BRIEVEN UIT BERLIJN Modepraafjss van een Parisisnne. VRAGENRUBRiEK. EfiaSi Voorts stelt spr. o.iii. vragen omtrent -Jo aftrek van onderwyzerssatarissen we- gens ambtswoning en vraagt hij of de Mi nister bereid is tie aandacht, der inspectie er op te vestigen dat zij zich geen bevoegd- vlieden moet aanmatigen, die" zij niet bezit. Ten slot to vraagt spr. nog of do Regee ring bereid is de gemeentebesturen tege moet te komen bij het vinden van de voor den bouw van bijzondere scholen benoo» digdo gelden en aan de gemeentebesturen een circulaire te zenden, waarin de bepa lingen betreffende den bouw van bijzondere scholen op duidelijke wijze worden uiteen gezet. De Minister van Onderwijs, de heer DE .VJSSER, betoogt, dat do bepalingen van het bouwbesluit wel degelijk op wettelijken grondslag berusten en dat bij dit besluit zich de bezuiniging over de gelieol© linie uitstrekt. De bepaling omtrent het ver strekken van alle inlichtingen bij subsidie aanvragen heeft ten dteel de procedure zoo vlot mogelijk te doen verloopen ën opont houd te voorkomen. Wat. de exploitatie kosten aangaat is in model M een jaarlïjk- sclie begrooting gevraagd, instede van een driejaarlijksche, eenvoudig om de admini stratie te vereenvoudigen. Vervolgens verklaart spr. er scherp op te zullen toezien, dat geen subsidie wordt verleend aan scholen, dio iD naam open baar ^eeten te zijn, doch die men in wer kelijkheid in bijzondere scholen wil conver- teeren. Wat aangaat do salarisaftrek voor ambtswoning, hierbij heeft spr. den voor 'de onderwijzers meest voordeeligen weg gekozen, n.l- dooi- hen de keus te laten tusschen de oude en nieuwe regeling. Ech ter kan spr. onmogelijk tot de inspecties een algemeene aanschrijving richten, zoo als door den interpellant wordt gewensclit. Dat. zou ontstemming wekken bij hen, op wie de aanschrijving niet. slaat. Ten aanzien van hen, die hun bevoegd heid wel te buiten zijn gegaan, heeft de Minister echter reeds de noodige werk zaamheid betracht. De vraag betreffende tegemoetkoming aan de gemeenten zal spr. aan zijn ambtgenoot van Financiën over leggen. En wat de laatste vraag inzake het zendeen van een circulaire aan de ge meentebesturen betreffende den bouw der ischolen aangaat, verzoekt spr. den inter- pellant zijn bedoeling nader te preciseeren. Dan zal spr. gaame dezen wensch over wegen. De heer RUTGERS (A.-R.) repliceert. Bij verklaart zich in menig opzicht vol daan over het antwoord des Ministers. Do heer KETELAAR (V.-D-.) meent, dat 'de meeeste vragen schriftelijk hadden kun nen worden gesteld en dat interpellaties als die van den heer Rutgers niet aanbevelens waardig zijn wegens het te uitgebreide veld, dat zij bestrijken. De heer OSSENDORP (S. D. A. PO waar schuwt tegen h<jt streven der ïnseptie, dat hij meent waar te nemen, om zich te veel te mengen in de interne leiding der school. De heer VAK WIJNBERGEN (R.-K.) con stateert. dat den Minister het ongerept hoog houden der vrijheid van de bijzondere school voor oogen staat. Hij meent ook, dat te ver wordt gegaan met de bevoegdheid der gemeentebesturen om inlichtingen te Ma gen aan de schoolbesturen inzake school- bouw. De heer BULTEN (R.-K.) vraagt maat regelen om de onderwijzers, dia over 1921 nog geen salaris ontvingen ten gevolge van nalatigheid der gemeente-besturen, hun salaris te doen uitbetalen. De heer v. d. LAAR (Chr. Soc.) vestigt 'de aandacht op de uitsluiting van aanne mers van bepaalde richtingen bij aanbe stedingen van scholen. Hjj dient een motie in, vragende dat het Rijk minstens 50 pCt. der bouwkosten van de gemeenten ral overnemen. De motie zal op nader te bepalen dag worden behandeld. De heer SNOECK HENKEMANS (C.