No." 18304
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 1 November.
Derde Blad Anno 1019.
UIT DE RAADZAAL,
FEUILLETON^
Een Meisje met karakter,
PERSOVERZICHT.
EERSTE KAMER,
0-
Geen der raadsleden zelf had, dunkt ons,
gedacht, dat er Donderdag oen avondzitting
nondig zou afin, om gereed te komen. WÜ
eelf allerminst. Het fatum had onhter andera
fcerchikt en we kregen oen raadszitting met
twoe verlengstukken, 't Werd een operette
of een drama (al naar gelang men wil) in
'drie i>edr(jven.
Aanvankelijk wees alles ia de richting van
een één-acterl De ingekomen stukken lever
den weinig stol voor bespreking op. Slechts
willen wij hier nog even wijzen op het tot
den Raad gericht schrijven van de school
commissie, die, naar aanleiding van het pas-
seeien van haar voordracht bij de jongste
verkiezing van twee leden, zooveel als een
stok achter de deur zette: doe het nog eens,
dan gaat een groot deel onzer commissie
heen. We hopen, dat de Raad ruggegraat go
noeg mag hebben, om zich door deze bedrei
ging niet' te laten intimideeren om van
zijn recht van afwijken van de voordracht
hoezeer het niet-noodig-zijn natuurlijk met
het oog op goede samenwerking gewenscht
Is afstand te doen. De. commissie erkent
trouwens in haar schrijven zslls dat re:ht,
Ratieneeler dan dergelijke manifestal'e3, die
epertileeren op de bang-makerrj van een deel
der Raadsleden, zou, wanneer het genoemd
groot deel der commissie niet naar den
zin gaat. heengaan zijn geweest, gelijk de
commissie reeds vJoeger eens werkelijk heeft
gedaan.
Het wjjzen van de commissie, dat niet de
politieke samenstelling van den Raad maar
deskundige redenen moeten beslissen over
haar samenstelling, kunnen wij gedeeltelijk
onderschrrjvrn, d?ch nik gehee', d ar beide
v<-or een doel van invloed zulten moeten zjjn,
zij bet do deskundigheid in meerdere male*
Wc veronderstellen trouwens, dat ook geen
der raadsfracties in de commlss'e een zui
vere afspiege'ing der sterkte in don Raad
wil, we meenen zelfs, dat de heer Groetro-
veld, namens de socialistische fract'e de vo
rige maal een zetel opeiskend, zich ook in
dien geest uitgelaten heeft. Maar al zijn de
leden nu ook nog zoo deskundig, zou men
rechts tevreden zijn, wanneer alleen roode
heeren in de commlss'e zaten en omgokeerd
rood, \v"nne?r al'een zwarten zitting had
den';
Dek de k.'Uze v.n een onderwijzer staat
de commissie niet aan. NV Vaindig kau
men anders moeilijk tewere.zouden een
oudé spreuk willen aanhalen: i,,v ra rnutan-
tur et nos mutamur in illis (de tijden ver-
andeien en wij mot hen).
ri<k de eerste punten der agenda gingen
vlot onder dan hamer door. Sleahts maakte
de heer De Lange de zeer juiste opmer
king, d t, wanne r nrt he' be'-st ngcohler
meei haast was gamaakt, minder kasgeld
opgenomen had hoaven te worden en de I
gem,ante zoodoende rente bespaard had.
Tot slot kwam het groots pont: toeslag
op de brandstoffen of niet. B. en W. stel
den Zich op h t nega'.'o e standpunt, de s.-d.
fractie in haar voorst d op hef r.os teve en
do meerderheid van den Raad met haar,
dat was tevorin al uit ta rekenen. De vraag
was allen maar of hot voorste'.-Van der
Zeeuw c.s. er zou komen of een der later
ingedi nd voorstel en o" amendementen.
De quintoseons van het uitvoerig debat
wan, goed b s:h uwd, d'ze vra-g: Verkee
ren we nog in cr'sVmstand gh den of niet.
Al naar gelang m n to dezen opzichte stel
ling neemt, zal m n ook z'jn voor of tegen
toeslap op brandstoffen.
