LEIOSCH
stdag 12 September.
Blad.
«o. 18872.
V-A W. ,.1t-.-«r.nw.-nTurr»*-fcVi«-r.-»*r»»rrr
9NGEZ0ND£N.
riten verantwoordelijkheid der Redactie).
Copy van al of niet geplaatste stukten
wordt niet teruggegeven.
nti70ord van het Raadslid Meijuen aan den
Leidschen Bestuurdersbond.
Geachte Redactie l
*ïag ik U beleefd verayeiken, het volgenöo
p to nemen als antwoord aan den Leidschen
pgfcuairdershond
1. De heer- Kuivenhoven is aribeider, maar
ij dankt zijn mandaat aan kiezers uit allo
ringen der burgerij, 't Is good1, dat eir, ook
nder de Ghr.-Hist. Raadsleden, één is, die,
oor eilgen ervaring meer speciaal op do
oogte is met arbei'dors-aongelegenheden. Hij
j dan ook in dén Raad gekomen, toen het
Sn tal Clrr-Historische Raadsleden van 2 op
kwam. Maar zijn beginsel verbiedt hem,
^sluitend en dus eenzijdig en dus met veav
ataohtzamiaLg van algemeen© belangen, op
e komen voor wat dé L. Bestuurders!)omd
eisfca&t onder de belangen der arbeiders. Er
ijn in de maatschappij onderscheiden klas-
en ze zijn er altijd geweestze zullen or
ok blijven- Maar aan den klassenstrijd doet
en Chr-Hist. Raadslid, om principieelo re-
enen, niet mee.
2. Restentdiiging der steun verleening op den
üHSigen voet, gedurende nog een maand met
"tzicht op verdere voortzetting, waar noo-
door het Burgerlijk Armbestuur, is voor
betrokken werkloozon lang geen onver-
-'-E*ige zaakdiat hebben zo Zaterdag 3
pt. en Zaterdag 10 Sopt. bij de uitbetaling
■el persoonlijk ondervonden. Nu doet het er,
■oor de betrokkenen, m-nd'or toe, wie dien
aatregel bedacht hoeft, do heer Kuivenho-
on of B. en W. Burgem- en' Weth. hebben
em vOorgesteLü, veertien Raadsleden hebben
em aanvaard en hij botcekcntVoortzetting
n Stennvcrlcening en daarop komt het
actisch aan- Dit had de L. Bestuurdcr^bondl
'a verkeerde uitlegging to voorkomen, moe-
in mcedeelen.
3. Of ik meen, dat de heer K. vóór het
oorstelrVan Stralen zou hebben gestemd,
lis B. en W. 'de tegenwoordige steunregeling
ip 27 Aug. plotseling hadden etopgezet
ker, (dat meen ik inderdaad. Of liföverdat
eet ik. In plotselinge stopzetting had do
■ter K. zich niet kunnen vinden- Hij zou met
lo „voorloopigo" voorteetting van het voor-
iteï-Van Stralen zijn meegegaan, ware het
Lït, diat B. en W. gekomen waren met hun
'rter lbolijndi voorstel van „nog een maarud''
'/oortaettinig. Dit heeft die heer K* mij ver-
ld direct na de Raadszitting en hij heeft
et ook, op den middag der „demonstratie"
ozqgsd nan den Secretaris vaai dén L. Be-
l-uunvJersbond, dien heer Van Stralen. ZEd.
■on dat du3 weten. De verzekering van den
Bes tuaiTdordb exud, dat do heer K., zon-dter
opneming van de woorden „nog geduirencüe
jten raaamdf' -met het voorstel van B. en W.
ou zijn meegegaan, i3 dus volstrekt onjuist*
ii juist is eveneens de bewering, dat dan,
et medewerking van den heer KL, de ge
zinnen der workloooen aan hun lot zouden
zijn overgelaten. Dat had <db L. Bestuuiders-
toud den hoer K* niet mogen ten laste leggen.
