'No. 18215
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 19 Juli.
Tweede Blad Anno 1919.
PERSOVERZICHT.
SPORT.
INGEZONDEN
FEUILLETON.
ZIJN IDEE.
-X-
D e uit i cv o ring .van e x-k ei zef.
Het „WEEKBLAD 'VAN HET RECHT"
schrijft o.m.:
De vraag moet blqvon: Kan bij de «vet de
uitlevering worden toegestaan vqpr een feit,
niet in de uitleveringswet genoemd? 'vYg
tonden ook die vraag ontkennend willen be
antwoorden. Art'. 4 der Grondwet vordert
6en algtmieene vet. op grond waarvan trac-
taten kunnen worden gesloten, en heeft juist
tn zoodanige algemeene wet den waarborg
voer den vreemdeling getien. Een uitleve
ring kraehtena bijzondere wet is dus met de
in het eerste lid uitgesproken 'gelijkheid,
voor allen, die zich op het grondgebied be
vinden. Van een aanvulling der uitleverings
wet, rij bet daa ook bjj een op zichzelf zeer
béfenkolijke gelegenheids wet, zou hier nooit
sprake kunnen zijn, Omdat wij niet te doen
hebben met naar ons recht strafbare feiten.
Het is een algemeen erkend beginsel van
hrt uitleveringsrecht, dat, wil uitlovering mo-
selrk zijn, het feit strafbaar moet zjju naar
de wet van het land, dat de uitlevering
naa-gt, eu naar die van het land, dat haar
toestaat. Die voorwaarde kan hier niet wor
den vervuld. .Wij zouden moeten hebben een
wettelijke' regeling ,dio uitleveriug veroor
looft voor oen naar Nederlandsch recht niet
strafbaar foit; wij zouden aldus moeten afzien
niet van „formeele" regelen van uitlevering,
maar van ie mat rieele beginselen, die de
uitlevering beheergchen. Rechtens is daar
om, naar oase ocvrtuiging, een uitlevering
van den gewezen Duitschen keizer, zooals
rasa die thans van ons land schijnt te willen
vragen, niet mogelijk, ook niet met tusschen-
Komst van den wetgever, en komt die vraag
tot onze Regeering, dan kan, van het stand
punt des rechts, niet anders dan ean „non
flossumus" het antwoord zijn. Een ander ant
woord zon slechts denkbaar zijn, als 'men wat
in werkelijkheid niet anders dan uitlevering
is, als geheel iets anders gaat beschouwen
eu behandelen, als een maatregel sui generis,
aan geenerlei geldenden rechtsregel gebon
den, als een daad van politiek, niet onder
worpen aan de. regelen, die het rechtsinsti
tuut der jiitlevering beheerschen. Ben der-
ge'jjke wijze van doen kan men wel ontge
ven met een franje van .fraaie woorden,
van schoonklinkende phrases; doch zg blijft
daarom niet minder een ernstige rechts
krenking, ook' dan zelfs, wanneer de behan
deling van het rechtsgeding zou worden om
geven met al de waarborgen, die voor een
volkomen onpartijdige en objectieve behan
deling vereischt zijn. Wij1 hopen voor de
eer der tot de. entente behoorende Staten,
dali zjj zelfs niet zullen trachten ons land
tot de medewerking aan een dergelijke
"rechtskrenkiug to bewegen.
