. s. te zullen
afschaffen. Op een schrirtelijko vraag van
spreker heeft -hij verklaard, deze belofte
t.e betreuren en, terug te nemen. Spr. stelt
voor den brief vóór 31 Dec. in openbare
behandeling te nemen.
Dc VOORZITTER stelt voor die behan
deling op een nader te bepalen dag te doen
De heer FOKKER (V. B.) ondersteunt
het verzoek van den heer 'Van Embden.
Een interpellatie ware echter wellicht
een betere weg om tot het doel te ge-ra
ken
Do heer V/VN EMBDEN (V. D.) vraagt
verlof den Minister te mogen interpel-
lecren
De heer BERGSMA (V. B.) meent, dat,
uil de interpellatio effect sorteeren, zij
zeer spoedig moet wonden gehouden en
stelt voor den heer Van Embden nu t.oe te
staan zijn interpellatie Donderdag tc hou
den
De VOORZITTER wil de interpellatie
vóór Nieuwjaar doen plaats hebben „c-n zal
clen Minister van Waterstaat vragen of
dezo Donderdag aanwezig kan zijn.
Al-dus wordt besloten
„MeyeiideH".
De heer YAN KOL (S. D.) zegt naar
aanleiding van het wetsontwerp tot ont
eigening van terreinen van „MeyendeJl"
voói de .sprangen clor Haugsch© Duinwa
terleiding onder Wassenaar, dat zioh hier
bij een novum heeft voorgedaan. Spr.
heeft oen bezoek aan „Meyendell gebracht
en was daar getuige van een onderzoek,
welks resultaten in volkomen tegenstel
ling waren met het rapport van de Kon.
Academie va>; Wetenschappen, volgens
hetwelk het artesisch water zich twee me
ter beneden het oppervlakte-water zou be-
v in don Spr. zou naar dit novum een on
derzoek willen zien ingesteld en stolt ciaar
om voor het wetsontwerp aan het slot cier
agenda te plaatsen ten einde de gelegen
heid voor zulk een onderzoek to openen.
De beer VAN DER FELTZ (V. B.) stelt
voor her wetsontwerp van de agenda af ie
voeren en het de volgende week te benan
dcJen Er is dan meer tijd voor onderzoek.
De heei VAN KOL (S. D.) trekt zijn
voorstel m ten gunste van dat van den
heer Van cier Feltz.
De VOORZITTER deelt mede, dat de
Kamer tusschen Kerstmis en Nieuwjaar
toch zal moeten vergaderen ter behande
ling van het wetsontwerp tot wijziging dor
Indisch-* Tariefwet. Daarom wil spr. v el
voorstellen dit wetsontwerp ook in de
week na Kerstmis te behandelen.
A-ldus wordt besloten.
Hierop wordt de vergadering verdaagd
tot Woensdagmiddag halfdrie.
Vergadering van gisteren
Regeling van werkzaamheden.
De VOORZITTER stelt voor eenige wets-
cntwerpeix aan do agenda toe to voegen
na de Indische Tariefwet.
Voorts stelt spr. voor. a.s. Vrijdag eind
stemming te houden overde burgerlijke
cn militaire pensioenwetten.
Do heer DRE3SELHUYS (V. B.) wijst
nogmaals op clen korten voorhe rei dings tijd
voor do behandeling der Indische begroo
ting.
Spr. dient een voorstel in om deze be
handeling aan le houden tot na het reeès.
Dc VOORZITTER blijft zijn ingenomen j
standpunt innemen
De heer KRUYT (C. P.) ondersteunt
bet voorste] Drezs-elbiiys.
Het voorsteJ-Dresselhuys wordt verwor
pen met 34 tegen 22 stemmen.
De heer K. TER LAAN (S. D.) zegt, cflat
onder de deze week te behandelen wets
ontwerpen voorkomt de derde uitkeering
uit de ooiTogswinstbelasting. Spr. vraagt
dit ontwerp morgen te behandelen.