4. Bij het punt „Burgeerlijk Armbestuur''
voortaan „Instelling voor Slaatschappelijk
Eulpl>etoon", zegt do L. Bes tuurde rsbond',
:„cat het minder aankomt op wat B. en W. in
de stukken schrijven dan op de practijk." Dat
heeft veel weg van verdachtmaking. B. en W.
spreken van voortaan cn die L- Bsatuurders-
bondl spreekt nu needs van practijk en zegt
„er is tot nu toe niet veel van gemerkt" (van
dien noodigen tact n.l.). Nog eer -de nieuwe
maatregel docvr B. en W* Is ingevoerd, wordt
hij door den L. Bestuurdersbond al op grond
van do practijk veroordeeld.
Van dtezo zaken ben ik voldoende op do
hoogte, zegt de L. Bestuurdci^bond. „Op diat
punt is do heer Heemskerk veel moer des
kundig©." Natuurlijk neem ik niets af van
den lof voor zooveel gtrootero deskundigheid,
iien heer Heemskerk toegezwaaid eerc, wion
eere toekomt. Zou intusschen de heer Heems
kerk dien lof niet eon beetje te danken héb
ben aan het feit, dat hij met zijn woord en
zijn steun esaiigerm^te de Bjn der S. D. A- P.
n&dend® T Maar Mr. Van dor Pot dan, volgen9
'den heer Van Stralen, den vooruitstrevenden
ftdhotuxïor Weet die er bij geval ook zoo
weinig van af Is deze Democratische Wet
houder wellicht minder deskundig, omdat hij
niot met het voorstel der S. D- A. P. mee
ging, maar het beetieed en dat van B. en W.
verdedigde en aanbeval, en precies stemde alia
do heer Kuivenhoven
Het Burgerlijk Armbestuur (lee3 Instelling
voor Maatschappelijk Hulpbetoon) zal dus
voortaan tot taak hebben, met den nocdiigen
tact, een onderzoek in te stellen naar de be
hoefte aan eteun voor ouden van dagen en
jongeren van dagen, vootr zieken en gezonden,
voor zwakken en sterkeren, voor „georgani-
seerden'' en „niet gearganiseerden". Ze
zal zich bij die steunverleening niet kunnen
plaatsen op het standpunt van hun recht op
ateun maar op dat van hun behoefte aan
steun.
5. Aan het slot komt de L. Bestuurdersbond
weer met een verdachtmaking De heer K.
zou gestemd hebben onder suggestie zij >ct
fractiegenooten. Hierop antwoord ik Wie
dit zegt, zegt een onwaarheid. Elk lid der
Ohr-HLst. fractie brengt, in volkomen vrij
heid, zijn stem uit volgens zijn eerlijke over
tuiging. Hierop bestaat geen uitzondering en
dat is ook op 6 Sept. geschied- Wanneer de
stemmen dezer Raadsleden in verreweg de
meeste gevallen in dezelfde Tichting werden
uitgebracht, dan wijst dit qp overeenstem
ming in öigen, zelfstandige overtuiging.
Waar do heer Kuivenhoven, die in zijn
naaste omgeving ervaart, wat het beteekent
werkloozo to zijn, getoond heeft bij 't uitbren
gen van zijn stem „oigon belang" onderge
schikt te kunnen maken aan eigen overtui
ging, komt hem voor den meed dier overtui
ging dank toe, inplaats van smadelijk© beje
gening door vreesaanjujging en poging tod;
terrorisme.
J. B. MEIJNEN,
Ghr.-Hist. Raadslid.
Loidèn, 12 Sept. 192b
Ontslag hulpbesteilers Pesterijen.
Geachte Redactie.
In Uw blad van 14 Juli j.l. verleende
U ons over dit onderwerp eenigo plaats
ruimte. Wij wezen toon op het feit, clat
er dien laat-sten tijd bij do Posterijen veel
vuldig liulpbestellers werden ontslagen. Wij
gaven tevens den weg aan, op welke
wijze dit ontslag aan dit personeel tot
een minimum kon worden beperkt, ml.
door de schrijvers te benoemen uitsluitend
uit het bestellerscorps, waardoor vanzelf
opschuiving plaats vond fcn de hulpbes tel
lers dan een kans kregen om aangesteld
te worden tot besteller. In dezen tijd van
bezuiniging, voorwaar een advies, de
moeite waard om in ernstige overweging
te nemen. Immers, nieuw personeel be
hoeft niet te worden aangenomen, terwijl
een ontslag van in dienst zijnd personeel
daardoor wordt voorkomen. Het hoofdbe
stuur van onzen Bond, dat op verzoek van
onze afdeoling deze» zaak aanhangig maak
te bij den Dir.-Generaal dor Posterijen,
mocht dan ook het genoegen smaken, dat
dit advies op prijs werd gesteld.
