LEIDSCH DAGBLAD.
Dinsdag 21 October 1919.
Officieele Kennisgevingen.
STADSNIEUWS
FEUILLETON.
Een Meisje met karakter,
pilIJS DEIS ADTEKTENflEBi
M Ota. per regel Doe Zattrdiga 40 Ota.
*L Kzll. Kleine advertontita Woensdag
TC Ota. Zaterdag it- bij een maximim.
aantal Voorden van 30. Incasso volgons post.
Kelit Voor eventueels opzending van brieven
10 Cts, porto te betalen. Bewijsnummer 5 Oti.
Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
PRIJS DEZJ1B COURANTl
.Voor Leiden p. S mui. f 2.10, p. week tO.U
Kuiten Leaden, waar agenten ge*
vestigd zijn, por week u u „*0.14
Eranoo per post 2.5G
B"
Nummer 18294-
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
wijziging distributieregeling VOOR
-bloem, meel en rogge.
De Burgemeester der gemeente Leiden
brengt te/ algemeen» kennis dat do Mi
nister van Landbouw, Nijverheid on Han-
Met aanvulling van zijn beschikking van
fc October 1019, No. 47710'G/Ad, „Staatscou
rant" No. 213,
Heeft goedgevonden te bepalen
Eenig artikel.
Artikel 2 van zijn in den auulief dezor
genoemde beschikking wordt aangevuld met
de navolgende woorden, welke moeten
.worden ingevoegd achter lid 2 sub B
„e. roggebrood mits gemerkt V"
ook roggebrood kan derhalve, mits se-
merkt V. van andere dan regeeringsgrond-
btoffen gebakken en zonder inname van
bons verkocht worden.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
Leidon, 21 October 1910.
oproeping.
Mej HELENA LINNEWIEL, eerder
vreet. ASSER -FRANKEN, thans huisvrouw
van JULIUS MEYER, koopman, wordt j
verzocht zich te-n spoedigste ann te melden
op, of haar adres op te geven aan do af-
deeling Algemeen» Zaken tKamer No. 10)
der Gemeentesecretarie, Raadhuis, Leiden.
GEMEENTELIJKE DUURTECOM MISSIE
De Gemeentelijke Duurfceeommis3ie
brengt ter algemocne kennis, dat de LEID-
SCHE WINK EL IER SVE R E EN 1 GING IN
KOLONIALE WAREN EN COMESTIBLES
beslot-en heeft om voortaan elke week do
prijzen van een aantal voornaamste ge
bruiksartikelen (morgenavond me>t maxi
mum-prijzen te vermelden) in overleg met
lot Dagelijkseh Bestuur der Duurteeommis
eie vast te stellen.
ONNOODIG E PRIJSOPDRIJVING ia
in hof vervolg, wat deze artikelen betreft,
bi'i de Leidsche Vereeniging LUITEN-
GESLOTEN.
Behalve door publicatie in de couranten,
zullen de onderling opgemaakte prijzen op
officieele kaarten in de aangesloten win
kels worden bekend gemaakt.
Hot Bestuur der Duurtecommissïe zal
diverse, controlemaatregelen heb nakomen
van afspraken zooveel mogelijk bevorderen
cn NOODIGT HET PUBLIEK DRINGEND
UIT, óm elk goed geconstateerd feit van
ontduiken onmiddellijk bekend te maken
bij het Secretariaat van de Commissie op
het Stadhuis (Kamer No, 7)
De Gemeentelijke Duurtecomnrssie,
HTJGES, Voorzitter.
SCHOTMAN, Secretaris.
Twintigjarig bestaan van het Leidsche Volkshuis
Mun heeft onze eeuw de gouw van het kind
genoemd, in dien zin, dal krachtiger dan ooit
do enorme beteeken is voor de maatschappij
gevoeld wordt, gelegen in de opvoeding der
jeugd en vooral van liet deel der jeugd, dat in
zorg en toewijding to kort schoot, door gebrek
aan kennis, tijd en geld van hun natuurlijke ver
zorgers.
