No. 18421
LEIOSCH DAGBLAD, Zaterdag 20 Maart.
Tweede Biad Anno 1920.
Pirn Staters v, ZuM-Holland.
BINNENLAND
KUNST EN LETTEREN,
UIT DE OMSTREKEN
FEUILLETON
Ouden van Bag*en.
Leges voor paspoorten.
Geil. Staten hebben aan de Prov. Staten
ittgodiend eon voorstel tot hefting van
legos voor paspoorten, welke door den
Commissaris der Koningin in deze provin
cie voor afgifte worcfiën* ge boekend
De werkzaamheden ter provinciale grif
fie, aan deze afgifte van passen verbonden,
bobben ten gevolge van de door den oor
logstoestand cn m verband raeb het veel
vuldig gebruik noodig geworden strengere
voorschriften een niet .geringen omvang be
reikt.
Tot nog too wordit voor al dezen arbeid
aan óe provincie, die daarvoor haar ambte
naren beschikbaar stelt, niets-vergoed. En
boch zou zeggen God. Staten zulks al-
iBzins to rechtvaardigen zijn. Immers, het
paspoortenbureau, waar thans negen amb
tenaren werkzaam zijn, kost de provincie
bij do teguawoQi'digo bezetting jaarlijks aan
bezoldiging ruim f 11,000.
In. hot voorstel woreïen de legos voor een
paspoort gestold op f 0.50. Dit bedrag
wordt niet hoog geacht, in aanmerking ge
nomen, dat de kaDselarijlegcs, cioor het
Rijk Vbor ieder paspoort geheven f 3 bedra
gen, nevens f 2.50 voor het zegol. Voorge
steld wordt echter de onvermogesnden van
de betaling van deze legos vrij te stellen,
evenals dezen ook onthoven, zijn m de be
taling van kanselarijleges en zegelrecht.
Voor het tusschcnt-ijds aanvullen van pas
poorten, wat menigmaal geschiedt, worclt
.voorgemeld f 0.25 leges to heffen.
Warneer wordt besloten do leges op deze
bodragen vast te stollen, zullen daarmede
'de kosten van het p asp oor fconbur eau onge
veer gedokt worden.
Suiker.
In 4 ty-'vak van Maandag 22 Maart tot
an Zondag. 2S Maart e.k. zullen geldig
z§n de bons Noa. 24 en 25 der Rijksauiker-
ksart.
Dc ondei'wijzcrssalarissert.
Ter aanvulling van liet antwoord van den
Minister van Onderwijs op de schriftelijke
[Vragen van hel Kamerlid, baron Van Wijnber
gen, dat de salarisrogeling dor onderwijzers zal
geschieden bij Kon. besluit, deelt .,De Maas
bode" nog mede, dat hel beslist in het voorne
men der Rogetring ligt de nieuwe salarisrogoling
te doen ingaan op 1 Januari 1920,
Do cx-kroonprins.
Volgens „Dc Tol." is gisteren mr. J. B.
Kan, öecret-ari&-geR'Orna.l in"-algemeencu
-dfienét, op Wioringen aangekomen, die met
den burgemeester, tien heer Pecreboom, cu
den ox-kroonprins eeoi conferentie had, in
verband met do desbetreffende mededeeUng
van den ujdol ijken voorzitter van den Mi
nisterraad in de.Tweecte Kamer, naar aan
lokking van de interpellatio -Schaper.
Gistermiddag had te Westervold do croiua-
lio plaats van het stoffelijk overschot van den
bekenden Amsterdanischen jurist, mr. I. A.
Levy.
Aanwezig waren o.m. de hoeren prof. uir. D.
Jos us Jitta, mr. G. M. W. Jeilingkaus cu mr.
H. J G. Modderman, bestuursleden van do Ncd.
Ye re ng van Internal1'"aal Recht; mr. J.
G. 'Cempon, 6ecr.-ponningmcestcr van. dc
Ned cho Juris ten-Verccniging; mr. P. Go-
nine.. n-nborg» president der Amsterdamschc
rcehtbauk. mr. G. Baart do la Faille, officier
van Justiüo aan gonoomdo rechtbank, rar. Harm
Smoongo, griffier van hot Amstcrdamsche Hof,
benevens de subst.-griffier mr. M. J. Claesscn;
mr. J W Huizinga, rechter on mr. J\_T. Dijkstra
snhat.-griffier dor Amsterdamschc rechtbank.
