fzGt Ï3470 LEiDSCH DAGBLAD Dinsdag 1 Juni Tweede Blad. Anno 192$.- BINNENLAND. Regeerinasmeol. j),, Minister van Landbouw lueft be- onld, dat voor 100 K.G. li-bons zal wor den 'verstrekt, 67 K.G. Ilcgeeringsmeel. n.v,, w'jz'ging treedt met 6 Juni a.s. in werking en zal voor het eerst van toe- «sing gijn oo de broodkaartenbons, ge kerkt 139ste tijdvak Nederland en België. België heeft het masker afgeworpen. Er- tótd wordt immers, de telegrammen neb ben het gisteren reeds kort aangegeven, dat de Wiel togen maar een gezocht punt vormen om het ontwerp-verdiag met ons jjHd niet te teeltenen. En wanneer men onderstaande uitvo:r ge verklaring van mi- liistei Renkin heeft gekzen, dan zal tevens il'ïe twijfel z in verdwenen, dat België spyca- |5er( op hulp van zrjn oorlogsbonagtnooten, Bet nauie Frankrijk. Hy zei dan: ,Tcen het verdrag van 1839 werd ont- ïorpen ging het tegen Frankrjjk. Thans Kbter moeten er velligh'eidsmaairegelen te gen Duitschland worden ge-nomen. L'e door gang aan de Maas racet worden gesloten of men moet op zijn verdediging kunnen rekenen. In 1839 is ons een provincie orr- bomen, welker bezit voor ons noodzakelijk is ter beveiliging van onze grens. Indien men ons deze provincie teruggeeft ter wille ran de Europeïsche veiligheid, za! uvsn .Ne derland een comp:-n3at'e rao.tJn geven. Als ncu ze ons niet teruggeeft, mo';t er een middel worden gevonden om ons tegen een hernieuwd offensief van Duitschland te be veiligen. Den Ssten Maart 1919 besloot de Op perste Raad eenstemmig, dat het verdrag vati 1839 moest worden herzien en dat net joei vato deze herziening zoowel voor Bel gië 3is voor den a'gemeenen vrede was, de gevaren en inconveniënten, die uit dit ver drag voortvloeiden, uit den weg «e ruimen. Deze herziening is uitgeloopen op lw>ee cictwerp-verdragen, waarven het een e va-:t- ïtelt, dat wij hiet langer neutraal zjjn, en waarvan het andere op, een naar mijn mee tdag onvoldoende wijze de kwestie van dé Schelde en van de kanalen regelt. Het dient te worden geconstateerd, dat deze ontwerp-verdragen voor ons gem en- Leleïi waarborg bevatten tegen een herhaling ■vaïi den aanval van 1914, dal zij onze grens openlaten voor een eventueelen inval van Ëiiitschlaud, dat zy zoomin voor België als jroor dén algemeenen vrede de gevaren en mconveniënten, die uit het verdrag van 1839 voortvloeien, uit den weg hebben garu'md, dal de voorwaarden, welke wij herhaalde lijk onmisbaar hebben genoemd, niet in ver vulling zijn gegaan, dat het besluit van den Oppersten Raad van 8 Maart 1919 op niets is uitgeloopen. Daarom heb ik in den ministerraad tegen goedkeuring van deze verdragen gestemd. Na vier jaar van lijden en van heldhaftige opofferingen moet België zich geen vrsde als van een overwonnen staat, laten op dringen, een vrede, waarbij Duitschland zich, ondanks zijn oorlog, de voordeelen voorbehoudt, welke het zich had verzekerd in 1815 en 1839, om een eventueelen inval op ons grondgebied te vergemakkelijken. Men kan niet genoeg herhalen, dat de toegangspoorten van ons land voor Duitsch- laiid geopend blijven. De verbonden on mi litaire overeenkomsten met Frankrijk -en Engeland kunnen een middel opleveren om ons te dekken, maar zullen zij werkelijk heid worden, en onder welke omstandighe den? Wij weten het nog niet. Kort geleden zette Winston