LEIDSCH Sk DAGBLAD. Vrijdag 14" October 1921. Gfficieele Kennisgevingen STADSNIEUWS. Het voornaamste nieuws van lieden. PRIJS DER ADVERTENTIEN: SO Cts. par régel, 'a Zaterdags 40 Cis. pet regeJ. Bfl xegolabormcment belangrijk lagere prija. 'Kleine advertenticn Woensdag 60 Cte., Zaterdag J6 ota. by een maximum aantal -woorden van 30. -Incasso Toigens postreoht Voor OTentueele opxon- Hing van i>TM,fen 10 Cts. porto te betalen. Bewös- aummor Bureau Noordelndspleln. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie f507. PRIJS OEZER COUR'AK?! Voor Leiden p. 8 mnl Jj 2.85, p. week Z 5IS Buiten Leiden, waar agenten gevestigd lifn, per week 0.19 Franco pet post J 2.35 Hï portokosten. Nummer 18899. Oit nummer bestaat uit TWEE Bladen EERSTE BLAD. BERICHT. Zoolang de voorraad strekt, zijn ten onsen bareele nog exemplaren van de illastraties, betreflende het 3 October-leest voor belangstellen den gratia verkrijgbaar. I>E ÏIIBEGÏIE, GEMEENTELIJKE ViSCHVERKOOP. Do Burgemeester van Leiden brengt ter konnas van de ingezetenen, dat morgen (Zaterdag) aan de gemeentelijke visoh win- feels (Visckn&arkb en Sbadshulpwerf) ver krijgbaar is SCHELYISCH a f 0.10, groot© SOHELVISCH a f 0.20 en f 0.25, en SCHOL a f 0.13 por pond. W. PER-A, Weth. Lo.-Burgemeester. Leiden, 14 October 1921. De Burgemeester van Leiden brengt ter kilgomeone kennis dato met ingang van 1 November k. liet kantoor der Invoer rechten en Accijnzen te Lei don voor het 'publiek zal zijn geopend: a. in <ie maand on Januari, Februari, •November en December van dos voonnid- jidags 9 uur tot d'es namiddags 1 uur en van Idea namiddags 2.30 uur tot. des namiddags 6 uur; b. in. de overige maanden van des voor- middags 8.30 uur tot des namiddags 1 uur en van des namiddags 2.30 uur tot des na middags 5 uur. W. PERA, Weth. Lo.-B u rgeme ester Leiden, 14 October 1921. DRANKWET. Burgemeester en Wethouders van Leiden. Gelet op de a-rtt. 12 en 37 der Drank wet Brengen ter al gem e ene kennis, dat door a. J. M. Bdommostijn, wonende te Leiden *&en verzoekschrift is ingediend, om verlof ,voor den verkoop van uitsluitend alcohol- ij on dronk, voor gebruik ter plaatse van verkoop, in don winkel van het perceel luidhingel No. 1; b. M. van Haasteren geb. Vink, wonende Leiden een verzoekschrift is ingediend, verlof voor dien verkoop van uitelui- d alcoholvrijen drank, voor gebruik ter laats e van verkoop, in den winkel van t perceel Zuidskigel No. 21 o. A. J. Padberg, wonende to Leddion een rzoeksohrift is ingediend, om verlof voor en verkoop van uitsluitend alcoholvrijen bank, voor gebruik tor plaats© van ver- nop, in den wankel en aangrenzende mer van het perceel Zonneveldstraat 4. W. PERA, Weth. lo.-Burgemeester. VAN STRIJEN, Secretaris. Lelden, 14 October 1921. Oudercom missies en Buitenschool. De afdeeiing Leiden van den Bond' van JNederlandsch© Onderwijzers had gister avond een vergadering belegd in die dein© Stadsgehoorzaal, toegankelijk voor pelangstellende ouders en onderwijzers, waarin twee verschillende onderwerp en, Öie echter beiden het onderwijs raken, wer pen behandeld. De heer Th. J. Thijsso, uit Amsterdam, ï>esprak: a. Doel en werkwijze van die Oudercommissies on van de Centrale Oudercommissie; b. Samenwerking met Jde onderwijzers, waarna onze stadgenoot, I dr. E. Gorter, lector in de kindergenees- 1 kunde aan de Universiteit en kinderarts, doel en beteekenis van de buitenschool schetste. De bijzonder druk bezochte vergadering werd te ruim acht uren geopend door den voorzitter, dien heer Van Schaik, die in het bijzonder welkom heette den wet houder