LEIDSCH
DAGBLAD.
Maandag 8 September 1919.
Officieels Kennisgevingen.
STADSNIEUWS,
BINNENLAND.
FEUILLETON.
MSBT TB 1SOOF.
PBIJS. DER ADVEHTENTIL'?».
E9 Ota. per regeï. Des Zattxilga 40 Ots.
nor regel. Kleine aüvertentiïo Woensdag
Ï5 Ots. Zstena'sg f 1.— lij een maximum
*jratsl woorden -ran SO. Iwmsso vo.gens post-
recht. Voce even*oeeJe cpeending van toeven
O te, porto te bot alen. 'BewysnnmicrDUbi.
1 Nummer 18258.
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
NAJAARSSCHOUW.
Burgemeester en Wethouders van Lei-
'den; gezien artikel 17 der verordening van
den Cdcn Juli 1S99 (Gemeenteblad No. 15)
laatstelijk gewijzigd bij de verordening van
den Oden Februari 1913 (Gemeenteblad
No. 4)
Brengen ter kennis van belanghebben
den, dat te beginnen met Woensdag 1
October o.k. zullen geschouwd worden:
alle wegen, lanen, paden, straten, ka
den, pleinen, hofjes, stegen, sloppen of
poorten en gangen, benevens de daarin ge
legen of daartoe behoorende bruggen en
andere kunstwerken, voor zoover die bij
zonder eigendom zijn, en zonder verhinde
ring dcor of vanwege rechthebbenden voor
het publiek verkeer openstaan
en alle wateringen en slooten, en de
riolen ter vervanging daarvan gemaakt,
benovens do daartoe behoorende sluizen,
Ruikers, buizen, toegangskokers en derge
lijke werken, voor zoover dio bijzonder
Tgendom zijn.
N. G. DE GIJSELAAEt, Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
.Leiden, 8 September 1910.
HINDERWET.
Burgem eester en Wethouders van Lei
den
Gezien het verzoek van H. Simonis, om
ver gunning tot oprichting van een bewaar
plaats van petroleum in het perceel Zuid-
Runderstees; No. 5, kad. Sectie H. No.
3124*
Overwegende, dat het onderzoek ter za
ke nog niet geéindigd isj
Gbelet op artikel 8 der Hinderwet;
Hebben besloten:
de beslissing op hob verzoek te verdagen.
N. G. DE GUSELAAR, Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, den 4en September 1919.;
Bureau Noordelndsplein. Telefoonnummers voor Direetie en Administratie 175, Redactie 1507.
DEUS DEZES COURANT»
iVobr Leiden p, 3 mnd, f2.10, p, week fö.16
•Buiten Leiden, waar agenten ge
vestigd zijn} per week »js O.lfs
Franco per post p 2£0
Adressen aan den Raad.
Door de heeren J. Struik en A. Zwart,
resp. voorzitter en secretaris der Gem.-
werkliedenvereeniging „Reoht en Plicht", al-
bier, is een adres aan dun Raad gericht,
waarin zij meb verschuldigd en eerbied te
bennen geven:
le. dat zg, door de voortdurende stijging
van alle levensbehoeften, enz. zioh nogmaals
gedwongen gevoelen zich tpt den Raad te
.wenden met het verzoek om een loonsver-
gm^' van f 7 per week voor alle- groepen,
ingaande 1 Juli 1919; 2o. dat waar'de po
litie, brugwachters en de werklieden der
gomtenfcerdnig^ig, g-deekelijk voorzien zijn
van uniformkk^diny:, ajj verzoeken aan alle
gemeentewerklieden een voor hen passende
uniiormklceding te verscliaxi:-n; 3o. het vor-
loenen van een jaarlqksche vacantie van
veertien dagen met behoud van loon en
wexiien gulden, a.g. vacanfciegeld.
