LEIDSCH DAGBLAD. Dinsdag 7 October 1919. Officieele Kennisgevingen. STADSNIEUWS BINNENLAND. FEUILLETON. MIET TE KOOF. PRIJS DER ADYERTfiNTIJJNi 60 Ots, per rcfid, Dea Zaterdags 40 Ota, jogeL Kleine sdveiteatiSa Woensdag ?T Ots. Zaterdag I 1.- tij oen maximum aantal woorden -ran 30. Inoasso yolgens posfr WcM. Voor eventueel© opzending vaq brieven 10. Pts, porto ie betalen. Bewijsnummer 6CtS< Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507. PRIJS DEZER COURANT: Stoor Leiden p, 8 mnd. 1210, p, week 10.19 Buiten Leiden, waar agenten ge- Testigd Zijn, peg week 0,10 ïfcanao per post 2.50 Nummer 18282. Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen. EERSTE BLAD. groentenverkoop. De Burgemeester van Leiden brengt ter algemeene kennis, dat in de lokalen Garen markt hoek Levendaal, Stadshulpwerf Oude Seerengracht-, en Brandapuathms Kruis straat hoek Narmsfraar, dagelijks van (ji2 uur v. m. groenten worden verkocht.: Roodekool. 4 et. per K.G. Savoyekool j.. 4 ot. p'er K.G. Wortelen 4 et. per K.G. \Tien 8 ct. per K.G. IV. PERA, Weth. Lo.-Burgemeester. Beiden, 7 October 1919 HINDERWET. Burgemeester en .Wethouders van Lei den Gezien het verzoek van de N. V. DE LEIDSOHE COURANT, om vergunning "itot het plaatsen van een motor van 12 P. K, iot het in werking brengen der ro tatiepers cn van -1 electromotoren van ft V. K., ten dienste van 4 zotmachines in de nieuw te bouwen drukkerij aan höb Rapen burg No. 10, kadastraal bekend Sectio G.f No. 1147. Gelet op de arbt. 8 en 7 der Hnderwet; Geven bij dezen kennis aan het publiek, $at genoemd verzoek met de bijlagen op idei [Secretarie dezer 'g'omeenlUa ter visie gelegd is; alsmede dat op Zaterdag den lëen Octo ber e. k.t des voormiddags to half elf, op bét Raadhuis gelegenheid zal worden ge geven om bezwaren tegen dit verzoek in ie brengen, terwijl zij er de aandacht op ves tigen, dat niet tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet overeenkomstig art. 7 der Hin derwet voor liet Gemeentebestuur of een zijner leden zijn verschenen, teneinde hun bezwaren mondeling toe te lichten. W. PERA, Weth. Lo.-Burgemeester, VAN STRIJEN, Secretaris. Leiden, 4 October 1919 s Godsdienstige opvoeding. Vanwege de Kinderkerk-vereeniging .,Nec- tè.s?', behandelde maj. M. van Wcenser Kooy, uit Bussum, vcor een geheel gevulde Nuts- $Óal het onderwerp: Godsdienstige opvoeding. Baar gehoor, dat met ingespannen aan dacht naar de mcoie, diep doordachte en ijjngevcelde voordracht luisterde, bestond £cor het grootste desl uit dames. ftfcpjqp stellend, dat het loeren kennen ;van Gcd voor het kind van onschatbare (Waarde is en godsdienstige opvoeding dus dringend ucodig, deed 2/ft uitkomen, dat daar aan in dnaentijd veel ontbrak. De godsdien stige opvoeding moet haar uitgangspunt heb ben in het huisgezin* De ouders zijn daar- vcvr echter verial niet bekwaam en meenen er neen tijd vcor te hebben* Zoo ontglippen de kinderen aan de ouders en hun jonge leven gaat om buiten een godsdienstigen sieer. Ock de kinderen hebben het dikwijls ïtlE te druk in hun vrijen tijd met sport en ba is* Zco wordt voor het lagere het hoogere verzaakt.. Er zicu in het huisgezin een godsdienstige geest moeten heerschen, die ook zijn invloed op het kind liet gelden; doch waar deze dik wijls ontbreekt, 'moet daarin als opzettelijk' en met practische middelen in voorzien wor den* raarvcor is ons mede de Zondag gegeven.. De Zendag aft in het bijzonder gewijd aan de gedf-dienstige opvoeding Op dien dag moet in bet druk gedoe halt worden gehouden en de beste middelen aangewend tot verzinnelij king van het leven. Hce dit kan geschieden, werd door spr. nader aangegeven. Kerkgaan acht