No. 18292
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 18 October.
Tweede Blad Anno 1919.
UIT DE RAADZAAL
FEUILLETON.
Een Meisje met karakter,
TWEEDE KAMER.
0
•In de jongste Raadszitting ia men, ver*
«aderende van 2- tot 5Vh, van 8Vf» tot l'lf
uur niot gereed kunnen komen mot de
agenda. Het -wil ons voorkomen, dat dit
voor het grootste gedeelte te ■wijten is aan
<$6 zuoht tot praten bij velen, over -divers©
partijen verdeeld, doch speciaal bij de
nieuw ingetredene. Het is op zich zelf een
logisch verschijnsel, overal moet men in
burgeren, wij maken er clan ook niet be
paald een grief van. Langzamerhand zal
dat wel beter worden vertrouwen we. De
aangewezen weg, in alle besoheidenheid op
gemerkt Beschcidenhcit ist eine zier lijkt
ons één woordvoerder, van te voren aange
wezen, voor elke partij, zoolang die partij
natuurlijk niet verdeeld is, waardoor de za
ken wat anders worden, des te gemakke
lijker geworden, waar de Raad thans
partijgewijs zitting heeft om ruggespraak
juist te vergemakkelijken. Wat is daar
tegen? Op die manier kan tooh het stand
punt, door de partij ingenomen, voldoende
worden naar voren gebracht. Noodwendig
vervallen meerdere sprekers van één partij,
die voor of tegen een punt stelling nemen
in herhalingen, waarvan wc het nut niet
kunnen inzien.
Zeker vervalt dan een deel der propa
ganda, die thans in den Raad wordt ge
voerd, we zullen het niet ontkennen, doch
o.i. - behoort propaganda daar ook niet
thuis. Die make men buiten het Col
lege om.
Eigenaardig bij die propaganda is ove
rigens wel, dat men blijkbaar zelf niet weet
het to doen. Een sprekend1 voorbeeld daar
van gaf o. i. de heer Wikmer, die, zonder
eenige partij met name te noemen, dooh
duidelijk doendé dóórschemeren, dat het
de S. D. A. P. wa6, betreurde, dat aan
die propaganda werd gedaan om daar
op zelf in die fout te vervallen door ver
gelijkingen te gaan trekken tussohen ar
beiderstoestanden onder het bewind van
den s.-d. wethouder Wibaut te Amsterdam
en die toe tanden onder het hestuur van den
r.-k. wethouder Bomans te Haarlem.
Dit in a.gemeenen zin.
Bij de ingekomen stukken traden twee
kwesties naar voren. De eerste was hot
verzoek zoowel uit de moderne als de Ohr.
en R.-K. vakorganisatie om bij het geor
ganiseerd o verleg alle mi plaatselijke afdee-
lingen van landelijke bonden of federaties
toe te laten, hetgeen elke zuivere plaatse
lijke vakvereeniging zou buitensluiten. In
de praktijk zou dat, wanneer men gehoord
zou willen word/en, neerkomen op de ver
plichting, om lid c\ner landelijke vereeni-
gijng te worden. Weg alle individueel© vrij
heid on het recht van vereenigen buiten de
groote organisaties om, die willen toepas-
Bendwingt ze om in te gaan. Dat ging
zelfs den heer Knuttel tc ver, dio er tereoht
op .wees, dat zoodoende de pas werd afge
sneden voor al hot nieuwe in de vakbewe
ging, hetgeen toch aanvankelijk op één
plaats naar voren pleegt te komen.
Een motie van socialistische zijde inge
diend, van ee'n strekking, waarin aan het
verzoek zou worden vold'aan, en ter tafel
gebracht, nadat B. en W. hadden gewei
gerd nieuwe besprekingen te voeren
waar zou het heen moeten, wanneer telkens
als iets pas is geregeld nog eens van voren
af aan zou begonnen moeten worden?
Noodig was dan een duplicaat- van het
College van B. en W. zooals de voorzitter
opmerkte kreeg de stemmen van alle
arbeidersafgevaardigden, om zoo te zeg
gen, hoewel de heer Eikerbout zoo niet wil
beschouwd worden, waarover straks nog,
met uitzondering van den lieer Knuttel.