Ter .motiveering van bovengenoemde ver
zoeken verwijzen adressanten naar een me
morie van toelichting en wijzen daarin, er
op, dat reeds op verzoek van een der werk-
li'. don-organisaties cm een voorschot voor,
bet opdoen van' winterbrandstoffen, door
en W. gunstig werd beschikt; oen bewg's, ditf
het gemeentebestuur overtuigd is van de
nccden der gemeimte-werklielen. Het terug
betalen gaat echter gepaard met meerdere
inkrimping van de eerste levensbehoefte^
Wat het verzoek cm uniformkleeding be
treft, geven adressanten in OverwegMg, om
aan ai de werklieden te verscharfen per
jaar: twee werkbroeken, 'één mouwvest, één
jas en een paar schoenen of laarzJeo.;
iVacantiegeld vragen zg, opdat de vacantie
niet enkel een o n t-spanning, maar ook een
uit-spanning voor hen kan zijn*
D& heeren P. Scho onder woerd en O. v. d.
Have, resp. voorz., cn secret, van den Alg.
Ned. Straatmakersbond, geven per adres den
Raad te kennen,
dat de prijzen der levensmiddelen, ock
na het eindigen van den oorlog, niet zijn
gedaald, maar togen alle verwachtingen zijn
gestegen; dat de loonen der straatmakers
reeds vóór den oorlog ontoereikend waren,
om in de noodzafcdrjleste levensbehoeften
te V( c rzien en thans onvoldoende zijn, om het
noodige voedsel, kleeren en dergelijke aan
te schaffen of de schromelijke achterstand
in te halen; dat bet loon van heb straatma-
kerspersoneel in dienst der gemeente Leiden
steeds laag is geweest, en nog niet in over
eenstemming is gebracht met andere ge
meenten. I
lv Het loon van do straatmakers te bepa
len op 38 tot 42 gid. per week, met vier
één-jaarlijksche verhoogingen van 1 gld. per
week 2. het loon van hulpstraatmakers in
line© mate te verhoogenj 3. het pensioen pre-
mie-'viq te maken; 4. bij handhaving, van
etukwerk in meterloon in overleg met de
organisaties te regelen; 5* een voorschot
van 200 gld. ineens toe te kennen.
Ren Memorie van Toelichting vergezelt
het adres.
Gistermorgen werden in plaatsen,
waar dc communistische Jeugdvereemging
„Do Zaaier" afdeclingeu telt, protest-ver
gaderingen gehouden tegen het militairis
me.
Alhier had de bijeenkomst plaats in „De
Graanbeurs". Behalve een aantal knapen
.en meisjes, leden der Ycreeniging, waren
ook velo oudoren opgekomen.
Na een openingswoord van den voorzit
ter, den heer Plasmeyer, traden ala spre
kers op do heeren H. de Weerd, uit 's-Gra
venhage, on P. C. den Onden, uit Rot
terdam.
De eerste gaf, na een protest tegen het
militairisme ala uitvloeisel van hert kapita
lisme te hebben laten hooren, een over
zicht van den toestand in Rusland en ver
dedigde de dictatuur van bet proletariaat,
als een noodzakelijk gevolg van de oude
Tsarenoverheersching. Of het Bolsjewisme,
waarover zooveel kwaad wordt gesproken,
zich tegeni de opdringend^ machten zal
slaande liouden, kan nog niemand zeggen,
zeidie spr. Valt het, dan ss het mede 'de
schuld van de arbeiders in de Westelijkó
landen, die zich solidair moesten gevoelen
met dezo beweging en vooral van de so-
ciani-patriot ten. Doch al moet de Sovjet-
regeering vallen., dan bewijst dit nog niets
togen het beginsel, waarvoor spr. ten slot
te een warm pleidooi hield.
De tweede spr. sprak er zijn vreugde
over uit, dat d» socialistische jeugdbewe
ging als internationaal verschijnsel gedu
rende den oorlog heeft stand gehouden.
