LEIDSCH Sk DAGBLAD.
Vrijdag 14" October 1921.
Gfficieele Kennisgevingen
STADSNIEUWS.
Het voornaamste nieuws
van lieden.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
SO Cts. par régel, 'a Zaterdags 40 Cis. pet regeJ. Bfl
xegolabormcment belangrijk lagere prija.
'Kleine advertenticn Woensdag 60 Cte., Zaterdag
J6 ota. by een maximum aantal -woorden van 30.
-Incasso Toigens postreoht Voor OTentueele opxon-
Hing van i>TM,fen 10 Cts. porto te betalen. Bewös-
aummor
Bureau Noordelndspleln. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie f507.
PRIJS OEZER COUR'AK?!
Voor Leiden p. 8 mnl Jj 2.85, p. week Z 5IS
Buiten Leiden, waar agenten gevestigd lifn,
per week 0.19
Franco pet post J 2.35 Hï portokosten.
Nummer 18899.
Oit nummer bestaat uit TWEE Bladen
EERSTE BLAD.
BERICHT.
Zoolang de voorraad strekt, zijn
ten onsen bareele nog exemplaren
van de illastraties, betreflende het
3 October-leest voor belangstellen
den gratia verkrijgbaar.
I>E ÏIIBEGÏIE,
GEMEENTELIJKE ViSCHVERKOOP.
Do Burgemeester van Leiden brengt ter
konnas van de ingezetenen, dat morgen
(Zaterdag) aan de gemeentelijke visoh win-
feels (Visckn&arkb en Sbadshulpwerf) ver
krijgbaar is SCHELYISCH a f 0.10, groot©
SOHELVISCH a f 0.20 en f 0.25, en
SCHOL a f 0.13 por pond.
W. PER-A, Weth. Lo.-Burgemeester.
Leiden, 14 October 1921.
De Burgemeester van Leiden brengt ter
kilgomeone kennis dato met ingang van 1
November k. liet kantoor der Invoer
rechten en Accijnzen te Lei don voor het
'publiek zal zijn geopend:
a. in <ie maand on Januari, Februari,
•November en December van dos voonnid-
jidags 9 uur tot d'es namiddags 1 uur en van
Idea namiddags 2.30 uur tot. des namiddags
6 uur;
b. in. de overige maanden van des voor-
middags 8.30 uur tot des namiddags 1 uur
en van des namiddags 2.30 uur tot des na
middags 5 uur.
W. PERA, Weth. Lo.-B u rgeme ester
Leiden, 14 October 1921.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden.
Gelet op de a-rtt. 12 en 37 der Drank
wet
Brengen ter al gem e ene kennis, dat door
a. J. M. Bdommostijn, wonende te Leiden
*&en verzoekschrift is ingediend, om verlof
,voor den verkoop van uitsluitend alcohol-
ij on dronk, voor gebruik ter plaatse van
verkoop, in don winkel van het perceel
luidhingel No. 1;
b. M. van Haasteren geb. Vink, wonende
Leiden een verzoekschrift is ingediend,
verlof voor dien verkoop van uitelui-
d alcoholvrijen drank, voor gebruik ter
laats e van verkoop, in den winkel van
t perceel Zuidskigel No. 21
o. A. J. Padberg, wonende to Leddion een
rzoeksohrift is ingediend, om verlof voor
en verkoop van uitsluitend alcoholvrijen
bank, voor gebruik tor plaats© van ver-
nop, in den wankel en aangrenzende
mer van het perceel Zonneveldstraat 4.
W. PERA, Weth. lo.-Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Lelden, 14 October 1921.
Oudercom missies en Buitenschool.
De afdeeiing Leiden van den Bond' van
JNederlandsch© Onderwijzers had gister
avond een vergadering belegd in die
dein© Stadsgehoorzaal, toegankelijk voor
pelangstellende ouders en onderwijzers,
waarin twee verschillende onderwerp en,
Öie echter beiden het onderwijs raken, wer
pen behandeld.
De heer Th. J. Thijsso, uit Amsterdam,
ï>esprak: a. Doel en werkwijze van die
Oudercommissies on van de Centrale
Oudercommissie; b. Samenwerking met
Jde onderwijzers, waarna onze stadgenoot,
I dr. E. Gorter, lector in de kindergenees-
1 kunde aan de Universiteit en kinderarts,
doel en beteekenis van de buitenschool
schetste.
