LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 14 Mei.
Tweede Blad. Anno 192f.
BUITENLAND.
TWEEDE KAMER
SPORT,
FEUILLETON
CHifêlSïöFFEL EN GÖLUIVIBUS
BUiTENL. WEEKOVERZICHT.
I Voor de tweede maal hebben we als 't ware
0 spanning beleeft of Duitschland door toe
j geven een soort van nieuwen oorlogatoe-
j&nd zou afwenden van ons zwaar geteïs-
|r,l werelddeel. En het is precies verloopen
den eersten keer. Toen Duitschland
tend voor -de kwestie: al of niet aanvaaiv
van het vredesverdrag van Versailles;
ing het kabinet heen. Domineerde boen aan-
jnkeltfk een stemming van niet toegeven
feder het motto: apres nous le déluge,
Bislotte kwam byna tegen het verstrijken
m den termijn, waarbinnen Duitschland
ja of een neen had te doen hooren, oen
ministerie tob stand, dat de zware
jerontwoordelijkheid van een ja wilde ac-
Lpleeren om erger te voorkomen. L'his-
Joire se repète heb is weer eens bewezen.
Eet ministerie-Fehrenbaoh' verdween. Niet
Liixraen heb Londensche ultimatum, een
van het overdreven vredes-
drag van Versailles, was eerst het pa-
looi. Maar) naar mate het oogenblik van
liezen kwam, werd zekerder, dat men beeig
fis om een combinatie te vormen, zoowel
regeering als een meerderheid in den
Igksdag betreft ,die wederom een ja zou
preken. En alzoo is geschied. Opnieuw
k erger lot af te wenden. Want als zoodanig
;on bezetting van het Roergebied beslist
Eerden beschouwd; lo. door lam slaan van
Duitsche industrie, 2o. door de kans
fep nieuwe politieke afscheidingspogingen.
Toch is het moeilijk geweest, een combi-
fcatic te vinden, die officieel bereid was
|ei Londensche ultimatum te onder te eken en.
pat bewees het feit, dat do meerderheids-
jociaJisten, dia nog tot voor kort beslist
dden geweigerd deel aan de regeer ing
nemen, thans' daarin zrjü teruggekeerd.
3 oude coalitie, die het vredesverdrag
fear. Versailles voor haar rekening nam, deed
pit ook ten aanzien van het ultimatum van
jonden: centrum, meerderheidssocialisten en
feemocraten. Slechte één klein verschil is
er: het vredesverdrag is geteekend onder een
rijkskanselier, het ultimatum is
kanvaard door een rijkskanselier uit het
Vntrum. De Duitsche Volkspartij is dus
keer uit de regeering geëclipseerd, maar
khijnt de rol van de rneerderheidssocialisten
■enover het kabinet Fehrenbach op zich
I nemen, n.l. die van een welwillende neu
traliteit.
ten besliste meeraerhei in den Rijksdag
keft het kabinet-Wirth niet, daar het niefc
tan rekenen op den steun der Beiersche
Volkspartij, maar. voorloopig zal het zich
tah wel' weten te handhaven. Bij een
liDksch getinb voorstel kan het rekeneö
op de onafhankelijke socialisten, bij een
rechtsck dito, op Duitsche Volkspartij}!
!A1 stuivertje wisselend brengt heb 't een
heel eindl
Overal is dit aanvaarden door Duitsch-
len-J van de gestelde eisohen met bijval be
groet, behalve in Frankrijk. Daar kan men
zich enkele uitzonderingen, wier stem
men klinken als die eens roepende in de
woestijn, bevestigen den regel niet los
maken van do DuitschlajKl-bij-de-kraag-
pakken-idee als het eenig zaligmakend
middel. In breecle kringen in Frankrijk ïs
dan ook ontstemming merkbaar, dat- door
toedoen van Lloyd George de bezetting
van het Roergebied niet is doorgegaan.