Jn Holland is de beweging nog wel zwak,
dooh in landen als /Zwitserland, Zweden cn
Noorwegen, Italië en vooral in Rusland
is zij zeor krachtig. Dit geeft voor het rc-
volutlonnair denkend deel moed, want dc
knapen en meisjes van heden, zijn de man
nen en vrouwen der toekomst. Zij zullen
later goed onderlegd en wel voorbereid
aan den strijd tegen de kapitalistische
overhoersching ©u het militairisme kunnen
deelnemen en de banier dragers worden op
den weg naar dte bornmunistisehe fcnaat-
schappij.
Vooral deze rede had een sterk propa
gandist karakter en hield een krachtige
opwekking in tot de jongelui om „De
Zaaier" getrouw te blijven en te verster
ken.
De .Voorzitter sloot de vergadering met
een opwekkend woord
Herinnerende aau het bericht., reeds
eer in dit blad geplaatst, beeft de sub
commissie alhier, in verband met de uit
barsting van den Kloo, besloten dezer da
gen over te gaan tot de inzameling van gif
ten ter leniging van den nood, door dezo
ramp ontstaan.
Daartoe zal zooveel mogelijk aan alle
ingezetenen van Leiden een lijst of bus
wordetn aangeboden.
Wel is in de dagbladen bekend gemaakt,
dat voor deze ramp geen gelden meer noo
dig zijn, maar bij nadere informatie, ter
bevoegder plaatse genomen, is echter niet
alleen gebleken, dat dit bericht onjuist was,
doch tevens, dat de commissie er nog hoo-
gen prijs op blijft stellen, verdere bijdra
gen, die zeer noodig aijn, in ontvangst te
nemen.
De datum, waarop de inzameling begint,
zal nader worden bekend gemaakt.
De sub-commissie heeft tot voorzitter
prof. dr. A. W. Nieuwenhuistot secre
taris prof. dr. D. A. de Jong.
'Zaterdagmiddag had in heb nieuwe An-
organisch-Chemisch Laboratorium der Uni
versiteit alhier, op Vreewijk, een niet-offi
cieel e plechtigheid plaats. Bij de in-gebruik-
nyromg van het gebouw verleden jaar bleef,
door bijzondere omstandigheden, een offi
cieel© opening achterwege. Daarom veree
nig den zich eergisteren leerlingen en vele
oud leerlingen van den hcogleeraar-directeur
dr. F. A. H. Schreinemakers in liet nieuwe
gebouw, waarbq, onder aanbieding van een
£r£-sohenkl gelegenheid was, den horg,'eeraar,
te complimenteerenwaarvan een druk ge-
foiuik werd gemaakt. De bijeenkomst drc-eg
een zeer intiem karakter -en werd met een
gezelligen maaltgd van leerlingen en oud-
leerlingen besloten.
Bg het Zaterdag in Den Haag gehou
den eindexamen voor den rang van assis
tent der Postergen, is geslaagd de heer D*
A* Ververs, brievenbesteller alhier.
Ter jaarlijksch© vergadering der Ver.
van Archivarissen in Nederland in „Park
zicht", te Amsterdam, is besloten de vol
gende alg. vergadering alhier te houden.
J>e „Sts.-Crt." bevat do statuten van
de Ver. van Leeraren bij het Onderwijs aan
Gymnasia, H. B. S. en Middelbare School
voor Meisjes alhier.
In do Stedelijke Werk-Inrichting zijn
opgenomen in de week van 31 Aug. tot en
met 6 Sept. 163 volwassen personen en 22
kinderen, totaal 185.
LEIDSCHE SCHOUWBURG.
ENSEMBLE SOLSER EN HESSE.
„Perzik en Pruim", blijspel in
3 bedrijven door Hsnnsn Boubcr.