-H.) dringt aan op de grootst mogelijke zuinig heid bij de uitvoering der wet en vraagt meer vrijheid inzake het onderwijs m het Fransch. De heer VAN DER MOLEN (A.-R.) sluit zich bij den heer Van Wijnbergen aan in zake de bevoegdheid der gemeentebesturen omtrent het inwinnen van inlichtingen over de bouwplannen. Hij meent ook, dat de inspectie hier en daar haar bevoegdheid te buiten is gegaan. Minister DE VISSER deelt mede, dat hij een voorschot Iaat geven voor de onder- wijzerssalarissen aan de gemeente-b rs turen die niet aan de formaliteiten voldeden. De interpellatie wordt gesloten. XXV Berlijn, April 1921." In het Berlijnsche leven van de laatste weker» spelen -de, doocJen de grootste rol. Het bericht van bet overlijden van do ex- keizerin was wel sedert maanden verwacht, maar toco het eindelijk uit Nederland kwam, maakte het toch grooter inclruk dan men had mogen verwachten. Keizerin Augusta Victoria was nooit wat men pleegt te noemen een populaire figuur, noch in, noch buiten Berlijn. Maar het lot van de ongelukkige vrouw, die tientallen van jaren in glans en schittering heeft ge leefd en wier Levensavond eindigde in een sombere ballingschap, heeft toch niemand onbewogen kunnen laten. En nu is plot seling aan het licht gekomen, dat er onder de Berlijnsche bevolking toch een groots sympathie bestaat voor de Hohenzollerns. Wij kunnen daar ronduit over spreken. Men behoeft in het buitenland niet te ge- looven dat hier iemand denkt aan de mo gelijkheid van terugkeer van het keizer schap. Daarvan is en kan geen sprake zijn. Ieder die oogen in het hoofd heeft, ziet duidelijk, dat de monarchie in Duitsch land afgedaan heeft en dat alleen in een rustige, steeds verder gaande ontwikke ling van de democratische en republikein- sehe gedachte aan ons staatkundig leven vorm en toekomst gegeven kan worden. Maar men kan niet verwachten, dat die kringen, die vroeger voor het Hof en de dynastie zoo grooto sympathie koester den iels wat wij, oude democraten nooit hebben begrepen hun vroegere gevoe lens dadelijk na Je revolutie als oude plunje hebben afgelegd. Dat is niet hot ge val geweest en dat is in zekeren zin sym pathieker dan do houding van de ,,No- vember-socialisten", zooals men ze hier noemt, van de menschen, die bij de revo lutie van November 1918 op slag aanhan gers werden van de nieuwe conjunctuur en plotseling zich gedroegen, als waren zo altijd aanhangers geweest van het socia lisme. Voor den ooi-log bestond in Duitschland een zeer overdreven byzantisme. En tot onze verbazing hebben wij nu bemerkt, dat dat nog volstrekt niet dood is. De manier waarop de gevoelens bij den dood van do ex-keizerin zich hebben geuit, was zeer rij kelijk doorspekt met zeer duidelijke bijzan- fcijnscbe trekken. Met verbazing hebben wo gezien hoo duizenden cn nog eens duizen den zich verdrongen hebben bij do begra fenisplechtigheid in Potsdam. Hoo de men schen, dio in de treinen geen plaats kon denden krijgen, er te voet heengingen, hoe de reactionaire couranten dit over lijden gebruikten als een middel voor po litieke propaganda en hoe de ex-keizerin, wier beste eigenschap haar bijna burger lijke eenvoud was, werd beschouwd als de goede genius van liet Duitsche volk. Met verbazing hebben wo gezien hoo plot seling uit tallooze huizen de