LEIDSCH DAGBLAD. Maandag 8 September 1919. Officieels Kennisgevingen. STADSNIEUWS, BINNENLAND. FEUILLETON. MSBT TB 1SOOF. PBIJS. DER ADVEHTENTIL'?». E9 Ota. per regeï. Des Zattxilga 40 Ots. nor regel. Kleine aüvertentiïo Woensdag Ï5 Ots. Zstena'sg f 1.— lij een maximum *jratsl woorden -ran SO. Iwmsso vo.gens post- recht. Voce even*oeeJe cpeending van toeven O te, porto te bot alen. 'BewysnnmicrDUbi. 1 Nummer 18258. Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen. EERSTE BLAD. NAJAARSSCHOUW. Burgemeester en Wethouders van Lei- 'den; gezien artikel 17 der verordening van den Cdcn Juli 1S99 (Gemeenteblad No. 15) laatstelijk gewijzigd bij de verordening van den Oden Februari 1913 (Gemeenteblad No. 4) Brengen ter kennis van belanghebben den, dat te beginnen met Woensdag 1 October o.k. zullen geschouwd worden: alle wegen, lanen, paden, straten, ka den, pleinen, hofjes, stegen, sloppen of poorten en gangen, benevens de daarin ge legen of daartoe behoorende bruggen en andere kunstwerken, voor zoover die bij zonder eigendom zijn, en zonder verhinde ring dcor of vanwege rechthebbenden voor het publiek verkeer openstaan en alle wateringen en slooten, en de riolen ter vervanging daarvan gemaakt, benovens do daartoe behoorende sluizen, Ruikers, buizen, toegangskokers en derge lijke werken, voor zoover dio bijzonder Tgendom zijn. N. G. DE GIJSELAAEt, Burgemeester. VAN STRIJEN, Secretaris. .Leiden, 8 September 1910. HINDERWET. Burgem eester en Wethouders van Lei den Gezien het verzoek van H. Simonis, om ver gunning tot oprichting van een bewaar plaats van petroleum in het perceel Zuid- Runderstees; No. 5, kad. Sectie H. No. 3124* Overwegende, dat het onderzoek ter za ke nog niet geéindigd isj Gbelet op artikel 8 der Hinderwet; Hebben besloten: de beslissing op hob verzoek te verdagen. N. G. DE GUSELAAR, Burgemeester. VAN STRIJEN, Secretaris. Leiden, den 4en September 1919.; Bureau Noordelndsplein. Telefoonnummers voor Direetie en Administratie 175, Redactie 1507. DEUS DEZES COURANT» iVobr Leiden p, 3 mnd, f2.10, p, week fö.16 •Buiten Leiden, waar agenten ge vestigd zijn} per week »js O.lfs Franco per post p 2£0 Adressen aan den Raad. Door de heeren J. Struik en A. Zwart, resp. voorzitter en secretaris der Gem.- werkliedenvereeniging „Reoht en Plicht", al- bier, is een adres aan dun Raad gericht, waarin zij meb verschuldigd en eerbied te bennen geven: le. dat zg, door de voortdurende stijging van alle levensbehoeften, enz. zioh nogmaals gedwongen gevoelen zich tpt den Raad te .wenden met het verzoek om een loonsver- gm^' van f 7 per week voor alle- groepen, ingaande 1 Juli 1919; 2o. dat waar'de po litie, brugwachters en de werklieden der gomtenfcerdnig^ig, g-deekelijk voorzien zijn van uniformkk^diny:, ajj verzoeken aan alle gemeentewerklieden een voor hen passende uniiormklceding te verscliaxi:-n; 3o. het vor- loenen van een jaarlqksche vacantie van veertien dagen met behoud van loon en wexiien gulden, a.g. vacanfciegeld. Ter .motiveering van bovengenoemde ver zoeken verwijzen adressanten naar een me morie van toelichting en wijzen daarin, er op, dat reeds op verzoek van een der werk- li'. don-organisaties cm een voorschot voor, bet opdoen van' winterbrandstoffen, door en W. gunstig werd beschikt; oen bewg's, ditf het gemeentebestuur overtuigd is van de nccden der gemeimte-werklielen. Het terug betalen gaat echter gepaard met meerdere inkrimping van de eerste levensbehoefte^ Wat het verzoek cm uniformkleeding be treft, geven adressanten in OverwegMg, om aan ai de werklieden te verscharfen per jaar: twee werkbroeken, 'één mouwvest, één jas en een