LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 26 November
Derde Blad. Anno 1921»
LAND- EN TUINBOUW.
FEUILLETON
pjo, 18936»
|jgjj BUITENL. WEEKOVERZICHT.
Het „Petifc Journal" eindigt een beschou
wing over het resultaat van Briood's bezoek
aan de conferentie van Washington aldus:
Hij keert met de handen vrij naai* Frankrijk
terug, waarvan de po3itie in de wereld groo-
ter ia geworden, 't Is nu maar de vraag,
hoe het Fransche blad dat grooter opvalt
Maakt men zich daar dan werkelftk illusies,
dat de wereld het door Briand ingenomen
standpunt voor juist zal erkennen? Dan
fceeft men het oti. toch mis. Komt men
bulten het eng begrensde hoekje van
Fransch chauvinisme, dan blijkt mo:r of min
der fel de tegenkanting tegen de Fransche
politiek, die Europa zal dwingen de bewa
pening vol te houden wil men niet, dat
Frankrijk te land zijn wil zal kunritei op
leggen. Zoowel uit Engeland ah uit Italië
komen talrijke stemmen, die scherp Ma
rianne's gedragingen laken, om natuurlek
van den weerklank in Duitsebe kringen
maar niet eens te spreken.
De dikwerf zoo hoog gearmde „eensge
zindheid" tusschon Frankrijk en Engeland
wordt weer o°n-< op de proof geste <1. medo
tengevolge v.m het nog altijd hang3nd ge-
Êchil tuaschoii beiden over de kwestie met
Angora. Engeland schijnt nog geenszins van
plan zich neer to loggen bij den loop van
zaken, alhoewel wo nog niet zien, wat het
in de practijk zal willen doen tegen het
afgesloten verdrag. Het kan toch van Ma
rianne moeiljjk cicchen ,dat zjj dit verdrag
eenvoudig annuleer.. Of c-il John Buil op
een of andere manier door Frankrijk nader
tot de Turken worden gebracht? Deze wensch
zou zoo onmogel'jk niet zjjn, gezien hoe in
Engelsch-Indië en elders in de Mohame-
daansch© wereld al krachtiger naar veren
treedt de eisch, dat het moederland zich
versta met Türkjrje, waarmee dan niet de
schiinregeering van Konstaninopsl maar de
ware regeering van Angora wordt bedoeld.
Op den duur zal Brittannië niot doof kun
nen bleven voor deze steramoii, die zich
steeds luider doen hooren.
Stemmen, die de reis van den prins
van Wales door de paarl uit den Britschen
kroon reeds ongunstig beïriY.oeden, evenals
de door Ghandi goleido maar niet volledig
nieor in zijn macht zich bevindende non-
ccöpcratie-beweging. ïïeusch, hei is voor
den jeugdigen kroonprins geen pleiziertje,
deze tocht door zijn aanstaand keizerrgkl
Een zegetocht, door bloed bevlekt, zoo is
«lo aanvang reeds en wie weet, wat nog zal
volgen
Engeland heeft ook verder nog enkele"
kwesties. Om te beginnen is het Ierseho
vraagstuk nog altijd onveranderd op 'fc zelf
de punt gebleven, mede tengevolge van on
gesteldheid van dei. Ulsterprc-mier Craig.
Toch is de horizon, hoewel weliswaar geen
directe aanleiding aanwezig is, heel wat op
gehelderd. Zoodat opnieuw over een bezoek
ran Lloyd George ter Washing tonxhe co n
ferentie wordt gesproken. Welken invloed
de „Welsche toovènaar" daar zou hebben?