oude, geen bestaansrecht meer hebbendo zwart-wit- roodo vlag met rouwfloers werd gestoken, hoe op straat een aanmerkelijke handel met portretten van de Hohenzollerns werd gedreven. Het was waardiger geweest de zoo zwaar beproefde vrouw in eenvoud en stilte te begraven,in plaats van een be grafenis in te richten, dio door haar romp slomp in ouden stijl, de gedachte aan een vertooning wakker riep. Maar toch— 't bij- zantismo van thans is in elk geval minder onsympathiek dan dat van vóór 1914. En zoo do begrafenis van de ex-keizerin al het karakter van een demonstratie aannam wat in elk opzicht t© betreuren is een demonstratie voor een terugkeer van do Hohenzollerns werd het niet (wat volsla gen zinneloos zou zijn geweest), maar een demonstratie van ontevredenheid met de tegenwoordige toestanden. Menschen, wier politiek besef nog in do windselen ligt, en zoo zijn er velen in Duitsclilaaid verwarren licht oorzaak en gevolg. Zij verbeelden zdeh. dat aan het ongeluk, dat over Duitschland is gekomen, en waarvan de maat nog steecis niet vol schijnt to zijn, de tegenwoordige staatsvorm schuld is, die uit den chaos nog geen oplossing heeft kunnen vinden. Zij vergeten, dat de sohukl veel meer bij het vroegere regime is to zoe ken. Zij zeggenvroeger was het beter en met weemoed denken zij dan aan alles, wat eens was, ook aan de monarchie Buitengewoon populair was sedert jaai en dag in Berlijn een andero persoonlijk heid, die thans ook het tijdelijke met het eeuwige ^verwisseld heeft. Dat was Lor enz Adlon. de stichter en eigenaar van het be roemde hotel op den Parizer Platz, tegen over de Brandenburger Thor. Sinds don dood van Adolf von Menzel, den beroem den schilder en Theodoor Mommsen, den grooter historicus, waren er in Berlijn nog maar weinig mensehen, dio iedereen ken de. Tot hen behoorde Loronz Adlon. Do deftig© heer met den vollen, witten, een weinig coquet gefrisseerclen baard, en het groot© hoornen lorgnet was overal to zien, waar er wat te doen was. Zijn populariteit groeide nog, toen zijn hotel, dat sedert lang een wereldreputatie had, na den oor log als hoofdkwartier van de Entente- eommis-sic in Berlijn een politiek cachet kreeg. Het begin van Adlon's succesvolle car- eièro was in Amsterdam. Daar had hij in den internationalen wedstrijd om ©en groot restaurant op do Amsterdamsche we reldtentoonstelling in do tachtiger jaren den eersten prijs verwonnen, lx heb zelf meermalen gehoord hoo Adlon*met trots vertelde hoe hij op den dag van de opening met zijn inrichting kant en klaar wa9, daarmee van 't oude recht om op den ope ningsdag van ©en tentoonstelling nog niét gereed, te zijn, geen gobruik makende. In Amsterdam heeft men dio nauwgezetheid indertijd zeer gewaardeerd; hij pachtto spoedig daarna het hotel Mille Colonnes. Later ging hij naar Berlijn. Eerst was hij daar heer en meester in het bekende -restaurant Hiller onder de Linden, do toevlucht voor allo fijnproevers cn het rendez-vous van do upper ten Maar zijn ideaal bereikte hij niet de stichting van zijn hotel, welks naam een begrip is gewor den. Men vereelt, dat een Amerikaansche op oen brief aan haar echtgenoot, dio in Europa was. als adres alleen gezet heeft Hotel Adlon" zonder verdere aanduiding van land of slad en dat de brief direct aan zijn bestemming is bezorgd. De manier, waarop Adlon zijn onderneming leidde, was in grooten stijl. Eens vertelden gaston met wie hij een zekere vriendschappelijk© betrekking onderhield, van een bijzonder greden