Lijntjes trekken, iHet „HANr-
PELSBLAD" z'egt:
Het schrijven .van den Haagse-ben corns
mirsaris .van politie aan de agenten, waarin'
gedoeld werd op bet niet neuwkeurig na
komen van ambtsplichten, het te vroeg ver
laten van .posten, enz-, is een ernstig teekön
des tijds. Dat een dergelijk schrijven noodig
geoordeeld werd, wijst wel op1; een ernstige
Vei slapping .van het plichtsbesef, ^zelfs daar,
waar dit hot levendigst moest zijn; öp een
veimindering van den lust' om goed zijn
werk te doen-
Hu is het werk van den politieagent niet
dat. waarvan iedereen het eerst en het ge
makkelijkst begrijpt, dat een man het met
lust doet; maar hij, die dit beroep kiest, heeft
het dan toch gekozen in de verwachting
er een zekere bevrediging in te zullen vin
den Maar in andere vakken is een derge
lijke verslapping van den werklust waar te
riemen. Voor eenigen tijd werd voor een jon
gen, "die nauwlettend toezicht noodig heeft,
werk gezocht bij de reparatie-inrichting van
de gemeentetram. De ingenieur, die er over
te beschikken had, ontried ten sterkste den
jongen in een gemeentebedrijf te plaatsen,
„want alle gemeentewerklieden zjjn lijn
trekkers" zei hij. Zijn raad was: den jongen
eerst bij een particulieren patroon "deen,
dia heni fiks zou narijden ,om liem te
loeien werken.- Wie een antwoord wil op de
vraag, of inderdaad- een aanzienlijk deel
van den werktijd met lijntjestrekken wordt
doorgebracht, zou eens een duizendtal werk
lieden of beambten en ambtenaren in ge
meentedienst eerlijk de vraag moeien laten
beantwoorden,, of ziji als het hun eigen on
derneming jva3, tevreden zouden zgn met
den ijver en de arbeidspraestaties hunner
collega's- Wij zijn overtuigd, dat wjj dan te
hooren zouden krijgen, dat de meerderheid
niet tevreden is over den ijverder col
lega s. En in het particuliere bedrijf is bet
waarlijk .niet beter. Hoorden wjj niet onlangs
van Amsterdamsche beiers, die thans acht
palen slaan in denzelfden tijd, dien zij vroe
ger gebruikten voor 35 palen!
Wij leven in een tjid, waarin iedereen
den mond vol heeft over menschenrechten,
over mcnschwaardig bestaan; maar over
[lichten spreekt bijna niemand, durft bijna
niemand spreken. De goeden niet te na
gesproken wordt er ontzaglijk veel geluierd
en dat moet zeker vroeg of Iaat leiden tot
algcmcentn achteruitgang van do arbeids-
resultaten in elk valk, in ieder bedrijf. De
arbeidstijd wordt algemeen ingekort, als
daarnaast nu ook de werkijver wordt be
perkt, dan krijgen wij in plaats van overpro
ductie een nooit meer in te halen achter
stond.
ïhuir ten slotte is die achterstand van de
productie nog niet eens liet ergste; veel ér
ger is. dat de inenschen persoonlijk moreel
achteruitgaan, door het verlies der vréugde
aan den arbeid.
Ontevredenheid over "do salarisweVDe Vis
ser schijnt bij sommige onderwijzers het
denkbeeld te hebben doen opkomen, aan hot
werken met minder ijver. Die gedachte is
niet maar sporadisch hier en daar voorge
komen, doch Zeker bjj velen, althans „DE
BODE", het orgaan van den Bond van Ned.
Onderwijzers, achtte het noodig, een artikel
te schrijven, om den ouderwijzers to zeggen,
dat ieder zijn plicht behoort te doen, an
merkte daarin op; dat het staan voor de
klasse vanzelf tot ijver aanspoort, ook al zou
men probeeren lijn te trekken. Nu is hier
het gevolg: minder goed onderwijs aan de
kir neren, zeer ernstig; maar het gevolg voor
den onderwijzer zelf, het werken aan hun
moo' beroep zonder ambitie zou toch
niet minder ernstig zijn.
Dat dit artikel in „DE BODE" geschreven
moest worden, bewijst, dat.de gedachte aan
lr)ntrekken ook in deze kringen bestaat, eri
wie zijn oogen en ooren den kost geeft (men
lette maar eeens op stratenmakers, enz.) kan
riieS ontkotaen aan den indruk, dat er iets
niet in den haak is met den arbeid3lust. In
tern-leve arbeid behoort toch Zeker bij een
Dc-staan, dat in werkelijkheid menschwaardig
wil heet'en. Op de besturen der vakvereni
gingen en op de redacties hunner organen
rost de dure en onafwijsbare plicht de min
der krachtige karakters nadrukkelijk te wij-
Zen op de noodzakelijkheid van eerlijke en
Volhardende vervalling van de diensttaak.
