No. 18382 LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 4 Februari. Tweede Blad Anno 1920. PERSOVERZICHT. EERSTE KAMER BINNENLAND FEUILLETON. Met de Lappen op het Hoogland. r iWaar ga au wij hoen? In een op- Mei „Waar gaan wij heen?" in „HET TABAKS BLAD" bespreekt de redacteur de voorgenomen tabaks belasting, waarmeo de fabrikanten en /verbruikers bedreigd wórden. Waar hij vooral Kegenop komt, ia, dat men hier de fabrikanten weer gebruikt als de geldpers, om daarmee weer 'zooveel meer ambtenaren aan een baantje te helpen. In plaats van naar bezuiniging te streven, maakt men hier te lande den mallomolen van ambtenaren 6teede grooter. Er zijn een massa nuttige en onontbeerlijke ambtenaren, doch een geheel leger zou men kunnen missen. De distributie heeft het Nederlandsche volk begiftigd met een ambtenarenziekte, die chro nisch dreigt te worden. Het schijnt, dat iemand, 'die, al ia het ook tijdelijk, ambtenaar is ge weest, den smaak zóó beet heeft gekregen, dat hij er niet van uit kan scheiden. Het boste be wijs, dat de ambtenaren or niet zijn voor het ipubliek, maar het publiek voer de ambtenaren, gaf do gemeente Amsterdam, door op Oudejaars avond hel trampersoneel vrij te geven om 10 uren. Ter wille van eemge honderden ambtena ren oenige uren vroeger naar huis te sturen,, 'dupeerde men duizenden, die allen te voet naax huis konden gaan, als zij ten minste 'niet een rijtuig konden bekostigen. Maar do sociale eischen, mijnheer! Regeerin- jgen staan machteloos tegenover den vloed van sociale eischen. En dat terwijl de productie over de gansche wereld tientallen jaren achteruit ie en de landen uitgeput zijn door de improduc tieve fabricatie van oorlogstuig. Na betoogd te hebben, dat de middenstand meer on moer de dupe wordt en gebruikt wordt als de „geldpers", daax het eene deel van het menschdom, dat rijk is geworden, niet genoeg betalen wil, en het andere deel straatarm is, gaat de echr. voort: Indien de leden van het groote gezin eens logisch dachten, zou men iedereen naar zijn beste krachten ivwi den slag zien gaan. Men zou zien zaaien en oogsten om voedsel te krijgen; men zou ze zien wroeten om brandstof te krij gen, om de lichamen te koesteren en om de in dustrie weder aan te zetten tot herstel van den inventaris. Men zou eenige uren daags besteden om den achterstand in te halen. En dan, als al les weder m orde, als do ellende achter den rug was, de wangen weder bol, en de inventaris hersteld wo>, dan zou men zeggen: „Laten wij nu genieten van den vrede, van onzen arbeid, nu Ürunnen wij minder werken." Het wcreldhuishouden doet echter anders. De ondervoede leden, zittende in hun haveloozen in ventaris, waaraaj het meeste ontbreekt, blijven ruzie maken en zoeken een schuldige, nemen do oorzaken niet weg. Zij zijn mat on lusteloos, moo van het vechten, gedegenereerd door ban deloosheid. Trachten in het geheel niet, of zoo weinig mogelijk te werken, doen alsof zij niet weten, dat de oorzaak van alle ellende zit in de weinigo productie van aillc9, wat mensch en 'dier moot onderhouden en wat hen tot veraan genaming dient. In stede van te werken gedurende een groo ter aantal arbeidsuren, om de schade in te ha len, schuwt men den arbeid on haakt nochtans naar meer verdienste. Maar geld heeft slechts do waardo. die de mensch er aan toekent; fei telijk hebben alleen waardo voedsel, goederen, woning en alles, wat tot vervaardiging