BUITENLAND.
WEIÈNSCHAPPEIT"
VilAGENRUBRiEK.
Het Bolsjewisme in Boedapest,
Een vrijgelaten gijzelaar., die voorheen in
het Hongaarsck maatschappelijke leven een
eerste plaats innam, vertelde omtrent de be
handeling, die hem en zijn lotgenooten in
de gevangenschap ten deel viel, aan een me
dewerker der „hl. R. Ct." het volgende.
In den nacht van 22 op 23 April verscho
nen in mijn woning zes soldaten van het
róode leger, elk met ccn geweer, revolver en
twee handgranaten"' bewapend, om huiszoe
king te doen daar zij vermoedden, dat bij mij
tegenrevolutionnairo geschriften waren ver
borgen. Zij vonden echter niet-s, namen mij
in weerwil' daarvan gevangen, en veroorloof
den mij zelfs niet van de.mijnen afscheid t©
nemen. Ook werd mij verboden, andere, war
mere kleeren aan to trekken. Voor mijn huis
stond een lastauto, waarop reeds 12 personen
zaten, evenals ik, zonder overjas, terwijl de
aregen in stroomen neerviel. Daar de auto
zeer hoog was pakten de soldaten mij beet en
.wierpen mij in het voertuig, waarmede wij
»in 3 uur de gevangenis bereikten. Met de
kolf van het geweer werden wij door de sol
daten in een hoek van een donker onder-
aardsch vertrek gedreven, waar ons bevolen
werd te wachten. Wij mochten niet rooken,
en werden aanhoudend uitgescholden, be
dreigd en mishandeld; een glas water werd
en3 geweigerd. Den geheelen voormiddag
moesten wij daar staan; wij mochten niet
op den grond gaan zitten, en mochten niets
je ten. Op het verzoek van een onzer ouzo fa
milies een bericht te mogen zenden, waren
slagen met de kolf- van het geweer het ant
woord. In onze groep bevonden zich 15 leden
,van den rijksdag en 7 leden van het huis der
Magnaten, daaronder de gewezen voorzitter
Szasz, de gewezen minister-president graaf
•Moiitz Esterhazy en de bekende sohrjjvor
Rakosij.
Ons geluk was nog, dat wij de eerste groep
.waren, die was binnengebracht, daar wij van
!ce 1G6 gijzelaars, die in dien nacht gevangen
waren genomen, ook 't eerst naar do g-roote
.gevangenis in Steinbrucli werden getranspor
teerd'. In de volgende nacht n.l. om 11 uur
.werd het eerste transport samengesteld, dat
.uit S3 ptrsonon bestond en door 20 soldaten
werd begeleid. Bij het Westerstation wachtte
ipen tramwagen op ons, waarin wij met onze
bewakers kwamen. Ook daar mochten wij
©iet met elkaar spreken, cn teen de afge
vaardigde Hegedus het hart- had cenige
woorden tegen zijn buurman te zeggen,
werd hij daarvoor alweer met kolfslagen op
onbarmhartige wijze gestraft. Om 12 uur be
reikten wij Steinbrueh, waar wij op de gang
van de gevangenis in het gelid moesten gaaD
$taan, en waar wij tot 4 uur 's morgens moes
ten wachten, zonder dat het ons geoorloofd
was ook maajr één stap naar voren of achte-
jen te deen. Voortdurend werden wij uitge
scholden, twee professoren der universiteit
werden in het gezicht geslagen, en ten slotte
ging ccn der soldaten op den gewezen voor
zitter Yan het huis der magnaten, Szasz, toe.
en riep hem toe: „Kijk mij en mijn kogel
goed aan, gemeene hond! Die kogel heb jo
verdiend. Morgen is je laatste uur gekomen,
ten zal ik hem midden door je hart schieten'".
Om 4 uur 's morgens werden wij einde
lijk in onze cellen gebracht, die in dien
nacht nog de woonplaats waren geweest
van zware misdadigers. Doodmoe a-la ik
was, sliep ik op het vuile bed tooh in, doch
word dra weer door1 een soldaat gewekt,
die mij kwam vragen, welko mijn geloofs
belijdenis is. Toen ik hem antwoordde, dat
ik katholiek ben, zei hij tegen mij, „ver
vloekte hond, op bijstand van een geeste
lijke behoef» je daarom toch niet te reke
nen, wanneer je opgeknoopt wordt."