Dat do vakvereenigingen groeten invloed op'
haar leden kunnen hebben, is gebleken uit
bet zeer verminderd drankmisbruik, dat voor
een groot doel te danken is aan den mo
rrelen invloed, die uitgaat van de leiders
dp do leden en van de leden op eikaar.
Toen Fred, van Beden „Walden" had ge
sticht en „vrijo arbeid" had ingevoerd,
meenden Velen, dat onder vrijen arbeid ver
staan moest worden: werken als je lust hebt
en het anders maar nalnten. Een derge
lijk denkbeeld zou zich bij de vrij algemeens
veikorting van den arbeidsduur wel eens
weer in sommige hoofden kunnen zetten en
daartegen behoort gewaakt te woriden. Hef
woord van een schrijver, aan wien men "in
arbeiderskringen ook graag bef oor leent,
Multatuli, luidde, dat het hart verheugd
behoorde te zijn niet om het loon van Hen
arbeid, maar 0111 deu arbeid, die het loon
waard" is. Welnu, lijntrekkende arbeid is
nooit hèt loon, of loon waard.
Heeft dan niet iedere werker „recht op
luiheid"? Zeer zeker, de nieuwere opvattin
gen, die thans vrijwel algemeen zijn en bin
nenkort in de wet zullen zijn vastgelegd,
zijn, dat er tijd voor ontspanning, voor
„luiheid" beboort te zijn, maar daarnaast
bestaat het recht om te arbeiden voor
wie wil ©n de plicht om te werken
en met allen ijver voor hen, dia gedwon
gen moeten worden. En aan dien plicht mag
in dezen tijd wel eens herinnerd worden.
1
Dc Kaagweek.
Er heerschte gisteren in en om liet
sociëteitsgebouw een recht gezellige
drukte. Wie niet óp het water kon rijn had
van daar een mooi gezicht op de wedstrij
den. Op den middag was liet er zeer d/ruk
en als men bedenkt', dat het gisteren nog
maar de onderlinge wedstrijden waren,
waarvoor do belangstelling tot op zekere
hoogte slechts plaatselijk is, dan kan men
daaruit opmaken hoe groot de belangstel
ling, db volgende dagen zal zijn als de natio
nale wedstrijden de belangstellenden uit
alle deelen des lands zal trekken, vooral
als hot wcor zoo- mooi blijft.
De inzet was wat het weder betreft gis
teren schitterend. Alleen had er een beetje
meer wind moeten zijn. Doordat do zeil
wedstrijden tengevolge de geringe koelte
wat langer duurden dtan gedacht, moes
ten de motorwedstrijden een drie kwar
tier uitgesteld worden.
In het nummer sloepen was de uitslag,
berekende tijd le prijs .„Cölibri'' van J.
HT. Bangert, Overveen, in 2 u. 23 man. 53
sec. 2e prijs „Beatrijs IIP' van J. Hin,
Haarlem, kt 2 u. 29 min. 3 sec. 3o prijs
Betsy II" van A. H. Marks, Alfen* in 2
u. 30 min. 36 sec.
De Spaan3cho kruisers, die nu volgden,
trokken zeer de aandacht.
De le prijs, een vrije winterberging op
do Haarl. Jachtwerf, aangeboden door de
Haarl. Jachtwerf, „Snip" van Abr. Meyer,
Heemstede, iu 4 li. 27 min. 24 sec, (genegel-
de tijd): Se prijs „Wimes" van D. Jaeger,
in 4 u. 37 min. 19 sec. (geregelde tijd).
Ook de Wherry wedstrijden hadden veel
bekijks en or waren er bij die een bijzon
dere vaarkunst gaven to aanschouwen.
De uitsla# was, in de hoofdklassele
prijs: „Rêve d'Or" van J. Bakker, War
mond, in 45 min. 56 sec.le prijs in do
toêrklasse „Mascotte" van baron S. van
Heemstra, Warmond, in 52 min. 48 sec.
3>o Keerpuntwedstrijd van motorboot-en,
waaraan 'zes vaartuigen deelnamen, lover-
de een interessant schouwspel op. Als pij
len uit den boog kliefden de ranke vaar
tuigjes het water. Ook van den waterkant
was deze wedstrijd zeer goed te volgen.