dient, 'dus in do eerste plaats productie. Al zet men nu de prachtigste belastingplan nen in elkaar en al «telt men een leger van do .voortreffelijkste ambtenaren aan om ze uit te voeren, men zal tot resultaat krijgen, dat do productie nog meer bemoeilijkt woTdt, dat men weder een heirleger nuttelooze mcnschen maakt, 'dat het product duur wordt. Daarom verzet u met man en macht tegen nuttelooze belastingen. Ten slotte geeft schr den raad om het nieu we stel ambtenaren, dat door de tabaksbelas ting op do komst is, op te leiden voor commer- cieele doeleinden, dan kunnen zij onze goede Hollandsche sigaren, sigaretten en tabak over geheel de wereld verspreiden. Slechts „produc tie" is geld en de tabaksbelasting is de kip ver moorden, die do gouden eieren legt. Prof. Van Veldhuizen over pree k-e i s c h e n. In „DE SCHATKA MERS laat prof. Van Veldhuizen een ver langlijsfcje afdrukken van de wenschen, die hij omtrent het preek en koestert. "Wij vermelden er de volgende van: De predikant hebbe den moed amen te zeggen, direct als zijn preek uit is. (90 pCt. der dominees zeuren, als zij hun onderwerp behandeld hebben, nog een poos na, blijk baar om de lVs uur of 7 kwartier vol te krijgen.) Hij predike in de taal der 20ste eeuw. De gebeden moeten zijn, wat zo Ueeten: gebeden; dus moet er niet een stuk preek van gemaakt worden. (Vele dominees ont halen „onze lieve Heer" op een brok dog matiek, in plaats van te bidden en te dan ken). De dominee vergete niet, dat er door gaans ook vele kinderen in de kerk zyn; iaat hij die af en toe eens afzonderijjk toe spreken. Wanneer hij tcnjten aanhaalt, dan moeten deze dienen ter verduidelijking en niet om de zaak nog onbegrijpelijker te maken (Ve ler preeken zijn in hoofdzaak een bloemle zing van teksten; schuif uw concordantie eens op zij, Eerwaarde, en laat Gods Woord eens op u inwerken; dan krijgt ge wel frissche gedachten!) De predikant aarzele niet, als het te pas komt, gebruik te maken van hetgeen hij: op Gymnasium of Hoogeschool geleerd heeft. (Ik hoor vele dominees, die niets meer schijnen te weten, dan een godsdienstonder wijzer leeren moet voor zyu examentje. En dan denk ik soms: waarom ben je niet lie ver kippenboer geworden?) „Ziehier", aldus besluit prof. v. V., „eenige mijner wenschen. Ter toelichting diene, dat ik organist ben in de Evange lisatie en dus alle diensten bijwoon, tel- keDs door andere predikanten geleid, zoodafc ik per jaar zoowat 60 verscnillende hoor. En naar mrjn meening kunnen de preeken der meesten van hen niet in de schaduw staan van onzen godsdienstonderwijzer, die zoo nu en dan voor ons optreedt." Vergadering van gisteren. STAATSBEGROOTING OOR 1920. Algemeene beschouwingen. Aan de orde zgn de algemeeno beschou wingen over de Staatsbegrooting voor 1920. De heer VAN LANSCHO! (R.-K.) juicht de vroegtijdige behandeling der Staatsbe grooting zeer toe. Toeh hebben de gebeur tenissen het Voorlcopig Verslag achterhaald. Spr. wijst op de crisis aan Marine en Oor log. Hij stelt de vraag of deze crises wei noedig waren en of niet hetzelfde te be reiken ware geweest zonder deze. Meer be dachtzaamheid ware noodig geweest, omdat vóór alles rust in de binnenlandsche poli tiek noodig is en ook rust noodig is voor de buitenlandsche politiek, met name in zake den Volkenbond. I)e linkerzijde heeft z. i. door het verwekken der crisis lioog spet gespeeld. Zg handelde roekeloos en de^l