De bijzonder druk bezochte vergadering
werd te ruim acht uren geopend door den
voorzitter, dien heer Van Schaik, die in
het bijzonder welkom heette den wet
houder van Onderwijs, mr. J. O. van der
Lip, den inspecteur den heer Brants, den
secretaris van do Plaatselijke Schoolcom
missie, den heer Meyoen, en daarna mee
deelde, dat bericht van verhindering was
ingekomen van de hoeren schoolopzieners,
de heeren Aneina cn Baak, van den voor
zitter van de Centrale Oudercommissie,
mr. Cosman, en liet lid der Plaats. Com
missie, dr. Plooy.
Hierna gaf hij het woord aan den heer
Thijsse, die begon met do verontschuldi
gende opmerking, clat hij rijn gehoor moest
teleurstellen, omdat hijzelf ook niet veel
wist van de Oudercommissie en hij vrees
de, dat men, na hem gehoord te hebben,
nog niet veel wijzer zou zijn.
Hij ving dan aan met te herinneren aan
hetgeen bij de, vaststelling daarvan in de
jKamer is gezegd, met name door den Mi
nister van Onderwijs, dio zeide, dat het
doel in het algemeen kon genoemd wor
den meerdere belangstelling to wekken
voor het onderwijs.
I kpr. noemde hot doel drieledig: lo. 't
./verdedigen van d!e openbare school in
Plaatsen, waar zij vele bestrijders heeft;
Bjg-- do ouders der leerlingen te interes
seeren voor heb onderwijs hunner school
en ten 3o. belangstelling voor de school
wekken in liet algemeen, zooals heb door
den Minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen in de Kamer werd gezegd.
Spr. achtte het van groote beteekenis,
dat met de Oud'ercommissies contaot is
ontstaan tusschen ouders en onderwijzers
en de school.
In theorie hebben de ouders reeds altijd
invloed op het onderwijs gehad door mid
del van de politieke lichamen, de Kamers,
den Gemeenteraad en de Plaatselijke
Sclioolcommissiën, 'door" hen gekozen.
Maar deze invloed zal eerst wat beteeke-
nen als het contact tusschen ouders en
onderwijzers bestaat. De ou 'ers zullen
daardoor meerderen invloed op de poli
tieke lichamen uitoefenen. Het allereerste
werk der Oudercommissie moet zijn, het
vormen van een Centrale- Commissie. De
Centrale krijgt haar stof uit de Ouder
commissie van elke school en van de on
derwijzers-organisatie, om te weten wat er
al zoo in het belang van het onderwijs moet
behandeld worden. De stof is rijk, zooals
spr. nader aantoonde. Ook kan de Cen
trale zorgen voor publiciteit, die vaak
een dwingende prikkel is tot verbetering.
Spr. meont, dat het instituut Onder-
oommissie nog groeien moet en het is de
taak der Centrale Commissie om aan te
dringen op wetswijziging, ten einde tot
dien groei te geraken. Verder zal de Cen
trale haar invloed kunnen uitoefenen op-
de Oudercommissie voor elke school. Do
onderwijzers hebben daarbij ook een taak.
Als voorbeeld noemde spr. o.a. dat een
onderwijzer in de vergadering der Ouder
commissie bijv. de gevaren van de bios
coop in de omgeving der school bespreekt.
Verder zullen deze Commissies door hun
belangstelling in de school en in het on
derwijs aanleiding vinden op gebreken
van de school en d'e lokaliteiten, de leer
middelen enz. te wijzen.
Maar een klachtenbureau mogen de
Ouderoommissies niet zijn. Persoonlijke
gevallen behooren door de betrokken
ouders met de onderwijzers zelf behandeld!
te worden.
Ook moeten deze Commissies niet al
to officieel doen. Zij behoeven niet met
het hoofd der school alleen te onderhan
delen. Dan krijgen zij geen contact met
de klassenonderwijzers. De omgang moet
zoo gemoedelijk mogelijk zijn. Wij moeten
het, niet hebben van de wet, niet van den
vorm, maar van een goede verhouding
.van mensch tot mensch.
