LEIDSCH DAGBLAD.
Dinsdag 7 October 1919.
Officieele Kennisgevingen.
STADSNIEUWS
BINNENLAND.
FEUILLETON.
MIET TE KOOF.
PRIJS DER ADYERTfiNTIJJNi
60 Ots, per rcfid, Dea Zaterdags 40 Ota,
jogeL Kleine sdveiteatiSa Woensdag
?T Ots. Zaterdag I 1.- tij oen maximum
aantal woorden -ran 30. Inoasso yolgens posfr
WcM. Voor eventueel© opzending vaq brieven
10. Pts, porto ie betalen. Bewijsnummer 6CtS<
Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
PRIJS DEZER COURANT:
Stoor Leiden p, 8 mnd. 1210, p, week 10.19
Buiten Leiden, waar agenten ge-
Testigd Zijn, peg week 0,10
ïfcanao per post 2.50
Nummer 18282.
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
groentenverkoop.
De Burgemeester van Leiden brengt ter
algemeene kennis, dat in de lokalen Garen
markt hoek Levendaal, Stadshulpwerf Oude
Seerengracht-, en Brandapuathms Kruis
straat hoek Narmsfraar, dagelijks van
(ji2 uur v. m. groenten worden verkocht.:
Roodekool. 4 et. per K.G.
Savoyekool j.. 4 ot. p'er K.G.
Wortelen 4 et. per K.G.
\Tien 8 ct. per K.G.
IV. PERA, Weth. Lo.-Burgemeester.
Beiden, 7 October 1919
HINDERWET.
Burgemeester en .Wethouders van Lei
den
Gezien het verzoek van de N. V. DE
LEIDSOHE COURANT, om vergunning
"itot het plaatsen van een motor van 12
P. K, iot het in werking brengen der ro
tatiepers cn van -1 electromotoren van ft
V. K., ten dienste van 4 zotmachines in de
nieuw te bouwen drukkerij aan höb Rapen
burg No. 10, kadastraal bekend Sectio G.f
No. 1147.
Gelet op de arbt. 8 en 7 der Hnderwet;
Geven bij dezen kennis aan het publiek,
$at genoemd verzoek met de bijlagen op
idei [Secretarie dezer 'g'omeenlUa ter visie
gelegd is;
alsmede dat op Zaterdag den lëen Octo
ber e. k.t des voormiddags to half elf, op
bét Raadhuis gelegenheid zal worden ge
geven om bezwaren tegen dit verzoek in ie
brengen, terwijl zij er de aandacht op ves
tigen, dat niet tot beroep gerechtigd zijn
zij, die niet overeenkomstig art. 7 der Hin
derwet voor liet Gemeentebestuur of een
zijner leden zijn verschenen, teneinde hun
bezwaren mondeling toe te lichten.
W. PERA, Weth. Lo.-Burgemeester,
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 4 October 1919
s
Godsdienstige opvoeding.
Vanwege de Kinderkerk-vereeniging .,Nec-
tè.s?', behandelde maj. M. van Wcenser Kooy,
uit Bussum, vcor een geheel gevulde Nuts-
$Óal het onderwerp: Godsdienstige opvoeding.
Baar gehoor, dat met ingespannen aan
dacht naar de mcoie, diep doordachte en
ijjngevcelde voordracht luisterde, bestond
£cor het grootste desl uit dames.
ftfcpjqp stellend, dat het loeren kennen
;van Gcd voor het kind van onschatbare
(Waarde is en godsdienstige opvoeding dus
dringend ucodig, deed 2/ft uitkomen, dat daar
aan in dnaentijd veel ontbrak. De godsdien
stige opvoeding moet haar uitgangspunt heb
ben in het huisgezin* De ouders zijn daar-
vcvr echter verial niet bekwaam en meenen
er neen tijd vcor te hebben* Zoo ontglippen
de kinderen aan de ouders en hun jonge
leven gaat om buiten een godsdienstigen
sieer. Ock de kinderen hebben het dikwijls
ïtlE te druk in hun vrijen tijd met sport en
ba is* Zco wordt voor het lagere het hoogere
verzaakt..
