AGENDA VAN DE WEEK.
INGEZONDEN
Parijsch allerlei.
BUITENLAND.
Woensdag
„JerüëlV Samenkomst-. 8 uur,
Leger Jcs Heils SoMnten-inzegening.
S uur.
Lokaal VerkuurcCersbpncèPinksterbewe
ging. Halfacht.
Nulezaal: JaarI. ajg. Ferg. Mij. voor
Toonkunst te Leiden, JBalfoegetf.
Vrijdag
„In den Vergulden Turk'' Alg. leden
vergadering 3-Octöber-Ver. Half negen.
Zaterdag:
„Tn den Vergulden Turk": Jaarlgksche
alg verg. van aand-eelii. N. V. üHeclrici-
teit- en bas-Mij. v.li. De Vries en Stevens.
8 uur.
Kantoor N. V. Ifoliandsolie Constructie
werkplaatsen te Leiden: Jaarl. alg. verg.
van aandeelh. dezer N. V. 3 uur.
Dinsdag:
Kantoer N. V. Drukkerij ;JDe Sleutel
stad"; Algeineene vergadering. S uur.
Oegstgeest, Kantoor ïsT.V» Fabriek
van Rollende Materieel v/b. H. V{. Ruben-
kamp en Co.: Jaarljjkscbe alg. vergade
ring van aandeelhouders dezer N. V. Halt
twee.
Dagelijks:
Op Eersten Pinksterdag moeten alle
theaters gesloten blijven.
,.Luxor-Theater\ Stationsweg: Bioscocp-
«b Variété-voorstellingen. Dagelijks te 8 uur.
„Rejo-Theater", Haarlemmerstraat: Bio*
aoopvoorstellingen. Dagelgks te 8 uur.
'aWoensdags en 'aZaterdags matinée te
2 uut. 's Woensdags- en 's Donderdags
avonds goedkooge voorstellingen.
De dienst des avonds na' acht uren en
des nachts voor spoedefechende hulp wordt
van 9.tot en met 15 Mei waargenomen
door de Gem.-spotfceek. Aalmarkt 11, tel.779
en de apotheek van den heer W* Pdle,
Kort-Rapenburg 12, lel. 594.
15., verdacht tb Leidscliondam eeai koe ge
stolen te hebben. De koe is op de veemarkt
in beslag genomen. 4
Het bostuur van de volksw el-
vaartpartij Unionisten Lig aafdeel ing
Umuiden, heeft in oen adres aan «den Mi
nister van "Waterstaat zijn bezwaren uit
eengezet tegen een vcrliooging der besaan-
de spoorwegtarieven. Betoogd wordt, <lat
verdere opvoering der tarieven, als een
diep in het volksleven grijpende maatregel,
groote ontevredenheid in het leven zal
roepen als gevolg van het niet te schaften
nadeel, dat alle groepen der burgerij daar
van zouden ondervinden.
Aan „De Stan d.J- wordt gemeld
In de mspectio Arnhem is een leerplan af
gekeurd, omdat het. 'geschreven was in de
nieuwe spelling; liet hoofd rd gelast,
voortaan t© schrijven in de oude spelling,
daar anders van zijn schrijven geen nota
meer genomen zou worden. Tevens werd
een ander leerplan teruggezonden, omdat
vacantio in plaats van c anet k geschreven
was.
Een 10-j arigeknaap uit Lobith
hoeft met voetballen een schop gekregen,
in de maagstreek, c&e zoo hard aankwam,
dat hij in het ziekenhuis t© Zevenaar is
bezweken.
Het aantal Duitscliers, dat nog
steeds naar Kerkrad© komt, orn er langs
d© grens voornamelijk koffie en sigaretten
te koopen, om deze in het Rijn- en Roer
gebied weer aan den man te brengen tegen
fancy-fair-pr ij zenis en blijft zeeT groot. De
z.g. groene politie heeft op het station Her-
zogenrath een razzia gehouden onder deze
sm.ckkelaarsters en smokkelaars.