van Onderwijs, mr. J. O. van der Lip, den inspecteur den heer Brants, den secretaris van do Plaatselijke Schoolcom missie, den heer Meyoen, en daarna mee deelde, dat bericht van verhindering was ingekomen van de hoeren schoolopzieners, de heeren Aneina cn Baak, van den voor zitter van de Centrale Oudercommissie, mr. Cosman, en liet lid der Plaats. Com missie, dr. Plooy. Hierna gaf hij het woord aan den heer Thijsse, die begon met do verontschuldi gende opmerking, clat hij rijn gehoor moest teleurstellen, omdat hijzelf ook niet veel wist van de Oudercommissie en hij vrees de, dat men, na hem gehoord te hebben, nog niet veel wijzer zou zijn. Hij ving dan aan met te herinneren aan hetgeen bij de, vaststelling daarvan in de jKamer is gezegd, met name door den Mi nister van Onderwijs, dio zeide, dat het doel in het algemeen kon genoemd wor den meerdere belangstelling to wekken voor het onderwijs. I kpr. noemde hot doel drieledig: lo. 't ./verdedigen van d!e openbare school in Plaatsen, waar zij vele bestrijders heeft; Bjg-- do ouders der leerlingen te interes seeren voor heb onderwijs hunner school en ten 3o. belangstelling voor de school wekken in liet algemeen, zooals heb door den Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen in de Kamer werd gezegd. Spr. achtte het van groote beteekenis, dat met de Oud'ercommissies contaot is ontstaan tusschen ouders en onderwijzers en de school. In theorie hebben de ouders reeds altijd invloed op het onderwijs gehad door mid del van de politieke lichamen, de Kamers, den Gemeenteraad en de Plaatselijke Sclioolcommissiën, 'door" hen gekozen. Maar deze invloed zal eerst wat beteeke- nen als het contact tusschen ouders en onderwijzers bestaat. De ou 'ers zullen daardoor meerderen invloed op de poli tieke lichamen uitoefenen. Het allereerste werk der Oudercommissie moet zijn, het vormen van een Centrale- Commissie. De Centrale krijgt haar stof uit de Ouder commissie van elke school en van de on derwijzers-organisatie, om te weten wat er al zoo in het belang van het onderwijs moet behandeld worden. De stof is rijk, zooals spr. nader aantoonde. Ook kan de Cen trale zorgen voor publiciteit, die vaak een dwingende prikkel is tot verbetering. Spr. meont, dat het instituut Onder- oommissie nog groeien moet en het is de taak der Centrale Commissie om aan te dringen op wetswijziging, ten einde tot dien groei te geraken. Verder zal de Cen trale haar invloed kunnen uitoefenen op- de Oudercommissie voor elke school. Do onderwijzers hebben daarbij ook een taak. Als voorbeeld noemde spr. o.a. dat een onderwijzer in de vergadering der Ouder commissie bijv. de gevaren van de bios coop in de omgeving der school bespreekt. Verder zullen deze Commissies door hun belangstelling in de school en in het on derwijs aanleiding vinden op gebreken van de school en d'e lokaliteiten, de leer middelen enz. te wijzen. Maar een klachtenbureau mogen de Ouderoommissies niet zijn. Persoonlijke gevallen behooren door de betrokken ouders met de onderwijzers zelf behandeld! te worden. Ook moeten deze Commissies niet al to officieel doen. Zij behoeven niet met het hoofd der school alleen te onderhan delen. Dan krijgen zij geen contact met de klassenonderwijzers. De omgang moet zoo gemoedelijk mogelijk zijn. Wij moeten het, niet hebben van de wet, niet van den vorm, maar van een goede verhouding .van mensch tot mensch. En als zoo de zaak groeit, dan behoeft mon zich niet ongerust te maken al8 er in langen tijd nog niet veel gebeurt, maar dan kan men vertrouwen, dat deze Com- missiën in dio toekomst