INDISCHE BRIEVEN.
BUITENLAND,
irerlioogd ealarie, waartij de burgemeester zicli
ook aansluit
Een schrijven van den heer Saiverda, waarin
hij verzoekt opnieuw het huis in de Raadhuis
straat voor 2 jaren te mogen huren. Geren-
yoyeerd na&r B. en W. om advies.
Thans komt de agenda in behandeling.
De heer Noemen heeft een voorstel gedaan
tot wijziging van de verordening tot heffing van
den hoofdelijken omslag. De aftrek van f500
voor het noodzakelijk levensonderhoud on. vindt
hij in de tegenwoordige tijdsomstandigheden te
weinig. In verband hiermede stellen B. en W.
voor:
I. vast to stollen do volgende ontwerpen:
a. verordening tot wijziging van dio op dev
heffing van den hoofdelijken omslag;
b. een verordening tot heffing en invorde
ring van 20 opcenten op de hoofdsom der por-
Bonoolo belasting;
II. te bopalen dat als winst in de gemeente
las zal vloeien:
a. a/s cent van elke M3. gas afgeleverd door
het gasbedrijf dor gemeente;
b. J/a cent van elke M3. water, afgeleverd
door do hoogdrukbronwaterlci ding der gemeen
te;
c. f2000 van het eleetiisch bedrijf der ge
meente.
IH. do prijs voor electrische stroom voor an
dore dan krachtdoelemden to bepalen op 42 ct.
per K.W.U.
Na eenige discussies worden dezo voorstelleu
aangenomen met 8 tegen 7 stemmen.
Het verzoek van de broodbakkerspatroonsver-
oeniging om intrekking van de bepalingen van
de algemeen© politieverordening, omtrent nacht
arbeid van bakkers wordt ingewilligd.
De wijziging van de verordening in zako do
•vertaling van pensioensbijdragen van de ge
meenteambtenaren wordt goedgekeurd.
B. en W. stellen voor de werklieden bij de
gemeen! oweiken in loonklassen in te deelen en
wel: let© groep menschen zonder vakkennis,
loon f 1800, waaronder vallen v. Brussel en
Hoeman; 2de groep menschen mot vakkennis,
loon f 1400.
De heer Van Dijk Ss tegen dezo indeeling, het
is een verbloemde loonsverhooging, want nu
krijgt men voor alles vakmenschen. Het vooistel
van B. etn W. in stemming gebracht, wordt aan
genomen met 11 tegen 4 stemmen. Tegen de
hoeren van Dijk, Goedhart, De Hertog en Ranke.
Jeugdorganisatie vraagt gebruik van een
schoollokaal. B. en W. willen hier afwijzend op
beschikken. De heer Do Hertog wil het verzoek
inwilligen, maar dan moet adressant zorgen
voor vuur en licht. In stemming gebracht wordt
dit verworpen met 18 tegen 2 stemmen. Vóór
do hoeren Do Hertog en Koren.
Het voorstel De Wolf, om het verzoek wel in
ie willigen, wordt verworpen met 14 tegen 1
stern, zoodat het voorstel van B. en W. wordt
aangenomen.
Goedgekeurd wordt de aankoop van een per-
joeeüje grond, gelegen aan Gouwsluis, voor f 100.
Op het vorzoek van het Alphen'e drankweer-
comité om subsidie uit de gemeentekas wordt
met 14 tegen 1 stem (Do Wolf) afwijzend be
schikt.
Besloten wor'dt niet in te gaan op het adres
van het hoofdbestuur van den Noderlandschen
Bond van Gemeenteambtenaren, om toekenning
van een extra maand salaris aan gemeenteamb
tenaren.
Aan de Nutsbowaarscliool zal subsidie wor-
'den verleend ondor dezelfde condities als aan
'do Cihr. Bewaarschool wordt gedaan-
Hot voorstel van B. en W. in zake wijziging
.van de verordening op do heffing van een hon
denbelasting wordt zonder hoofdelijk© stemming
ftangenomen.
D© heer Van den Bosoli verzoekt om wijziging
van de voorwaarden, waaronder vergunning is
Verleend tot het aanleggen van een trottoir. De
heer van Dam wil het besluit bandhaven. De
heer Wieringa stelt voor toe te ©taan de trot
toirband ook door te trekken in de Raadhuis
straat De heer Do Wit ondersteunt dit voorstel.