De heer Van Stra'en kondigde, in dit
verband aan. dat het boot mogeljk is, dat
van zpn'fractie van 't w'nl.r nog voorstel
len tot toeslag op andere artikelen zullen
komen. Als 't noodig blijktWanneer
liet rijk niet w*l, dan moet de gemeente
het maar doen. Makkelijk gezegd, doch mce -
lijk gedaan, waar de gemeenten heel wat
minder draagkracht hebben dan het rijk,
tengevolge van beierkter belasting-m'chts-
middelenl Vee' vertrouwen op de bereidwil
ligheid dar gemeenten, lijkt ons daarom -i-
in haar eigen bestwil misplaatst.
We zullen na het vers'ag oio. diep meer
in gun' oa de tvor:n geaoemle hofdvraag,
die van w en' anten m«. talent werd to ge-
llibt. Uit het kader en noode.oos
door CHARLES GARVICE.
Vrij naar bot Engel sch.
(Nadruk verboden.)
22)
„Zoo, zouden zé," zei Constance nog on
verschilliger dan zooeven. Sir Ralph strekte
zijn beenen ohgediiildig uit. Er was met dat
meisje niets aan te vangen. 7.j.( kwamen
thuis; toon hij een ka-ars voor hoar opstak,
zei hij
?>Tk ga morgen naar Londen. Is er iets,
wat ik voor jo kan doen?"
„Niets, dank u," antwoordde zij koel.
„'Met welken trein denkt u te gaan?"
„Met den ochtendtrein."
„Goed. Goeden nacht."
Goeden nacht. O, wacht nog even."
Zij bleef staan, met haar hand op do ge
beeldhouwde leuning van de trap en wacht
te ract afgewend gelaat,
„Zeg eens, die idiote Olarenco zei zoo
iets van gaan rijd'en met zijn vierspan. Doo
dat. liever niet vc dat ik terugkom."
„Waarom niet?" vroeg zij met neergesla
gen oogen en opgeheven kin.
„Omdat ik hot liever met heb," ant
woordde hij kortaf. „Ik geloof niet, dat
het veilig is. Ik geloof nooit, dat do jonge
heer Clarence met een vierspan rijden
kan."
',Hij heeft het wel meer gedaan."
a, dat kan welmaar hij mag het niet
doen, als jij er in zit."
„Verbiedt u het mij?"-
leek ons daarbij de zeer scherpe
uitval van den heer Dubbeldemao via
B. en Ww niet aan B. en W., anders ware
hem zeker mot gegronde reden het woord
ontnomen aan de kapitalisten. Het was
de eenige inzinking, berekend op Jan Pu
bliek, in do overigons zakelijk gevoerde be-
sfiekingen.
Eenigszins' ter zgde stond het voorstel
vat dert heer Oosfcdam, een aparte commissie
Jn te stellen om te beoordeelen of men steun
noodig heeft of niet, zonder eenige grens
aan te geven of wat ook. Armenzorg, werd
van verschillende zijden geopponeerd, zelfs
van part^genoatsii; geen armenzorg, zei de
beer Oostdam. Afgezien nog van het feit,
of een commissie tijdig gereed had kunnen
komen met het noodige onderzoek bij
het geven van toeslag op brandstoffen, is
toch direct geven vereischte, gelet op den
tijd, 't is immers al November zien ook
wtf slechts als eenig verschil tus^chen ar
menzorg en de commissie van den lieer
OQstdam dat deze oommissie niet zou zgn ge
weest: de armenzorgcommissie. Het werk
zou hetzelfde agn geweest en de uitdrukkng
v. d. heer De Lange: „het vijfde rad aan den
wagen'-, leek ons gelukkig geplaatst. Princi
pieel verschil van gezichtspunt is nu weer, of
armenzorg al dan niet oneervol i?. Onaan
genaam om er b|j aan te kloppen, is liet al
tijd, daarover was men het we1 eens. Ea dit
laatste pleit <xi. toch wel sterk tegen armen-
zeig, al erkennen we grif, dat deze nog
niet geheel uitgeschakeld worden kan.