zij daartoe een der middelen. Voor de Kinderen, als het kan, de kinderkerk; is de^e ©r niftr dan neme men hen mede naar de grcoto-menschen-kerk». Gemeen schapp d ijk Gcd prijzen, voor Hem schuld belftden, treft ook het kinderlijk gemoed.; De R -Katholiek weidt tot 'kergaan gedwongen; wij, Protes tanten, roemen in de vrijheid, doch hebben den plicht ens onder zelftucht te stellen. Is do gelegenheid er niet naar de kerk te gaan, dan moet de huiselijke godsdienst oefening, mede en vooral ter wille van de kinderen, er vcor in de plaats komen. De man moet daarin ook betrokken worden. De vader, die er ach buiten houdt," pleegt aar. zijn kinderen e?n groot verzuim. Oei het gebed aan tafel werdt door spr. als een belangrijken factor in de godsdien stige opvoeding genoemd* Het gezamenlijk lezen van een boek kan cck van grooten invloed op de godsdienstige opvoeding zijn. Er zijn boeken spr. somde er verscheidene cp die gelezen en be sproken kunnen worden in een kring van jongeren en ouderen, 't Hangt vooral af van de stemming, die er heerscht, en van de wij zo van behandeling. Tegen het bezoeken door kinderen van bioscopen, bals- en danspartijen (speciale ge vallen uitgezonderd) waarschuwde spr. Men meet ook de kinderen reeds jong doordringen van het besef, dat het leven fcrnst is. Van het begin af meet de moreele beteekeuis van het leven hun werden bij gebracht. Hier kan het voorbeeld der ouders endcr opvoeders van grooten invloed 2'rjn. Wanneer in het huisgezin- de zaden van godsdienst ea vroomheid worden gestrooid, Zullen zft langzaam ontkiemen en in stilte rijpen, tot zegen van den opgroeiendeo ïrensch zelf en. ben nutte van de' maatschap pij, aldus besloot gpiv Er werden daarna neg enkele vragen ge steld. Zoo werd o.rn. gevraagd, hoe het moet met de vele volkskinderen, die in huis ge heel buiten de sfeer van den godsdienst worden gehouden. Deze moetén gebracht worden in een godsdienstige sfeer, buitenaf, meende spr. Dat kan vooral, door hen in aanraking te brengen met do natuur en deze te loeren liefhebben. Gevraagd, hce zij dacht over de- padvin derij, zeide spr., dat zft deze ideaal gespreken goed oordeelde. Voor aankweeking1 van mi litairisme en ftdelheid vreesde zft niet. De kinderen leeren er zelftucht en dit acht zij van groote waarde. Haar ervaring is ech ter, dat het tie veel aan goede leiders ont- bieekt. Dek gaf spr. aan een der vragers persocnlftke wenken in bijzondere aangege ven gevallen van opvoeding. De aanwezigen gingen zeer voldaan huis waarts, i i Kerkconcert. Gelijk vorige jaren heeft bet trio Verheij, 'Noordewier en Be Haan ook dit jaar weer onze stacl met een bezoek vereerd. Slechts een matig gedeelte van Leidons muziek liefhebbers is opgegaan ter Pieterskerke. Dit concert had werkelijk wel wat meer gewaardeerd Imogen worden, want wan neer geniet men kunst, zóó eenvoudig, eer lijk en devoot, als die ons gisteravond ge schonken word Een kerkconcert zonder fuga of liederen van Bach is wel een zeld zaamheid. Verhev spcolde de orgelfantasie „tit majeur" van César Franck; een werk uit de vroege periode van dezen compo nist. Franck'a muziek bezit een verschei denheid van teere harmonieën. Zijn melo- dielc is steeds vloeiend, nobel en vol ge voel. Vcrhey toonde zijn bekwaamheid als or ganist. Hij weet steeds de registers zóó te kiezen, ^at mooie klankeffecten worden bereikt. Het moderne accompagnement van Debussy's .,Beau Soir" ©n de Xersche en Fransche volksliederen arrangeerde hij tot mooie orgelbegeleidingen. Hot programma bevatte verder een twee tal prachtige duetten van Cherubini en Porpora. Warm is de',,Lauda Sion" van Cherubini, buitengewoon mooi en zangrijk de „Rigate Lacrimis" van Porpora. Hoe smartelijk is de inzet! Van de reeds ge noemde volksliederen noem ik ,,le Paradis" als een juweeltje van uitdrukking en een voud Ik vind het jammer, dat de tekst van deze oude liedjes overgezet is moeten worden in modern Fransch. Ter afwisseling werden liederen voor solostem gezongen van Cornelius Diepen- broek, .Schubert. Debussy en Gretscliami- now. Het devote in do schitterende so- praanstem van mevrouw Noordewier klinkt prachtig samen met heb eenigszins melan cholieke, donkere altgeluid van mevrouw Do Haan. Gaarne denk ik nog -een oogenblik terug aan het duet „Adi Strande". Zooals nage noeg al Brahms' muziek is ook dit duet schoon en diep van aanvoelen, en wint aan schoonheid, wanneer men liet meermalen hoort. Dc samenzang is zóó volmaakt en zeker, dat van eenig verschil van opvat ting geen sprake is bij deze twee kunst- zustfërs. Dankbaar en stil gestemd zijn de toe hoorders huiswaarts gegaan, na-mijinerend over de verheven kunst, die hun werd ge geven Don 9den October hoopt- onze stadgenoot D. Boiming den dag te hordenkon, dat hij vijf en twintig jaar geleden bij de firma P. Clos Leembruggen in dienst is getreden. Geslaagd zijn voor het examen boekhou den, handelsrekenen en handelsrecht, afgeno men door de Ned. Ver. tot bevordering der Handelswetenschappen mej. Oc. Siegenbur van Heukelom en do hoeren 'A. van Rijnswou en J. C. Noordams, allen alhier. Ook de" heer L. J. Hageman is voor dit examen geslaagd. Het Hofstadtooneel, onder leiding van C. van der Lugt Melsert, eindigde het seizoen 191819 met Wedekind's Fruhlingserwachen in de .vertaling Lente, het opende gisteravond het seizoen 1919—20 met hetzelfde werk. Bij tweedo aanschouwing is ons oordeel in goeno deelo gewijzigd, hel is een mooi stuk werk, dat het Hofstadtooneel met dezo uiterst vlotte ver tolking verricht. De bezetting der hoofdrollen was dezelfde gebleven, slechts een aantal der talrijko bijrollen waren anders bezet, hetgeen geen invloed oefende op do wedergave, integen deel, het geheel leek ons zelfs daardoor ver sterkt door b.v. het meespelen van het echt paar Chrispijn-Mulder en Hetty Beck. De sohouwburg was bij de 54e opvoering van Lente vrij goed bezot. Of de hooge prijzen, ge motiveerd door do kostbaarheid der décors, die moesten meegebracht worden, evenals dóór het groot aantal medcspelenden ietwat hebben af geschrikt? Applaus is bij dit stuk zoo goed als afwezig, eerst aan het oind komt het daartoe. En zoo ook gisteravond. Toon moest eenige malen ge haald worden. Do nieuwe sociëteit van den Bond van LêUisChe Studenten in „Den Burcht", ïs gis teren officieel geopend. Ter receptie ver schenen e.a. jar, nir. 'Boddaert, namens cura toren der universiteit, de rector-magnificus en de secretaris van den academischen se nt, at: het bestuur van de Vereeniging voor Vrouwelijke Studenten, bet pestuur van de Indelesrenvere?niging, van de Studententoo- neclv ereeniging *„D. E. D. I. L." en van den 5'rijzL Chr. Studentenbcnd. iVa aïlcop van de receptie opende de prae- van 'den Senaat, de heer Is. Quérido, de sociëteit met een toespraak, De ingebruik neming viel samen met de inauguratie van de novitti. Geen kaas en boter naar België. Het be stuur van de Vereeniging van. Kaashande laren in Noord-Holland ontving van het zui- velkantoor in Den Haag telegrafisch be richt, dat do medodeeling in „De Maasbo de",dat de Regeering voornemens zou.zijn 700.000 K.G. kaas en boter naar België te zonden, onjuist is. Het nieuwe verblijf van den ex-keizer." Heb definitieve bericht, dat de ex-keizer van Duitschland het kleine, maar «choone, van pj 'ciitig houtgewas voorziene landgoed „Het Këis te