:Wat deecl >de Engelsche premier den Duit-
I schor? nog 'n kans te geven Wanneer Bri-
land voor dc Kamer komt, dan zal hij die
I stemming voelen, al laat het zich vooreerst
■aanzien, dat hij zich voorloopig in den
I sad cl zal weten tc houden, 't Was voo»r
Marianne een hard gelag; alles klaar om
|«an te pakken, de troepen langs (de grens
fean het Roergebied marschvaardig en
feu niets. Marianne denkt er evenwel niet
laan om d'e pas gemobiliseerde lichting 1919
Iweer naar huis te zenden Met het geweer
laan den'voet blijft Frankrijk de vervulling
Ider ultimatum-voorwaarden afwachten. In
Iele stille hoop blijkbaar, 'dat Duitschland
I in ren of ander opzicht in gebreke zal blij-
|vcn en dat zoodoende toch nog toegeslagen
|bn wordien.
Of dit. mogelijk is, zonder meer, is echter
feog twijfel aolilig. De stemming in Enge
land, Amerika en Italië is er in ieder geval
pal tegen en daarmee zal Frankrijk reke
ning hebben te houdem of hel wil of niet.
Erg gerust op 't oogcnbEk is Marianne
looh al niet, daar in Engeland stemmen
opgaan om de in werking zijnde sancties
ir. te trekken, iets, wat feitelijk uit het.
aanvaarden van het ultimatum voortspruit
en, wat dte 50 pCt. heffing op clen Duit-
schen uitvoer betreft in het belang der ge
allieerden is. Volgons het Londensche ulti
matum krijgt d'e entente immers 26 pCt.
van den Duitsohen uitvoer, die echter door
de 50 pCt. sanctie danig belemmerd wordt!
Misschien vindt Frankrijk echter in d'en
protectionistischen wind, die thans in En
geland waait, voldoenden steun.
Dat Frankrijk overigens niet kieskeurig
is in -de wijze, waarop het Duitschland af
breuk wil doen, dat bewijst het gebeurde in
Opper-Silezië. Het blijkt toch steeds meer
en mee<r, dat het optreden van Korfanty
door de Franschen zooveel is begunstigd als
maar eenigszins mogelijk was. Alle aanwij
zingen, die het optreden aankondigden,
zijn eenvoudig geregeerd en toen Korfanty
zijn actie begon, hebben do Franschen zich
vrijwel onzijdig gehouden. Waren zij opge
treden als de Italianen, clan was nog zeer
de vraag, of Korfanty's coup d'etat, wel
zooveel succes had gehad, dat hij tot aan
de Korfanty-linie heer en meester is van
het terrein. En het zijn geen Duitsche ver
klaringen, die do Franschen aldus betich
ten, neen. Engelsche en andere correspon
denten laten geen twijfel beslaan over dc
geschetste Fransclie houding.
Gezien, hoe Duitschland gedwongen wordt
tol; ontwapening, zelfs verder dan volgens
het Versailler-vredesverdrag is voorge
schreven is het geen fair play, dat daar
in Opper-Silezië tegen Duitschland wordt
gespeeld. Gelukkig bljjkt officieel niet juist
te zijn geweest, dat met Korfanty een soort
van wapenstilstand is gesloten, die hein in
het bezit van het veroverde gebied zou laten,
maar in de practrjk scheelt het niet bijzon
der veel. Wie tocb zal Korfanty weer ver
drijven, gesteund als hg wordt door het
imperialistische Polen, al doet de regee-
ring-Witos zoogenaamd alles om Korfanty
alleen te doen staan? In Engeland en Italië j
is men volkomen overtuigd van de nood
wendigheid, om het eerlijk voor Duitschland
op te nemen, maar kan men daar iets doen? j
In Italië staat men voor Kamerverkiezingen,
dus voor binnenlandsche aangelegenneden
die bijkans teni stelligste het zenden van
zenden van troepen verbieden, to meer,
waar daaraan als het ware een oorlog met
Polen, dat nog altijd een leger van een
half millioen onder de wapenen heeft, is
verbonden. En Engeland? Daar heeft plot
seling de staking der mijnwerkers wederom
zoc'n gevaarlijk karakter aangenomen dat
het zeer twijfelachtig is, of John Buil tot
eenig optreden iri staat is. De kwestie van
het vervoer van uit het buitenland inge
voerde kolen brengt ais het ware nu ten
slotte de verbroken eenheid in de triple
alliantie weer tot stand. Steeds meer kracht
krijgen toch de voorstanders van de idee,
dat deze vreemde kolen ais „besmeb" niet
mogen worden behandeld, waar op die
manier de actie der mijnwerkers wordt ver
zwakt. In enkele havens en op enkele
sporen is vervoer der buitenlandsche kolen
dan ook reeds geweigerd en is men tot
sympathie-staking overgegaan, een bewe
ging, die, bedriegen ons de teek en en niet,
den leiders, die zich tegen een algemeene
staking nog probeeren te verzetten, over
het hoofd zal groeien. Zoo krijgt Engeland
toch nog den zwaren strijd op economisch
terrein te strijden, naar het zich Iaat aan
zien tenzij plotseling in het kolenconflict
een oplossing gevondeu mocht worden, iets
waarnaar allej partijen zoo langzamerhand
beginnen te snakken
(Vergadering van gisteren.)