Was een heele compagnie menschen,
die ontlast werden van allerlei zaken. Kar
renvrachten koffie, sigaren, sigaretten
werden in beslag genomen. Een vrouw met
een zuigeling op den arm, warm dichtge-
stopt, stapte in den trein. Een politieman
kreeg achterdocht; hij ontrukte der vrouw
het kind, draaide het in bet rond, en smak
te het op den grond.
De zuigeling was een pop; uit de woll
een violen koffieboonen. Nauwelijks was
de trein in de richting Crefeld vertrokken,
of hij stond midden in het veld stil. Een
cïozijL grensbeambten sprong op den trein.
En niettegenstaande de scherpe controle in
Herzogerrath werd een goed© vangst ge
daan Tal van vrouwen droegen corsetten
speciaal 'ingericht voor het vervoer van
sigaretten. Er waren dames bij uit Barmen,
Elberfeïd en Solingen. („Tijd.")
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
Copy van al of niet geplaatste stukken
■wordt niet teruggegeven.
Opvoodkur.de en Willekeur und kein Ende.
Geachte Redacteur,
Het zij mij, die nog nooit deelnam aan
twistgesprekken in Uw blad, vergund mijn
gedachten kenbaar te maken omtrent de in
gezonden stukken van mej. J. Koi-tmann en
mijn compagnon, den heer André de Jong.
Ik wii beginnen de woorden van onzen groo-
teu dichter E. J. Potgieter in herinnering to
brengen, die in het jaar 1855 schreef:
„Gelukkig het volk waar elk zijn tijd.
In wede en strijd, waardeert met voordeel;
Het geeft op alle teekenen acht,
t Heeft open oog voor ieder voordeek
't Heeft open oor voor iedere klacht!
(Citaat genomen uit Potgieters „Het
uurwerk van het Metalen kruis.")
Geachte Redacteur, deze regelen kwamen
mij m de gedachte, toen ik de onverkwik
kelijke discussie in Uw Wad las betreffende
de sedert ecnigen tijd in Leiden ingevoerde
bicscoop-censuur. Deze censuur dateert vau
den ISden April 1920, toen de Edelachtbare
Heer Burgemeester onzer gemeente een cir
culaire uitgaf aan de gemeentelijke Lichtbeel
den-commissie, waarbij haar het recht werd
gegeven zoo goed ais alle cinematografische
ontspannings-vertooningen te verbieden, wel
ke circulaire mij als directeur van hot
„Lrexor-Theater" nooit of to nimmer vöór
den 2den Mei 1921, en toeu door bemidde
ling van mej. Kortmaan is geworden. En nu,
geacht. Redacteur (ik verval niot in de fout
van mej. Kortmann, die eerst de Redactie en
daarna den heer De Jong aanspreekt), zou
ik U willen vragen„Is 't voik gelokkig,
waar eik zijn tijd waardeert met oordeel;
geelt het (en in deze in t bijzonder de Licbt-
beeidencommissie) op. alle teekenen acht.
Heeft deze commissie „open oog" voor ieder
voordeel, heeft zij „open oor" voor elke
klacht!"
Neen, duizendmaal neen. Waar mej. Kort
mann een verweer durft neer schrijven zon
der dat do ljjd haar in de gelegenheid heeft
gestold, voeling te houden met de goheole
Lichtbeelden-commissie en zij dus het recht
niet heeft liaar ingezonden stuk te oudertee-
kentn als Secretaresse der gemeentelijke
Lichtbeelden-commissie, daar heb ik het
recht om tegen haar geschrijf in, mijn
mede-directeur, den heer André de Jong to
verdedigen. Wat durft zij spreken van een
tweede exemplaar der circulaire, zooge
naamd afgestaan als een goedheid harerzijds.;
wat is liet noodig den Burgemeester van Rot
terdam in het geding' te brengen (voelt mej.
R. misschien haar zwakheid), waarom een
film te citeeren: „Bestrijding der Geslachts
ziekten", die unaniem door alle aanwezige
doctoren als onwetenschappelijk is afgekeurd,
en die dus door de directie van het Luxor-
Theator niet werd gebracht; waartoe is het
noodig de dertien tegenstemmers van de
door mej. Kortmann gequaiificcerde Sehund-
film „Slachtoffers", te prijzen als intellec
tueel hooger staanden dan de heer De Jong?