Dcom" voor eigen rekening aan kocht, was tot dusver nog nergens te lezen en zal cok wel -nergens pertinent worden medegedeeld, om de esnvoudige reden, dat eenig feitelijk bewijs, dat de ex-keizer kco- per van het bewuste landgoed zou zijn, ner gens te vinden is. Het landgoed is n.l. ge transporteerd en beschreven ten name van den makelaar J. F. Barends, te Bawi, vaJL: wien, naar het heet, de ex-keizer huurder iu, Vcor 'de hand ligt natuurlijk, dat het buitew reeds verhuurd was vóór het definitief werd gikcchc, zegt „De Tel." En verder: Het Duitsche régime heeft reeds zftn in- tiede. binnen dë grenzen van het landgoed gedatn.- De tegenwoordige bewoonster is be zig cm kalmpjes haar plaats voer den nieu wen bewoner in te ruimen; verkcopirikjes van; overcompleet tuin- en landbouwgereedschap en eenige bloemen en planten zijn reedff gehouden, maar de planten- en vruchten* kassen, bloembakken en het z.g. „mooie* goed" zijn niet in de veiling gebracht, doch door den ex-keizer overgenomen. Het gedeelte van het landgoed, uit bouw* land en weidevelden bestaande, en de boer* derij, die buiten de afrastering zijn gele* gen, zullen vermoedelijk daar binnen wor* den gebracht, want de beheerder van de boerderij zal dezo het volgend voorjaaf moeten verlaten. De Electrische Draadverlichting en Fan briek van Ijzerwerken firma Hogenbirk eiï Zoon, te Bloemendaal, is bezig met de ver*' vaardiging van *het hekwerk, dat rondsom; het geheele terrein zal komen. Het z.g. kerkepaadj© zal er buiten blijven; zoo ook de bekende mooie Molenweg en het IJskel* der bosch; maar de zandweg, die de ver* binding tusschen don verlengden Molen* weg en den Langbroekerweg vormt, zal hoogstwaarschijnlijk vervallen en binnen do' afrastering worden getrokken. Ook de brug, dio uit het park een open' verbinding met het kasteel vormt, zal vaA een hekwerk worden voorzien. Een der gebouwen op de plaats, die tot* dusver als landbouwschuur dienst deed, wordt met bekwamen spoed ingericht tot moderne verblijfplaats van personeel, mot eetzaal, badkamers, enz. Dit gebouw moet begin December gereed zijn, omdat wan neer zulks eenigszins mogelijk is, do ox- keizer omstreeks 16 December gaarne ziin nieuwe woning zal betrekken en zijn Wein- nachtsfest dit jaar op „Het Huis te Doom" zal vieren. De makelaar B. heeft eveneens aange kocht, op bestelling van den ex-keizer, de villa „Daisy Cottage." Het front is gele* gen in bet midden der Middenlaan en ach ter grenst de villa aan. de Gezichtslaan, waarop men van „Het Huis to Doorn" uit, over den Rijksstraatweg heen liet uitzicht heeft tot aan den Kampweg Aan dezê zelf de laan, maar aan den anderen kant, is ook oen heel eenvoudige burgerwoning aam gekocht. Verdere aankoopen, waarvan ver ondersteld kan worden, dat ze voor liet ge bruik van den ex-keizer of diens gevolg zouden kunnen zijn, kwamen hier nog niet tot stand. Wel is er overal geinformeerd, maar do enörmo vraagprijzen bekoelden den lust tot koopen. Er schijnen plannon in de lucht te zitten, om nu tot nieuwbouw te besluitenalthans, grondspeculanben schijnen hierop thans hun kansen te bou wen. De prijzen van sommige bouwterrei nen zijn dezer dagen maar eventjes 100 pCt. verhoogd. De terugslag van deze leven dige speoulatie is ook reeds waarneembaar bij de prijzen, die voor gewone buizen in het dorp gemaakt wordenook dio wor den nu plotseling met 100 pOt. winst ver kocht en gekocht De ex-keizer brengt vrij geregeld bezoe ken aan zijn „Huis te Doorn" en in den omtrek. Eenmaal wandelde hij geheel at- (Nadruk verboden.) 