Het navolgende antwoord kwam dezer
dagen van Z. H.E.G. binnen:
„Naar aanleiding van Uw schrijven heb
,,ik do eer U mede te deelen, dat aan
„de bedoelde aangelegenheid de noodigc
„aandacht wordt geschonken. De hoofden
„van dienst zijn door mij uitgenoodigd
„na te gaan of op de wijze als in Uw
„schrijven bedoeld behoudens dat can-
„didaten onder de bestellers volkomen
„geschikt moeten zijn, ook wat leeftijd en
„vlugheid van werken betreft, voor schnj-
verswerkzaamheden hulppersoneel,
„dat anders voor ontslag in aanmerking
„zou komen, in dienst gehandhaafd kan
„worden".
Geheel in overeenstemming met dit
antwoord, zond de Dir.-Generaal onder,
staand schrijven aan de Inspecteurs en
Directeuren van Post.- en Telegraafkan.
toren te Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag:
„Ik heb 'de ©er U te verzoeken, om,
„wanneer wegens inkrimping van den
„dienst bestellers overcompleet worden, cf
„hulppersoneel zou moeten
„w o.r d e n o n t s 1 a g e n,l) te overwegen
„of wellicht door overgang in den rang
,,van schrijver van bestellers, die daarvoor
„ten vollo, ook wat leeftijd en vlugheid
„van werken betreft, geschikt worden ge-
„acht, het overplaatsen - van bestellers, of
„het verleonen van ontslag aan
„hulpbestellers kan vermeden
„of althans verminderd wor-
„d e n. 1) Eventueel zijn door U de noo-
„dige voorstellen ter zake te doen en ko-
„men candldaten buiten den
„dienst, eerst ;in do ibweecl©
„plaats in aanmcrkingl 1)
Do Directeur-Generaal toont hiermede,
een open oog te hebben voor de adviezen
van onzen vakbond, welke en in het be
lang van het betrokken personeel en zeer
zeker in dat van den dienst zijn.
Wij hopen, dat ook nu de Directeur van
hot Post- on Telegraafkantoor alhier, aen
de hand van deze aanschrijving,, hieraan
krachtig zal willen medewerken en voor
een loyale uitvoering zal zorgdragen.
J. W. VAN HEES,
Secretaris afd. „Leiden"
Centr. Ned. Ambt.-Bond.
1) Spatieering van mij. Van H.).
Maatschappij voor Toonkunst- te Loidcn.
Zeer Geachte Redactie!
Zoudt U mij cenige ruimte in Uw bid d
willen afstaan om den heer Hannivoorb
dank te zeggen voor zijn waardeering,
waarvan hij blijk heeft gegeven, voor het
streven van het Bestuur onzer Mij., als
mede voor de ongezochte gelegenheid, wel
ke hij door zijn ingezonden stukjo heeft
verschaft om dezo aangelegenheid onder
de aandacht van het publiek te brengen.
Ik ben het volkomen eens met den heer
H., dat bedoelde concerten beter tot hun
recht komen in een intieme omgeving,
maar over de financieele zijde der zaak
stapt hij wel wat te lichtvaardig heen. Der
gelijke concerten te dogn geven in intieme
omgeving en dus in een kleinen kring van
muziekliefhebbers is een zeer kostbare aar
digheid, gezien de hooge honoraria der ar-
ti3ten en de hooge bijkomende kosten aan
zulke concerten verbonden. En nu kan het
wellicht voor den heer H. van minder be
lang zijn om een flinke som geld voor zul
ke intieme concertavonden uit te geven,
maar zeer vele inwoners van Leiden en
Omstreken zal zuilcs zeer zeker niet conve-
nieeren. De ledenlijst onzer Mij. en ook de
lijst van leerlingen der Muziekschool too-
nen duidelijk aan, dat een zeer groote ca
tegorie van minder en weinig bemiddelde
menschen meer en meer belang gaan stel
len in muzikale ontwikkeling. Waar vroe
gor alleen meer-bcmiddelden lid der Mij.