Na den oorlog schijnt hot arbeidersvraagstuk
het vraagstuk van het kind wol iets op den
achtergrond to zullen dringen, doch wat uit
dut drang om iets voor dc misdeelde cn ver
waarloosde jeugd te doen, is gri»o:on. aai het
einde van do vorige en in het hegi.i van deze
eeuw, blijft bestaan en behoudt zijn beteekenis.
Daaraan worden wij in Leiden weder herin
nerd, nu morgei, Wosa^dig, de stichting „Het
Leidsche Volkshuis" haar 20-jarig bestaan zal
kennen herdenken. Met veel feest vei toon zal
dit feit niet worden herdacht; in stille zal de
herdenkingsdag voorbijgaan, zooals heel de veel
zijdige arbeid dezor stichting zonder ophef
plaats heeft.
Het donkbeold, .om naar het voorbeeld van
„Ons Huis" te Amsterdam hier oen gebouw to
stichten leefde een kwarbeauw geleden vooral
krachtig bij mej. Emile C. Knapper'., die, werk
zaam aan een Wijsgobouw in een dor fabriri;?-
.wijken, dagelijks ervoer, hoe droevig oct net
do opvoeding daar in vc-le gezin nc.i gestold
was. Zij pist er volksvrienden in Leiden voor
warm te maken. In de eerste plaats onzen
toenmaligen stadgenoot mr. H. L. Drucker,
aan wiens kraehligcn financleolen steun hol
voor hot grootste doel to danken is geweest,
dat aan don Apothekorsdijk het monumentaal
gebouw is kunnen verijzen en op 22 October
1899 kon worden geopend. Mej. Knappert
hoe kon het andersl kreeg er do leiding, die
aan haar handen zoo goed was toevertrouwd.
Misverstand en vooroordeel had zij to be
strijden, maar zij zette door en weldra werd in
steeds wijdoren kring hot Volkshuiswerk ge
waardeerd.
En dat zij oen. goeden kijk op hel te verrich
ten werk had, blijkt het best hieruit, dat nog
altijd wordt voortgebouwd op de door haar in
samenwerking met- dc profs. Drucker, Greven.
Van der Viugt, OotI en anderen gelegde grondeu.
Wij schrijven in (lit vluchtig overzicht geen
geschiedenis van deze stichting, waarop Leiden
trotsch kan zijn; maar wij willon toch met
dankbaarheid gowag maken van het vele en
veelzijdige work, dat hier in den loop van 20
jaren In het belang van jongeren en ouderen,
jongeren vooral, uit de Leidsohe volksklasse is
gedaan.
Dat hel aan belangstelling van het volk zelf
niet hapert, kan men uit onderstaande gege
vens, die ons door do tegenwoordige directrice,
mej. J. Fiuike, die met evenveel energie en
ijver dit werk leidt als -haar voorgangster, wer
den verstrekt..
Gegeven worden i cursussen, 8 voordrachten,
6 muziekuitvoeringen, 0 nuiseinnbezoeken,
eenigo tentoonstellingen, een Vondelleeskring
met een gemiddeld aantal van 40 bezoekers,
vertelavonden" voor dc jeugd," een leeszaal
en bibliotheek voor de rijpere jeugd, een kin
derleeszaal, oen bibliolheek voor de clubkui-
deren en eon platenverzameling.
Bovendien zijn er 19 meisjosclubs, 10 jongens-
olübs en 21. naailessen per week. Verder wordt
er onderwijs gegeven in moderne talen, rekenen,
-lezen, karton werk, r-iot vlechten, borduren, boek-
-bincleji, fröbelen, enz. Hel gemiddeld getal der
geregelde -bezoekers van de cursussen, enz. be
droeg in het afgolooyen jaar 1125. De clubs
en lossen worden wekelijks bezocht door onge
veer 860 volwassenen, jongens en meisjes.