De VOORZITTER acht dit niet noo-dig.
Overeenkomstig het voorstel van den
Voorzitter wordt besloten.
Eenige wetsontwerpen.
Aangenomen l. h. s. worden do wets-
on.tw»èrpen tot vérhooging van cta begroo-
ling van uitgaven van het Leeningfonds
1914 voor het dienstjaar 1920 (Amortisa
tie; aandeel kwade posten, opcenten) cn
tot wijziging van da begroeting van inkom
sten en uitgaven van het Zuiderzee fonds
voor 1920 (verschillende onderwerpen).
Vcreeniging van Gemeenten.
Aan het wetsontwerp tot vereeniging
van de gemeenten.Waalwijk, Baardwijk en
Besoyea
De heer FLESKENS (R.K.) verdedigt
een amendement om de vereen.iging te
doen ingaan op 1 Januari 1923.
Pe MINISTER VAN BINNENLAND-
SCHE ZAKEN, de heer RUYS DE BEE-
RENBROUC.K, heeft tegen het amende
ment op zich zelf geen bezwaar. Hij laat
de beslissing aan de Kamer.
Hot amendement wordt hierna z. h. s.
aangenomen, evenals het wetsontwerp.
Verschillende wetsontwerpen;
Z. h. s. worden vervolgens aangenomen
de wetsontwerpen tot onteigening voor
den .bouw van woningen to Krimpen aan
den ÏJsscl ter voorziening in den woning
nood tot kwijtschelding aan Mas Agoea
Aclima-d van een ricii lande aankomende
vorderingtot voorziening in liet kas
tekort van den Surinaamsohen dienst 1922,
192'J en 1924.
Indische begroofcing on Tariefwet.
Aan do orde zijn de wetsontwerpen Bc-
grooling van N oderiancLsch-Indië voor
19B2 en tot aanvulling van do Indische Ta
riefwet.
De algemeen© beraadslagingen worden
geopend.
De heer DE MURALT (V. B.) wijdt
eenige woorden aam de overheidsbedrij
ven. Ongeveer 50 pCt. van de Indisch©
schuld is vastgelegd m de bedrijven. Spr.
is voorstander van Staatsexploitatie wan
die bedrijven, welke Ach daarvoor leen en,
maar een goed beheer is dan ook noocüg.
Over cleci gang van zaken nu is spr. niet
tevreden Waar door cle Regeering een
bate van 36 raüL uit t Staacsspoorbe-drïjf
wordt voorgespiegeld, toont de heer Gas
pers in de Ec. Stat Beriohten aan dat dezo
niet meer kan bedragen dan 8 a 10 mil-
lioen Spr acne bet evenwel gelukkig, cat
men in den Volksraad tot bezinning is ge
komen en reeds verschillende posten neeft
teruggenomen.
De heer DE MIJR.ALT vraagt don, boa
het te verklaren is, cilat het Indische Spoor
wegbodïrijf tot zulk een teleurstelling heeft
geleid Waarom heeft men de tarieven
niet bijtijds verhoogd Spr dturft dan ook
verklaren, dat het Spoorwegbestuur v.ijn
plicht heeft bereikt
De berichten uit Indië wijzen er thans
gelukkig op, dat de Indische spoorwegen,
er op uit zijn om zich zelf te gaan bedrui
pen en in dat verhand wil spr. er voor
waarschuwen, dat men c3a.ar oiet denzelf
den weg op moet gaan als met het bedrijf
hier te lande
Wat he* tinbedrijf betreft, de omstandig
heden gaven aanleiding om zeer voorzich
tig te zijn met de raming van de inkom
sten uit dit bedrijf.
En toen wordt gedaan alsof er geen
vuiltje aar de lucht is. Niet minder
dan 20 inïllioen wordt geraamd als ha to
uit het tin-bedrijf maar spr. vindt het een
schande, dat wij hier op een dergelijk©
wijzo wenden voorgelicht.