In stemming gébracht wordt het verworpen met
8 tegen 7 stemmen. Tegen de heeren Van Dijk,
.Gesman, Thoren, Nouen, Goedhart, Hen/ijuiu,
J). van Leeuwen en Van Dam. Het voorstel van
Dam wordt ondersteund door den heer Van
Dijk. In 6temming gebracht wordt ook dit ver--
worpen met 7 iegen 8 stammen. Hot voorstel
van B. en W. wordt nu aangenomen.
Het voorstel van B. en W. om de Bout>_ eü
iWoningverordening zoodanig te wijzigen, dat in
|de nieuw aan te leggen straten 20 M. uit het
fiart der straat mag gebouwd worden, wordt
laangenomen met 9 tegen 6 stemmen. Tegen do
hoeren Ranke, Gesman, D. van Leeuwen, Van
Dam. De Wit en Do Hertog.
Tot leden van de 2de commissie tot wering
van schoolverzuim worden gekozen de heeren
fiV. A. Lam en W. van Rogt.
De Raad wordt in 3 afdcelingen verdeeld, in
jdic van het grondbedrijf, het gas- en electrici-
llei'jsbedïijf en het levensmiddelenbedrijf. In de
leorsto afdeeling worden gekozen do burgemees
ter, voorts de hearen Hunguin; Ranke, Nooman,
p. y. Leeuwen en Thoren. In de 2do afdeeling
'<ïo heeren Vlasman, voorz., Wieringa, De Wolf
en Ges man en in de 3de afdeeling do heeren
van Leeuwen, voorzitter, Goedhart, Van Dam,
ff)tj Wit en De Hertog.
Burgerlijke Stand.4Omstreken.
HAARLEMMERMEER. Bevallen: U C. V.
•/AlphenVan Wanrooij D. K. Houcoop
De Groot Z. M. M. Teeuwen—Vlaar D.
fx. A. Bo ellaard—Treur D. M. Schéltin-
'gaVan Leeuwen Z. P» A. Boellaard-
Do Graaf Z. G. F. WolsheimerWols-
'hoimer Z. ML StolkferBatenburg D.
f/l. El ',ran WarmerdamVan Groningen <Z.
P. DaasDe Bruin D. G. van der
pindenEijk 'Z. D. MarkusStokman Z.
Ondertrouwd: J. Borst-, 22 j. en EL Buis
£3 j. A Loog man, 27 j. en D. van Ber-
kel 19 j.
i O.'eileden: Maria van Niel, 67 j. gehuwd
met J. Bogers. Elisabeth Lanser, 8 m.,
D. van A. Lanser.
LLSSE. OndertrouwdN. Broekhof en O.
ivan Kuiten. J. Th. Kleyhorst on A. M.
(van der Eist G. Kuipers en J. Mijnders.
Gehuwd: Th. Pkilipse en P. M. Jelierse.
GeborenJan Ar el is, Z. van D. Bol en
G. Nagt egaal. Catharina Johanna, 30. v.
iC. Boekei en C. M. Leyten. Catharina
tPetionella, D. van L. P. van dier Ylugfc en
!A M. Langeveld. Geerfcruida Maria An-
itoni» en. Adriana Maria Francisca» D. van
A. van Kest-eren en A. van Ruiten.
Elisabeth Maria, D. van M. van d§r Lans
en A. M. Weyers.
OverledenCecilia Wilhelmina van Stein,
S m.
NOORDWIJK. Geboren: Cornelis, Z. v.
0. Driebergen eu T. van der Wiel. >'.hr
tharina Dirkje, D. van A. D. van Duijn en
C. Hoek. Oornelis, Z. van J. Bulk en
W. Lastdrager. Arnoldus, Z. van A v.
Doresen en A C. Krujjt.
Ondertrouwd: Florls Evers 27 j. te Noord-
wgk en Johanna Maria Elisabeth Blom 24 3.,
te Amsterdam.
Getrouwd: G. v. d. Taug 30 j. te Noord-
wjjkerhout en G. Passchier 30 j. te Noord-
wfck.
Overleden: Johanna Wilhelmina van der
Krofi 68 3., gehuwd met. J. L. Z. Born.
Margaretha Janson, S2 3"., wed. Th.
Nocrdove. Huberus Adrianus Smit 5 w.,
zoen van IL Smit en M. J. Augustinus.
Uit het Indische leven»
XVIII.
Het is veel jaren geleden, wat ik nu ga ver
tellen; meer dan 25 jaar.