waren en do Muziekschool bezochten, is de-
zo toestand hoe langer hoc meer veranderd
cn zien we meer en meer de minder-bemid-
delden belangstelling toon en in de muziek.
En waar het doel onzer Mij. is de muzikale
ontwikkeling te bevorderen daar heeft het
bestuur gemeend ook de minder bemiddel
den in do gelegenheid te moeten stellen,
de inderdaad zeer hoog staande musici
welke de Impressario dr. De Koos hier te
Leiden zal doen optreden te gaan hooren
tegen een werkelijk zeer lagen en in veler
bereik zijnden prijs.
Wat betreft het minder geschikt zijn
van de groote zaal der Stadsgehoorzaal
voor deze concerten kan ik den gcachten
heer H. meedeelen dat de heer Do Koos
(die toch zeker wel als deskundig© in deze
kan worden aangevoerd) mij zeide, zeer
blij te zullen zijn indien een grooter aantal
inteeker.aren hem in staat zou stellen de
concerten in de groote zaal te doen geven,
waar men geen last heeft van hinderlijk
tram- en straatlawaai, en welke in alle op
zichten beter voor een concert ingericht
is, zoodat zijn concerten beter tot him
recht zouden komen en do bezoekers rus
tiger en beter van de muziek zouden kim
nen genieten dan zulks in den foyer moge
lijk is De kleine zaal is voor concerten ab
soluut ongeschikt.
Heeft de heer H- met eenige andere ge
lijk gesitueerden veel geld er voor over,
om de artisten van dr. De Koos in een
„salon" zeer intiem te hooren, dr. De
Koos zal zeker niets liever doen dan een
privé-concert met hem te arrangeeren. Do
Mij, voor Toonkunst echter wil het muzi
kaal genot onder bereik brengen van zoo
veel mogelijk menschen en daarom moeten
vele kleintjes de groote som bij elkander
brdngen, benoodigd voor het doen geven
van deze concerten. De Kunst wordt hier
mede niet ontaard, maar onder bereik ge
bracht van velen ter bevordering hunner
muzikale ontwikkeling.
Ondergeteekende hoopt daarom, dat die
leden der Mij., en misschien nog adspirant
leden allen het streven van het bestuur
zullen steunen en allen zullen inteekenen
op deze concerten, welke him een hoog mu
zikaal genot zullen verschaffen, al is de
groote zaal minder intiem dan een kleine
zaal of muzieksalon.
Het bestuur zal zeer gebaat zijn met een
zeer spoedige inzending der inteekenbiljot-
ten welke den leden zijn toegezonden. Ad-
spirant-leden, die met ons doel instemmen
kunnen zich neg bij ondergeteekende op
geven.
Onder mededeeling dat dit stuk is ge
schreven buiten medeweten van de andore
bestuursleden, teeken ik, met be.ecfden
dank voor de verleende plaatsruimte,
Hoogacht-end,
M. H. A. JU TA,
Secretaris der Mij. voor Toonkunst.
„Tuinstad wijk".
Naar aanleiding van de beantwoor
ding door het bestuur van het echrij-
v-an van belanghebbende e. a. over „Tuin
stad wijk", ia het mij een plicht niot uit
eigen belang, maar in dat van de Volks
huisvesting even daarop terug te komen.
In dit schrijven toch komt do mentali
teit van dat bestuur ckudolijk aan het
Jicht.
Een kat in nauw maakt rare spron
gen, zoo ook dit bestuur.
Ec zal c£t schrijven op den voet volgen.
Belanghebbend© is nóet Iemand, die voor
3 of 4 ets contributie-verhooging op de
vluoht zal slaan; als modern georgani
seerd arbeador heeft hij wel geleerd en ©r
zich g©heeJ bij aangepast voor de alge
meen e bedongen der arbeiders op te ko
men en er ook offers voor t© brengen.