Na Boubcrg^s „De meid in 't spul"
thans „Perzik en Pruim". Hij is daarmee
teruggekeerd tot zijn oude liefde, althans
gedeeltelijk. Het gegeven is t-och nl. geput
uit het echt Amsterdamscho leven. Nu
eens niet direct de Jordaan, maar dè Jo
denbuurt, met al de typisch jiddische uit
drukkingen, in- en uitvallen Al zijn een
paar zangnummers gehandhaafd, toch
maakt Böuberg den laatsten tijd wat meer
„tooneel" in vergelijking met vroeger.
Kwara dat in „De meid van 't Spul" reeds
naar voren, nog meer is dit het geval in
„Perzik en Pruim", waarin hij, al is 't
d'an geen Schlager al3 destijds „Bleeko
Bet", toch een gelukkige vondst heeft ge
daan.
Perzik en Pruim, is 't geen juweeltje van
een firma-naam voor handel in Zuidvruch
ten? Pruim, do „zure pruim" ia do man
der negotie Perzik, de voornamere, heeft
met zijn heolo familie kunstbevliegingen
gekregen, waaraan zelfs knecht en Volen-
damsche meid meedoen.
Wanneer dan een of andere gesjochten
tooneeldirecteur den „sappigen" Perzik
gouden bergen komt voorstellen van een
compagnonschap, verlaat de familie Per
zik de fruitzaak on stort zich in do kunst.
Waar het natuurlijk uitloopt op een op-do-
flacon-gaan. 't Eind van de historie is eem
terugkeer in de zuidvruchten, dank zij
Pruim, die opeens „suikerzoet" is gewor
den. In verschillende lovendige tooneeÜjea
wordt deze korte inhoud werkelijk aardig
uitgewerkt.
Het derde bedrijf, de terugkeer, die zoo
duidelijk demonstreert hetschoenmaker
houdt je aan jo leest, leek ons het best
geslaagd.
Het spel van dit in 't geheel niet inde
cente stuk was uitstekend. Allen zaten
vast in hun rollen, die ze met opgewektheid
en juistheid typeerden, 't Liep als ge
smeerd. De auteur zelf was de Perzik,
Poons, d'e Pruim, Fie Heilbron Perzik's
vrouw Duif, de drie hoofdrollen, die leef-
dtn van 't begin tot 't eind. Ook do rest
paste zich hierbij geheel aan. Noemen wil
len we alleen nog Ooba kuiterd als de Vo
lenclamsehe, dio bij open doek een paar
maal applaus verwierf.
D© vrij goed bezette schouwburg beeft
zich geamuseerd. Daarvan was het applaus
een onmiskenbaar teeken. En was zoo
doende door d'e spelers het doel niet be-
I reikt 1
Stoosr.vaartbelangen. Aan den Minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel is
door de Vereeniging tot behartiging der
stoomvaartbelangen in Nederland een ver
zoekschrift gericht, waarin wordt te ken
nen gegeven, dat op haar ledenvergadering
gehouden te Amsterdam 4 September 1019,
opnieuw is besproken dc toezegging, door
Z.Exc. in Maart van dit jaar tijdens een
tweetal audiënties gedaan, dat van 1 Moi
d.a.r. af, onder meer aan. de binnenland-
sche stoomvaart Limburgsche kolen gele
verd zouden worden tegen kostprijsdat
de leden, afgaande op het gezag dezer toe
zeggingen, er toe zijn overgegaan reeds met
ingang van 1 Maart 1.1. een aanzienlijke
loonsverhooging aan liet personeel toe te
staandat thans door de werknemersorga
nisaties opnieuw en met klem looneischen
worden gesteld; dat de bedrijfsmoeilijkhe-
den in do binnenlandsclie stoomvaart niet
alleen inwilliging van nieuwe looDeischen
niet- toelaten, doch zelfs niet zullen gedoo-'
gen de in Maart toegestane verhoogingen
te handhaven, tenzij do kolenprijzen aan
merkelijk worden verlaagd dat tot nu toe
slechts onbeteekenende wijzigingen in deze
prijzen hebben plaats gehad en zelfs een
nieuwe stijging in de eerstvolgende maan
den wordt verwacht; dat aan de ander©
zijde de verladers over te.hooge vrachten
blijven klagen en ook tot den Minister zich
steeds opnieuw bij request wenden.