hoteldirecteur in Egypte. En Adlon ging regelrecht naar Kaïro, logeerde een wr-Cj ji het hotel van den man, dio hem zoo geroemd was, was inderd&a-d Verrukt over zijn zakelijke leiding en enga geerde hem voor zijn hotel in Berlijn. Dit. verhaal is geen verzinsel, maar is letterlijk waar Heel anders was het gesteld m6t een an deren doodc van een der laatste weken: August Sóherl, de Berlijnsche krantenko ning, oen 'der merkwaardigste menschen, die Berlijn binnen zijn muren gehuisvest heeft. Dat was een maai van buitenge woon groot© macht. De uitgeverszaak, die hij gesticht heeft, ie een onderneming van wereldbetekenis geworden. Het blad, dat zijn liefste schepping was, de „Berliner Lokal Anzeiger", was eersto van alle Duitsche bladen, dat een oplaag had dio vele hond endduizenden beliep Hef. goed ge- illustreerde actueelo weekblad „Die W«&- cbe", dat. door Solver! in het leven getve- pen werd, had enorm succes en riep een volkomen ommekeer in 't leven in 'L ka rakter der geülustreero pers .van Europa. Een reusachtig aantal andere ondernemin gen sloot zich bij deze aan, waarvan de totaal-invloed niet te schatten is. Maar de man zelf, die dit alles tot stand gebracht had, bleef bijna onzichtbaar; een zonder ling, dio het gchcele jaar behalve zijn fa milieleden nauwelijks een twintigtal men schen de hand drukte, cn van wien het een gril w as om zijn persoonlijk en particulier leven te huilen in een sluier» van geheimzin nigheid. Zijn naam was eiken dag op aller lippen, maar zijn verschijning was volsla gen onbekend. Men wist in "t geheel niet hoo hij er itit zag. Nieuwe medewerkers aan zijn bladen begroette hij bij hun komst voor het eerst en tevens voor het laatst zij kregen him chef na dien nooit meer to zien. Men zal vragen: hoe lieeft deze man dan zijn bladen en andere ondernemingen eigen lijk geleid? Daartoe maakte hij gebruik van een zeer merkwaardigen bemiddelingsper soon, die al zijn schikkingen en regelingen doorzond, en door wien het geheelc verkeer met den kolossalen staf van medewerkers geleld werd. Deze man was Scheids kap per! Een coiffeur, die jaren geleden in de Zimmerstrasso te Berlijn, tegenover het gbouw der „Lokal Anzeiger" een zaak had een man, die eerst dikwijls bij. Seherl ge roepen werd, maar tenslotte"geheel en al bij h*em in dienst trad, zijn zaak opgaf cn verhuisd!© naar de uitgeverszaak. Zijn oude werkzaamheden oefende'de heer Tit- zenreulher zijn naam mogen 'wij wel verraden, daar iedereen in litterair Ber lijn hem kont, voortaan nog slechts uit ten behoeve van zijn heer en gebieder, wiens haar en baard hij verzorgde Overi gens werd hij, bij wijzo van spreken, chef van het particuliere kantoor van Seherl. In hem zag do krante ning overigens zoo iets als de belichaming van het publiek En 5t was Schorls hoofddoel om diens smaak en neigingen le radon. Voorop stel de hij, dat een der cd eiste eigenschappen van de menschen is de nieuwsgierigheid, en daarom richtte hij voor 't eerst in Duitsch land een uitgebreide berichtendienst- in, die zich werkelijk ontzaglijk ontwikkelde. En t is niet zonder reden als men constateert dat Seherl op die manier een hervormer geweest is van het Berlijnsche en Duitsche dngbladwezen in 't algemeen. Men moet echter niet over 't hoofd zien, dat hij er tegelijkertijd helaas toe bijdroeg, dat het ernstige en degelijke karakter der oudere Berlijnsche bhden te loor ging, en dat zij alle tenslotte meegesleurd worden door zjjn A m er ik aan schen geest iets ^laf, als