De uitslag was: le prijs ..Djima" van
W. M. Geerkens, Rotterdam2e prijs
„BernardAne" van W. A. Jansen, Rotter
dam.
Aan 'n race v. booten met aonhangmotor
namen drio vaartuigjes deel. Do eerste
prijs won „Hanna" van A. F. Antheunis-
sen, Leiden.
In de snelheidswedstrijd van mot-orboo-
fcen kwamen vijf deelnemers uit. Dit was
een zeer interessant nummer, dat het
steed talrijker geworden publiek in span
ning hield.
le prijs „Pornard" van H. van Essen,
Amsterdam 2e prijs „Ellen" van W. Jo-
chems, Den Haag.
Het slotnummer voor dezen dag was een
z.g. vossenjacht voor motorbooten. Een der
vaartuigen had een heuschen vos aan
boord, en werd door de vijf andere booten
achtervolgd, die pogen den vos te vangén.
Het spreekt als van zelf dat de aanwezigen,
met buitengewone aandacht Itr.^chlben te
volgen. Gemakkelijk ging dit niet, want
de boot met den vos verborg zich en de
achtervolgers hadden "moeite haar te vin
den en dten bal in de vossenboob te werpen.
Deze boot, de „Djiinas" van den heer W.
M. Geerkens te Rotterdam, wist zich den
bopaalden tijd schriel te houden en ging
dus met den prijs strijken.
De prijzen bestaando uit kunstvoorwer
pen werden met toepasselijke toespraken
van den voorzitter, den heer Van Hool-
werff, uitgereikt.
Daarna had in het Sociëteitsgebouw, een
feestmaaltijd plaats waar ook vertegen
woordigers van verschillende zeilvereoni-
gingen in Nederland, beneVens oen verte
genwoordiger van de Belgische zeilvcreenl-
gingen, de heer Grisar, aanzaten.
Door de tegenwoordigheid van dezen
hoofdman in do Belgische zeilwereld is hot
contact mot België dat tijdpns dne oorlog
was verbroken weder hersteld. Men zal nu
weldra de Belgische zeilers ook weder op
onze wedstrijden zien uitkomen.
Van morgen is de lucht eonigszing be
trokken maar het bestuur heeft toch goe
den moed en er waait een friasche bries
zoodat er goed zal kunnen worden gezeild.
Terwijl de voorbereidingen werden ge
maakt kunnen do deelnemers cons een
kijkje nemen bij do prijzen, allo zilveren
bekers die in het sociëteitsgebouw zijn uit
gestald en een. gezamenlijke waarde ver-
tegonwoodigon van circa f 40,000.
Jeanne d\itc.
Hot bestuur der R.-K. Gymnastiek- en
SchermVereenigiag „Jeanne d'Arc'', is sa
mengesteld uit de he eren: G. O. Telen g, voor
zitter; D. Lefeber, secretaris, (45 Lusthof-
laan), J. Boogaerd, le penningmeester; T. H.
M. Kok, 2e secretaris; I. J. v. d. Weyden,
2o Fenningm-, J:, Dickhof, comm., J. C. v. d.
Wkl; comm.
VOETBAL.
Alhier is kortelings geleden opgericht
een voetbalvereniging „H. B. S.". in hoofd
zaak bestemd voor leerlingen van middel
bare scholen, H. B. S. of Gymnasium. Ook
anderen kunnen echter toetreden, doch dan
houdt het bestuur zich het recht van debal-
lotag,e voor. Het secretariaat is gevestigd
Eilaerdijkstraat Tl.
KORFBAL.
Do traditie getrouw "geeft Fluks morgen
haar jaarlijksohen gecostumeerden wed
strijd. Evenals dansclubs^ hun „bals mas
ques" hebben, heeft dc Nederlandsche
kampioen haar „wedstrijd masqué". Dat
dit morgan nog ter eere van liet kampi
oenschap gaat, is natuurlijk. Elk jaar trok
óe;\3 wedstrijd- fcusschen twee gelijkwaar
dige ploegen van Fluks zeer de aandacht-
van het publiek. De wedstrijd wordt-, met
het oog op den temperatuur, om 7 uur ge
speeld Hob is to hopen, dat dit een waar
dig slot zal zijn van do schitterende com
petitie, die Fluks heeft doorgemaakt, om
dan over een maand weer mot goeden moed
de nieuwe competitie te beginnen.