De tweede kwestie was die der ontslagen
brugwachters, die nogmaals ter sprake
kwam. GeJftk de voorzitber vorige^ maal
reeds had doen vermoeden, wilden B.'ea W.
de aangenomen motie-Srjtsma kalm naast
zich neerleggen. De heer Dubbeldaman
kwairj in een motie tegen dit voornemen
op, terwjjl de heer Sjjtsma den Raad zHn
'ongenoegen wilde doen uitspreken over de
weinige deferentie, door B. .en W. aan
©en besluit van den Raad betoond. Door de
mctie-Dubbeldeman, bedoelend samenstelling
van een raadscommissie van vijf leden, die
door CHARLES GARVICE.
Y r ij naar het Engelse h.
(Nadruk verboden.)
10)
„Ik heb toost, dank u," zei Constance op
een toon, die een ijsbeer had doen rillen.
Maar het maakte geen indruk op sir
Ralph.
„Toost," zei hij. „Wat heb je nu aan
toost Je moet fatsoenlijk ontbijten
vleesoh, eieren en zoo. Jo bent in de verste
verte niet ziekelijk. Je bent een flink, ste
vig gebouwd meisje. Je rijdt zeker paard
en kunt goed loopen, is het niet?"
„Ik rijd paard, ja," zei Cónstance.
„Mooi zoo," zei hij opgewekt. „Je moot
je goed voeden. Jullie, vrouwen, zijn alle
maal veel te clol op thee en toost en al
zulk goed. Je hebt. voedsel noodig, flinke
maaltijden en veel. Hier, neem wat van dio
gebakken ham en een ei."
Hij maakte een bord voor-haar klaar en"
zette hot voor haar. Constance schoof het
weg on ging voort met het saneren van
haar geroosterd brood. Hij keek haar
vragend aan, toen trok hij de schouders
op, keerde terug naar zijn plaats en begon
aan zijn ontbijt.
>)Wat ga je vanmorgen doen?" vroeg sir
l. oogenblik daarna, volkomen
■yr m <ZIjn
CWstanoe ?°^en op ^aai antwoordde
met B. eu W. een nieuw onderzoek zullen
instellen, zou de zaak dus aanhangig bljj-
ven, terwijl door do motie-Sijtsma de kwestie
onder protest den doofpot zou zijn ingegaan.
Over, de zaak aelf kwam weinig nieuws moer
les, gelijk moeilijk anders te verwachten
was; üet standpunt van beide partijen was
ongewijzigd gebleven, zooals ook bleek uit
het feit, dat de motie-Dubbeldeman in
zelfde verhouding als de vorige zitting
de: toenmalige motie-Sijtsma er door ging.
In de' volgende vergadering zal de raads
commissie nu worden gekozen. En wat dan?
Zeilen B. en W. meewerken of deze com
missie' alleen haar gang laten gaan? En wat,
als de commissie tot de conclusie komt.
dat de straf te zwaar is? Bevoegdheid heeft
de Raad in dezen ten eenenmale niet; Hij
staat volslagen machteloos. Hot kan nog
tot eau verscherpt conflict leiden!
De nieuwe motie-Sijtsma, die verworpen
werd, bracht de principieele vraag in het
debat, of B. en W. elk besluit van den
Raad hebben te eerbiedigen, ja dan neei.
Juridisch was zeker het gelijk aan de zijde
van wethouder v. d. Lip en den heer De
Lange; toon zij zeiden van neen. Op pu'nteu,
waarin do Raad geen zeggenschap heeft,
hoeven B. en W. toch als puntje bij paaltje
kon A geen opgedrongen meening te aan-
- vaarden?