Ik ga d© organisatie niot uit, ook al
wordt de contributie per week met 10 ets.
verhoogd, en zijn ©r in afzisnbaren tijd
geen voordeden (geldelijk) te behalen.
Schrijver dezes houdt zijn principe vast.
Ware dit van het bestuur ook maar te
zoggen, in den goeden zin des woor-ds.
Maar hot huldigt het principe, dat wat do
arbeiders door moeizamen strijd aan
loonsvorhoogiug veroverd hebben, goed
genoeg is, om voce daarvan aan huur
te besteden, door woningen to bouwen van
f 7 tot f 12 huur por week. De groote meer
derheid van het bestuur voelt dit trou
wens zoo niet; zij woont immers, ondanks
d© circulair-o van den Minister, dat eige
naars van woningen, niet ia bouwve-reeni-
glngen thuis bc-hcoren ia haar eigendom.
Y\rie komt er nu wél in thuis, geacht be
stuur Of zijt gij allen dn hert* beduur cm
materialistisch© belangen te bevorderen?
Bij punt 2 heeft liet bestuur zeker de no
tulen niet bij de hand gehad van de leden
vergadering op 0 Mei 1921, want daar is
wel degelijk een voorstel ingediend door
één lid, ge:-teund door vele andoro leden,
om over te vaan tot uitbetaling der go-
stort© mlegr-tV-U.
Door den voorzitter werd namens hot
bestuur op een e. v. ledenvergadering een
j zoodanig voer stol toegezegdhelaas kwam
liet nietwel bleef het bestuur in deze
j ddliigent Is dec© bespreking soans bij v-or-
I gissing niet in do notulen opgenomen? Nu
d© jaarverslagen, ook daar draait men om
de zaak heen.
Het bestuur zal nooit of nimmer kunnen
tegenspreken, dat het art. 21 en 31 van d©
statuten de laatste jaren niet, zaoaia be
hoort, hoeft toegepast; daarom kan ik rtieb
aind&rs schrijven, als ik gedaan heb. Er is
geen enkel jaarverslag uitgebracht, dab
goedgekeurd is door Raad van Coininisaa-
rissen en loden.
Een contróle-comradeaie, bestaande uit
dri© bcstuuraleden, ls ontoelaatbaar; dot
voelt bet bestuur toch cok wel Wat be
treft de opgaven, is heit bestuur het vol
komen met mij eens; dit as genomen vol-
ÈKS10 1021.
gens do ledenlijst en er zijn leden bij van
vijf jaren terug. Dat is icnoner3 niet ge
vraagd; dit moet immers de toestand van
hoden zijn. Schrijver dezes had zelf een
goede woning, toan hij lid werd, en be
hoefd© ©r ook voor den verhuurder niet
uit; inmididels moet hij nu zijn woning ver
laten. Dit is dan natuurlijk niet opgegeven
en hoervelen zijn er niet mot mij 1
Dit i3 med© niet geweest in het belang
dor Volkshuisvesting, dat het bestuur geen
behoorlijk onderzoek bij de leden naar den
onmiddellijken toestand heeft ingesteld.
Zeer verheugd ben ik te vernemen, dat
cb plannen voor het tweede bouwplan eerst
op do ledenvergadering komen.
Maar waarom ia dit dan met het eerst*
plan niet gebeurd, want er is wel besloten
tot bouwen, maar mot huren van f 3.70.
f 6.80, f 8.50 of f 9, waarvan de meeste metl
lage huren zouden worden gebouwd.
De woningen, welke nu worden ge
bouwd, met de veel boogoren huren, moch<
ten niet d© goedkeuring d©r lodenvergade
ring wegdragen, zooala terecht door dén
hè er Sijtsma In de Raadsvergadering van
9 Med j.l. ia medegedeeld. Nu kon men
wel sohrijven d© hooge huren zijn niet de
echuld van het bestuur, maar dan moet
het dit ook in het openbaar aantoonen
maar dat kan het niet.