Om 5 uur werd ik gewekt, en toen ik den
soldaat, die mijn cel betrad, niet groette,
?loeg hij mij met de vuist in 't gezicht.
Daarna gelastte hij hij de ton met extre-
inenten naar buiten to brengen en daar te
reinigen, een werk, dat ik sindsdien dage
lijks moest doen. Twee dagen lang kregeD
wij niets te eteD, dbch werden op een on
gehoorde wijze gefolterd. De gewezen
scoretarïs, generaal Rubinek b.v. werd
door zes -soldaten uit zijn cel gehaald en
hem gelast zijn kraag af te doen, daar hij
zou worden opgehangen. Snikkend verliet
Rubinek zijn oei en werd op de bmnen-
plaatfl gebracht, waar een galg was opge
steld. Na een kwartier werd hem gezegd,
dat de beul niet gekomen wa,s, en werd hij
in zijn cel teruggebracht. Zes van onze
groep werden op de binnenplaats geleid,
tegen een muur geplaatst en hun oogen
verbonden, terwijl eon peleton soldaten
c#p eenige meters afstand stond. Op heb
koenmando „vuur" werd een salvo gege
ven, doch met losse patronen. De gewezen
minister van oorlog Ba-rta ondergang dat
zelfde lot, doch alleen.
Later, toen de Zwitsersche missie van
het roocie kruis van do sovietregeering met
■nadruk verlangde, dat zij een onderzoek
wenschte te doen, werd do behandeling iet
wat beterwij werden niet meer alleen op
gesloten, doch 5 6 in een gtrootere gevan
genis, mochten weer rookoii en kregen ve r
gunning levensmiddelen van huis te betrek
ken, daar onzo voeding ten ©enenmale on
voldoende wr.fi. Tooh was ons lot nog
immer verre van benijdenswaardig. Om ten
donkbeeld te geven van do wijze, waarop
wij bejegend werden, slechts eenige voor
beelden. Op een goeden morgen betreedt
een jong ambtenaar ons lokaal, waarin
zich o.a. do 72-jarige oud-minister-presi-
dent Wekcrle bevond, die al sedert langen
tijd ernstig ziek was. „Waarom sta je niet
op, wanneer-ik binnen keen roept hem de
jonge man toe. Jo bent geen Excellentie
ineer, en ook geen minister-president. Van
daag heet je nog wel Wekerle, maar mor
gen ben jo wellicht slechts nog een num
mer in de boeken der gevangenis. Do luite
nant-kolonel Dormandy werd zoodanig
geslagen, dat hij, uit tal van wonden bloe
dend, in ceu ziekenhuis moest worden op
genomen.
En toen wij ten slotte, na 2 maanden,
fjyerden vrijgelaten, zagen wij, dat wij ook
financieel te gronde waren gericht. Ik ben
een bodelaar geworden, en met inspanning
mijner laatste krachten is het mij ten
fllotto gelukb bet vervloekte communis
tische land te verlaten. Toon ik op de
grens van mijn vaderland kwam, had ik
geen schoenen meer aan mijn voeten. Barre
voets heb ik op mijn 65e jaar uit mijn vader
land moeten vluchten, na een leven vol
arbeid. Door'bedelen moet ik thans in mijn
onderhoud voorzien.
Hullebroeck on zijn vrouw toAntwerpen.
„Ons Vaderland", „Hot Laatste Nieuwe"
en „De Standaard" bevatten geestdriftige
verslagen over een avond te Antwerpen,
wel'ko Emiel Hullebroeok daar gegeven
heeft.
Er was tegen deze vergadering gewerkt
en men had gedreigd, den zanger op steen
on mes te onthalen. Derhalve hadden de
Vlaamsche volksver tegenwoorcügerg het
nooclig geacht', zooveel mogelijk ter plaatse
te zijn.
Er waren ruim 3000 mensahen in de zaai
en toen di'. Van de Perre do tegenstanders
uiitnoodigde op het podium te komen en
hun gevoelen to zeggen in vrij België zal
het vrije woord gelden kikte er niet één.
Het is een wonderlijk geestdriftige avond
geweest en uit de verrukte kritieken over
Hullebroeok merkt men, dait men eigenlijk
pas nu dien kunstenaar en vaderlander
goed ontdekt!