REGELING DER GRONDBELASTING.
Aan de orde is de voortzetting van de
behandeling van het wetsontwerp tot rege
ling der grondbelasting.
De beraadslagingen oyer! art. 4 worden
voortgezet.
De heer WINTERMANS (R.-K.) wil de
bepaling van de verkoopwaarde doen ge
schieden naar de oogenblikkelijke bestem
ming van het pand.
De heer OUD (V. D.) bestrijdt het
amendement van den heor Braat De moge
lijkheid bestaat, dat twee boeren elkander
wederkeerig hypotheek verstrekken, zoodat
geon van beiden belasting zal behoeven te
betalen.
Dit amendement tooót duidelijk aan, dat
het Systeem van deze belasting niet deugt.
Bovendien is spr. van meening, dat het
amendement niet behandeld moet worden bij
art 4, omdat dan een ontijdige beslissing
wordt genomen over het bedrag van de be-
belasting.
Ten aanzien van het amendement-Treub,
inzake eigen aangifte, zegt spr. hiertegen
geeni principieel bezwaar te hebben; maar
hg gelooft niet, dat dit systeem voordeeïen
zal opleveren.
Don heer J. TER LAAN (S. D. A. P.)
wil het voorkomen, dat door het stelsel van
eigen aangifte belangrijke voordeeïen wor
den verkregen.
Hij verdedigt dan ook het amendement-
Treub-
De heer DE WIJCKERSLOOTH DE WEER
DESTEIJN (R.-K.) heeft op zichzelf geon
bezwaar tegen het amendement-Treub, maar
waar in het stelsel van den Minister de
controle over de eigen aangiften kon wor
den uitgevoerd en tegelijkertijd de herzie
ning kon worden voorbereid, is zulks bij een
lermrjn van vijf jaren niet mogelijk
Wordt het amendenJent-Treub aangeno
men, dan zal het ontwerp moeben worden
aangehouden, om het om' te werken.
Do Minister van Financiën, de heer DE
VRIES, acht het onjuist, dat in den be
ginne reed? één millioen zal noodig zyn voor
afdrukken van allo kadastrale plans.
Alleen zullen' afschriften en uittreksels
uit de kadastrale leggers noodig zgn: de na
men der eigenaren en de nummers dor
perceel en. De kosten hiervoor bedragen
lang geen millioen.
Do geheel© kosten, daarbij inbegrepen
die voor do uitbreiding der kantoren vcor
do controleurs» zullen niet meer bedragen
dan 3 toil in püaats van 2 a 2Va millioen,
zocals de heer Treub het voorstelde.
Wat betreft de e~ïgen aangifte, ziet spr.
het nut van do periodiek terugkeerendo
eigen aangifte! niet in.
Men zou daarbij dan tevens de onjuiste
aangiften strafbaar moeten stollen, terwyl
de grondbelasting thans geen enkele straf
bepaling kent. Dit is: juist het mooie er vau.