Gezien het verzet trok de heer Oostdam
rin voorstel in, terwijl het ameodement-Wil-
mer, oorspronkelijk berekend om de com
missie grenzen aan te geven, <loor den heer
De Lange zelfstandig werd gemaakt door
het de commissie te ontnemen. De lieer De
Lange deed dat, om z.1, wanneer de Raad
dan toch toeslag won'geven lig zelf was
er tegen den meest juistea weg te be
wandelen ea B. en W„ gelijk vroeger, de
uitvoering op te dragen.
Tegen vgf uur zou men. gaan stemmen,
scheen mm geheel zeker van een één-acter.;
Pij de eerste stemming de beste staakten ech
ter de stommen, 1515, daar de heer Van
Gruting was geroepen bg de'bevalling van
een koe. 't Spel stokte eensklaps, er zat
niets anders op, daa het scherm te (leen zak
ken en aldus geschiedde.
Tegen wil en dank volgde om halfnegeïi
een twee ie bedrgf. 't S -heen van z.-er ma-
geren inhoud, te zullen zjfn. Alle heeren
waren toch present, dus was herhaling bij
een der andere stemmen onmogelijk. Door
de stem van den heer van Gruting werd
het amendement-Heemskerk, waarover de
stemmen gestaakt hadden, nu verwerpen.
De stemmingen gingen rustig door, hetvoor-
stel-Van der Zeeuw sneuvelde evenals het
verzoek van het pla itse'rjk rev.'lutionair so
cialistisch comité. Tot het amende ment-El-
kerbout kwam, dat het voorstel Dé Lange-
Wilmer (zetter, denk svv.p. om liet streepje)
een f 20.000 duurder zou maken.
De verrassing. Vrij ongemerkt had do
heer Oostdam zich zelf geëcïipseerd. Op-
niéuw 15 tegen 15. Verslagenheid. Niets
aan te doen, het scherm moest weer da'sn
om te tien ure wederom gehaald te worden
\c.r een derde bedrijf. Met man en macht
toog men op zoek naar den heer Ooïfcdam
hem mo?st toch een nieUWv coovocat.e-bilj l
woiden overhandigd en. eureka, hij werd
gevonden. Om tien uur weer au grand com
plet. Het stuk werd thans beëindigd. liet
amendement-Elkerbout viel dcor de stem van
den heer Oostdam, het voorstel De Langer
Wilmer, ging er met vlag e:i wimpel door.
De heer De Lange stemde echter zelf tegen,
aldus zgn geesteskind miske mend, 't Komt
zeker ook niet vaak voor!
't Kost de gemeente f 90.000.
Het succes was weer eens vo r den mid
denweg!
Een operette kan men zeggen, -gelijk op
gemerkt. doch ook een dramo. Een operette,
de zaak alleen van curiositeitszijde bekij
kend, een drama, de iinancieele zijde ook
beschouwend. De koe van den heer Van
Gruting kost de gemeente toch tegen de
1150 aan presentiegeld als anderszins, de
(dat weten we niet) van den lieer Oost
dam idem. Beiden heeren een verwijt te
maken is natuurlijk ongerijmd, 't Was de
Hij keek hoar heel gedecideerd en boos
aan.
„Ja,n zei hij, „ik verbied het je."
Hoo vroeg het ook was, zij was den vol
genden morgen oan het ontbijtmaar sir
Ralph soheen niet dankbaar te zijn voor
dio kleine attentie.
„Waarom ter wereld ben je zoo vroeg
opgestaan?" vroeg hij.
„Ik stond altijd vroeg op, om met vader
te ontbijten, als hij met den ochtendtrein
op reis ging."
„Geef je geen moeite om dat voortaan
nog eens to dOen. Als Hobson niet. voor
mijn ontbijt kan zorgen, dan zullen we
iemand nemen, die er wel voor bere
kend is."