Wo zijn er Z9er nieuwsgierig haar en gunnen
hem dus de rei3 van harte. Wat tevens zou
beteekenen een bevredigende oplossing toot
Ierland, iets, wat voor Europa's rust tevens
wat waard zou zijn. Voorts heelt Egypte do
besprekingen sfgebrokeu. Het zwaartepunt
in deze geschiedenis schijnt te zjjn, dat de
Egyptenaren alleen Engelsche garnizoenen
langs het Suez-kanaal wiilou dulden, niet in
Egypte's binnenland. Gezi n echter de anti-
Ecgelsche stemming in Mohamedaansche
kringen, durft Engeland uit mi ifeair oogpunt
niet van liet bezettingsrecht in algemeenen
zin afzien. Weer een kvve.-ti^ samenhangend
mGt het Oo-tersche vraagstuk"
Ja. wat hangt eigenlijk in de huidige
maatschappij niet met elkaar samen, 'c Is
helaas zoo jammer, dat in de leidende krin
gen dat nog te weinig wordt ing?zi?n. Krjk
b.v. naar Duitschland en wat daarmee al
niet annex is. Eén ding staat than; al wel
reeds vast, n.l. dat alleen door een leening,
't z|i in binnenland, 't zij in buitenland,
Germania aan haar verp/'Aiingen zal kunnen
voldoen en die leening is nog niet verze
kerd, Of het bezoek van Stinnes aan Lon
den hiermee iets te maken heMt gehad? De
Duitsebe industrie, dio trots alles nog een
soort welstand geniet, vergeleken lui} dc
Duilscho regeering, zou eerder zoo'n les-
mug in het buitenland kunnen Jos krijgen.
I 't Wordt trouwens voer Duitschland's in-
wendige situatie ook tijd, dac. de sombere
wolken eenigsztns worden ver.icht, wanL uoor
den vai der Duitsche valuta doet zich, en
juist nu de winter paj goed begint, steeds
duidelijker gevoelen de daarmee onafwend-
I baar gepaard gaande vernooging van den .e-
I verisstandaard. Van ailo zijden komen de
I loonei&chen en mot recht ge.dt hier: wie zal
dat betalon. it ijk, staten en gemeen t en h.b-
bcn ailéinaal bijkans een scnuidenmst om
to riden en te boven. Dit is eoncer voor
de communisten net ware getij om te vis-
achen en het is daarom geen wonder, dat
zo druk doende zijn om de arbeiders mee to
tronen op bet pad 'des verderL. liet honger-
staken L door de Dunsch© volgelingen van
Lenin a.s een bruikbaar propagandamiddel
van do Öirwi-Feiiiêrfl afgezien en wordt al
j op meerdere plaatsen toegepast. Wek om
heeriijk actie-materiaal geexb die niet m
I handen!
Een hoer.jjk actie-maicriaal dachten de
1 Ee.gisc.he liberalen machtig te worden bij
do verkiezingen door de ua-Lou7iere-truc
van minister Deveze. 't Heek e.iiter anders
uitgepakt» 'iensiotte lubben de libera.e.ize.fs
nog een zetel verloren! vteei wijziging m
de samenstelling der Kamer is er «iet, ge-
komen. "De storm.oop tegen de socialisten
heelt weinig gebaat, want hun verlies van
vier zetels telt zoo goed als niet meer. Een
verheugend verschijnsel, vooral oox voor
ons zeti, is ongetwijfeld, dat de partij vvn
het starre nationalisme volledig is vcrs...gon
en dat de winst feitelijk is aa.i de Vlamin
gen. 't Is de V.aanuche lijst der Katholieke
party geweest, die de winst voor deze pa ik ij
heeft opgebracht. Stérker dan tevoren za. iïi
do Kamer Vlaanderen'*' stem naar vulled.ge
gelijkgerechtigdheid zich deen hooren.
I Uiterst moeilijk zal het zqu een kabinet
i te formeeren, dat inderdaad regeermgsfahig
is. De beste oplossing zou ze.cer zjn een
herstel der Union Saerée, maar lieboea de
verkiezingen daartegen geen direct bö-etuel
i gevormdV Er wordt dan zoo dikwijls wat
gezegd, dat later, althans voor eon eerste
periode, een onoverkomelijk bezwaar vormt
veer eeu samengaan.
Waar de Kamer begin December al bij
elkaar komt, dringt de tijd.
Landni.
Gasteren stonelen or in do reohtaaaj op
eeu tafel al'lorlei doozon niet glazen dek
sels uitgestald. De doozon waren van cti-
ketten vooralen en daarop las men„sche
del boem", „onbopaaldo beenderen", been
deren uit Yar.uouillet", „menschel ijik©
tanclEr was heel veel belangstelling voor
dezo aittinc: omdat do deskundigen, dio 't-
in do viliaaties van Lancliu gevonden ge
beente onderzocht hadden, gehoord zouden
worden.
