Mij dacht, dat voor f 65,000 de dienst dor
havenwerken wei een solider gebouw van
tion oacneoKxr had knr.nen edsohem.
Een beter figuur maakt bet nieuwe en
trepot, gebouwd door de Beton-maaiadia-
pij I Dit reuzengebouw voldoe* mi- aan alle
;<vhftn licht es» hichfc kunnen in vodoends
mate toetreden
Het ja treurig den langen stoeé van wach
tenden te zien staan vóór het geboaw der
rijafcdistribmie. En fcéien waditen van dea
ochtends vroeg en komen eerst dea middtgs
laat aan de beurt voor een rantsoen van
2 gantangs rijst. Andaren gaan ongetroost
wear huiswaarts. Stel u vooreen stad met
40,000 inwoners en één rijari-dasfcributie-
ptaata
Bovendien moet iedere niatoEuropeaaa
eon identateïtsbewijs overleggen van rijn
kamponghoofd, hetgeen de distributie na
tuurlijk niet bespoedigt.
In de Padangsohe Bovenlanden, bekend
als do rijstschuur der Westkust, (surplus
minstens 200,000 picols) ziet het er slimmer
dan op Padang uit. De rijst d>ofc daar een
nooit te voren gekenden prijs. Iedereen,
die op Padang wat rijst thuis heeft, ver
stopt die, cit vrees voor confiscatie.
De rijst wordt door de Ohzneesan in een
bultzak genaaid eai de eigenaar gaat er op
slapen, of onder in een kist manufacturen
ligt de rijst verborgen, zoodat de politie
den kistwand moet doorboren om de rijst
uit de opening te zien stro om cm
Ondanks de rijst-sobaarsohte had een
Chinees, vóór de in-boelag-necning, pogin
gen aangewend om rijst uit te voeren, ge
dekt. door ticenfcie. bestemd voor de eilan
den. John Chinaman kreeg 0 op het rekest,
fioen hij een licentie vroeg, maar hij wist
er raad op.
Hij plaatste eon Icleinen zak rijst midden
En oen grootïa zak detfak en bedoelde rijat
.wilde hij aldus als dodak uitvoeren.
Doch de douane dooccag den Chinees en
boorde door den *ak, waarop do rijst naar
buiten liep] Confiscatie volgde, ca proces
verbaal
BUITENLAND.
BUITENL. WEEKOVERZICHT.
Het kabmet-B&uer heeft zich pox slot van
tekening toch ook niet staande kunnen hou
den, gelijk langzamerhand te voorzien viel
Ook niet gereconstrueerd, met opgevkig van
Boske, den gehate, en een paar anderen. Het
vetorecht, eenmaal ter onzaliger me door de
segeoriag aan de Bcrljjnsebe vakvereetogia-
gen toegekend ten aanzien van de keuze van
personen als minister het beteekeot im
mers niets anders dan een verlaten van een
gezonde democratie, door aan één categorie
ka de maatschappij reohtem toe te staan bo
ven de anderen heeft Bauer als rijkskan-
nelier doan duikelen. Leek het aanvankelijk
alsof bet vetorecht maar een concessie op-
papier was, de gebeurtenissen in het Roer
gebied, die zich, cooals we in ons vorig over
zicht reeds deden uitkomen, ontwikkelden
k» de richting van een ra den dicta tuur k ls
Bussiaehe sovjet, sorgden er voor, dat ook te
Berlijn de vakvercenigingen zseh in volle
beteekenis voelden oa daarvan getuigenis
■ftegóea. Hun votoriobtte zich tegen don
vdoe-kaaaelier Schifffer, fie met de regeeriifg-
Xapp in verbinding heette te hebben ge
staan ook in noovor juist, dat deze Schit
ter aanvankelijk in J5chutzhaft" deed ne
men, maar later weer in vrijheid stelde, om
fcem tenslotte de macht weer ever te dra
gen dieo de democratische partij niet ge
neigd waa los te laten. Om de eenheid in
bet regeeringsblok van de drie part pen te
handhaven, was Bauer's verlaten vail Bis
marck's eetel toen niet meer te voorkomen.
Na Wige, breedvoerige onderhandelingen
klaagde Herman Muller, de minister van bni-
SenL zaken in het kafoioet-Baoer, er in op
óenzelfden grondslag van de meerderheids
partijen een nieuw kabinet te vormen, in
hoofdzaak gerecruteerd uit het ministerie-
Bauer, die ook Belt als minister terugkeerde.