Van de benoemingen willen wij alleen
naar, voren brengen die voor de plaatse
lijke, schoolcommissie. De heer Groeveld
kwam' hier voor zijn partij een zetel op-
eischen, wijzende op de verhouding in de
commissie: één s.-d. op de 16 leden. ^Hij
had volkomen de juistheid aan zijn zijde
bij zijn beweren, dat, wanneer in een vaca
ture telkens twee personen werden gecan-
dideerd van dezelfde beginselen als de af-
getredene, zijn partij nooit aan de beurt
kwam. De eiech was billijk, doch om er aan
te voldoen werd den. Raad wel ©enigs
zins moeilik gemaakt door uitlatingen als:
zeer kwalijk nemen en verantwoordelijk stel
len. Bovendien herhaalde de heer Groene-^
veld nog eens de uitdrukking van burgers
2de klasse on over de uitzonderingspositie
zijner partij. De eerste maai was deze al
onnoixhg propaganda^materieel, herhaling
werd banaal. Aan den eisch zelf is voldaan
en met den heer Tjalsma doet da eerste
gewone onderwijzer zijn intree in de com'-
n.issie.
Zonder noemenswaardig debat gingen een
naritol onder gschikte punrben dor agenda-
onder den hamer door. Toen kwam het af
wijzend praeadvies van B. on \V. op het
vocrstel-Knuttel, om) 1000 woningen te
bouwen. Daarbij zijn heel wat woorden ge
vallen. Ook beslist onnoodig. Wijzen we
hier in de eerate plaats op de door wet
houder Pera voorgelezen critiek op bolsje
wisme, communisme en socialisme, wellicht
een mooi stuk werk op zichzelf we
konden dat zoo niet beoordeelen maar o. i.
geheel met ter zake dienende. Het door
den heer Grooneve'.d betitelde: „doorwroch
ten feuilleton uit de Ohr. plattelandspers",
was trouwens feitelijk ook pas bedoeld bij
het volgende punt (uitkeering in ems), doch
ook dan is ons dat rechtstreeks verband
ontgaan. Do heer Pera heeft daarmee trou
wens een gevaarlijk precedent geschapen,
waarvan de Raad misschien nog genoegen
kan belevefl. De heer Knuttel-was er althans
o ogenblikkelijk bij, om den vinger op dit
precedent te leggen om ter zijner tijd ook
de gelegenheid op te eischen voor een prin
cipieele politieke rede. Dan kan ar wat los
komen, gelet op hetgeen nu reeds door dan
heer Knuttel is losgelaten. Meer nog dan
op aantal wilde hij op de eischen letten,
aan de woningen gesteld en die zouden zoo
hoog worden, dat rijkssubsidie buitenge
sloten is. dat mag men veilig aannemen.
De gemeente zou dan geheel op eigen
houtje moeten bouwen, 't Kost miustens
8 nillioen. Een bagatel!
Den heer Knuttel kan hot niet schelen,
waar heb geld vandaan komt, want, komt
heb er niet, dan is bewezen heb bankroet
dezer huidige kapitalistische maatschappij,
en hoeft hij op die manier door Leiden
te doen bankroeteeren medegeholpen,
orn do heel© maatschappij onderste boven
te koeren, zooals het voornemen zijner par
tij is en waarvoor hij eerlijk uitkwam. Kos
telijk was het moment, toen liij er de bur
gerlijke heeren op wees, dat jg/énnemen van
„Ik ga naar mijn kamer. Ik heb brieven
to schrijven."
„Wat," zei hij, „brieven schrijven op een
ochtend als vandaag 1 Loop heen, dat zou
doodzonde zijnJe kunt brieven schrijven
op eon regenachtigen dag, als je niets
anders doen kunt. En brieven schrijven is
altijd een vervelend werk. Wie krijgt cr
nu graag brieven? Ik niot, dat verzeker ik
je! De mijne zijn meestal rekeningen. En
wat het beantwoorden betreft, do man, die
zei, dat, als je brieven maai' lang genoeg
onbeantwoord liot liggen, ze ziohzelf wel.
beantwoordden, had nog lang geen onge
lijk. Sluit jo zelf niet op in je kamer, om
brieven te eohrijven. Ga met mij mee. Ik
wou heb landgoed eens rondrijden, zooveel
ten minste als ik kanhet is zeker te uit
gestrekt, om het in één morgen rond te
rijden. Zij zullen hier wel een geschikt
paard voor mij hebben. Je hebt zekér je
eigen paard, hé?"