Dit bestuur werkt niet „vóór", maar
„tegen" het belang van d© Volkshuisves
ting.
Een belanghebbend ev
Leiden, 9 September 1921.
Geacht© Redactie.
Zonder ons direct te willen mengen in
do discusp-i© over „Woningbouw", welke
in Uw blad vvordb gevoerd, zouden wij
toch gaarne"6 een enkel woord in het mid
den brengen, naar aanleiding van het Iaat
ste, dat door „Opmerker" wordt naar vo
ren gebracht.
Het vraagstuk, hier behandeld, ls naar
onze meening wel waard bekeken te wor-
dfen, In het kort draait het hierom.
Er is een ontzettende woningnood. Er
zijn woningen noodig voor dubbelwonende
gezinnen, voor nieuw te vormen, gezinnen
en voor do bewoners van nood- en krot-
woningem
Do kosten van den woningbouw zijn zóó
hoog, dat de twe© eerstgenoemde groepen
deze woningen alleen kunnen huren door;
een onevenredig deel van hun inkomeni
aan huishuur op te offeren.
W© zijn niet ol6 vroeger meer zoo in de
gelegenheid, de Inkomens der arbeiders
groepen te kennen, doch wij galooven wel
te mogen beweren, dat in onze gemeente
nog duizenden arbeiders van f 30 of minder
per week moeten rondkomen. Daar van te
cischen een huishuur van f0 ii f7 per
week, ls onmogelijk.
Er zijn er daarom, die tot de bouwver-
cenigingen zeggen: „Niet méér bouwen.
Werk niot mede den arbeiders een strop
i-e bezorgen door woningen aan de markt
te brengen, waarvan da huren niet op t©
brengen zijn. Als de nood dan nog grooter
wordt, zullen eindelijk en tan laatste de
autoriteiten we-1 maatregelen nemen en
door mi men kuurtoeslag mogelijk maken,
dat de menschen een woning krijgen. Dan.
desnoods maaa* wachten tot dé arbeiders
zooveol zeggingschap in Parlement en Raad
hebben, dat zij de gemeenschap de geheeld
zorg voor het wonen rap de bevolking kan
opdragen."
Onnoodig te zeggen, dat d© meorderheid
van dezo raadgevers niet op een woning
zit t© waohten, en dat er daarom anderen
zijn, die de kwestie op een. andere wij zo
wenschen op t9 lossen.
Dezo willen hei vinden in de woning
zelf.
Zij zeggen, als dan hot inkomen niet
toereikend ls voor de wonIngHuur, maak
dan de woninghuur toereikend voor het'
inkomenmet andere woorden, bouw dan.
woningen, met een lage huur.
Bouw alkoofwoningen, een-kamer-wonin
gen, liefst met oen gemeenschappelijken
ingang, twee of drie hoog, op elkaar;
bouw met oorlogsmateriaal, licht en dicht
na ons de zondvloed.
Natuurlijk is dat een oplossing, en wij
FEUILLETON
Ba Man met des? Klompvoet
door DOUGLAS VALENTINE
Geautoriseerd» vertaling van \V. E. P.
(Noxtrut verboden».
7)
Had ik deu durf Sornlins Amerikaauachen
pas te gebruiken, om zo'f iu Duilschlaud
te komen? Hat antwoord op die vraag
iag in de kleine zilveren star. Ik wist, dat
geen Duitsch ambtenaar, van welken rang
ook ou koe zijn orders ook luidden, door
gang zou weigeren aan de zilveren iter
^n aldeeling zeven. Doch dia moest ook
a'leen maar ja hot alleruiterste geval ge
bruikt worden, want ik had ruija papieren
van een neutraal onderdaan. Als ik maar
eenmaal 'don voet kon zotten in Duitschland,
dan zou ,ik wel op mjjn ingevingen vertrou
wen om .verder te zien, wat mjf te doen
ator.I Dat .was de halve brief in het linnen
jpnjbulflol
Als dat document van Ixflang was voor
.afdeeliiijg aeven van de Duitseho politie, dan
•was hert vam even groot, ja, van grooter bc-
voor mijn land. \Vanneer ik naar
Buiisdhland ,gkig, moest ik dat ding in vor-
z^kerd© bewaring achterlaten- Dat stond bij
Jéjj vast.
