Het rotstuintje.
Stouterd voor dezen keer dan!
Anecdotes.
Correspondentie.
door HERMANttA.
Poesje, cle ramen bij buurvrouw staan open,
Zeg, komt die schelvi.sehkop daar
soms vandaan
Bon jij er zoo maar naai' binnen geslopen
En zoo ondeugend aan 't stelen gegaan
Nee, poeeenkind, ik wil niets van je weten,
Of je nu kopjes geeft, vriend'lijlc miauwt,
Je krijgt bier binnen genoeg om te eten,
Nee poes, de vrouw vindt je
vreeselijk stout.
Maar daar komt. Benny, die aait met
zijn handje
Poes over 't velletje, Mam, hij is klein
Wees niet. meer kwaad, hè toe geef
hem geen standje.
Poes, zal jij voortaan zoo stout niet
meer zijn
Hou je van visch? Ja, nu zit je te beven,
Spijt het je werkelijk, zegt 'fc
Moeder dan gauw.
Mag bij u soms ook een klein zoentje
geven,
Net als ik doe, als heb erg berouw'?
Kijk, daar staat Benny met Poes 111
zijn armen,
Toe dan, miauw dan: ,,ik doe het
nooit weert''
Ditmaal toont Moedertje toch nog
erbarmen,
Maar Poe.?, pas op voor een
anderen keer!
TOUÜS SALOMONS.
Ingezonden door W. Louwrier.
Schoenmaker K. A. Pot had een vereer
opgedragen een uithangbord voor hem te
maken met het opschrift: Hier maakt men
schoenen en laarzen. K. A. Pot. En wat
stond er toen het uithangbord klaar waa?
Er stond: Hier maakt men schoenen en
laarzen kapot
Ingezonden door Gerard Sierat
Meester: „Jan. wat krijg je ale je
S70 x 15 X 80 X 109 x 57 vermenig
vuldigt?
Jan: „Hoofdpijn, meester."
Ingezonden door Willy Kriek.
'A (bekend als opsnijder): „0, ik beb zulke
goede oogen. ik zie daar een vlieg op bet
haantje van den toren zitten."
B.: „Werkelijk, je hebt gelijk, Ik zie dat
ze gaapt en een holle kies heeft!"
'Ad waren de prijsraadsels ditmaal vee!
moeilijker, ik beb toch vèel goede oplossin
gen van jullie gekregen- Het was jammer,
dat sommigen niet goed hadden begrepen van
bet prijsraadsel der kleineren, dat de twee
eerste lettergrepen aan elkaar gelijk moes
ten zijn en dus op beel iets anders liun best
hebben gedaan, en mij b-v. 50 woorden zon
den, die allen met onder of boven begonnen,
maar bet moest zijn zooals: papa, komkom
mer enz- De prijzen zijn weer door loting toe
bedeeld» de 4 gelukkigen vinden bun naam
vermeld. Voor afwisseling ditmaal eens raad
sels niet door jullie zelï ingezonden, dat. ge
beurt de volgende keer woer, want ik heb
er nog stapele liggen en die geschikt zijn,
krijgen heusek eenmaal een beurt-
Nu eens oven een antwoordje op enkele
vragen- Waar ik woon? Den Haag, Dunkler-
straat no. 73- Mijn .portret in de kindercou
rant plaatsen? Dat kan ik housch niet doen,
ik kan -mij zelf niet uitteekenen Ik vind bij
zonder aardig dat juldie aan mij schrijvende,
je een voorstelling van mij maakt en nu
I graag wilt weten of die voostelling goed as.
Het gaat mij net. zoo over velen/ die ik al
góed leer kennen uit de wekelijkseke brief
jes, maak ik mij ook een voorstelling en ik
verzeker jullie, als ik weer eens in Leiden
kom, dat. ik dan op straat en in trams ieder
kind er op aan kijken zal, denkende „zou
die ook tot mijn raadsel'jeugd bekooren
Ja, de schrijver van: „Herinneringen van
den ouden tolbaas"' is ook mijn vader,
*1 Was heel vroeg in 't voorjaar, ja *t
zag er buiten meer nog uit naar winter,
want de boomen waren kaal en de bloem
pjes bleven zich nog schuil houden.
Toch had Felix al korte kousjes aan;
stilletjes had hij ze uit de kafit gehaald
en was er, zonder dat Mama of Juf 't ge
zien hadden, mee weggeglipt. Wiesje daar
entegen droeg haar winterpantoffeUjes en
wollen muts nog; ook had ze haar jasje
met bont. aan. Nu, dat kon ook best, 't
was er frisch genoeg voor.