„Ja, ik heb mijn eigen merrie," zei ze
zoo stijf mogelijk. „Wou u; dat ik mee
ging?"
Ja," graagzei hij. „Ik heb een hekel
aan mijn eigen gezelschap, vooral als ik
beter kan krijgen ja, ik wou heel graag,
dat je meeging. Om je de waarheid te zeg
gen, ik zou den weg niet kunnen vinden;
jij kan me den weg wijzen".
Constance slikte haar verontwaardiging
weg.
„Goed," zei ze. „Ik zal aan uw verlan
gen gehoorzamen, sir Ralph."
Hij trok zijn zware wenkbrauwen op en
keek haar vragend aan bij dat „sir Ralph"
en een glimlach vertoonde zioh om zijn lip
pen, toen hij zei
„BestDan vertrekken wij over een uur,
nietwaar? A propos, is dit de eenige cou-
zijn voorstel óok voor hen zelf weiulhelijk
was. Wanneer de arbeiders toch de maclit
overnemen en dus de burger-partijen in 'fc
hoekje komen waar de slagen vallen, dan
zullen hun de slechtste huizen worden toe
bedeeld en- als die huizen dan zijn volgens
zijn voorstel nu, dan zal het in hun eigen
bestwil zijn. De vondst is goed! De socia
listen steunden hot voorstel-Knuttel. In
een moment, dat hij door het vuur zijner
recle werd meegesleept, zedde de heer Dub-
bcldenjan zelfs, dat hij vriend Knuttel bij
zulke voorstellen gaarne aan zijn hart; zou
drukken. Over de kosten lieten de socialis
ten zich evenwel niet uit, en ook over de
eischen belangrijk voor de vraag, al of
geen rijkssubsidie werd niet of vaag ge
rept. Daaraan wilden zij zich blijkbaar toch
niet wagen. Slechts zeido de heer Dubbel-
deman het oordeel van den heer Knuttel,
dab cle nieuwe woningen op het Kooiter-
rein „nieuwe krot-ten" worden, te deelen.
Overigens gingen allen met liet afwijzend
besluit van B. en W. mee, waarbij van
rechts duidelijk op den voorgrond word ge
schoven, clat van die zijde nooit zal worden
toegestemd in den bouw van gemeentewege,
zoolang de particuliere vereenigingen, ge
lijk het geval is, doen, wat er te doen is.
Van socialistische zijde kwam nog naar
voren, dat juist de bouw vai^ gemeentewege
goed is, omdat dan beneden den kostprijs
kan svorden gegaan. Daarmee derhalve in
strijd komend, met hetgeen eigen leidenclo
mannen als dr. Van der Waerden gewenschb
oordeelen, veroordeclend het gaan benedon
kostprijs. Dat versnilling van aanbouw op
alle manieren moet worden bevorderd, daar
over was men het 'eens. We willen hier
naar het artikel over houten huizen ver
wijzen, waarbij de gemeente gerust kan
voorgaan, daar het gaan benedon den kost
prijs daarbij als uitgesloten is te beschou
wen en de risico voor de onkosten gering
is. Dat met 1300 woningen in 1021, als ze
gereed komen, de woningnood verholpen
is, speciaal wanneer ook de werkelijke krot
ten weggaan^gelooven ook wij niet. Do
woningtelling zal officieele cijfers ter be
oordeeling geven.
Tot slot kwam de uitkeering in eens,
snufje voor de zoowel 's middags als
's avonds weer propvolle tribune. De tal
rijke aanwezigen hebben eerst tegen het
eind, toen de vreugde over de som, die
aan het gemeentepersoneel zal worden uit
betaald zeker te groot werd, flauw be
toogd, zoodat de waarschuwing van den
voorzitter, uit socialistenhoek herhaald,
voldoende was.
Op de cijfers zullen we niet meer ingaan.
Het vrij uitvoerig verslag slechts de po
litiek is daar grootcndcels uit weggelaten,
noodig met het oog op de plaatsruimte en
omdat een raadbverslaggever ook maar een
mensch en geen automaat heeft daarom
trent voldoende ingelicht.