Het was een donkore avond, toen een Austra
lische walvisehvaander <len nauwen doorgang
tusschen de eilanden Ternate en Tidoro door
gleed eu voor do Kota Ternate in de schoone
baai van dienzelfden naam het anker Het val-
lcm. Do kapitein van hot schip, do heer Car
penter, #uit Sidney, begaf zich nog denzelfden
avond met een ©loep aan wal en bracht een
bezoek aan den heer S., eerste plaatselijke over
heid. Beide personen hadden elkander gekend
te Gorontalo. Do heer Carpenter was nl. in do
Molukscho wateren jaren achtereen op jacht ge
weest naar een klein eoort walvisch, dat daar
omtrent leeft, en had meermalen Gorontalo aan
gedaan, waar do heer S. vroeger controleur
was.
De ontvangst was minder hartelijk dan de
Australiër wel vermoed had. Nauwelijks was
de begroeting afgeloopon, of de heer S. deelde
zijn bezoeker mede, dat hij hem arresteerdo „in
naam der Koningin", en een kwartier later
verlustigde onze vriend zich in zijn nieuw ver
blijf, „<ten boei", of zooala Jan Fuselier zegt,
„Harer Majesteit© Snuifdoos."
Deze Ternataansobo gevangenis had wel
niet al het comfort van een model moderne ge
vangenis 111 ons lieve vaderland; maar de nieu
we gast bad bet er naar behooren goed. Hij
ontving zijn maaltijden van uit het gezin van
den heer S., die ook nog de beleefdheid had
den twaalfjarigen William, den aardigen zoon
dos kapiteins, van boord ie balen en een plaats
onder zijn dak te geven. Weinig gevangenen
zullen kunnen zeggen, zoo door den provoostge-
woldige te zijn behandeld. Hij mocht daarvoor
dankbaar zijn, maar was het niet, zooals zal
blijken.
Wat was de misdaad, waarvan Carpenter be
schuldigd werd?
Geen kleinigheid, nl. niet meer en met min
der dan zeeroof. Carpenter was een zeeroover.
zal maar dadelijk meededen, dat bij geen
zeeroover was, dio bloedvlaggen liet wapperen
en zijn gordel vol had met revolvers, terwijl
uit elke laars een lang mes stak. De dikzak
zag or vrij pacifiek uit. Toch had hij zeeroof
gepleegd. Op de breedte van het eiland Boeroë
had hij een onbemande prauw, maar volgela
den met 'kisten petroleum, drijvende gevonden.
Het ding was zeker bij ebbe driftig geworden
en had het mime ©op gokozen. In plaats van
zijn vondst behoorlijk af te leveren aan do
naastbijzijnde Nederlandsche post, had hij do
lading overgeladen in zijn achip en was kalm
verder gegaan. Nu was de vraag: Waar had hij
de prauw gevonden? Was dat geweest binnen
8 mijlen van den wal af, dan was dat op Nc-
derlajidsch territorium en behoorde het misdrijf
tot de jurisdictie van den Nederlandsah-Indi-
schen rechter. Was het verder op zeo gebeurd,
dan had hij zich te verantwoorden voor den
Engelschen rechter. In elk geval had hij een
misdrijf gepleegd. Uitgemaakt moest worden,
waar he't feit had plaats gehad. Volgens getui
gen was het een zaak voor de rechtbank te Ma
kasser. Dus werd hij onder politiegeïeide naar
Makassar gezonden.
Het onderzoek begon leelijk te zijnen nadeele
uit te loopen, toen de Engelsche regeeriDg lus-
sohenbeide kwam. Dat kwam dan ook niet te
pas, dat een Engolsoh onderdaan zoo onderhan
den word genomen door een rechter van het
kleine Nederland en er werd druk op het lancl-
voogdelijk gemoed te Buitenzorg gewerkt. Dit
raakte bewogen en bevreesd voor de gevolgen
en kabelde naar Makassar: loslaten. Do Ne
derlandsche rechter was wat hardhoorig uitge
vallen. Oost-Indisch dool noemen ze dat in Hol
land. De man zat gevangen en een knappe ke
rel die hem vrij kreeg. Evenwel, de Buiicnz^rg-
echo hooge heer, hoe langer hoe meer bij het
oor getrokken van uil de Straits Settlements, ka-
helde weer en nog eens weer. Eindelijk werd
zijn bewogen gemoed gerust gesteld en Carpen
ter kon gaan, werwaarls hij wou. Geen En-
gOlsch-Nederlandt-oho oorlog dreigde om ©enige
liters petroleum. Do hoer Carpenter niet
meer gevangen, werd hij weer een heer, een
gentleman of eon sir trok dadelijk op Ter
nate af, waar eijn schip eioh nog altijd bevond
onder bevel van den eersten stuurman Young,
een aardigen man, dio mét ons. bannelingen op
het vulkaan-eiland, de vredespijp had gerookt
en had leeren bitteren. Menigen avond zat hij bij
mijn vrouw en mij to praten over zijn „wifo"
en zijn „güi", ver weg in Sidney. Een gemoe
delijk man, dio streng do orde handhaafde on
der do bemanning van zijn schip.