Het aantal medewerksters eo -werkers be
draagt 116, die vrijwillig aan dit goede werk
hun krachten wijden.
Wij hebben gisteravond aan het gebouw, toen
men er in volle actie was, een bezoek gebracht.
Er was geen lokaal onbezet. Zelfs in de keu
ken on de bijkeuken werd onderwijs gegeven.
Spreekt uit dit alles niet duidelijk l\oe steeds
gretig aanvaard wordl wat het Volkshuis aan
ontwikkeling en ontspanning aanbiedt?
Eu er staat nog meer op het programma. Ge-
wenscht wordt nog een terrein voor openlucht
spelen en de vacantieschool moest wegens ge
brek aan geld dit jaar achterwege blijven.
Men bedenke, dat de stichting nog steeds
verstoken is van eenigerlei subsidie cn dat het
aantal contribueerende leden uit de Leidsche
burgerij mot nog eenigen van buiten, 'slechts
een 175 is mei een gezamenlijke contributie van
ruim f 800
Dat is veel te weinig voor. dit mooie opvoe
dend werk. Ivom, Loidonaars, verblijdt het be
stuur nu bij Ait jubileum met uw lidmaatschap
en waardeer het, dat deze stichting nog altijd
niet gaat leunen op de openbare kassen.
Juist in tijden als de tegenwoordige, lijkt het
OH3 van het hoogste belang, dal allerlei krach
ten. die geheel onvoorbereid misschien, vrij zul
len komen, reeds te voren ton goede geleid wer
den en tot gepoogd is de vijandige gevoelens,
dio al te vaak tusschen maatschappelijke stan
den bestaan, te. vervangen door persoonlijke
waardeering, die nooit kan uitblijven, waar
menschen cn vrijmoedigen dagelijk-schen om
gang bij voortduring het beste geven, dal ze
in zich hebben.
Zulk een werk moet niet worden belemmerd,
door göbrek aan geld.
De belangstellende bezoekers nemen steeds
toe, de ijver en toewijding van do kelatfglopze
medewerksters en -werkers vei flauwt niet, dc
directrice blijft, mei haar idealen bezield, laleiï
dc welgezinden in Leiden en daarbuiten, zorgen,
dat hel groeiend werk niet door gebrek - aan
geldmiddelen behoeft te lijden.
Laten zij den (lag van morgen aangrijpen
om allen, die hun krachten aan het Volkshuis-
werk wijden, te verblijden, met dc verzekering
dat men hen in steeds toenemende male zal
steunen.
Linguistique en Sociologie.
"Op uitnoodiging van de Literarische Fa
culteit der Leidsche studenten, van de afd.
Leiden van de Alliance franpaise en van de
afd. Leiden van het Genootschap Neder
land-Frankrijk heeft gisteravond prof. A.
Meillet, hcmgleeraar aati het Collége de
France te Parijs, in hst groot-auditorium dor
Academie voor eeu talrijk publiek, waaronder
vele hoogleeraren, een voordracht gehouden
over bovenstaand onderwerp.
De spreker werd met een kort woord in
geleid door den voorzitter van de Literari
sche Faculteit.
Er behoort, aldus spr., cenige vrijmoe
digheid toe, om te Leiden, in het land zelf
der philologie en der linguistique, een lin
guïstische voordracht te komen houden. Hier
is het niet gemakkelijk iets nieuws te bren
gen, ten einde de betrekkingen er van aan
te toonen.
Iedereen weet. dat de linguïstische ver
schijnselen afhangen van historische en maat-"
schappelijke voorwaarden: om als middel van
pmg.'.ng te*dienen tusschen de menschen. De j
taal hangt af van den toestand der verschil
lende soorten van menschelijke samenleving. I
Men kan er de ontwikkeling alleen dén Vaat
begrijpen, indien men haar verbindt aan de
ontv.ikkeling van de cultuur.