De heer Sijtsma is-hier niet het succes
gaan loopen met zijn middenvoorstel tus
sohen hetgeen de socialisten wilden uifckee-
ren^en wat B. en W. wilden geven, zooals
zoo vaak in dergelijke gevallen. Overigens
hebben katholieken en anti-revolutionairen
er voor gezorgd, clat ook zij een schepje op
het voorstel van B. en W. deden, de katho
lieken door de motie Wilmer over do kin
dertoeslag-verhooging. de anti-revolutio
nairen door de motie Eikerbout over de
lantaarnopstekers, zoo aandeel nemend in
cle beslissing over de uitkeering in eens.
Met reoht kan worden gezegd, dat of het
feitelijk met het partij-principe overeen
kwam of niet voor de arbeiders gehaald
werd, wat er te halen was door degenen,
die zich als arbeidersafgevaardigden pre
senteeren, erkennend, clat de overige klas
sen, zacht uitgedrukt, dus minder hun be
langstelling verdienen. De heer Elkorbout
weigerde d!e kwalificatie arbeiders-afge
vaardigde, die cle socialisten hem in de
schoenen wilden schuiven.
De toeleg der socialisten om de z.g. Chr.
arbeidersafgovaardigde los te maken uit
hun partij mislukte.
Precies te zeggen, wat het aangenomen
voorstel kóst, is moeilijk, daar het is samen
gefabriekt uit allerlei onderdeelen van mo
ties doch naar'globale berekening zal het
pl. m. f 130,000 zijn.
Dat cle heer Knuttel de politie wilde
rant, die je Kier leest?" Hij nam de „Ti
mes" op. „Hij is al éen dag oud; maar dat
kan je niet helpen. Ik zal een paar sport-
courantcn bestellen. Zijn cr goede jacht
honden in de buurt? Vroeger wel, als ik
mij goed herinner."
„Ja, er is een troep jachthonden. Mijn
mijn vader gebruikte ze, als hij op jaoht
ging."
„Ja, clat herinner ik mij. Ik zal ze over
nemen. Geef mij nog een kop koffie, als
jeblieft. Ik heb verbazend dorst vanmor
gen: ik begrijp niet, hoe dat komt."
Hij liep de tafel rond en stond naast
haar en keek toe, terwijl zij zijn kopje in-
sohonk hij zag op haar neer met zijn
groote lengte als een reus, die neerziet op
iets teers en zachts en liefs, dat hij oncler
zijn besoher-ming heeft. Constance stond op
hij liep naar de deur, om die voor haar
open te doen.
„Over een uur c3an, hè zei hij met een
v rooi ijk knikje.
Constance ging naar haar kamer; iedere
zenuw van haar lichaam trilde van inwen
dig verzet. Zij zou hem willen verpletteren
door haar koelheid en haar hauteur, hem
een gevoel geven van schaamte over zich
zelf maar de man was in 't minst niet be
schaamd, haar koelheid was afgestuit als
een kogel tegen een pantser. Hot bloed
stroomde naar haar wangen en zij klemde
haar witte, gelijke tanden op elkaar. Maar
zij gaf bevel aa<n haar kamenier om haar
rijkleed te krijgenwant zij was besloten
sir Ralph voor eonigon tijd te verdragen
en wat meer zegt: te gehoorzamen. Terwijl
zij zich aankleedde, hoorde zij zijn stem op
do binnenplaats bij den stal. Hij gaf beve
len aan de bedienden op zijn ruwen, kor
ten toon, en floot er tussohen in, op zijn
uitsluiten is eensdeels begrijpbaar, ander
deels niet, waar ook in zijn Utopia nog be
veiliging noodig is tegen minder goede
elementen; zelfs alle communisten zijn geen
lammeren. Voor deze uitsluiting kon hij
niemand meekrijgen. Do heer Knuttel heeft
nog wel zelf ondervonden het geen-lam
meren-zijn van allen, toen bij liem is inge
broken
Volgenden Donderdag zal de rest der
agenda behandeld worden, misschien met
eenige nieuwe punten aangevuld.
Bij de rondvraag bleek dat cle voorzitter
ten zeerste diligent is inzako het verschaf
fen van noodige goederen aan Leiden's be
volking en voor niet te hooge prijzen.