GYMNASTIEK.
Tt-r gelegenheid van haar 50-jarig leest
heeft het Nederlandsch GymnaaIi ek-V erbend
het pra-edicaab Koninklijk gekregen.
Le feesten zijn gisteravond begonnen met
een officieel© ontvangst ten stad huize te
Amplerdam.
Aan 'de gemeente Amsterdam is een ge
denksteen geoffreerd, die aan het Raadhuis
worden aangebracht.
PAARDENSPORT.
De commissie voor heb houden van een
liarddraverrj te Warmond, heeft besloten,
dez/a te houden op Woensdag 3 September
a-s. des namiddags 2 uren, om pr van
£75, £40 en £20 en een troostprijs van
f 15.
LUCHTVAART.
Nabij Farnborougli iu Engeland zijn weer.
eens twee vliegtuigen met elkaar in bot
sing gekomen. Een luitenant Van dö Royal
Air Force, de bestuurder en oen mecani
cien, die voor het eerst opstegen, werden
gedocd. .Ben vierde inzittende werd ernstig
gc-wondi
Woensdag heeft een militair vliegtuig,
type D. T. W„ uit hei vliegkamp be Soes-
teiberg, «een tocht volbracht, waarbij alle
hoofdsteden van ons land op één dag zijn
tea pent. Bestuurder was le luitenant-vlieger
Koppen, waarnemer le luitenant Koopman.
Om 6.30 uur werd te Soesterherg opge
stegen. De tocht is gegaan over Utrecht,
Arnhem, Maastricht, 's-Heriogenbosch, Gil-
5e-Rrjën. Middelburg, Den Haag, Haarlem,
Amsterdam, Den Helder, over de Zuiderzee
"naar Leeuwarden, via Workum naar Gro
ningen, Assen, 'Zwolle en terug naar Soes-
ierberg. In totaal is 925 K.M. gevlogen,
welke in 8 uur en 20 minuten zijn afgelegd.
Ar beiid-s k ol o n.i 3 „DePhiL troop", t©
Leeuwarden.
Zocals bij velen reeds bekend is, wordt
doer doze stichting hulp geboden aan zwer
vers zonder beroep, die anders door poiibie
en justitis naar Rijkswerk-inriclitingeti
ten worden opgezonden. Die daar van daaii
k'onidn, worden ook in deze stichting op
genomen, om ze terecht; te brongem Het
spreekt^vanzelf, dat- deze verzorging, met
gelegenheid tot werken, velen behoudt van
het anders nimmer eindigend en dikwijls
misdadige zwerversleven
Een viertal darzulken zyn biftbenkorfc reeds
als werkzame menechen aan de maatschap^
I'll teruggegeven. Er zijn nog zoo velen, die
geholpen kunnen en moeten worden.
En natuurlijk, daar moet algemeene be
langstelling on.; tor in staat stalen. Want
hier zijn geen zak ninkomsten; maar bet lief
dewerk, moet. dcor ons bel'ngrioos geschiet
den met de financieelo hulp vau velen-
Wi- weten zeker, op dien steun te mogen
rekenen, zoodat wie daarom tot onze ingef-
zettnen komt uit nnara van het te- uur^ieG
ledig zal worden weggezonden.
Iedere gift, klein of groot, is welkom- De-
heb spreekt van zelf, dat wie voor de schip
breukelingen in de maatschappij gevoel heeft1
en een ruime gift kan geven, er zich niet
afmaakt met een excuus of een kleinigbek?.
De ontslagen verpleegden \vord?n niet in"
gesticht, maar in Christelijke gezinnen on-
ueigebracht, o'm aan een werkzaam en or-
j d'eiijk leven deel te riemen
Het daaraan gegeven geld is dubbel nut tig
j beiïeed en het is jammer, dat zoovele loege-
zonden postwissels tot nu toe onbeantwoord
bleven
Mogelijk zal door verschillende oorzaken
veitraging zgn in het toezenden "van g&-
I vraagden steun.