Voorts mr. D. W. Stibbe, deken van de Orde van
lAd vocalen. to Amsterdam, cn mr. H. P. Loggere,
Uil van den Raad van Toezicht cn Discipline.
Verder dc hoeren jhr. mr. dr Rotbaan Maca-
sé, uit Den Haag, notaris Hendrik Werthoim
on J. O. cn Alex Werthoim, prof. dr. Ernest
Cohen, uit Utrecht, vorsdhUlendo advocaten, be
nevens mr. J. Kalff, hoofdredacteur van hel
Algemeen Handelsblad".
Op uitdrukkelijk verzoek van den ovcrledone
werd bij do plechtigheid niet gesproken.
Nadjit dc met bloemen overdekte kist onder
oigelspel was neergelaten, dankte de zoon van
den overledone, mr. Arnold Levy, uit Nijmegen,
voor de betoonde belangstelling.
Do Delftsche Vrouwelijke Studenten-
Vereeniging zal op het. studenten-congres
to Leuven door eou afgevaardigd© verte
genwoordigd worden, indien haar pas gevi
seerd wordt. Do Delftsohe Studenten-Bond
zal twee afgevaardigden zenden.
De Zuidafrikaansche correspondent van
da „N. R. Ofc." seint uit Senekal (Oranje
Vrbftaat):
Do struisvogelhoevenaars van Gudtshoorn
gullen aan Koningin Wilhelmina een kost-
haren waaier zenden.
Omtrent „Het Grooto Plan" schrift
men ons:
Er wordt zoo vaak en 200 belangstel lend
raar den stand van zaken betreffende „Het
Gr0 et0 Plan" gevraagd, dat eeoige mededeo-
lingen zeker velen welkom zullen zijn.
Do gelden blijven geregeld inkomsn; bet
totaal bedrag bedraagt reeds meer dan acht
en zestig duizend gulden. Dit is wel niet vol
doende, om den aankoop en den verbouw
van „Ons Genoegen" te betalen, doch daar de
betalingstermijn op 1 Mei is gesteld, heeft
bet bestuur van het Centraal-Genootschap
thans tot aankoop besloten.
Voor aankoop en verbouwing zijn honderd
duizend gulden noodig. Er zal dus tot 1 Mei
ruim vijf duizend gulden per week moeten
bir.nenkom:n, om het vereisch.be> bedrag bij
een te hebben.
De plannen voor den verbouw zijn gereed
er. binnen weinige dagen zal met het werk
een aanvang worden gemaakt, voornamelijk
bestaande in een nieuwe inrichting van het
hoofdgebouw en de eetzaal. De architect
hoopt, dat het nieuwe koloaiehuis in de
tweede hellt van Juni door 150 "kinderen
zal kunnen worden betrokken.
Inmiddels is met do uitvoering van een
ander deel van „Het Groote Plan" reeds een
aanvang gemaakt. De bijbouw van geleid
sterskamertjes in het Rivierhuis te De Steeg
is gereed. De uitbreiding van het Emina-Kin-
derhuis te Wijk-aan-Zee en van heb Huis
Heel&um, te Heelsum, elk met 25 plaatsen, ie
onder handen en zal vóór Mei voltooid zijn'.
Met de uitbreiding van het aantal dienst
vertrekken in de huizen „Zwartendijk" en
„Kordpk" te Egmond-aan-Zee is een aan
vang gemaakt; ook hiermee moeioa de aan
nemers voor half Mei gereed zijn. Voorloopig
hoopt heb bestuur dit geld te dekken door
ócn hypotheek; hoe oer die echter afgelost is,
hoe beter.
Want in 1920 moet aan het Noorderhuis
bi'.Hoogeveen begonnen worden; de noorde
lijke provinciën moeten zooveel voor reis
geld betalen» sinds op de spoorwegen voor
het vervoer der kinderen geen reductie meer
wordt verleend, dat bet noorden niet langer
cp een eigenhuis kan wachten.