politiek sloopers-werk. De verssliJ ea waren bovendien niet zoo groot en er ware princi pieel overeenstemming te verkrijgen. Alge meen wil men beperking op militair ge bied; alleen weet men niet hoever deze moet gaan zoolang de toestand onzeker is. opr. vraagt ot deze oorlogsbegrooting feitelijk niet eeu credietwet is. Voorts vraagt hij of de Regeering reeds een beslissing nam in zake de kruisers en wat zij denkt te aoen. Ook het financieel aspect is in den laats tan tiid veranderd. Hij vraagt den Min'ster welk percentage van de crleisuitgavon reeds door belastingen is gedekt. Spr. meent, dat liet 35 pCt is, hetgeen al een krachtpreslatie is. De Minister is overtuigd van den'ernst van den toestand. Wil de Minister zeggen hoe hei staat met de voorbereiding d.r weel debelasting en hoe het staat met de om zetting van de oorlogswinstbelas ting in een cor jirnctuurbelasting De valuta-kwestie is op dit oog en blik de ailes-overheerschende, vooral voor ons land. Hij hoopt, dat Nederland het initiatief zal nemen om tot een oplossing te geraken, in den geest van de pogingen van mr. Visse ring. ten einde een crisis te voorkomen. De gemeente-financiën verkeeren in zier slechten toestand, die dringend voorziening eisebt Hg gevoelt er niet veel voor, dat het Rgk maar bijspringt. Er zijn gemrenien, die een goede financieel© politiek volgen, en andere die dat niet doen. Gaat hét Rijk* heipen, dan schieten de eerste te kort ön worden juist de slecht beheerde geholpen. Enkele wijzigingen van do Gemeentewet gaf hg in overweging, met name yan de finan cieel© verhouding. De heer VAN NIEROP (Lib.): Hoe moet dat dan geschieden? De heer VAN LANSCHOT (R.-K.): De Eerste Kamer heeft niet het fecht van ini tiatief. De heer VAN NIEROP (Lib.): Maar u mag het wel zeggen. De heer VAN LANSCHOT (R.-K.) wenscht wel verruiming van liet gemeente ijk b.las- tinggebied. maar veel heil verwacht hij daar van mèt. De /heer VAiN DER FELTZ (Lib.) breagt "Huiae voor hêt antwoord op Het verzoek lot uitlevering van den ex-keizer; een antwoord, dat zijn volle instemming heeft. Hij zegt de Regeering daarvoor hartelijk dank. De heer DE VOS VAN STEEN WIJK (C.-H.) is verheugd over het betere voor uitzicht op financieel gebied. Hij heeft geen bezwaar tegen een weeldebelasting, "mits deze niet zij een belasting boven e?n door don fiscus vastgesteld bedrag voor levens onderhoud. Spr. wijst op de groote uitbreiding van het aantal Staatscommissies, waarin hij een gevaar ziet. Deze moeten niet het werk Van de ambtenaren overnemen. Bovendien zijn die commissies veel te groot en daar door te duur. Spr. vraagt den Minister een staat op te maken, wat die Staatscommis sies, 33 in getal, kosten. De socialisatie acht spr. nog steed3 de roode vaan in den mist. Wat het is, is nog steeds niet bekend. Spr. acht het een fata morgana. Misschien komt het verlangen haar socialisatie alleen neer op verlangen naar meer medezeggenschap en grooter aandeal van de arbeiders in de vruchten van het be drijf. De zelfzucht in de 'wereld is grooter dan ooit. Vóór alles acht hjj rust noodig in ons land. Het gevaar voor verbreking van die rust blijft z. i. wel bestaan zoolang mr. Troelstra nog zooveel aanhang heefc in zijö partjj en nog vasthoudt aan zijn rede van November 191S. De eenheidsmotie bgft z.i. een gevaar, omdat de verbreking van de rust een gevolg is van een bepaalde situatie. Mr. Troelstra zal voor geen