Er zicu in het huisgezin een godsdienstige
geest moeten heerschen, die ook zijn invloed
op het kind liet gelden; doch waar deze dik
wijls ontbreekt, 'moet daarin als opzettelijk'
en met practische middelen in voorzien wor
den*
raarvcor is ons mede de Zondag gegeven..
De Zendag aft in het bijzonder gewijd aan de
gedf-dienstige opvoeding Op dien dag moet
in bet druk gedoe halt worden gehouden en
de beste middelen aangewend tot verzinnelij
king van het leven. Hce dit kan geschieden,
werd door spr. nader aangegeven. Kerkgaan
acht zij daartoe een der middelen. Voor de
Kinderen, als het kan, de kinderkerk; is de^e
©r niftr dan neme men hen mede naar de
grcoto-menschen-kerk». Gemeen schapp d ijk
Gcd prijzen, voor Hem schuld belftden, treft
ook het kinderlijk gemoed.; De R -Katholiek
weidt tot 'kergaan gedwongen; wij, Protes
tanten, roemen in de vrijheid, doch hebben
den plicht ens onder zelftucht te stellen.
Is do gelegenheid er niet naar de kerk
te gaan, dan moet de huiselijke godsdienst
oefening, mede en vooral ter wille van de
kinderen, er vcor in de plaats komen. De
man moet daarin ook betrokken worden.
De vader, die er ach buiten houdt," pleegt
aar. zijn kinderen e?n groot verzuim.
Oei het gebed aan tafel werdt door spr.
als een belangrijken factor in de godsdien
stige opvoeding genoemd*
Het gezamenlijk lezen van een boek kan
cck van grooten invloed op de godsdienstige
opvoeding zijn. Er zijn boeken spr. somde
er verscheidene cp die gelezen en be
sproken kunnen worden in een kring van
jongeren en ouderen, 't Hangt vooral af van
de stemming, die er heerscht, en van de
wij zo van behandeling.
Tegen het bezoeken door kinderen van
bioscopen, bals- en danspartijen (speciale ge
vallen uitgezonderd) waarschuwde spr.
Men meet ook de kinderen reeds jong
doordringen van het besef, dat het leven
fcrnst is. Van het begin af meet de moreele
beteekeuis van het leven hun werden bij
gebracht. Hier kan het voorbeeld der ouders
endcr opvoeders van grooten invloed 2'rjn.
Wanneer in het huisgezin- de zaden van
godsdienst ea vroomheid worden gestrooid,
Zullen zft langzaam ontkiemen en in stilte
rijpen, tot zegen van den opgroeiendeo
ïrensch zelf en. ben nutte van de' maatschap
pij, aldus besloot gpiv
Er werden daarna neg enkele vragen ge
steld. Zoo werd o.rn. gevraagd, hoe het moet
met de vele volkskinderen, die in huis ge
heel buiten de sfeer van den godsdienst
worden gehouden.
Deze moetén gebracht worden in een
godsdienstige sfeer, buitenaf, meende spr.
Dat kan vooral, door hen in aanraking te
brengen met do natuur en deze te loeren
liefhebben.
Gevraagd, hce zij dacht over de- padvin
derij, zeide spr., dat zft deze ideaal gespreken
goed oordeelde. Voor aankweeking1 van mi
litairisme en ftdelheid vreesde zft niet. De
kinderen leeren er zelftucht en dit acht zij
van groote waarde. Haar ervaring is ech
ter, dat het tie veel aan goede leiders ont-
bieekt. Dek gaf spr. aan een der vragers
persocnlftke wenken in bijzondere aangege
ven gevallen van opvoeding.
De aanwezigen gingen zeer voldaan huis
waarts, i i
Kerkconcert.
