No. 18183.
LEiDSCH DAGBLAD, Donderdag 12 Juni.
Tweede Blad Anno 1919.
TWEEDE KAMER.
RECHTZAKEN
KUNST EN LETTEREN,
SPORT.
JE MOET ER VOOR VECHTEN.
Dankbetuigingen uit ZeeuwscIi-YIttanderen
cn Limburg. Na het bekend worden van
lee verklaring van den Minister van Buiten
landsche Zaken in de vergadering van do
Eerste Kauier van 6 Juni j.l. met betrekking
.tof den stand der betrekkingen in de confe
rentie 'van Ministers van Buitenlandsche Za
ken betreffende liet vraagstuk der herzien h g
ivan de verdragen van 1839 en nopens de door
{België geformuleerde wcnschen ontving H.
]d. de Koningin een telegram van het alge
meen comité tegen annexatie in Zeeuwscli-
[Vlaanderen (voorzitter ds. J. N. Pattist, te
'Aardenburg, secretaris mr. P. J. v. Bot lel,
[te Oostburg) van den volgenden inhoud:
„Nu de territoriale cischen van België van
ice baan zijn cn Zeeuwsch-VIaanderen dua
verzekerd is Ncderlandsch te blijven, brengen
wij namens geheel Zeeuwsch-VIaanderen
jUwo Majesteit onzen diepgeveelden ink
voor de krachtige leiding in deze moeilijke
tijden en de beloonde liefde voor onze Iand-
-Slicek. Dit laatste jaar heeft zoo mogelijk
'de banden tussehen Nederland, Oranje en
Zeouwsch-Vlaanderen nog vaster gemaakt."
IT. M. atwoordde telegrafisch als volgt:
j.Yitn ganschcr harte deel ik uw vreugde
ïn den voor Zeeuwsch-VIaanderen en ons ge-
hoele vaderland gelukkigen afloop der voor-
üoOpige besprekingen te Parijs. Ik dank uw
'comité cn de geheelc bevolking van
■Zeeuwsch-VIaanderen voor den krachtige i
steun, de Regcering verleend tot het behoud
onzer nationale eenheid.
Mogen de liccht;,te landen, welke uw
landstreek met Nederlaud en mijn huis ver
binden, tot in de> lengte van dagen uwer be
volking heil, zegen en voorspoed brengen.
(w. g.) Wilhclmina."
'H. M. ontving een dergelijk tekgram vau
hulde van het Comité Limburg bq Neder
land luidende als volgt:
„Na de angstige dagen van spanning, ver
oorzaakt door de beraadslagingen te Parijs
door de groote Mogendheden betreffende de
Idoor België gestolde cischen. waardoor do
territoriale souvereiniteit van Nederland over
Limburg cn Zeeuwsch-VIaanderen in gevaar
werden gebracht, werd in geheel Nederland
en vooral in de betrokken provinciën met
uitbundige vreugde de door IJwer Majesteit?
Minister van Buitenlandsche Zaken in de
Staten-Generaal afgelegde verklaring verno
men, waaruit blijkt, dat die groote Mogend
heden die eischon voorgoed hébben ter zijde
gesteld. Het provinciaal comité Limburg bij
Nederland voelt zich gedrongen Uwer Ma
jesteit hulde en dank te brengen voor de
wijze, waarop Uwer Majesteits regeering 1.9
Parijs de Nederlandsche belangen en de on
deelbaarheid van het Koninkrijk heeft voor
gestaan en verdedigd. Daarin volgende het
verheven voorbeeld van Uwo Majesteit, die
'door haar herhaalde komst in de bedreigde
■gewesten en door haar bezieloi^de woorden
in de vele toespraken-tot de bevolking aao
'deze in die 'benard^ oogenblikken moed heeft
ingesproken. Meer dan ooit gevoelt do Lim-
burgsche bevolking hoe hecht de band is, dio
haar aan Uwe Majesteit, het Huis van
Oranje en het gemeenschappelijk Vaderland
bindt.
Moge onder Gods onmisbaren zegen die
band nooit verbroken worden.
Namens het Comité Limburg bij Nederland
Ruys de Beerenbrouek.
Janssen.
Testa."