In clo pauze heeft Erans van Cauwelaert
mevr. Huil ebroeek om haar motorswerk ge
huldigd. Door haar werk, zeide hij o.a.,
heeft mevr. Hullebroeok duizenden en dui
zenden Vlaamsche soldaten troost en hulp
geboden, zonder .eenigen offLoieelen steun,
zonder eenige aanmoediging, zonder eeni
gen anderen prikkel dan de onuitputte
lijke goedheidvan. haaf hart en de mede
werking van één paar Vlaamsche vrienden.
Meer dan 90Ö0 Nederlandsche en enkele
Vlaamsche vrouwen wist mevrouw Hulle
broeok te bewegen tot het meterschap, en
onder haar leiding werd het een bestendig
propagandawerk en won het sympathieën
voor ons volk.
Gelijk allo Vlaamsche werking, werd
ook deze als staatsgevaarlijk uitgekreten.
In een officieel verslag staat geschreven,
dat mevr. Hullebroeok een gevaarlijke
propagandiste was in handen van volks
vertegenwoordiger Yan Cauwelaert
Gevaarlijk was het, ja, zeer gevaarlijk
tegen het voortkanicer end franskiljonisme,
dat de Vlaaansohe ziel in onze jongen9
doorden wilde. Het hield heb VlaaniEche
vuur aan, de liefde voor Vlaanderen,
de gehechtheid aan zedelijke schoonheid,
en 't werk der Vlaamsche oorlogsmeters
danken wij het, dat onze soldaten die be
houden uit het slijk en bloedmoeras van
den Yzer gekomen zijn, geknakt en ver
minkt soms, nu allen voor ons staan als
idealisten. (Tcej.)
Nooit zal bevroed worden, verklaart
Van Cauwelaert, wat onze jongens
aan het werk van mevrouw Hullebroeck
verschuldigd zijn, en ik denk hier vooral
aan hen wier laatste stonden het verzoet
heeft, toen zij moesten vallen aan de poor-
ton van den vrijgevochten Vlaamschon
grond. Hun; aandenken verleent' aan het
werk een bijzondere piëteit.
Bekleedt het geen eereplaats in de offi
cieel© oorkonden, werd zijn bestaan met
leede oogen aangezien, beproefde men
tob tweemaal toe de corresepondenties te
schorsen, moest ik het gaan verdedigen
tot vóór den trocm des Konings bij wien
men het als verkapte spionnage wilde
doen doorgaan, uw naam, mevrouw Hulle
broeok, die van uw werk staan geschre
ven in de bloedige maar glorieus© blad
zijden van dezen strijd. (De zaal brengt
mevrouw Hullebroeok een ovatie.)
Daarop hebben vijf soldaten van den
Yzer, de borat met eereteekenen beladen,
mevr. Hullebroeck bloemen aangebeden.
Een trad naar voren en zeide
Ik wou, mevrouw, u uitdrukken wat heb
harb van onze Vlaamsche YzersoLdaten
voor u gevoelt, een dank dien wij in woor
den niet weten uit te brengen. Wij, die
voor enkele dagen neg uitgekreten wer
den als landverraders, wij staan hier, de
koppen omhoog, de welverdiende eere-
teekens op de borst. Gij hebt ons opge
beurd, onzen moed gestaald, in naam van
al onze Vlaamsche soldaten, dank.
Te midden eener algemeene ontroering,
wij zagen zep waapj granen wegpinken; om
helst mevrojuw Hullebroeck den soldaat.
Toen Hiillehroeck weer. Na den zang,
die alle harten stormenderhand veroverde,
sprak hij o.a.
Spreekt de Vlaming onverwaardIk wil,
dan heeft hij een hoogesohooï, dan heeft
hij een Vlaamsch bestuur, dan ie hij mees
ter in zijn. land.
Het verslag in de „Standaard" eindigt
akfus:
Er gaat een rilling dooi* de duizenden
in den Burgerkring, een vervoering, een
begeestering zooals wij die nooit bijwoon
den, een ovatie breekt los welko na lange
minuten eerst tot bedaren te brongen is,
wanneer Vlaand erena bezielende zanger
„Do Vlaamsche Leeuw" aanheft, welke
rechtstaande door alle aanwezigen mee
gezongen wordt.
Hongersnood lil Sovjet-It upland.