En als zoo de zaak groeit, dan behoeft
mon zich niet ongerust te maken al8 er
in langen tijd nog niet veel gebeurt, maar
dan kan men vertrouwen, dat deze Com-
missiën in dio toekomst de sahool mee zul
len helpen brengen, daar waar vrienden
van volksontwikkeling en volksgeluk door
middel der schoolopvoeding, haar hebben
wjllen.
Er volgde op het gesprokene een warm
applaus.
Van de gelegenheid om met den spreker
van gedachten te wisselen, werd echter
geen gebruik gemaakt.
Nadat de voorzitter dezen spr. voor zijn
aangename rede had bedankt, gaf hij het
woord aan dr. Gorter voor de bespreking
over de buitenschool.
De strijd tegen de tuberculose wordt
met verschillende middelen gestreden, al
dus ving spr. aan. De overwinning kan
slechts komen op den langen duur, door
de samenwerking van zeer velen. Men
6telt dikwijls tegenover elkaar twee wijzen
van aanval tegen de ziekte: d'e een, die
zich ten doel stelt om besmetting, overal
waar het mogelijk is, te voorkomen, en
de andere, die er naar streeft om het
weerstandsvermogen der aangetasten zoo
krachtig mogelijk te maken. Het spreekt
vanzelf, dat toepassing van beide metho
den van bestrijding tegelijkertijd het al
lerbeste is.
Het aantal kinderen van den school-
plichtigen leeftijd, dat reeds met tuber
culose besmet is, is zeer groot: men kan
rekenen, dat dit aantal ongeveer de helft
der kinderen is in de meeste groote steden.
Gelukkig is slechts een zeer klein deel
bepaald ziek door de tuberculose. Of een
kind al dan niet ziek wordt, door de be
smetting, hangt stellig ook af van liet
aantal dagen, die het in de nabijheid van
een hoestenden tuberculoselijder heeft ge
leefd, maar niet minder van de kracht
van zijn weerstandsvermogen. (Hoe ge
zonder het kind kan leven, .hoe beter het
gehuisvest is, hoe beter het gevoed wordt
en hoe meer rust en inspanning op die
juiste wijze met elkaar afwisselen, des te
grooler is de kans, dat het kind er zon
der ernstig ziek zijn afkom!;.
Een der groote moeilijkheden bij dc be
strijding van de tuberculose van het
kind, is te weten op welk oogenblik men
in moet grijpen. Had men met geldelijke
bezwaren niet te rekenen, clan zou men
alle kinderen uit 'gezinnen, waar een
hoestende tuberculoselijder voorkomt, uit
huil omgeving moeten brengen en voor
zoover ze reeds zijn aangetast goed moe
ten voeden, huisvesten en in de frissche
lucht brengen. Maar dit is niet alleen om
geldelijke bezwaren onuitvoerbaar. En bo
yendien zouden -er nog een groot aantal
kinderen met tuberculose besmet worden
door menschen, die niet als hoeslende
tuberculoselijder bekend zijn.
Men moet d'us een keuzfc doen. Zij, die
ernstig ziek zijn, moeten naar sanatoria
of zeehospitia, of thuis kuren, en alle
kinderen, die in geen enkel opzicht ziek
schijnen te zijn, moeten maar als gezon
den behandeld worden. Raadgevingen aan
don hoestenden tuberculoselijder, hoe hij <S
besmetting van zijn omgeving kan voor
komen, zullen o': verwijdering van den
patiënt of van de kinderen uit het gezin
hier nog moeten vervangen. Maar er is
een groote groep van kinderen, die door
de besmetting met tuberculose ziek zijn,
maar gelukkig slechts in geringe mate.
Voor deze kinderen is dure sanatorium-
behandeling overbodig, maar ze kunnen
ook niet als g<zond'e kinderen behandeld
worden. Doet men dit toch, dan loopt het
kind groot gevaar om wel ziek genoeg
te worden voor een. zeehospitium of sana
torium en niet altijd kan het daar plaats
vinden en niet altijd vindt het daar nog
genezing. Wordt voor deze kinderen niet
gezorgd, dan tobben ze n?aanden of jaren
lang, blijven slap en bleek en mager en
kunnen slechts heel ongeregeld of niet de
school bezoeken.