Hierop is door H. M. geantwoord:
^ïk betuig het „Provinciaal Comité Lim
burg bij Nederland'' mijn dank voor uw tele
gram en geef u de verzekering, dat ik van
heeler harte uw gevoelens van voldoening en
blijdschap deel omtrent den gelukkigen af
loop der te Parijs gevoerde besprekingen ten
opzichte van Nederlands territoriale souve
reiniteit over Limburg en Zeeuw9ch-Vlaan
deren.
Het is niet in geringe mate te danken aan
aen krachtïgen steun van uw Comité en van
de gcheele bevolking van Limburg, dat de
'Regeering er in geslaagd is het grondgebied
,van den Staat ongeschonden te bewaren.
Mogen de gevoelens van eenheid en saam-
hoorigheid-, welke in bange tijden nog-wer-
öen verstrekt, tot in de lengte van dagen
'hun gehechtheid behouden cn moge Limburg
dn ruime mate doelen in een gelukkige toe
komst van ons vaderland.
(w. g Wilhelm!na."
Nederland en België. In k Belgische
Kamer heeft de Belgische Minister van Bui
ten!. Zaken, Hymans, thans ook een uiteen
zetting van den toestand in zake de herzie
ning der verdragen van 1839 gegeven.
Het verloop der elkaar opeenvolgends ge
beurtenissen schetste hg precies zooals onze
minister Van Karnebeek dat reeds ke-sffc ge
daan, dus daarop hoeven wy niet terug te
komen. Ten aanzien van België's standpunt
zeide de minister o.m.:
Da Schelde is in werkelijkheid een Bel
gische rivier, daar zij slechts de Belgische
belangen dient en de voorspoed van Ant
werpen en het land er V3n afhangt. Er
moet aan gedacht worden, dat België in
de toekomst deze rivier moet kur.non admi-
nislreeren en inrichten en er all? werken
in moet kunnen verrichten in het belaag
van zijn welvaart. België eischt de vrjje be
schikking over de rivier zoowel in tijd van
oorlog als in tyd van vrede en de toeken
ning en uitoefening van souvereiniteit over
de Schelde, de zijrivieren en het kanaal van
Ter neuzen.
Antwerpen is ook afhankelijk van zijn
verbindingen met het achterland van den
Rijn en het Maasbekken, welke verbindin
gen een hinderpaal vinden in Liraburg, dat
door de verdragen van 1839 van België
werd afgescheiden.
De economische stelling van België be
staat hierin, dat België in het Westen en
het Oosten moet bevrrjd worden van de be
palingen, waaraan het verdrag van 1839
het ten opzichte van Nederland afhanke
lijk heeft gemaakt.
Wat de grens met Nederlandsch Limburg
betreft, een Duitsch leger, dat door Ned?r-
landsch Limburg zou. trekken, zou het
Belgische leger van zijn basis afsneden. Do
doortocht van het Duitsche leger ua den
wapenstilstand vormt een gevaarlijk prece
dent, waartegen moet worden gewaakt
Na de verklaringen van deu Minister zeide
de socialist Destrée, dat dit niet het oogen-
blik was om over de gedane mededelingen
te debatteeren, doch tal van onderwerpen
moeten de aandacht der Kamer trekken. Wij
I hebben het recht en den plicht een onder
zoekin te stellen naar den wil der bevolking.
Minister Hymans vroeg formeel aan de
Kamer het debat niet te openen; in de Ne-
derlandsche Kamer was geen ctobat; het
I zou onze belangen praejudicieeron, wanner
1 ir.eii hier ging debatteeren. De~minist?r ver-
klaarde zich ter beschikking te stellen van
I da commissies voor de buitenlandsche zaken
i uit Kamer en Senaat.
De Katholiek Hélleputte zeide, dat als
Nederland de volledige toepassing der v?r-
I dragen van 1839 vraagt, het niet uit het
i oog moet verliezen, dat het deze vaak g?-
schonden heeft.
Woeste was het met Hymans eens.
Destrée zeide, dat men geen g?h?ime
diplomatie moet voeren nu men spreekt
van de vrijheid der volkeren. De pers
spreekt en wij moeten zwijgen. Wij willeu
het 'systeem van Londen en Parijs niet.