Dr Bavle, het hoofd van <len ne.rechte
lijken ffêneeeknntdtacn uiensto herinnert in
afin getuigenis er aan, dat het gebeente ge
vonden is in don grond begraven en bedekt
met dorre blaren In den Iceldler heeft men
vlekken gevonden, waarvan dooir deskun
digen aangetoond is, dat. hot bloedvlek-
kon waren cn de beenderen, die er uit- die
asch t° voorschijn zijn gehaald, zijn her-
kond ale beenderen van het menschel ijk
geraamte De asch bleek na sclioikunlig
onderzoek- een groot percentage beender-
nsoh te bevatten.
Dc got ui-go deelt vervolgens roede, zegt
do ,,N. R Ct.", dat die dieskun-dagan proe
ven genomen hebben met het verbranden
van dierlijk vleesoh, waaruit gebleken Is,
dat er in het fornuis te Gambais in vier-
cn-twintig uur 50 kilo vlecsöh cn beende
ren verbrand! kar? wonden.
Landru neemt vervolgens het woord om
te betoog en, dat bet ka'lkfosfaat, dat er in
do asoli gevonden is, afkomstig is van het
verbranden van oesterschelp on en slakke-
huizeu. Wat do drukknoop en cn ajidero
knoopwi va-n dames-toilet betreft, die or
in dc asehlioop gevondien zijn, die hadden
gezeten op do oude lappen, waarmee hij
pootswork gedaan had cn dio bij vervol
gens verbrand heeft.
Do deskundige Kling, directeur van hot
gemeentelijke laboratorium to Parijs, be
vestigt de verklaringen van dr. Bayle en
deelt mede. dat het deskundig onderzoeik
voor zoove-r het gebruik door den beklaag
de van vergiften of wegvretende stoffen
betreft, geen resultaat heeft opgeleverd.
En wat het bloed aangaat, waarvan men
een hoeveelheid zand doordrenkt, heeft
ge-vonden, volgens deze getuige laat de
huidige stand van de wetenschap nog niet
too vast to stellen met wat voor bloed
men bier te maktD heeft
Dr. Paul do derclo deskundige, zet uit
een hoe d'e deskundigen bij hun onderzoek
to werk ziin gegaan Zij moèste-n 4 kilo 176
handhaving van Ferdinand op den tr-oon
ongaarne ziü en dat het hem toescheen,
dat alleen de erfprins Boris het vertrou
wen der geallieerden zou kunnen winnen.
Do heer Walter heeft de Bulgaarsohe de
legatie ongetwijfeld hiervan verwittigd en
to-en Liapsjef, het hoofd der Bulgaarsche
delegatie, t.e Sofia terugkeerde, gaf bij
den souve-roin duidelijk den wil der entente
te kennen In den ministerraad gaf hij
verslag van zijn zending. Na don minister
raad begaf Malinof zich naar den Tsaar en
toe>n deze zioh nieuwsgierigtoondo om te
weten hoe do leden van bet kabinet de
voorwaarden van den wapenstilstand had
gram stukken gebeente schiften, waarvan deri ontvangen, antwoordde de voorzitter
ze ten slótte biina 2 kilo overhielden, af
komstig van verbrijzelde schedels en ver
der 150 stukken. Al deae stukkon zijn bij
een ge-legd om er een of meer geheele
stukkon van to vormen En zoo is men ©r
in gés-laagd stukken voorhoofdsbeen samen
te stellen Boven cke»n werden 253 stuk kern
duidelijk herkend ails to zijn afkomstig van
mens ?h on beenderen De deskundigen heb
ben voorts door weging vastgesteld, dat zij
met beenderen van drie geraamten te
doen hadden en ook hebben zij kunnen aan-
tooncci. dab alle beenderen in heb vuur
geweest zijn en dat verschilden-do stukken
dwrgezaa.gd of met ©en bijl of een nies
doorgebakt zijn
Wanneer dr Paul zoover met zijn uit
eenzetting gekomen is, stelt de pres.:dent
aan Landru vragen omtrent eten aankoop
van een metaail-zaag.
Landru antwoordt, dat hij een zaag ge
kocht had om hout te zagen, daar hij zijn
oudio' zaag gebroken had.