de sahool mee zul len helpen brengen, daar waar vrienden van volksontwikkeling en volksgeluk door middel der schoolopvoeding, haar hebben wjllen. Er volgde op het gesprokene een warm applaus. Van de gelegenheid om met den spreker van gedachten te wisselen, werd echter geen gebruik gemaakt. Nadat de voorzitter dezen spr. voor zijn aangename rede had bedankt, gaf hij het woord aan dr. Gorter voor de bespreking over de buitenschool. De strijd tegen de tuberculose wordt met verschillende middelen gestreden, al dus ving spr. aan. De overwinning kan slechts komen op den langen duur, door de samenwerking van zeer velen. Men 6telt dikwijls tegenover elkaar twee wijzen van aanval tegen de ziekte: d'e een, die zich ten doel stelt om besmetting, overal waar het mogelijk is, te voorkomen, en de andere, die er naar streeft om het weerstandsvermogen der aangetasten zoo krachtig mogelijk te maken. Het spreekt vanzelf, dat toepassing van beide metho den van bestrijding tegelijkertijd het al lerbeste is. Het aantal kinderen van den school- plichtigen leeftijd, dat reeds met tuber culose besmet is, is zeer groot: men kan rekenen, dat dit aantal ongeveer de helft der kinderen is in de meeste groote steden. Gelukkig is slechts een zeer klein deel bepaald ziek door de tuberculose. Of een kind al dan niet ziek wordt, door de be smetting, hangt stellig ook af van liet aantal dagen, die het in de nabijheid van een hoestenden tuberculoselijder heeft ge leefd, maar niet minder van de kracht van zijn weerstandsvermogen. (Hoe ge zonder het kind kan leven, .hoe beter het gehuisvest is, hoe beter het gevoed wordt en hoe meer rust en inspanning op die juiste wijze met elkaar afwisselen, des te grooler is de kans, dat het kind er zon der ernstig ziek zijn afkom!;. Een der groote moeilijkheden bij dc be strijding van de tuberculose van het kind, is te weten op welk oogenblik men in moet grijpen. Had men met geldelijke bezwaren niet te rekenen, clan zou men alle kinderen uit 'gezinnen, waar een hoestende tuberculoselijder voorkomt, uit huil omgeving moeten brengen en voor zoover ze reeds zijn aangetast goed moe ten voeden, huisvesten en in de frissche lucht brengen. Maar dit is niet alleen om geldelijke bezwaren onuitvoerbaar. En bo yendien zouden -er nog een groot aantal kinderen met tuberculose besmet worden door menschen, die niet als hoeslende tuberculoselijder bekend zijn. Men moet d'us een keuzfc doen. Zij, die ernstig ziek zijn, moeten naar sanatoria of zeehospitia, of thuis kuren, en alle kinderen, die in geen enkel opzicht ziek schijnen te zijn, moeten maar als gezon den behandeld worden. Raadgevingen aan don hoestenden tuberculoselijder, hoe hij <S besmetting van zijn omgeving kan voor komen, zullen o': verwijdering van den patiënt of van de kinderen uit het gezin hier nog moeten vervangen. Maar er is een groote groep van kinderen, die door de besmetting met tuberculose ziek zijn, maar gelukkig slechts in geringe mate. Voor deze kinderen is dure sanatorium- behandeling overbodig, maar ze kunnen ook niet als g<zond'e kinderen behandeld worden. Doet men dit toch, dan loopt het kind groot gevaar om wel ziek genoeg te worden voor een. zeehospitium of sana torium en niet altijd kan het daar plaats vinden en niet altijd vindt het daar nog genezing. Wordt voor deze kinderen niet gezorgd, dan tobben ze n?aanden of jaren lang, blijven slap en bleek en mager en kunnen slechts heel ongeregeld of niet de school bezoeken. Voor deze kinderen is de buitenschool bestemd en voor deze kinderen kan <Je buitenschool wonderen doen. Ze komen