Laat ieder, die dus nog wat voor het
Nederlandsche zwakke kind over heeft, zich
haasten dit bedrag te zendea aan het nu wei
bekende adres van den heer Th. M. Ketelaar,
Joh. Verhulststraat 9, Amsterdam, Postreke
ning 16038.
ïq verschillende dorpen aan. <don Maas
kant worden vergaderingen gehouden en
vercenigingv.n gesticht ter bestrijding van
do telken jaro terugkeopeade Bocrschc
Maas. Binnenkort zal meldt „De Maas
bode" eön aigemecne vergadering der
betrokken vereeniging belegd worden om
de actie in doao nader te bepalen.
Do dor do Heemsohut-Gonferoiitic, die in
Docombor 1919 werd uitgosteld, sal thans ge
houden worden op Vrijdag 9 en Zaterdag 10
April 1920, tc Amsterdam.
Door het gerechtshof to Leeuwarden
is, tor vervulling eener vacature van
Raadsheer in dat college, do navolgendo
alpka.beuisoho lijst van aanbeveling opge
maakt: mr. J. J. Croles, mr. O. W. Stliee-
man en mr. E. L. Umbgrovo, allen rechter,
•resp. in Jo arrondtissements-rechfcbankcn to
Leeuwarden en Zwolle.
Er is ccn collectief contract in de si-
garenindustrie afgesloten
Do Rijksmiddelen hebben in Februari
1920 bijna 10 milliocn gulden meer opge
bracht dan in dezelfde, maand van verleden
jaar. Over Januari en Februari bedraagt
de vermeerdering bijna 26 millioen.
Het wetsontwerp betreffende liet
Staats-electriciteitsbedrijf zal spoedig bij do
Begeoring in behandeling komen. Het
komt in hoofdzaak overeen, met het voor
stel der Commissie, ber.oomd door den Mi
nister van-Waterstaat.
Bij Kon besluit van 17 dezer is mach
tiging verleend aan den Commissaris der
Koningin iQ do provincie Overijsel, om in
tic buitengewone zitting van do Staten dier
provincie, tot bijeenroeping waarvan bij
Kon. besluit van LS Januari 1920 No. 1^
machtiging werd verleend alsnog aan de
orde to stellen de benoeming van een lid
cïer Staatscommissie in zake de invoering
van de 45-urige arbeidsweek (8-urigen ar
beidsdag), den vrijen Zaterdagmiddag en de
regeling van dto rechtspositie en de salari-
eering van de provinciale ambtenaren en
beambten.
Ingediend ia ecu wetsontwerp, houden
de invoering van.den kinderrechter en van
do onder-toezicht-stelling van minder jari
gen.
De gewone audfieënfcic van den Minis-'
ter van Landbouw, Nijverheid en Handel
zal op Woensdag 24 Maart e.k. niet plaats
hebben.
KUNSTHANDEL NICO ROEST.
BODRUUR- EN SCHILDER
WERK.
MIEN VELDHPYZEN.
't Eerste wat ons treft is <lc kleur, kleur ge
geven in den vorm van bruikbaro voorwerpen,
teacosy's, tasckjes, kussens. Do kleurcombina
ties, zijn hier hoofdzaak één blijde tinteling,
uiting' van een jonge opgewekte kunstenaarsziel.
Bij mijn weten is dit do eerste maal dat derge
lijk werk tan verkoop geboden wordt hior in Lci-
dan. Andere groote steden als Den Haag en Ain-
j sterdam gingen reeds enkele jaren voor. Daar
had men in breoden kring reeds gebroken met
j het mooie, liovc handwerkje, dat zoovele jaren
(wie bewaart ze niet nog van groot- en over-
J grootmoeder?) hoel ons intoriour moest opvro-
lijken. Hot werk was onberispelijk, fijn en wel
overwogen 6tond steekje naast steekje; de ai-
beid duurde zoo lang dat^het volhardingsvermo
gen yan.de werkster mee ccn van de voornaam
ste factoren der waardeeiing was. Het patroon
werd genomen uit eon of ander modeblad, on do
kleuren och de keuzo daarvan was van min
der gewicht. Men had overgeërfde combinaties
zachte tcero tintjes, licht of dóhkcr maar- steeds
ietwat groezelig, 011 vooral voel opeenvolgende
kleuren in hetzelfde gamma. Het handwerkje
moest vooral de stemming dei Kamer niet ver
breken en het moest possen bij gordijnen, klec-
den, sloelbeklcodsols. Men kon •zich niot voor
stellen dat bijv. op een grocno canapé iets an
tian een groen kussen kwam. Hoo vaak ook werd
dc kleurkeus overgelaten aan de verkoopster in
de handwerkwinkel. Ik spreek hier natuurlijk
niet van dc oude kunstwerken van dc kant cn
het fijne witc borduurwerk.