Op een vraag van den advocaat-generaal
legt dr. Paul nog uit hoe men in het for
nuis van Land-ru pen lichaam kan verbran
den cn deelt mode, dat hij aanvankelijk
ook zeer verbaasd is geweest, dat. hij Ln
den loop van zijn onderzoekingen geen
bloedsporen ontdekte. Dis jongste onder-
zeekinven in nieuwe crimineel© zaken heb
ben hem echter aangetoond, dat bloed, dat
onimddellijk weggewaaschen worcJt, ge>on
6j» oren aditerlaat.
1>© advocaat-generaal vraagt of hét mo
gelijk zou zijn. dat iemand van buiben af
beenderen naar Gambais heeft gc-bracht.
Dr. Paul meent, dat er medd-cche mede-
pliohtigheid nootiig zou zijn om zulk can
daad to volyoeieai.
In antwoord op een vraag van m-r. Moro
Gcafferi zegt clr. Paul nog met nadruk,
dit dc stukken van be&nderon, te Gamba»
gevonden doorgehakt cf gezaagd zijn on
dat do doorgehakte stukkon wés cn zeker
van m en-sok olijke wezens afkomstig zijn.
Tot zoover do zitting van gistencn. Men
lie oft dozer d'agen ontdekt, dat Landru nog
op e-en dc-rdc \illaatje gewoond heeft cn
wel te Hanboniat bij Bièvres. [n 1914 heeft
hij bet verlaten on nadien is bot niet meer
bewooircl gcw '.uk. Er zal oen onderzoek tor
plaats© ingesteld worden.
Ferdinand van Bulgarije's aftreden.
Paul Gcnbkon vertelt in cJe „Revue do
Franco" ho koning Ferdinand van Bul
garije aftrad. Tot op bet oogerailxlik van do
Bulgaarsche in een storting op bet Balkan-
front bad Fondinand zichh krachtig \'erze»t
tegcm ieder vorzook om eon wapenstail-
sta-nd, tegen k-tieren stap om tot eau af
zond erl ijken vréde t© geraken. Hij ge
loof do nog aan do mogelijkheid van eeai
Daiitsdbe overwinning, ca liet aioh zeJfs,
uit wantrouwen voor clo Bulgaarsche troe
pen, to Sofia door Duitsche soddaiben bo-
waken. Het verzoek om een wapeustil-
stand zond het kabinet Malinot naar Salo
nika z-oud-or Feu'dinand's vocrkeimia. 'J'ocoi
do oproorigo soldaten, door Sta mbo©-
linski gelcéd. tot vóór Sofia doordrongen,
vluchtte Ferdinand
troin, ffore&cc«m onder de bescherming
der Du.itsohe troepen te vert.rekkan claar
do omwenteling echt-or .ïrifilubfce. keerde
hij in zijn palcis terug on maakte idoh de
ilfusin, dat. hij aan de regeering kon blij
ven. D&ch te Salonika hail gen oraal Fran-
chct d'Esperey aan den heer Walter,
secretaris van don zaakgelaatégde der
Yereonigdo Staten.van Amerika to Sofia
Amerika was niet in den oorlog met Bu*l-
garbo laten weten, dat do embento do
van dan ministerraad hom,lk veroor
loof mij Uv/e Majosteits te doe.n opmer
ken, dat het- beter is. dat zij aioh alleen
met zichzelf bezighoai^t.Ferdinand
sprong op: ..Wilt gij mij daarmede zog
gen, wat ik plaoht to zeggen tot mijn
minister-presidenten, waaneer zij bun
post moesten verlaten?" vroeg hij. ..In
derdaad. Sir©?" antwoordde Malinof.
„zooals gn ziet, de rollen zijn veranderd."
„Is er geen ander middel?" ..Er is
er gceai!" En Malinof raadde aan de lei
ders dor politiek© partijen to raadplegen.