paar schoenen of laarzJeo.; iVacantiegeld vragen zg, opdat de vacantie niet enkel een o n t-spanning, maar ook een uit-spanning voor hen kan zijn* D& heeren P. Scho onder woerd en O. v. d. Have, resp. voorz., cn secret, van den Alg. Ned. Straatmakersbond, geven per adres den Raad te kennen, dat de prijzen der levensmiddelen, ock na het eindigen van den oorlog, niet zijn gedaald, maar togen alle verwachtingen zijn gestegen; dat de loonen der straatmakers reeds vóór den oorlog ontoereikend waren, om in de noodzafcdrjleste levensbehoeften te V( c rzien en thans onvoldoende zijn, om het noodige voedsel, kleeren en dergelijke aan te schaffen of de schromelijke achterstand in te halen; dat bet loon van heb straatma- kerspersoneel in dienst der gemeente Leiden steeds laag is geweest, en nog niet in over eenstemming is gebracht met andere ge meenten. I lv Het loon van do straatmakers te bepa len op 38 tot 42 gid. per week, met vier één-jaarlijksche verhoogingen van 1 gld. per week 2. het loon van hulpstraatmakers in line© mate te verhoogenj 3. het pensioen pre- mie-'viq te maken; 4. bij handhaving, van etukwerk in meterloon in overleg met de organisaties te regelen; 5* een voorschot van 200 gld. ineens toe te kennen. Ren Memorie van Toelichting vergezelt het adres. Gistermorgen werden in plaatsen, waar dc communistische Jeugdvereemging „Do Zaaier" afdeclingeu telt, protest-ver gaderingen gehouden tegen het militairis me. Alhier had de bijeenkomst plaats in „De Graanbeurs". Behalve een aantal knapen .en meisjes, leden der Ycreeniging, waren ook velo oudoren opgekomen. Na een openingswoord van den voorzit ter, den heer Plasmeyer, traden ala spre kers op do heeren H. de Weerd, uit 's-Gra venhage, on P. C. den Onden, uit Rot terdam. De eerste gaf, na een protest tegen het militairisme ala uitvloeisel van hert kapita lisme te hebben laten hooren, een over zicht van den toestand in Rusland en ver dedigde de dictatuur van bet proletariaat, als een noodzakelijk gevolg van de oude Tsarenoverheersching. Of het Bolsjewisme, waarover zooveel kwaad wordt gesproken, zich tegeni de opdringend^ machten zal slaande liouden, kan nog niemand zeggen, zeidie spr. Valt het, dan ss het mede 'de schuld van de arbeiders in de Westelijkó landen, die zich solidair moesten gevoelen met dezo beweging en vooral van de so- ciani-patriot ten. Doch al moet de Sovjet- regeering vallen., dan bewijst dit nog niets togen het beginsel, waarvoor spr. ten slot te een warm pleidooi hield. De tweede spr. sprak er zijn vreugde over uit, dat d» socialistische jeugdbewe ging als internationaal verschijnsel gedu rende den oorlog heeft stand gehouden. Jn Holland is de beweging nog wel zwak, dooh in landen als /Zwitserland, Zweden cn Noorwegen, Italië en vooral in Rusland is zij zeor krachtig. Dit geeft voor het rc- volutlonnair denkend deel moed, want dc knapen en meisjes van heden, zijn de man nen en vrouwen der toekomst. Zij zullen later goed onderlegd en wel voorbereid aan den strijd tegen de kapitalistische overhoersching ©u het militairisme kunnen deelnemen en de banier dragers worden op den weg naar dte bornmunistisehe fcnaat- schappij. Vooral deze rede had een sterk propa gandist karakter en hield een krachtige opwekking in tot de jongelui om „De Zaaier" getrouw te blijven en te verster ken. De .Voorzitter sloot de vergadering met een opwekkend woord Herinnerende aau het bericht., reeds eer in dit blad geplaatst, beeft de sub commissie alhier, in verband met de uit barsting van den Kloo, besloten dezer da gen over te gaan tot de inzameling van gif ten ter leniging van den nood, door