Vergadering van gisteren»
Afdeelingscnderzoek.
Besloten wordt Dinsdagmorgen a.& af
deel in gs onder zoek te houden over de aan
dé leden door clen Minister van Financiën
gezonden stukken betreffende de salarisre
geling van burgerlijke ambtenaren.
Aan de orde is de stemming over het
voorstel van den voorzitter, om voer de re
plieken bij de interpellaties Sannes en Braat
den -spreektijd voor de interpellanten te be
palen op 25 minuten en voor de overige
sprekeis op 20 minuten.
Eet voorstel wordt met 52 tegen 19 stem
men aangenomens
Iiiteipeliatics Sannes en Braat,
Hierna wordt voortgegaan met de inter-
pellatie-Sannes nopens de plannen der Re-
geeiing ten opzichte vau de levensmiddelen-
voorziening en de maatregelen, door haar
ter zake van de belangrijke prijsstijging te
nemen, en de interpellatie-Braat over den
pirjs aan de melk voor deze wintermaanden.
De heer SANNES (S. D» A. P.) repliceen..
's Ministers redevoering heeft z. i. weer
bewezen hoe verkeerd het is. dat de Kamer
niet geregeld met economische gegevens op
de hoogte wórdt gesteld van den gang van
jiaken. Thans mist men een voldoende basi3
voor de besprekingen.
De Minister is overtuigd, gedaan te heb
ben wat hij doen kon.
Spr-r handhaaft zijn bezwaren tegen dö
hooge vrachtprijzen. Verschillende grieven
togen zijn beleid heeft de Minister z&ifs niet
genooga te weerleggen. Speciaal geldt dit
voor de rijst; deze had als volksvoedsel on
misbaar knunen zijn. bijv. bij' mislukking
van den aardappelenoogst.
De centrale duurtecommissie zal alleen
contioleerend optreden bij woekerwinsten,
waardoor men toch geen normalisatie van
v In sten verkrijgt.
Spr. wijst er dan nog eens o'p, dat er pe-
rlcuium in mora is en ingrijpen dringenk
noodig. Maar de Regeering heeft niet vol
doende vooruitzichten geopend, behalve de
woekerwinstbestrrjding en den .steun aa3
coöperaties.
Hü dient de volgende motie ia:
- „Le Kamer, vau oordeel, dat het tot dus
ver gevoerde beleid van den Miaister van
Landbouw, Nijverheid en Handel en de door
hem gedane toezeggingen niet voldoendö
waarborgen, dat in den komenden winter
de eerste levensbehoBfoen lager ia prijs zul
len zijn dan thans het geval* is; gaat over
tot de orde Aan den dag."
De heer BRAAT (Platte^andspartü) dient
een motie in, luidende:
„De Kamer, van oordeel, dat de door den
Minister van Landbouw, Nijverheid en Han
del vastgestelde melkprijzen niet in overeen
stemming zijn met de productiekosten, noo-
digt den Minister uit in het belang der melk-
voor?lening de regeling te herzien."
-De Keer SMEER K (A.ïi) zegt, da-.t ver
meerdering der productie ook ccn arbeiders
belang i?. omdat prijsdaling er het gevolg van
zal zyn. Kan do soe.-dém. partij haar interna
tionalen invloed hiertoe niet aanrenden?
vraagt hij. Zoo niet. dan zal zü.haar toon die
nen te matigen. Socialisatie van do textie'-
ind'usrie alleen hier te lande, waacop dé luer
Sannes aandrong, ds> niet mogelijk.
Togen een studiecommissie voo* de socin'l-
satie heeft spr. geen bezwaar. Een middel te
gen de duurte is do socialisatie trouwens nL;t,
muzikale wijze van fluiten, dat de geheele
atmosfeer salieen op te vroolijkcn. Het was
volkomen duidelijk, dat hij haar beschouw
de als een onbeteekenend wezen, zoodat al
wat zij zei of deed zijn dikke huid niet kon
doordringen. Haar haat tegen hem werd
iiog grooter.