Teodorof zeidte- vrijmoedig „Uw& Ma
jesteit rocot zich voorbereiden tot de ge
dachte dat men eventueel ka-n- eis-chen.
dat zij liet grootste offer doet. dat men
aan een souverein ten behoeve van ziin
volk kan vragen.' Toen stond Ferdinand
driftig op- „Wat!" riep hij uit. „Gij
durft mijn troonsafstand t© vragen Wie
zijt gij en wie heeft u het reoht ge-geven
onbeschaamd tegenover mij to zijn Wedk
kwaad heb ik aah Bulgarije gedaandat
gij aldua tegen mij durft te someken V' En
hij voegde, er bitter aan toe: YVensclit gij
u niet. met prins Boris te verstaan om mij
te overmannen en ergens in Rusland od
to borgen?" Hij vroeg nogmaals welk
kwaad hij aan BuCigarije gedaan h-ad,
waarom men heen met zoo'n zwarte on
dankbaarheid. beloondedoch plotseling
over do politiek pratende, cldo tot de ca
tastrophe had geleid, deed hij deze beken
tenis? „Ik beken, dat deze politiek van
mij is geweest, i'k herhaalzij was van
mij. Ja, van mij!" Allo partijchefs rieden
hem den troonsafstand aanalleen lla-
doalawof cn Tontsjef rieden aan te blij
ven doch Ferdinand had zijn beslissing
reeds gienanien en prins Bori© deeld© aan
generaal S-awof, minister van oorlog,
med: „Mijn vader treft voorbereidingen
voor zijn vertrek Hij is zonder twijfel be
sloten be vertrekken, maar mij heeft hij
niets gozegd."
Dit was het emtio van dc rege&ring van
tsaar Ferdinand.
De nadecbn van de onïbossching in de
Vercenigde Staten.
Mr. Dana beschrijft in höt „Bulletin du
Ministèro da i'Agricul'.ure de3 Etats-Unis',
in een ai-tikel bet kwaad en de gevolgen van
de ontbossching in Amerika; spsciaa! op
Pennsylvanie heaft het betrekking.
Branden ©n een inteuiiove axploiiafcie heb
ben een groot- deal van de bo^chen, die in
dezen staat voorkwamen, doen verdwijnen,
do snelle erosie van den bodem, het weinige
water hebben een groote verandering ge
bracht in het economisch leven van dit land.
Be'.angrjjke feiten in deze gebieden heeft hij
geconstateerd. Zoo geeft de boschbouwin-
austrie aan Pervusylvanië werk voor 9 >7.000
personen of 13.7 pCt. van de arbeidende
klasse van het land en het is fco begrijpen,
dat daar zec-r groote bedragen werden om
gezet. Die rijkdom in zoo'n gebied is;-ech
ter kortstondig» In do Vereenigde Staten
toch beschouwt meu het woud niet als een
bron van periodieke oogsten, maar evenals
in zijn koninklijken j een m|jn wordt het geëxploiteerd tot het
',/v uitgeput is on wordt dan verlaten. Zoo is de
Amerikaanse he houtindustrie daa ook cp
verkeerde basis geschoeid, ze verplaatst zich
steeds naar nieuwe terreinen, maar faat do
or.lboscMe liggen; massa zwammen gian op
treden, ontwikkelen zich snel en ruïneeien
de iandontginningen.
Zoo zijn tad van Eitediea in 't woaidigebiod
vau PeiMisylvanië totaal geruïneerd door dc
ontbossching, b.v. Cross fork. Deze plaats
teldo in 1883 een 12-tal families; twee jaar
later was hetr een stad van 2000 inwoner®
met een spoorweg, zeven hotels, vier ker-
j ken on beiangrrike houtzagerijen. Na de
ontbossching raakt© alle3 in verva)# ten
slotto bleven GO menschen over. In 1800
bezette Pennsylvania de eerste plaats in
de houtindustrie van de verschillende Ame-
rikaanxhe staten, thuns de zestiende. Aks
gevolg van dat verval constateerde men,
dat in dien staat van 19001910 bijna
5000 boerderijen veriaten waren, ia denzelf-
den tijd kiom dé uitgestrektheid der ver
laten gronden tot over de 780.000 acres,
meer dan 530.000 acre3 bieef onbebouwd.
ln de Ver. Staten heeft die ontbossching
meermalen plaate geh_d, onder voorwendsel
den landbouw te bevorder&a, ma3r vaak
bleek, dat tal van streken on4ge:chikt voor
den landbouw waren of werd er zooveel
o-ntboscht, dat het toch niet mcgel|jk waa
in cultuur to brengen bij geiarek aan werk
krachten. De verantwoords.ijkheid van deze
absurdo ontbossching rust natuurlijk op dé
verschi.lende gouvernemenien, en deze on-
i ccrdeelkundigo exploitatie maakt dan ook#
j dat de boschreserves der Yeree.aigde S.a.en
aanmerkelijk uitgeput raken. Nog steeds
j was er geen gebrek aan hout, maar op het
cogenb.ik overtreft het ge'oruU de prcuiictie
©n het oogenbiik is al te berekenen, waarop
allo maagdelijke bosschen verdwenen zui en
zijn, als niet spoedig ingegrepen wordt.