Het amendement-De Monté VerLoren, om
het gemiddeld© der bedongen normale ver
koopprijzen niet te nemen overi 5 jaar, maar
over het jaar voorafgaande aan het jaar
der vaststelling,' neemt de Minister over,
evenals het amendement-De Groot, betref
fende een redactiewijziging.
Het amendement-Braab verklaart de Mi
nister onaannemelijk. Hij sluit zich te deze
aan bij de reeds gesproken crïtiek.
Ten aanzien van het amendement-Teen
stra, - om verschillende eigendommen, te zo
men vormende een bedryf, als één eigendom
te beschouwen, verklaart de minister, dat'
bjj de uitvoering der wet overeenkomstig de
strekking van het amendement zal wordeai
gehandeld.
Spr. raadt daarom aanneming er van aan.
Op de vraag van den heer Win termans
antwoordt de Minister, dat de normale koop
prijs de basis zal vormen van den gTond-
slag voor de verkoopwaard».
De heer BRAAT (PÜ>.) replieeerend,
noemt de uitlating wan don heer Oud eeai
verdachtmaking van de landbouwers.
Spr. trekt zijn amendement ira, onder
voorbehoud, het weder bij een ander artikel
in te dienen.
De heer DE WIJCKERSLOOTH DE WEER
DESTEIJN blijft aandringen op aanhou
ding van het ontwerp om het eerst om te
werken.
Do heer TREUB (V. B.) is van meening,
dat, nu de Minister de termijn van 5 jaar
heeft overgenomen,, maar het stelsel der
ambtelijke vaststelling handhaaft., deze on-
veimrjdelrjk zal vasÜoopen, omdat dezo ter
mijn te kort is om de eigen aangiften te
controleeren en tegelijkertijd de ambtelijke
vaststelling yoon te bereiden.
Spr. zet nog eens de voordeeïen uiteen,
welke een periodieke eigen aangifte zal
opleveren.
De heer J. TER LAAN repliceert.
De heer WINTERMANS (R.-K.) dient
alsnog een amendement in, om de verkoop
waarde te bepalen naar de oogenblikkelijke
bestemming van het goed.
De heeren TEENSTRA en OUD repli-
ceereu.
De MINISTER acht omwerking der wet
nïc*t noodig, Indion spr. bij art. 8 een daar
op ingediend amendement-Teenstra over
neemt dan ïs deze kwestie van de baan»
Het amendement-Treub wordt verworpen
met 41 tegen 36 stemmen, het amendement-
Teenstra wordt verworpen met 58 tegen 19
stemmen en het amendement-W intermaas
werdt aangenomen met 39 tegen 37 stemmen.
By art. 5 verdedigt de heer DE M9NTÉ
VERLOREN (A. R.) een amendement, om
te bepalen, dat toestanden van tijdelijken
aard ook bij do gebouwde eigendommen voor
de vaststelling van de verkoopwaarde niet
in aanmerking zullen komen.
In het stelsel, volgens hetwelk de vast
stelling der verkoopwaarde, eenmaal ge
schied zijnde, deze gedurende eon periode
van normaal tien jaren ba-sis blijft voor de
1 heffing der belasting, is terecht aanleiding
gevonden om le bepalen, dat toestanden van
tijdelijken aard niet in a-anmerking geno
men worden bij de bepaling van de waarde.
Dit behoort echter evenzeer te gelden vcor
getouwde als voor ongebouwde eigendom
men. Tydelijk verwaarloozen van het ver
ven van een pand kan b.v. de verkoop
waarde drukken, maar een omstandigheid
als deze behoort geen aanleiding te geven
tot een aanslag in de grondbelasting, af
wijkende van dien van een overigens ge
lijkwaardig pand.