Gelijk vorige jaren heeft bet trio Verheij,
'Noordewier en Be Haan ook dit jaar weer
onze stacl met een bezoek vereerd. Slechts
een matig gedeelte van Leidons muziek
liefhebbers is opgegaan ter Pieterskerke.
Dit concert had werkelijk wel wat meer
gewaardeerd Imogen worden, want wan
neer geniet men kunst, zóó eenvoudig, eer
lijk en devoot, als die ons gisteravond ge
schonken word Een kerkconcert zonder
fuga of liederen van Bach is wel een zeld
zaamheid. Verhev spcolde de orgelfantasie
„tit majeur" van César Franck; een werk
uit de vroege periode van dezen compo
nist. Franck'a muziek bezit een verschei
denheid van teere harmonieën. Zijn melo-
dielc is steeds vloeiend, nobel en vol ge
voel.
Vcrhey toonde zijn bekwaamheid als or
ganist. Hij weet steeds de registers zóó
te kiezen, ^at mooie klankeffecten worden
bereikt. Het moderne accompagnement van
Debussy's .,Beau Soir" ©n de Xersche en
Fransche volksliederen arrangeerde hij tot
mooie orgelbegeleidingen.
Hot programma bevatte verder een twee
tal prachtige duetten van Cherubini en
Porpora. Warm is de',,Lauda Sion" van
Cherubini, buitengewoon mooi en zangrijk
de „Rigate Lacrimis" van Porpora. Hoe
smartelijk is de inzet! Van de reeds ge
noemde volksliederen noem ik ,,le Paradis"
als een juweeltje van uitdrukking en een
voud Ik vind het jammer, dat de tekst
van deze oude liedjes overgezet is moeten
worden in modern Fransch.
Ter afwisseling werden liederen voor
solostem gezongen van Cornelius Diepen-
broek, .Schubert. Debussy en Gretscliami-
now. Het devote in do schitterende so-
praanstem van mevrouw Noordewier klinkt
prachtig samen met heb eenigszins melan
cholieke, donkere altgeluid van mevrouw
Do Haan.
Gaarne denk ik nog -een oogenblik terug
aan het duet „Adi Strande". Zooals nage
noeg al Brahms' muziek is ook dit duet
schoon en diep van aanvoelen, en wint aan
schoonheid, wanneer men liet meermalen
hoort. Dc samenzang is zóó volmaakt en
zeker, dat van eenig verschil van opvat
ting geen sprake is bij deze twee kunst-
zustfërs.
Dankbaar en stil gestemd zijn de toe
hoorders huiswaarts gegaan, na-mijinerend
over de verheven kunst, die hun werd ge
geven
Don 9den October hoopt- onze stadgenoot
D. Boiming den dag te hordenkon, dat hij vijf
en twintig jaar geleden bij de firma P. Clos
Leembruggen in dienst is getreden.
Geslaagd zijn voor het examen boekhou
den, handelsrekenen en handelsrecht, afgeno
men door de Ned. Ver. tot bevordering der
Handelswetenschappen mej. Oc. Siegenbur
van Heukelom en do hoeren 'A. van Rijnswou
en J. C. Noordams, allen alhier.
Ook de" heer L. J. Hageman is voor dit
examen geslaagd.
Het Hofstadtooneel, onder leiding van
C. van der Lugt Melsert, eindigde het seizoen
191819 met Wedekind's Fruhlingserwachen
in de .vertaling Lente, het opende gisteravond
het seizoen 1919—20 met hetzelfde werk. Bij
tweedo aanschouwing is ons oordeel in goeno
deelo gewijzigd, hel is een mooi stuk werk, dat
het Hofstadtooneel met dezo uiterst vlotte ver
tolking verricht. De bezetting der hoofdrollen
was dezelfde gebleven, slechts een aantal der
talrijko bijrollen waren anders bezet, hetgeen
geen invloed oefende op do wedergave, integen
deel, het geheel leek ons zelfs daardoor ver
sterkt door b.v. het meespelen van het echt
paar Chrispijn-Mulder en Hetty Beck.