In de „Yorwürts" geeft A. Grigorjanz
eea vreeselijk. beeld van den hongersnood
in Sovjet-Rusland. Geen honger, ondervoe
ding en.nood heerscht er zooals in de staten
■van Midden-Europa en met iname Duitschland
en Duitsch-Oostenrijk. Tusschen de toestan
den in die landen en dien in Sovjet-Rusland
is geen vergelijking mogelijk. Letterlijke
honger is er, die de menschen van hun
laatste krachten berooft, ze tot schimmap
maakt en honderdduizenden, ja millioeneïï,
langzaam maar onafwendbaar den dood in
de armen voert.
Ei is in Sovjet-Ruslrnd een toe-stand ont
staan, die over alle politieke tegenstellingen
en onoverbrugbare vijandschap heen, b$
ieder, die nog een sprankje menschel ijk me
degevoel heeft, den elementair»:n wensch om
te helpen en in te grijpen, levendig maakt.
Door dit gevoel gedreven, heeft Fridtjof
Nansen het voorstel gedaan, Sovjet-Rusland
van levensmiddelen te voorzien, en het is
gruwelijk, zegt de schrijver, dat juist de Rus
sische, in het buitenland vertoevende contra-
revolutionnaire bourgeoisie, door politieke
motieven geleid, het eerst tegen dit plan
heeft geprotesteerd en aldus medehielp om
het ten val te braigen. De heel© actie zou
volgens het voorstel Naosen niet door. de
bolsjewistische rogeering, maar door een
internationale organisatie met het Roode
Kiuis aan het lioofd, worden uitgevoerd.
Het is zeer te betreuren, zegt Grigorjanz^
dat de haat tegen het bolsjewistische regi
me, voor hetwelk ook de schrijver geen
woord van rechtvaardiging kan vinden, ook
de eDtente-regeeringen en vooral Amerika er
van weerhoudt, aan de voorstellen van Nan-
sen gevolg te geven. Hongerlijdende, van
allen wil beroofde, physiek volkomen ineen
gestorte menschen kan ieder regime van
geweld gemakkelijker in bedwang houden
dan een bevolking, die, hoewel dan schamel
gevoed, haar polioieken wil ©enigermate kan
concentreeren. Het zou dus van het standpunt
der anti-bolsjewistische belangen verstandi
ger sign, de bevolking van Sovjet-Rusland
van dit ontzettende lot te redden, dan haar
er aan over te laten.
"Wat daar gebeurt, staat buiten ieder par-
tijverschil, buiten iedere vijandschap. Er
moet een beroep worden gedaan op de men-
achelijklieid, om millioenen uit de klauwen
des doods te redden. Het is al ver gekomen
als in de eenzaam geworden straten- der ste
den (Petersburg is van bijna 3 millioen in
woners tot ongeveer 4 h 500.000 terug-geloo-
pen, hetzelfde geldt voor Moskou cn andere
steden) menschen zich van zwakte nauwe
lijks bewegen kunnen, langs de muren der
huizen in do schaduw rondsluipen, om voor
bijgangers met nauwelijks hoorbare stem om
„kts te eten" smeeken. En als deze schimmen
op den openbaren weg neervallen en in stuip
trekkingen van hun hon.gcrkwellingen en
hun lijden verlost wordeh, wekt het geen
bijzondere aan dit; niemand blijft staan om
te helpen. Dat dooöen wekenlang niet be
graven worden is een bekend verschijnsel.
D© hongertyphus woedt, zonder dat men in
staat is, de verspreiding tegen te gaan. De
ziekenhuizen zijn meer dan overvol en de zie
ken kunraen op ver-re na niet meer geïsoleerd
worden. Het geneeskundige personeel is on
voldoende, er zijn geen geneeshceren en ver
plegers of verpleegsters, geen geneesmidde
len en geneeskundige instrumenten en mate
rialen. Bij honderden sterven dagelijks de
zieken.
Ook de niet-sledeljjko bevolking van uit
gestrekte gebieden, welke Teeds in vredestijd
tot de „aanhanggebieden'' behoorden, zooala
het geheel© noorden van Rusland4, is in den
waren zin dos woords aan den hongersnood
piijagegeven.