dezo ramp ontstaan. Daartoe zal zooveel mogelijk aan alle ingezetenen van Leiden een lijst of bus wordetn aangeboden. Wel is in de dagbladen bekend gemaakt, dat voor deze ramp geen gelden meer noo dig zijn, maar bij nadere informatie, ter bevoegder plaatse genomen, is echter niet alleen gebleken, dat dit bericht onjuist was, doch tevens, dat de commissie er nog hoo- gen prijs op blijft stellen, verdere bijdra gen, die zeer noodig aijn, in ontvangst te nemen. De datum, waarop de inzameling begint, zal nader worden bekend gemaakt. De sub-commissie heeft tot voorzitter prof. dr. A. W. Nieuwenhuistot secre taris prof. dr. D. A. de Jong. 'Zaterdagmiddag had in heb nieuwe An- organisch-Chemisch Laboratorium der Uni versiteit alhier, op Vreewijk, een niet-offi cieel e plechtigheid plaats. Bij de in-gebruik- nyromg van het gebouw verleden jaar bleef, door bijzondere omstandigheden, een offi cieel© opening achterwege. Daarom veree nig den zich eergisteren leerlingen en vele oud leerlingen van den hcogleeraar-directeur dr. F. A. H. Schreinemakers in liet nieuwe gebouw, waarbq, onder aanbieding van een £r£-sohenkl gelegenheid was, den horg,'eeraar, te complimenteerenwaarvan een druk ge- foiuik werd gemaakt. De bijeenkomst drc-eg een zeer intiem karakter -en werd met een gezelligen maaltgd van leerlingen en oud- leerlingen besloten. Bg het Zaterdag in Den Haag gehou den eindexamen voor den rang van assis tent der Postergen, is geslaagd de heer D* A* Ververs, brievenbesteller alhier. Ter jaarlijksch© vergadering der Ver. van Archivarissen in Nederland in „Park zicht", te Amsterdam, is besloten de vol gende alg. vergadering alhier te houden. J>e „Sts.-Crt." bevat do statuten van de Ver. van Leeraren bij het Onderwijs aan Gymnasia, H. B. S. en Middelbare School voor Meisjes alhier. In do Stedelijke Werk-Inrichting zijn opgenomen in de week van 31 Aug. tot en met 6 Sept. 163 volwassen personen en 22 kinderen, totaal 185. LEIDSCHE SCHOUWBURG. ENSEMBLE SOLSER EN HESSE. „Perzik en Pruim", blijspel in 3 bedrijven door Hsnnsn Boubcr. Na Boubcrg^s „De meid in 't spul" thans „Perzik en Pruim". Hij is daarmee teruggekeerd tot zijn oude liefde, althans gedeeltelijk. Het gegeven is t-och nl. geput uit het echt Amsterdamscho leven. Nu eens niet direct de Jordaan, maar dè Jo denbuurt, met al de typisch jiddische uit drukkingen, in- en uitvallen Al zijn een paar zangnummers gehandhaafd, toch maakt Böuberg den laatsten tijd wat meer „tooneel" in vergelijking met vroeger. Kwara dat in „De meid van 't Spul" reeds naar voren, nog meer is dit het geval in „Perzik en Pruim", waarin hij, al is 't d'an geen Schlager al3 destijds „Bleeko Bet", toch een gelukkige vondst heeft ge daan. Perzik en Pruim, is 't geen juweeltje van een firma-naam voor handel in Zuidvruch ten? Pruim, do „zure pruim" ia do man der negotie Perzik, de voornamere, heeft met zijn heolo familie kunstbevliegingen gekregen, waaraan zelfs knecht en Volen- damsche meid meedoen. Wanneer dan een of andere gesjochten tooneeldirecteur den „sappigen" Perzik gouden bergen komt voorstellen van een compagnonschap, verlaat de familie Per zik de fruitzaak on stort zich in do kunst. Waar het natuurlijk uitloopt op een op-do- flacon-gaan. 