De sohouwburg was bij de 54e opvoering van
Lente vrij goed bezot. Of de hooge prijzen, ge
motiveerd door do kostbaarheid der décors, die
moesten meegebracht worden, evenals dóór het
groot aantal medcspelenden ietwat hebben af
geschrikt?
Applaus is bij dit stuk zoo goed als afwezig,
eerst aan het oind komt het daartoe. En zoo
ook gisteravond. Toon moest eenige malen ge
haald worden.
Do nieuwe sociëteit van den Bond van
LêUisChe Studenten in „Den Burcht", ïs gis
teren officieel geopend. Ter receptie ver
schenen e.a. jar, nir. 'Boddaert, namens cura
toren der universiteit, de rector-magnificus
en de secretaris van den academischen se
nt, at: het bestuur van de Vereeniging voor
Vrouwelijke Studenten, bet pestuur van de
Indelesrenvere?niging, van de Studententoo-
neclv ereeniging *„D. E. D. I. L." en van
den 5'rijzL Chr. Studentenbcnd.
iVa aïlcop van de receptie opende de prae-
van 'den Senaat, de heer Is. Quérido,
de sociëteit met een toespraak, De ingebruik
neming viel samen met de inauguratie van
de novitti.
Geen kaas en boter naar België. Het be
stuur van de Vereeniging van. Kaashande
laren in Noord-Holland ontving van het zui-
velkantoor in Den Haag telegrafisch be
richt, dat do medodeeling in „De Maasbo
de",dat de Regeering voornemens zou.zijn
700.000 K.G. kaas en boter naar België te
zonden, onjuist is.
Het nieuwe verblijf van den ex-keizer."
Heb definitieve bericht, dat de ex-keizer van
Duitschland het kleine, maar «choone, van
pj 'ciitig houtgewas voorziene landgoed „Het
Këis te Dcom" voor eigen rekening aan
kocht, was tot dusver nog nergens te lezen
en zal cok wel -nergens pertinent worden
medegedeeld, om de esnvoudige reden, dat
eenig feitelijk bewijs, dat de ex-keizer kco-
per van het bewuste landgoed zou zijn, ner
gens te vinden is. Het landgoed is n.l. ge
transporteerd en beschreven ten name van
den makelaar J. F. Barends, te Bawi, vaJL:
wien, naar het heet, de ex-keizer huurder iu,
Vcor 'de hand ligt natuurlijk, dat het buitew
reeds verhuurd was vóór het definitief werd
gikcchc, zegt „De Tel." En verder:
Het Duitsche régime heeft reeds zftn in-
tiede. binnen dë grenzen van het landgoed
gedatn.- De tegenwoordige bewoonster is be
zig cm kalmpjes haar plaats voer den nieu
wen bewoner in te ruimen; verkcopirikjes van;
overcompleet tuin- en landbouwgereedschap
en eenige bloemen en planten zijn reedff
gehouden, maar de planten- en vruchten*
kassen, bloembakken en het z.g. „mooie*
goed" zijn niet in de veiling gebracht, doch
door den ex-keizer overgenomen.
Het gedeelte van het landgoed, uit bouw*
land en weidevelden bestaande, en de boer*
derij, die buiten de afrastering zijn gele*
gen, zullen vermoedelijk daar binnen wor*
den gebracht, want de beheerder van de
boerderij zal dezo het volgend voorjaaf
moeten verlaten.
De Electrische Draadverlichting en Fan
briek van Ijzerwerken firma Hogenbirk eiï
Zoon, te Bloemendaal, is bezig met de ver*'
vaardiging van *het hekwerk, dat rondsom;
het geheele terrein zal komen. Het z.g.
kerkepaadj© zal er buiten blijven; zoo ook
de bekende mooie Molenweg en het IJskel*
der bosch; maar de zandweg, die de ver*
binding tusschen don verlengden Molen*
weg en den Langbroekerweg vormt, zal
hoogstwaarschijnlijk vervallen en binnen do'
afrastering worden getrokken.