zoo vee] in de laatsle tientallen jaren, niet zoozeer bi daad1 was van wezenlijk hoogcre ontwikkeling. In Holland, waar het dag bladbedrijf het litteraire en degelijke ka rakter beter bewaard heeft, zal men dit becrijpen. Ook overigens was het leven en streven van August. Seherl wonderlijk genoeg. Zijn tweede, vrouw verkreeg hij op een merk waardige manier. Zij was de dochter van een kastelein in Kufstein in Tirol en ge noot. bij een schuttersfeest als Jt mooiste meisje van het dorp de eer om den Oosten- rijkschen keizer Frani'Joseph een dronk te mogen overhandigen. Dit tooneeltje was afgebeeld in een Zuid-Duitsch geïllustreerd tijdschrift. Seherl werd verliefd op de photo van 't meisje, reisde vlug naar Kufstein en haalde zijn mooie Tirolerin naar Berlijn, waarmee hij een gelukkig, hoewel zeer een zaam, huwelijk aanging. g Zijn inkomsten waren voor den tijd van vóór den oorlog sprookjesachtig. Seherl liet zich b.v. in Grünewald een villa bouwen. Toen zij klaar was, beviel zij hem niet en hij heeft haar nooit betrokken. Des zomers woondo bij in een landhuis dicht bij het Tegernmeer in Beieren, bij een berghelling, geheel en al afgezonderd van de groote wereld. Hij nam zijn kok mede naar dit landhuis. Deze mocht echter niet in zijn villa wonen, doch wercl inge kwartierd in liet tamelijk ver verwijderd gelegen dorp, en werd dap eiken morgen met een equip ago afgehaald. Ik heb zelf den vorigen zomer, toen ik cenige weken aan het Tegernmeer verbleef, dat schouw spel herhaaldelijk gezien. In de eenzaam heid kon Seherl," zooals hij het zelf uitdruk te^ „zich coneentreeren", en ontwierp hij de meest uiteenloopendê plannen. Zoo hield hij zich jaren lang bezig rnet het ontwerpen van eeq spoorbaan op één ïail er kwam niets van terecht, maar het kostte hem enorm veel geld. Seherl heeft in meer dergelijke plannen, dio hem, naast zijn beroepssuc-ces, grooto teleurstellingen brachten, miUioenen gestoken. Met klei nigheden hield hij zich niet op. Zonder twijfel een man met. een grooten geest. Slechts door één hartstocht was Seherl met de groote wereld verbondendoor zijn raadselachtige liefhebberij voor orcletee- kenenHet keizerlijk Hof was voor hem een met ontzag to beschouwen oord-van- alle-heeriijkliedende keizer en de keizerin wai'en zijn afgoden. Ik sprak hiervoor van het byzantisme, dat vóór den oorlog in Berlijn zoo schitterend woekerde: nu, Seherl heeft als weinig anderen er toe bij gedragen, dat. dit onkruid gedijde. Het is een zonderlinge en melancholieke schik king .van 't noodlot geweest, dat hij nu slechts enkele dagen na de vroegere keize rin gestorven is. De vertegenwoordigers van 't oude Duitschland verdwijnen meer en meer. Een nieuwe tijd woifclt rijp. Dl'. MAX OS BORN. XVtf. Rome, April. Maakt het niet een heel onverwachte» indruk, mijn Hotlandsch vriendinnetje, dat. er dezen keer boven mijn brief die plechtige naam„Rome" prijkt 1 Een Parisienne is meest overal, behalve in Parijs, maar de grenzen van h'èar vaderland overschrijdt ze zelden, al reist ze het heele jaar door van Nice :n\ar Parijs, van Parijs naar Dc- auville, dan weer naar Biarritz en zoo maar steeds voort. In verzeker je dan ook, dat we hier als Franschen ccnig in ons soort zijn je begrijpt al wel weer, waaraan ik dat zie, natuurlijk aan de toiletten, door al do naties, die Rome nu bevolken, ten toon gespreid. Het. schijnt soms, alsof de lands taal Engelsch was. I'n de lentemaanden hangen da boekhandelaars 'n bordje uit „English and American