Churchill in het Lagerhuis uiteen, dat Engeland niets te vreszen had van ceD toekomstigen oorlog. Maar wij, die de eersten zijn, welks aan zulk een inval zouden zijn blootgesteld, wat zou er rata ons worden gedurende de -erste achttien maanden? Wjj zouden opnieuw ver drukt, o'nder den voet geloopan on uitge plunderd worden. Wij zouden de verschrik kingen van de verwoesfngen, fusillades en deportaties zieta terugkeeren. Onze zonen zijn niet gestorven, opdat wjj opnieuw aan zulke gevareto zouden worden blootgesteld öi België heeft het recht een anderen afloop ll« verwachten van dezen oorlog, welke ge voerd is voor de zege va'n net recht. Öp dit punt moet de wil van het land onverzettelijk blyveö. Het i3 niet voldoende, «lat nur de gcwcoste de openbare meening achteraf de daden van de vertegenwoordigers van Bri- g»ë critiseert. Zij heeft den plicht, de regee- ring te steunen, door te toonen, .lat zij bc- latog stelt in de levensvoorwaarden van net land. De aanspraken van Nederland op de soe vereiniteit over de Wielingen aebbaa geleid tot de scorsing van de onderhandelingen. Dit is een gelukkige omstandigheid, welks wy dienen te gebruiken om voor Beig.e gun stiger voorwaarden te verkrijgen ..aa het ontwerp-verdrag bevat." Erg ongerust behoeven wjj <>n3 nog niet tc maken over den gang van zaken. Vonr- foopig weigeren we toch aan te nemen, vooral waar het gezond verstand n inge land en Italië speciaal steeds moer ^rig- keerl, dat een ganslag op ons grondgebied za! worden toegelaten. O. i. speelt België voor de tweede maal een verloren spel, wanneer uit ons rand opnieuw het krachtig verzet blijkt, zooals dat reeds vroeger is gedemonstreerd en dat het daaraan niet za! haperen, danrhAn twyfelen we niet. Nogmaals, wil België niet teekenen een verdrag, zooals dat te zijnen gunste, net in ons voordeel, is gewyzigd, hot moet dat zelf weten, ons kan het onverschillig later.. Het is waar, dat minister Iienk.n niet namens het Belgische kabinet sprak, maar zyn collega Destrée denkt er al precbs ee'nder over en zoo zul'.en ar wel meer zjjn. Als in meerderheid het Belgische kabinet echter wjjzer is tant mieuxi De gewezen Duitsche kroonprins. Op de vragen van het Tweede-Kamarlid dein heer Schaper betreffende de kosten van inrichting van liet verblijf van den voormaligeln Duitschen kro.onpr ns, heeft de Minister van Binnenlandsrhe Zaken geant woord: De vraag of bjj de inrichting van de woning van den ex-kroonprins op intvangst van gasten is gerekend, kon natuurlijk niet anders worden opgevat dan doelende op d? inrichting van e?n speciaal verblijf voor de öntvangst van gasten. Wel verre, dat zoodanig verblijf zou zjjn ingericht, moest, toen de ex-kroonprinses baar echtge'noot kwam bezoeken, de een'ge beschikbare kamer, welke wordt ingenomen door do'n Duitschen officier, die steeds aan wezig js, voor haar worden bestemd. De kinderen moesten zelfs eld?rs onder dak vcrdeln gebracht. Inderdaad zjjn toen voor de inrichting van de kamer eenige kosten gï- maakr, maar ten deele is de stoffering ge schied door in bruikleen gegeven zaken. Het spreekt vanzelf, dat als aan ieman.l een gedwongen verblijf wordt aangewezen, de lcosteh daarvan niet voor zjjn rekening komen. Eerste Zomcrconferentic van den V. C. J. B. Van Zaterdagmiddag 22 tol Dinsdagmiddag 25 Mei vond plaats in het