Ook de brug, dio uit het park een open'
verbinding met het kasteel vormt, zal vaA
een hekwerk worden voorzien.
Een der gebouwen op de plaats, die tot*
dusver als landbouwschuur dienst deed,
wordt met bekwamen spoed ingericht tot
moderne verblijfplaats van personeel, mot
eetzaal, badkamers, enz. Dit gebouw moet
begin December gereed zijn, omdat wan
neer zulks eenigszins mogelijk is, do ox-
keizer omstreeks 16 December gaarne ziin
nieuwe woning zal betrekken en zijn Wein-
nachtsfest dit jaar op „Het Huis te Doom"
zal vieren.
De makelaar B. heeft eveneens aange
kocht, op bestelling van den ex-keizer, de
villa „Daisy Cottage." Het front is gele*
gen in bet midden der Middenlaan en ach
ter grenst de villa aan. de Gezichtslaan,
waarop men van „Het Huis to Doorn" uit,
over den Rijksstraatweg heen liet uitzicht
heeft tot aan den Kampweg Aan dezê zelf
de laan, maar aan den anderen kant, is
ook oen heel eenvoudige burgerwoning aam
gekocht. Verdere aankoopen, waarvan ver
ondersteld kan worden, dat ze voor liet ge
bruik van den ex-keizer of diens gevolg
zouden kunnen zijn, kwamen hier nog niet
tot stand. Wel is er overal geinformeerd,
maar do enörmo vraagprijzen bekoelden
den lust tot koopen. Er schijnen plannon
in de lucht te zitten, om nu tot nieuwbouw
te besluitenalthans, grondspeculanben
schijnen hierop thans hun kansen te bou
wen. De prijzen van sommige bouwterrei
nen zijn dezer dagen maar eventjes 100 pCt.
verhoogd. De terugslag van deze leven
dige speoulatie is ook reeds waarneembaar
bij de prijzen, die voor gewone buizen in
het dorp gemaakt wordenook dio wor
den nu plotseling met 100 pOt. winst ver
kocht en gekocht
De ex-keizer brengt vrij geregeld bezoe
ken aan zijn „Huis te Doorn" en in den
omtrek. Eenmaal wandelde hij geheel at-
(Nadruk verboden.)
60 (SLOT.)
Zij spraken af, dat Esther en Kitty bij
'de Jelbarts zouden logeeren, totdat May-
$enstone voor do noodige formaliteiten ge
zorgd had. Zooals Esther zei
„Het ie niet noodig de gewoonte nog
meer te beleedigenwij hebben ons doel be
reikt. Wij beginnen frisch, zondier dat wij
door een reputatie gehinderd worden."
Zaj was nog een beetje ongerust, dat hun
huwelijk verandering zou brengen in de
levenswijze, die hij 'voor zichzelf gekozen
had.
„Als jo er het minste verschil maakt, zal
ik het me zelf nooit vergeven, dat ik héb
toegestemd," zei ze. „Ik weet, dat je vol
strekt niet rijk bent, maar zoo lang er
brood is en als ik brood zeg, bedoel ik
brood voor drie, moet je geen regel
schrijven, dien je liever niet schrijven wilt.
Wij zullen niets tweede-rangs hebben, noch
in je werk, noch in ons leven. Zoo lang wij
genot hebben, kunnen wij ons deel van ge-
fna-k en genoegens nemen, maar een draag
lijk bestaan zou mij dooden. Wij zullen na
tuurlijk, zooals alle menschen, fouten ma
ken, maar wij kunnen ten minste den schijn
vermijden. Ik ben bereid overal met jo te
leven hier, of in een achterbuurt, of op
een verlaten eiland; maar als je eens ooit
alleen wilt zijn, verwacht ik, dat je het mij
zeggen zult."
Zij besloten, dat zij tot het eind van Sep
tember te Tregiffian zouden blijven, en
dan naar de oude kamers van Mayden-
stone te Londen zouden gaan. Tegen dien
tijd hoopte bij den moeilijken hoek omge
zeild te hebben, die altijd voor iemand ligt
die kiest óm te doen wat hij wil, in plaats
,van wat van hem verwacht wordt.