Het is zonder gejuich ontvangen en alge
meen voorspelt men het geen lang teven.
Hoogstens tot de algemeen© verkiezingen,
waarschijnlijk m de maand Jood te houden.
Een gevolg, dat Kapp ca. voor rechts dan
hebben gewonnen althans, wanneer men
de verkiezingen, gezien de zwaai naar links,
in groot© massa geforceerd, don nog als
winst voor rechts mag beschouwen.
Waaneer het zioh nog aoo long weet
staande te houden, wat langzamerhand weer
zeer de vraag wordt. Het verdere verloop
van zaken in het R ij nech-Westf nalach in
dustriegebied is toch van dien aard, dat twij
fel alleszins gerechtvaardigd wordt. In ce
plaats, dat het nieuwe ministerie daar met
kracht optreedt tegen de uiterst linkschen,
temeer, waar reeds de meer bezadigde ele
menten zich ran de communisten hadden
afgewend en mede tengevolge van voedseh
nood en ontbreken van betalingsmiddelen
de neiging tot volhouden onder het roode
leger oon bedenkelijken slag had gekregen,
gaat het opnieuw in overeenstemming
met de re geeringsrerklaring, die oen drei
ging naar rechts, oen flikflooien van links
he toeken de aan het onderkandelen, al
dus door getuigenis van eigen zwakheid de
reeds half den moed verloren hebbenden, we
derom sterkend En deze hebben daarvan
een dankbaar gebruik gemaakt, door" op
nieuw de overeenkomst van Bielefeld, die
hun eerst niet voldoende was, zoolang het
succes hen toelachte, naar voren te schui
ven, een overeenkomst, waarvan niet alleen
gezegd kan worden, dat zij in flagranten
strijd is met democratie, maar ook dat zij
betcckent een halte op den weg near het
bolsjewisme, van waaruit steeds do gelogen-"
heid blijft bestaan om verder in die richting
te marcheeren. Mocht men verwachten, dat
ide nieuwe regeling dozen reuzen-flater van
haar voorgangster, blij, dait de tegenpartij,
door er zich in de practijk niet aan te sto
ren, deze overeenkomst »edf had vermoord,
vlug zou begraven, het is anders uitgepakt.
Opnieuw heeft ze zich aan het Bielefeldc
compromis gebonden en waar de verhouding
ten oadeote der uiterst-linksche «tementen
is gewijzigd, kan men vrij veilig aannemen,
dart ditmaal de overgroote meerderheid zich
er aan zal houden, met uitzondering van de
(plunderende, moordende en brandschattende
benden, die de waarheid van het communis
me in do practijk pogen te bewijzen.
Trouwens, wat het. opstandige gebied ai-
dwingt, kan men moeilijk elders weigeren
en de onafh ankelij ken en communisten sul
len er hun voordeel mee doen.
Bedriegen de voot toe kenendus niet, dan
krijgen de radicalen, om het strategisch uit
t© drukken, een bruggohoofd, van waaruit
zij ten aHen tijde, wanneer zij het ocgenblik
daarvoor gekomen achten, een nieuwen aan
val naar de staatsmacht kunnen onder
nemen.
De staatsgrepen zijD wel weer in de model
Zelfs in het andera zoo stille Denemarken
be left men er een; tenminste wat daar heeft
plaats gevonden, is weinig andera En het is
de hoogste persoon in het koninkrijk, die
zich daaraan schuldig heeft gemaakt, nJ. de
koning zel± Zonder dat het kabinet Zahle
toch in een van beide regeeringslichamen
een motie van afkeuring had gekregen of
hoe ook anders zwak stond de Kamera
waren zelfs op reoes gaf de koning Zahle
ca hun congé, zonder hen ook maar te vra
gen aan te blijven, tot oen nieuwe regeering
was gevormd. Met het gevolg, dat het land
doodleuk een paar dagen zonder re geer in g
is geweest, het tijdsverloop, dat noodig was,
voor de advocaat Liebe een soort zaken mi
nisterie in elkaar had getimmerd.
De reden, die den koning tot dit gelukkig
weinig gebruikelijke middel oorzaak gaf, is
allesbehalve een sohoone. Het is een soort
chauvinisme pur sang, dat pijnlijk aandoet
in dezen tijd, dat zoo hoog wordt opgegeven
van het zoLfbestemmangsrecht dor volkeren.