De delegatie van d© Russische sociaal-de
mocratische partij bij het internationale so-
cialistencongres heeft zich dientengevolge in
een aan do permanente commissie der Inter
national© gerichten oproep tot de arbeiders
ki ass© van alle landen gericht en verzocht
om het op touw zetten cener hulp verleen in g
der arbeiders ten gunste der hongerlijdende
Russische bevolking. In den oproep wordt
gezegd: Wij weten zeer goed, dat de moge
lijkheid tot het verschaffen van de noodigo
levensmiddelen tot het lenigen van den hon
gersnood in het bolsjewistische Rusland niet
onmiddellijk bij onze westelijke kameraden,
dbch bij de tegenwoordige heerschers dei-
wereld, de geallieerde regeeringen, ligt. Van
den goeden wil en de energie van het inter
nationale proletariaat hangt het echter af
ae machthebbers der wereld tot zulk een
bulpactie voor het hongerlijdende Rusland te
bewogen-
Voorts zegt de oproep, dat de reddings
middelen der Entente zijn teruggebracht tot
een miliaire interventie tot steun en verster
king van onze reactionaire machten tegen
co geheel© democratie. Als eenig doeltref
fende maatregel wordt aanbevolen, dat de
controle over de verdeeling def levensmidde
len in handen van de door het Berner con
gres ingestelde commissie van onderzoek zal
worden geconcentreerd,terwijl deze com
missie in onmiddellijke en permanente be
trekkingen met alle socialisten en vrije or
ganisaties der arbeiders en boeren moet
treden.
Trouwen en scheiden a la minute
Onder de veie gebruiken, die de sovjet-
regeering: als totaal pvenbodig1, niet be
kwamen spoed heeft afgeschaft, bohooreh
ook de vele formaliteiten die gewoonlijk met i
dé 'voltrekking van een,i huwelijk of, giet'd?
doorvoering van een echtscheiding gepaurp
gingen, zegt de "Weensche correspondent van
ee „Tel."
Uitgaande van het standpunt dat ieder
individu zooveel mogelijk moet worden vrij
gelaten in zijn doen én laten, heeft men
tlijkbaar gemeend, dat de tot nu toe be
staande echtelijke banden wel wat sterk wa
ren aangesnoerd en dat er noodzakelijk eens
een gelegenheid' moest worden geschapen,
die de slaven der (vroegere maatschappij in
staat stellen, zich van meergenoemde banden
op-kapitalistischen-grondislag mot oen 1 mo
dernen spoed te ontdoen.
Men heeft daarom bepaald, dat in het
vervolg huwelijken en echtscheidingen kun
nen plaats hebben na eenvoudige aanvrage
tier beid© partijs, die slechts voor den be
trokken ambtenaar behoeven te verschijnen
cn eenstemmig haar verlangen kenbaar te
maken, in of uit het huwelijk te tredeD.
Slechts enkele stukken, als geboorte-acten,
enz., behoeven te' worden overgelegd; het
jeugdige echtpaar legt de verklaring af, niet
met een ander getrouwd te 'zijn, de ambte
naar schrijft een korte aantoekening in het
huwelijksregister en de plechtigheid is afge-
loopën.
Met ©cht schei din gen hij gemeen overleg
schijnt het al even eenvoudig te gaan; ge-
co mplieeerdor wordt het echter, wanneer
een der beide partijen liever op die ouder-
we sche wijze bij elkaar wil blijven. Iar dit
geval moet de zaak eerst nader door een
scheidsgerecht worden onderzocht.
In de practijk doet zich nu het verschijn
sel voor dat deze vereenvoudigde wijze van
trouwen dén ti'ouwlust bij het puibliek in
hoog© mate schijnt te hebben opgewekt, en
dat het aantal huwelijken zeer is toegeno
men. Zóó erg zelfs, dat de jonge paartjes
voor het bureau van den burgerlijken stand
een file vormen en 7<o©t- ^keuvel het
oogenblik afwachten waarop zij aan de beurt
zullen zijn.