Scmraigo staten, vroeger zeer rijk aan hout,
mo&ten nu al uit naburige staten impor
teeren. Zoo is het met Muskegon, in Michi
gan, dat een massa hou zagerijen, de groot
ste van do wereld had. Thans is er nog
slechts één houtzagerij en moet liet overige
benoodigde hout uit de zuidelijke .>tatea
geïmporteerd worden.
Het snoeien van appel- en pereboornen.
Om van dit winterwerk een beknopt over
zicht te geven, moeten wij de voimen,
waarin bovengenoemde vruchtboomen voor
komen, in twee groepen verdeelen, n.l in
de onregelmatige en de regelmatige. Tot d©
eerste behooren Je hoog- en halfstamkroon-
boomen, zooals wij dit in de boomgat-rden.
aantreffen, en de struik vormen. Deze laat
ste zijn eigenlijk kroonboomen, met een
klein stammetje van 30 a 40 c.M. Wanneer
wij van de eerstgenoemde kroonbocm-u da
vorming van den stam weglaten (en die
wordt steeds in de kweekcrij gevormd) dan
is de opkweek en verdere behandeing van
kroonboomen cn struikvormen vrijwel ge-*
lijlc. Koopt men ze van den boomkweeker,
dan hebben de jonge boomen gewoonlijk 3
of 4 begintakken, welke meestal dicht bij
het punt van oorsprong zich splitsen en dus
een kroontje vormen van 6 of 8 takken. Bij
het planten kort men deze hoofdtakken in
op een goed gevormden knop, aan den bui
tenkant, zoodat men er meestal de kleinst©
helft afneemt. Dit heeft ten gevolge, dat
de aldus behandelde takken zich - schuin
n.sar buiten verlengen. Zijtakken, welke
dwars door de kroon groeien, worden ge-
woonijk geheel weggenomen: deze takken
zouden later oorzaak zijn van een te dich
te kroon, waarvoor steeds moet worden
gewaakt. Hoe grooter de kronen worden,
des te meer de gesteltakken zich mogen
splitsenmaar in de eerste jaren zal het
steeds noodig zijn vau de hoofdtakken hier
en daar een zijtak weg te nemen; anders
zal het geheel te dicht worden. Bij dit weg
snijden wordt er op gelet, dat men geen
groote open ruimten maakt, terwijl men te
vens zorgt, dat hel evenwicht bewaard
blijft, d. w. z. dat de takverdeeling van de
kroon aan alle takken ©ven groot is Soor
ten, welke van nature geneigd zijn naar den
grond te groeien, worden op een bovenoog
of op een zijtakje, hetwelk naar boven is
gerioht, ingekort. Wanneer op deze wijze
jaarlijks do kroonboomen en struikvormen
worden behandeld, zal men steeds goed be
zette cn toch niet te dichte kronen verkrij
gen, waar de zon goed in kan schijnen, ter
wijl het later niet noodig zal blijken zwara
armen weg te zagen, zoodat het mriken
van groote wonden wordt voorkomen.
Door ANDRÓ CORTHIS.
Geautoriseerd© vertaling van VV. E. L3.
(Nadruk verboden).
22)
Heel aac'hi zei ik weer
„Hij heeft hem gedood! Hij heefit hc-a
gedoodFabien Goimdon. dokter Gour-
don, mijn man heeft gedold Hij heeft
Frans Land argues durven cLcdcn."
En ik vroeg nog ©ons,;
..Geloof je, Guiichavde, gc-loof je hot
hoiisoh 'T'
'óij had al spijt over haar woorden en
tagon nu te antwoord on
•.Ik wcot niet Maar jiu vroeg ik
bet haar niet meer; Lk gr ep haarhand,
^Uat iik door dc ramen heen, dido vrou-
zag, dèe bLeveui- stilstaan! Ik dacht, dat
*c naar ons huis koken. Ik was bang voor
r baar blikken, ik was bang ook, omdat ik
t© veel in Fabiie-ns nabijheid voe'lóJe.