't Eind van de historie is eem terugkeer in de zuidvruchten, dank zij Pruim, die opeens „suikerzoet" is gewor den. In verschillende lovendige tooneeÜjea wordt deze korte inhoud werkelijk aardig uitgewerkt. Het derde bedrijf, de terugkeer, die zoo duidelijk demonstreert hetschoenmaker houdt je aan jo leest, leek ons het best geslaagd. Het spel van dit in 't geheel niet inde cente stuk was uitstekend. Allen zaten vast in hun rollen, die ze met opgewektheid en juistheid typeerden, 't Liep als ge smeerd. De auteur zelf was de Perzik, Poons, d'e Pruim, Fie Heilbron Perzik's vrouw Duif, de drie hoofdrollen, die leef- dtn van 't begin tot 't eind. Ook do rest paste zich hierbij geheel aan. Noemen wil len we alleen nog Ooba kuiterd als de Vo lenclamsehe, dio bij open doek een paar maal applaus verwierf. D© vrij goed bezette schouwburg beeft zich geamuseerd. Daarvan was het applaus een onmiskenbaar teeken. En was zoo doende door d'e spelers het doel niet be- I reikt 1 Stoosr.vaartbelangen. Aan den Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel is door de Vereeniging tot behartiging der stoomvaartbelangen in Nederland een ver zoekschrift gericht, waarin wordt te ken nen gegeven, dat op haar ledenvergadering gehouden te Amsterdam 4 September 1019, opnieuw is besproken dc toezegging, door Z.Exc. in Maart van dit jaar tijdens een tweetal audiënties gedaan, dat van 1 Moi d.a.r. af, onder meer aan. de binnenland- sche stoomvaart Limburgsche kolen gele verd zouden worden tegen kostprijsdat de leden, afgaande op het gezag dezer toe zeggingen, er toe zijn overgegaan reeds met ingang van 1 Maart 1.1. een aanzienlijke loonsverhooging aan liet personeel toe te staandat thans door de werknemersorga nisaties opnieuw en met klem looneischen worden gesteld; dat de bedrijfsmoeilijkhe- den in do binnenlandsclie stoomvaart niet alleen inwilliging van nieuwe looDeischen niet- toelaten, doch zelfs niet zullen gedoo-' gen de in Maart toegestane verhoogingen te handhaven, tenzij do kolenprijzen aan merkelijk worden verlaagd dat tot nu toe slechts onbeteekenende wijzigingen in deze prijzen hebben plaats gehad en zelfs een nieuwe stijging in de eerstvolgende maan den wordt verwacht; dat aan de ander© zijde de verladers over te.hooge vrachten blijven klagen en ook tot den Minister zich steeds opnieuw bij request wenden. Redenen, waarom requestrante den Mi- j nister dringend verzoekt door inlossing van I de gedane belofte het aan do binncnland- j sche stoomvaart mogelijk te maken te ont- komen aan den d'ruk, van tegenovergestelde zijde op haar uitgeoefend, en welke, zoo niet spoedig tusschenbeide wordt gekomen, j tob zeer ernstige conflicten en stagnatie in het vervoer zal moeten leklen. Levensmiddelen in den winter. Zaterdag kwamen te Utreoht bijeen directeuren van levensnviddelcnbedrijven uit verschillende gemeenten, ter bespreking van de vraag wat gedaan zou moeten worden ih den ko mend-en winter, met het oog op de schaarschte van diverse levensmiddelen en do buitensporige prijzen van menig artikel. De vergadering besliste in principe, dat het voor den komenden winter opnieuw noodig zal zijn maatregolcn van overheids wege voor levenscniddelenvoorriening te nemen, speciaal voor die gevallen, waarin een tekort aan artikelen bestaat of waar door woekerwinsten artikelen onbereikbaar worden voor mindergegoeden. Do Regeeringsvertegenwoordiger deelde mede, naar aanleiding van klachten over suikertekort, dat liet komende najaar vol doende suiker aanwezig zal wezen, te ver- koopen ad 30 cents por pond. Voorts wil de Itegeepng steun verleenen aan ver- bruikscoöperaties, door verschaffing van werkkapitaal, zoomede steun aan midden- standsooöperaties door mid-del van d'e mid denstand sbanlc, om daardoor de prijsopdrij ving tegen te kunnen gaan. Het station te Zaandam. Hot antwoord van: den Minister van Waterstaats op vragen van den heer Duys, betreffende verbete ring van het station te Zaandam luidt De grooto lengte van de te Zaandam tel behandelen treinen