Die bemanning bestond uit het zonderlingste
samenraapsel, dat ik ooit zag. Er waren on
der: een paar Hollanders, wat Engelzchen, een
Deen, een Noor, een Duitscher, een paar Ame
rikanen, en verder negers en nog eens negers.
Gingen zij aan wal, passagieren dat was
het lieve leven aan den gang. Op een avond
liep ik in do Chinecscho kamp (wijk) en hoor
de achter mij heftig ItuwaaL Naderbij komende
boorde ik eenlgo doffe ©lagen, alsof met een
knuppel op een meelzak werd geslagen. De
knuppel was er, de meelzak was een van de
negers ,die op den grond lag en daar naar den
aard bewerkt werd. Een paar woorden waren
genoeg. De ruzie was uit. De mishandelde stond
op en mij oven aangrijnzende., stak hii de hand j
uit en zei: „Please mister W., lend me 80
roepies." (Als 't u blieft, mijnbeer W., leen mij
80 gulden).
Mooi volt, maar fliuke zeelui. Ik bob ae
eens tegen stroom in zien roeien van 's mid
dags één uur tot 's avonds acht. En het hu
meur bleef best, waar het mijne mij al lang be
geven bad. Welnu, de heer Carpenter kwam zijn
sobip halen. Op een avond, den eersten, dat bij
terug was op Ternate, zat hij met zijn stuurman,
in de soos in gezelschap van den luitenant P.
en 'mij. De heor Carpenter verwaardigde zich
niet ons aan te spreken. Hij bepaalde zich tot
zijn ondergeschikte, aan wion hij mededeelde, dat
dio „damned Dutchman" (vervloekte Hollan
ders) or van zouden lusten. Dat muisjo zou
een staartje hebben Een burger van het trotsche
Albion zoo minderwaardig te behandelen. Dc
luitenant P. en ik keken elkander eens aan,
boraadslaagden even, wat ons te doen stond en
daarop richtte P. het woord lot Young cn zei
m duidelijk Eugelsc-h: Mister Young, als jo
wat voor jo haas voelt, raad hem dan aan, dat
hij hiuncu vijf minuten do ruimte gekozen
heeft, anders krijgt hij mijn lat (en even werd
met do sabel gorinkefd) in zijn nek."
De stuurman behoef do dc boodschap niet
over to brengen. Zijn baas verstond ©ven goed
Engelseh als hij, was niet doof, riep den „boy",
betaaldo zijn ijs wat er of hier, en in tweo minu
ten liep hij rond to boomden in den mane
schijn, vergezeld van zijn stuurman, die uit
achting voor zijn superieur geen afscheid
van ons durfde to nemen. Wo hebben het stel
letje niet weer gezien. Den volgenden morgen
nam het schip victualiën in en trok maar weer
op de walvisepben of op pelroleumprauweai af.
Ik heb nooit vernomen, dat bij den heor S.
en zijn vrouw eenige reden heeft gegeven tot het
vermoeden, dat hij dankbaar was voor de lief
derijke behandeling, welke William had onder
vonden. A. v. W.
Brieven van Willy aan Nicky.
Natuurlijk kunnen we niet alle 75 brieven
van den ex-keizer aan den vermoorden tgaar
meededen, docb enkele frappante mogen-
hieronder toch een plaats vinden.