Zij liet hem een kwartier wachten en
daalde langzaam dc trap af, zonder op of
neer te kijken.
„Zoo!" zei hij. „Een kwartier bij mij
achterBij St.-JorisWat hebben Jullie,
vrouAven, een tijd noodig om je te klcc-
den
Parsons, haar stalknecht, kwam aanloo-
pen om haar te helpen opstijgen. Ralph
duwde hem een weinig op zijde en Con
stance's klein voetje in zijn groote hand
nemende, tilde hij haar handig op en zette
haar in het zadel. Toen sokikte hij haar
rijkleed netjes om haar heen eai sprong zelf
op het zware Iersche jachl-paard, dat hij
had uitgekozen. Constance deed haar best
niet naar hem te kijken, maar zij deed het
natuurlijk tochen hoewel zij het zichzelf
haast niet wilde bekennen, zij moest tooh
opmerken hoe goed zijn flink figuur uit
kwam te paard en hoe uitstekend zijn rij
kostuum hem paste, hoeveel gedragen het
ook was. Hij had een dikke, zware sigaar
tusschen zijn lippen en keek rond met een
air van voldoening en welbehaaglijkheid,
dat Constance ergerde.
Hij, van zijn kant, nam Kaar op met een
opreohfc goedkeurenden blik.
„Bij St.-Joris!" riep hij, „vrouwen met
een goed figuur moesten altijd to paard
zitten
Constance bloosde verontwaardigd, maar
zei niets. Toen zij voortreden, neuriede hij
Het spoorwegbedrijf is daarvaa een voor
beeld.
Do coöperatieve be^weging kan veel meer
doen; deze moet gestound worden (Lor kie-
die t veflecniing.
Het bijslagstelsel moet behoeden blijvorï
voor artikelen, welke verband Kouden met dé!
gaiantieprijzen. De gedragslijn, door dea
Mini-ster uitgestippeld., is in h»t algemee.r
juist.
Maatregelen tegen dien woeker ;ijn noodig",
vooral wat Meeding en schoenen betreft. E>a'
a-ndtr middel is, schoenen, kousen, enz. naar
ens lend te doen komen en aldus den voor
raad tc vergrooten. Spr. vraagt of het juist'
is, dat Van Gend on Loo? misbruik maakt
van haar positie.
De interpellaut do heer Sannes Keelt niét
aangetoond, dat het beleid van Ln Minister
in het algemeen -heeft gefaald. De motie ij
niets anders dan een agitatiemidid?l te gov
id en Minister.
De lieer OOLIJN (A.-R.) zf-ig-t, dat door -La,
tussckenh-andol vorseliillende artikelen duui-
der worden. Landbonwartikelen, in het bui--
tenlamd voor f 2000 geëxposeerd, kostea;
hier f 7000. De Minister heeft ged-an wat
'hij kon om in do nooden Van het volk ie voor.
zien. Spr. «betwijfelt of hetgeen da heer Bra 'f
gezegd heeft, wol in het belang dér produ
centen is geweest, en of deze wol'namens deï
landbouw kon spreken. Men rna-g hei. belang
van het algemeen niet ondergeschikt maken
•aan dat van een bepaalde klasse. De prodne-
Géberekening van den heer Braat heel* geen
waarde; hij had moeten komen met een aige-
meene kostenberekening, niet met een vs.u;
een -bepaald bedrijf.
Met de mélkpolitiek van den Minister k*o
spr. zich, wat dé prijsbepaling betr:ft. ver
eenigen. Toch is de ipclk te duur. De marge
Aussclien hetgeen de producent ontvang*
(17Va cent) en de consument zon der bijslag
zou -moeten betalen (23 een s) is te gr«"ct. L;-
tusschen wordt er 3 cents bijslag gegu.en.
Spr. dringt er op aan oak ten aannen vag
de kaas te zorgen, dat er voldoende kaas la
•bet land blijft.
De heer "WEITKAMP (C.-H.) betoogt, dat
dé boer belang heeft bij een koopkiviohtigen
srbeidersstandT Hét landbouwbedrijf is duur
der geworden door de stijging dér prij/cn van
-nte grondstoffen; bovendien zijn deze slechter
van kwaliteit geworden. Spr. zal tegen de
motie-Sannes steramen.