Spr. heeft zich van de stand van -aken
nauwkeurig op de hoogte gesteld, en ris
gevolg daarvan is bij van meen ing, dat t
absoluut onmogcliik is, een zoo hooge bat©
uit het bedrijf te halen Van een opvoe
ring van de tinprocluotie kan eenvoudig
geen sprake zijn, veeleer zaj tot inkrim
ping moeten worden overgegaan.
Ook de raming uit de kolenontgmning
acht spr. niet juist. Het is niet mogelijk,
dat uit een productie van 1,135,000 ton ko
len een bate zou kunnen voortvloeien van
f 14,000,000 Van een winst van f 12 per ton
kan geen sprake zijn.
Juister ware het deze winst t© ramen
op f 1.20 per ton
'Do steenkolen uit do Poeloe Asam en
Poeloe Laoet-rnijnen zijn niet bruikbaar.
Spr. zou den Minister willen aanraden
sleek geen geLcl meer in die mijnen.
Voorts zegt spr. van meening te zijn dat
de fout van hel slechte beheer vam de Gou-
vernemen-tsbedrijven niet in de personen
zit, maar in het toezicht, de organisatie.
Spr. vraagt waarom de departements-
ambtonarérr in Indië niet de steun kunnen
krijgen van instellingen. Zooais wij dia
hier kennen, n.l. Mijnnaad, enz. De heer
De Mui-alt, geeft den Minister het in het
loven roepen van dergelijke organen dan
ook in ernstige overweging.
Wat de uitgaven in Indië betreft, deze
waren in 1920 117 miilioen hoogter dan.
hier is toegestaan. De schuld hiervan ligt
niet alleen bij don afgetreden gouverneur-
gen oraal, maar ten deele ligt dezo ook in
Nederland zelf. Iets dergelijks moeten w©
in het vervolg voorkomen. Ook protes
teert spr. om zuinigheidswille tegen de
gelden, voor de Indische publicaties.
Wat dc elecurificatie van de lijn Meester
Cornelia naar Buitenzorg betreft, is spr.
van mee-ning dat de vorvoerdiohtheid van
deze lijn niet-zoo groot is, dat eleotrdfi-
Pxi tie gewen sekt is.
Ook zal het naar sprekers oordeel nog
jaren duren, voordat dit verkeer van
eonige beteekenis zal zijn. Bovendien ia
een eerste vcreisckt© voor snel vervoer,
hetgeen men met de eleotrificatie beoogt,
hot aanwezig zijn van dubbel spoor. Eerst
dan is er reden voor eJectrificatie.
In dit verband deelt spr. nog mede, dat
do heer Dressoibuys met een amendement
zal komen om deze electrificati© in elk ge
val niet door te Laten gaan.
Door ANDRó CORTHIS.
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
^Nadruk verboden).
43) SLOT.
.Kom 1" riep Fabien uit, „je wilt nu
toch niet al weer weggaanEn ik rekende
vaèfc op je te vragen ons een-deaer da-
Ben in Lagarde eens te komen opzoeken."
Be laatste woorden kwamen er ongege
neerd uit. In één teug dronk hij zijn glas
£eS5 dat hij met Chartreuse gevuld had.
hij had behoefte er gewichtig en ver-
toouw olijk aaD toe te voegen
««Mijn positie daarginds, weet je, wordt
*°£t jes-aan belaügrijk
Bn 0p <3,0 tafel slaand met zijn vlakke
anc', alsof hij het marmer zelfs er goed
Tari wilde doordringen, herhaalde» hij
««Belangrijk
«Ik twijfel er niet aan," zei de heer Fa-
ftijol beJeefd. „Ik heb altijd wel gedacht,
a,:' het zoo zou gaan. En ik wensch er je
artelijk geluk meo."