middel terug deinzen, als hij daardoor de macht kan krij gen en het socialisme brengen. Vervolgens wgst hjj op de internationale conferentie te Luzern, waar ook het revolutionair karak ter van het socialisme is gebleken. De Regeering moet dus z. i. op fiaar hoede blijven. Hij vertrouwde, dat zij dat was, en bracht hanr daarvoor hulde. De heer STAAL (Lib.) zet uiteen welke verschillen in inzicht ten aanzien van de militaire kwesties bestaan. Het is niet dui delijk welk inzicht de Regeering feitelijk heeft. Spr. meent, dat er geen militaristen in ons land bestaan, evenmin als hijzelf voor ontwapeningsmaniak wil wo d^n uitg m akt. als hij op de uiterste zuinigheid aandringt. Hij' acht. met het oog op de veiligheid, ont wapening absoluut onmogelijk. Voorloopig wil hjj geen ingrijpende veranderingen aan brengen. Afwachten is zijn leuze. De ve gaderjig werd! v rd agd tot Woens dag te elf uren. Traktcmentsregeling voor de officieren van de zeemacht. Luitenant ter zee 3e kl. aan boord f 2010 luitenant ter zeo 2e kl. f 2400 en na 4, 6, 8, 10, 12, 14 en 16 jaar dienst als officier resp. f 2760, f 3210, f 3300, f 3570, f 3750, f 3930 en f 4110luitenant ter zco le kl. f 3900 en na 12, 14, 16, enz. t/m. 30 jaar dienst als offi cier resp. f 4200, f 4440, f 46S0, f 4920, f 5570, f 5640, f 5S50, f 6090, f 6330 en 6570. Deze catagopiccn genieten aan wal zon der vrije woning, zoomede wanneer zij ter beschikking zijn, f 390 meer. Kapitein-luitenant ter zee f 5820 en na 22, 24, 26, 28, 30 en 32 jaar dienst als officier resp. f 6090, f 6240, f 6450, f 6660, f 6870 en f 7080vergoeding aan wal enz. f 510. Kapt. t. zee f 6630, en na 28, 30, 32 en 34 jaar dienst als officier resp. f6870, f7110, f 7350 en f 7440vorgoeding aan wal f 630. Officieren van administratie volgens de zelfde bezoldigingsschaal. Schout bij nacht f8550; aan wal f 9390. Vice-admiraal f9150, aan wal f9990. Officieren-maohinist 3e kl. f 2010 na 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14 en 16 jaar dienst als officier resp. f2350, f2520, f2940, f3210 f3390, f 3570, f 3750 en f 3930. Officier-machinist 2e kl. na 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 18 en 20 jaar dienst als officier resp. f 2760, f 3210, f 3390,f 3570, f 3750, f 3930, f 4110, f 4290 en f 4470. Officier-machinist lo kl. £3960 en na 12, 14, 16 onz. t/m. 30 jaar dienst als officier resp. f4200, f4460, f4680, f 4920, f5370, f 5610, f 5850, f 6090, f 6330 en f 6570. Deze categorieën genieten aan wal zon der vrije woning en ter beschikking oen vergoeding van f 390. Hoofdofficier-machinist 2e kl. f 5820 tot f 7590 (vergoeding aan wal f 510). Hoofd officier-machinist le kl. f 6630 tot. f 8100 (vergoeding aan wal f 630). Officier van gezondheid 2e kl. f 3750; aan wal f 3960. Officier van gezondheid lo kl. f 4460 tot f 6570 aan wal f 390 meer. Hoofdofficier van gezondheid 2e kl.'f5820 tot f 7080 na 22 jaar dienstvergoeding aan wal f 510. Hoofdofficier van gezondheid 1ste kl. f 6630 tot f 7470aan wal f 630 meer. Inspecteur van den gen. dienst der zee- macht f 9390. Vrijwillig Landstormcorps Motordicnsl. Er wordt opgericht het Vrijwillig Land stormkorps Motordienst. Dit korps wordt, naar behoefte in een staf en afdeelingen ge splitst, te regelen door den inspecteur van den landstorm. Als lid van het korps kunnen worden toe gelaten niet-dienstpliohtigen en niet iA werkelijken dienst zijnde dienstplichtigen, die