Ook bestaat er geen aanleiding de waar
de van boomen, heesters en andere gewas
sen we! mede te rekenen bij de bepaling
van dc verkoopwaarde, indien zij voorko
men op terreinen, die door wetsaanduiding
als „gebouwde" eigendommen worden be
schouwd, terwijl de wet op goede gronden,
bepaalt, dat met die waarde geen rekening
mag worden gehouden, indien de boomen
enz. zijn gegroeid op; „ongebouwde" eigen
dommen
De MINISTER ontraadt het amende
ment, omdat dergelijke tijdelijke toestanden
niet te scheiden zijn van het eigendom.
Het amendement wordt verworpen met
45 tegen 28 stemmen.
Art. 6, de belasting op particuliere we
gen wordt verworpen met 62 tegen 12
stemmen.
De heer DE WJJKERSLOOTH DE WEER-
DESTEIJN (1L-K.) verdedigt een amende
ment om voor het ongebouwd de belasting
van 2 per mille te brengen op L50 per
mille-
De heer VAN DE LAAR (Chr. soc.) ver
dedigt een amendement aan de grondeige
naren met 1500 gld. of minder inkomen ver
mindering van belasting te geven. Gemid
deld zal de verhooging der grondbelasting
voor ongebouwde eigendommen meer dan
100 pCt bedragen, derhalve wordt -bij dit
amendement voorgesteld voor de grondeige
naren met f1500 of minder belastbaar in
komen de grondbelasting met 50 percent te
verminderen, en bij een belastbaar inko
men van irJcer dan f 1500 dook minder
dan f3000 de grondbelasting met 25 per
cent te verminderen. Aldus kan het druk
kende van de verhooging der grondbelasting
aïthansk voori kleine grondeigenaren ten
deele worden weggenomen. By dit amende-
dement is? er zooveel mogelijk naar ge
streefd om te voorkomen, dat zij, die door
bijzondere omstandigheden niet in de in
komstenbelasting zijn aangeslagen aldus van
een deel der grondbelasting zouden worden
vrijgesteld.
De heer4 TEENSTRA (V. D.) wil een
■progressie in het percentage brengen en stelt
voor tot f25.000 1 per mille en lJ/a per
mihe tot f50.000 en daarna 2 per millo
te stellen.
De heer DECKERS (R.-K.) heeft een
amendement ingediend waarvan ook de strek
king is eenige tegemoetkoming te betuigen
aan den kleinen land- en tuinbouwer, wiens
eigendom mett hypotheek is bezwaard en
aan hen, dio een bedrijfje in eigendom heb
ben door tusschenkomst van den Staat of
eenig- ander publiekreoktelijk lichaam.
De heer TROELSTRA (S. D. A. P.) be
toogt, dat een verlaging van den druk niet
den schijn moet hebben om de grootere be
be\ oordeelen. Hij steunt daarom het amen
dement-Van de Laar dat hij het meest lo
gisch acht in verband met het beoogde
doel.
De heer VAN RAPPARD (V. B.) vraagt
of de opbrengst van jacht en visscherij en
delfstoffen onder deze belasting valt.
De hoer OUD (V. D.) bestrydt den heer
Troelstra en verdedigt het amendement-Tean-
stra. Met een grondbelasting treft men de
grootgrondbezitters niet in die mate als
de sociaal-democrafen het denken. Integen
deel met deze belasting komt men brj deze
eer in het gevlei.
Do heer TREUB (V. B.) betoogt, dat de
heer Oud als hij consequent wil zijn, moet
voorstellen de grondbelasting geheel af te
schaffen.
Dc heer SCHAPER (S. D. A. P,) geeft ook
de voorkeur aan het amendement-Van de
Laar. Voor dat van den heer Teenstra ge
voelt hijf niet veel; als dat systeem ge
vold gel 'zou worcten moest het percentage
boven de 2 per mille stijgen. Als de heer
leenatra het cijfer van 2 in 2% wil wijzi
gen. dan gaat spr. eventueel er mee mede.
Do MINISTER verklaart geen amende
menten te kunnen aanvaarden, die een nieuw
element in de wet "brengen en die de op
brengst verminderen. Hij wijst deze amen
dementen dus af.