Hij reed naar het station in een dog
cart met oen bijzonder kwaad paard, waar
hij nu eenmaal veel mee op nad. en kwam
bijtijds in do stad aan. Eerst ging hij naar
zijn club en werd daar door de heeren ge
feliciteerd niet zijn promotie tol baron én
het fortuin van sir John, hij nam het er
goed van, trakteerde ruimschoots op cham
pagne en kweet zich uitstekend van zijn
nieuwe positietoen, met zijn chèqueboek
in zijn zak, ging hij een bezoek brengen bij
eenigen van zijn leveranciers. Lycett Cray-
son had hom het gejd verschaft, waar liij
om gevraagd had. De leveranciers ontvin
gen hem met open armen en glimlachten
hem vriendelijk toe. Zij schenen verrast,
bijna gekwetst, dat sir Ralph Desbrook zijn
Tokening wenschte tor betalen, en waren vol
ijver in de betuiging van hun dienstvaar
digheid. Zoo opgewekt mogelijk gestemd
keerdo hij naar zijn club terug en, dineerde
met cïrie of vier van zijn kennissen, die
d'aarna een partijtje bridge met hem
wenschten te spelen in de speekaal; maar
hand van het noodlot,, 't Wordt voordeelig,
Raadslid te zgn
De belangstelling ter tribune was maar
matigjes. Is 't nieuwe er nu al af?
Minister I cfcè nb u r g. ,.DE
NEDERLANDER zegt
Met groot leedwezen zal in den lande
worden vernomen, dat de gezondheidstoe
stand van den Minister van Koloniën van
dien aard is, dat zijn uittreden uit. hert po
litieke leven voorshands 'noodzakelijk
wordt geacht, en dat hij duê zeer binnen
kort aan H. M. do Koningin ontslag zal
verzoeken uit zijn lïöoge functie van raads
man der Kroon.
Minister Id'cnburg zien wij hoogst noode
heengaan van den hela-ngrijken, post, dien
hij bekleedt. Niet slechts omdat hij een
kenner is van onze Oost en onze West als
weinigen, -- hij heeft beide kolonies als
Gouverneur-Generaal bestuurd en is thans
voor de tweedie maal Minister van Kolo
niën, niet alleen omdat hij aan zijn ken
nis belangstelling e.n liefdis paarde voor
de landen en volken aan zijn zorgen toe
vertrouwd, maar bovenal omdat deze be
windsman door de openheid van rijn ka
rakter, zijn groeien eenvoud, en de door
niemand verdachte oprechtheid zijner gods
dienstige gevoelens .ecu vrijwel singuliere
plaats inneemt, or.der cle Staatslieden van
dezen tijd Wij behoeven zijn loopbaan niet
in herinnering, te brengen, omdat wij voor,
ons land en.natj.irlijk ook -voor zijn.
persoon liopcn op een herstel, dat hem
veroorloven zal, <len lande nog verder te
dienen, maar reeds thans mag; worden ge
zegd, dat, mocht heb hem niet meer ge
geven zijn, zij/i arbeid in hooge positie
voort te zetten, Iderihurg's naam in de-
bladen onzc-r koloniale en landspolitiek on
der een lauwer zal geteekencl staan.
Wij hopen evenwel op zijn herstel, en
wenschen hem toe, dat de rust, hem door
don arts voorgeschreven, dat herstel moge
brengen.
Zitting van gisteren.
De Arboidsv. et.
De lieer VAN LANSCHOT (IL-K.) acht
te hefc verblijdend, dat naar alle waar
schijnlijkheid het wetsontwerp zonder hoof
delijke stemming zal worden aangenomen,
niet aiJeen voor den ontwerper o'er wet,
doeh ock voor de Tweede Kamer tevens
vond hij het teekenend en gelukkig, dat.'
niemand der politieke partijen liet recht
heeft opgeéischt van totdit ontwerp den
stoot to hebben gogeveci. Allesbslicor-
scheoid is i?i deze heele materie de kwès-
tic-, .op welk standpun'. men zii.h stelt met
betrekking too de roeping van don Staak
Onverdiend achtte spreker hét verwijt van
den heer Stork, dut de Minister niet zou
hebben aangetoond, dat de. productie niet
zou verminderen. De mogeijklieid bestaat
inderdaad, dat door vermindering van den
arbeidstijd, ock de productie vermindert.