daartoe een vrijwillige verbintenis bij den landstorm aangaan. De leden van het korps worden tot zelf verdediging bewapend, zoo mogelijk met een revolver, anders met een karabijn, ter wijl zoo noodig voor gewapend geleide wordt zorg gedragen, op voorstel van den meest nabij zijnd en plaatselijken of garni zoenscommandant. Do leden van het korps, die één of meer eigen automobielen of motorrijwielen ter beschikking stellen, genieten als vergoe ding voor huur, voor normale waardever mindering, voor gebruik van olie, banden, benzine, enz. voor herstelling en verzeke ringskosten tegen schade, ontstaan door in wendige oorzaken (bijv. het weigeren van een rem) per gereden K.M. voor elke auto f 0.40 voor olk motorrijwiel fO.10, oen cn ander met een minimum per dag voor 25 K.M. Zij hebben tevens aanspraak op een door den Minister van Oorlog naar billijkhoid to bepalen schadeloosstelling in geval hun automóbiel(en) of motorrijwiel(en), gedu rende het vervullen van door bij het leger gevorderde diensten door ongeval schade lijdt (lijden). Het gebruik van de automobielen en motorrijwielen wordt gecontroleerd dcor middel van contrólc-boekjes, uit te reiken door den inspecteur van den landstorm. Indien de eigenaar van een automobiel of motorrijwiel bij de aansluiting als vrijwilli ger voor het in Rijksdienst gebruiken daarvan do voorkeur geeft aan een huur contract, dan zal dit kunnen geschieden. Zoo mogelijk kunnen do leden van het korps tegen betaling van het Rijk, ontvan gen benzine, olie, banden, reserve-stukken en dergelijke. Indien de automobiel of het motorrijwiel tijdens het in werkelijken dienst zijn van den eigenaar niet in diens garage kan verblijven, zal het- Rijk voor een goede op berging zorgen. De ex-koizer. De Enfcenteraad van Ambassadeurs nam kennis van de ontwerp-nota, welke aan Ne derland in antwoord op zrjn laatste msdedto- ling in zake de uitlevering van den ex- keizer zal worden gericht. Het ontwerp zal onderworpen worden aan de goedkeuring van de chefs der geallieerde mogendheden, alvorens aan de Nederlandsche regeering overhandigd te worden. Van dreiging als in de „Petit Parisien" gisteren gemeld en direct door ons in twij fel getrokken, is geen sprake. De Koningin-Moeder heeft gisteravond in „Diligentia", in Den Haag. het vierde abonnementsconcert bijgewcond van de Ver-* eeniging voor Kamermuziek. Naar men verneemt, is eerlang ta 'e-Gravenhage een bijeenkomst te verwachten van afgevaardigden van eenige landen, die ontwerpen hebben uitgewerkt voer e n in _r- natjonaal gerechtshof. De bedoeling dozer be^ spreking van d° kundigen is, om door ver gelijking te komen tot een uniform ontwerpj en daardoor nuttig werk te doen in het be lang van deze gewichtige aangelegenhoid. Dit eventueel© ontwerp zal dan ter be schikking van den Volkenbond worden ge steld. Eerlang kan een nadere mededeling tegemoet worden gezien. Prof. ir. J. A. G. van der Steur, koog- leeraar in de bouwkunde aan de Techni:ck© Hoogeschool, te Delft, vertoeft in het bui tenland ingevolge een opdracht van de Re geering in verband met den aankoop van ge bouw en voor onze diplomatieke vertegen woordiging in den vreemde. Prof. Van dee Steur zal zich ook met gelijke opdracht naar Amerika begeven. Bij de te Utrecht gehouden a gemeene bestuursvergadering van den Algem. Ned. Zouavenbond werd besloten, dit jaar een algemeene ledenvergadering te houden to Utrecht op 4 