Die toestand kunnen we ons nu bijna niet
moer indenken met de meer zelfstandige,
meer eigen positie der vrouw is ook haar in
zicht, haar oordeol verscherpt, en als logisch
gevolg uit zich dal in haar naaste omgeving.
Eon overgang is geweest de rage voor het boc-
rengoed. Waarom? Och onbewust trok do hel
dere kleur de aandacht der zich zooveel fris-
sober en vrijer voelendo vrouw. Zo bracht de
boerenzakdookon, zomers buiton gezien, in haar
oigen huis. Maar zie, daar voldeden zo minder.
Haar kamer was niet zoo eenvoudig als die der
landlieden, het deed te grof en teh slotc verveel
de ook het fabriekmatige vrij eenvormige weef
sel. Toen werd de doek gebruikt als grond ran
versiering en-daarin werd veel bereikt. Nu kon
dc jonge vrouw de doek laten aanpassen bij
haar interieur, kleur en besteming wijzigen. Van
dit werk is con heel aardig voorbeeld aanwezig
op deze expositie.
Toen er nu eenmaal gebroken was met dc 1
oude sleur, toen één bocrenkussen een tiental j
anti-macassars cn loopertjes had verjaagd voel-
de men dc behoefto naar rustigor, voornamer
versiering, men koos effen stoffen in warme
kleuren cn werkte daar naar hartelust op mol j
sterke tinten wol. Noodwendig werd hot "erna-
ment eenvoudiger. Wio heeft er in ons drukke
leven nog tijd om iedere dag eenigc uren te
handwerken?. En men wilde sneller effoct zien,
men was zelf haastiger. Ook bracht de eigen
keuze mede dat men spoediger een overzicht
moest krijgen. Bij het vroegoro handwerk was
men voor het resultaat niet aansprakelijk, bij
een eenmaal vastgestelde werkwijze en kleur
combinatie was het succes vooraf verzekerd.
Zoo is hot moderne kunstnaaldwerk niet een
opzettelijkheid, maar een noodwendig gevolg van
do veranderde maatschappelijke toestanden. Ve
len; vooral van de oudere generatio zullen cr
zioh niet bij neer kunnen leggen, maar tevens
zien wo dat dc kinderen bijna zonder uitzon
dering er dol op zijn. De blijheid spreekt rcc-ht-
streeks tot het kind, vrij van conventie. Zoo zul-
len de jongeren deze kunst aanvaarden als iets
vanzelf sprekends .terwijl de oudoren zich lang
zamerhand er aan zullen wennen, vooral wan
neer zij naarnaast ook hun best doen de ernst
en waarheid die cr aan ton grondslag ligt te
doorgronden. Reods werd op hot Volkshuis veel
in deze richting gedaan.
Voor degenen nu Aio niet zelfstandig zulk
werk durven of kunnen maken, maar modern
genoeg zijn om het te waardeeren is hetgeen
op de Breestraat geboden wordt een "welkome
gelegenheid. Do voorwerpen paren con aange
name vorm aan een keurige afwerking. Er is I
tweeërlei te onderscheidon het eigenlijke bor
duurwerk en hot handsohilderwork. Hot eerste
wint het mijns inziens van het laatste. Do kleu-
ren van fond on wol zijn forsch on flink ook j
al kuncn heel teero combinaties gevonden zijn, j
bijv. hot grijs zijdon taschje en het grijsflu-
weelen mot do oranje-omamcnlatie. Hoe aangc-
naam laat zioh zwart afo fond verwerken, bijv.
in de zijden (osclijes mot de ruim aangezette j
zijbauon on de gladde voisierde midden cirkel.
Ook zieu we hierbij hoo wol en zijde zich best
laten vereenigen (bijv. ook de teacosy).