Laten we weggaau 1"
»»Waarheen danr.
..Kom mee.
■k Lrok haar mee. l-hi-bieii kon iedor
mijn kaïm-or binr.eaikonjien en
I pes'heen willcle ik dus in ge en geval. W e
de tweede ver die-ping op. Aan het
v_an den oudlcn zolder was ee n eoorfc
eigenlijk riet meer dan een
--hot van plankon. berïekt rn-et. een ge-
toanSLi ^lafll,s6lpapiertje, waar wij enkd©
oelcQ van moeder hackJiea opgeborgen
<Lic Fabien geen plaate ie. zijn huis had
waardbg gekeurd. Er zat ecu oude grendel
op de ósiiET, doe zoowat gieheeü uit tókaar
hiavg. Tooh kon ik het ding open solvuiiven.
Do cm.weeaaelit.ige atmosfeer was nog
drukkend-cr, de nevels vraiteoi nog ?Avaa>r-
cLr cn wEbcr dan cLiü vend-gen d-ag; door
bet zoklerrsjaurpje, waarin geen ruit zat
cn waairvT/n hot zonjiebl'ind liiiig aan zijn
verroEBt© saharju'usran, lcwam oen lienau-
w-endt: warmte heb kamertje binnen.
Guiö'vardc ging ?dU.-cei op liet stoeltje,
waarop moeder altijd gezeten bad, toen zij
vam oom Garny boe Ui ouden leerde, en ik
op ©en kist, waarin haar zwarte j ap omien
en haar laatste ha-ad opgeborgen waren.
Wij spraken ni-et meer en beneden ons be
woog ook n Lets in het zwijgende huis.
Tegen twaalf uirem, toen de markt afge-
loopcm wats, verspreidden gjëüudden, di©
Iioven de bocömeu uit tot ons doordron-
j gen, zich tangs alio wegern het land in.
Plotseling klonk, juist beneden ons, hot
I geja«agde ge-.ior van ccn motor in dio
j dille'. Ik boord© liet groote slot ran onze
garag© knarsen. Dc toeter weerklonk bij
don hoek van de straal.
„Hij gnait weg," zei ik bc-t Guicharde.
„01 Iaat hij maar weggaan!"
Ein wij adomden vrijer ni-ettegenstaan-
(h liet onweer ui boven ons dreigde. Tooh
duurde hot nog twee uur vilvorens het los-
b-Mstte Tocta ik zag, tlat de luoht denker
der werd. rao.iipeldo ik een paar maal
I ,.;t WarcU al nacht!"
I „Weirnceu." zei Guicharde, „hot is nas
j dri;o uur. het is nog maar vier uur."
Eindelijk verlichtte dc oor si© hliikse-m-
i strual on,*-: dakvenster en de daken tegen
over ons en den geheeien horizon, üo he-
uiol ftcheeu in vlam t© staan en alles da
ver do cn Glremido van den dead err. De
cerate groote dlruppeds begonneci te val
len, sneller en sneller, t-otdat zij kletter
den op do dakpannen boven ons.
Ik boud niet van onweer als er onweer
komt, kan ik het alleen maar verdragen,
wannéér ik in do b en ©denk a miSir s van het
huis ben, en ik vraog ministens ze.v.maaJl
oom Adelaide -cf alle ramen wol goed ge
sloten zij.n Maar dien on zaligen dag kon
peen angst voor cfogen van buiten mij doen
beven; ik hoorde een tumult, dut hevigca
waa dan dat vam do wolken, ik werd ver
blind door een kakt, vreeselijker dan dat
van don bliksem.
„Ben je hang?"... vroeg Gukslia-rd©,
verwonderd over mijn kalmte. „Will jio
naar Ixuieden ga-an?"
„Neen, neen Ik ben niet bang.
wo zitten hier goed."
Maar daar hoerde ik, dat i-amand pro-
bce-rde onze deur open t© doen, en toen
dit met gelukt©, werd ca.' haastig geklopt.