Wanneer een taal de plaats van een andere j
inneemt, dan is dit. omdat z"\j orgaan is
van een hoogere cultuur. Indien bijvoorbeeld
het Latijn liet Gallisch in Gallic heeft- ver
vangen na de verovering door de Romeinen, 1
dan is dit, omdat liet Latijn, geheel gevcoo j
met Grieksche cultuur, een cultuur verte- j
genwoordigde welke zeer hoog stond hoven
'de Gallische cultuur. -
Maai anderzijds handhaaft- de bouw van
een taal zich door traditie, zelfs dan, wan-
neer de sociale verschijnselen en de concep
ties. ontleend aan deze verschijnselen, zijn
veranderd. Brjvoorb.ekl in de Fransche taal
is het- grammaticale geslacht oen overblijf- j
sel, dat van allen zin is ontbloot. Er is geen;
rcaen voor, dat in het Frausch „siège" man
nelijk en ..chaise" vrouwelijk is. Om te kun
nen begrijpen hoe het grammaticale geslacht
zich geverrad heeft, moet men zich terug
beoeven naar concepties, welke veel ouder
zijn dan de onze.
Voor diegenen, die de indo-germaansche
taal spraken, waaruit bijna alle moderne
Ei ri-peesche talen zijn ontstaan, was er ach
ter elk natuurlijk verschijnsel een werking*
van goddelijken oorsprong. Men kan het
..vuur" (feu) beschouwen als iets geheel sbbf-
felqks. zooals men dat heden doet, en dan
wa? hel woord „feu" onbezield („inanimé"),
(lat is hetgeen men onzijdig noemt, het
woord vuur,- dat iu het Grieksch en het Ger-
I maansch onzijdig is gebleven. Maar men
'ken ook het vuur beschouwen als een werking
van goddelijken aard en dan bediende men
zich van een woord van bezield geslacht (gcau
animé). Het ..bezield"' geslacht omvat heil
taannelqk.en het vrouwelijk; het woord vuur
is mannelijk in het Sanskrit, in het Latqn,
enz., aldus in het Latijn „gnis". Zoo is er
vanzelf een onzjjdig woord trater („eau"),
duideljjk bewaard in het germaansch, eu een
vrouwelijk woord, zooals het Latjjnsche
„auqua". Deze verschillen van opvatting zijn
verdwenen. Maar, zou eindigde spreker, het
feslacht is voor een deel blijven bestaan,
lechts in de talen van geheel modernen
aard, zooals het Engelsch,"aE beïnvloed door
een vreemde taal, zooals het Amerikaansch
en het Perzisch, is het geslacht verdwenen.
Na de zeer toegejuichte rede van prof.
Meillet werd ook nog het woord gevoerd
door dr. Sneyders de Vogel, waarna de
voorzitter den hooggeleerden spreker uit
naam der talrijke aanwezigen dankte voor
zijn belangrijke voordracht,
„k Zal 't nooit weer doen!"
Elk jaar in den herfst komt Henri ter
Hall's gezelschap hier in de Stadswal met
de nieuwste revue van den directeur. Deze'
de revue is dan wel reeds tal van
maanden geleden voor het eerst elders ver
toond en zij heeft duizenden in den lande
reeds heelwat genoeglijke uren bezorgd,
maar zij is ontegenzeglijk voor menig Lei-
denaar eu voor menig bewoner van Lei
den*? omgeving nieuw.
Tot nog toe was er dan ook altijd groote
belangstelling voor gedurende de drie avon
den van haar vertooning te dezer stede.
Gisteren, toen zq voor het eerst in de
Stadszaal ging, kwamen er weer heelwat
cp, zij het niet in zóó talrijken getale als
te voren wel het geval geweest is.
Heel kort geleden pas werd in ons blad,
naar aanleiding van de opvoering van de
revue „Nederland, je bent goud waard",
in den Schouwburg, uiteengezet aan welke
eischsn een goede revue behoort te voldoen,
zeedat cfit nu niet andermaal behoeft to
geschieden,
Wij kunnen dadelqk zeggen, dat dit zoo-
veelste gewrocht van Ter Hall er niet min
der aan voldoet dan de genoemde revue.