Mej. Mion Vekikuyzen past zoowel het regel
matig gestylcerdc ornament toe bijv. de mooie
teacosy van mot' bruine fond met blauw cn I
groen in pauwen vee r-motief, als dc absoluut
vrije sterk vereenvoudigde bladen en bloemen,
zooals vole der tasckjes. Hoe mooi van kJour is
hot oranje fluweelen taschje dat bijna als oen
sieraad oen eenvoudig effen kleed kan opflou-
ron. Waar grooler vlakken zijn gebezigd die eon
meer in het oogloopende plaats in ons huis
moeten beklooden, zooals schoorsteendoekon on
tafelkleoden, is oen grooto soborlioid heel goed
toogopast.
Zachter cn weokcr van kleur zijn do beschil
derde doeken en s ja wis. Op zich zelf fijn van
kleur vaak, vallen ze in 't niet naast al dat hel
dere werk. Do slof, het soepele cropc-dc-Ghine
slurpt do vochtige ver£ op, geelt vermengde
„tinten cn laat aan de randen der. yjakken vage
uitgeloopen lijnon. zien. Dat er een soort imita
tie-batik van gemaakt" is lijkt mo minder oer-
lijk De fijne lijntjes die bij het laatste voorko
men ontstaan doordat ze verf in de barstjes
van de was doordringt; ze worden dus puur bij-
toeval gevormd en hotwordt zelfs in de Indi
sche batik hij som enige kleuren als een ontoe
laatbare fout aangemorkl. Hier wordon ze lijntje
voor lijntje onafhankelijk van het ornament met
opzet getrokken en lijken mij dus misplaatst
Ton slotte nog iets over dc kralen kottingen
die op zich zelf weer juweeltjes zijn on zoo uit
muntend passen bij de taschjes. Alle eer aan
don hoor Roest ca aan de artiste dat zc den
moed cn het vertrouwen gehad hebben dit nieu
we werk iu Leiden ten verkoop tc bieden.
Mm.v Cr.
N. V. „Het Hofstadtooncel".
Maandag zal hel Hofstad Toonecl, dir. Gor
van der Lugt Melscrt in dcri schouwburg wegens
het enorme succes cn op veelvuldig verzoek een
wederopvoering geven van „Geuren", tooneel-
spcl in drie Indrijven van Marcellus Emants.
Regie: Henri Brondgcest, Optreden ran dc da-
mos: Mien Duymaer van Twist, Annio Follender
en do hcereii: Henri Brondgcest, Gerard Vro-
lik, Jan van Eos, G. Robbers eri W. Greliogor.
HAZEK.® vVOUDE De aid. Uazerawju-
K'judekerk, van „Volksonderwijs", Ii.eld
ka?;r huishoudelijke vergadering iu café Van
Wijk, aan den Rijndijk. De opkomst waa
dhgewooa talrijk. Uit hel vers.ag van den
penningmeester, den heer D. Heynis, bleek,
dat het tekort, dat !n 191S f 83.23 bedroog,
in 1919 verminderd is tot f 12.8(i. Inzaka
„schooipantofleifoads" werd een verslag uit
gebracht door den heer Zeldenrusc, dat ala
\oorloopig moet geiden, daar de geheels
zaak haar beslag nog niet heeft. Het batig
salao bedraagt p.m. 190. Versch.llende pun
ten, betrekking hebbende op den toelatmgs-
fi)n der leerlingen, de betaling van hot
schoolgeld, enz., enz. werden te bei Se ge
bracht, waai by velen het woord voerden. Da
vooizitter, de heer A_ Fortgens, sloet fleze
bijeenkomst, d:e zeer ge-nlmeerd was, met
de mededeeling, dat het ledental tot 112 is
gestegen, en nuemue het een verblijdend ver
schijnsel, dat leden uit andere gemeenten zich
bij verhuiz.ng onmiddellijk lieten overschrijd
ven in deze aldeellng, waaruit wel blijkt,
dat de aangename band, die al.e leden van
„Volksonderwijs" samenbindt, een goeden
indruk hoeft gevestigd er. noole «em.st kan
woiden.
In deze gemeente doet ?.ich een geval
van diphtheritis voor.