Intussclien waren zij vroolijk nieuwsgie
rig naar wat or in Porth*Enys gebeurde.
Zij hoorden niets, voordat Kenwyn hen
kwam bezoeken.
„Ik vind jelui twee van de verstandigste
menschen, die ik ken," zei hij, toen zij hom
^un plannen verteld hadden. ,,Ik hoop, dat
je niet org boos op D'ora bent," voegde hij
zich tot Esther wendende, bij. Zij had
'de omstandigheid moeten begrijpen; ik
iWeot niet, waarom zij het niet deed, maar
vermoed, dat het was, omdat zij bang
was er mij in te halen. Ik ben blij, dat ik
uit was. Niot, omdat ik geaarzeld zou heb- j
ben wab fce doen. Ik denk, dat ik een over- j
tuigend bewijs had kunnen krijgen, ofschoon
ik niet in zie, dat het Kitty veel geholpen j
zou hebben, en de gevolgen zouden voor
allen veel minder aangenaam geweest zijn."
En MaydenstoDO ten minste was het vol
komen met hem eens. Tegen Maydenstone
alleen zei Kenwyn:
„Ik had zoo iets al lang vermoed. Me-
vrouw iRoslewarne is niet bepaald een
slechte vrouw, maar zij wilde nooit een kind
hebben. Rosowarne ook niet om het kind
zelf maar hij verlangde naar een erfge- 1
naam. Als een vrouw er zich aan onder
werpt een kind te krijgen, dat zij niet ver-
j langt, om dan ton slotte haar echtgenoot
teleur to stellen, kan men zich niet verba
zen, dat heb kind geen prettig leven heeft
bij die twee. Mevrouw Rosewarne heeft haar
bestemming gemist; zij heeft de natuur van
een courtisane, eti zulk oen vrouw kan da
maatschappij veel kwaad doen, als zij echt-
ge noo te en moeder wordt.
Kenwyn zei niets o<rer zijn eigen zaken,
hoewel Maydenstone meende, dat hij er be
zorgd uitzag. Zijn verontschuldiging van
zijn zuster klonk ook niet zeer overtuigend.
Juffrouw Kenwyn scheen bestemd, om een
raadsel voor Maydenstone te blijven. Na
dat Kenwyn weg was, merkte hij tegen Es
ther op, dat hij verwonderd was, dat Dora
niet met haar broeder was meegekomen om
hen op te zoeken.
,,0 neen, Dora zal niet hier komen," zei
Esther snel.
„Waarom niet?"
„Zij zou zich niet op haar gemak gevoe
len."
„Je bedoelt, dat zij het niet goed zal vin
den, dab jo mcb me trouwt?" zei hij, zich
een gesprek herinnerend, dat hij met juf
frouw Kenwyn gehad had.
„Dat. heeft er misschien iets mee te doen,"
gaf Esther too.
„Ik vind heb niet prettig te denken, dat
ik zulk een nauwe vriendschap verbroken
heb," zei hij, een beetje mistroostig.
„Och, dab heb je niet ten minste, je
kunt het niet helpen. Dora is niet gemak
kelijk to begrijpen." Blijkbaar ging zij lie
ver niet op het onderwerp door, en Mayden
stone, die er uit opmaakte, dat zij over de
verbroken vriendschap treurde, zei niets
meer.
Op ©en helderen rilorgen lieten zij Kitty
bij de Jelbarts achter cn wandelden over
die heide naar Porthlew, om door den amb
tenaar van den burgerlijken stand getrouwd
te worden. Juffrouw «Jelbart wilde een liu-
welijksmaal gereed maken tegen hun terug
komst, maar Esther zei„Neen"— ten min
ste niet vóór morgen, dan hoop ik u allen
hier te zien."