60 (SLOT.) Zij spraken af, dat Esther en Kitty bij 'de Jelbarts zouden logeeren, totdat May- $enstone voor do noodige formaliteiten ge zorgd had. Zooals Esther zei „Het ie niet noodig de gewoonte nog meer te beleedigenwij hebben ons doel be reikt. Wij beginnen frisch, zondier dat wij door een reputatie gehinderd worden." Zaj was nog een beetje ongerust, dat hun huwelijk verandering zou brengen in de levenswijze, die hij 'voor zichzelf gekozen had. „Als jo er het minste verschil maakt, zal ik het me zelf nooit vergeven, dat ik héb toegestemd," zei ze. „Ik weet, dat je vol strekt niet rijk bent, maar zoo lang er brood is en als ik brood zeg, bedoel ik brood voor drie, moet je geen regel schrijven, dien je liever niet schrijven wilt. Wij zullen niets tweede-rangs hebben, noch in je werk, noch in ons leven. Zoo lang wij genot hebben, kunnen wij ons deel van ge- fna-k en genoegens nemen, maar een draag lijk bestaan zou mij dooden. Wij zullen na tuurlijk, zooals alle menschen, fouten ma ken, maar wij kunnen ten minste den schijn vermijden. Ik ben bereid overal met jo te leven hier, of in een achterbuurt, of op een verlaten eiland; maar als je eens ooit alleen wilt zijn, verwacht ik, dat je het mij zeggen zult." Zij besloten, dat zij tot het eind van Sep tember te Tregiffian zouden blijven, en dan naar de oude kamers van Mayden- stone te Londen zouden gaan. Tegen dien tijd hoopte bij den moeilijken hoek omge zeild te hebben, die altijd voor iemand ligt die kiest óm te doen wat hij wil, in plaats ,van wat van hem verwacht wordt. Intussclien waren zij vroolijk nieuwsgie rig naar wat or in Porth*Enys gebeurde. Zij hoorden niets, voordat Kenwyn hen kwam bezoeken. „Ik vind jelui twee van de verstandigste menschen, die ik ken," zei hij, toen zij hom ^un plannen verteld hadden. ,,Ik hoop, dat je niet org boos op D'ora bent," voegde hij zich tot Esther wendende, bij. Zij had 'de omstandigheid moeten begrijpen; ik iWeot niet, waarom zij het niet deed, maar vermoed, dat het was, omdat zij bang was er mij in te halen. Ik ben blij, dat ik uit was. Niot, omdat ik geaarzeld zou heb- j ben wab fce doen. Ik denk, dat ik een over- j tuigend bewijs had kunnen krijgen, ofschoon ik niet in zie, dat het Kitty veel geholpen j zou hebben, en de gevolgen zouden voor allen veel minder aangenaam geweest zijn." En MaydenstoDO ten minste was het vol komen met hem eens. Tegen Maydenstone alleen zei Kenwyn: „Ik had zoo iets al lang vermoed. Me- vrouw iRoslewarne is niet bepaald een slechte vrouw, maar zij wilde nooit een kind hebben. Rosowarne ook niet om het kind zelf maar hij verlangde naar een erfge- 1 naam. Als een vrouw er zich aan onder werpt een kind te krijgen, dat zij niet ver- j langt, om dan ton slotte haar echtgenoot teleur to stellen, kan men zich niet verba zen, dat heb kind geen prettig leven heeft bij die twee. Mevrouw Rosewarne heeft haar bestemming gemist; zij heeft de natuur van een courtisane, eti zulk oen vrouw kan da maatschappij veel kwaad doen, als zij echt- ge noo te en moeder wordt. Kenwyn zei niets o<rer zijn eigen zaken, hoewel Maydenstone meende, dat hij er be zorgd uitzag. Zijn verontschuldiging van zijn zuster klonk ook niet zeer overtuigend. Juffrouw Kenwyn scheen bestemd, om een raadsel voor Maydenstone te blijven. Na dat Kenwyn weg was, merkte hij tegen Es ther op, dat hij verwonderd was, dat Dora niet met haar broeder was meegekomen om hen op te zoeken. ,,0 neen, Dora zal niet hier komen," zei Esther snel. „Waarom niet?" „Zij zou zich niet op haar gemak gevoe len." „Je bedoelt, dat zij het niet goed zal vin den, dab jo mcb me trouwt?" zei hij, zich een gesprek herinnerend, dat hij met juf frouw Kenwyn gehad had. „Dat. heeft er misschien iets mee te doen," gaf Esther too. „Ik vind heb niet prettig te