Omgekeerd echter ie in velo gevallen ge
bleken, dat door 'verkorting van den ar
beidstijd de productie is toegenomen. -
De lieer STORKDat is hier toch niet
tegengesproken.
rDe heer VAN LANSCHOT: Reeds de beer
Polal: heeft op het gevanr van arbeirisver-
moridheifl g: wezen voor het produetproces.-
Zii, die ernstige bezwaren tege-n dit wetsont
werp htbbeu aangevoerd, hebben te weinig
aaudacht gesclioukcn aan de gunstige fac
toren, welke dit wetsontwerp ia rich sluit.
Hefc menschel ijk vernuft trouwens heeft nieu
we banen geopend voor de vermeerdering
der productie en daarmede moet en magi
thans rekening worden gehouden. In dit ver
band noemde spreker het Tayk r-systeem. dat
zeer goede- eigenschappen bezit.
moeilijkheid bij de verandering van
den arbeidstijd is voornam:lijk gelegen in de
grensbepaling; voor ieder bedrijf zou die
grens feitelijk vooraf moeten worden, ce
llij maakte zich met ccnige moeite Aan hen
af, riep een hansom aan en gaf den koet
sier bevel naar Carlton House Terrace te
rijden.
Voor een der grootste huizen in het. Ter-
race het huis van lord CasUebridge
stapte hij uit, vroeg naar lady Castlebridgo
en hoorde van den knecht, dat mevrouw
thuis was.
Sir Ralph ging naar de grooto zaai,
groot niet. allecii om'don omvang en de
pracht der'inrichtmgmaar ook, omcïat Let
vertrek de plaats van bijeenkomst geweest
was en nog was van eenigen ever grpotste
"mannen van den verleden en tegenwoor-
digentijd. Want do Castlebridges waren
reeds ecuwen lang een ontzettende macht
geweest, in het land. Een Castlebridge was
eerste minister geweest, en ten gevolge van
hun hoogen rang en onmetelijkon rijkdom
waren zij allen voormannen gowcest in de
politieke en sociale kringen van Engeland.
Sir Ralph had niet gevraagd naar lord
Castlebridge, don vertegenwoordiger van
de aanzienlijke familie, omdat deze ver
lamd was en aan zijn kamer gebonden,
maar zelfs daar was hij nog een man van
invloedtwant hij was heer van meer dan
een half graafschap en het lot van duizend
minderwaardige stervelingen hing af van
het bevestigend of ontkennend knikken of
schudden van het zwakke hoofd.
Sir Ralph stond geleund tegen den ge
beeldhouwd én schoorsteenmantel, hij streek
langzaam over zijn knevel .en keek naar zijn
onberispelijke laarzenoen oogonblik daar-
ina werden de deuren opengeworpen en
een buitengewoon schoono vrouw trad bin
nen. Zij was verrukkelijk schoon van ge
stalte. Haar haren, zoo zaoht als zijde, wa
ren zwart, haar oogen bijna even donker,
zocht-, waaruit blijken aou, dal ae ook voor
itder verschillend zou moeten zgn. Dat is
natuurlijk onmogelijk. Daarom heeft mea een
Vorm moeten vaststellen. De ondernemers
winst zal voor een gedeelte moeten worden
aangewend voor de uitbreiding der fabrie
ken en de verhooging van het loon der
v, (uknemera, maar dit- mag nooit zoo ver
gaan, dat daardoor de werkgeverslust zou
void wijnen. Spreker gaf enkele uitlatingen
van Lngelsch? ea Amerikaansche econome*,
oen aan te tooneu, dat men ook in die landen
een zelfde ineening huldigt.Alles saamge*-
nomen moet spreker erkennen, dat de in-
vowing van den 8-urendag een element van
onzekerheid .met betrekking tofc de eco.t*
ijnsqhe gevolgen zal scheppen.
Anderzijds vindt men echter in de geschie
denis een zekeren, waarborg, dat die onzeker
heid niet te groot is. Het getuigt van wgs
beleid, dat men niet laager gewacht heeft
n?ot de invoering van een maatregel, die
noodwendig komen moest. Naar sprekers
meening mo t he: ethische element in deze
zaak den doorslag geven, en nog komen
boven de geestelijke en stoffelijke gevolgen
Wil de bedoeling van de wet volkomen tot
UTtlng komen, dan is niet alleen ncodig de
steun van de werkgevers, groot of klein,
doch ook de loyale medewerking van den
arbeider; dan zal deze wet tot een zegen
strekken van heel ons volk.