mooi gelegen Bonds- huis van den Ned. Protestantenbond bij Soes- terberg de Eerste Zomcrconferentic van den 7 November 1919 opgerichten Vrijz. Christ. Jongeren-Bond, onder leiding van den Bonds voorzitter, ds. L. J. van Holk, Rem. pred. te Schoonhoven. Na opening door den voorzitter, waarbij hij de pl.m. 95 dcelnemenden, uit vele plaatsen des lands saamgekomen, woes op de grooto kracht, die van zulk een conferentie kan en moet uil gaan voor het dagelijksch leven, hield den Za terdagavond voor Pinksteren dr. J. C. A. Feller voor velen nieuwe lijnen wist aan te geven, een lezing over: „Het Geweten", waarin hij Den volgenden morgen sprak niej. v. d. WerH een wijdingswoord, dat door het diep religieus gevoel, dat er uit sprak, op allen diepen indruk maakte. Hierdoor ïeeds was de juiste stemming vorkregen om te luisteren, naar hetgeen prof. R. Casimir de jongeren te vertellen had, toen hij hen dien morgen sprak over dat, wat zij te verrichten hadden in de Maatschappij. Na dezo woorden, op zoo treffend eenvoudige wijze uit gesproken, volgde een vruchtbare nabespreking, welke zoo juist diende, om de conferentiegan gers nader tot elkaar le brengen. Op den Zondagmiddag, die bestemd was voor ontspanning, volgde des avonds een inleiding van mej. N. van 't Sont, wier woorden, uitgo- sprokon in de heerlijko avonduatuur, ccn aau- gcnaino nabespreking verwekten. Pinkster- maandagmorgen hield prof. dr. G. J. Heering een gloedvollcn preek naar aanleiding van de bekondo tekst: „Waar de Gceet des Heercn is, daar is do. Vrijhoid". Terwijl de middag wederom met boseh- en heidewandelingen werd doorgebracht, hield des avonds de heer H. van Ewijck een besproking over het zoo lecre jeugdwerk van Frederik van Eeden: „De kleine Johannes". Den laalsten morgen van het heerlijk samen zijn sprak Ds. R. Micdema een diepgevoeld wij dingswoord waarna Ds. Gorter ceu lezing hield, welke tot onderwerp had: „Christendom en Wereld". Heel sterk dcod deze spreker uitko men het conflict, dat bestond tussebcn hel eer ste en laatste woord van zijn onderworp en groot was de behoefte hij velen om dit ook door hen gevoelde conflict tot oplossiDg to brengen, wal speciaal hij de nabespreking tot uiting kwam. Des middags eindigde de conferentie vol gens veien vod te spoedig en was het aan den conferentieleider, om het sluitings woord uit te spreken. In vurigo bewoordingen schetste hij het schoone en heerlijke, dat deze dagen gegeven hadden, bracht in herinnering de met zooveel overtuiging gehouden lezingen, afgewisseld door de vroolijke maaltijden en pret tige wandeltochten. Vooral echter deed hij naar voren komen, lioe niet de lozingen, cn niet de nabesprekingen, maar de oogenblikken, waarop men, ia boscli of op de heido, in vertrouwelijke gesprekken eikaars moeilijkheden trachtte lo doorvoelen en te verzachten door van eigen in- norlijken Tijkdom anderen af te staan, do hoog tepunten der conferentie waren geweest, Dank baarheid zou de harten der deelnomenden ver vullenaldus spr. maar bij dankbaarheid alleen mocht men niet blijven; allen hier aan wezig, moesten toonen in het gewone leven van eiken dag, waarin zij zoo straks zouden terug- koeren, dat zij dezo conferentie hadden meege maakt. Dal men dit wilde, kon 'men opmaken uit hol enthusiast gezongen slotlied, waarna de conferentiegangers