Een brief van 14 Jan.» 1903 luidt ale
volgt:
„Beste Nicky,
Deze regels zullen U door mijn ^zornr
worden overgebracht. Mijn zusters noemen
hem gewoonlijk Willy No. 2 of de kleine
Willy, om hem van zijn vader te onderschei
den. Ik stel hem onder je vriendelijke be
scherming en hoop, dat je met zijn optre
den tevredeu zult zijn. Hjj is nog heal jong
en bogint zich pas te vormen, zoodat, als
hij do een of andere bévue maakt, je die
vriendelijk door de vingers moet zien. Be
halve deze brief brengt hij een aantal kerst
geschenken voor jo mee, die ik je niet vnoe-
fei' kon zenden. Ten eerste een groot mo
ei van onze nieuwe klasse van slagschepen,
dal je, zooals jo te Reval zeide, graag wilde
hebben. Schimmehnan kan het je ieder
oogeoblik uitleggen. Ten tweede een aquarel
dat do geschiedenis van de vormen en kleu
ren van al onze regimentsteekeus en vlag
gen voorstelt, van den tijd van den groeten
keurvorst tot 1900 toe. Ten derde alle bij
uw nieuwe knvassiersregimeot behoorende
uniformstukken, wapens, kuras en omhang,
dio je, naar ik hoop, zullen passen. Ik heb ze
aan mijn ouden kamerdienaar toevertrouwd,
die ge ba Reval gezien hebt, vader Schultz.
Hij zal je lijfdienaar inlichten hoe de ver
schillende stokken moeten worden aangetrok
ken. Ten vierde eenige brochures en tijd
schriften, waarvan ik meende, dat ze je in je
vrije uren misschien konden interesseeren.
Betreffende de kleuren van het leger beb
ik Sen verzoek aan je. Op het eerste aquarel
zjjn de eerste vaandels van bdi lijfregiment
van den eersten koning, die hij na zijn kro
ning verleend heeft, blauw met gouden vlam
men, kronen en adelaars, en wit met zwarte
adelaars en gouden kronen. Deze vaandels
zijn in ons arsenaal tot den 7-jarigeu oorlog
bewaard en daarna zijn ze door de Russische
troepen, die toen Berlijn bezetten, met vele
andere dingen uit het arsenaal meegenomen.
,Wij rijn nu bezig heel zorgvuldig en moei
zaam de geschiedenis van onze vaandels te
beschrijven en Ik zon je zeer dankoaar zijn
als jij toestond, dat ze in aquarel of olie
gekopieerd werden, zoodat wij een authentiek
voorbeeld hebben hoe ze te Petersburg zijn."
Deze brief is geteekend: „Willy No. 1."
In eeti brief van 9 Jan. 1904 zegt de Kei
zer o.a.:
„Ik zend U een exemplaar van de Marine
Rundschau met een artikel <Jver gepantserde
kruisers, geschreven door D. Deze L. is het
masker, waarachter ik mij verberg. Ik heb
dit artikel geschreven, maai' niemand be
halve Tirpits heeft bet flauwste vermoeden
daaivan. Als materiaal voor mijn in Novem
ber geschreven artikel is het mij gelukt
zeer belangrijke bijzonderheden over de Ri-
vadaria en de Moreno te krijgen, welke voor
Argentinië gebouwd, maar door de Erjgel-
scben aan Japan geschonken zijn. Deze schet
sen, die volkomen geheim zijn en mij op de
uitdiukkelijken wcnsch van den president
van de Argentijnsche republiek zijn voor
gelegd, heeft Amaldo mij gezonden. Daar
deze schepen je waarschijnlijk belang inboe
zemen, zend ik je de atlas voor uw persoon
lijk gebruik."
Deze brief is onderteekend „Willy."
Daarop volgt nog een postsoriptum dat
ais volgt luidt:
„Excuseer mij als ik je zoo dikwijls met
telegrammen lastig val, maar in Wolffsgarten
heb je mij gezegd, dat je mij voor allo be
langrijke berichten, aie ik je kon mededeelea,
dankbaar was. Ik vertrouw natuurlijk op je
stilzwijgen, want het is allee alleen voor
jon."
Onder dit» postscriptum' staafct „Admiraal
van den Afclantischen Oceaan."
In een brief van 4 December 1906 schrijft
tie Keizer: „De commandeeiendo officie
ren van mijn troepen in China hebben
ginds lang de opdracht oog te houden op
de "wrijving- tusschen Japansche en Chinee-
sche troepen en den toenemenden invloed
•wan Japan op heb Ohineescbei leger te be
waken. Twee dagen geleden ontving ik 't
berijéüb\ dart? de Japanned 'tftch{ber U «i
mijn rug om zich met de Ohineezen tegen
ons hebben verbonden".