Het is een niet te versmaden overt ui gings-
bewijs in handen dergenen, doe nimmer ge-
iooven aan een afsterven van nationalisme
en nationalistisch imperialisme als gevolg
van de echt mensohelijke eigenschap: zelf
zuchtigheid.
Waar het omgaat, is toch, dat de koning,
zij het dan al of niet daartoe opgezet door
de moeder van den ex-tsaar en zijn oom, zoo-
als sommige kringen het willen voorstellen,
de hand wil leggen op de 2de zone van Slees-
wijk, hoewel die met overweldigende meer
derheid zich voor blijven bij Duitschland
heeft uitgesproken. Natuurlijk onder verkla
ring, dat de stemming onder pressie is ge
schied en onregelmatig. Zahle wilde van een
dergelijke inalik-politiek niets weten, zich
zuiver plaatsende op genoemd nelfbeschik-
kiu gerecht.
De koning- mocht overigens wemschen,
nimmer tot dezen stap te zijn overgegaan,
want door middel van oon staking waar
van de kracht in Duitschland pas in volleo
omvang ia na to gaan geweest gaat men
zijn oio-onmachtig optreden, ook al wordt dit
©enigermate bannen de grondwet gehouden
door de bepaling, dat nieuwe verkiezingen
zullen worden gehouden, die over de nieuwe
regeering sullen beslissen, tegen. Tevens
heeft hij zijn kroon in gevaar gebracht, niet
alleen voor rich self, maar zelfs voor zijn
geslacht, daar de socialisten een republiek
etechen. als afdoend middel tegen dergelijke
koninklijke nuk-ken, zooals zij het noemen.
De kwestie is nog pas in beginstadium, dus
▼alt moeilijk te overzien, wat er uit groeien
zaL
Een ding had de Decnsche koning in ieder
geval wol kunnen bedenken, n.l. dat onze
tijd er geen meer is voor koninklijk» buiten
sporigheden'
Langs san omweg - weer
terug naar Indië.
(LONDEN)
VIL
Parijs cn Londen 't zijn beide wereldste
den, maar boe verschillen zij, in haast alle op
zichten, waarin groote steden nu eenmaal niet
galjjk behoeven te zijn! Nu zal dit waarschijn
lijk 'a winters nog meer opvallen dan in den
tomor, want da grauwe Lcmdenscho damp die
er haast eiken dag hangt, geeft deze stad een
aoo typisch aspect in 't winter halfjaar, dat
zij daardoor alléén reeds een geheel anderen in
druk maakt dan welke andere stad ook.
Wat ons 't meest weer frappeerde, behalve
de enorm© verkeersdrukte, nu nog een graadje
erger dan anders vanwege de Kerstinkoopen,
maar waaraan je al heel gauw gewend bent en
't opvallend groot aantal goed gekleed© men-
eehen, ook van de arbeidende klassen, dat je er
ziet, is er één ding dat telkens weer een bijna
„onuitwischbaron" indruk op een bezoeker
maakt en dat is 't kleverig rocterigo vuil,
dat overal in de lucht hangt, dat je aUo uren
woer tracht weg te waséchen, cn dat alles met
aan grijs-zwart© laag bedektI
Zoodra je ©en uurtje je hotelkamer hebt ver
telen, heb j© vieze handen, daar alles wat j©
aanpakt, ook vies is; vandaar dan ook, dat men
gaat begrijpen, dat de Engelsohm an, en vooral
da Londenaar (ongeveer 1/6 van d© Engotecha
natie hoeft 't voorrecht, zich zoo te noemen) zoo
op z'n dag olijks eh bad is gesteld: bet is baast
noodzakelijk en 't geeft da verklaring voor do
uiterst grootó reinheid ep z'n „body" die den
Brit kenmerkt terwijl in z'n buis joist long niet
da blinkend© „kraak^-zindelijkheid van "l Hol-
tendsche buis hoerechL
Meen nu niet. dat het Engekche „home" toet
ach con ia, in den hygiënisch en zin van 't woord.
Integendeel, er wordt steeds gezorgd voce no
men toevoar van frissche lucht, en de ramen
der vaak vrij lag© (en daardoor zoo gezellige 1)
kamers zijn ook wel laag, maar dan ook zeer
broed, zoodat men een ruim uitzicht heeft.