uiteengingen. UIT BE OMSTREKEN ALKEMADE. Gemeenteraad. Voorzitterwethouder Broekhuizen. Te genwoordig alle leden. De vergadering wordt met gebed geopend. Goedgekeurd en vastgesteld worden de notulen van IC en 30 April. Ingekomen1. Een dankbetuiging aan B. en W. van den heer D. Klees, hoofd der school te Kaag, voor cIp medewerking, welke hij van hen mocht ondervinden, bij de uitbetaling van het licm nog verschul digde 2. een circulaire van den Volks- zangbond om een comité op te richten voor htt zingen van nationale liedereD, om op 8 Juli a.s. een liederenzang té houden, daarvoor in den middag van dien dag aan de openb. scholen vacantie te geven cn bijzondere schoolbesturen te verzoeken om hetzelfde te doen en, zooncodig aan dat plaatselijke comité een beseheiden bij drage te verleenen. Op voorstel van den heer De Koning werd besloten aan de hoof den van scholen in de verschillende onder dealen der gemeenten, lie verzoeken een dergelijk comité op te richten. 3. Een verzoek van den Bond van Ge meente-ambtenaren, om de pensioenen van gepensioneerde ambtenaren der gemeente te verhoogen. Gesteld in handen van B. en W. '1. Een verzoek van de plaatselijke af- dceling ,,De Hanze om een subsidie van f 165.65 werd ingewilligd. Inmiddels was de lieer Van der Bijl, in genieur van den Haarlemmermeerpolder- polder ter vergadering gekomen, die punf III der agendaBrug over de ringvaart bij Nieuwewetering zou toelichten. De heer Van der Bijl begon met te zeg gen. dat hij aan een ophaalbrug de voor keur zou geven boven een draaibrug. Voor eerst zou dat aannemelijk minder kosten, maar ook zou de doorvaart wijdte grooter worden en voor kleine schuiten cn pramen het niet noodig zijn, dat do brug geopend werd Een fraaie, uitvoerige teekening werd overgelegd en bekeken. Gevraagd naar de kosten gaf de heer ingenieur te kennen nog niet een berekening gemaakt to hebben, wijl hem daarom niet gevraagd was, doch van meening was, dat een som van honderd duizend gulden er tocli wel mede gemoeid zou zijn. Besloten werd in principe tot den bouw van een ophaalbrug, om dan later het plan definitief vast te stellen. Intusschen zal aan de besturen van Haarlcmmormcor en van de provinciën Noord- en Zuid-Holland subsidie gevraagd worden. Electrificatie zal voorloopig niet worden toegepast. Wel zal worden geinfor- meerd naar cle mogelijkheid van electrische verlichting van De Kaag. 5. Vaststelling kohier schoolgeld Isté kwartaal op f 181.85. Goedgekeurd. 6. Vaststelling kohier Hoofdelijken Om slag 1920—1921. Het belastbaar inkomen wordt vastgesteld op f 1,812,890 en het per centage op vijf percent, zoodat de omslag zal bedragen f 82,144.50. Hierbij komt ook aan de orde de veelbe sproken foutieve navordering over 1817. Zooals bekend werd daarvoor gebruikt het kohier van dc Inkomstenbelasting 1916 en 1917 terwijl moest aangeslagen worden naar het kohier 19151916. Na was 1916 1917 voor dezo gemeente een zeer gunstig jaar geweest, zoodat er velen waren, die bij die navordering te veel hadden betaald. In de raadsvergadering van 13 Aug. 1919 was besloten om dat te veel betaalde in mindering te doen strekken van hun aan slag over 19201921. De lieer De Jong wil de weten of er ook cn, zoo ja, hoeveel per sonen waren die bij de toepassing van het kohier 19151916 zouden hebben moeten bijbetalen. Het