Do MINISTER TAN ARBEID herinner
de aan de verklaringen van den heer Storic,
dio spreker niet de rechte man op de rech
te plaat-s achtte hij meende beter te doen
als de oud-minister Heemskerk-Vader des
tijds in een soortgelijk geval deed, n.l. zich
niet in hét debat daarover te mengen. Den
hern van andere zijde toegezwaaidSen. lof
zou hij als hij den orkesfcdireeteur in hefc
Kurhaus zag doen die na het applaus
zijn orkest deed opstaan willen overdra
gen aan zijn ambtenaren, die toch hetr werk
deden en wier leidér hij slechts was. Spre
ker protesteerde tegen de voorstelling,
alsof hij de adviezen der werkgevers zou
minachten. Voor zulk een beschuldiging
heeft hij geen aanleiding gegeven. Hij moet
echter ook dio adviezen critisch bezien. Het
is den Minister niet duidelijk, of de heer
Stork nog staat, op het oude liberale denk
beeld, dat elke inperking van den volwas
sen arbeider ongeoorloofd is. Dé heer
Stork heeft gezegd, dat de arbeiders zelf
den. oclit-uren-dag niet willen en zelf graag
langer willen werken; hij heeft daarvan
zelfe een voorbeeld- gegeven. Spr. herin
nerde echter aan de besprekingen over de
toestanden aan do Herubrug, waar de ar
beiders. graag 'u nachts werkten, omdat- zij
dan lieer verdienden dl? heer Stork zou
daaruit toch niet- willen concludeeren, dat
do arbeiders Uevc r' 's nachts werken.
Er is door doze. Kamer veel gedebatteerd
oyer de vraag, of ctaor deze wet de pro
ductie zal worden vermeerderd of vermin
derd dit debat leek spreker volkomen ijdel
omdat heb een zeer gecompliceerd vuaJag-
stiik i« en men voor factoren zal komen te
staan, die niet vooraf zijn te bepalen. Men
zaJ met zooveel practische gevolgen hebben
te maken, die thans nog niet zijn te voor
zien. dafc daarover thans geen besprekin
gen zijn to maken. Yoor bepaalde bedrij
ven zijn do gevolgenwel ongeveer na te
gaanmaar voor 'do gehcele industrie is
(lat niet. .to bc-paleu. De y. et bevat voor
alle gevallen, dat overwerk noodzakelijk
is, daarop betrekking hebbende bepalin
gen^ De kwestie van do 24 dagen overwerk
levert' do mogelijkheid1 om in bepaalde
noodgevallen to voorzien in de kwestie van
overwork zonder vergunning; hefc is dlas
een soort abonnement op overwork. Ven
der kan er voor overwerk altijd speciale
vergunning worden verleend. In een goed
georganiseerd bedrijf is het mpgelijk met
de. bepalingen van de 24 dagen overwerk
steeds op allo eventualiteiten voorbereid
te zijn.
Do heer Siork heeft de ziekenhuis-eon-
currentio nog ter sprake? gebracht. Do vrees
voor concurrentie behoeft echter niet zoo
groot- to wezen, meende spreker, omdat, ei*
zeer velo factoren zijn," die ecu woordje
meespreken bij do keuzo" van een zieken
huis. Na langó aarzeling heeft de Minister
besloten de bepaling in zake do overmacht-
in de wet op te nemen.
Dat spreker in de wet de bepaling lieeft
haar teint was te vergelijken bij antiek
ivoor. Zij was zoo gracieus als een jong
meisje, ofsclioou zij dien leeftijd was ge
passeerd maar met c)ie bevalligheid ging
een houding gepaard, dio men alleen be
schrijven kau met het woord vorstelijk!