Juli e. k., toegankelijk voor allo Ned. zouaven en hun belangstellende vrienden. Deze vergadering zal ook toegan kelijk zijn voor dames. Dr. J. H. Gunning, jhr. W. 0. K. Cnpel. CL P. Logemann, G. v. d. Schatte Olivier, H. T. T. Walter, dr. A. J. W. Heiatz, J. E. Becker Treub en A. H. E. Verhaegh, allen ingezetenen van Apeldoorn, h bben e*n adre£ tot den Minister van Ondrrwijs ger'chfc, waarin zjj het voortbestaan van de Leer-» school brj de Rgks-KweeL:schco, voor Onder wijzeressen te Apeldoorn gewaarborgd wdlen zien en dit verzoek mot:veeren met het oog op de gcede vorming van de to komstige onderwijzeressen, die aldaar pl ats vindt, welke goede vorming, volgens de meenïng der adressanten, moet toegeschreven worden aan het voortdurend contact met de Kweek school. De reünie van oud-leden van het Gro- ningsch Studentencorps „Vindicat atque Polit", ter herdenking van het 3C5-jar:'g be staan der Groningsche Universiteit, weke lustrumviering in Juni van het vor'ge jaar moest wo d n uitge.tald we d gst.rm'iMag door den reetor van het corps, dan heer D. U. Stikker, geopend met het uitspreken: eener rede in het kerkgebouw der R'-amonstr, Ger. Gemeente. De voorzitter d?r Reunie-comm's?ie, prof. mr. I. B. Co hen, beantwoordde deze. Na deze plechtige opening werd er op M jtua Fides' en m ti mus ca e gegeven, 's Avonds kwamen de reünisten en Qff leden van het Studentencorps bijeen in ae Martinikerk, waar door mr. H. Smeenge de feestrede werd uitgesproken. De Raad van Hengelo besloot do bo lasting op tooneelvertooningen enz., to verdhibbelen, dus van 10 op 20 pCt. te bren- gen. Na een kortstondige ongesteldheid is gisteren te Tilburg overleden da heer R. J. A. Diepen, lid van de Eerste Kamer. Hij werd zoo meldt „De Tijd" ga- boren in 1S75, studeerde aan het R.-K. Gym nasium te Katwijk en kwam in 1895 in de lakenfabriek van zijn vadeT. La'er zette hg met twee zijner broers de zaak voort onder de firma Gebrs. Diepen. In Juli 19)1 werd de heer Diepen lid van den Tilburgschea Raad, terwgl hg in 1913 werd gekozen tot lid der Frov. Staten van Noord-Brabant, welke hem 25 December 1915 b noemden tot li'l van ons Hoogerhuis, als opvolger van wijlen mr. Regout. De gewone audiëntie van den Mini-s» ter van Financiën zal Vrijdag 6 Februari a.s. niet plaats hebben. Uit het Deensch vertaald door M. D. Z. (Nadruk verboden.^ Wij lachten even om die harde bijlslagen en gingen de hut binnen naar hot vuur en den dampenden vleeschpot. Hoe jong Inga ook was, zij had toch al een horloge! Dat wil zeggen :een aanbid der. Als een jonge mzn werk. maakt van ©en meisje, geeft hij haar kleine geschen ken, meestal een halsdoekje dikwijls' van rij of een mooi schortje of een zilveren lepel, altijd een ouderwetschen, met korten Btcel, zooals do goudsmeden in de stad ze speciaal voor de Lappen maken, soms een zilveren ring met „loover". Deze ringen worden nu echter verdrongen door de ge wone gladde verlovingsringen. Een ver liefde jonge man of echtgenoot kan aan rijn uitverkorene drie of vier van zulke Tingen cadeau doen, maar zij draagt er maar één. Het is zeer in zwang gekomen als verlo vingegeschenk een horlogo te geven. Men riet dikwijls een jongen Lap met een da meshorlogehij gebruikt het zelf, tot hij het kan weggeven als „gilhe" (bruidsgave) het is practisch zijn geschenk bij do hand .te hebben, een Berg-Lap kan niet ieder ©ogenblik naar een horlogemaker gaan. 