Den tweeden dag na onze aankomst bezoch
ten wij de familie van m'n vriend Ga.pt ein C., in
Weat-Draytoai een uurtje met d© Narth-Wee-
Wru Railway. 3e klas natuurlijk, want iedereen
reist 3e klas in Engeland. Zooals u woel, bo-
•*aat de 2e klasse alleen in do boottreinen en
dergelijke, voor internationaal verkeer, en reist
men alleen le voor groote afstanden. Als typisch
Engelsche gewoonte zij hier nog even opge
merkt, dat een alleenwonende dame toet „ear-
•te" reist; doet ze 't toch, dan wordt ie gebon
den te behooren toteen soort, waartoe
w dame nu liever niet gerekend wordt.
Van 't station werden we door onsen vriend
ia z'n ..car", een open „Opel" door hem in
Xsolen gekocht, en naar Engeland meegenomen
•sar 't dorpje gereden. pLm. een kwartier rij-
émaa: Drayton is een echt oud Engetech dorpje
i hgt vlak bij den „highway" LondenPorts
mouth beroemd en berucht vanwege z'n roo-
Ttsrn, die de coaches aanhielden, de reizigers uit
schudden, en vaak ah ean reisenden vermoord
den. in een dorpje waar we dee middags door
rotten zagen wij nog de oude „Austrich"-mn,
waar de argelooze gaat uit z'n bed plotseling
to ©en kuip kokend water viel. en z'n bezittingen
op deze bar baars che wij;© den roover» in de
handen vielen
De „cottago", waar wij uitstapten, was ook
reads oud met z'n grooten tuin, waarin nu, 21 en
December, nog enkele rar-m bloeiden, cn vel©
uog geheel in blad stonden, door een Hinken
muur omgeven, een deel van den grond, een ech
ts „lawn™ met een paar magnifieke cederboo-
or.-n, d©~rest bloemen en moestuin.
Wat moot bet vooral dea 'a zomens heerlijk
wonen zijn in zoon Engelsch huifl, in t htmveL
Land van Surrey. Het klimaat is er heerlijk, de
netaur liefelijk zender nn juist grootsch te zijn
cn de Engelschman weet, boe z'n leven in te
pikken! Ook in zijn gastvrijheid is de Engelsch
man onovertroffen; hij beschouwt t ai» een ge
noegen, gaston te hebben; hij zorgt, dat 't gast-
rijn ook een onverdeeld genoegen is; want hij
laat s'n gasten vrij. Toen wij dam ook nn de
luuoh, waarbij de oudste zoon das huizes zelf
alles bediende en „rondgsT', het is ni een aar
dig gebruik geworden tijdens dan oorlog, om san
de lunches en Saturday drone» de bedienden
zooveel mogelijk uit te schakeen; tot zelfs de
koninklijke faariüo goefi ia dezen het voor
beeld, toen na de lunch de plannen werden ge
maakt, waren wij geheel vrij in de keuze; al
leen moesten wjj beteren, tot na 't (finer te büj-
en,en t feit dat wo geen „evening dros©" had
den meegenomen, was geen beswaar, en zoo
word besloten tot een auto-ritje naar Windsor-
Castle, een half uurtje rijden ver. Good inge
pakt was dit ©en waar genot in den open wagen
dat zou in Holland zeker toe* gaan. Kr ia
con gróót verschil tu&chen "t Engelsche en Hol-
landsehe klimaat, dat valt jo telkens weer op.
Windsor Castte, hel trotscho kasteel waar de
Brits che koningen bij" voorkeur wenen, en dat
op een heuvel viai bij 't plaatsje van denaelf-
den naam gelogen, een schitterend uitzicht op
't Thomes-landschap en de heuvels aan de over
zijde oplevert, waa dien dag gesloten, wat mij
nu toet erg speot; want de wandeling rondom
't enorme gebouw-complex en de bezichtiging
van een werkelijk zeer fraaie kapel, waarin en
- waaronder de meeste Engetecb© kaningen zijn
bij-oret, was voldoende genot om bet naddag-
uurtjo dat wij over hadden, gebod te vullen,
zonder te vervallen in t echt-En gels che „sight
seeing" en nrusoum-gesjonw: dal mo nooit
hooft kunnen bekoren.