Maar bovenal, wat durft mej. Kortmann
schrijven, dat sedert de invoeriug van de in
quisitoriale censuur, die allen professoren en
anderen intellectueelen in Leiden het recht
ontzegt hun kinderen te laten aanschouwen
wat zij dienstig en nuttig of niet vinden,
onze vertooningen minder volle zalen zouden
trekken? Ik ben overtuigd. Geachte Redac
teur, dat mijn bemoeiingen, en die van mijn
mede-directeur, ten opzichte van sociale en
humanitaire maatregelen minder opbrengen
dan de f 300 per jaar als secretaresse der
Gem. Lichtbeelden-commissie plus vrij abon
nement op het telefoonnet. Als „Luxer" en
„ïicjo" ook niet meer lieten keuren, ken
de gemeente zioh ook die onkesten besparen.
Met dank voor de plaatsing, blijf ik met
de meeste hoogachting,
A. M. DE REGT,
Oud-Instituteur,
Mijalieer de Redacteur.
Gelieve Jiet onderstaande te plaatsen.
Afd- Leiden R.-K. Huisvestings-Connié.
Op 20 Mei e k. zou "wederom een transport
Hongaars cl ïo kinderen in ons land arriveeren.
Zeer lot ons leedwezen kregen wij geen vol
doende plaatsen beschikbaar. Voor 300
kinderen konden wij, helaas, geen onderdak
radon. Ons Hooldbcstvrar hoeft daarom beslo
ten dit transport veertien dagen of een maand
uit te steilou, om nogmaals een beroep to doen
op Uw aller medewerking om deze arme Hon-
gaarsebe kindoren, die reeds zoolang tevergeefs
om uitzending smeeken, een liefdevol tehuis to
verschaffen.
Trien van deze arme kleinen hebben geen on
derdak on wonen met him oudera in goederen-
of- veewagens.
Het is ons gebleken, dat do moeilijkheid deT
taal geen beletsel behoeft te zijn om deze arme
kleinen onder to brengen; binnen ©en paar da
gen kunnen zij zich voldoende beholpen en zich
bolrekkelijk goed verstaanbaar maken.
Ter liefde Gods doen wij nogmaals een be
roep op U, tou einde Uwe zoo dikwerf beproef do
hulpvoardigkoid wederom te hunnen dienste to
stellen, om daardoor vóór 20 Mei e.k. voor
plaatsing to zorgen.
Vraagt ook jongens!
Jammer, dat 'bijna uitsluitend meisjes ge
vraagd w orden. "Wat zullen wij toch met ai die
jongens 'aanvangen ,dio bij ieder transport maar
steeds weer moesten worden afgewezen, niette
genstaande do HoMandsohe en Weenscbe docto
ren daarginds hun uitzending dringend nood
zakelijk achten. Wie onlfonnt zich over een
jongen? Denk niet, dat zij U minder dankbaar
zullen zijn.
Ieder, die eens een kindertransport zag bin
nenkomen, zal het onderstaand o gaarne onder
schrijven:
Hebt gij wel eens zoo'n kintLorti-anspoi t zien
binnenkomen, na een vermoeiende reis van twee
dagen en drio nachten of vaak langer?
Waarschijnlijk niet, want dan zou TJ dit on
middellijk hebben aangespoord één zoo'n stak
kertje in Uw gezin op te nemen en liefderijk te
verplegen. Gij moet do gesprekken dei* kleinen
in den trein hebben gehoord, alsmede hun ver
langen naar het Kanaan van hun kinderfanta
sieën, hot beloofde land, dat Holland heet, waar
goede voeding en liefderijk© verpleging hun
wa/oMon. Gedurende de lange reis vragen zij U
wel honderdmaal naar do schepen en molens
van Holland, en als dan eindelijk do laatsto
Duiisohe grensplaatsen zijn gepasseerd en de
eerste HoUandsche molen zichtbaar wordt, dan
lost al hun leed over de doorgestane rilendo en
al hun vreugde over hot nieuwe vaderland zich
op in dien éénen jubelkreet, die alles omvat.