bleken er manr een paar te wezen. De voorzitter leest een lange lijst van personen voor. cldo van de restitutie profiteeren zullen. Eén krijgt zelfs zijn go- heelen belasting terug Een kleinigheid van ruim f460 maar. Daar het laatste punt. der agenda in be sloten vergadering zal behandeld wonden, komt nu de rondvraag aan de orde. De heer De Jong vraagt, waarom er in de secretarie een hoek is afgeschoten voor iets, dat wel naar een spreekcel voor een telefoon gelijkt. Hij vindt het verbazend leelijk en ook buiten hot bestek. De voor zitter vindt liet ook niet mooi, maar de nouwbenoemde secretaris had een gelegen heid verzocht om alleen te kunnen werken en iemand te ontvangen, waarop de heer Do Jong antwoordlt, dat de ruimte dan te klein wordt en bovendien het hoog noodig was, dat de secretaris werkte te midden van. zijn personeel, dinar hij cinn het noodige toe zicht kon houden. De lieer Van Doorn wil voorstellen het gebouwtje maar weer af te breken, daar het leelijk en bovendien nutteloos is, De heer Verwey onderschrijft gaarne wat de heeren De- Jong en Van JDooren hebben gezegt. Hij voegt er nog aan toe, dat naar zijn meaning het budgetrecht van den Raad is aangetast; het is, naar zijn meening een aanranding van de positie van den Raad. Hij betreurt in hoogo mate, vat er ge schied is. Wethouder Strijk antwoordt, dat het is gebeurd op verzoek van den secreta ris, wier, men tor wille wenschte te zijn. De voorzitter gaat niet accoord roet wat ge zegd is over het beleid van B. en W. Ook de heer Strijk zou vel willen weten op welke wijze B en W. uitgaven hebben ge daan zonder goedkeuring van den Raad, uitgezonderd dan dat ingebouwde kamer tje. De heer Verwey doet nu het voorstel het gebouwtje weer af to breken. De voor zitter en de heer Strijk wenschen af te wachten tot do nieuwe burgemeester het gezien heeft en naar diens advies te han delen. De heer Verwey handhaaft, echter zijn voorstel, dat genoegzaam ondersteund wordt. In stemming gebracht wordt het aangenomen met zeven tegen vier stommen, die der heeren Broekhuizen, Strijk Los en Kokshoorn. Voor do behandeling van het laatste puntToeslag aan het Secretariepersonee! worden de deuren gesloten. Na heropening wordt medegedeeld, dat besloten is nog geen toeslag te geven, maar eerst af te wachten tot do nieuwe secretaris adviseert, dat het personeel c?ien toeslag heeft ver diend. Burgerlijke Stand. Omstreken. ZOETERWOUDE. Geboren: Cornelia Maria, D. van C, v. d. .leer en van O. M. Berg. Maria Elisabeth, D, van W. J. Onderwater en van ïh. M. de Boer. Maria Cutharina, D. van ?T. Öoyen- dyk en van S .van der Zwaan. Gehuwd: Wilhelmus Johannes van der Hoorn 3S j. en Apolonia Maria van der Poel 35 j. INGEZONDEN. (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie), Tc Water. De betrekkelijk vele ongevallen te water, met doodel«ken afloop, in de laatste jaren in Leiden voorgekomen, doou mij, als secretaris van den Nederlandsehen Bond tot hel Redden van Drenkelingen, de vraag stellen: „Wat hapert er toch, dat Leiden zoo weinig actief is, waar het geldt het redden van drenkelingen te bevorde- Leideu. de vermaarde stad vau kunsten en wetenschappen, met zijn frissche, kloeke jonge lingschap, zijn alom bekende „Lcidsche Zwera- clab" staat bij veel sleden in ons land achter in zijn zorg voor