Evenals Felix had Wiesje echter took
ook ?t voorjaar in 't hoofd. Ze had plan
baar tuintje -aan te leggen en wel op oen
heel bijzondere manier een rotstuin zou
't worden, niets meer of minder dan dat.
Op den achterweg, buiten hun tuin,
lage groote brokken steen. Die wou ze
kapot hakken. Een heele onderneming
voor zoo'n klein ding, hè?
Met een croquethamer, waar oen stukje
af was, ging ze wezenlijk dapper aan den
Vergeet-mij-nïetjes, wit en blauw
en madeliefjes, rood) van kleur
daarbij viooltjes in het groen,
ik meen die kleintjes, zoet vim geur
Ook kamperfoelie w&e geplant
en klimop, ja, dat stond wét fijn'!
Eens zei Mamahet lijkt heuseh wel
of wij bier in de Alpen rijn
Donken jullie er toch vooral aan 'dat de
brieven goed bijtijds bezorgd worden, want
iedere week ontvang ik nog brieven, die ik
eigenlijk al de vorige week had moeten heb
ben, dus dan komen zc niet ineer in aanmer
king dat is toch jammer van het werk dat
je deed- Verhaaltjes of versjes door jullie
z.eüf gemaakt, mag je mij wel zenden, mits
'7X3 niet te lang zijn en als ik bet dan heel
geschikt vind, dan wil ik het wel aan de Re
dactie zenden. En nu raad ik jullie nog eens
in je eigen belang aan, zet toch yoot»1 je
naam op het briefje. Ik heb ditmaal twee
briefjes zonder naam ontvangen, dus die
namen staan niet vermeld bij de goede op
lossers- Ook wordt mij nog gevraagd of ik'
een dochter 'ben van ds- Koop mans van Boe-
keren- Ja, de jongste dochter cm mijn vader
was van 1S621896 predikant te Leiden- Op
het verzoek ofn schuilnamen te mogen ge
bruiken, -moet ik evenals in het eerste num
mer weigerend antwoorden, we doen alles
onder onzen eigen naam, dat ig toch immers
veel aardiger-
gang, terwijl Felix v»t de kleine «teoimd
die er ve-repreid lage®, fn rijc kieltje bij
eenzocht
Gelukkig sag de tuinman, die in óm
tuin bezig was, welk gevaarlijk werkje
Wies deed. Hoe licht toah zou zij bierbij
wat in 't oog kunnen krijgen. Hij nam
haar gauw den hamer af en beloofde asa
prachtige rotspartij voor haar te zullen
aanleggen zij moest dit maar eens aan
hem overlaten.
Golukkig was Wiesje een gehoowaan*
kind ook hield ze veel van Toon en ver
trouwde er vast op, dat hij wel alles kon.
Samen met Felix ging zij toen dien grood
omspitten, waar de rotsen moesten komen.
Zoo gauw Toon er den tijd voor had,
deed hij, wat hij beloofd had.
Wat werd dat een mooi tuintje, toen er
later in den Hjd een verscheidenheid va»
bloemen en slingerplanten tuaaoben m
over de steenen groeiden!
D&t was me iets voor Wie»! a» tr i neg
haar allerkleinste poppen schaar
on nam ook Felix* beestjes me©
die pasten jnlst goed bij elkaar.
De poppen waren *t herderavoftt
rij klommen op de rotsen road,
totdat er één gelukkig waa.
en het verdwaalde geitje woi
Ik heb1 wel eens even 'gelachen bij vols ver
zuchtingen, Jat ik het jullie ditaraat vee!
moeilijker had gemaakt, maar de groot»
massa's brieven bewezen mij, dat juffie goef
hebt nagedacht en misschien je ook wel eena
hebt laten helpen Ja, dat kan ik heuseh
niet oontroleeren. Een andere maal is het
weer eens -gemakkelijker. Ik groet ai
vriendjes en vriendinnetjes-
Mej- 'A- KOOPMANS VAN BOEKEREN-
Oplossingen der Raadsels uit het yerlgv
nummer-
Prijsraadsel voor grootere».
Werken en denken en leeren ia leven
Wie hier niet werkt, is pijn plekjen op aard
Wie daar niet denkt, isi het leven nieb waard
En om te leeren, is leven gegeven.
Raadsels voor grooieren.
1. HuisvlijttentoonsteUing, vlijtig,
lente, hoi.
Ja, ja', èr werd wèt ocht gespeeld,
opnieuw weer eiken mooien dag
en wie voorbij kwam zei het graag,
dat nergens je zóó'n tuintje zag!