Holland!!II Verstaat gij dien jubel? "Wij hopen
het; de duizenden wachtende kleinen daarginds
kunnen er slechts wél bij varen.
Lezers en lezeressen, ontfermt U nog eene
over zoo'n kleine kleuter; U zult er geen spijt
van hebben. Et zijn er nog zoo velen, die op
Uw goedertierenheid wachten. En het is nu
zoo'n mooien tfjdf Alios verjongt zich, alles
krijgt nieuw leven, en moet nu de jeugd ver
gaan?
Helpt ons en geeft Uw adres op: Visch-
markt 2.
HET COMITé.
Lenden. 9 Mei lt>21.
RECLAME.
Abrikozen - Ananas - Aardbeien
Frambozen - Kersen - Orangeade
Perziken. 5452
(Van onzen -Parijschen correspondent.)
(Nadruk vérbodem)
Parjjs, Mei.
In een der vleugels van liet Grand Paiais,
aan de Chainp Elysées, is Zaterdag de
134ste tentoonstelling der „Société des Ar
tistes Franqais" lamiliaarweg beter ge
kend als de „Salon" geopend. Er zijn
meer dan vijfduizend verken geëxposeerd,
verdeeld over drie en veertig zalen.
Het is er vol, in de ruime zalen, op zoo'n
vernissage-dag, en ik ben er dan ook heen
gegaan meer om het typisch Parjjsche
schouwspel der elegante, mondaine menigte,
waarvoor de gebeurtenis bekend staal, eens
van nabij te genieten, dan wel om de schil
derijen te zien. Dit laatste kan ik nog tot
30 Juni toe doen.
Nu, ik heb de volle maat gekregen, rk
geloof, dat heel Parijs er was. Het was
er een uitstalling van wandeltoiletten, en
van capes en van gedurfde hoeden; liet was
er een gecoqnetteer, een geflirt en een
zinloos gebabbel, zoodat men zich eerder
op een of andere voorname five o' clock tea
of een „staande receptie" waande, dan op
een schilderijen-expositie.
Zpn het niet de Goncourts geweest, die
hebben opgemerkt, dat er nergens zooveel
onbenulligheden worden gezegd als voor
een schilderij? Eenige overdrijving schuilt
er wei in, maar het is waar dat de homo
sapiens zich, wanneer men een beetje de
gesprekken afluistert, op zoo'n vernissage
niet van zjjn meest intelligente zijde doet
keDnen.
Al die benijdenswaardige keurige meu-
scheD, „qui ont l'air de sa voir" on legen
wie ik altijd hoog heb opgezien, omdat zjj
onder alle omstandigheden zoo precies we ten
hoe ze zich te gedragen hebben; omdat zij
met beslistheid kunnen aangeven hoe de
revers van uw jas behoort gesneden te
zijn, en hoe gij bij het paardrijden den
trer.stengel moet houden; omdat zij den
tango dansen juist niet-te-veel en niet-te-
weinig sensueel; -en omdat zij met hun ge
sprekken een glimlach te voorschijn weten
te roepen op het gelaat der toch bljjkbaar
zeer correcte vrouw, die hen aanhoort,
ai d»'e mensehen zeg ik, die op een af
stand mij afgunstig maakten om hun aige-
mcene ontwikkeling en levenservaring, wat
'vallen ze van hun voetstuk wanneer men
hnn conversatie hoort op zoo'n „Salon".
Het publiek ook dat op den voor-
naamsten dag der meest officieels schilde
rijen-tentoonstelling van Europa is nog
altijd veel, veel dommer en oppervlakkiger
dan men ooit had kunnen denken.