Do heer VAN RAPPARD (V.-L.) betoogt,
dat de Kogeering in somrai-ge gev-i'ilen niet
medewerkt, om dfe -stijging v= o de prijzen dor
landbouwproducten, zooveel n.ugolijk, tegen
U. gaan. De Kandel moet- veel te hooga v-rachtt
prijzen betalen, m. n. voor den kun-1niest en
het kraehtvoedcr, welke m«'A *Tij wii.de in
voeren. De Re.geering had daarom dö vracht
prijzen moeten drukken. Ook het beüeid ten
aanzien van gerst en rnais keurt spr. af.
Wat de kolen voorziening beiroff spr. be
grijpt niet, dat de Belgische kolen met voor
50 door de Rogeering ge icce^teera kunnen
worden, de turf vindt goor, voldoereten ai-
z*t; verschillende b rand; t of f enco m m issiJ b
zitten met g-roote voorraden
De lieer VAN RAVESTEYN (Comm. P.)
betuigt instemming roet de redevoering van
den heer Sannes, waarvan alleen het slot
te slap was. Indien het mogelijk was, zou
spr. voorstellen deze redevoering overal óe
doen aanplakken.
Spr. beschouwt dan de oorzaken der duur
te, welke in de oorlogsjaren sterker en in
tensiever zijn geworden. Eenerzijds een op-
eenhocping en concentratie x$n kapitaal,
anderszijds een toeneming van armoede.
Speciaal in de agrarische productie toont
zich 'de verhooging van den winstvoet van
het kapitaal. Daarom zou spr. 'een confiscatie
van de grondrente wenschen. Het is nu de
tijd, om het agrarische kapitaal te treffen,
en door te beginnen met een reorganisatie
der maatschappij.
Ook spr. vvenscht een motie voor te stel
len; die van den heer Sannes bepaalt zich
té zeer tot een afkeuring van 's Ministers
beleid. Spr. dient de volgende motie in
„De Kamer, van oordeel, dat een der,
voornaamste oorzaken van den hnidïgen
en toekomstige» noodtoestand der arbei
dende, niet bezittende klasse gerekend
moei "worden het privaat grondbezit;
spreekt als haar meening uit, dat onmid
dellijk moet worden overgegaan tot natio
nalisatie van het privaat grondbezit en het
hypotheek-bezit-, op den grond van confis-
ecn wijsje met de sigaar tussohen de lip
pen.
„Prachtig weer," zei hij. „Het doet mij
denkon aan Texas. Zulk weer maakt het
leven de moeite waard om televen. Welken
kant zullen wij uitgaan?"
„Waar u verkiest," antwoordde zij.
„Wilt u naar een van de boerenplaatsen
of wou u het landgoed rondrijden?"
„Wat je maar wilt-," zei hij. „Laten wij
deze hei overgaan."
Zij brachten hun paarden in draf, dio
weldra overging in galop. Sir Ralph keek
naar haar met critischen blik.
„Je rijdt goed," zei hij goedkeurend.
„Doe je ook aan de jaclit?"
„Neen."
„O, dat- moest jo wel doen!" Hij scheen
haar bruusken toon niet op te merken.
„Maar die merrie is te zwak. Ik zal éen
beter paard voorde uitkiezen. Dit is heel
geschikt terrein om te jagen. Wij zullen
do stallen eens nazien en er goede paarden
bij nemen."
„Ik heb geen lust om op jacht te gaan."
„Ach kom! Nonsens! Een meisje, dab
zoo goed paard rijdt als jij moet ook ja
gen dat is haar plicht. Daarenboven, heb
zou spoedig de kleur terug roepen op je
waugen en een heel ander meisje van j«
maken."
„Dank umaar ik wensch geen verande
ring."
„Maar je -weet niet wat goed voor je is,'5»
antwoordde lilj kortaf. „Kan de merrié
springen?"
„Ik heb het nooit geprobeerd."
Hij liet de oogen snel over de merrif
gaan en wendde lijn paard toen naar da$
oever.
or dt „vervolgd).