*>Nog nooit ia voren", zei ik bij mijzékf,
„sinds het begin van den oorlog, kan ©en En-
Selschman zoo'n gelegenheid gehad hebben,
gemakkelijk en veilig in het jaloorsch-
bowaaibte land te koimen, als jij nu hebt. Je
hebt ovenvloed. van geld, en met datgene, wat
3e nog zelf hebt, en dit j »"_en Jk dacht
aan Semlins puik bankpapier, „als j© nu, wan
neer jo conmaal over de grenzen bent, er
maar altijd! aan dlenkt, dat jo een Dudtséher
bent, dan moet je in staat zijn do moffen te
ontglippen en het spoor van den armen Fran
cis to volgen.
„En misschien", redeneerde ik vorder (zoo
gemakkelijk laat jo, als je nog jong bent en
je zinnon ergons op gezet hebt, je beter oor
deel varen), „misschien kim jo in een Duit
seho omgoring ecnigen kijk krijgen op die
geheimzinnig© rijmuolarij, die Dicky AUerton
je gaf als do eenigo aanwijzing, die er bestaat
met betrekking tot hot verdwijnen van Fran
cis'1.
Niettemin, aarzelde dik. D© gevaren waren
ontzettend groot. Ik moest uit dat ellendige
hotel trachten te komen in dio vermomming
van dr. Semlin, on wanneer ik in handen van
medewerkers of tvrienden van den gestorvene
viel, had ik als eenige bescherming die ge
ringe, misschien zelfs maar denkbeeldige ge
lijkenis <met hem ik moest mijn maatregelen
zóó nemen, dat het bedrog niet kon ontdekt
worden, wanneer het ljjk in het hotel gevon
den werdallereerst moest ik, alvorens iik
het besluit nam Duitadhland in te gaan, er
achter komen, of Somlin al bekend was bij
de mensehen van het hotel, of dat dit, zoo als
ik veronderstelde, ook zijn eerst© bezoek aan
hot „Vos in 't Tuintje" was.
In ieder gevel stond het als een paal boven
water, dat de eenigo anianier, om met Semlins
document uit het hotel te komen zonder
groote onaangenaamheden, om nog niet te
zeggen zonder ernstig-gevaar, was: al zijn
papieren en= bezittingen met de mijne t© ver
wisselen.
Als ik mijn weg duidelijker voor mij zag,
kon ik dan besluiten of ik het uiterste
vaar wild© trotseexen cn mijzelf in hot vijan
delijk iand wildé wagen.
Wat ik ook verder ging licen, ik liad dien
nacht neg maar weinig uren over om te han
delen, en ik was vast besloten uit dat omg©"
luksfhuis worg te zijn, voordat do dag aanbrak.
Ala ik er eenmaal uit was en meteen de ze
kerheid had, dat Secnlin daar evenzeer een
vreemdeling was als Ik zelf, dan kon ik in
groot© vrijheid in de ïtottehdamsche straten
mijn vorder© plannen overdenken* Eén ding
was zekerde kellnor had de kwestie van
Semlins papieren versohoven tot den vollgen-
dton morgen, zoo als hij mij ook had gedaan,
want Semlin had zijn pas nog in zijn bezit.
En ton slotte, als Semlin een onbekende
was dn hot hotel, dan had de kellner hom
maar een even kort o ogenblik gezien als hij
mij gezien had.
Zoo redeneerde en besloot ik bij mij zelf,
maar ik handelde onderwijl ook* Ik had niets,
dat maj verraden kon, in zijn tasch dus dat
gaf geen moeilijkheden. Mijn Engolsch© pas
on papieren ©n alles, wat eenigszins hot ken
merk van mijn porsoon droeg, 2500als mijn
horloge en mijn sigarettenkoker, dio beid©
met mijn initialen gegraveerd waren, stopte
ik in de zakken van den doodle. Toen ik mij
over de verstijfde, koude gestalte boog, mot
het waswitte gelaat en de saam geknepen
vingers, drong de moeilijkheid, dio ik tot nu
toe met all© kracht van mij af hald gezet,
eerst recht tot inij door.