Op een bank tegenover de lumineuze plein-
airs van Gustave Pierre, volgt een jonge,
blonde vrouw' met vermoeide oogen het
enerveerend défilé van toiletten, dat langs
haar heen trekt Ze moet niets onderschei
den, ten slotte, want in de volte neutra
liseert het een het ander. En voor haar,
het uitzicht benemend, staat een correcte
meneer, met zwart jaquet en hoogen hoed,
te doceeren:
Comprenez-moi bien: le phénomène
qui est it la base de l'esthétique est de se
sentir soi-méme dans l'objet represents. A
eet objet nous devons, par un acte de
projection du sentiment, attribuer nos pro-
pres activités psychiques jusqu'a nous cou-
fondre avec lui après avoir perdu la
conscience de notre moi Et voiia ppurquoi
11 est essentiel de rien regarder qu'avec
fen eur
Nu weet ik, hoe ge moet praten om een
glimlach te voorschijn te tooveren op in
teressante gezichtjes. Het blonde vrouwtje,
distrait starend .door de drie-kwart ge
sloten wimpers barer myope oogen, ik
had gezworen, dat ze geen woord verstond
van wat haar begeleider betoogde, glim
lacht, en haar blik ontmoet even den zijne,
wsardeerend, bewonderend, begrijpend.
Ge moet deze menschen benijden, al was
het alleen maar om hun uithoudingsver
mogen Ikzelf, ik had mjjn „sentiment" niet
„geprojecteerd", en ik had geen conferentie
aangehoord van een gewichtig-doend leeg
hoofd, en toch kon ik reeds in de veertiende
of vijftiende zaal niet -meer van de hoofd
pijn. Toen ben ik op» den groolen boulevard
een beetje verademing gaan zoeken.
De vreemdelingen, die meestal laat naar
bed gaan in Parijs en dientengevolge voor
het middaguur niet „mensch" zijnbe
halve op den dag dat zij weer naar huis
terugkeeren, zij weten niet wat zij mis
sen op de boulevards 's ochtends tussciien
elf en twaalf. Heb er eens één katterigen
middag voor over, als ge weer in Parijs
zijt, en zorg, dat ge om elf uur bijvoorbeeld
op net terras voor het „Café Américain"
zpjt! Ik garandeer u; ge zult er geen spijt
van hebben.
De boulevard heeft op dat uur een ge
heel ander cachet dan 's middags. Veel
genoeglijker, veel huiselijker en vooral niet
minder interessant- Geen vrouwen?Ge
zult versteld staan van het eindeiooze gamma
van lieve, aardige, frissche, geestige snoet
jes. En niet alleen „midinettes", neen, vrou
wen van de wereld, élégantes, winkelende
huismoedertjes, wandelende jongedames
en dan nog zooveel van het aantrekkelijke
slag, dat niet is thnis te brengen. En dat
men toch zoo graag thuisbrengen wou.
's Middags biedt de boulevard, meer het
gewoel der metropolis: kantoormeasclien,
handelslui en artiaten, die na een meer of
minder geslaagde dagtaak hun aperitif gaan
nemen voor een der café's; juffertjes voor
wie eerst nu „de dag" begint; vreemde
lingen, moe van het sight-seeing; schooiers
op zoek naar sigaretten-peukjes; aristos op
weg naar hun club; conferenciers en dépu-
tés, skatmgrinkers en tangoers, blankmui
len en oude snoepers, gouvernante- en enlre-
metteuses, heel de cosmopo! tische rammel-
zoo, die men op dit uur in de hartaderen
van elke wereldstad aantreft, en die in
Parijs alleen maar wat extravagante!1, wat
groütscber van proporties en wat wijd-
echer van uitersten en contrasten is dan
ergens anders.
Doch 's morgens voor twaalf heeft de
boulevard een gansch apart aanzien; het
is of men er dan de „vernissage" ran het
middaguur viert. Dan is er niet de zenuw
achtige jacht naar geld en genot, dan is
er do wei-overwogen, rustige genieting
zelve en het kalme winkelen ra flaneeren
ran gerangeerd-leveode, gezonde menschen.