Een ko: van mej. de wed. Bontje heeft
drie kalveren ter wereld gebracht.
HOpFDDORP. Gisteravond werd in d®
Beurs da weldadigheldsbazaar ten bate v::a
de wijkverpleging in deze gemeente op fees
telijke wijze geopend. Tegenwoord.g waren
hot bestuur van de wjjkverpleg.cg en van
„Het Witte Kruis", de zes wijkzusters uit
deze gemeente, veie Raadsleden en veie an
dere autoriteiten en genoodigden. De ope-
n.ugsrede werd uitgesproken door den bur
gemeester mr. S.ob, d.e een woord van dank
on waardeermg bracht aan de wijkzusters
voor de wilskracht en toewijding, waarmeua
zij haar moeilijke taak in dezo uitgesireata
gemeente vervullen, en verder aan allen*
dia de in hét werk gestelde pogingen om
do groots onderneming te wagen, zoo krach
tig. hebben gesteund.
Te zeven uren was de bazaai toegankelijk
voor alle belangstellenden, die reeds iu
gic-oten getale stonden te wachten om bin
nengelaten te worden. Het aantal bezoekerg
was reeds dadeljjk bijzonier groot en 't was
op te meiken,'dat er onder hen een prettige
stemming heerschte, d e zich ook kitimerk,®
door vole tevredenheidsbetuig.ngen over de
smaakvolle inrichting, de moois versieriagea
en de keurige étalages van dea schat van
fraaie artikelen welk een en ander vslen
verwachting te boven ging. Het geheel ziet)
er dan ook kostelijk uit en levert esn gezel-
ligen aanblik op. Zeer veel artikelen, wélk®
te koop worden aangeboden, zijn docr mi'nl-
dad.ge vri nd.n tea bate van do wijkverple
ging geschonken.
Voor de tombola zonder nieten, wordt een
groote liefhebberij verwacht.
Tjjdens dm verkoop worden bioscoopvoor
stellingen gegeven, en muziek en zangnum
mers en voordrachten tengehoore g.bracht,
zoodat de gezelligheid er in wordt gehouden,
HILLiE'GOM. Het perceel -bloembollen
land aan de Vossevaart, groot 1.48.90 H.A^"
dat in hoogste bod etoad op f6100, is at-
mjjnd voor den heer P. Muller, alhier, op.
f6350. Het perceel grond achter de remise,"
groet £18.90 Aren, in bod staande op f 3000,
werd niet gemijnd en niet gegund.
De Raad vergadert W oensdag a.s., des
nam. te twee uren.
Alhier sprak dr. W. J. Lente. vau. Lei
den. voor dtn Protestantenbond. Hij behan
delde het probleem des kwaads in het licht
des geloofs.
HAARLEMMERMEER. Do landerijen,
thans eigendom van deze gomeonte on vroe
ger behoord hebbende tot de boerderij, welke
laatst iu gebruik was bij den landbouwer A. da
Groot, te Nieuw-Vonnop, eijn door B. en W.
in 5G perceelcn verkaveld .waardoor eon V2-Lil
ingezotoneu van Nieuw-Vennep in de gelegen
heid gesteld konden worden een Bink stuk
grond te pachten, terwijl de overigo 14 perccelen
worden toegewezen aan do vercenigiag ..Klein-
door
J. J. DELFOS
(Nadruk verboden.)
Ja, wanneer zij toon maar gestorven
fwas?Dan zou li ij nog zijn geheel© leven
voor hem gehad hebben. In- dien tijd word
bij bang voor zichzelf, voor alle wüdo go*
dachten, die in hom opbruischten, on nuch
ter geworden, moest hij i.ijn vrouw gelijx
geven, .hoowel hij den moed miste dat uiter
lijk to erkennen. Opeens werd hij loeei
vroom, riiafto zich stichtelijke lectuur aan
«n werdf loon een. trouw kerkganger.