en de uit plaatselijke omstandigheden voortvloeiende onmogeUjk heid, om zonder ingrijpende wijziging van het geheel het- eerste perron te verlengen, maakten het noodzakelijk het tweede per ron tijdelijk aan te wijzen voor de behan deling van alle personentreinen. Het i3 derhalve thans niet doenlijk het eerste, per ron weer voor het publiek in exploitatie te nemen. Afgezien van do vraag,; of de aard van het verkeer wachtlokalen noodig zou maken, laat in. allen gevalle de breed te van het tegenwoordige tweede perron niet toe, daarop wachtlokalen te plaatsen het bloot tijdelijk karakber van den ge troffen maatregel brengt niet mede, dat perron te o verkap jd en. Reeds in 1.9J4 is aan de HolJandscho IJzeren Spoorweg-Maatschappij, krachtens art-. 20 der overeenkomst van 21 Januari IS90, vergunning verleend tot het maken van verschillende uitbreilSingswerken tei Zaandam. Door den oorlogstoestand kon daaraan nog geen uitvoering worden ge geven. Thans is deze zaak weder ter hand genomen en is in Juni j.l. een gewijzigd plan voor de verbouwing goedgekeurd. Ia dit plan is o. a. opgenomen het verlejfcigen van het .eerste perron cn het maken van een overkapt hoog tweede perron De Hollandscue IJzeren Spoorweg-Maat schappij heeft bericht, dat de bestekken voor de uitvoering der werken binnen kor ten tijd ter beoordeeling zullen worden in gezonden. Hcfc ligt in het voornemen, do werken uit te voeren, zoodr'a over de daar voor benoodigde materialen beschikt kaö worden. De zaak-Van GroenendaeL „De Tijd*1 schrijft De heer Van Groenendael heeft eindelijk gesproken, of liever geschreven. Blijkens een artikel in „Het Zuiden" deelde hij in een brief, gedaeerd 18 Aug. 1.1. uit Amble- tcuse, Pas de Calais, gericht aan een zijner, konnissen, het volgende mede „De geruchten van een nieuwe perscam pagne tegen mij zijn eindelijk tot mij doorgedrongen. Langen tijcH las ik geen courant meer, maar op den duur kan men er niet meer buiten. Nu ik zie, wat er gaande is, zal ik mo moeten verdedigen. Thans echter luistert niemand naar mij, de menschen zijn op 't oogenblik te zeer geëxoiteerd. Tegen September als ik terugkeer is het tijd ge noeg om opheldering te geven. Trouwens veel is er niet op te helderen. Indien de" geruchten althans mrj op het oog hebben, waaromtrent ik volstrekt niet zeker ben. Van propaganda maken voor een plebi sciet kan bij mij geen sprake zijn en een démarche bij de Belgische regsering is door mij niet gedaan, met deze ben ik hoegenaamd in geen contact geweest." Dit is toch wel het toppunt! Een Kamerlid wordt geacht een verte genwoordiger dfes volks te zijn en het min ste, wat men van den heer Van Grocnen- dael verwachten kan, is, dat, indien hij zich dan beslist Vril houden buiten iedere aanraking met hot profanum vulgus, hij toch nu en dan eens een courant locst. Vooral van den heer Van Groenenclael zou men dit kunnen verwachten, daar hij wist, dat na do eerste onthullingen omtrent zijn bekende gevoelens ton opzichte van Ne derland en België, de katholieke kiezers hem niet zeer vertrouwden. Blijkbaar acht de heer Van Groenendael dit van minder belang. Ook de bevestiging, althans niet- ontken- (Nadruk verboden.) 