Aardig is het, de agglomeratie van aller
lei menschen gade te slaan in een wereld
stad ais deze, hij het minste, dat er op_
straat te doen is. Wij in Holland zijn be^
faamd voor onze volksoploopon-om-niets,
zuil ge zeggen. Jawel, maar in Parjjs 19
het minstens even erg. De Parijzenaar sluit
zich bij een relletje aan uit nieuwsgie
righeid zooals een kind de hand, weike
liet geleidt naar een poppenkast trekt. Hij
is kinderlijk nieuwsgierig eerst nanr
wat er gebeurt en dan naar hoe het zal
afloopcn.
Men zou zoo zeggon: een Parjjzenaar moet
dan toch wel blasé zijn van gestruikelde
paarden, exotisch gekleede menschen, afge
waaide hoeden, ieeggeloopen banden, vonken-
weigerende bougies, uitverkoopende winkels,
gebroken ruiteu en andere alledaagsche ge
beurlijkheden (dronken lui mag ik niot erbij
opnoemen, want die ziet men hier niet).
Hij. die alles wat de wereld aan beroemd
heid en schoonheid bezit, zag op zrjn bou
levards; hij die de eerste vliegmachines
nastaarde; hg die de autobandieten door
de straten zag schieten.' Men zou zeggen:
hg mag nu toch wei een beetje blasé zgn:
Maai mis hoor.' Als van een groot kind
(rekt zgn hart naar het kinderlgk avon
tuur.
Golgk gezegd, ik was een oogenblikje voor
een der groote café's gaan zitten om
weer wat bij te komen. Van alles wordt u
daar te koop aangeboden: platte-gronden
der stad, Oosterselie tapijten, trekkingsljjs-
ten dei Panama-loten, briefkaarten met luch
tig gekleede juffrouwen, oude jaargangen
van de „Asaiette au Beurre", aquarellen inn
verschillende stadsgezichten (werkelgk met
smaak en kunstvaardigheid gedaan), liet
„•Journal des Jeunes Filles il mariar" en
verschillende amusante articles de Paris.
Tot deze laatste behoort oen miniatuur
fox-liondje, van gedrukt katoen. Eigenlgk
is het geen hondje, doch alleen een holle
kop en een soort van hansopje daaraan.
Men steekt de linkerhand in het hansopje,
de middenvingers in den kop, den duim eu
de pink in de voorpootjes, en als men
het dan zoo in den rechterarm legt, kan
men met eenigo oefening er op bedrie
glijke wgze het voorkomen van een levend
hondje, enkele centimeters groot, aan geven.
Om de aardigheid te volmaken, krggt men
er nog een instrumentje bij, dat. liet blaffen
nabootst.
Het artikel is niet nieuw, ik zag het hier
af een jaar of vgrtien geleden. Doch liet
is, als zoovele van dat soort, verbazend
aardig; en voorat onder de vreemdelingen
verheugt het zich in een blgvend succes.
"-Voor liet café waar ik zat, kocht een
jongmeisje zoo'n hondje. Doch zij kon er
maar niet mee overweg, en hoewel de
koopman met een werkelijk goedig geduld
haar brj herhaling wees, hoe ze haar vin
gers er in moest steken, was ze zeker vijf
minuten Jang op allerlei potsierlijke manie
ren ennee bezig. 2e lachte van verlegen
heid. zoo onbeholpen ais ze zich zag en
zoo onbescheiden ais ze beslag legde op.
den tijd van den koopman.
Een straat-avontuurtje overigens van niets,
nietwaar?
Maar zie nu de nieuwsgierigheid van de
Parrjsche menigte. In een minimum van tijd
hadden tien, twintig menschen van allerlei
rang en soort zich om het terras geschaard.
En dat was geen nieuwsgierigheid alleen.
Immers dan was ieder doorgeioopen, zoo-
dra hij gezien had wat er re doen v.as.
Neen, men blc-ek, een kinderlijk behagen
scheppend 111 dit toch zoo absoluut onschul
dige tooneeitje._
Zoo zijn de Parjjzenaars groote kin
deren m den gronï
LEO FAUST."
DE ALGEMEENE TOESTAND.