drenkelingen. Toen enkele jaren geleden de dappere Indi sche student Rijkers, (hulde aan zijn nage dachtenis!) het leven liet hij een poging een. medemensch te redden, laaide hoog op de vlam van menschenliefde en werden pogingen in het werk gesteld, om tc komen tot oprichting eener reddingsbrigade voor drenkelingeu. Gemis aan samenwerking is, meen ik, oor zaak, *dat dc goed bedoelde pogingen schipbreuk leden; mogelijk bestaat nóg de Lcidsche Red dingsbrigade? Kan haar krachtig leven inge blazen worden? Ik hoop het van gnnscher harte; zij was van goeden- wille. Komt, slaat de handen ineen en noemt het initiatief tot handeion in de gcwonsohlo rich ting. Waar een wil is, is ook een wogl De Nodorlaudsehc Bond tot hot Redden van Drenkelingen wil gaarne do bohulpznmo hand bieden en verklaart zicli volgaarne bereid alle -gowonsohto inlichtingen te verschaffen Wie uwer neemt hot initiatief? A. J. MEYERrNK, Boer. Ned. Bond t.li. Roddcn van Dron-kolingen Haarlem, Kleino Houtweg 2r„ tel, 2500. (Even dezo aanmerking: De Lcidsche Red dingsbrigade ba-taat en werkt, workl good zelfs. Maar als er zijn, die haar reddingslijnon uit de -kastjes stolen, wordt banr liet wc-rk zoor moei lijk gemaakt. Red. „L. D.") Nogmaals Dierenmishandeling. In aansluiting op hefc ingezonden ftbuk in Dw blad van 29 dezor, verzoek ik U, Mijnheer Redacteur, beleefd opneming van het volgende Ergerlijke wijze van dierenmishandeling vindt schier dagelijks plaate op het niet public-kvrije emplacement van de Holl. Spoorweg-Maatschappij (vrachtgoed) bij tïé in- en uitlading van vee. Een leger „dieren- 1 eiders", gewapend met knuppels, latten, waarin omgeslagen spijkers, etc. en geest driftige gezichten, wachten de aanstonds arriveerende onschuldige beesten op. Nau welijks zijn dcje aangekomen of liet spel neemt, een aanvang. „De leiders", die soma vier a vijf stuks vee, zelfs ook wel dat aan tal stieren, aan oen touw hebben, bcworken de dieren, onder een van angst getuigend geschreeuw, op neusbeen, ooron en, schrik niet lezer, bij voorkeur op dé oogen, als- zijnde de gevoeligste plaatsen. De drijvers beuken op het achterlijf, porren in de zachte cteelen enz. wat tot resultaat heeft dat dfe onschuldige beesten niet weten of zij voor- of achteruit moeten en dikwijls door springen en wringen tijdelijk aan do handelwijzen van hun beulen trachten te ontkomen. Hij, die het hardst schreeuwt en beukt, is natuurlijk in 'fc oog vnn zijn col- léga's-beulen het flinkst. Dat bier ook toe zicht en bescherming komc van marktpolitiö of andere beschermers is een dringend® eisch. Dankend voor de verleende plaatsruimte, „EEN MENSOH-'. Hoe lord Ganonbury aan zijn vrouw kwam. ITit het Engelscl), door F. CJRIBBLE. I. Iedereen wist. dat lcrd Canonbury, de "'«uwbencemde ambassadeur f,3 Washington, to-1 rijn vrc-uw was weggeloopen. Hij leek, «at is waar, te deftig, ea zij, van haar kant, te zwaar cm hard of ver weg te loopen; «kar het verhaal dateerl uit de dagen hunner kugd. -en Charlie Hammc-rfest, van hst „New iicxker Nieuws", bevestigde mg ds waarheid Br,*°n- Charlie scheen veel te Parijs rond gekeken te hebben met lord Canonbury, in tyd, toen lord Canonbury nog Bertis halBOn heette, met esn inkomen van 800 ïrird per jaar, en attaché bij de ambassade tiet sprak vanzelf," vertelde hij, „dat, •-en Bertie verliefd