oari zoover het mij op dat oogenblik
°gelijk was, iets op te merken, kreeg ik
t^1 indruk, dat Fabiens toon dlion avond
Ci verbaasde, en hem misschien even
Pekelde. Hij wendde zioh tot mij, t-oen hij
Uitging
«Ik heb van Lagarde de prettigst© her-
gr cringen En ik zou u werkelijk
(^'aa'r OGU Bezoek gebracht hebben,
vrouw. Maar ongelukkig, zooals ik al
zei, moeten wij, mijn zoon en ik, morgen
vertrekken
Ik knikte toestemmend. Ik geloof zelfs,
dat ik glimlachte Ik had gebeefd, toen ik
den heer Fabréjol ontdekt had. Ik had
gehoopt, dat hij ons dien avond niet zou
zien, dat hij niet r.aar ons toe zou komen,
blaar ik wist niet meer, waar die vrees
vandaan gekomen wasik stelde mij op dat
oogenblik niet dien zxxm voor, dio met,
hem vertrekk-n zou; ik leed niet, terwijl
ik naar hem luisterde.
De heer Fabréjol vervolgde: „Philippe
was aan het aai zelen. Hij had, geloof ik,
plan zijn verblijf in Frankrijk één of twee
maanden te verlengen. En zijn tante, mijn
arme oude zuster, zou dat heerlijk gevon
den hebben. Maar u weet, hoe de jongelui
zijn Hij is nu weer van plan veranderd.
En zooeven heeft hij mij verteld, dat nu
eindelijk zijn besluit genomen en dat hij
liever met mij mee wilde gaan.
„Wanneer vtbrek je?" vroeg Fabien.
„Den twaalfdon," zei Fabréjol.
„Den twaalfden,'* herhaalcBe mijn man
werktuiglijk
Dat eeno kleine woord maakte idles in
mij wakker Door dien datum, dien hij in
liet museum palvet had uitgesproken en
dien'ik had herhaald evenals Fabien dien
nu herhaalde, zag ik het museum en Phi
lippe weer voor mij. Ik lioordo zijn vraag
en mijn weigering. Ik hoorde mijn doffe,
oprechte stem, dio z'cide„Ik heb lief-
dfc» En daar barstte ik. net als straks
in de schei verlichte kamer in de-Rue Trois
Faucons. in lachen uit. En het was, net
als straks.' een akelige, heftige lach, die
mijn schouders deed schokken en bran
dende tranen in mijn oogen deed komen,
terwijl een krampachtige snik mij de keel
ddohtsnoerde.
De heer Fabréjol keek mij verwonderd
aan; maar Fabien legde met groote toe
gevendheid uit
„Zij is zoo blij, zie je(En ik had
heb gevoel, dit eik van zijn woorden aan
Philippe herhaald zou worden en dab ieder
woord mij sneed als ccn scherp koud mes).
„Dat komt omdat het vandaag zoo'n bui
tengewone dag voor haar geweest is."
Op iieb roode pannendak, dat ik
van uit mijn raam zie, tracht een rook
wolkje omhoog te kronkelen, maar dooi
den sterken wind wordt liet neergeslagen.
Het dwarrelt even boven de schoorsteen
pijp .als een fonteintje, dat geen kracht
heeft dan slaat het neer en het vervluch
tigt, en daar het avond wordt, steekt het
wit af tegen den grijzen hemel.
Wij zijn nu in den winter. Het loopt te
gen Kerstmis Dat is de tijd, waarop rncai
in Lagarde elkaar bezoeken brengt. Ik Leb
het druk gehad met bedoeken afleggen, en
met er te ontvangen ook. En ik heb dik
wijls met schrijven moeten ophouden, zóó
dikwijls dat ik werkelijk soms niet goed
meer wist, waarom ik begonnen was, al
dio dingen te vertellen.
Waar dient het eigenlijk voor? Het is
nu trouwens uit, het is uit. Ik heb niet©
meer te vertellen. Ik kom nu bij veel
menschèn aan huis Dat is heed gewoon.