36) „Maar mijn heer Maydenstone is bij ver kiezing journalist geworden," zei Esther; „hij vindt het het mobiste van de wereld." „Waarvoor schrijft hij vroeg Herbert. „Een courant, „De Pionier" genaamd." „O zoo," zei Herbert met eenigo belang stelling. „Ik heb er nooit van gehoord," mompeldo zijn vader. „Het is oen weekblad v^n letterkun digen aard,".vertelde Hcrbort, „en bepaald socialistische neigingenofschoon het vol komen onafhankelijk in zijn politiek is." „D'ïCn moest de kerel zich schamen," zei kolonel Trevelyan, „tegen zijn eigen stand te schrijven." „Maar ik vermoed, dat mijnheer May denstone voor hot letterkundig gedeelte is, nietwaar?" vroeg Herbert, die rechtvaar dig wilde zijn, aan Esther„in welk geval hij hot niet bepaald eens behoeft to zijn met de politiek van de courant. „Mijnheer Maydenstone behoort niet moer bij de redactie van de courant," zei Esther, nogal kortaf. Zij voelde, dat zij met onrecht verantwoordelijk werd gesteld voor Maydenstone. „Intusschen," zei de kolonel met een boos lachje, „zal hij moeilijkheden met-jo vader krijgen, als hij niet oppast. Hij spreekt er van, een huisje van Kenwyn to huren daar op Troffiggian. Ik heb hem ge zegd „Beste kerel, je moet daar buiten blijven, als je geen ongenoegen wilt krij gen in Porth-Enys." Esther voelde, dat zij een kleur kreeg, toen zij over haar bord boog. Herbert zei niets, maar keek peinzend, en Esther wilde, dat hij niet zoo buitengewoon goed opge voed en voorzichtig was. Als hij gezegd had: „Waarom was je zoo geheimzinnig met jo belangstelling in het huigje?" zou zij dadelijk haar antwoord klaar hebben gehad. Zij was ook eèn beetje boos op May denstone, dat hij verbroken had wat zij als veen geheim tusschen hen beeohouwd had, ofschoon hij inderdaad nooit gezegd had, dat het een geheim was. HOOFDSTUK XT. De Blanchards, dio juist uit Bretagne terugkeerden met ontelbare schetsen en vol van-vrij luidruohtigen geestdrift, haalden Maydenstone met hun rijtuig af, om hem mee te nemen naar Rosewarne's bal, het geen volgens hen de voornaamst© maat schappelijke gebeurtenis van het jaar in Porbh-Enys was. Maydenstone was dien morgen even bij hen in het ateïier geweest, om hen te verwelkomen, en wat hij wel en niet gezegd had in de vijf minuten, dat hij daar gebleven was, had gemaakt, dat hun gedachten zich het overige van dten dag met hem hadkfen bezig gehouden. „Hij schijnt zoo grappig zeker," zei Blanchara mistroostig, zoodra hij woorden kon vinden voor den indruk, cüen de jonge man bij hem had achtergelaten. Mevrouw Blan- chard zei niets op dat oogenblik, maar zoo dra Maydenstone in het rijtuig zat, logde zij haar hand op zijn arm en zei met het voorkomen van heimelijk begrijpen: „Vertel het ons nu, John." „Maar ik heb heusch niets te vertellen," zei hij lachend„en is dat juist niet het lastige van hot geval?" „Ja," zei Bianchard op een toon van verlichting, dat hij geen beschuldiging be hoefde uit te spreken; „en weet je, John, ik kan niet nalaten mij in zekeren zin ver antwoordelijk voor je te gevoelen." Mevrouw Bianchard leunde achterover in haar hoekje, sloot haar oogen en schudde langzaam liet hoofd, alsof zij niet het min ste deel wilde hebben aan hot onverst-an- digo inzicht van haar echtgenoot inzake de moeilijkheid. „Je meent," zei Maydenstone, dio zaak ronduit noemende, om tot een goed einde te komon, „dat het zoowat tijd wordt, dat ik iets ga beginnen." „Je kunt je naam niet ophouden-met dat ecne dunne boekje," zei Bianchard, min der openhartig. „Natuurlijk, hot is pas twee ma-and en, dat jo kier bent, en je hadt rust noodig, maar ik moet zeggen, ik ver wachtte, dat je ten minste over iets flinks zou denken. Ik vermoed, dat „De Pionier" genoeg is, om je aan den gang te houden „Ik denk er over „D'e Pionier" op te geven," zei Maydenstone onverstoorbaar. „Heusch, John, het is te erg," zei me vrouw Bianchard met een onzeker en lach, alsof zij niet heelemaai zeker van do grap was. „Neen,", zei hij, „ik wil het beste geven, wat ik kan." „Dat willen wij allen," zei Bianchard, alsof zijn eigen