Na diner, waar ook opgewekte toon had go-
heersohl, vooral door da geestige conversatie
der weliswaar blinde, maar daardoor in 'I gé-
bod niet temeer geslagen 70-jarige moeder van
onzen gastheer, gingen do heeren nog wsl ns-
boamen onder 't genot van een sigaar en een
pousse-café; en hier, waar de Engeischo reser
ve geheel waz verdwenen, kwam toch ook wel
een groote oorloge-moeheid en after-wsr-„kader"
te voorschijn. Vooral ander de gedemobaiseerds
officieren boorsobt groote telcurstdlng; rij staan
„aan den dijk", hebben geen kans bon oude be
trekkingen weer terug te krijgen, die alle rijn
ingenomen door tbuiahUjvecs, die als overal over
een sterke organisatie es protectie beschikken,
en ©r zijn geen voldoende plaatsen vrij, om des©
honderdduizenden jArgi"nnini'n onder te bren
gen. „If we had kown".dat was de herhaal
delijk door mij gehoorde verzuchting: „Als ws
't maar geweten hadden"Nu werd hier
mee toet bedoeld dat zij toet vrijwillig ten
oorlog zonden zijn ge-gaan; maar wèi, dat rii
betere maatregelen zouden hebben genomen
togen de „embusqués", de „mocdereoontjea"
van boteren huize, (li© op batige wijze ds baan
tjes thuis wisten te veroveren, en die ze nu A
lout pair willen behoudenOch, eigenlijk
preoiae 't zelfde, alleen op voel groeier schaal
en nog veel stuitender, als bij ons tijden» de
mobilisatie en daarna; er loopen er heel wal.
vooral in den Haag, die vóór den oorlog nooit
gedroomd hadden, zulke vetts en gemakkelijk©
postjes aan do staatsruif te kramen krijgen, en
die via de taHooze crisis-baantjes „er" geko
men zijn. Met „cr" wordt bedoeld de nare amb-
tonaarskliek, dis ook in ons land een macht
beeft, waar niets tegen schijnt opgewassen
Natuurlijk wil ik hier de goeden niet te na
spreken, maar toch ztm alles in ons landje
toet veel vlotter gaan, als er eens een epidemie
uitbrak onder „de" Haagecho ambtenaren, ook
onder de bij iederen to et-beroeps militair zoo
bijzonder weinig geziens boeren, die an© leger
bost uren. Meen nu niet, geachte leser, dat Ik
deze brave leden der „Witte" naar 't leven sta...
och neen, laat se maar doorleven „als 1 hun
tijd nog maar duurt" dat I© toch "t e«nige,
wat 41 wonachen
En toch wat zijn er ander die ambtenaren
ook flinke kerels; die dit toanen, zoodra ze maar
de gelegenheid hebben, tot zelfstandig werk, en
eigen krach! kannen en mogen gebruiken; maar
dit wordt hun slechte zéér zelden vergund en
nooit, zoolang zij in de miserabel bekrompen
sfeer van „t kliekje" van „*l Haagje" zitten
j Veigeaf me deze afdwaling van m'n Engel
sche vrienden, die wij avonds al laat ..good
bye" wensebtan. om vermoeid lang na midder-
I nacht in ons hotel terug te ksoren. Dan.vob
gouden morgen deden wij nog wat inkoopen.
verwonderden ons, dat allee er alwéér goedkoo-
per wae dan in Hol land; daarna een „quicï
luhoh" mot oase Ecgalacho vriendin „ifris Ju
Vulliamy, ds bekends Red. Gros© oa T K, Q,
A vertegenwoordigster, die in ons land, en la
ter in Tsjecho SlowakS en Polen zoo veel deed
op 't gebied der krijgsgevangen-h nip, en met
wis wij in t hospitaal in Schoveniagen ©n blf
(ien geneeskundigen dienst der „P 0. W soa
protUg hadden samengewerkt Dese merkwaar-*
dfg« vrouw, die net uit Polen was teruggekeerd,
waar zij een vlektyphuv-hoapllato bestuurde,
verteld© ons velerlei merkwaar lig» over at
anxe oud© vrienden uit Den Haag. die au weer
over den heden wereld verspreid zjja, want het
is gemakkelijker de landstreken op te noemen,
waar tegenwoordig geen Engctsche soldaten
ritten, dan die, waar het British empire nu, na
den oorlog, beuracht en gebiedtI
Toch ontmootten wij ook in 1 groote Londen
nog een onzer Emgelaohe vrienden in dè
„Winter gar dans" waar we van 't Engelsch
Pranache „Krizhig Time" genoten, in White
hall, toen wij stonden t© wachten op *t pas
toeren van éen kroon prins dijken stoet, dte met
«en flink nriBtxir vertoon van stramm» „guards"
naar do City-Hall reed om er door 't cfty-ge-
meeptebestaur te worden ontvangen en later
nog op Brood way te&cn© overal zagen erf
spraken wij enkele onzer vroegere patiënten,
cBt gaf je een sterk gevoel van „ttrais" te zijn!