Men late ons niet te lang wachten, want
alleen geregelde en tijdige steun maakt het
voortzetten wart* dit reddingswerk mogelijk.
Van rondom komen verpleegden. Zoo komt
ook van rondom financieelo hulp. Wij bljj-
ven doen wat wjj kunnen, om ook in dezen
fee beantwoorden aan het woord van Hem, diö
ons gekeerd hee't: „Z-oo wat gij wilt dat de'
menschen u zouden doen, doe gif hun des
gelijks."
Deze znak dus' dringend' aanbevelend, be
lichter wij oog, dat men zich voor het
lidmaatschap kan aanmelden bij den pen
ningmeester, den heer J. P. Scheltema, Tui
nen, Tel. 628, te Leeuwarden.
HET BESTUUR, i
„De Pl^^^ultk^^>op.,,
Door de welwillendheid van de Redactie
van dit Blad is ons d}© gelegenheid gegeven,
de aandacht' te vestigen op; de „Friesche
BODEGRAVEN. Doj - het hoofdbestuur
van den Nationalen Lanblorni zijn. iu het
Gewestelijk Verband Be leg raven benoem!
de heeren: H. le Coultre. voorzitter; H. 0,
V,alkem.a Blouw, secretaris,; ds N. G. Vekfc-
liocn, te Adplien; pa-stoor 3. J. J. Schijff, te
Rijpwetering; J. van den VTeulen te Hazers-
woude; J. C. Oebcrius Kapteiin he Koude-
I*erlr, en jhr. K. W. L. de Muratf, te Ter-Aar
als leden. Het verband Bodegraven omvat
de gemeenten Bodegraven, Zwnmmerlam,
Alphen aan den Rijn, Aarlandeeveen (Dorp),
H'a-zorswoucle, Koudekerk. ALloemacte, Ter-
Aar, Woubrugge, Nieuw veen, Nieuwkoop,
Zevenhoven en. Leimuiden.
BOSKOOP. Aan rar. V. H. Rutgers
is. op zijn verzoek, met ingang va a 16 de
zer, eervol ontslag verleend als burgemees
ter-
HOOFDDORP. Te Rotterdam is ge
slaagd voor het examen als leider van li
chaamsoefening dc lieer D. U. v d. Hor,
alhier.
IiAlYv%]K-AAN-ZEE. Het brsfuur van do
muzick-vsraenïging „Uitspanning na inspan
ning1" heeft haar programma voor dit sei
zoen vastgesteld, en hoopt hieraan de vol
gende week reeds een begin van uitvo'ermg_
te geven.
De repetities hebben sedert geruimen tijd
plaats gehad -en verwacht kan worden, dat er,
iets goeds ten gehoore zal gebracht worden.
Toch zal het publiek goed doen om de ver
wachtingen niet te hoog te spannen, want'
tijdens den oorlog zijn er goede werkende
Naar hef Fransch van VICTOR CHERBULlEZ.
(Nadruk verboden.)
63)
Lionel maakte een diepe buiging ten tee-
ken, 'dat dit werkelijk het geval was.
„Die, wa-arvan ik aprak," ging Madame
De Juines voort, „had het meesb onge-.
rijmdo plan opgevat* dab hij nog een zoon
heeft, die ellendeling, en dat mijn armo
broer in dien tijd zeer in geldelijke verle
genheid verkeerde. Die Têterol profiteerde
daarvan en perste hem een geschreven be'
kenteni3 Spaar mij de restO, als
ik had kunnen deüken Maar ik bon
alles pas later te weten gekomen. Daar
kprnt me diat jongmensch,-in eigen persoon
rijn hart aanbieden aan mijn nichtje, wie
ik het recht moet laten wedervaren, dat
zij hem niet al te zacht de waarheid heeft
gezegd. Want het ldnd heeft wel veel goeds
thaar zij heeft zulke slechte manierenu
zult haa-r zeker wel betere leeron."
I>aar Mademoiselle De Sal-igneus zag,
dat tante van haar onderworp afdwaalde,
zèi ze gauw: „En toen, Mevrouw?"