Redenen, waarom requestrante den Mi-
j nister dringend verzoekt door inlossing van
I de gedane belofte het aan do binncnland-
j sche stoomvaart mogelijk te maken te ont-
komen aan den d'ruk, van tegenovergestelde
zijde op haar uitgeoefend, en welke, zoo
niet spoedig tusschenbeide wordt gekomen,
j tob zeer ernstige conflicten en stagnatie in
het vervoer zal moeten leklen.
Levensmiddelen in den winter. Zaterdag
kwamen te Utreoht bijeen directeuren van
levensnviddelcnbedrijven uit verschillende
gemeenten, ter bespreking van de vraag
wat gedaan zou moeten worden ih den ko
mend-en winter, met het oog op de
schaarschte van diverse levensmiddelen en
do buitensporige prijzen van menig artikel.
De vergadering besliste in principe, dat
het voor den komenden winter opnieuw
noodig zal zijn maatregolcn van overheids
wege voor levenscniddelenvoorriening te
nemen, speciaal voor die gevallen, waarin
een tekort aan artikelen bestaat of waar
door woekerwinsten artikelen onbereikbaar
worden voor mindergegoeden.
Do Regeeringsvertegenwoordiger deelde
mede, naar aanleiding van klachten over
suikertekort, dat liet komende najaar vol
doende suiker aanwezig zal wezen, te ver-
koopen ad 30 cents por pond. Voorts wil
de Itegeepng steun verleenen aan ver-
bruikscoöperaties, door verschaffing van
werkkapitaal, zoomede steun aan midden-
standsooöperaties door mid-del van d'e mid
denstand sbanlc, om daardoor de prijsopdrij
ving tegen te kunnen gaan.
Het station te Zaandam. Hot antwoord van:
den Minister van Waterstaats op vragen
van den heer Duys, betreffende verbete
ring van het station te Zaandam luidt
De grooto lengte van de te Zaandam tel
behandelen treinen en de uit plaatselijke
omstandigheden voortvloeiende onmogeUjk
heid, om zonder ingrijpende wijziging van
het geheel het- eerste perron te verlengen,
maakten het noodzakelijk het tweede per
ron tijdelijk aan te wijzen voor de behan
deling van alle personentreinen. Het i3
derhalve thans niet doenlijk het eerste, per
ron weer voor het publiek in exploitatie
te nemen. Afgezien van do vraag,; of de
aard van het verkeer wachtlokalen noodig
zou maken, laat in. allen gevalle de breed
te van het tegenwoordige tweede perron
niet toe, daarop wachtlokalen te plaatsen
het bloot tijdelijk karakber van den ge
troffen maatregel brengt niet mede, dat
perron te o verkap jd en.
Reeds in 1.9J4 is aan de HolJandscho
IJzeren Spoorweg-Maatschappij, krachtens
art-. 20 der overeenkomst van 21 Januari
IS90, vergunning verleend tot het maken
van verschillende uitbreilSingswerken tei
Zaandam. Door den oorlogstoestand kon
daaraan nog geen uitvoering worden ge
geven. Thans is deze zaak weder ter hand
genomen en is in Juni j.l. een gewijzigd
plan voor de verbouwing goedgekeurd. Ia
dit plan is o. a. opgenomen het verlejfcigen
van het .eerste perron cn het maken van
een overkapt hoog tweede perron
De Hollandscue IJzeren Spoorweg-Maat
schappij heeft bericht, dat de bestekken
voor de uitvoering der werken binnen kor
ten tijd ter beoordeeling zullen worden in
gezonden. Hcfc ligt in het voornemen, do
werken uit te voeren, zoodr'a over de daar
voor benoodigde materialen beschikt kaö
worden.