Maydenstone was zóó overtuigd, dat zij
in- alles gelijk had, dat hij geen vragen
deed, ofschoon hij wel wat verwonderd
was, dat zij, die altijd? zoo bereid was haar
arme vrienden plezier te doen, de vriende
lijke bedoeling afsloeg. Maar toen zij terug
gekeerd en voor het eerst samen alleen in
hun eigen huis waren, zei Esther
„Ik zou willen, dat ons huwelijksfeest be
stond uit brood en water buitensbuis. Ik
hoop, dat wij eenmaal samen luisterrijke
diners zullen eten on champagne zullen
drinken in de beste restaurantsmaar ik
wil in het begin gevoelen, dat wij tot alles
in staat zijn. Wat was bet ook weer, dat je
onlangs aanhaalde: v,Met Jvredta nemen,
met dankbaarheid ontberen?" Nu, als wij
dat in gedachten houden, geloof ik niet dat
"wij verkeerd gaan. Wij kunnen niet ons
leven lang op de heide leven, maar wij
kunnen de heide ten minste in ons hart be
waren. Ik zou mij graag willen herinneren,
dat het eerste, wat wij deden, toen wij man
en vrouw waren, letterlijk wasonder den
blooten hemel brood to deelen. Morgen zul
len wij onze vrienden uitnoodigen."
HOOFDSTUK XXII.
Vijf weken later ging Maydenstone naar
Porth-Enys, om enkele van de boeken te
balen, die liij bij Juffrouw Rowe bad ach
tergelaten. Hij vond dë stad in vlaggen-
tooi, en herinnerde zich, dat hot 28 Juni
was, db dag, bepaald voor dë opening van
heb instituut. Hij wenschte, dat hij op een
anderen dag gekomen was, want het zou
schijnen, alsof hij meb opzet deze gelegen
heid gekozen had, om do Rosewarnes to er
geren. De buitenwijk van do stad was ver
laten en ongewoon stilmaar in do hoofd
straat komende, vond hij die opgepakt met
opgewonden menschen en soldaten met de
bajonet op het geweer, die den. weg open
bielden. Nu zag hij, dat de algemeene deel
neming aan de gebeurtenis van den dag
hem zou redden van de lastige nieuwsgie
righeid van sommigen zijnor kennissen, dio
van Esther's vlucht van huis gehoord moch
ten hebben. Niemand lette op hem, toen hij
zich langzaam oen weg baande dëor do
menigte.
Toen hij langs de sociëteit kwam, ont
moette hij Blanchard, die ©r heel onbehaag
lijk uitzag met een geklcede jas en hoogen
hoed. Maydenstoiie, die wat onzeker om
trent^ zijn ontvangst was, aarzelde om hem
aan te spreken, maar nadat de schilder
eerst slim rechts en links gekeken liad,
zeide hij niet zonder eenige bewondering
„Nu, je durft iu iedter geval."
„Je weet, dat wij getrouwd zijn?" zei
Maydenstone, uitdhgend in woorden bren
gend de eenige zaak, die in zijn oogen van
belang was.
„Oud nieuws," zei Blaoichard, „ik heb
het meer dan een maand geleden in de
„Times" gelezen. Je moogt zeggen wat je
wilt, Maydenstone, hij is kolossaal."
Hij ging voort met Esther's voorspelling
te bevestigen, dat haar vader er al zijn
aandacht aan zou wijden, om den zaken een
zoo goed mogelijk voorkomen te geven.
Blijkbaar was de algemeene opvatting in
Portli-Enys, dlat. Maydenstone een fortuin-
jager was, die zich bedrogen had. Blan
chard, die blijkbaar verlangend waö te hoo-
ren, wat werkelijk gebeurd was, gaf hem te
verstaan, dat hij persoonlijk wel beter
wist, maar Maydenstone had er niets tegen,
zijn naam onverdedigd to laten. Een lichte
afgetrokkenheid in de houding van den
schild'er ,die Maydenstone eerst had toe
geschreven aan verlegenheid over zijn ge-
zelsohap, werd veroorzaakt, hoorde hij nu,
door heb feit, dat Blanchard een toespraak
moest houden bij de plechtige opening van
het instituut. Hij vertelde, dat de andere
menschen, die deel moesten uitmaken van
do plechtigheid, nu in de kerk zaten te
luisteren naar Deken Polkinghorne.