'Maar al ontvangt oen meisje die geschen ken, daarom is er tusschen hen nog niets Hesliotzij neemt, cadeaus, aan van al haar aanbidders en is niet bijzonder bloo tegen- jpner henzoo lang zij niet in vollen ernst haar „diettelas irgge" (haar bepaalden aanstaande) gekozen heeft, behoudt rij haar volle vrijheid. De verlovingsgeschenken worden alle zorgvuldig bewaard in de bont beschilderde, met ijzer beslagen kist van het meisjealleen het horloge draagt zij. Later, als zij haar keus heeft bepaald en met den gekozene trouwt, krijgen alle an dere aanbidders hun geschenken terug. De versmade vrijers beproeven wel eens mot diezelfde dingen hun geluk bij oen ander meisje. Maar niet allen nemen die afwijzing zoo kalm op. Het is niet ongewoon, dat zij zich op het meisje en haar toekomstigen man wreken door haar rendieren bo dooden haar huwelijksgift. Honderden rendieren komen soms op die wijze om het leven. Er is geen overvloed van meisjes bij de zwer vende LAppenhet wordt dus altijd voor een geluk gerekend, dat men een vrouw heeft kunnen krijgen. Bij de Lappen is een ongehuwd man niet in aanzienhij „verschrikt de paarden" en „bijt de luizen". Een jong meisje blijft zel den ongetrouwd bij de nomadenik heb er slechts twee gekend, het eene meisje was gebrekkig (voor overerving van lichaams gebreken zijn de Lappen bang), het andere was mooi, maar had vallende riekte en wilde niet trouwen, omdat rij geen zwakke kinderen wou krijgen en om haar man niSt te bezwaren door haar ziekte. Niemand kan zich voorstellen, hoe mooi en gezellig een Lappenliut is op Zaterdag avond. Al de oude berketakken worden er uitgedragen en buiten verbrand (nooit ver brandt men ze in de hut), en als er te veel asch op de stookplaats ligt, worden de haardsteenen weggenomen, de asch er uit gehaald en weggebracht en heb vuur op nieuw aangestookt. Uit het bosch haalt men frissche berketakken, en als zij gelegd zijn, riet de hut er groen en feestelijk uit. On der het kookgcreecJschap en de „boasso" (bergplaats) legt men takjes van den jene verbesstruik, omdat die do heóle week groen blijven. Een genot is het 's Zaterdags avonds zijn bed in orde te maken en zich uit te strekken op het berkenloover, dat zoo heerlijk fr-isch riekt naar het bosch. Dat er kleine, groene beestjes overheen kruipen, moet men maar zoo erg niet vin den. En 's Zondagsmorgens was het altijd prettig wakker te worden, als men rond keek in de lichte schoone hut, en Sara zoo vriendelijk uitnoodigde„Sta nu op en drink een kop koffie". Maar de frischheid is spoedig verdwenen, als er bidstond 'wordt gehouden. Dan komen de Finsche landontginners van Kattevuomorij rooken den heelen dag en spuwen in bet rijshout op don grond. Na hun vertrek is er geen Zondagsglans meer te bekennen. Eens op een Zondag was er in een hut in onze buurt een Laestadiaansche gods dienstoefening. Mijn huisgenooten wilden, dat ik meeging, en dat deed ik, ofschoon ik niets verstond van de lange preek in de Finsche taal, die door een Fin werd voor gelezen. Hij zat op een lage kist; om hem heen op de groene takken de aandachtige toehoorders. De zon scheen door de rots epleet helder in do hut. Deze word hoe langer hoe voller, kinderen en honden lie pen uit en in en kropen aan alle kanten onder de hutbedekkig door. Eindelijk was er noch voor honden noch voor kinderen plaats meer, zij moesten buiten blijven. De vrouwen droegen het Zondagsche pak, en de mannen