Integendeel.
Den inhoud weergeven? Wij denken er
niet aan. Van een intrige geen sprake.
Dat is ook niet noodig. Als er maar moppen
worden getapt; als er vermakelijke scènes
zjyu met een enkel ernstig tafereel'; als er
gezongen cn gedanst wordt en er goede
muziek bij wordt gegeven, is het in orde
en amuseert men zich. heeft men pret. dolle
pret nu en dan.
En die. zqn er en dus is er de oret.
Geheel up-to-date .is de revue in drie be
drijven. 22 tafereelen en 40 beelden, niet
meer; zij is in menig opzicht reeds een
historische geworden. Wij beleven „betere
tijden
Bijzonder geslaagd zijn de .voorstelling
la n.inute -van de reizende ar listen en het
optreden der O Werein het Vel Ie re ml Ji ei-Is -
instituut.
Blijkbaar zeer op prijs werden gesteld
do acrobatische eigenschappen van eenigen
der acteurs.
Tal van mooie, smaakvolle kostuums .en
schitterende groepeeringen bekoren het oog.
De witte bruidsstoet; het oogstfeest; Egypte,
het- Rijk van den Nijl, en Sterren t*n Strepen
zijn van zeldzame "pracht.
S. Nieuwenhuizen, J. Buziau, mevr. Kohier-
Van Ghelder en Nieuwenhuizen Sr. in zijn
travest-i geven vlot en inslaand spel.
Het geheel geeft veel moois en buiten
gewoons te zien en heelwat aardigs te noofen.
In de pauze is er muziek in den foyer.
Door de Raadsleden P. Heemskerk, D.
M. KuivenhoVen en A. Bisschop is op het
voorstel van B. en W. inzake de gas prijs
regeling een amendement ingediend, hou
dende deze wijziging, dat de prijs voor de
gewone verbruikers te Leid?n in plaats
van 15 cents,- zooals B. en W. voorstellen,
14 cents per kub. M. zal bedragen en voor
de muntmeterverbruikers in plaats van 15 G»
cent 15 cents.
Door den heer Heemskerk is ook een
amendement ingediend op het voorstel-Van
der Zeeuw, De la Rie en Dubbeldeman, be^
treffende bijslag op de brandstoffeuprrjzen.
Hij wil nl. in plaats van een toeslag van
i 1 per eenheid gascokes voor ingezetenen
met een inkomen van f 1200 per jaar,
zooals wordt voorgesteld, dezen toeslag oe-
palen op fl.50 en dien van f0.50 voor,
personen nfet inkomens van f 1200f 1800
brengen op f0.75.
In de gisteravond op hét Raadhuis ge
houden algcmeene vergadering van de Ge
meentelijke Duurtecommissie bracht, de
Voorzitter als eerste belangrijk resultaat
ter kennis, dat ue Leidsche winkeliersver-
eeniging (kruideniers) met algemeene stem
men had besloten, accoord te gaan met het
voorstel van de Duurte-Gommissie, om n.l.
elke week in overleg met het Dagelijksch
Bestuur van de Commissie, de prijzen van
een aantal eerste levensbehoeften vast te
stellen, en op c?ie wijze lelke onnoodige
prijsopdrijving bij haar leden onmogelijk
to maken,
De voorzitter, de heer Hugos, prees de
tegemoetkomende houding van de Winke-
liersyereemging en sprak den wensch uit,
dat meerdere dergelijke corporaties in onze
stad dit voorbeeld zouden volgen. Immers
langs dezen weg is zeer zeker het snelst
resultaat te bereiken.