Voor deze kinderen is de buitenschool
bestemd en voor deze kinderen kan <Je
buitenschool wonderen doen. Ze komen
daar 's morgens met de tram al om half-
negen in den zomer en blijven tot halfzes.
Als het weer liet maar eenigszins toelaat
zijn ze eiken d :.g en den goheelen dag in
d'e buitenlucht, en in de zon zitten ze elke
minuut, dat ze schijnt. Als ~een storm of
stortregen hen verjaagt, zitten zo buiten
of liggen ze buiten. De banken van de
school staan in 'n duindal, dat door hooge
duinen en boschjes tegen den wind be
schut is. Daar krijgen ze onderwijs en als
Kun aandacht niet zoo bij wat cfe meester
zegt kan blijven als aohter de matglazen
ruiten van de stadsschool, dan moet de
onderwijzer zich troosten met de gedachte
dat ze gezondheid opdoen en op een
stadsschool niet zouden zitten. In de
vrije natuur zijn de kinderen als ze spe
len, waaraan een belangrijk deel van den
tijd zal worden besteed. Tn het middag
uur zullen de kinderen een paar uur rus
tig liggen in ligh allen, waar ze zonneba
den zullen kunnen nemen voor zoover ze
dio noodig hebben. Gymnastiekles wordt
hun gegeven in de buitenlucht en in de
plaats vnn toestellen komen d<e boomen
van het bosch en de heuvels van de
duinen. AlleeD voor een krachtig, voed
zaam, lekker middagmaal komen ze in
huis, maar daar zitten ze 's zomers in
©en open veranda. Zonneschijn, (buiten
lucht en dennegeur moeten met een krach
tige voeding en weinig inspannend onder-
•wijs de wonderen doen. die noodig zijn
om van de slappe, bleek© stiimpercljes
weer flinke bruingebrande kinderen te
maken, die de ziekte, die hen zoo gevaar
lijk 'bedreigde, boven zijn.
"Voor Leiden is de kans. dat dit alles
tot de werkelijkheid gaat behooren zon
der optismisme groot te noemen. Ons, d.i.
de Vereeniging van Kincforhygiène, werd
toegezegd, dat wij de villa „Duinlust" te
Katwijk ten geschenke kunnen krijgen, in
cline de exploitatie verzekerd is. Mooier
plek voor een buitenschool is, volgens
spr.. ver in den omtrek niet te vinden:
En hoewel nog niets met zekerheid valt te
voorspellen, durfde hij toch wel dit zeg
gen. dat deze gift zooveel enthousiasme
heeft gewerkt voor het goede doel, dat hij
niet meer zou kunnen gelooven, dat er
in de villa geen buitenschool zou komen.
Er zij'n op allerlei plaatsen buitenscholen
gosticht zonder een dergelijke gift, zou
het dan hier moeten mislukken, nadat we
al begonnen zijn mefc zoo dicht bij het doel
te zijn? Spr. weigerde het te gelooven en
hij mocht dat niet gelooven, daarvoor
Kad hij te vaak in de laatste weken uit
invloedrijken mond gehoord die woorden:
,,Di° buitenschool moet. er komen".
Ook dr. Gorter werd herhaaldelijk toe
gejuicht.
Er werden door een paar dames uit de
vergadering ©enige opmerkingen gemaakt
on vragen gesteld, die door den heer
Gorter kort werden beantwoord.
Hierna werd de. goed geslaagde verga
dering door den voorzitter gesloten.
De Kerk en de sociale beweging.
In het gebouw Prediker" aan de Jan-
vossensteeg, hield de Christelijke Besturen
bond gisteravond een openbare vergade
ring, waarin als spreker optrad dr. J. Rie-
mens met bovenvermeld onderwerp. De be
langstelling voor deze bijeenkomst was
groot, zoodat de zaal bijna geheel gevuld
was. Na met gebed te hebben geopend,
bracht de voorzitter een woord van dank
voor de groote opkomst, uitte hij zijn te/re
denheid, dat dr. Riemens zich bereid had
verklaard, hier dezen avond te spreken en
sprak hij ten slotte zijn erkentelijkheid uit
tegenover de zangvereeniging ,,Zang zij on
ze Leus", welke zich bereid had getoond
haar medewerking te verleen en.