eveneens. Als rijpe appelen tus schen het groen zaten bij groepjes van twee of drie d© jonge meisjes met haar roode ronde wangen en het vele rood en geel van hun kleeding. Het zonlicht speelde over Je gebogen hoofdende schaduw van de voor uitstekende wangbeenderen gaf aan het on derdeel van do gezichtjes een warm-don- kere tint. De mooie voeten, mot _hooge wreef en smallon enkel, in gladrittende bontschoentjes gestoken, waren half ver borgen onder het lichaam, dat juist in die houding iets zeer teers en bevalligs had. Een jonge vrouw had een zuigeling aan de borst, maar toen het kind begon te hui len, verliet zij de hut, om de anderen in hun vrome stemming niet te hinderen. Innig en plechtig langzaam las de boer voor uit het boek op rijn 6choot. Toen de lange preek eindelijk uit was, zat hij een paar minuten onbeweeglijk. Opeens waren krampachtige trekkingen op zijn ernstig ge zicht waar te nemen het werd vuurrood, en toen liepen de tranen over zijn wangen, -lij begon te snikken en God aan te roepen „Jumala!" Al de anderen zaten zwijgend, als in afwachting, met neergeslagen oogen. Daarop begonnen de oude vrouwen onder hetzelfde krampachtige trekken ook te jammeren. En ^óór en na deden het allen, jongen en ouden, mannen en vrouwen. De vriendelijke, zonnige hut wertl binnen en kele minuten een plaats van zielepijn, waar de menachen door berouw en angst en zon debesef werden geschokt. Het bovenlijf voor- en achteruit buigend, snikten allen luid. Toen namen wij een knielende houding aan en omhelsden elkaar, en terwijl de een zijn hoofd steunde tegen den schouder van cïon ander, zwaaiden rij als boomen in den Btorm onder den aanroep„Vergeef, o Godin eiken toonaard. Want ieder heeft zijn eigen rhythmus ;als buitenstaander herkent men ieder der roependen aan die bepaalde melodie. Ofschoon ik ternauwer nood een woord verstond, of begreep wat er eigenlijk gebeurde, voelde ik toch ook de algemeene opwinding. Ik begon te rillen en moest naar buiten gaan. Daar lag het landschap in stillen Zon- dagsvredo, terwijl dat kleine, grijze men* schenverblijf trilde onder de wilde kreten om vergeving, die daar uitgestooten wer den. Ver klonken rij over de eenzame hoog vlakten om door cïa godheid in den hoog- sten hemel gehoord te worden, moest eo uit allo macht roepen, daarom nam het angstverwekkend koor steeds too in aan drang en kracht. Die oxtase kan twee tot drie uren durentot de mensehen uitge put zijnsoms valt er een flauw. Maar de krachten worden spoodig hersteld door al het eten en de sterke koffie na den dienst. Alle uiterlijke teekenen van wat er voor gevallen is, zijn dan uit de gezichten ver dwenen. De mannen steken de pijp op en het praten gaat zijn gang, alsof er niets was gebeurd. En in den namiddag is men dankbaar voor wat afleiding, daar men niet het minste mag doen, wat op werk gelijkt. Er rijn strenge regels voor wat mag en niet mag op Zon- en feestdagen. Liefst moet men lezen in „het Bock," maar dat kun nen lang niet allen. Naaien of wolvlechten of peesspinnen is verboden, scherpe gereed schappen als bijl of hakmes of schaar mag ihen niet gebruiken. Maar nu zes uren worden alle verboden opgeheven, de Zon dag is voorbij. Eerst in Augustus kwamen de rendieren met hun herders uit Noorwegen terug. Dikwijls was in dien tijd de hut vol jonga mensch en. (Wordt vervolgd)*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1920 | | pagina 5