daar 's morgens met de tram al om half- negen in den zomer en blijven tot halfzes. Als het weer liet maar eenigszins toelaat zijn ze eiken d :.g en den goheelen dag in d'e buitenlucht, en in de zon zitten ze elke minuut, dat ze schijnt. Als ~een storm of stortregen hen verjaagt, zitten zo buiten of liggen ze buiten. De banken van de school staan in 'n duindal, dat door hooge duinen en boschjes tegen den wind be schut is. Daar krijgen ze onderwijs en als Kun aandacht niet zoo bij wat cfe meester zegt kan blijven als aohter de matglazen ruiten van de stadsschool, dan moet de onderwijzer zich troosten met de gedachte dat ze gezondheid opdoen en op een stadsschool niet zouden zitten. In de vrije natuur zijn de kinderen als ze spe len, waaraan een belangrijk deel van den tijd zal worden besteed. Tn het middag uur zullen de kinderen een paar uur rus tig liggen in ligh allen, waar ze zonneba den zullen kunnen nemen voor zoover ze dio noodig hebben. Gymnastiekles wordt hun gegeven in de buitenlucht en in de plaats vnn toestellen komen d<e boomen van het bosch en de heuvels van de duinen. AlleeD voor een krachtig, voed zaam, lekker middagmaal komen ze in huis, maar daar zitten ze 's zomers in ©en open veranda. Zonneschijn, (buiten lucht en dennegeur moeten met een krach tige voeding en weinig inspannend onder- •wijs de wonderen doen. die noodig zijn om van de slappe, bleek© stiimpercljes weer flinke bruingebrande kinderen te maken, die de ziekte, die hen zoo gevaar lijk 'bedreigde, boven zijn. "Voor Leiden is de kans. dat dit alles tot de werkelijkheid gaat behooren zon der optismisme groot te noemen. Ons, d.i. de Vereeniging van Kincforhygiène, werd toegezegd, dat wij de villa „Duinlust" te Katwijk ten geschenke kunnen krijgen, in cline de exploitatie verzekerd is. Mooier plek voor een buitenschool is, volgens spr.. ver in den omtrek niet te vinden: En hoewel nog niets met zekerheid valt te voorspellen, durfde hij toch wel dit zeg gen. dat deze gift zooveel enthousiasme heeft gewerkt voor het goede doel, dat hij niet meer zou kunnen gelooven, dat er in de villa geen buitenschool zou komen. Er zij'n op allerlei plaatsen buitenscholen gosticht zonder een dergelijke gift, zou het dan hier moeten mislukken, nadat we al begonnen zijn mefc zoo dicht bij het doel te zijn? Spr. weigerde het te gelooven en hij mocht dat niet gelooven, daarvoor Kad hij te vaak in de laatste weken uit invloedrijken mond gehoord die woorden: ,,Di° buitenschool moet. er komen". Ook dr. Gorter werd herhaaldelijk toe gejuicht. Er werden door een paar dames uit de vergadering ©enige opmerkingen gemaakt on vragen gesteld, die door den heer Gorter kort werden beantwoord. Hierna werd de. goed geslaagde verga dering door den voorzitter gesloten. De Kerk en de sociale beweging. In het gebouw Prediker" aan de Jan- vossensteeg, hield de Christelijke Besturen bond gisteravond een openbare vergade ring, waarin als spreker optrad dr. J. Rie- mens met bovenvermeld onderwerp. De be langstelling voor deze bijeenkomst was groot, zoodat de zaal bijna geheel gevuld was. Na met gebed te hebben geopend, bracht de voorzitter een woord van dank voor de groote opkomst, uitte hij zijn te/re denheid, dat dr. Riemens zich bereid had verklaard, hier dezen avond te spreken en sprak hij ten slotte zijn erkentelijkheid uit tegenover de zangvereeniging ,,Zang zij on ze Leus", welke zich bereid had getoond haar medewerking te verleen en. Nadat nu door deze vereeniging een twee tal liederen verdienstelijk ten gehoor© wa ren gebracht, alleen verdient de uitspraak