Nadat nu door deze vereeniging een twee
tal liederen verdienstelijk ten gehoor© wa
ren gebracht, alleen verdient de uitspraak
van enkele dames nog eenige verbetering,
betrad dr. Riemens vervolgens het spreek
gestoelte.
Spreker begon met den inhoud van en
kele regels, welke zoo juist waren gezon
gen, in verband te brengen met ons leven
cn wees daarbij op do tegenstelling tus
schen het geestelijke en dat van eiken dag,
of anders gezegd, dat wat wij eiken dag
waarnemen. Was deze tegenstelling er niet
dan zou het leven eenzijdig zijn, en daar
om verheugde het hem, dat er dezen avond
nu er eens niet in hoofdzaak over de kerk
maar over den maatscliappelijken kant
van het leven zou worden gesproken, zoo
veel belangstellenden waren opgekomen.
Spreker deelde mede zijn voordracht in
drie dcelon te zullen splitsen. En wel in
de eerste plaats: „Kerk en sociale bewo
ging zijn onderscheiden".
y.olen der aanwezigen, zoo zeide hij, zul
len zeggen, dat dit nog al natuurlijk is, en
dat is het ook, maar menigeen is hiervan
nog lang niet doordrongen en daarom is
heb noodig het te behandelen. De kerk is
er om het evangelie van Jezus Christus.
De kerk is geroepen om in de wereld uit
te roepen de verhouding van den mensch
en zijn God. Maar de kerk verzaakt haar
plicht, wanneer de sociale beweging geheel
vergeten wordt, hoewel, en hier wordt
een waarheid op den voorgrond gesteld,
die ook lang niet door iedereen begrepen
wordt, de kerk niet in de eerste plaats
sociale beweging kan en mag zijn. Men mis
kent anderzijds de beweging, wanneer men
van haar zou vergen, dat zij de plaats van
de kerk zou innemen, zooals men aan den
rooden kant wil. Dat is niet mogelijk. De
sociale beweging heeft zich bezig te hou
den met stoeren arbeid van nijvere arbei
ders en met zware en gewichtige vraagstuk
ken welke met dien arbeid in het nauwste
verband staan. Dat in de eerste plaats, en
dan in de tweede plaats komen onze Chris
telijke opvattingen, hoewel daarmede nauw
verbonden.
Als volgend deel van zijn rede noemde
spr.„Kerk en sociale beweging behoo
ren elkaar aan te vullen". Dat wil zeggen,
dat de Christelijke kerk in onzen tijd niet
doen mag alsof er geen sociale kwestie be
staat, wat daartegenover natuurlijk niet
uitsluit, dat eiken Zondag in do kerk ovei
de maatschappelijke dingen móet worden
gepreekt, welke men trouwens uit elke
preek, welke dan ook, gemakkelijk genoeg
kan hooren. De Bijbel zelf gaat immers
in dien lijn. Uit het evangelie volgt, dat
vanuit de kerk niet alleen geloof, maar ook
liefde moet stralen voor zijn naasten en
waar deze voor een groot deel uit arbeiders
bestaan, dus ook voor den arbeider en zijn
gezin.
Het is daarom, dat spr. zich verheugt,
dat er op 8 November een sociale avond
van do kerk zal w,orden gehouden, waar
prof. Slotemaker do Bruyne het woord zal
voeren.
Omgekeerd mag de arbeider echter nooit
doen, alsof de sociale beweging zich al
leen bezig houdt met dat wat onze toe
komst verzadigen kan en de kerk daar ge
heel buiten staat. Dit is een geweldige en
gevaarlijke dwaling. Immers, al werd de so
ciale kwestie opgelost, dan toch nog zou
een zeer groot percentage ellende en ver
driet blijven bestaan en om deze ellende
om te zetten in hoop, is noodig contact
met Jezus Christus. Van roode zijde wordt
het dikwijls voorgesteld, alsof de beweging
zelf een kerk beteeken t, zoodat men de
andere ontberen kan. Dat, zeide spr., is
beneden den stand onzer arbeiders Wij wil
len daarmede niets te maken hebben. De
ware aanvulling kan alleen gevonden wor
den door de Christelijke Vakorganisatie.
De nu volgende pauze werd afdoende ge
kort door het zingen van eenige liederen
door voornoemde vereeniging onder leiding
van den heer Teljeur.