Ala men maar op de juist-e wijzo met boni
wist oin te gaan, was Strinder een good,
zelfe aangenaam menèoh. Hot was zijn trots,
dat niemand van bom kon zoggen, dat liij
ooit zijn medemonachon vrouw cai kinde
ren er buiten gerekend ecnig onreoht-
bad aangodiaan. Niemand kan borg staan
voor zijn cigon gedachten en hij kon or
»i©tö aan doen, dat hij thans mot eigen
aardige mengeling van vrees en bitterheid
or aan denken moest, dat zijn vrouw juist
po. moest stervennu, terwijl de sneeuw
it«« beiden midden in don winter in bun
but bad gekerkerd); nu, terwijl hij oud en
®wds>elijk wus en geen lang loven meor voor
slab had; nu., terwijl hij haar meer noodig
iwd dan ooit te vorèn in zijn geheele leven
tear «ijl hij niets door baar verlies won.
rjZ&i naar de gewoonte tier armen om nauw-
co vig verlies te berekenen, ovor-
JMog bij in rijn gedachten, biji*a, hoeveel
zij hom nu wel waard was. Deze gedachten
vermengden zich met oen eigenaardig
kwellend gevoel, als hij zich voorstelde,
dat zij missohien nu juist geheol alleen in
de kamer den laatsten adem uitblies, zoa
dat hij bij zijn terugkeer heb vuur uitge
doofd en een lijk in he*t vertrek zou vinden.
Do vlakto lag voor hem en ever do wijde
uitgestrektheid warrelden dikke sneeuw
vlokken. Hier kon do storm razen, zonder
met do beschuttende reuzen van hefc woud
te moeten kampen, on de sneeuwmassa's
lagen zóó boog, dat Strinder een oogenblik
in die sneeuw ging zitten, om uit to rusten,
eer hij aan den moeilijken arbeid eegon.
Heb scheen of geen mensch zou kunnen
voort-dringen door dit gebergte van sneeuw,
dat-, tot- zoover zijn oogen reikten, als een
c-gale massa voor hem uitgestrekt lag.
Maar hij vermande aioh on gin-g voort, doch
nauwelijks was hij een klein eindje verder
gekomen, of hij moest weer stilstaan. Er
viel wel geen sneeuw meer, rooar die wind
deed nog veel opstuiven, zoodat het scheen
of het al weer begon te donkeren. Hij ging
verder, bleef eohte-r spoedig weer staan.
Opeens hoorde hij van verre door de diepe
aneeuwsbilte een kort, scherp geblaf Het
kwam van heb dorp on kondigde dtus aan,
dat het eondo van den tocht bijna bereikt
was.
Strinder was zoo vermoeid, dat hij in de
sneeuw neerzonk en e-en gebed bogon to
mompelea. Maar hefc onverwachte geluid
herinnerde hem, dab er menschen, wonin
gen iu de nabijheid warcoi, en dat wekte
hem uit deze verdooving, waarvan hij het
gevaar evengoed kende als vreesde. AI zijn
krachten inspannende, werkte hij zioh tot
de oksëlt toe in de sneeuw, totdat hij einde
lijk om zioh heen kon zien.
Opeens ontdekte hij ter rechterzijde een
lange baan, waar do sneeuw lager lag. De
razende sl-orm had alle sneeuw, die hij
maar had kunnen meevoeren, opeen ge
veegd, haar tot heuvels opgestapeld, maar
daar tusschen door was do passage nu ook
veel gemakkelijker, zelfs gedeeltelijk vrij
van sneeuw gewerden. De richting, dio hij
nu volgde, voerde bijna tot aan hot dorp,
van waar uit verder een weg was geploegd.
Een halfuur later stond Sirinder voor
de deur van hot huis, waar Roder zijn her
berg had, en stampte do sneeuw van zijn
voeten. Toen hij de gelagkamer binnentrad,
waren er verschillende bezoekers. De rnees-
ten hadden een gla-s brandewijn voor zich,
een goed .middel tegen de felle koude.
Bij de komst van den nieuwen bezoeker
keken alten nieuwsgierig op, on Strinder
zelf keek schuchter in het rond als voelde
hij zich nis eci> vrcemdo eend in deze voor
hem toch r.iet onbekende bijt Daar het
tot zijn geloof behoorde, geen gebruik te
makon van sterken drank, nam hij op uit-
noodiging van den waard slechts eoa kop
koffie, die hij in kleine teugjes opdronk,
terwijl hij do koffie op liet schoteltje goot
on voortdurend in den warmem drank
blies.