In een brief van 6 Juni 1904 tijdens den
Russisch-Japanachen oorlog, schrijft de Kei
zer„Ik ben zeer verbaasd over de kort
zichtigheid van Koropatkin, die niet on
voorwaardelijk uw bevelen uitvoert. Hij
ziil uw raad des te meer kunnen gebruiken
daar gij toch zelf in Japan geweest, zijt en
de Japanners dus veel beter dat hij kan
beoordeelenEngeland zal te gepaster
ure zijn pogingen zeker hernieuwen om U
bemiddelingsvoorstellen to doen. Ik weet
dat dit de bijzondere zending van Harding
(de Engelsche gezant te Petersburg is), al
hoewel gij deze voorstellen zoo kortaf van
do hand hebt gewezen. Engeland is bang
voor zijn geld en zal Tibet gaarne goed
koop krijgen Ik zal trachten om Bertie
(Edward VII van Engeland) als ik hem
onmoet af te raden je langer met zulke
voorsbellen lastig te vallen. Zoo de ge
beurtenissen je er toe brengen een bemid
deling te verlangen, dan is het zeker, dat
do eerste wensch daartoe van jou moet
uitgaan Je kunt er van overtuigd zijn, dat
ik steeds lot je beschikking sta. Ik wensch
je geluk met de dapperheid en de flink
heid van je soldaten, dio allen lof verdie
nen eu die goed hebben gevochten".
Uit een brief van 3 ctober 1904„Ieder
een begrijpt bier dat Rusland volgens de
wetten der expansie trachten moet een ijs
vrije haven of uitgang naar zeo te hebl*en
Volgens deze wet is heb gerechtvaardigd
een kuststreek, waar zich zulke havens be
vinden (Wladiwostok en Port Arthur) te
krijgen. Het achterland van deze havens
moet in je macht zijn om spoorwegen "be
kunnen bouwen, ten einde de goederen uit
deze havens te vervoeren. Tusschen l>cdde
havens ligt een lanistreek die in de hand
van een tegenstander een nieuw soort Dar
dan ellen zou moeteu worden. Dat kun je
onmogelijk dulden. Deze Dardanellcn (Ko
rea) mogen je toegangswegen niet bedrei
gen en daardoor je handel verlammen. In
de Zwarte Zee is dab reeds het geval en
voor het Oosten kun jo dat niet dulden
Daarom begrijpt ieder onparijddge, dat Ko
rea Russisch zijn en blijven moet. Wanneer
en hoe gaat niemanl aan. Dab ziju alleen
zaken van jou en je land".
Op 30 October 1994 schrijft de Keizer
„Ik heb mij met den Rijkskanselier in ver
binding gesteld en wij heoben samen in
het geheim, zonder iemand er van te ver
wittigen, de drie artikelen van het verdrag
zooals jij het wenscht, ontworpen. Moge
het zijn, zooals je zegt, Iaat ons zij aan zij
staan, dan zal ons verbond een zuiver de
fensief verbond zijn, uitsluitend gericht te
gen een Europeeschen aanval lea* of aanval
lers... Het is zeer waarschijnlijk, dat Ame
rika zich door ons verbond niet bedreigd
zal voelen. De Nationalistische of Oleri-
cale partij voelt geen neiging voor Enge
land en heeft steeds sympathie voor Rus
land, maar zij zal er nooit aan denken haar
lot niet dat van Rusland in den tegen-
woordigen oorlog to verbinden. Tusschen
deze twee partijen zal dc republikeinsche
regeering neutraal blljveii en niets doen.
Engeland rekent op deze neutraliteit en
op de daarop volgende isoleering van Rus
land".
De Keize-r vertelt d'au, naar de „N. R.