En miofctóec lag t ook wel mede hieraan, dat
wij ons ai goelijk in Londen, ondanks allo mist
en roet, minder in don vreemd© voelden dan in
Parijs; maar in aDe gevallen werkte hiertoe ook
mede, dat je in Engeland toet zóó vele geschil
derde gerichtai ziet en niet zooveel extrava
gant-korte xokjee, die zoo erg led ijk staan, zelfs
voor de kleine Parisienn&s
Wal een Hollander verder opvalt, ia 't enor
me aantal bontjassen en bontmantels dragende
dames en heeren; een onzer kennissen vertelde
ons, dat "t allemaal lang geen „dames" meer
sijD. die dit kostbaar bont drogen menige
ex-maniti©werkster hult haar aardschea en
kostbaren tabernakel in een mantel, dien zij den
boeien dag door draagt, en die baar In eigen
oog en althans, 't volmaakte cachet der echt©
„layd" 'verschaft
v. L
POLITIE.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Zwart peiucben kraag, gladde gouden
ring, pakje iah. front cn 2 mamohoeben, paar
Hompen, dameshandteschje met inhoud,
oorbelletje met blauw «teentje, 3 foto'a, di
verse sleutels, oud hoeremrijwiel (achter ge
laten in een café, handschoenen, ril ver da
meshorloge met leder riempje, lorgnet (ver
moedolijk gouóf), bontje, bontkraag, porte-
monnaio mei inhoud, rozenkrans in étui, si
garenpijpje, 2 tinnen sakken en een gewicht,
khklerxakje met inhoud, horlogeketting.,
padvinder-amen12 losten en oen pak bi.-
ciritbtikkan, reticule mot inhoud en kaart] o
van Mej. Klein, portemonuai© (ledig)-
zwart lederen dainestoscfa, pakje kiadcr-
waschgoed, rifveren broche, riemapoor. gcu-
den broche (Toonstuk), paarlemoer rozen
krans, kleine herdershondrijwielband,
brocho (portret)bosje schoeafetere. mfci-
tel coin tuur.
6avonden in bat Postkantoor:
Rood lederen zakporbefouüle, pawtptaid
(bijkantoor
G©voeden In d© tram (stads Cjn-)
Diverse hand schoen on, dameotaeohje, ré
ticule inh. damsschortjo, étui met schrijfbe
hoeften, portomonnaie met inhoud, rilvorea
rekspeld, cirkeltrekker, tien ritten kaart N.
Z. H. T. M.. gulden, kwartje, boek „Dé
Aeroplaan van M.nbeer Vliegenth ert", wan
delatok, parspluie.
Terug te bekomen en inlichtingen te veT-
krijgwn eiken werkdag behalve Donderdag
en Vrijdag van 1 tlot 3 uur n.ra. ten pott-
tiebureele alhier.
FAILLISSEMENTEN.
Op g«h«v«n:
E. Binger, Den Haag.
N. van Heijn'mgon, te Alpben.
TJi t gesproken:
A van dar Ven, k oLEah uishoud er, G-ern
dringen. Recbter-oommisaris ncr. J. Ho&
wink. Carat or: mr. H. J. Verfcejk, t
Dmxperlo.
gen, want op dan achtergrond der toekomst
■tond iets, waarvan hij gruwdeeen werk
der wrake, dat voor hem was weggelegd
..Zeg, Guzek, heeft jullie geweten je dan
nooit aangeklaagd, dat jullie zooveel merv-
•chenbloed hebt vergoten?"
De oude knecht richtte rich op en streek
rich over het voorboogf-d.
Ons geweten J .NeenMij is er ten
minste nooit een m den droom verschenen
van de reien, oie naar de andere wereld
heb geholpen- Hoe kooi je aan zulke malle
▼ragen 1 Staat er niet in den BijbelOog
om oog en cand om tand? En hebben rij dnn
eok niet op ons geschoten en one naar be*
beven gestaan? Geloof je soms, dat zij ons
gespaard haddon, als rij ons te pakken had
den gekregen? Moet ik je eens vertellen
boe de oommandajzt van de Strasohniks ons
met vijftien man op den Deugosserweg op
Pruisische gebied beeft liggen opwachten,
*oen wy van de bruiloft van Raeum kwa
men T Geluküg kwam er een kleine jongen
aan loop en, (3e ons waarschuwde juist toen
wij op den wagen klommen, anders waren
wij in dien nacht allen omgekomen, want
wij hadden geen gcrworen bij ona I Of most
,Sk je vertellen boe de commandant ons eens
een nacht en een hnJven dag in ons huis
heeft belegerd, omdat hij gezworen had, dat
hij zichzelf rijn recht zou halen, nadat hij
geen recht gevonden bod bij de Pruisische
•egeering?