Het gevolg van het amendement-Van de
Laar zal bijvoorbeeld zijn. dat veel meer
ambtenaren noodig zJrjn. Bovendien zon
slechts vergeleken kunnen worden met in-
komstenaanslagen van vorige jaren, hetgeen
niet billijk is.
Jacht en visscherij komen niet in aan
merking. voor de belasting. De delfstoffen
natuurlijk wel.
De heer TEENSTRA (V. D.) wijzigt zijn
amendement, zoodat het wordt 1 per mille
tot 15 mille, 1% per mille tot 30 mille, 2
per mille tut 60 mille en 21/;? per mille
boven 60 mille.
Het amendement-Teenstra wordt verword
pen met 59 tegen 18 ste?nmeb.
Het amendem-nt-De \Yykerslooth wordt
verworpen met 60 tegen 17 stemmen.
Het amendement-Van de Laar wordt ver-
worpen met 48 tegen 28 stemmen.
Het amendement-Deckers wordt verwor
pen met 52 tegen 20 stemmen.
Art. 7 wordt verworpen met 3$
tegen 36 stemmen.
De MLNLSTE3R vraagt schorsing
der beraadslaging.
De vergadering wordt verdaagd tot
Woensdag één uur.
VOETBAL-
Wedbtrij(lprogra«mma voor Igten Pink
sterdag
Antwerpen: Boigië—Nederland.
L. V. B. halve erncfetrijd L. V. B.-beker.
L. F. C.—Lugdunum 2.30 uur (Spart-
martterrein).
2en Pinksterdag
Om den Regeerkrans (Ajax-terrein).
a) Amst. V. B.Haarl. V. B. 10 uur.
b) Utrecht P. V. B.-Noord-Hol. V. Bi
11 uur.
o) Finalo 2 uur.
d) VerJiezcrsronde 4 uur.
OVERZICHT.
Voor de zooveolsto maal gaan we Bolgic bekam
pen, Meestal bleoï Holland ia Uc meerderheid, maar
mi Zullen we morgen van ae Olympischovoet
balkampioenen lianen? Wij Lebben er een hard
hoofd in, na de vorlooning tegen Italië. Baalj gaat
goluikklg niot moe naar Antwerpen. Oampionl heeft
bedankt, maar nog staat Van Tilburg onder de lot,
nog ls Hoogstede spil, en nog steeds laat men een
speler als Dcnis op de tribune toekijken. Aan be
langstelling \iui irollantlselio zijde zal het int us-
scheu niet ontbreken.
L. F. O. en Lugdunum gaan Zondag uitmaken,
wie tegen A. S. C, om den L. V. B.-beker mag
spoten. Een voorspelling h"ier lijkt ons gowaagd,
Heel veol la kracht versr-lulL-m o. i. do beide elf
tallen niet. Lugdunum zet beter door, vormt moor
een geheel, waar tegenover staat, dat L. F. O. over
meer geroutineerde spelers beschikt. Intusschon een
gelijk spel Ls voor Lugdunum al voldoende, on groen,
■wit heeft. dim. eon iotjSjo beverc. kans
Door do schrijfster van
Elisabeth and her German Garden".
(Nadruk verboden).
6)
I l'ii toen zij nu definitief Arthur gekozen
Lr -1. concentreerde zij al wat zij nog aan
^i' --kracht bezat op de taak een werkkring
ivoor haar nichtjes te vinden, die haar bui-
ton l\at bereik zijner steeds stijgende woede
zou brengen. Eindelijk gelukte haar dit in
een ziekenhuis in Worcestershire, pen zie
kenhuis, dal Arthur financieel flink steun
de want daar hij een braaf men sell was,
steunde hij verschillende nuttige instellin
gen. Wel voerde de directrice veel bezwa
ren aan. maar tante Alice wist haar lo over
reden, en van Januari tot April bleef oom
Arthurs huis gezuiverd van Duitschcrs.
Maar toen kwamen zij terug.