Natuurlijk doen zich allerlei malle geval
len voor, vooral, nu de toestemming van de
ouders niet meer bij het geding te pas komt.,
Het lieve meisje, dat met een knappen joi-
gen scharrelde. waaraan papa zoo vreeselijk
het land had, sluipt nu des morgens tegen
tienen het huis uit; ontmoet haar dierbaar
ste op het boekje van de straat, wandelt met
hem en haar geboorte-a ei© naar het stadr
huis en komt eon paar uur later van geluk
stralend bij papa terug met do mededeeling,
dat ze daar juist getrouwd is. En wanneer
papa in dit geval een handig zakenman is,
redeneert hij vaderlijk met zijn nieuwen
schoonzoon, overtuigt hem van de groote
voordeelen van het jonggezellenleven, be
looft zijn dochter een nieuwe japon wanneer
er weer japonnen te koop zijn en. een reis
naar Scheveningen zoodra er geen grenscon
trole moer isalles natuurlijk, wanneer
de jongelui er in toestemmen, bij gemeen
overleg weer to schdden. Wanneer hij daaT-
bij genoeg overredingskracht aan den dag
legt, kunnen de jongelui reeds den volgen
den dag naar een ander bureau gaan, waar
zij zich tot nu toe nog niet in de,file behoe
ven te stellen en wordt hun huwelijk h la
minute ontbonden, zooals het la minute
is gesloten.
Het behoeft natuurlijk geen nader, betoog,
dat deze vereenvoudigd^, trouwerij, die ju
theorie heel veel goeds schijnt te hbbcu, in
de practijk aanleiding geeft tot allerlei wan
verhoudingen, waarvan de gevolgen eerst zul
len zijn te overzien wanneer op den duur eon
andere regeering in Hongarije aan het be
wind' komt, en al deze sovjet-huwelijken te
gelijk met het andero sovjet-schoons voor
nietig zullen worden verklaard. Want dat er
bij' deze spoedhuweïijken een massa zijn, die
gèslotèn worden in de overtuiging', dat ze
even spoedig weer kunnen woTdtn ontbon
den, laat zich begrijpen.
Men heeft indertijd het gerucht verbreid,
dat in Rusland de vrouwen gecommuniseerd
waren; men heeft hetzelfde praatje voor
eenigen tijd hier in Weenen over Hongarije
verkondigd', maar al spoedig is het verdwe
nen. Maar de practijk van het huwelijk in
het communistische Hongarije heeft op mij
den indruk gemaakt, dat zij een soort over
gang vormt tot het algemeene vrije huwe
lijk, zooals dat zal moeten bestaan in deü
communist. Lsehen' heilstaat der toekomst,
Zoolang het Hongaarsche volk eehter nog
niet op het niveau staat, dat voor de bur
gers van dezen heilstaat als norm zal moe
ten gelden, is de huidige huwelijksvorm in
derdaad een verkapt soort communiseeriig
der Hongaarscho vrouw en tevens ©en ver
kapt soort prostitutie, waartegen de sovjet
juist op andere wijze zoo heftig te keer gaat,
Aber dem Reinen ist alles rein!
Italië besmettingshaard.
De voorspelling, dat Europa in het zog
der gruwelijke oorlogssohuit ziekten zoude
vinden en plagen zonder tal, komt maar al
le zeker uit. Niet slechts in het naaste Oos
ten, in Rusland, in Duitschland zelfs, is dit
bet geval, maar vrijwel overal, zij het in
minder intense mate dan in eerstgenoemde
streken.
Ook Italië krijgt thans rijkelijk zijni beurt
van naweeën. Naar* te lezen staat in het
jongste nummer der ..Pcrscvoranza" nemen
in verschillende deelen des lands do mala
riakoortsen op ontstellende wijze toe, schrijft
ccn correspondent van het „Hbld." Het erg4-
ete is, dat men hier niet heeft to doen met
een gewon© malaria-epidemie of endemie,
doch met een hijzonder lievig© soort dezey
ziekte, -die vrijwel ongevoelig blijft voor ki
nine cn andere geneesmiddelen en nog lan
gen tijd na de schijnbare genezing telkens en
telkens zich weder doet gevoelen.
Vóór den oorlog was de in Italië inhoem-
&che malaria bijna uitgeroeid ten gevolg©
der zeer ingrijipende en rationeele bestrij-
ciingsmi-ddeleii, welke mem naar Anieri-
kaansch voorbeeld had toegepast. Gedurende
den oorlog nam men het echter mét deze
toepassing ©enigszins licht, en bovendien
werd uit het zeer ongezonde gevechtsgebied
heel wat malaria pvergehracht naaT alle
steden en dorpen waarheen verlofgangers
trokken. De gevolgen zijn helaas niet uitge
bleven, zoodat Italië voorloop)g als oen ern
stige besmettingshaard gelden moet,
Hoe 8omn&ge musici componeerden.