Wat moest ik met het ilijk beginnen
Op dat ootgenblik wei<d er zocht aan de
douir geklapt. Men een ploteelJnjgen, hevigen
Bohrik bedacht Uk, dat ik vergeten had d©
deur te sluiten.
HOOFDSTUK V.
Do eigenares van het hotel in het Voe
in 't Tuintje.
Het was het noodlot, dat aan de deur klopte
In dat één© moment stond mijn plan vast
Voor het oogonfblik had ik in ieder geval a He
kaarten i[i (h-aaidon. Ik zou d-Le diikko Moffin
wel overduvelen ik zou mij met do grootste
onbeschaamdheid voor Semlin uitgeven en
volhouden tot het einde, al zou ik er door ik
weet niet wéér gebracht worden. Het kloppen
werd herhaabl
„Mag ik binnenikomen zei een vxouwe-
stom in het Duitrch-
Ik stapte over hot dood© lichaam heen en
opende de deur een kloin eindje.
Daar etend een vrouw mot een lamp. Zij
was vtan middelbaren leeftijd, met eon ovaal
gvccdcht, dik on bleek en pafii.g, en fletse,
eluwe oogeai* Zij waa blijkbaar jui3t thuisge
komen, waart zij had haar goed nog aan een
reusachtiger., ordinairen hoed en een ouder-
wotscho sealskin cape met boegen kraag» De
cape, die nog drijfnat was van den regen,
stond half epen en vertoonde een witzijden
blouse, die haar boezem strak omspande» In
do eone hand hield zij een olielamp je.
„Frau Schrabt", aed ze bijwijze van voorstel
ling, en zij hief dé lamp op om me nader te
bekijken.
Toen zag ik haar gezicht veranderen. Zij
keek langs mij heon do kamer in en ik wist,
dat het lamplicht viel op de spookachtige
gestalte op 'den vloer.
Ik begreep, dat de vrouw wel dadelijk
zou gaaïi schreeuwen, dus greep ik haar
bij don pols. Zij had afschuwelijke handen,
dik en kort en vol ringen.
^KaJm 1" beet lk haar ln het oor, zondof
den greep om haar pols te verslappen. „U
moet kakn blijven en hier binnenkomen*
begrijpt u?"
Zij wilde zich eerst loswringen, maar ik
hield haar stevig vast en trok haar in da
kamer.
Bewegingloos stond zij met liaar lamp
aan het hoofdeinde van het lijk. Zij scheen
haar zelfbeheersching te hebben terugge
vonden. Zij was niet langer bang. Ik voelde*
c3at zij alleen voor zichzelf bevreesd was
geweest, niet voor dat vreesolijke, dat daar
op den vloer uitgestrekt lag. Toen zij
sprak, was liet op bijna zakelijken toon.
Niemand had mij hipr iets van gezegd/*
zei ea. „Wie is dit? Wat wilt u met mij"?
Van al de gewaarwordingen van diem
nacht heeft goen enkele zoo'n onaangename
herinnering bij mij achtergelaten, als de
manier van doen van dio vrouw in de ka
mer, waar de dood heerschte. Haar stem
was ongelooflijk hard. Haar doffe slangen*
oogen, die ïn c!fe mijne het antwoord op
haar vragen zochten, gaven mij een huive
rend gevoel, dat mij nu nog koude rillin
gen doet krijgen, wanneer ik maar aan
haar denk.
Toen veranderde plotsoling haar aanma
tigende, onbeaohaamde, wreede houding.
Zij werd beloofd. Zij was onderdanig. Dal
eerste manier van doen past© oneindig be
ter bij haar. Zij keek mij aan mot een
eigonaardigen, bijna eerbiedigen blik, ten
minste zoo scheen het mij. Met een stemt
als een spinnende poes, zei ze:
„Ach soDat Had ik niet begrepen. IK
vraag mijnheer wel excuus.
En toen weer suikerzoet:
„Sol"
(Wordt v©rvo!g<iL)