van enkele dames nog eenige verbetering, betrad dr. Riemens vervolgens het spreek gestoelte. Spreker begon met den inhoud van en kele regels, welke zoo juist waren gezon gen, in verband te brengen met ons leven cn wees daarbij op do tegenstelling tus schen het geestelijke en dat van eiken dag, of anders gezegd, dat wat wij eiken dag waarnemen. Was deze tegenstelling er niet dan zou het leven eenzijdig zijn, en daar om verheugde het hem, dat er dezen avond nu er eens niet in hoofdzaak over de kerk maar over den maatscliappelijken kant van het leven zou worden gesproken, zoo veel belangstellenden waren opgekomen. Spreker deelde mede zijn voordracht in drie dcelon te zullen splitsen. En wel in de eerste plaats: „Kerk en sociale bewo ging zijn onderscheiden". y.olen der aanwezigen, zoo zeide hij, zul len zeggen, dat dit nog al natuurlijk is, en dat is het ook, maar menigeen is hiervan nog lang niet doordrongen en daarom is heb noodig het te behandelen. De kerk is er om het evangelie van Jezus Christus. De kerk is geroepen om in de wereld uit te roepen de verhouding van den mensch en zijn God. Maar de kerk verzaakt haar plicht, wanneer de sociale beweging geheel vergeten wordt, hoewel, en hier wordt een waarheid op den voorgrond gesteld, die ook lang niet door iedereen begrepen wordt, de kerk niet in de eerste plaats sociale beweging kan en mag zijn. Men mis kent anderzijds de beweging, wanneer men van haar zou vergen, dat zij de plaats van de kerk zou innemen, zooals men aan den rooden kant wil. Dat is niet mogelijk. De sociale beweging heeft zich bezig te hou den met stoeren arbeid van nijvere arbei ders en met zware en gewichtige vraagstuk ken welke met dien arbeid in het nauwste verband staan. Dat in de eerste plaats, en dan in de tweede plaats komen onze Chris telijke opvattingen, hoewel daarmede nauw verbonden. Als volgend deel van zijn rede noemde spr.„Kerk en sociale beweging behoo ren elkaar aan te vullen". Dat wil zeggen, dat de Christelijke kerk in onzen tijd niet doen mag alsof er geen sociale kwestie be staat, wat daartegenover natuurlijk niet uitsluit, dat eiken Zondag in do kerk ovei de maatschappelijke dingen móet worden gepreekt, welke men trouwens uit elke preek, welke dan ook, gemakkelijk genoeg kan hooren. De Bijbel zelf gaat immers in dien lijn. Uit het evangelie volgt, dat vanuit de kerk niet alleen geloof, maar ook liefde moet stralen voor zijn naasten en waar deze voor een groot deel uit arbeiders bestaan, dus ook voor den arbeider en zijn gezin. Het is daarom, dat spr. zich verheugt, dat er op 8 November een sociale avond van do kerk zal w,orden gehouden, waar prof. Slotemaker do Bruyne het woord zal voeren. Omgekeerd mag de arbeider echter nooit doen, alsof de sociale beweging zich al leen bezig houdt met dat wat onze toe komst verzadigen kan en de kerk daar ge heel buiten staat. Dit is een geweldige en gevaarlijke dwaling. Immers, al werd de so ciale kwestie opgelost, dan toch nog zou een zeer groot percentage ellende en ver driet blijven bestaan en om deze ellende om te zetten in hoop, is noodig contact met Jezus Christus. Van roode zijde wordt het dikwijls voorgesteld, alsof de beweging zelf een kerk beteeken t, zoodat men de andere ontberen kan. Dat, zeide spr., is beneden den stand onzer arbeiders Wij wil len daarmede niets te maken hebben. De ware aanvulling kan alleen gevonden wor den door de Christelijke Vakorganisatie. De nu volgende pauze werd afdoende ge kort door het zingen van eenige liederen door voornoemde vereeniging onder leiding van den heer Teljeur. Als