Je kunt er op aan, dat rij com toen zeker
allemaal in huis afgemaakt zouden hebben,
als hun plan gelokt was. Maar de lieve God
be?-"ü het niet gewild, want juist in dien
cacht moest ik opstaan om water te gaan
drinken, doordat ik 'o avonds een half do-
rijn haringen had gegeten. Terwijl ik voor
be* raam sta, rie ik ze over de sneeuw aaxv-
konïetL Ik in mijn hemd barrevoets over de
plaats, om je vader en je broei» t» wekken,
en toen zij aan de poort waren gekomen,
en de hondin aansloegen, lagen or al vier
van hen in de sneeuw. Toen zijn zij natuur
lijk omgekeerd, maar nog driemaal hebben
rij gepoogd achter een «lede vol hout bij
ons te komen. Wij schoten maar raak en je
moeder laadde maar steech de geweren, en
als je vader toe* zoo gek op buksen waa
geweest, dab hij elke buks kocht, dts hem
beviel, dan hadden wij ona de bende met
van den hals kunnen houden. Ton slotte,
toen zij zagen, da* rij toets konden iritriob-
ten, rijn re afgetrokken. Maar eerst hadden
zij onze groote schuur in brand gestoken en
waohtten totdat die deugdelijk in vlammen
opging. Geen stuk vee hebben wij kunnen
redden, en het was ellendig, de arme béés
ten be booren brullen Je har* draaide er
van om l.
„Toen ook de landraad gekomen den
volgenden dag «n de klachten zijn inge
diend van de Pruisische regeering aan de
Russische. Maar wat hielp hot I Geen sik
kepit heeft je vader gekregen voor alle
schade, die hij had geledenwant de ke
rels hebben alles boeten liegen. Hun Hooden
hadden zij meegenomen eu de bloedsporen
in de. ameeuw, ja, wat gingen dea
commandant van die Straschnik© aan? Ten
olotto ging de heele zonk in den doofpot en
er is niets van gekomen, al beeft er ook
veel over in de kranten gxstaan I Ik heb do
krant met mijn eigen oogen gezien, zoowaar
als. ik leef, bij dan leera&r ia Deogoesen, en
er stond boven:
„Een nieuwe overval dor Russische grena
wachter».
„Geloof je nu eoma, dot wij hadden moe
ten ■paren, wat «oa iriet apaan)*, of daobt
je, dat wij om een Straschmk last van ons
g«sweten zouden hebben J'
..O, heer, als je er zulke gedachten op
n» houdt, ga dan maai liever terug naar
Js schoolmeesters, Laat je hoeve over aan
do Bogdana en de wraak van je vader aan
mij, zijn knecht 1 Dat sol don voor mij het
laatste zijn, als ik d,xn voor je vader zal
WQg-n. daar boven op de groene weide in
dan hemel, waarheen <te jagen» en de mu-
akanten gaan, en ala hij mij zal vragen,
waarom heb jij het gedaan, en niet hij, die
er het nasste aan toe was, dan «al ik zeg
gen ..Heer, vergeef me, maar je zoon is
esn schoolmeester geworden. Wees dus toe*
kwaad op hem, want hij is week van ge
moed en hij heeft geleerd ,dat je je vijan
den moet liefhebben em kwaad met goed
vwrgelden I
Jan waa opgesprongen. Zijn borst ging
«waar op en neetr en rijn oogen vlamden.
..Zwiig, jij brutale vlerk, en vergeet toe*,
dat je mijn knecht bentP*
Me* een trotseh gebaar voegde hij er aan-
toe „Maar laat me nu bet laatste booren,
want ik verlang naar mijn moeder I"
Bsionel Guzek boog deemoedig bot hoofd,
•nuts tot de chepten nu zijn oogen sohib-
latJe iets als van vreugde
.Vergeef mij, heer, maar Ik kon jo woor
den toet anders uztieggen. Als gij het be
veelt, dan zal ik nu vertellen, hoe je vader
en je broer» om het leven zijn gekomen.