De zaak-Van GroenendaeL „De Tijd*1
schrijft
De heer Van Groenendael heeft eindelijk
gesproken, of liever geschreven. Blijkens
een artikel in „Het Zuiden" deelde hij in
een brief, gedaeerd 18 Aug. 1.1. uit Amble-
tcuse, Pas de Calais, gericht aan een zijner,
konnissen, het volgende mede
„De geruchten van een nieuwe perscam
pagne tegen mij zijn eindelijk tot mij
doorgedrongen. Langen tijcH las ik geen
courant meer, maar op den duur kan men
er niet meer buiten.
Nu ik zie, wat er gaande is, zal ik mo
moeten verdedigen. Thans echter luistert
niemand naar mij, de menschen zijn op
't oogenblik te zeer geëxoiteerd. Tegen
September als ik terugkeer is het tijd ge
noeg om opheldering te geven. Trouwens
veel is er niet op te helderen. Indien de"
geruchten althans mrj op het oog hebben,
waaromtrent ik volstrekt niet zeker ben.
Van propaganda maken voor een plebi
sciet kan bij mij geen sprake zijn en een
démarche bij de Belgische regsering is
door mij niet gedaan, met deze ben ik
hoegenaamd in geen contact geweest."
Dit is toch wel het toppunt!
Een Kamerlid wordt geacht een verte
genwoordiger dfes volks te zijn en het min
ste, wat men van den heer Van Grocnen-
dael verwachten kan, is, dat, indien hij
zich dan beslist Vril houden buiten iedere
aanraking met hot profanum vulgus, hij
toch nu en dan eens een courant locst.
Vooral van den heer Van Groenenclael
zou men dit kunnen verwachten, daar hij
wist, dat na do eerste onthullingen omtrent
zijn bekende gevoelens ton opzichte van Ne
derland en België, de katholieke kiezers
hem niet zeer vertrouwden.
Blijkbaar acht de heer Van Groenendael
dit van minder belang.
Ook de bevestiging, althans niet- ontken-
(Nadruk verboden.)
36)
„Maar mijn heer Maydenstone is bij ver
kiezing journalist geworden," zei Esther;
„hij vindt het het mobiste van de wereld."
„Waarvoor schrijft hij vroeg Herbert.
„Een courant, „De Pionier" genaamd."
„O zoo," zei Herbert met eenigo belang
stelling. „Ik heb er nooit van gehoord,"
mompeldo zijn vader.
„Het is oen weekblad v^n letterkun
digen aard,".vertelde Hcrbort, „en bepaald
socialistische neigingenofschoon het vol
komen onafhankelijk in zijn politiek is."
„D'ïCn moest de kerel zich schamen," zei
kolonel Trevelyan, „tegen zijn eigen stand
te schrijven."
„Maar ik vermoed, dat mijnheer May
denstone voor hot letterkundig gedeelte is,
nietwaar?" vroeg Herbert, die rechtvaar
dig wilde zijn, aan Esther„in welk geval
hij hot niet bepaald eens behoeft to zijn
met de politiek van de courant.
„Mijnheer Maydenstone behoort niet
moer bij de redactie van de courant," zei
Esther, nogal kortaf. Zij voelde, dat zij
met onrecht verantwoordelijk werd gesteld
voor Maydenstone.
„Intusschen," zei de kolonel met een
boos lachje, „zal hij moeilijkheden met-jo
vader krijgen, als hij niet oppast. Hij
spreekt er van, een huisje van Kenwyn to
huren daar op Troffiggian. Ik heb hem ge
zegd „Beste kerel, je moet daar buiten
blijven, als je geen ongenoegen wilt krij
gen in Porth-Enys."