Nadat dë twee mannen van elkaar ge
gaan waren, kwam Blanchard terug, om te
zeggen
„O ja, heb je gehoord, dat Kenwyn naar
Zuid-Afrika gaat?"
„Neen," zei Maydenstone, „waarom ïs
dat?"
„Niemand schijnt het te weten," zei
Blanchard „Hij heeft natuurlijk eenige van
zijn beste patiënten verloren, nadat Kitty
hier is gekomenmaar ik vermoed, dat de
ware reden is, dat juffrouw Kenwyn dia-
kones te St.-Bude is geworden. Het is een
vreomdl span."
Toen Maydenstone den heuvel naar juf
frouw Rowo opklom, dacht hij, dat
„vreemd" hot oordeel der maatschappij was
over de meeste idealen en bedoelingen, die
het leven de moeite waard maakten. Hij
dacht aan de menschen, die hem op ver
schillend'© wijzen haddien aangetrokken, na
dat hij të Porth*Enys was gekomenj Es
ther, Kenwyn, Dora, Sammy Lugg hot
waren allen vreemde menschen.
Zijn zaak met juffrouw Rowe was gauw-
af geloop on, en met een gevoel van tot de
werkelijkheid terug to keeren, ging hij
weer op weg naar de heide. Toen hij door
de stad ging, kwam het hoofd van den op
tocht- uit de kerk om den hoek op de tonen
van „Een groot, oud Engelscbman". De
soldaten zetten cïe kolven van hun geweren
op den grond met zulk een vastberaden
heid, alsof zij van plan waren ten koste van
alles den optocht tegen te houden, en liet
volk begon te juichen. Maydenstone ging
in een portaal, om het schouwspel gade to
slaan.
Eerst kwam de muziek, die het lied speel
de, dat door dë gestadige herhaling van
denzelfden zin verondersteld kan worden
uit te drukken do aanmatiging, eerlijkheid,
domheid, sentimentaliteit, het gebrek aan
verbeelding, het doffe vertrouwen op het
verleden, de blinde aanbidding van orde,
die in den titel verheerlijkt worden. Do
muziek werd gevolgd door schoolkinderen,
kleine meisjes in witte jurken met linten
en strikken, en jongens, die banieren droe
gen met de woorden„Vooruitgang",
„'Kracht", „Verlichting", „Wetenschap'-'
en Arbeid". Toen kwamen vissckers met
netten, die reddingsboot op zijn wagen,-
mijnwerkers met houweelen en schoppen,
die ambulance en de brandweer, de Ge
meenteraad en op het laatste Rosewarne,
blozend over do verheerlijking, die door
de muziek aangeduid werd, mevrouw Ro
sewarne, mooi en glimlachend aan den arm
van lord Lounceston, de Trevelyans, Deken
Polldnghorae, de Blanchards, de Kitto's
de architect en bouwmeester van het insti
tuut, de heer Leventhorpe en de hulp
geestelijken.
Do geweren knalden in een -verward
vreugdevuur, een lichte nevel, en de prik
kelende reuk van kruit hing in de heldere
lucht. De menschen gingen op hun teenen
staan en riepen luide, en veegden kleine,
zwarte vlokjes van hun gericht. Het was
een prachtige opgewondenheid.
Achteraan den stoet voerde Sammy Lugg,
midden tusschen reclameborden en smoor
dronken, oen plechtigen dans uit midden
op den weg.
„Juicht, broeders, juicht 1" riep hij,
„Geeft je zweet en krijgt, heb terug in ge
leerdheid. Levo de volle hoof don en de
leego magen !'-
Twee politie-agenten kwamen op hem af,
on hij werd dansende weggebraciit.