De deuren werden achter haar gesloten
en zij snelde toe mot een blosje op haar
ivoorkleurig gelaat en een welkomstgroot
in haar donkore oogen. Het kan gerust ge
zegd worden, dat geen van 'haar vrienden
haar ooit met zulk een jeugdigenijver do
kamer had zien doorloopèn, ciat geen van
haar vrienden haar gewoonlijk zoo koele
on gelijkmatige stem-zoo had hooren klin
ken als nu, toon zij zoide
„Ralph! Eindelijk!"
Zij -strekte haar prachtig gevormde
armen uit en legde ze op zijn schouder en
hij boog liet hoofd en kuste haar op de lip
pen, dio gewoonlijk zoo trotseli waren en
hem hu Aet vrouwelijke tcederheid werden
toeges token.
„Wanneer ben je gekomen?" vroeg zij.
„Vandaag."
„Vertel er mij alles van," zei ze niet ge
biedend, zooals haar gewoonte was, maar
als een zaohto smeekbede, do verlangeiido
smeekende stem van de vrouw, dio lief
heeft.
Hij leunde weer tegen den schoorsteen-
mantel, met do groote handen op den rug,
on zag op haar neer, toen zij neerzonk, in
een stoel vlak bij hem.
Er bestpnd een sterke band tusschen die
vrouw en hom. Hij had haar, .liefgehad,
toon zij de ongetrouwde dochter was van
oen doodarmen Schotschen pair. Hij was
toen oven arm als zij, zonder voóruitzioh-
ten, want zijn oom kon voor de tweedo
maal trouwen en een erfgenaam krijgen, die
opgenomen, dat bij tweede Tecidive binnen
twee jaar geen geldboete, doch heehtenii
moot worden gegeven, is het gevolg van
het feit, dat een overtreding van de Ar
beidswet zeker een ernstig feit is, dat
zwaar moot worden ge-straffc. Als een man
eon^ dubbeltje steelt, komt hij in de gevan
genis. Het gaat dan niet. aan iemand, dia
zich aan do Arbedswet vergrijpt, een zoa
lichte straf als d© geldboete is op te log
gen. Met heel veel sympathie heeft spreker
do redo van don heer Van Houten gevolgd.
Spreker is het volkomen met hem eens, dat
hot heel wat beter zou geweest zijn, ttaff
door onderling overleg dergelijke bepalin
gen, als thans door deze wet worden vast
gesteld, zouden zijn tot stand gekomen.
Het ligt in sprekers bedoeling bij dé
ziekteverzekering de kwestie» te regelen van
de premievrijo uifckeering aan do vrouw-
tijdens den berallingstijd. Nog dit jaar zal
een wetsontwerp in zake do kuirinciustrio
bij den Hoogen Raad van. Arbeid worden
in onderzoek genomen.
De wet voorziet in de bezwaren, door,
den heer Van Swaay geopperd.
Het is volkomen juist, dat de 45-urigé
werkweek nog nergens bestaat; maar het in
toch ook niet noodzakelijk, dat wg i/i alle
zaksn bg het buitenland komen achterna
sloffen. Wg hebben nu een Ministerie van
Arbeid en het is dus niet ts verwonderen,
dal daarvan iets moet uitgaan.
Na een korte repliek van den heen
STORK (V.-L.) werd het wetsontwerp zou
den hoofdelijke stemming aangenomen.
Bi' dc- behandeling der
wijziging der Invaliditeitswet
vrceg de heer POLAK (S. D. A. P.) uit
voering der motie-Duys.
De neer STORK (V.-L.) had overwegen
de bezwaren tegen het wetsontwerp, vooral
dat op uit oogenblik een nieuwe last ge
legd wordt op de industrie en elke rem!
wordt weggenomen, welke de lasten der in
dustrie anders eenig3zins zou verzachten.
Gaarne zou spr. van den Minister verne
men, hoe het is gesteld met de risico-over
dracht. Als er gestemd wordt, zou spr.
tegen het wetsontwerp stemmen.
De heer VAN HOUTEN (U.-L.) wenschte
een ander geluid te doen hooren. Hg was
hei met den heer Stork niet eens. Het is
rechtvaardig, dat de beJrijfsonkos-en druk
ken op het bedrgf.' Dab de rem zou zgn
weggenomen, geloofde spreker niet.