denken, dat ik zulk een nauwe vriendschap verbroken heb," zei hij, een beetje mistroostig. „Och, dab heb je niet ten minste, je kunt het niet helpen. Dora is niet gemak kelijk to begrijpen." Blijkbaar ging zij lie ver niet op het onderwerp door, en Mayden stone, die er uit opmaakte, dat zij over de verbroken vriendschap treurde, zei niets meer. Op ©en helderen rilorgen lieten zij Kitty bij de Jelbarts achter cn wandelden over die heide naar Porthlew, om door den amb tenaar van den burgerlijken stand getrouwd te worden. Juffrouw «Jelbart wilde een liu- welijksmaal gereed maken tegen hun terug komst, maar Esther zei„Neen"— ten min ste niet vóór morgen, dan hoop ik u allen hier te zien." Maydenstone was zóó overtuigd, dat zij in- alles gelijk had, dat hij geen vragen deed, ofschoon hij wel wat verwonderd was, dat zij, die altijd? zoo bereid was haar arme vrienden plezier te doen, de vriende lijke bedoeling afsloeg. Maar toen zij terug gekeerd en voor het eerst samen alleen in hun eigen huis waren, zei Esther „Ik zou willen, dat ons huwelijksfeest be stond uit brood en water buitensbuis. Ik hoop, dat wij eenmaal samen luisterrijke diners zullen eten on champagne zullen drinken in de beste restaurantsmaar ik wil in het begin gevoelen, dat wij tot alles in staat zijn. Wat was bet ook weer, dat je onlangs aanhaalde: v,Met Jvredta nemen, met dankbaarheid ontberen?" Nu, als wij dat in gedachten houden, geloof ik niet dat "wij verkeerd gaan. Wij kunnen niet ons leven lang op de heide leven, maar wij kunnen de heide ten minste in ons hart be waren. Ik zou mij graag willen herinneren, dat het eerste, wat wij deden, toen wij man en vrouw waren, letterlijk wasonder den blooten hemel brood to deelen. Morgen zul len wij onze vrienden uitnoodigen." HOOFDSTUK XXII. Vijf weken later ging Maydenstone naar Porth-Enys, om enkele van de boeken te balen, die liij bij Juffrouw Rowe bad ach tergelaten. Hij vond dë stad in vlaggen- tooi, en herinnerde zich, dat hot 28 Juni was, db dag, bepaald voor dë opening van heb instituut. Hij wenschte, dat hij op een anderen dag gekomen was, want het zou schijnen, alsof hij meb opzet deze gelegen heid gekozen had, om do Rosewarnes to er geren. De buitenwijk van do stad was ver laten en ongewoon stilmaar in do hoofd straat komende, vond hij die opgepakt met opgewonden menschen en soldaten met de bajonet op het geweer, die den. weg open bielden. Nu zag hij, dat de algemeene deel neming aan de gebeurtenis van den dag hem zou redden van de lastige nieuwsgie righeid van sommigen zijnor kennissen, dio van Esther's vlucht van huis gehoord moch ten hebben. Niemand lette op hem, toen hij zich langzaam oen weg baande dëor do menigte. Toen hij langs de sociëteit kwam, ont moette hij Blanchard, die ©r heel onbehaag lijk uitzag met een geklcede jas en hoogen hoed. Maydenstoiie, die wat onzeker om trent^ zijn ontvangst was, aarzelde om hem aan te spreken, maar nadat de schilder eerst slim rechts en links gekeken liad, zeide hij niet zonder eenige bewondering „Nu, je durft iu iedter geval." „Je weet, dat wij getrouwd zijn?" zei Maydenstone, uitdhgend in woorden bren gend de eenige zaak, die in zijn oogen van belang was. „Oud nieuws," zei Blaoichard, „ik heb het meer dan een maand geleden in de „Times" gelezen. Je moogt zeggen wat je wilt, Maydenstone, hij is kolossaal." Hij ging voort met Esther's voorspelling te bevestigen, dat haar vader er al zijn aandacht aan zou wijden, om den zaken een zoo goed mogelijk voorkomen te geven. Blijkbaar was de algemeene opvatting in Portli-Enys, dlat. Maydenstone een fortuin- jager was, die zich bedrogen had. Blan chard, die blijkbaar verlangend waö