Het is algemeen bekend, dat sommige
geniéën slechts onder den drang van bij
komende omstandigheden kunnen werken.
Zoo schiep Schiller het beste onder den in
vloed van den reuk van rottend© appelen.
Ook musici schijnen op dit gebied eigen
aardige gewoonten te hebben. Zoo was
Auer, de bekende componist, een groot
paardenliefhebber en zijn besté inspiraties
vond hij, gezeten op den rug vam een vol
bloed, door het Bois de Boulogne galop-
peererud. Adaim, de schepper van don
„Pcetiljcrn van Longjumeau", hield zeer
vcd. vam.katten. Als hij gegeten had, ging
hij op een sofa liggen en wiikkeldo" zich tot
.aan den nous in dekens. Eon kat ging op
izijn hoofd zitten, een tweede exemplaar
ivlijd'o zich op zijn heen en. En zco ontston
den zijn schoonite melodieën. Berlioz daar
entegen liet zich door gedichten inspirco-
ren. Zijn vrouw, do beroemde Engels oho
tragédienne Smiths©n, declameerde voor
hem de mooiste gedeelten uit Shakespeare.
Dan eerst gelukte zijn arbeid. Donizetti
dwaalde dikwijls uren door do straten,
stond soms plotseling stil voor een winkel
en keek dan met gespannen aandacht naar
binnen. Zoo stond hij drie maanden lang
avond aan awond voor een groote mode
zaak in de Passage Saumon. De vroolijko
winkeljuffers zage-n in hem een schroom-
valligen aanbidder en vroegen hem einde
lijk: „Wat doet u toch toch?"„Ik zoek",
was het antwoord. „Wie wilt u dan?" „Do
finalo uit de derde acte van den Hertog
van Alba", zei de componist onmiddellijk.
Halévy had een eenvoudig middel. Hij
zette een pan water op het vuur en liet
dat maar koken. Het borrelen, zin gen en
pruttelen van het water bracht hem op
de moedste melodieën.
POLITIE. «i
<i
GEVONDEN VOORWERPEN;
Gouden dameszegelring met zwu: te
steen; zilveren halskettinkje; R. K. me
daille gouden manchetknoop (Zeeuwsoh)
portomonnaie met inhoud; giroon flu woe
len beursjo; een zwart koralen- en een
bloedkoralen halsketting met- gouden slot;
sleutelskiriderbril mot hakeneen bruin
en een wit zijden kindermutöje; R.K. kerk
boek; bankbiljet van f 10 (gevonden in hot
postkantoor)witte zak met zakdoek en
ledigo portemonnaiering mot sleut els
taschje met pakje watten enz. gemerkt©
gladde gouden ringzwart elastieken
kouseband paarlemoeren rozenkrans3
sleutels aan een touwtje; kcoralen reticule
mot sohaar enz.een koperen ring en een
dito bus van een auto of rijtuig; dames
horloge zonder achterkast en glas; gouden
broche; kapspeld; vulpenhouder merk
„Waterman"; jongenspet; zwarte dames-
handschoen dambordschaakstukken
grijsgeëmaiileerde panhondenlangwer
pig pak met adres Starkenburg Leiden
buitenlandsch paspoort van F. Eerwerdti.
Gevonden in de electrische tram:
Stuk van een gouden zegelring; zilver op
oorknopje met steentje; nikkelen tabaks
doos; groen zakje mot zakdoek; boek van
H. Th. Greidanushandschoenen een
hecren- en een damesparapluie.
Terug te bekomen en inlichtingen te ver
krijgen eiken werkdag, behalve Donderdags
en Vrijdags van één tot drie uur, n.M. ien
politiebureole alhier.
CORRESPONDENTIE. Een belang
hebbende zal ons eens eventjes komen, ver
tellen, hoe lang de „N. Gr. Crt." en de
„Prow. Gr. Gt." 'bectaat,' doch geeft blijk
daarvan absoluut niet op de hoogte te zijn.
De „N. Gr. Ot." was van dezelfde Mij. als
de „Prov. Gr. Ct."«.l. do N. V. Van Hey-
ningen Bosch en Oo„ en was een ochtend
blad, maar niet in dien geest, dat er sprake
was van één orgaan met een ochtend- en
avondeditie. Do ,,N. Gr. Ct." heeft 180
jaatr bestaan, de „Prov. Gr. Ot." is pas
aan do 132ste joargamg bezig.