Als derde punt behandelde dr. Riemens
vervolgens: „De verhouding van kerk en
sociale beweging wordt vertroebeld door
de niet-Christelijken, met name de* sociaal
democratische vak-organisatie. Spreker
deelde mede dit zeer ongaarne te zeggen,
maar de ondervinding had hem nu eenmaal
zoo geleerd.
De Christelijke arbeiders worden de
poorten der moderne beweging binnenge
lokt. door de leus: „Vrijheid van geloof".
Evenwel, al spoedig hoort men dan ver
tellen, dat een godsdienst-opvatting eigen
lijk iets toevalligs is, namelijk doordat men
het van zijn ouders, of familieleden, heeft
overgekregen. Natuurlijk is dit onwaar,
want anders zou daarmede het bestaan
van Luther, Calvijn e. a. worden ontkend.
Het argument der modernen dient dan ook
alleen maar om de arbeiders onder den in
druk te brengen, dat godsdienst bijzaak is.
Voor de eenheid van God stellen zij de
eenheid der moderne sociale vakorganisa
tie. En dat is juist verkeerd, want het leidt
er toe dat men zijn godsdienst in een ver
borgen hoekje gaat belijden. Een mensch,
vervolgde spreker, dio nog iets van religie
in "zijn hart heeft, kan het op den duur
in de moderne vakbeweging niet uithouden.
Na nog gewezen te hebben op verschil
lende onjuiste beweringen der rooden en
hun opwindings-methode aan do kaak te
hebben gesteld, zeide hij, dankbaar to zijn
dat er een Christelijk© Vakorganisatie is,
waarin mannen zetelen met ruggegraat,
die ruim baan maken voor de Chr. sociale
beweging. En bij ons is ieder werkelijk
vrij in het belijden. Daarin mag niemand
ons belemmeren. Wij hebben een ideaal,
dat zoo goed als nergens mee te vergelij
ken is: „Jezus Christus, de rechtvaardige!"
In Hem, aldus eindigde dr. Riemens, is
onze vrede en bondgenoot en hoop voor do
toekomst van deze wereld! (Applaus).
„Zang zij onze Leus" deed zich vervol
gens ten derde male hooren, terwijl een
der aanwezigen van de gelegenheid tot het
stellen van vragen gebruik maakte.
Met dankzegging werd ten slotte de ver
gadering gesloten.
Aan do deur werd gecollecteerd voor het
tuberc-ulosefonds.
Alliance fransaise.
In die bovenzaal van Amioitia, die geheel
bezet was, traden gisteren de heer Luoien
Flagny en mad. Jane Sempré op voor de
afdeeling Leiden der Alliance francais©.
Nadat beide opbredenc?en door den heer
Wenkman verwelkomd waren, hield de
heer Flagny een korte inleiding over de
beteekenis van het volkslied (chanson po
pulaire) voorheen en thans. Hoe het her
innert aan de Middeleeuwen, met. hun
troubadours, kruistochten en veldtochten
BINNENLAND.
De Staatsmijnen werken met een verlies
van circa anderhalf millioen.
Treub's afscheid uit de politiek.
Dc heer Colün opent mot ccn rede de De-
pu taten-vergad ering.
BUITENLAND.
.Waarschijnlijk treedt het kabinet Wirth"
niet af. In ieder geval zal eerst de Rijksdag
worden gehoord.
De conferentie te Venetië in zake het
Burgenland komt tot een beslissing.
tegen de Engelsohenhoe het onder de*
absolute monarchie hot eenige maar krach
tige middel was, waarin het volk zich kon
uiten, ondanks den lieutenant de police en
de Bastille; hoe het onder de groot© Re
volutie aanspoorde tot kracht en helden
moed hoe Béranget de herinnering leven
dig houdt aan dsn groot en Napoleon.
Het is niet wel doenlijk, een nauwkeu
rig verslag van bet voorgedragen© te
geven. Bepalen wij ons tot een woord van
warme hulde aan de chansonnière, Mad.
Sompré. Ze heeft het gezelschap doen ge
nieten. Eerst met haar troubadours-liedje®,
met „Malbrough s'en va-'t'-en guerre",
met de Carmagnole en „Ca Ira", de strijd
zangen der Sans-Oulottes, èn heb altijd
ontroerend© „Parlez nous de lui (Napo
leon) grand' mèro" van Béranger.