derde punt behandelde dr. Riemens vervolgens: „De verhouding van kerk en sociale beweging wordt vertroebeld door de niet-Christelijken, met name de* sociaal democratische vak-organisatie. Spreker deelde mede dit zeer ongaarne te zeggen, maar de ondervinding had hem nu eenmaal zoo geleerd. De Christelijke arbeiders worden de poorten der moderne beweging binnenge lokt. door de leus: „Vrijheid van geloof". Evenwel, al spoedig hoort men dan ver tellen, dat een godsdienst-opvatting eigen lijk iets toevalligs is, namelijk doordat men het van zijn ouders, of familieleden, heeft overgekregen. Natuurlijk is dit onwaar, want anders zou daarmede het bestaan van Luther, Calvijn e. a. worden ontkend. Het argument der modernen dient dan ook alleen maar om de arbeiders onder den in druk te brengen, dat godsdienst bijzaak is. Voor de eenheid van God stellen zij de eenheid der moderne sociale vakorganisa tie. En dat is juist verkeerd, want het leidt er toe dat men zijn godsdienst in een ver borgen hoekje gaat belijden. Een mensch, vervolgde spreker, dio nog iets van religie in "zijn hart heeft, kan het op den duur in de moderne vakbeweging niet uithouden. Na nog gewezen te hebben op verschil lende onjuiste beweringen der rooden en hun opwindings-methode aan do kaak te hebben gesteld, zeide hij, dankbaar to zijn dat er een Christelijk© Vakorganisatie is, waarin mannen zetelen met ruggegraat, die ruim baan maken voor de Chr. sociale beweging. En bij ons is ieder werkelijk vrij in het belijden. Daarin mag niemand ons belemmeren. Wij hebben een ideaal, dat zoo goed als nergens mee te vergelij ken is: „Jezus Christus, de rechtvaardige!" In Hem, aldus eindigde dr. Riemens, is onze vrede en bondgenoot en hoop voor do toekomst van deze wereld! (Applaus). „Zang zij onze Leus" deed zich vervol gens ten derde male hooren, terwijl een der aanwezigen van de gelegenheid tot het stellen van vragen gebruik maakte. Met dankzegging werd ten slotte de ver gadering gesloten. Aan do deur werd gecollecteerd voor het tuberc-ulosefonds. Alliance fransaise. In die bovenzaal van Amioitia, die geheel bezet was, traden gisteren de heer Luoien Flagny en mad. Jane Sempré op voor de afdeeling Leiden der Alliance francais©. Nadat beide opbredenc?en door den heer Wenkman verwelkomd waren, hield de heer Flagny een korte inleiding over de beteekenis van het volkslied (chanson po pulaire) voorheen en thans. Hoe het her innert aan de Middeleeuwen, met. hun troubadours, kruistochten en veldtochten BINNENLAND. De Staatsmijnen werken met een verlies van circa anderhalf millioen. Treub's afscheid uit de politiek. Dc heer Colün opent mot ccn rede de De- pu taten-vergad ering. BUITENLAND. .Waarschijnlijk treedt het kabinet Wirth" niet af. In ieder geval zal eerst de Rijksdag worden gehoord. De conferentie te Venetië in zake het Burgenland komt tot een beslissing. tegen de Engelsohenhoe het onder de* absolute monarchie hot eenige maar krach tige middel was, waarin het volk zich kon uiten, ondanks den lieutenant de police en de Bastille; hoe het onder de groot© Re volutie aanspoorde tot kracht en helden moed hoe Béranget de herinnering leven dig houdt aan dsn groot en Napoleon. Het is niet wel doenlijk, een nauwkeu rig verslag van bet voorgedragen© te geven. Bepalen wij ons tot een woord van warme hulde aan de chansonnière, Mad. Sompré. Ze heeft het gezelschap doen ge nieten. Eerst met haar troubadours-liedje®, met „Malbrough s'en va-'t'-en guerre", met de Carmagnole en „Ca Ira", de strijd zangen der Sans-Oulottes, èn heb altijd ontroerend© „Parlez nous de