„Toen heeft het rich zóó toegedragen,
dat die jonge man, die wol iets minder aan
matigend is dan zijn vader, het afschuwe
lijke van zijn gedrag zelf heeft ingezien,
ejl dat hij niet alleen zijn aanspraken liet
varen, maar ook de bekentenis verscheurde
of verbrandde, die zoo gewetenloos den ba
ron afgeperst was, Hot schijnt dat zijn var
der hem die handelwijze kwalijk genomoD
heeftj dat bet tot een_ breuk is gekomen
tusschen die twee en dat de arme jongen
tegenwoordig op een zolderkamertje ge
logeerd is, waar u noch ik hem zullen op
zoeken."
„Ik wel, dat- hij daar nog heel gelukkig
ie, Madame," antwoordde Lionel, die juist
zoo even het gebruik van zijn stem weer
terug had'.
'jDCb is niet waar, mijnheer," riep Made
moiselle De Saligneux. „Dat weet ik beter
van den heer Pointal'Maar, tante, uw
verhaal is nog niet uit."
„O, ik zal wel verder ventellen. Het eind
van de geschiedenis is, dat èr door al die
tussohenbedrijven een heele omkeer kwam
in de opvatting van dat dwaze schepseltje
en dat zij nu opeens dol ingenomen was
□iet. dien jongen man, die haar eerst zoo
onbeschaamd, in één woord, onuitstaan
baar voorgekomen was. Maar stel u ge
rust, hij weet er niets van en zal er nim
mer iets van weten."
„Nu begrijpt u wel: zelf zou ik niet tot
zoo'n bekentenis gekomen zijn i dat moest
een ander voor mij doen! Maar wat denkt
u er van, ^mijnheer Vindt u niet, dat dio
documenten-verbrander verdient, dat diij
weer in gonacïe aangenomen wordt-?"
„Allemaal kinderpraat!" riep Madame
Do Juines. „Mijn nichtje heeft dien Lionel
niet weergezien on zal hem ook niet weer
zien. De Hemel gave, dat hij op dit. oogen-
blik hier was. Als zij hem naast u zag zit
ten, zou zij onwillekeurig vergelijkingen
maken, dio dan zeker niet in zijn voordeel
zouden uitvallen. Zij zou dan toch eens
duidelijk zien, het hemelsbreede onder
scheid, dat ar is tussohen een jongmensch
uit onze kringen en zoo'n TêterolHoe
denk je daar zelf over, freuleV'
„Mij dunkt, tante, dat er veel waars is
in hetgeen u zegt, en dat ik niet meer in
vergelijkingen behoef te treden. Als mijn
heer, na al wat u hem verteld heofb, nu
nog bij zijn aanzoek volhardt, zal ik. er mij,
volgens mdjn belofte, heel gewillig in schik
ken."
„Ik wist wel, dat ik dit zoo goed be
dacht had!" riep Madame Do Juines zege
vierend, ,,on dat u z\ph maar behoefde te
vortoonen, waarde Graaf, om haar onmid
dellijk tot inkeer to brengen."
Lionel sloot de oogen en deed ze weer
open, .als om zich te overtuigen, dat hij
niet droomde. En, terwijl hij toen hot
hoofd een weinig vooroverboog, sprak hij
tot Mademoiselle Do Saligneux
„Maar als dit nu alles zoo is'.
Wie was dan die Theodore?"
Zij schooi ook wat dlichter naar hem too
on antwoordde, zacht- voor zich heen spre
kend
„O, Theodore? Zal ik u dan einde
lijk eens ophelderen, wie fhéodote was?