Library", de café s worden „tearoom" cn elke vreemdeling wordt in Italiaónsch-EngelscIi aangespro ken. p En nu zou ik je graag vertellen van alles, wat op mij als Parisienne indriik maakt, on dan is hot heusck niet een langere of een kortere rok, een hoed mot bengelende kersen, een meer of minder verregende voile maar jc verwacht dht nu eenmaal van mij, en het woord „Rome" heeft je al doen vree zen, dat ik wel heel em aal niet. ïfieer op de hoogte zou zijn van 't. geen „men" draagi „men" dal is dia» de Pa risienne maar ik zal je gauw gerust stellen, en je meenemen naar de llomein- sche „Derby", en daar kijken wo niet te veel naar de paarden, om niets te verliezen van alle élégance om ons heen. Wo zijn midden tusschen den beau monde van Rome co als de Romeinsche vrouw het fijne, Italiaansehc type van „la belle Fer- ronnière" niet zoo zuiver had behouden, dan kon jo je verbeelden op de Courses van Longchamps te zijndte maand April is liier als een Fransche Juni-maund de maand van de „Grande Semainc", van den „Grand-Prix" en dte toiletten zijn stellig uit de Ruc de la Paix of van de Place Vendom©. En wat wij nog niet konden dragen, omdat we cr nog geen ge legenheid toe vondendo nieuwe foulards met grooto patronen, do gestreept© en ge ruite taffetas, de soepele cnpclines, dat dragen de Italiaansche mondaines, met de gratie van de Parisienne, maar zonder haar, soms te groote, coquelterle. Dit voorproefje van het seizoen smaakt naar meer, nóch meer van die zachte weefsels, nog meer van dio harmonieuse kleuren combinaties, nog meer gracieus© modellen. Beschreef ik eer» vorigen keer niet do zoogenaamde „robes trois pieces", die tic- staat uit oen japon, die ook m$t een man teltje gedragen kan worden, of uit een rok en jaquet van dezelfde stof en kleur, met een blouse of casaquin,- die een harmoni eus geheel kan vormen met den rok, wan neer de mantel wordt uitgetrokken 1 Zulke combinaties kunnen van heel eenvoudig tot heel gekleed worden gekozen. Op de Italiaansche courses heb ik or eenigo gezien bijv.een rok van marineblauwe reps met. losse zijpanden, die bestrik't zijn niet ruit jes van koren blauw en staal; dezelfde bro derie vormt een breedten rand onder langs het rechte manteltje en onder aan de mou wen on garneert ook het corsage van blauwe crêpe. Het jasje, dat met een rech ten boord gesloten kan worden, ris met dezelfde korenblauwe crêpo gevoerd. En dan deze combinatie'een zwart sa tijnen tailleur met los manteltje, dat ge voerd is met crêpe mousseline nattier (blauw) en waarvan ook de kraag is esn de omgeslagen punten van die opengeknipte wijde mouwenhierbij een. casaque van dezelfde crêpe, geborduurd met een eenvou dig randje vieux rose er. zilver, waarvan ook kleine motiefjes op de punten van de kraaghierbij een zwarte toque, gegar neerd met een pouf van slruisveeren. Een steeds nog gezochte combineering van twee weefsels is marineblauwe serge met zwart satijn, bijv. het bovenstuk van de robe is van serge, langs het ronde dé colleté en de korte rechte mouwtjes gegar neerd met drie rijen witte stiksels, de rok is van zwart geplisseerd satijn, evenals hot ruime manteltje. Zwart en wit hoeft nog altijd veel aan hangsters „black and white is always right" Het is voorn1 voor vrouwen met beperkt kleedgeld hèt middel er altijd cor rect uit to zien, terwijl het niet opvalt, dat men dikwijls hetzelfde (Draagt. En dan is er nog de allernieuwste prac- tische vinding la robe Frégole of robe k transformations, waar