lui (Napo leon) grand' mèro" van Béranger. Na do pauze gaven beid© conférenciers een bloemlezing uit de Liefde- en Dans liedjes, waaronder: „Au clai-r de la lune", „Va duronette", het liedje van de Savoy- eche schoone, en andere parels van het chanson. D© heer Workman dankte, waarop beide virtuozen nog een tweetal compositie® van De Flagny tot toegift gaven. De oonfórenoiier heeft zich doen kennen als ©en vlot causeur en uitnemend bege leider op den vleugel. Mad. Sempré heeft aller harten veroverd. Wij weoischen bei dien op hun verdere tournée dbor ons land heb succes toe, dat zij verdienen, en giste ren bij hun eerste optreden in Holland rijkelijk geoogst hebben. De nood van het jonge meisje te Weenen. De groot© Nutszaal was gisteravond overvol, om mevrouw- Haberl te hooren, die ons kwam vertellen van den „nood van. het jonge meisje" te Weenen. Na door ds. Lochor te zijn ingel^d, be gon spreekster eerst met te wijzen op den. nood in 't algemeen, waarin men daar In Oostenrijk verkeert, en waarin enkel hou vast is in de blijde verwachting, die de Christen heeft op grond van de Schrift, In 't bijzonder het jonge meisje, dat van elders komt om te etudeeren of brood te verdienen, verkeert in een stad als Wee nen in groot gevaar. Niemand let op haar. Eer ze er om denkt, is zij gevallen. Die toestand was er reeds vóór den oor log. De vrouwen werkten in de ammunitie fabrieken, verd/iendian veel, maar verwaar loosden hun gezin. Ook vele jonge meisjes werkten daar, einder vrouwelijk toezicht of geheel zonder toezicht. Ook waren vele meisjes aohter bet front in de bureaux werkzaam, of als verpleegsters. Daar ont wikkelde zich een ergerlijk© toestand, en toen de regeering opziohtsters aanstelde, was het te laat. Na het intreden van den wapenstilstand kwamen de mannen thuiser was geen werk meer en geen brood. Door den hon ger zijn er vele vrouwen en meisje® ook uit beschaafde kringen db straat opgedre ven en omgekomen in het moeras. Reeds vóór den óorlog bestond er te Weenen ©en Protestantsch tehuis voor meisjes. Vóór een paar jaren moest men ook overgaan tot het inrichten van een Protestantsch tthuia voor zulken dio geval Ion zijn. Beide inrichtingen hebben door de duurte met ontzaglijke moeilijkheden te worstelen. Immers, do prijzen bedragen het 400-vouddgo van hetgeen vóór den oor log moest worden betaald, en ze stijgen nog altijd met het zinkon der valuta. Men heeft zich meer dan eens afge vraagd: moeten wij niet sluiten? Zij, die om zulke dingen iets voelen en bijdragen, behooren tot* die kringen, c&io zelf nood lijden. Zonder de hulp van 't buitenland zou 't onmogelijk zijn. Maar er is al zoo veel gevraagd. Hoeveel duizenden Ween- scho kinderen zijn hier te lanclo gevoed en gekoesterd en gezond thuis gekomen. Spreekster heeft eigenlijk niet den moed nog meer te vragen. Maar zij moest den nood bekend maken. Het indrukwekkende, sobere woord van de spreekster werd afgewisseld door het zingen van een meisjeskoor. Bij het uitgaan werd een collecte gehouden, dfiie om streeks f 150 opbracht. Mocht er nog iemand zijn, dio er iets voor over heeft, don stellen de dames Bölil, Groemboven- straat 16, en ds. Loohor, Schelpenkacle 50, zich gaarne beschikbaar, om gif ben in ont vangst te nemen. Ned. Chr. Sludenten-Vereeniging. Gisteravond heeft* prof. dr. J. A. Cra mer, benoemd hoogleeraar aan de Univer siteit t© Utrecht voor de afdeeling Leiden van N. C. S. V. in het Klein Auditorium der Academie een voordracht over: „Vastheid van overtuiging"»

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1921 | | pagina 1