Do heer Theodore is een eigcnaardigo per
soonlijkheid, waar ik dan altijd zoozeer van
vervuld bon dien ik vrees en die toch niet
bestaatMaar 't is waarhij heeft be
staan. Het was mijn teekenlecraar. Rood
als een kraal was hij, en hij had een plat
ten neus. Ik kadi vreeselijk 't land aan hem
en hij aan mij. Hij kon mij dan ook gevoe
lig op clo ringers tikken. Hij is nu al ze-3
jaar dood en nog zie ik hem voortdurend
voor mij. Hij lijkt mij een geheimzinnig,
machtig wezen, dat steeds maar om mij
heenzweoft, als een booze geest, en wien ik
dan ook van al het onaangename verdonk,
dat mij overkomt. Als mijn paard struikelt
en valt, stel ik dit op rekening van Théo-
dore! Als Saligneux verkooht was, zou het
al weer Théodore rijn, die het gekocht had
en op den dag, dat. Graaf De Préval rijn
aanzoek heeft gedaan, heb ik al weer mijn
verzuchting tot Théodore geslaakt. Ik had
immers betuigd, mijnheer, dat u deze hand
nooit in do uwe zoudt houden? Als u ze nu
hebben wilt: Hier is ze. Als u zo weigert,,
schrijf ik dit weer op rekening, van Théo
dore, dien doodsvijaud van mijn geluk."
„Wat vertelt ze u, Graaf?" vroeg Ma
dame De Juines. „Ik geloof zoowaar, dat
zij een toespraak tot u houdt.
Pseudo Graaf De Préval ondervond op
dit oogenblik, dat- een niensch, die zoo
horig bewogen is, altijd dwaze, domme din
gen zegt en dat zij, die hun tegenwoordig
heid van geest bewaren, niet werkelijk ver
liefd rijn.
Het ©enige antwoord, dat hem mogelijk
was, bestond daarin, dat hij Claire's hand
greep en er do lippen op druktedaarna
trad hij op Gravin De Juine3 toe en sprak
„Ik heb u dan wel zeer lief, Mevrouw de
Gravin, want mijn levensgeluk heb ik u to
danken
En toen maakte hij, dat hij weg kwam.
Hij voelde behoefte even alleen te rijn
met zijn vreugde, om die luide uit te zin
gen; om te juichen en te jubelen.
De Gravin was verrast door d'at plotse
linge vertrek. Toch kon zij niet nalaten,,
nog even waardeerend op te merken
„Een allerinnemendst jongmensch! Wat
een beschaafd optredenMen kan toch da
delijk aan hem zien, dat hij een man van
dc wereld ia!"
„En wat hij zegt, is vooral zoo interes
sant!" voegde Mademoiselle De Saligneux
er bij.
„Hij was een beetje van streek; een an
doren keer zal hij nog wel meer praten,"
hernam Madame De Juines. „Maar ver
geet niet, lieve, dat-je je woord gegeven
hebt, en dat je het nu niet weer kunt her
roepen."'
„Dat beu ik ook niet van plan, tante.
U riet-, d'at ik er volkpmen in berust, den
man te trouwen, dien u zooeven hier zag
weggaan."
Of het nu goldhet plukken van een
waterlelie op verboden terrein, of het hu
welijk met den man, die rij liefhad.
Mademoiselle De Saligneux was' altijd
even voortvarend, in al haar ondernemen
zij had rich' dus voorgenomen, dienzelfdeu
dag nog meester te zijn van den toestand.
Zooals Gravin Do Juir.es dus, stralende
over het vlugge en gemakkelijke gelukken
van haar krijgslist, zich in haar eigen ka
j mer teruggetrokken had, liet Claire het
rijtuig voorkomen en eenige minuten later
reed irij met haar gezelschapsdame, den
kant van de rue d'Astorg op, waar baron
De Saligneux zoo lang „en gar<?on" woon
de, onder voorwendsel, dat het huis van
wijlen den markies wat erg weinig ruim
was en dat hij zijn dochter dus maar hin
deren zou.
In vliegende vaart- ging het nu daar
heen ijlings sprong zij heb rijtuig uit en
zondbr acht te slaan op do tegenwerpin
gen van een norschen concierge, liep zij
haastig de trap op. Haar onverwacht ver
schijnen bracht den kamerdienaar van den
baron in do grootste verlegenheiddo
man wist maar niet hoo hij haar* zou tegen
houden en terwijl hij haar letterlijk deu
weg versperde, zei hij met een verwezen
gericht
,,'t Spijt me erg, freule, maar mijnhee?
de baron is er niet."
(Wordt vervolgd).