Bestuur Nod. Centr. Bond Ghr. Arb.
in de Bed'r. v. Vocdings- en Genot-midde
len. Üw verzoek kunnen wij niet inwil
ligen. Die mededealing behoort in de
advertentie-rubriek thuis.
Mej. Van G. Wij hehhen reods lang
gebroken met de vroegere gewoonte, om
bij geslaagden den naam af do nomen te
noemen van hen of van de instelling, van
wie af waar zij hun opleiding ontvingen.
G. v. d. B., te Berkcl. Wij ziju hezig,
maatregelen te nemen om in hoofdzaak aan
Uw verlangen te voldoen. Wij hopen, ,dat U
zich over het resultaat daarvan na eenigen
tijd: zult kunnen verblijden.
Abonné F., te L. De dienstbode; in uw
geval bedoeld, moet met zes weken opgezegd
worden; anders vervalt mevrouw in schade
vergoeding. Recht op voorjaai'Sgeld heeft zij
nu niet meer.
Mevrouw P., toL.r= Voor dagmeisjes gel
den d© bepalingen omtrent nieuw- en vjo:-
jaarsfooien niet.. Voor dezo meisjes zijn het
dus gewon© giften.
S. B., te L. Het kostgeld van een dagr
meisje wordt bepaald door den kost, dien het
meisje geniet. Geniet zij den vollen kost, dap
moet ook het volle kostgeld betaald w.j-nie^'.
Naar wij meeneD, is dit tegenwoordig 75 cfs,
per. dag,
Abonné, te L. De voogd is verplicht, da
delijk na overlijden van den toezienden voo^i
te zorgen, dat er een andere komt. Hij moet
daartoe een verzoek doen aan den kanton
rechter, Informeer u rntar eens aan d© grif
fie.
Mej. S., te L. Vrouwen behoeven geen
v.oogdij op zich te nemen, behalve de moe-,
der ©ver haar eigen kinderen.
T. B., te L iDe dienstbode is bevoegd,
tégen 1 Augustus den dienst op t© zeggen.
J. G., te. N. Elke dienstbode, ge zon 1 of
ziek, kan natuurlijk met de gebruikelijke op
zegging ontslagen worden. In uw geval moet
mevrouw neg doorbetalen, zoolang zij d©
dienstbode niet ontslagen heeft.
C. 0., te L. Nu een der kinderen zijn
erfdeel opeischt, zal er, een boedelscheiding
moeten plaats hebben en zal de nalatenschap
van uw vader verdeeld worden. Uw broeder
krijgt dan zijn aandeel. De andere kinderen
zijn vrij om hun moeder in het bezit yan
hun aandeel te laten. Dit wordt dan na over
lijden der moedor verrekend,
A. V. D., te A. Do ring behoort i\an u
leruggegeven te worden.
J. R., te li Leiden, Alphen, Woerden,
Utrecht Boesterberg. Amersfoort, Hoeve
laken Voorthoizen, Nieuw Milligen, Apel
doorn. 116.9 Of.
C. T„ te K. Zie vorig antwoord. Lei
den, Nieuw Milligen, IJddelernteer. 106.6
Kilometer.
F, El, te L Leiden, Hoognijadé, Ze
venhoven, Wilnis, Nieuw er s? wis, Oud-Loo&-
drecht, 's-Graveland, Hilversum:. 57.9. X.M".
P. W. W-, te V. Indieu gij 'bedoelt
den bijzenderen steun, dien ontvangt gij by
het vertrek met onbepaald (klein) verlof
na 31 Juli a. s.
R„ te K.-a.-Z. Ja, de derde oioet; Lh-ms
dienen.
J. H„ te L. Zoolang gij nog geen op,-
roeping ontvangen hebt, kunt gij gaan waar
heen gij wilt, ais gij maar zorg draagt, dat
gij tg zrjner tijd aan de oproeping, org;
te worden ingelijfd, voldoet. Het is duk
niet voldoende, u tot "den consul le wen
den.
Mej. ,W„ te U c-Omtront heb vertrek vajx
de lichting 1919 'met onbepaald- verlof is
nog piets bekend.