'Het was onmogelijk gebleken haar te
houden. De vcr-pleegsters wilden niet met
kaar werken. D'e zieke kinderen storïlen
in. wanneer zij ontdekten wio haar oten
hracht; en schreiden om hun moedors,
voorzichtigheidshalve waren tante Alice en
de directrice overeengekomen de ongeluk-
kige nationaliteit d'er Anna's te verzwijgen.
41 zouden eenvoudig tante Alice's nichtjes
Zl-n' jongedames Twinkler.
t Zllüen het von maar liever wegla-
v n ïac* Alice, ongewoon slim voor
von- b°en' »»Zij hadden een von
un naam, arme kinderenEen aller
ongelukkigst aanhangselMaar Twinkler
alleen klonk heel gewoon. Wie zou zeggen,
dat hot geen Engclscho naam was? Nog
één geluk, dat zij niet Bismarck, of zoo
iots vrcoselijks heetten.
Helaas, niets mocht baten tegen dc ver
raderlijke, ongelukzalige opvallendheid ba
rer rol-r's. lil combinatie met haar zilver
blond haar en haar -besliste kleine mon
den en kinnen, scheen de zaak hopeloos.
Klaarblijkelijk warou zij vreemdelingen on,
oven klaarblijkelijk waren zij geen Itali-
nen, Russen of Fransdhen. Binnen een
wec-k tijd hadden zij onder de zusters do
bijnamen van Fritz on Franz. Binnen veer-
lion dagen trók,een deputatie van don ver
pleegsters.? laf naar de directrice en oischte
op patriotische gronden het. wegzenden der
Twinklers. Do directrice, met lie heilige
vrees voor oom Arthur in haar liart, (want.
hij was de mildste contribuant), zond de
deputatie met eon scherpe berisping heen,
en daar zij een kloeke dame en niet voor
een kleinfj'o vervaard was, zou het. haar
misschien gelukt zijn de jeugdige leerling-
verpleegsters to handhaven, als :de jongste
juffrouw Twinkler niot zoo in 't oog loo
pend onhandig geweest was.
Tevergeefs trachtte Anna-Rose door ver
dubbelden ijver on opgevvektloeid Anna-
Folicitas' tekortkomingen aan te vullen.
Anna^FeJicitas was een geboren droomster
tje, wio handen cai voeten voor dc zuiver
praetischc dingen in dDt leven verkeerd
stonden. Niet alleen, cïal het, haar geen
enkelen keer gelukte do dertig kruiken,
waar zij voor opkwam, volgens hot voor
schrift in dertig minuten te vullen, maar
bovendien liep zij geregeld tegen eiken em
mer aan, diïen zij op haar weg ontmoette.
cn gooide er menigmaal een omver. Pa
tientjes en zusters zagen haar met' angst
komen haar zaal was telkens een meer
gelijk.
,,'t Komt alleen, -doordat zij aan andere
dingen denkt, traditie Anna-Rose haar
met vuur le verdedigen tegenover de zus
ter van dc wacht.
,,Aan iets andens denkt?" eoho'de dc
zuster.
,,Ja, ziet ti, zij leest een massa. Als zij
maar even haar kans schoon ziet, leest
zij
„Leest zij? echo'do do zuster.
„En-(dan, ziet u, raak zij aan 't donkeii*-
„Denkcn I k raak van lezen niet aan
hel denken."
„Tol mijn innig leedwezen", schreef de
directrice aan tante Alice, „zie ik mij ver
plicht uw jongste nichtje, zuster Winkler
II, te ontslaan. Zij toont niet dc minste
roeping to bezitten voor dc verpleging. Uw
oudste nichtje daarentegen doet flink haar
b--r cn zal ik met genoegen houden."
„Maar ik kan hier niet blijven", ver
klaarde Anna-Rose, toen de direclrioe haar
deze besluiten meedeelde. „Ik kan niet
van mijn zuster scheiden. Ik zou wol eens
willen zien wat er van liet arme kind moet
wordietials ik niet op haar paste! U ver
geet, dat ik de oudste ben
Do directrice logde haar pen neer zij
was een vrouw, die veel notities maakte
on keek zuster Winkler II strak aan. Maar
Anno,-Ros», opgegroeid op een plek, waar
slechts liefde en geluk gelieersclit hadden,
bezat al 'de argloosheid der onwetendheid,
en klein, piepjong en opgewonden als zij
Haar met haar schitterende oog.cn on vér
hit gezicht voor cTc directrice stond, deed
zij deze dam© denken aan een verontwaar
digd jong katje-.