Toen hij klaai- was, bedankte hij, veegde
zioh met de omgekeerde hand den mond af,
en zette den kop neer.
„Mijn waarde Strinder, ben jo or nog
met cht weer door heen gekomen?" vroeg
d'e waard eindelijk, meer om wat te zeg
gen.
Strinder keek om zich heen, hoestte en «ei
zacht: „Mijn vrouw is ziek. Ik geloof, dat
het voor den avond met haar gedaan is."
Er ontstond oen pijnlijke stilte in do ka-
mar, welke duurde tot do waardin uit d©
andere kamer binnentrad, om te vragen
wat er aau de hand was.
„Vrouw Strinder ligt t-e eterven,ant
woordde Roder kortaf.
„Ik wou vragen of niet iemand met mij
naar huis wil gaan, opdat ik niet alleen be
hoef te zijn," zeido Strinder aarzelend.
„Een dokter halen wil de ouwe niet-, dat
ia nog tijds genoeg, als zij het heeft afgo-
legd."
Do mannen zagen elkander aan. Er was
niemand onder hen, dio in zulk een wande
ling lust- scheen fco hebben. Dat men in-
t-ussehon do oude Strinder niet alleen naar
huis kon laten gaan, voelden allen. Dat
zou een schande geweest zijn! Maar do "oen
wilde den and or niet in den weg efcaanon
aangenamer was hot in iedor geval, hior
in do warm© kamer te zitten, dan ginds op
de vlakt-© tot onder de armen in do sneeuw
to waden. Do mannen keken elkaar her
haaldelijk verbaasd en vragend aan wio
van hen eigenlijk den tocht zou willen
maken.
„Een der vrouw-en mee te krijgen, dat zal
wel moeilijk gaan," meende Strinder na
oen oogenblik.
Roder stond op en ging naar zijn vrouw,
met wie hij even sprak. Zij voerdem oecn
zacht -en langdurig gesprek, en gedurende
dien tijd zaten do anderen, blijkbaar mot
andere gedachten bozig, zonder op te kij
ken, stil. Ten laatste wenkte Roder een
dik mannetje met kleine, knippondte oogen,
en atokeligen baard.
„Ja, dan moet jij wel me gaan," Karl,"
zei Roder. Karl, was zijn broor, een Idednie,
bezadigde koopman, die nu hier, dan daar
woonde. Bovendien verrichtte liij grond
werken bij do boeren, handelde ook in
schapenJ.cendejgek3 uit tegen rente. E©a.(
vaste positie had hij nooit kunnen behou
den cn ofsonoon hij geenszins zonder mid
delen. was, noemde dc mensclien hom toch
in tegenstelling met rijn broeder, den
waard, die „rijk" heette te zijn, de „arme"
Karl.
Als hij niets andere om bandon had,
woonde hij altijd bij zijn broederdaarom
was het ook ©en gewoonte geworden, om
altijd, als er iets gedaan meest worden,
wat buiten de gewone werkzaamheden lag,
of wat niemand anders wilde doen, den
„armen Karl" daarmedo te belasten.
Karl stond rustig on ernstig van zijn
stoel op, alsof hij al dien tijd wol verwacht
had, dat het ton laatste toch weer op hem
zou neerkomen, om mee t© moeten gaan,
en bogon zich voor den tocht gereed te ma
ken. Hij trok een jas over het leer en buis,
onderzocht of er nog wel tabak gonoeg in
den zak was en nam teen uit een verbor
gen hoekje een fleschje brandewijn, dat hij
in den )>orstrak stak.
„Wiil Strinder nog niefc een beetje uit
rusten cn nog eon kop koffie drinken?"
vroeg Roder vriendelijk.
O, zeker dfe koffie zou hij dankbaar aan
nemen, maar uitrusten durfde hij niet. Hij
voelde bovendien ook geen vermoeidheid
meer. En dan, de oud© vrouw kon juist
sterven terwijl hij weg was, en wanneer zoo
iets gebeurde, zou bij dat zijn leven lang
niet vergeten. Zij badfdon immer-s meer clan.
veertig jaren samen gewoond, cn dan was
het toch niet. te veel, neen, veeleer plicht,
dtat hij ton minste in huis was, nu het tem
eind© liep.
iWordt vervolgd.)