Verder deelde de Voorzitter mee, dat,
met bet oog op de hoogo vleesch- on vet
prijzen, binnen eenigo dagen, door bemid
deling van de commissie, een partij prima
rundvet alhier kan worden verwacht. Dit
vet, door dr. Van Eek onderzocht, eu aan
bevolen, is van uitstekende kwaliteit, ter
wijl de Leidsche winkcliersvereeniging zoo
wel als cle Slagersorganisaties (te zamen
eon kleine 200 contribuanten) zich bereid
verklaarden, om met een zeer billijke
winstmarge dit artikel te zullen verkoop en.
De Voorzitter deelde verder nog mede,
dat in meer andere richtingen onderhande
lingen met fabrikanten en grossiers loopen-
d<* waren en verklaarde, zoodra dit wensche
lijk was, de commissie weer bijeen to zul
len roepen.
Te rekenen van 29 September 1919.
ia, voor den tijd van vq£ jaar, opnieuw be-
noemd tot buitengewoon, lid van den Octrooi-
raad dr. W. P. Jorissen, lector aan de Rijks
universiteit alhier.
Door het bestuur van den Raad \an
Arbeid, alhier, werden aan den Raad dier
instelling, ter uitvoering van art. 36, 1ste
lid der Radenwet, ter benoeming van een
secretaris (in alphabetische vo'gordë) aan
bellen de heeren: mr. E. J. H. M. Bolsius
cn mr. G. H. E. Nord Thomson.
Het. ligt in de bedoeling in een'op 29
October a.s. te Irxiden vergadering van dé*.
Raad de benoeming aan de orde te stellen.;
Met ingang van 1 December is be
nt emd tot tijdelijk adjunct-accountant bij
den dienst der directe belastingen te Eind-
i hoven, de heer C-. A. van Eek. 1 eeraar MI O.
boekhouden, alhier. i
De heer D. Bosnia, alhier, is benoemd
tot onderwijzer aan een openbare school te
's-Gi'm enhage.
De heer M. Dijt, alhier, komt voor
op de voordracht voor cuituur-consulent
bij de Friesche Maatschappij van Land
bouw.
Naar het „Hdbl." verneemt, heeft prof.
TV. Schüffner, in Deli, den leerstoel in tro
pische geneeskunde, hem aan de Rijksuniver
siteit alhier aangeboden, niet aanvaard.
Door den heor J. J. van Leeuwen,
jur, doctorandus, werd vóór eenigen tijd
een lezing gehouden over het bouwen, vlak
bij Leiden, van een studentendorp. De ar
chitect De Bazel, te Amsterdam, zou zich
-met het ontwerpen van dit dorp belasten.
In November zal de stichting worden tot
stand gebracht, die ten doel zal hebben, de
belangen van alle Leidsche studenten te
door CHARLES GARVICE.
Y r ij naar het E n g e 1 s o h.
(Nadruk verboden.)
.12)
Hij haalde het testament uit zijn zak.
heel voorzichtig, alsof het een levend wezen
was, dat- hem bijten kon, en las het over,
niet eens, maar twintigmaal, en het- zweet
parelde op zijn voorhoofd, terwijl hij het
l&S- Het was een vreeselijk gevaar, waaraan
hij zich bloot-stelde. Hij. een respectabel ad
vocaat cn procureur, bijna al de platte
landsbewoners waren zijn cliënten, hij werd
niet eerbied, bijna met- ontzag bejegend
door de kleinere luitjes, paolitcrs en han
delaren in Desbrook. Indien het bekend
werd, dat hij een testament verborgen hield,
oen testament van zooveel gewicht, dan
zou hij geruïneerd zijn; erger dan dat,
want wat is de straf, die er staat op het
achterhouden van een testament?
Half werktuiglijk nam hij een handboek
van strafrecht op en las het artikel, dat
hierop betrekking had. Het zweet begon
met nog grooter druppels van zijn voor
hoofd te stroomen. Hij durfde het gevaar
niet loopen, gevonden te worden mot het
testament in zijn bezit; hij moest het ver-
0 oppen totdat hij er op het psychologisch
\V?« ,me6 V0(>r ^en da& kon komen.