Nadait het gisteren nog erg zenuwachtig
was toegegaan in parlementaire kringen
is ten slotte de tijd drong immers, toch een
ministerie gevormd. Strescmann moest
zich terugtrekken, daar in zijn partij de
Duitsche Volkspartij, maar een kleine min
derheid hem stemmen wilde bij het aan
vaarden van hot ultimatum. Waar centrum
en mee-rderheidssociaJistcn bcido onvoor
waardelijk op aannc-men mocet het wel
uitloopenop eein nieuwe combinatie
van deze beide groepen, aangevuld met de
demooratie hoewel deze nog al sterk ver
deeld waren. Deze teT-groepeering dor
oude coalitie die ooi het vredesverdrag
van Versailles accepteerde, lukto ton slotte
cn volgend ministerie word door Width
minister van financiën in het- kabinet
Fohrcnbach in elkaar gezot:
Rijkskanselier, tijdelijk belast met bui-
Ic-nlandsohe zaken, Wirth
ucc-kaasolioi on financiën, Bauer;
binnonlandsohü zaken, Gradnauer;
economische zaken, R. Schmidt;
justitie. Schilfer;
leger, Gessier;
post Giesberg; -
verkeer, Grimer
arbeid, Braun
voeding, He»rmes.
Dr. Wirth, Giosb&rs, Braun on Hormes
beboeren tot het oentrum. Bauer, ff rad-
nauer en Robert Schmidt tot de soc.-dem.,
Schiffer en Gessde-r tot do domoorat-en,
Gröner is partijloos, doch staat dicht bij de
democraten.
Do portefeuille vam bn itealandsohe za
ken moet nu nog bezet' worden, ilcn n,jeM
daarvoor dr. Rosen en von Bergen.
Aannemen was daadmee verzekerd n
ging het niet van harte. In een motie 'v«
soc.-dem. Pojksdagfractie en partij;-,.;,,
wordt o. m. toch b.v. gezegd: „Do aaont.
ming van het ultimatum heeft slechts
eenig nut en de bezetting van het Roet!
gebied is slechts dan te voorkomen, w»t.
peer do Beiersohe rogeering zonder voer,
behoud verklaart, dat zij de burgerwoci.
ten vóér 30 Mei zal ontwapenen en ont-
binden.
De oisohen der entente zijn in etoij;
met hot vredesverdrag, zij gaan Duiteol
land'6 draagkracht ver-re te boven en
pen ons tot scherpe protesten, maar ondvr
dein druk der bedreiging met militair g,
weid verklaren de partij en de groept
zich bereid, cike ernstige poging tot uit
voering van de Londensohc financieel,
eischen t-e steunen. De vervulling van het
ultimatum hangt in de eerste plaats af va»,
de offervaardigheid der bourgeoisie, wclk6
vooral de verantwoorde!-ikheid drnajn
voor de toekomst."
Etnmaai het ministerie gc-reel, is gisttr-
avond om 9 uur direct een Rijksdagzitting
gebonden, die veel belangstelling trok. Cs
vertegenwoordigers der mogendheden war«
ook aiie aanwezig.
Wirtb hield een rede;, waarin hij q.m,
zeide:
„Er blijft ons niets anders over dan aas
taarding of verwerping van het ultimatum
Een „ja" beteckent, dat wij ons bereid ver
kiaren, da zware financieele lasten, die og
ons gelegd worden, in vrijen arbeid te dra
gen. Een „neen" beteekent, het ingrijpen
in onzo economie en slavenarbeid onder
vreemde bajonetten.
Voor ons slaat meer dan het gemis aan
melk en brood op het spel. Het geldt
hier de toekomst van ons vaderland, het
bestaan van het rijk en zijn eenheid. Daar
om verklaart hierbij de Duitscbe rege
ring het ultimatum te zuilen aanvaarden
om de gevolgen van een weigering te voor
komen.
Door de aanneming van liet ultimatum
doen wij het gevaar van een dreigende
bezetting van het Roergebied verdwjjnen. De
vrees, dat een zoodanige bezetting toen
nog altijd zal kunnen plaats vinden, vindt
in den tekst van het ultimatum geen steun
Volgens dien tekst toch zullen, in geval var
een aanneming, de geallieerde» afstan
doen van de sancties, in het bijzonder wat
betreft de bezetting van liet Roergebied
Op dezen grond hebben wij dan ook tot
aarmeming besloten.