Ort." exeerpeert. dat ltoevier, de Fran-
6che minister van Financiën," beweerd
heeft,, dat Frankrijk rich in geen geval in
den Russisch-Japan^chen corlog zou men
gen, zelfs indien Engeland de partij van
Japan koos en dan vervolgt de Keizer:
„Om dubbel zeker van deze republikeinen
te zijn, beeft Engeland Marokko aan Frank
rijk overgelaten. De absolute zekerheid,
dlafo Frankrijk neutraal zal blijven en zelfs
van plan is Engeland zij?i diplomatieken
steun te schenken, is de oorzaak van de
ongewoon far ut aio (zekerheid ,van de En
gelsche politiek op dit oogenbiik Deze on
duldbare toestand zal een einde, nemen,
zoodra Frankrijk rich in de noodzakelijk
heid bevindt, partij te kiezen en zich
openlijk voor St. Petersburg of voor Lon
den uitspreekt. Wanneer gij en ik nu
schouder aan schouder staan, zal het eind
resultaat zijn, dat Frankrijk zich openlijk
en formeel bij ons zal moeten aansluiten,
indien het ten slotte verdragsbepalingen
wil nakomen tegenover Rusland 'Dat zal
van de grootste beteekenis voor ons zijn
met het oog op zijn mooie havens cn goede
vloot, die dan gansch tot onze beschikking
zullen staan I.aat mij jc meesterlijk poli
tiek instinct bewonderen, dat jo er toe ge
dreven heeft het Noord/.ee-incident (Dog-
gersbank) aan het scheidsgerecht van L'en
Haag te onderwerpen, want juist dit sys
tematisch verdraaide inoident is door ate
Fransehe radicalen, jOiemenceau, jen het
overige gespuis, uitgebuit als ccn argu
ment tegen de noodzakelijkheid dat Frank
rijk zijn verplichtingen tegenover Rusland
heeft te vervullen... Ik voeg hier een ont
werp van de verdragsartikelen aan toe,
zooals jij ze gewensciit hebt. Ik hoop dat-
het goedkeuring zal vin dien Niemand weet
er iets van, niet eens mijn departement
van buatenlandsohe zaken. Bülow en ik heb
beta, hiet werk alleen gemaakt. „Moge
Gods zegen rusten op het hooge plan van
beide hooge heerschers en de machtige
drievoudige groep van Rusland, Duitsch-
lancl en Frankrijk Europa voor altijd hel
pen den vredo te bewaren" -dat waren
Bülows woorden, toen wij met het werk
klaar waren".
Op, 21 December 1304 schrijft Keizer Wil
helm nog: „Het Ss onmogelijk Frankrijk
In ons vertrouwen te nomen, zoolang het
tusschen ons beiden niet tot een definitie
ve overeenkomst is gekomen. Loubert en
Delcassó zijn- zeker bekwame staatslieden,
maar daar zij geen vorsten of keizers zijn,
kan ik ze in een zaak van vertrouwen, too-
als deze, niet op deazelfden voet stellen
met jou, mijn nee! en vriend'
Revolutie-bruiloft.
Dezer dagen liac&den vijf jongelieden,
voormalige soldaten van de republikensohe
eoldatenweer, zich voor het gereoht- te Ber
lijn te verantwoorden wegens ernstige
huisvredebreuk, bedredgjing merb doodslag
en ontvoering van een minderjarigo. De
feiten, waarop do beschuldiging berustte,-
dateerden nog uit do dagen van de revo-*
Iutie.
Een cafe-houder in de Frankfurter Allee
had een dochter van 18 jaar, Hedwig, op
welke de arbeider Max Scheil verliefd was'
Hij wilde haar trouwen, maar stuitte cp
het verzet van de ouders
Het. was in de Spatacus-dagen cn Scheil,
die tot de republikeinsche soldaten weer
behoorde, voelde zich voor geen kleintje
vervaard. Hij vatto met vijf kameraden het
plan op do geliefdere ontvoeren. Den 12en
Januari van het vorig jaar gingen zij over
tot de uitvoering van het plan. Terwijl
eenige zwaar bewapende soldaten het café
bezetten, drong Scheil met twee aneïeren
in de aangrenzende woning door en ge
lastte het meisje onder bedreiging met een.
revolver, zich onmiddellijk aan te kleeden
en hem te volgen. De waard en zijn vrouw
werden met revolvers en handgranaten -
kleine dingen" zoials de beklaagden voor
den rechter zeiden in bedwang gehou
den. Er ontstond een geweldig spectakel.
Een van de revolvers ging p.f, gelukkig zon
der iemand te troffen. Ten slotte versche
nen drie politie-agenten. 8cheil werd pa
thetisch en riep: „Of mijn lijk, of tien
jaar tuchthuis, maar Hedwig moet ik heb
ben." Een van do agenten, minder reto
risch aangelegd, antwoordde: „Kerel,
klets toch niet! Neem het meisje en maak
dat je wegkomt". Dat werkte als een koude
douche en de thans niet meer tegenstrib
belende Hedwig reed in een rijtuig met
haar doartastenden minnaar weg.
Tot April bleef zij bij hem. Toen kreeg zij
ransel. Voor het gerecht was van de liefde
niet veel meer te merken en zij belastertien
elkaar 'om het hardst.
Scheil kreeg negen maanden tuchthuis,
zijn helpers van drie tot zes maanden.
Ooggetulgenverhaal uit Kief.