ïawl^n-i™611 zou> k°n hij nog niet
Bchuilr ln^1J k kamer rond om een
vt <leT ZOfkcu- Hii k°» ia
Tan de boeken, leggeai .lange den muur,
maar juffrouw Jekyll had de vervelende
gewoonte de kamer te „doen" in een van
haar periodieke schoonmaakmanieën kon
zij de boeken uitkloppen en het vinden. Hij
zou het opbergen a-ebter slotneen, dat
zou ook niet veilig zijn. Hij kon typhus
krijgen, ijlen, en zijn sleutels zouden ge
bruikt worden.
Hij liep naar het raam. Het was een
glazen deur, die uitkwam op een zooge
naamd gazon, maar het was niets meer dan
een stuk grond, begroeid met gras en on
kruid. In het midden daarvan stond een
zonnewijzer. Vreeselijk in vervalde stee-
nen aan het voetstuk waren uit de voegen
en met mos begroeid. De oude zonnewijzer
scheen Lycctt te boeienhij deed de gla
zen deur open, slenterde er uit met een
luchthartig gezicht, en liep verscheidene
malen rondom den zonnewijzentoen keek
hij' met oen lieimclijkon blik op naar de
ramen van bet huis. Er was nergens licht,
behalve in do keuken, waar mijnheer en
juffrouw Jekyll het middagmaal gebruik
ten, dat hij had afgewezen. Hij keerde naar
zijn kamer, terug, deed het testament in een
plat blikken doosje en ging weer naar bui
ten. Een van de stecnen onder aan don
zonnewijzer maakte hij los. Hij kon hem
niet los krijgen en na een paar minuten
ging hij naar een schuurtje aohter in den
tuin, haalde een spade, gebruikte deze als
hefboom cn maakte'den steen verder los.
Nogmaals opkijkende naar de ramen, nam
hij heb testament in lic-b doosje uit zijn zak,
legde hot- onder don steen, bracht den
steen we-er op zijn plaats, koorde met de
spade terug naar het schuurjte en wisehte
zijn voorhoofd af, alsof hij awaar werk had
verrioht. Het duurdo eenigo minuten voor-
dafc hij zijn oogen kon afwenden van den
steen en scheiden van do plekwant waar
de schat is, daar is ook het hart. Maar
eindelijk keerde bij toch te-rug naar zijn
kantoor, viel op een stoel neer en gaf zich
over aan gepeins.
Hij had toekomst en fortuin van Con
stance in het holletje, van zijn hand. Hot
zou van hom afhangen of zij doodarm bleef
.en afhankelijk van sir Ralph, dan wel de
erfgename werd van grootc rijkdommen. i
Hij was zóó uitgeput van opgewonden
heid en van de verschillen de emoties, die
zijn ontdekking bij hem had opgewekt, dat
hij in slaap ai el.
In zijn droomen hoorde hij aam het raam
tikken. Hij ging recht overeind zitten en i
luisterde. Het was, geen droomhij had
het zich niet verbeelder werd weer aan
•het raam getikt. Hij stond op van zijn
stoel en deed do glazen deur open, cn
toen hij dit deed, schrikte hij terug, want
er stond een vrouw voor hom.
Een oogenhlik staarde hij haar in epro-
keloozc verbazing aantoen zei bij met
schor geluid
„Wie zijt ge?" i
De vrouw duwde de. deur open en kwam
vlak langs hem heen het kantoor binnen
daar stond zij hem aan te kijken met een
spottenden glimlach op het gezicht.
Zij was jong en in zeker opzicht mooi,
zij had bijna zwart, haar en heel donkere
oogen. dien meisje met een heel ordinair j
uiterlijk, al was zij nog zoo mooi. Zij was
vrij goed gekleed en had in haar optreden
oen zeker zelfvertrouwen, zelfs iets uitda
gends.