met eenzelfde fond, door het op- of afhangen van «panden, van kragen, het omdraaien van de mouwen, het uittrekken van dien bovenste van twee rok ken allerlei verschillende effecten worden bereikt. Deze vinding is allereerst prac- lisch, maar of ze ook zuinig is? Praotisch op reis en voor elke vrouw, die, waarmee dan ook, een druk bezette dtag heeft? Aller eerst behooren tot deze catagorie de „ro bes trois pièces", maar clan is er verder nog een rechte petite robe met korto mouwtjes, waar met twee wijde zijpanden een heel ander aspect wordt verkregenen bij elk van cleze twee japonnen kan het korte losse manteltje gedragen worden. Op een middagrobe van zwarte taffetas met breede dwarse banden „bleu roy", wijde rok, eenvoudige taille kunnen ook twee wijde zijpanden worden aangebracht van zwarto taffetas, of een lange mantel met heel wijde manchetten en kraag van blauwe taffetas. Een buitengewoon prettig bezit zijn een fourreau (onderjapon) van zwart satijn en een van wilt© zijde, bijv. crêpe do Chine. D-sr naam „forreau" moet jo niet. doen- den ken aan een nauwsluitend kleedingstuk het lijfje alleen is plat, zonder mouwen en laag uitgesneden, maar die rok is in ruime klokvorm of geplisreerd. Op die beide for- reaux zijn alle mogelijke tuniquee, redin gotes, dunne jurkjes te dragen; op dte zwarte bijv. een tunique van witte organ- dina, van voren gespleten en gegarneerd' met drie zig-zags van smal zwart -satijnen lint rondom op den rokof oen tunique van crépon marocain met bedrukte revers van de crêpe, waarmee do tunique is ge voerd ©n die tot oncler aan den zoom loo- pen of een korto cosaque of casaquin van rood-met-zwarte crêpe of een lang zilver grijs satijnen corsage met. pagodle-mouwen en zwarten kraag, 'n zwart kaftten of tullen japonnetje, ;etc. etc. etc. Op de witte forreau alle mogeiyk© tim org and i voor een jeugdig toiletje, niquo van zwarte crêpe de soit-, anfo J*' witte onderj aponn et j e is ook alweer ouqu baar bij alle dooxsehijnende stoffen, dio zomer ons schenkt, maar die veel van haar élégance verliezen, waarneer er ondergod met borduursels en kantjes doorheen gluurt Je ziet wel, dat alles gedragen wordt - lange en kort© tailles, lange en kort© rok ken, nauw© en wijde mouwen, rokken v8f| heel. nauw tot heel wijder wordt veel aan onzen smaak overgelaten en aan ons ver. stand; wo moeten zelf inzien, dat wc niet in 'n vollen autobus kunnen met een cri> noline-rok, maar dat dit het meest gra cieus© model is voor een dansjurkje. Be couturiers maken zolfs verschil tusschen een nauwe rqbe voor diner of theater cn een wijde „pour danser". - De stoffen, die ik hier in de winkels zie lijken me kleuriger dan in Parijs, „ver; jade" (jaspisgroen) wordt in grootere vlak- ken toegepastmaar heel mooi vond ik taffetas met cerise satijnen strepen; c« bieedere zwarte tusschenruimlen hadden fijne, bijna witte streepjes. Mooie groote ruiten op bijv. zacht grijs fond cn lint. onsymmetrisch gestreept. De groole cape lines van gekleurd li., liaanseh stroo, met een enkele bloem, een long fluweclen- lint, dikwijls tusschen bol en rand doorgaand en lang afhangend, staan de fijne Italiaansche meisjes bijzon der goed, he* is wel hèt model voor zon en zomer, maar ook wel cDe cloche van paardc- haar, met heel breed© luifel, bijna geen rand van achterenen dan rijn er bretons er» toques, en tricornes en bicornes met veeren en bloemen cn strikken en voiles „elck wat wils" COLÏNE. L. v. B,, te L. Het schoonhouden der schoorsleenen