Na do pauze gaven beid© conférenciers
een bloemlezing uit de Liefde- en Dans
liedjes, waaronder: „Au clai-r de la lune",
„Va duronette", het liedje van de Savoy-
eche schoone, en andere parels van het
chanson.
D© heer Workman dankte, waarop beide
virtuozen nog een tweetal compositie® van
De Flagny tot toegift gaven.
De oonfórenoiier heeft zich doen kennen
als ©en vlot causeur en uitnemend bege
leider op den vleugel. Mad. Sempré heeft
aller harten veroverd. Wij weoischen bei
dien op hun verdere tournée dbor ons land
heb succes toe, dat zij verdienen, en giste
ren bij hun eerste optreden in Holland
rijkelijk geoogst hebben.
De nood van het jonge meisje te Weenen.
De groot© Nutszaal was gisteravond
overvol, om mevrouw- Haberl te hooren,
die ons kwam vertellen van den „nood van.
het jonge meisje" te Weenen.
Na door ds. Lochor te zijn ingel^d, be
gon spreekster eerst met te wijzen op den.
nood in 't algemeen, waarin men daar In
Oostenrijk verkeert, en waarin enkel hou
vast is in de blijde verwachting, die de
Christen heeft op grond van de Schrift,
In 't bijzonder het jonge meisje, dat van
elders komt om te etudeeren of brood te
verdienen, verkeert in een stad als Wee
nen in groot gevaar. Niemand let op haar.
Eer ze er om denkt, is zij gevallen.
Die toestand was er reeds vóór den oor
log. De vrouwen werkten in de ammunitie
fabrieken, verd/iendian veel, maar verwaar
loosden hun gezin. Ook vele jonge meisjes
werkten daar, einder vrouwelijk toezicht
of geheel zonder toezicht. Ook waren vele
meisjes aohter bet front in de bureaux
werkzaam, of als verpleegsters. Daar ont
wikkelde zich een ergerlijk© toestand, en
toen de regeering opziohtsters aanstelde,
was het te laat.
Na het intreden van den wapenstilstand
kwamen de mannen thuiser was geen
werk meer en geen brood. Door den hon
ger zijn er vele vrouwen en meisje® ook
uit beschaafde kringen db straat opgedre
ven en omgekomen in het moeras.
Reeds vóór den óorlog bestond er te
Weenen ©en Protestantsch tehuis voor
meisjes. Vóór een paar jaren moest men
ook overgaan tot het inrichten van een
Protestantsch tthuia voor zulken dio geval
Ion zijn. Beide inrichtingen hebben door
de duurte met ontzaglijke moeilijkheden te
worstelen. Immers, do prijzen bedragen
het 400-vouddgo van hetgeen vóór den oor
log moest worden betaald, en ze stijgen
nog altijd met het zinkon der valuta.
Men heeft zich meer dan eens afge
vraagd: moeten wij niet sluiten? Zij, die
om zulke dingen iets voelen en bijdragen,
behooren tot* die kringen, c&io zelf nood
lijden. Zonder de hulp van 't buitenland
zou 't onmogelijk zijn. Maar er is al zoo
veel gevraagd. Hoeveel duizenden Ween-
scho kinderen zijn hier te lanclo gevoed en
gekoesterd en gezond thuis gekomen.
Spreekster heeft eigenlijk niet den moed
nog meer te vragen. Maar zij moest den
nood bekend maken.
Het indrukwekkende, sobere woord van
de spreekster werd afgewisseld door het
zingen van een meisjeskoor. Bij het uitgaan
werd een collecte gehouden, dfiie om
streeks f 150 opbracht. Mocht er nog
iemand zijn, dio er iets voor over heeft,
don stellen de dames Bölil, Groemboven-
straat 16, en ds. Loohor, Schelpenkacle 50,
zich gaarne beschikbaar, om gif ben in ont
vangst te nemen.
Ned. Chr. Sludenten-Vereeniging.
Gisteravond heeft* prof. dr. J. A. Cra
mer, benoemd hoogleeraar aan de Univer
siteit t© Utrecht voor de afdeeling Leiden
van N. C. S. V. in het Klein Auditorium
der Academie een voordracht over:
„Vastheid van overtuiging"»