Esther voelde, dat zij een kleur kreeg,
toen zij over haar bord boog. Herbert zei
niets, maar keek peinzend, en Esther wilde,
dat hij niet zoo buitengewoon goed opge
voed en voorzichtig was. Als hij gezegd
had: „Waarom was je zoo geheimzinnig
met jo belangstelling in het huigje?" zou
zij dadelijk haar antwoord klaar hebben
gehad. Zij was ook eèn beetje boos op May
denstone, dat hij verbroken had wat zij
als veen geheim tusschen hen beeohouwd
had, ofschoon hij inderdaad nooit gezegd
had, dat het een geheim was.
HOOFDSTUK XT.
De Blanchards, dio juist uit Bretagne
terugkeerden met ontelbare schetsen en vol
van-vrij luidruohtigen geestdrift, haalden
Maydenstone met hun rijtuig af, om hem
mee te nemen naar Rosewarne's bal, het
geen volgens hen de voornaamst© maat
schappelijke gebeurtenis van het jaar in
Porbh-Enys was. Maydenstone was dien
morgen even bij hen in het ateïier geweest,
om hen te verwelkomen, en wat hij wel en
niet gezegd had in de vijf minuten, dat hij
daar gebleven was, had gemaakt, dat hun
gedachten zich het overige van dten dag
met hem hadkfen bezig gehouden. „Hij
schijnt zoo grappig zeker," zei Blanchara
mistroostig, zoodra hij woorden kon vinden
voor den indruk, cüen de jonge man bij
hem had achtergelaten. Mevrouw Blan-
chard zei niets op dat oogenblik, maar zoo
dra Maydenstone in het rijtuig zat, logde
zij haar hand op zijn arm en zei met het
voorkomen van heimelijk begrijpen:
„Vertel het ons nu, John."
„Maar ik heb heusch niets te vertellen,"
zei hij lachend„en is dat juist niet het
lastige van hot geval?"
„Ja," zei Bianchard op een toon van
verlichting, dat hij geen beschuldiging be
hoefde uit te spreken; „en weet je, John,
ik kan niet nalaten mij in zekeren zin ver
antwoordelijk voor je te gevoelen."
Mevrouw Bianchard leunde achterover in
haar hoekje, sloot haar oogen en schudde
langzaam liet hoofd, alsof zij niet het min
ste deel wilde hebben aan hot onverst-an-
digo inzicht van haar echtgenoot inzake de
moeilijkheid.
„Je meent," zei Maydenstone, dio zaak
ronduit noemende, om tot een goed einde
te komon, „dat het zoowat tijd wordt, dat
ik iets ga beginnen."
„Je kunt je naam niet ophouden-met dat
ecne dunne boekje," zei Bianchard, min
der openhartig. „Natuurlijk, hot is pas
twee ma-and en, dat jo kier bent, en je hadt
rust noodig, maar ik moet zeggen, ik ver
wachtte, dat je ten minste over iets flinks
zou denken. Ik vermoed, dat „De Pionier"
genoeg is, om je aan den gang te houden
„Ik denk er over „D'e Pionier" op te
geven," zei Maydenstone onverstoorbaar.
„Heusch, John, het is te erg," zei me
vrouw Bianchard met een onzeker en lach,
alsof zij niet heelemaai zeker van do grap
was.
„Neen,", zei hij, „ik wil het beste geven,
wat ik kan."
„Dat willen wij allen," zei Bianchard,
alsof zijn eigen kunstenaarsmora-al aange
vallen was; „maar het lijkt mij een groote
fout. te blijven rondslenteren om op een in
spiratie te wachten. Ik begin het jammer
te vinden, dat je hier gekomen bent. Het
is hier een' domoralsseereH.de plaats."
„Ja, dot vind ik ook," zei Maydenstone,
ofschoon een geheel andere betcekenis aan
demaraliseerend gevend.