De heer VLIEGEN (S. D. A. P.) wee'ff
er op, dat door deze wet de bedrijfszeker
heid gedeeltelijk wordt weggenomen.
De heer BERGSMA (U.-L.) sloct zich bij
de opmerking van den heer Van Houten
aan. De heer Stork heefc een tegenstelling,
gemaakt tusschen liberaal en democratisch.
Hiertegen wenschte spr. te pro teste eren.
De MIN STER VAN ARBEID refereert
zieh aan zijn uil prank over de motie-Duys,
in de Tweede Kamer reeds gegeven. De
I zaak zal in ieder geval" bij de algemeen©
regeling ter sprake komen.
Na repliek van den heer STORK Werd
het wetsontwerp z. b. s. aangenomen.
Vrijwillig; Omk*rdoiiisY0r7ckee' tg.
De heer VAN DER FELTZ (V-D.) gaf •-
I een kort overzicht van den inhoud d:r wet
en verklaarde, zich te verheugen over het
gevonden compromis tusschen de tegenover
gesteld.* begicseien van Staat pensioen 311
verzekering, waardoor een einde is ge
maakt aan den jareniangen sfcrgd, die op
d? ruggen der arbeiders ie gestieden en
te hunnen koifce. Sprd voert t?n slotie enk ris
bedenkingen san tegen pa t'eele ce^el.ngeu,
in sommige artikelen getroffen, waardoor
het weisOi.t.ve.p e.n leemte bevat Boor het
verbod tot sluiting van een zelfstandige
verzekering voer de g!huwde vrouw bo en
de 35 jaar is deze in ongunstiger positie
gebracht dan haar ongehuwde zuster.
De MINISTER VAN ARBEID wees er
cp, (lat; hij altijd opzettelijk heeft vermo
eien over een compromis te spreken. Ver
der we-03 spr.. evenals ijl clo Tweede Ka
mer, op de Belgische regeling. Praktisch
zal, naar spr. meerfde de zaak wel mar-
chëeren on zullen de bezwaren van den
heer Van. dor Feltz wel mcovalïen.
Het wetsontwerp wordt- zl li. sfc. a a n-
g o n omen.
de eigendommen der Desbrooks erfdeen
er was voor hem geen hoop geweest. Haar
vader, met do omzichtigheid van zijn ras,
had zijn mooie dochter zoo goed mogelijk
geëxploiteerd en had haar ten huwelijk ge
geven aan den rijken, machtigen graaf van
Castlebridge, en sir Ra-lpli was veroordeeld
too te kijken on getuige te zijn van het hu
welijk. Lady Castlebridge was een goedo
echtgcnooté geweest, geen zweem van iets,
dat op een schandaaltje had kunnen ge
lijken, had den oogverhlihdonden spiegel
van haar leven bezoedeld zij. had den ver
lamden edelman opgepast, had zijn belan
gen behartigd, had geheel geleefd in Jé
hoogc- positie, waartoe haar huwelijk haar
verheven had. Maar ofschoon zij haar plicht
had gedaan tot de laatste letter van het
alphabet toe, zij was nooit in staat geweest
haar hart- los te rukken van zijn eerste
rustplaats: nog steeds had zij den man
lief, die haar eerste liefde verworven had.
„Vertel cr mij alles van," herhaalde zij
en haar oogen verslonden zijn gelaat, haar
handen klemden zich in elkaar.
Sir Ralph trok de sehouders op. „"Wat is
er te vertellen?" zei hij. „Ik hen plotse
ling eigenaar geworden van de plaats en
van liet geld."
„Het doet mij zoo'n pleizier," zei ze„ik
ben zoo blij, Ralph! Het zal jo uit. al je
moeilijkheden redden. Je zult je schulden
kunnen betalen je zult ik wou zeg
gen „gelukkig" worden. Maar dat kan
je niet, dat*weet ik wel, Ralph; dat wil
zoggen, als ik je naar mij zelf beoordeelen
kan.-Het is lief van je, dat je zoo spoedig
gekomen bent. Ik was van plan naar hefc
Sfcaten-Bal te gaan; maar nu ga ik niet.
Ga mee naar mijn kanier."
Hij volgde haar naar haar feoudoir. Met