raakte, hijmij dit dade- gmeedeelde, en teen hij bemerkte, dat hst Jridepad cueffenheden vertoonde, riep li'rj hulp in cm het te helpen glad maken. «Lssohien. dat ik niet die gewenschte hulp _®rleende, zooals ik gehoopt had; maai ik m0Q best, naar de omstandigheden." jc-ugedame meende men was één -9r deciders do jonge en mooie doch- %lr~ van graaf Pet-rowitch, e:-n CroMischen irnan, die vcor e;n winter in de Champs- ;s?es «en villa had gehuurd. Bertie Dal- i hao de familie twee of drie lceeren by lyrische Legatie ontmoet cn was tot UnV n ccren verliefd geworden -op juffrouw mp!* etr0w'tch. Het leven had gesn waarde voor<-hem. zoo beweerde hij, tenzij hij haar kc-n trouwen; maar hij had tegen zich een bocsaardigen vader. De oude heer, vertelde Charlie, wilde near alleen de hand zijner oudste, leelyke dochter schenken, en bij Bertie's aandringen, cm hem toch de jongste af te ataan, werd hfc woedend en wees hem de deur, hem aldus beidt dcchters onthoudend. Bsrtie, rlle zich- zclven al ingewerkt had iu de gedachte van een huwelijk, verlcor zijn kalmts en dreigde, dat hy haar schaken zou, en ik, zooals u wel kunt raden, werd gercepsn lism bij die scha king een handje te heipen. Een schaking hseft wel eenige voorzorgs maatregelen noodig. Graaf Pelrowitch, zoo als men van een Croaat kon verwachten, was een vader met Oostersche opvattingen. Hij had zijn dcchters iu zijn Champs-Elysées- vïila opgesloten als een pacha rijn vrouwen dcet. Duidelijk was het daarom ook nog niet, hoe de jonge attaché in verbinding kon ko men met de jongedame, om haar de scnaking voor te slaan, en zender dingen te doen, die vcor een attaché der Engelschs ambas sade minder geschikt waren. „Een attaché", beweerde Charlie, „kon tcch niet bijster goed op de guitaar gaan tckkelen bij nacht onder het raam der jonk vrouw en kans loopen door een kogel van den cuden heer te worden neergescnoten. Een dergelijk figuur te slaan was, wèl be schouwd. een beetje beneden de waardig heid van een diplomaat, althans in ons oude Europa. Maar wat de attaché niet doen kon, kon daarom wel de correspondent van een Amerikaansch blad. Dit meende iu elk geval Bertie, en dat is de reden, waarom ik de aangewezen man werd. Trouwens, tic guitaar-tokkelarij wa.<> mijn uitvinding, want Bertie's idee was ge weest, dat iq trachten moest hot dienst personeel om te konpenmaar ik wist boter. De guitaar was veel veiligerolamcs uit heb romantische Oosten zijn gewend aan die soort van hulde; toch was het niet direct een buitensporig genoegen voor niij. Er waren groote bezwaren aan verbon den. Charlie vertelde van zijn eerste po ging in den achtertuin, onderbroken door een woeaten hond Om zijn kuiten te red den, was hij genoodzaakt geworden, de guitaar naar 's honds hoofd te slingeren. Den volgenden dag liad hii het in den oofttuiu geprobeerd, met een nieuwe gui taar, en had toen meer succes. Nadat ik eenige minuten voor het ven ster had gespeeld, werd dit opengeworpen en een beeldige, mooie vrouw, met ecu prachtige kanten sjaal om haar hoofd, leunde cr uit. Ik eindigde mijn spel omnia dellijk cn vroeg fluisterend: „Bent u juffrouw Pctrowitchï"- „Ja", lispelde zij terug. „Dan, vang! Vanavond kom ik het ant woord halen. Kijk naar me uit of het tnoai of slecht weer iscn weg was ik. Wat ik had toegeworpen was een brief van