Toen deed dio geweldig© angst, die mij
hakt te bans voor heb onweer te zijn, mij
hijgend opvliegen Ik riep
„Ga. wegGa weg
„Maar j'c beat niet wijs," zoi Guich-aiV-
dc „jo henb niet wijs, het is niet
„Ik ben het. Adelante.riep do jeug-
iVig© stem van onza dienstbode. „Maar,
dames,, meent u dat nu lieusoh hier bo
ven to blijven in r.ulk weer? En der. heelen
dag niota te ctc-n?"
En taau Guiclvarde dc deur laad geopend
veiTcvlgdo zij
,,Ea waua'voi-r moet cv nu zoo'n drukt©
geh'-aakl worden Nou vraag ik u
Mijnheo» Frans Land argues is dood, en
wat dan nog? Zulke cui-ngen gebeuren
om zoo t© z3ggen dagelijks bij doctoren,
cf.iü beweerden ze bij den kruidenier
Bti'aks ook Ze zcidian't is natuurlijk
beroerd voor dokter Gourdon ellende
ling zelfs, -als u wdt maar meer niet."
„Meer n-iethenhaallde Guiiohairde
petnzeiwl.
En do nuohtorlheid van die woorden
trooostt© haar al weer.
„Zij heeft gelijk Zij heeft werke
lijk gjolijk," zed.de zij, terwijl wij de- trap
afgingen acht ex Adelaide aan.
Het was een heldendaad geweest van
dat meisje ons daar onder het diak te ko
men halen in zulk een weer, en in haar
angst voor do don-dorslagen hokle zij nu
die trap bij dr.lo treden t© gelijk af.
Zij had voor ons heb een en ander
klaargezet in do keuken, diio goed gteslotan
was. ik nam alleen wat thoe.
Maar Gurbbairdies eetlust kwam wee?
terug.
Do verstandig©, ecaiigszinvs ruwe opmer
kingen. van Adedaïd© stelcion haar verder
gerust en zij begon het meer cn meer dui
delijk te vinden, dat de dood van Franc
Lan-darguea voor iedereen een natuurlijk
iets was, dat men reeds lang had voor
alen. Wij wareai eigenlijk dwaas ge
weest. dat- w© dat niet dadelijk hadden
ingeziencd nog geen halfuur later zed
zo rn-ij dat. heel zacht, bijna glimlaohend,
zóó verlicht voel do zij zich
liet onweer bedaarde Tegen zeven uren
besloten wij de ramen open te zetten en
ik ging de keuken uit. Toen schrikte ik op
bij het zien van Fabien in de vestibule.
Hij was zeker juist thuis "gokomon, want
zijn kleer-en en zijn gezsokt dropen van den
regenHij vroeg mij dadelijk;
„Wie is er vandaag goweest
„Wel niemand."
DacSelijk ging hij naar onze slaapkamer,
waar ik niet heen wild© gaan. Cktioharda
hield mij die© nacht op haar kamer. Zij'
was zoo goed als gerustgesteld en wilde
mij nu overtuigen, dat wo geheel gerust
konden zijnzij verzekerde mij telkens
cn telkens weer ho© dwaas onze eerste
oogst geweest v. as, en sliop eindelijk, uit
geput van moeheid, in Ma-ar ik sloot dé
oogen pas. toen het al iiohb werd, en toen
ik wakker werd, was mijn zuster ds ka
mer uit
Zij kwam ai gauw boven on baar opge
wekt uiterlijk viel mij dadelijk ©pzij had
met Fa tóen ohibbèten, die niet. in zijn hu
meur scheen, maar zij vond hem per slot
van rekening vrij kalm, kalmer c&a.n hij ge
durende vrij wat dagen geweest was. Na
tuurlijk bad zij hem naar niets gevraagd
on ztij hadden alleen gesproken ovor het
brood, dat dien morgen slecht gehakkeo
was, en over een plank van het buffet,
waaraan dc muizen des nachts hadden ge
knaagd
„Hij gelooft ook, dat wij een kat moe
ten nemen ïk houd niet van katteen, maar
iu zoo'n oud-huis als dit kun je er baast
niet zonder
En van ddfc onderwerp afstappend, ver
telde zij mij de nieuwjes, die Adel aid© op
haar morgentocht al had opgezameld. De
heel© stad was natuurlijk vol van Frai:«
Landargues; maar al die praatjes wareö
door het oververtellen in dien eenen dag
al heelwat gewijmgd.
- .(Wordt voortgezet)*