Minister Hymans zeide, dat het hem toch
onmogelijk was meer te zeggen. Het «Dbat
werd hierop gesloten.
Bloem. Het zal der Regeering mogelijk
zijn tegen half Juli de samenstelling van
het meel en do bloem belangrijk te verbe
teren, hetgeen uit den aard der zaak aan
de kwaliteit van het brood ten goede zal
komen, in vei&and met het feit, dat dan
de voorraden inlandsche tarwe zullen zijn
geiuimd. De inlandsche tarwe, toch, welke de
Regeering noodgedwongen in deze laatste
piaanden moest gebruiken, gaat bij warm
weder in kwaliteit achteruit en heeft dus
op de tegenwoordige samenstelling van meel
en bloem een ongunstigen invloed, waar
uit de klachten, die thaas hier en daar. wor
den vernomen, worden verklaard.
Zitting van gisteren.
Buitengewoon krediet.
Aan de orde is liet:
Wetsontwerp nadere wijziging van het
Vlllste hoofdstuk der Staatsbegroot'ng voor
1918 (Buitengewoon krediet, enz.).
Bij de algemeens beraadslaging ia tevens
aan de orde de conclusie van het Verslag
der Commissie omtrent de inlichtingen op
het adres van den Bond van Nsd. Dienst
plichtigen, te Amsterdam, betreffende ver
goeding aan gedemobiliseerde dienstplich
tigen, en het instellen van commissies ran
voorlichting in iedere provincie.
Be VOORZITTER stelt voor den spreek
tijd te bepalen op hoogstens ëen halfuur.
Conform besloten.
De algemeens beschouwingen worden ge
opend.
De heer K. TER LAAN (S. D. A. P.) zegt,
dat b(j dit ontwerp zeer vele onderwerpen
aau de orde zijn. Hrj juicht het toe, dat
de Minister .den diensttijd als proef op res
maanden wil stellen. Hij hoopt, dat dit voor
alle wapens zal gelden.
Vervolgens behandelt hij de wijze, waarop
de demobilisatie plaats heeft gehad. Vlug
g'ng en gaat het niet. Waarom worden nog
velen niet naar huis gestuurd? Waarom1 wor
den de Landstormwetten niet ingetrokken?
Hoe is het met den broederdienst?
De toelagen b(j demobilisatie znrjn alle tj
laag, hetgeen spr. met voorbeelden illus
treert. De antwoorden op allerlei verzoe
ken Mijven uit. Tegen die slechte behande
ling komt spr. op.
Spr. vraagt hoe het nu staat met de
schadevergoeding voor de slachtoffers t>?
de branden in den Harskamp en in dé
Oranjekazerne. Ook vraagt hij hoe het nu
is mot de positie van de militaire kommie
zen en de vergoeding eventueel voor hun
weduwen en weezen. Hij dringt er op aan,
dat de Minister oen legerorder zal uitvaar
digen, waarin hun gansche positie geregeld
zal worden, opdat de menschen weten waar
aan zij- z'ch te houden hebben.
Ten slotte klaagt hrj nog eens over de
gebrekkige inrichting van den geneeskun
digen dienst.
De heer DUYMAER VAN TWIST (A.-R.J
wil ook graag volledige demobilisatie, maar
hf getuigt, dat dit nog niet mogelijk is,
omdat de lichting 1919 nog slechts voor
een derde deel opgeroepen is. Spr. zal aen
Minister niet verwjjten, dat hij te' schriel is.
In veel is hrj het een3 met den heer Ter
Laan. De steunverleening acht hij in vele
opzichten goed. Hij raadt den heer Ter
Laan zijn kjachten niet ,,op te zouten" tot
een débat als dit, maar ze ter kennis van
den Minister te brengen.
De heer KRUYT (Comm. Partij) spreekt
nog eens voor algeheele liquidatie van Aet
leger.
De Minister van Oorlog, de heer ALTING
VON GEUSAU, zegt, dat het niet mogelijk i
is alle manschappen naar huis te zenden
in verband met de grensbewaking. Spr. laat
geen man meer in dienst dan noodig is.