Bertie in een beurs gepakt, zoodat bet gemakkelijk te gooier, cn to vangen was. Hij was ongeteekend cn ongeadrejseerd, op dat. wanneer hii in verkeerde banden zou vallen, niemand er door gecompromitteerd zou zijn. Gelukkig wist- ik, dat juffrouw F et r o witch degene was. die hem had ge kregen en zij zou hem begrijpen. En zij begreepden volgenden avond, op het aangeduide uur, liet rij het ant woord vallen: „Het i» heel moeilijk", schreef süj, „men bewaakt mij van nabijzelfs kun ik nau welijks onbespied schrijven, maar toch zul ik trachten de zaak voor elkaar te krijgen. Kom na drie dagen terug." Dat was het antwoord op Bc-rtie'ö aan zoek om met hem naar Engeland te vluch ten, waar hij met een bijzondcren volmacht zich zou laten trouwen. U kunt u de opwinding denken, waarin bij gebracht werd. Hij liet niet na, mij elk kwartier te vrager, of ik dacht dat zij een uitweg zou vinden, cn ik kon hem a'echts antwoorden, dat, zoover mijn ondervinding reikte, jonge vrouwen, die een uitweg wenschtcn, in liet algemeen er ook een vonden. Maar wat voor soort van uitweg kon ik onmogelijk raden, daar ik de huiselijke omstandigheden niet kende. Even dacht ik er aan om brand-alarm te laten verwekken en haar bijwijze van redding te schaken, maar het was niet noodig; haar eigen uit weg werd gevonden. Haar tweede briefje luidde „Kom morgen vóór elf uren met een kar bij het achterhuis. Zeg. dat je van Du- pont komt om de klok te halen, die gére pareerd moet worden Kan niet langer schrijven. Veel liefs' „Maar wat hetcckent datriep Ber tie uit, toen hij het gelezen had. Ik zei hem, dat, als hij dit. niet snapte, bij niet geschikt was voor de diplomatieke loopbaan. ,,Die klok, Bertic' legde ik uit, „zal blijken geen gewone klok te rijn". „Hoe dan?" „Het zal eon „grootvaders-klok" zijn, I en in plaats van het uurwerk zal er het jonge meisje biunen-in zitten' Zij kon geen tijd vinden, dat precies nu uit tc leggen". Bertie klapte ie. zijn handen cn begon in de rondte te dansenmaar plotseling werd hij ernstig „Maar maar, kerel, een attaché begon hii, maar ik begreep wat volgen zou en voorkwam hem: „Een attaché mag niet de kans loopen opgepakt te worden van achter een kar, in de vermomming van ecu klokkemakcr, be doel je? Natuurlijk niet! Maar daarom ben i k er nog en waar ik beloofd heb je bij te staan „Kan jc het he.iscli niet schelen, Char lie?" „Natuurlijk niet. Ik stap er direct op uit cm een kar te vinden en een kruier. Hit eenige. waar jij voor te zorgen hebt, zijn de plaatskaartjes én een uitzetje voor iiöt dametje; en ik breng haar hier tijdig genoeg voor den Noorder-expres. Had Bertie tot eenig andere natie dan de Engelsche behoord, hjj zou mij om mijn hals gevallen zijn en mg op beide wangen gekust hebben. Nu schudde hrj mij alleen maar terdege de hand cn trok een flescli chaniapgne open. Ik dronk op zjjn gezond heid cn dat der jongedame verscheiden malen, verliet hom toen, om hem bij Co4: voor gereserveerden coupé en dekhut te la ten zorgen, terwijl ikzelf het deel van het program verder ging afwerken. En ik voltooide het. zonder eenige' belemmering. Misschien had ik iets van een Parijschen klckkemaker, misschien ook niet. Graaf Pe- trowitch was er niet om er op te Iettea. ^2- ,r%(Slot volgt.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1920 | | pagina 5