Ik inviteer voor thee's en nu en dan voor
een diner. Do positie van Fabien legt mij
dio verplichtingen op en zij zijn me niet
onaangenaam Den laatst en avond in
Avignon, waarvan ik tot slot verteld heb,
bad hij geiiik. dat hij tevreden was. Alles
heeft zich prachtig geschikt. De oude Far-
dier is al begonneu hem het grootste deel
van zijn praktijk over te doen. Wij zien
hem nogal dikwijls. Hij komt hier morgen
eten met Romum dc Buires, «se nu geheel
een huisvriend geworden is.
Er zal natuurlijk over niet6 gesproken
worden Ik bedoel er zal over dio hcele
geschiedenis niet gesproken worden. Nie
mand spreekt er ooit over. Zij is al zoo
oud: al over het jaar. 'Niemand denkt er
meer aan. Ik zelf denk dikwijls, dat ik
haar al vergeten heb.
Maar soms toch ja, een enkele
maaldan denk ik er weer aan. Dat
komt zoo ineens, zonder eenige aanleiding
en zonder dat ik er op verdacht, ben. Het
komt wanneer ik a-Heen ben in mijn ka
mer of wanneer ik bij Guicliarde zit te
naaien naast het vuur of en dat is nog
veel gekker wanneer ik een gewich
tige visite maak, midden in een gesprek,
waarneer ik mijn best doo mij elegant to
bewegen en ik troteoh ben op mijn hoed
met bruine veer uit Parijs oL op mijn
handschoenen, die hoog over de polsen
reiken en met zwarte staafjes geborduurd
zijn volgens do laatste mode. Dan komt
de herinnering.
Dan is het of mijn bloed oppcns wakker
wordt en begint t© smeeken. Mijn keel is
als ddchtgesnoerd. Ik weet. niet meer, wat
ik zeggen moet. Mijn handen worden
koud. En wanneer ik een spiegel tegen
over mij heb, clan zio ik dadelijk die oogen
voor mij, die mij een heden avoncl aanke
ken in dien troebelen spiegel, met ster
retjes en guirlandes; die oogen vol be
rusting en vol verlangen en vol onrust....
Maar dio oogeivbLikkcai van kwelling
zijn nu zeldzaam. Misschien zullen zij nog
zeldzamer worden. Het leven gaat voorbij.
Het beveelt Ik ben altijd geneigd geweest
tot gehoorzaamheid en ik ga op dien weg
voort Ik neem aan wat het van mijn ge
dweeë persoonlijkliekl wil maken. Ik
glimlach tegen het gelaat, dat het leven
mij toekeert Ja, ik glimlach Ik oen
gelukkig. Waarom niet? Het aanzien, dat»
wij in de heelo streek genieten, wordt met
den dag grooter Mijn man verdient steeds
meer on de liefclc, dio hij mij bewijst ïs
trouw en goed. Guichardo heeft eigenlijk
gelijk Men moet de dingen naar hot
uiterlijk beschouwen en wanneer dat uiter-
Bjk goed is is het niet noodig en misschien
wel dwaas om nog verder te zoeken.
Nu is bet uit. Ik ga een groot vuur ma
ken van al deze blaadjes. Het wordt
avond De vrouwen gaan naar de fontein
in do straat. Ik hoor het gekners van do
pomp, het heldere geluid van een heng
sel, cla-t tegen een leegem emmer aanvalt.
En ik hoor beneden mij al do geluiden
•van mijn huis. Guicharcle is druk bezig do
tafel tc dekken, Adelaide klooft hout in
etc bijkeuken. Dadelijk zal Fabien thuis
komen in zijn lage, grijze auto. dik onder
het stof.
Het leven gaat zijn gang; rustig ©n over
vloedig. Het. is ten slot-tc goed voor mij.
Het ia heel goed zelf.?. Tk ben gelukkig. Ik
kan het zijn. Ik zou het heelemaal zijn.
wanneer er nog niet altijd die ooganblik-
lcen waren, waarin ik het. gevoel heb wak
ker to worden en waarin ik denk, dat. dio
leerzame., dio tevreden uren. misschien da
ergst© vac aüe ziin.