komt ten laste van dten huur der. J. E., te L. De gehuwde vrouw, die tot. voogdes benoemd wordt, is niet ver plicht de voogdij op zich to nomen. H. L., te W. Uw patroon is verplicht u op uw verlangen een getuigschrift uit te reiken. A. K., te L. Een dienstbode, die 'P/V maand in betrekking is geweest, hecTt het recht 'den gegeven godspenning la be houden. P. B., te W. De werkzaamheden der volkstelling worden 'verricht door het Centraal-Bestuur voor de Statistiek in Den Haag. De voorloopige resultaten zija kort geleden reeds gepubliceerd in de dagbladen W 0. G., te L. Die werkster heeft geen recht op loon gedurende den tijd, dat mevrouw uit de stad is. Zij behoeft echter ook niet bij mevrouw terug te komen. J. v. S., te L. Die vacantie meet geregeld worden bij onderlinge afspraak. M., te S. Opzichter der gemeante- plaaiftsoener te Leiden is de heer J. P. Hemerik, Javastraat 34 J. van M De fiscus kan zich in het algemeen niet inlaten met allerlei per soonlijke aangelegenheden van den belas tingbetaler De ontvanger zorgt de aan slagen binnen te krijgen en gebeurt dit niet op tijd, dan heeft vervolging plaats. Dit neemt echter niet weg, dat ia zeer bijzondere gevallen, zooals u er een aan geeft, wel eens uitstel van betaling ver leend wordt Wanneer de ambtenaren u cJö gelegen heid benemen den ontvanger t© spreke® tc krijgen zooals u zegt, zouden wij a ra den hem schriftelijk eens op de hoogte te brengen. In het uiterste geval zult u rich kunnen wenden tot den wethouder van Financiën, mr. dr. C. W. van der Pot Bz. Deze kunt u op heb Stadhuis spreken. Mej. H., te L. Voor de meisjesafdee- ling der Chr. gynmastiekvereeiiiging „D. O. S." (Door oefening Sterk) kunt u, om lid dier aideeling tc worden, u vervoegen bij mej. M J. Breeboart, Lange Mare 58. W. M., te V. U moet. uw kippon gere geld wat fijTi geklopte beenderen of been dermeel geven. De>zo bevatten pboophor en gebrek daar aan veroorzaakt bij kippen slapheid in de gewrichten. Bij losloopehde kippen is dit gevaar niet zoo groot. Die vinden wel wat, zij krachtens hun natuur noodig hebben. Dierenvriend. Uw idee lijkt niet zoo kwaad. Wend u maar eeois tot de seoreta- ressc van de af deeling Leiden der Vereen. 1ofc Bescherming van Dieren, mevrouw Van PoelgeestBrand, „Ouderzorg", Leüdet- dorp. Mej. Van der L. Witte stoffen schoe nen kunt u zwart maken met een soort lak. dat u kunt koopen bij een drogist. Aanmengen met spiritus en daarmede dé schoenen met een Panellen lapje in- e» uitwrijven. Mej. Chr. Sv te L. .Om uw schoen tjes schoon te krijgen,, bestrooit u ze niet magnesia-poeder cn borstelt ze daarna a' met een weinig benzine aan den borstel. Er op letten, dat benzine licht ontvlam baar is. A. Fr., t© L. Wanneer iemand op. medisch advies wordt voorgeschreven een teugel te dragen en de persoon is onverr mogend, dan kan die op kosten der ge meente worden verstrekt. Zich vervoeg®1 bij het Burgerlijk Armbestuur. Sommige dia conieën verleenen in zulke gevallen ook wel steun. ïl., te L. De slakken er stuk vcior stuk uit verwijderen, is de eerste en beöto mefhodp. Ter voorkoming, dat er nienF; bezoek komt, er wat kalk in strooien op o plaatsen, waar zij zich plegen op te houoc Abonné uit L. De heer J. E. de Rivière, Breestraat 36, telefoon 341, u de gewenschte inlichtingen kunnen strekken. Mej. E. v. Z.. te IA Vermoede!?* zult u de vlek uib den regenmantel met wat benzine kunnen verwijderen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1921 | | pagina 6