„Wat, ken je mij niet-, Lvcett?" zei ze.
„Becky!" bracht Lycett er met. moeite
uit.
En met het uitspreken ya,n baar naam
kwamen herinneringen uit Oxford bij hem
opzetten cn in het bijzonder de herinnering
aan een zeker klein tabakswinkeltje, waar
Becky Thorpe achter dc toonbank stond
om sigaren en tabak te verkoopen cn de
aandacht tc boeien der studenten.
Zij had Lycett Craysons aandacht zoo
zeer geboeid, dat. hij verliefd op haar was
geworden of zich dat ton minste verboeld-
cle, hetgeen op hetzelfde neerkomt voor een
student. Er hadden ontmoetingen plaats
wie kent dc geschiedenis niet van den
Student en hot Meisje uit den sigaren
winkel? Maar in plaats van zich te be
palen tot- het hof te maken aan Becky
Tkorpe, was-Lycett Grayson verder ge
gaan. Hij was zoo zwak en zoo dwaas ge
weest haar over te halen do welriekende
atmosfeer van den sigarenwinkel vaarwel
to zeggen, hij had kamprs voor haar ge
huurd vlak buiten de stad had zich dus
inderdaad verantwoordelijk gemaakt voor
haar toekomst. Hij had natuurlijk spoedig
genoeg van haar gehad,, cn toen hij haar
een som gelds had ter .hand gesteld zoo
groot als hij zich kon veroorloven, had hij
zijn ziel gepaaid en rich wijs gemaakt, dat
hij van haar af was.
En daar stond zij op zijn kantoor, in rijn
hoogst eerbiedwaardig huis, op dit. uur van
den avond.
Lycctt was van zijn stuk gebracht en hij
vond het vervelend, hetgeen niet t-e ver
wonderen was.
Becky",* zej hij ernstig en berispeud,
„Wat kom. je doen hoe kom je hier?"
Zij liet rich neervallen in zijn eigen ge-
makkelijken stoel en haar dun zomerman-
teltjc los makende, alsof zij van plan was
te blijven, zag zij hem lachend aan met haar
donkere oogen. die hij *oo bekoorlijk ge
vonden had wat een dwaas moest hij toen
geweest zijn
„Op mijn kleine voetjes," antwoordde
Becky ,,ze zijn klein, nietwaar Ik h«
een heel klein nummer, zooals je weet.
Waarom ik hier kom? Omdat ik je spreken
wou. Ik zit een beetje in de benauwdheid,
Lycctt en als je in de klem zit, deulc je
natuurlijk aan je oude vrienden. En jij
bent een oude vriend van mij geweest,
nietwaar?" vroeg zij met ee-n ondeugend
knikje.
Lycett stond tegen den schoorsteenmantel
geleund en keek op haar neer. Hij was
-gedeeltelijk over de verrassing en den
sohok van haar bezoek heen en hij vroeg
zichzelf af hoe lang rij voor het raam had
gestaan, en of zij hem het testament had
zien wegstoppen.
„Hoe lang ben je al hier geweest? Waar
om ben je niet door de voordeur binnen
gekomen?"
Zij lachte een kort lachje.
„Ik ben zooeven pas gekomen. Ik kwam
niet door de voordeur, omdat ik dacht-,
dat je dat niet prettig zou vinden. Ik heb
eens geïnformeerd in de stad en gehoord,
dat je nog ongetrouwd Was en een lieèl
respectabel persoon daarenboven. Ik daoht,
dat het niet- behoorlijk zou lijken als een
dame met een gedistingoerd uiterlijk zoo
als ik, je op dit uur van den avond een
bezoek kwam brengen. O, ik heb mijn
weetje welDaarom liep ik maar naar de
aohterdurhet deurtje stond toevallig open
cn ik kwam zachtjes den tuin in. Ik zag
hier licht en toen ik het raam inkeek, zag
ik je ritten. Zoo is het gegaan, rie je.'-
(Wordt venftlftd).