Dat wij bij deze moeilijke beslissing oc
den blik naar Cpptr-Silezië wenden, behoeft
wel geen nader betoog. Datgene, waarop
het thans aankomt, is, dat de geallieerde
de van Poolsche zijde gedane pogingen
0111 het vredesverdrag op hun manier uit te
leggen, zullen tegen gaan. Zij zullen zulk
niet mogen dulden, wanneer wij ons ver
binden, zulke gigantische lasten op ons
zullen nemen."
En de Rijksdag keurde ten slotte deze
houding goed met 221 tegen 175 stemmen
en één onthouding.
Voor stemden het centrum, de soc.-dem,
en de onafhankelijkere de helft van de de
mocraten en eenige leden van de Duitrche
Volkspartij.
De uitsiag dezer stemming werd door de
rechterzijde met geroep van „foei!" ont
vangen.
Kort na halféén werd de zitting ge
sloten. 1
Dnitschlamt aanvaardt*bet ultimatum van
Lenden-
Protesten van enkele zijden uit de industrie
hebben dus niet gebaat.
Een heele verlichting zal door deze be
slissing over Europa gaan behalve mis
schien in Frankrijk, waar met verbeten woedt
enkele leringen reeds zagen aankomen, dat
de bezetting van het Roergebied wederom
den Franschen zou ontgaan. Zelfs gaan et
al stemmen op, die nu Briand's dagen ató
premier geteld achten!
Enfin, al zij dit zoo, beter een Fransen:
kabinetscrisis dan wat zou zijn voortge
vloeid uit een bezetting van bet Roergebied,
die o.i. vooreerst nu is afgewend. Evenwel is
alle gevaar in de naaste toekomst nog niet
afgewend. Aan Fransche zrjde huldigt mea
immera de meening, dat bij de minste te
kortkoming toch nog daartoe moet worden
overgegaan en of Beieren voor 30 Mei out-
pend za! hebben
En Frankrijk heeft de kosten van moMi-
loeren der lichting 1919!
Zeer juist is ongetwijfeld, we wezen daar
gisteren ieeds op, dat de entente zedelijk
verplicht is voor Duitschland in de bres to
springen in Opper-Silezië. In Engeland on
Italië voelt men dat, maar de Franschen
gaan voort Korfanty's streven zijdelings to
steunen, daarover laten de berichten vau
diverse correspondenten in Opper-Silezié,
zelfs van Engelsche bladen, geen twijfel.
Voor zjjn heengaan heeft Simons deu
Italiaanschen ^gezant te Berlijn nog dank
betuigd voor de houding der Italiaansclto
troepen en in denzelfden geest is in den
Pruisischen Landdag gesproken.
Wat de situatie iu liet betwiste gebiw
zelf betreft, de Polen hebben het gewichtige
spoGiwegkuoc-ppunt Kandrzin genomen. W
hebben hierbij een pantsertrein en een tal
rijke artDlerie gebruikt. De inneming v®
dit spoorwegcentrum gelukte hun slecnb
na hevigen tegenstand van Italianen en Duit
scliers. Het geregelde verkeer lusschen 0p-_
pelu en het nijverheidsdistrict is hierdo-
cr-mogelijk geworden. Ook bij Czerwion1
hebben zich verwoede gevechten o"1*1";'
keld!, waarbij de Italiaansche troepen 30 do
den en 40 gewonden te betreuren haoaeu-
Ook verloren zij 15 man aan gevangoeo-
In de omstreken van Hindenburg werVt
wederom Hallersoldaten in uniform en vo
1 aorlogsnitrusting opgemerkt. Uit Katto -
wordt bericht dat duizenden soldaten
Haller naai Opper-Silezië oprukkere
troepen zijn voorzien van een talrfjx-
tilierie. yia.
Volgens een bericht 111 de „Berli"0
am Mittag", is het tusachen de ®intet
de intergeallieerde commissie te '-Pm