Niet k» een eerlijk gevecht, man tegen man,
maar door lafhartdgen sluipmoordO. beer,
op (Sen dog heb ik toot meer geweten of
ik eon menech was of een disT, en al moest
Ik honderd jaar worden, ik zal tournier ver
geten boe je moeder rioh eerst op hnar
twee sooos wierp em toen op je vader. Bij
fade ren keer göde zij mz.wr één maal, maar
hij allen, die het boorden stolde hot bloed
in de aderen Toen keek tij om zich
heen en op dat oogenblik moet haar geest
wel verward geweest rijn, want tij ©aide tot
ons; „Wat staan jullie daar in ean kring
mij aan te gapen, itoe himmela? Maakt een
vuur aan, gauw, dat wij de heeren weer
verwarmen, dan kunnen zij veer bijko
men
Waiit je moe* weten, het was winter en
cimdna rij den boelen nacht in cfo au eeuw
gelegen hadden, waren zij geheel stijf be
vroren] 1 Kene*, wat een ellende, wat een el
lende was dat 1 Drie zulke meesters en dczi
vorigen avond waren rij nog kerngezond ge-
weent" 1
Samuel Guaok drukte rijn harde knuis
ten tegen elkaar en twee dikke tranen rol
den langzaam over rijn bruine kaken
,JTou dan, ik herinner mij, dat bet zoo-
wat drio jaar geleden was, seder* jij gebo
ren werd, of misschien ook een jaar laten,
dat er ean nieuwe wet kwam over het jacht-
recht, dat alleen hij het recht zou hebben
op eigen grond te jagen, die miDstens drie
honderd morgen akkerland had, maar dan
in een stok. Een jachtbowijs moest je halen
bij dan landraad, maar niet een iedar kreeg
hetalleen onbesproken Heden en ook aan
zulke meruschen kon de landraad hetl weige
ren eonder te zeggen waarom.
Toen is dan de verordening in. he*
trictsknmtje uitgevaardigd, je vader beeft
dit gelezen, on neide toon „Mooi, dan zal
ik vcor ieder eon jaobtbewijs koopen, want
het is een wet, die op?» Koning beeft uit
gevaardigd. God schenk» hem gezondheid
on een lang leren 1" Verder ging da we*
hem niets aan, want hij had meer don vijf
honderd morgen, aan eiken kan* van he*
moor de helft, roe* enkel een stuk broek-
land er tusBohea, weat je, vlak achter onze
stoeterij, en bovenden nog het jrchbrocht
op to den grond van de geheole gememte,
eu dit was eon recht zóó oud, dat geen
uonach rich herinneren bon, dat het nooit)
and ore was geweest.
..Aldus rijdt je vade naar Je stad naar
dan Vandraad, om die jaohthewijsen te koo
pen voor rich, voor Wilier-» en voor A*Lv
mek. Mw er ws» een n's e landraad g>
koman, want onze oude landraad, die ona
altijd fcegan de Russen had geholpea, w.j
gestorven. Deze nieuwe landraad zugt te
gen een klerk, dat hij de stukken vaa Ba-
ginsky moet Krengen, maar je vader krcQ
rich het hoofd, want als die heeren begin-*
non in de stukken t» lezen, dan kom* er
nooit iets goeds van. En jawel, hoor, do
landraad leest en leeet ar leest, on opeens
Legt hij: .Mij-heer Baginsky. ik kan u
ge co j ach toewijs geven.En je vari er-
vraagt „Waarom toet, mijuheer de land
raad? De heb toch meer don driehonderd
morgen, soowls in de wet etaat?" „Jawel,
mrutr toe* ai n één stuk. Daartusschi- _1
ligt een stuk b-oekland en dat hocvt iiico
mm Ti mi» aan he* kom iiklijh dornom.
„Och, wel neon, mijnheer 'o landraad,"
zegt je vader„het stuk bronland bohearti
aan mijDan trekt de landi- c! :jn schcu>
der» op en zegt: houd »- 1 aan da
kaart van het diatrictekadastcr. Als u die
toe* juêst acht, dan kunt u j.n klacht jr.-
dienen- Maar ik kan a nn to wel zegjtn,
dat, mocht u ook wihnen, u geen jacht©
wijs krijgt, mijnheer Baginsky, want d®
strooperij in deze streek moet eindelijk een*
oen sfavi nemen.'*
(Word) wwigAl