te hoo- ren, wat werkelijk gebeurd was, gaf hem te verstaan, dat hij persoonlijk wel beter wist, maar Maydenstone had er niets tegen, zijn naam onverdedigd to laten. Een lichte afgetrokkenheid in de houding van den schild'er ,die Maydenstone eerst had toe geschreven aan verlegenheid over zijn ge- zelsohap, werd veroorzaakt, hoorde hij nu, door heb feit, dat Blanchard een toespraak moest houden bij de plechtige opening van het instituut. Hij vertelde, dat de andere menschen, die deel moesten uitmaken van do plechtigheid, nu in de kerk zaten te luisteren naar Deken Polkinghorne. Nadat dë twee mannen van elkaar ge gaan waren, kwam Blanchard terug, om te zeggen „O ja, heb je gehoord, dat Kenwyn naar Zuid-Afrika gaat?" „Neen," zei Maydenstone, „waarom ïs dat?" „Niemand schijnt het te weten," zei Blanchard „Hij heeft natuurlijk eenige van zijn beste patiënten verloren, nadat Kitty hier is gekomenmaar ik vermoed, dat de ware reden is, dat juffrouw Kenwyn dia- kones te St.-Bude is geworden. Het is een vreomdl span." Toen Maydenstone den heuvel naar juf frouw Rowo opklom, dacht hij, dat „vreemd" hot oordeel der maatschappij was over de meeste idealen en bedoelingen, die het leven de moeite waard maakten. Hij dacht aan de menschen, die hem op ver schillend'© wijzen haddien aangetrokken, na dat hij të Porth*Enys was gekomenj Es ther, Kenwyn, Dora, Sammy Lugg hot waren allen vreemde menschen. Zijn zaak met juffrouw Rowe was gauw- af geloop on, en met een gevoel van tot de werkelijkheid terug to keeren, ging hij weer op weg naar de heide. Toen hij door de stad ging, kwam het hoofd van den op tocht- uit de kerk om den hoek op de tonen van „Een groot, oud Engelscbman". De soldaten zetten cïe kolven van hun geweren op den grond met zulk een vastberaden heid, alsof zij van plan waren ten koste van alles den optocht tegen te houden, en liet volk begon te juichen. Maydenstone ging in een portaal, om het schouwspel gade to slaan. Eerst kwam de muziek, die het lied speel de, dat door dë gestadige herhaling van denzelfden zin verondersteld kan worden uit te drukken do aanmatiging, eerlijkheid, domheid, sentimentaliteit, het gebrek aan verbeelding, het doffe vertrouwen op het verleden, de blinde aanbidding van orde, die in den titel verheerlijkt worden. Do muziek werd gevolgd door schoolkinderen, kleine meisjes in witte jurken met linten en strikken, en jongens, die banieren droe gen met de woorden„Vooruitgang", „'Kracht", „Verlichting", „Wetenschap'-' en Arbeid". Toen kwamen vissckers met netten, die reddingsboot op zijn wagen,- mijnwerkers met houweelen en schoppen, die ambulance en de brandweer, de Ge meenteraad en op het laatste Rosewarne, blozend over do verheerlijking, die door de muziek aangeduid werd, mevrouw Ro sewarne, mooi en glimlachend aan den arm van lord Lounceston, de Trevelyans, Deken Polldnghorae, de Blanchards, de Kitto's de architect en bouwmeester van het insti tuut, de heer Leventhorpe en de hulp geestelijken. Do geweren knalden in een -verward vreugdevuur, een lichte nevel, en de prik kelende reuk van kruit hing in de heldere lucht. De menschen gingen op hun teenen staan en riepen luide, en veegden kleine, zwarte vlokjes van hun gericht. Het was een prachtige opgewondenheid. Achteraan den stoet voerde Sammy Lugg, midden tusschen reclameborden en smoor dronken, oen plechtigen dans uit midden op den weg. „Juicht, broeders, juicht 1" riep hij, „Geeft je zweet en krijgt, heb terug in ge leerdheid. Levo de volle hoof don en de leego magen !'- Twee politie-agenten kwamen op hem af, on hij werd dansende weggebraciit.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1919 | | pagina 1