kunstenaarsmora-al aange vallen was; „maar het lijkt mij een groote fout. te blijven rondslenteren om op een in spiratie te wachten. Ik begin het jammer te vinden, dat je hier gekomen bent. Het is hier een' domoralsseereH.de plaats." „Ja, dot vind ik ook," zei Maydenstone, ofschoon een geheel andere betcekenis aan demaraliseerend gevend. Hij zag, dat, ofschoon zij bezet waren met het denkbeeld van het Groote Boek en de bezoldigde plaats in dc wereld, het feit, dat hij lui was, wat hij volstrekt niet wilde toegeven hen niet bezig hield maar een zekere verandering in hemzelf, die hij zelf pas begon te bespeuren. Zij wa ren verbaasd, hem zoo gelukkig cn zoo zeker te vinden. Zij dachten nog aan hom als aan den schroomvalligen jongeling, die op zijn werk wachtte, en nu was hij zoo zeker van zijn werk, dat hij hot niet on middellijk wilde beginnen, maar er om heen' liep met zijn handen in zijn zakken, on lachte, en zij waren nieuwsgierig en begre- pon er niets van. Gedeeltelijk zeker, omdat zijn handelwijze een weerkaatsing van hun eigen opgewonden vlijt was. Mevrouw Blanohard vermoedde blijkbaar, dat bij den grooten weg tob wolslagen gevonden had, en vond hem niet aardig, dat hij zijn ont dekking niet vertelde. Hij was er echter zelf volstrekt niet zeker vanin ieder ge val was hij een te jonge reiziger, om de verantwoordelijkheid op zich to neemn van andere menschen den weg te wijzen. Alles, wat hij doen kon, was zich vriendelijk over te buigen en te zeggen Beste menschen, wil jelui me vertrou wen? Ik maak een stemming, een periode door; hoe je het noemen wilt. Ik zal er zekor behoorlijk ernstig on misschien be rouwvol uitkomen". Daarmee moesten zij tevreden zijn. Zij vonden hot bal in vollen gang, toen zij te Trevase aankwamen. Op Maydenstone maakte hot feest een aangenamen indruk van een bedoeling te hebben. Zonder dat het den naam er van had, was het in het karakter van een pachtersbal. „Elk belang was vertegenwoordigd", zooals een ver slaggever zou zeggen. Het wa-s een treffend beeld van hetgeen Trevase kon doen, en de lijst der uitnoodi- gingen wa3 uitgebreid genoeg, om zelfs eenigen der arme bloedverwanten in to sluiten, maar niemand scheen er enkel maar voor de aardigheid te zijn. Mayden stone was nu tot een duidelijk begrip van zijn standpunt op Trevase gekomen bet waa dat van den buitenstaander. „Een versie rend aanhangsel. Êen soort van hofnar", dacht hij, maar- zonder een spoor van bit terheid, „dio het; voorrecht heeft, te zeg gen en te doen, wat niemand anders durft. Hoewel deze woorden natuurlijk genoeg waren in den gewonen maastscbappelijken omgang, voelde hij, dat zij niet bij Treva-so pasten. Klaarblijkelijk hield Rosewarne van hem, maar zag geen ander nut in hem dan als een betrouwbaar toevoegsel aan het kleine salon van zijn vrouw, waarvan men thans zeggen kon, dat bij bestond uit do* Blanchards en Lcventhorpes. Mevrouw Rosewarne ontving hem in het publiek met vormelijke beleefdheid, die haar afzónderlijke vraag om onvormelijk- heid slechts des'te vleiender maakte. Zij bleef hem een raadsel; hoe hij. ook pro beerde, hij kon er niat achter komen, wat zij te verbergcn'had. Een geheime ondeugd, zooals de drank of een bedwelmingsmiddel, scheen onvereenigbaar met haar kalme, goede gezondheid. Hij lette nu op haar met haar kleinen hofkring. Hij kon zien, dat in hun betrekking tot Trevase do Blanchards slachtoffers van hun oog voor het schilderachtig© waren, evenals dc heer Leventhorpe het van het zijue was voor een belangrijke maatschappelijke proef. (Wordt vervolgdO

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1919 | | pagina 1