„Uitstekend", ^.antwoordUc de directrice,
een glimlach onderdrukkende. „Een menscli
moet altijd doen wat hij als zijn eerste
plicht beschouwt.'
Zoo keerden dc Twinklers dus weer terug
naar oom Arthur, en dc directrice slaakt©
een zucht van verlichting, want zij had haar
veefl liever niet dan wel on oom Arthur
zei „Yerd.
„Arthur!" vermaande zijn vrouw zacht.
„Ik zeg verd. en ik zeg nog eens
vord. !'- riep oom Arthur, buiten zich
zelf van drift. „Wat, voor den duivel, moe
ten wij
„Arthur!" vermaande zijn vrouw weer.
„Ik zeg, wat vcfor tien duivel moeten
wij mot die twee moffen beginnen Als de
menschcn haar hier- verleden jaar niet
wilden slikken, zullen zij het dan nu wèl
dben, denk je? Wat haalt een man zich een
last op den hals, als hij trouwt!"
„Arthur, ik verzoek je vriendelijk niet.
zuLce ruwe dingen t© "zeggen", smeekte
tante Alice, met tranen in Tiaar vriende
lijke oogen.
Er volgdé weer een periode van wan
hopige inspanning voor tante Alice. Zij
schroef op allerlei advertenties, presen
teerde do tweelingen als kinderjuffrouwen,
als opgewekt© jonge-dames-van-gezelschap,
als hulpen in de huishouding, ja zelfs als
woecen, die graag als kinderen zouden aan
genomen Worden. Zij zag van eiken sala-
rts-cisch af, bood haar voor niets aan en
trachtte haar eindelijk nog begeerlijk (e
maken door een premie bij haar uil te
ïoven. „Haar moeder was een Engelsche.
Zij zijn eéht.Engelsch", schreof tante Aïioe
ontelbare malen ïn ontelbare brieven.
„Toch voel ik mij verplicht u mee to dee-
len, dat zij vroeger eeu Duitsohen vadier
gehad hebben. Maar clat kunnen zij natuur
lijk niet helpen' enz., enz. Tante Alice's
hand deed haar pijn van al het schrijven
en elke oplossing, di© misschien nog te
vindon ware geweest, werd verhinderd,
doordat Anna-Rose hardnekkig weigerde
zich van Anna-Felicitas te laten scheiden.
Waar het al uiterst moeilijk viel iemand,
ie bewegen één zoo'n obscuur persoontje
te nemen, was dc kans haar alle twee te
gelijk tc Joozen. natuurlijk geheel uitge
sloten.
Intusscheiï word oom ArUiur bij den
avond onaangenamer op de slaapkamer.
Tante Alice was ten ©inde raai' cn barstte
soms in wanhopig© huilbuien los. L'a twee
lingen pijnigdon haar jeugdige hersenen
om oen uitweg te' vinden, even hard ver
langend om oom Arthur van hm tegen
woordigheid ib mi tl asten, als Lij Ttriangde
om er van ontslagen te worden. Konden
zij zich maar onafhankelijk maken; iets
doen, werken, zich als twnue meisje ver
huren, net hetzelfde vat!
Na lang beraad stelden zij een adverten
tie op. die zij in 't geheim aan „The Ti
mes" zonden, al hun zakgeSd bijeenschra
pende om haar te bêiaJch. De aanbieding
ïv.rddc
„Energiek zusterpaar, verwant aan vlj^n-
jdigo natie, doch van smelteiooze, onkreuk
bare Engelsche gevoelens, zoekt werk
wat ook nvil.s eerbaar. Willen zich ook
wel verlagen."
(Wordt vervolgd.)