Router geeft in de Engelsche bladen voim
slag van het wedervaren van twee iersche
meisjes May en Eileen Healy, dochters van
het vroegere nationalistische parlementslid
Thomas Healy, in Rusland. Zij zgnpas te
Londen aangekomen, nadat zij met niets dan
kleeren dunne linnen japonnen
uit Kief ontsnapt waren. Deze dames zgn
acht jaar lang als gouvernantes in Rueland
geweest en hebben te Kiëf een paar keer;
onder het schrikbewind van de bolsjewiki
geleefd. Toen zij uit Kiëf vertrokken, waren
de bolsjewiki nog maar 40 K.M. van de stad
en hoorde men daar weer het gebulder van
hvn kanonnen.
Zp verhalen afgrijselijke dingen van d©
wandaden van de bolsjewiki, aarvali Z0 ge
tuigen zijn. geweest. Meer dan eens
op stel en sprong uit haar huizen gezet, van.
haar hebben en houden beroofd en, ofschoon
haai' nooit zelf geweld is aangedaan, met'
den dood bedreigd. De dames verhalen dat
de spanning verschrikkelijk was en een van
haar, Eileen Healy, heeft meer dan twintig
pond aan gewicht verloren.
Eileen Healy beschreef de t*ifr:elea (10
Kiëf, toen Denikin's leger de stad iu
tember ontzelje, nadat zij acht maanden in;
de macht van oe bolsjewiki was geweest. „Ik
zaï nooit dien dag vergeten, toen het iTrj-
willigersleger binnenrukte. De menschen
hadden de uren tot aan het ontzet geteld.
De getyranniseerde bevolking liep liet huia
uit en toen de Russische vlag boven de
Doema ontplooid werd, was heel de stad
verdwaasd van vreugde. De menschen snik
ten en schreeuwden van verlichting. Zij om
stuwden generaal Bredof, wikkelden zjju
paard in esn Russische vlag en droegen hem
op hun schouders door de straten.
De rooden waren gedwongen om de stad
zoo snel te Ontruimen, dat z/jj geeo lijd meer
hadden om de sporen van hun misdrijven
uit te wisschen.
Den volgenden dag was ik in de gele
genheid om de verschillende gevangenissen
van de Tsjreswetsjaika of buitengewone com
missie te bezichtigen. Al die gevangenissen
waien folterhuizen. Ofschoon wij argwaan
koesterden, hadden wjj geen idee van de gru
welen die binnen hun muren waren bedreu
ven. Ik kende vele menschen, die die gevan
genissen binnengingen toen de rooden weg
waien, om naar vermiste familieleden te zoe
ken. Z\j kwamen er als krankzinnig uit eü
een dame, met wie ik bevriend was, viel,
toen zij op straat kwam, dood neer.
Een van die huizen, Sadavoka 5, was eeU
aardige villa met ©eu kleinen tuin. In een
bijgebouw, een soort van garage, zag ik de
muien met bloed en hersenen bespat. In het
midden was een geul gegraven, die vol met'
gestold bloed was, en buiten het gebouwtje
in den tuin lagen 127 naakte en verminkte
lijken, onder welke ook eenige van vrouwen,
in een kuil geworpen.
Die menschen waren den vorigen dag ver
moord, en de man die cje lijken uit de looas
had Aveggehaald, deed een afgrijselijk ver
haal. Het schijnt dat de slachtoffers zich eerst
moesten ontkleeden en daarna mét gekruiste
aim en op een rij moesten gaan staan. De
vooiste rij moest op/het geziobt gaan liggen
en werd daarna neergeschoten. De tweede
lij werd nu opgesteld en moest vlak aonter
de eerste rij gaan liggen. Zoo stapelde zich
de eene rij na de andere van lijken op tot'
zij bijna tot aan de zoldering reikten en een
soort van trap van bloedende lijken gevormd
was
Enkele gevangenen werden uitgenoodigd,
om in den tuin te gaan wandelen, en 'bij
wijze van vermaak echoten. de dronken bols
jewisten op, hen met hun revolvers, waarbij
ZÜ hen nu eens doodden, dan weer wondden.
Toen ik Kiëf verliet, waren de autoritei
ten nog niet klaar met hun opgravingen,
maar waren reeds tusschen de 4000 en 5000
lijken herkend. Afgescheiden van deze ver-F
fcchiikkingen was Kiëf tijdens de bezetting
van de rooden een oord der verschrikking.
Het was als een lange nachtmerrie. Niemand
\an ons wist wanneer hjj gevangen genomen
Zou wor<Jen en er werd op straat altijd
geschoten. Als wij naar bed gingen, wisten
wj} niet, öf wjj den volgenden dag )i»g zou
den leven, en nu ik er aan terugdenk geloof
ik. dat eommigen van ons er zich niet meer.
onj bekommerden.