Hij zag, dat, ofschoon zij bezet waren
met het denkbeeld van het Groote Boek en
de bezoldigde plaats in dc wereld, het feit,
dat hij lui was, wat hij volstrekt niet
wilde toegeven hen niet bezig hield
maar een zekere verandering in hemzelf,
die hij zelf pas begon te bespeuren. Zij wa
ren verbaasd, hem zoo gelukkig cn zoo
zeker te vinden. Zij dachten nog aan hom
als aan den schroomvalligen jongeling, die
op zijn werk wachtte, en nu was hij zoo
zeker van zijn werk, dat hij hot niet on
middellijk wilde beginnen, maar er om heen'
liep met zijn handen in zijn zakken, on
lachte, en zij waren nieuwsgierig en begre-
pon er niets van. Gedeeltelijk zeker, omdat
zijn handelwijze een weerkaatsing van hun
eigen opgewonden vlijt was. Mevrouw
Blanohard vermoedde blijkbaar, dat bij den
grooten weg tob wolslagen gevonden had,
en vond hem niet aardig, dat hij zijn ont
dekking niet vertelde. Hij was er echter
zelf volstrekt niet zeker vanin ieder ge
val was hij een te jonge reiziger, om de
verantwoordelijkheid op zich to neemn van
andere menschen den weg te wijzen. Alles,
wat hij doen kon, was zich vriendelijk over
te buigen en te zeggen
Beste menschen, wil jelui me vertrou
wen? Ik maak een stemming, een periode
door; hoe je het noemen wilt. Ik zal er
zekor behoorlijk ernstig on misschien be
rouwvol uitkomen".
Daarmee moesten zij tevreden zijn. Zij
vonden hot bal in vollen gang, toen zij te
Trevase aankwamen. Op Maydenstone
maakte hot feest een aangenamen indruk
van een bedoeling te hebben. Zonder dat
het den naam er van had, was het in het
karakter van een pachtersbal. „Elk belang
was vertegenwoordigd", zooals een ver
slaggever zou zeggen.
Het wa-s een treffend beeld van hetgeen
Trevase kon doen, en de lijst der uitnoodi-
gingen wa3 uitgebreid genoeg, om zelfs
eenigen der arme bloedverwanten in to
sluiten, maar niemand scheen er enkel
maar voor de aardigheid te zijn. Mayden
stone was nu tot een duidelijk begrip van
zijn standpunt op Trevase gekomen bet waa
dat van den buitenstaander. „Een versie
rend aanhangsel. Êen soort van hofnar",
dacht hij, maar- zonder een spoor van bit
terheid, „dio het; voorrecht heeft, te zeg
gen en te doen, wat niemand anders durft.
Hoewel deze woorden natuurlijk genoeg
waren in den gewonen maastscbappelijken
omgang, voelde hij, dat zij niet bij Treva-so
pasten. Klaarblijkelijk hield Rosewarne van
hem, maar zag geen ander nut in hem dan
als een betrouwbaar toevoegsel aan het
kleine salon van zijn vrouw, waarvan men
thans zeggen kon, dat bij bestond uit do*
Blanchards en Lcventhorpes.
Mevrouw Rosewarne ontving hem in het
publiek met vormelijke beleefdheid, die
haar afzónderlijke vraag om onvormelijk-
heid slechts des'te vleiender maakte. Zij
bleef hem een raadsel; hoe hij. ook pro
beerde, hij kon er niat achter komen, wat
zij te verbergcn'had. Een geheime ondeugd,
zooals de drank of een bedwelmingsmiddel,
scheen onvereenigbaar met haar kalme,
goede gezondheid. Hij lette nu op haar
met haar kleinen hofkring. Hij kon zien,
dat in hun betrekking tot Trevase do
Blanchards slachtoffers van hun oog voor
het schilderachtig© waren, evenals dc heer
Leventhorpe het van het zijue was voor
een belangrijke maatschappelijke proef.
(Wordt vervolgdO