Voor de bewaking van Rijkseigendominen
is veel militaire hulp noodig. De demobili
satie-parken vergen veel werk. De Minister
kan niet meer mensehen missen. Zooira
do overige gedeelten van 1919 geoefend
zijn, zullen de twee resteerende gedeeltén
_van de lichting 1918 naar huis worden ge
zonden- Inzake de kwestie van broederdi?nst
zal de Minister een oplossing zoeken. Hij
ziet in, dat het billijk is. dat ia actieven
dienst vervulde landstormplicht meerekent
voor den broederdienst.
De regeling der schadevergoedingen is
zeer moeiljjk.
Op allerlei wijzen wordt de Minister om
dei: tuin jjeleid en het is dus zeer monljjk
altjjd de goede oplossing te vindon.
De kwestie van de schadevergoedingen
voor de slachtoffers van de beide branden
is thans opgelost.
Overigens is de Minister bezig den 3lge-
ïr.eenen toestand zooveel in zijn vermogen
is te verbeteren.
Na re- en dupliek worden da algentene
beschouwingen gesloten.
Bij art. 1 vraagt de heer K. TER LAAN
(S. D. A. P.) eenige inlichtingen omtrent
de besteding der gelden. Hij vraagt of de
verdienstelijke ambtenaar Groustra niet in
aanmerking kan komen voor een toelage.
Voorts dringt hrj aan op verbetering der
arrestantenlokalen.
De MINISTER zegt, dat hrj verhooging
van salarissen overweegt.
Het wetsontwerp wordt aangenomen met
40 tegen 18 stemmen.
De conclusie van de Commissie wordt z.
h. st. goedgekeurd.
Demobilisatie-voorzieningen.
Aan de orde is het wetsontwerp houden
de demobilisatie-voorzieningen.
Algemeene beschouwingen worden nïet ge
houden.
Bij art 10 vraagt de heer E. TER LAAN
(8. D. A. P.) den termijn, tot welken de
gelegenheid bestaat in het legsr te blijven,
van 31 Juli 1919 te verlengen tot 31
December 1919.
De MINISTER kan de gevolgen daar
van niet overzien. Hrj zal het punt over
wegen, rr.aar kan in de wet geen wijzi
ging aanbrengen.
De heer K. TER LAAN (S. D. A'. P.) stelt
dan voor-den datum! van 31 Juli 1919 te
wijzigen in .31 December 1919.
De MINISTER ontraadt dit amendement.
De heer MARCHANT (V. D.) verklaart
zich tegen het amendement, omdat.het op
andero wijze moet geschieden als men lien;
die de dupe zijn van den mobilisatietoe
stand, wil helpen.
De heer KRÜYT (Comm. Partij) verklaart
zich tegen het amendement, omdat dit ne.'r-
konit op versterking van het leger.
Het amendement wordt verworpen met
55 tegen 11 stemmen.
Het ontwerp wordt z. h. st. goedgekeurd.
V üzigiiig Landstormwet.
Aan de orde is het ontwerp tot wnziginc
der Landstormwet.
De algemeene beschouwingen word in ira-
opend.
De heer DüYMAER VAN TWIST (A.-R.)
licht dit ontwerp toe. Hij prijst het insti
tuut van den vrijwilligen landstorm en raadt
aan het te bevorderen.
De heer TER LAAN (S. D. A. P.) wil
den vrijwilligen landstorm wel behouden als
er menschen zijn, die er p'eizier in hebben.
Iets 'anders is het echter, dat de Regeering
het Instituut misbruikt als deel van de bur
gerwacht Hij is er daarom1 tegen.
De heer ERUYT (Comm. Partjj) is tegen
het ontwerp gelijk hrj is tegen 'de burger
wacht.
Do MINISTER VAN OORLOG wenscht
den vrijwilligen landstorm te handhaven, om
dat deze omvat menschen, die geen dienst
plicht hebben te vervullen.
Het ontwerp wordt z. h. st. goedgekeurd.
Wijziging Onrlogszeeongcvallcnwet.
Aan de orde is de wijziging van de
Oorlogszeeongevallenwet 1915.
De algemeene beschouwingen worden ge
opend.
De heer A. P. STAALMAN (Chr.-D.)
acht de regeling zeer gebrekkig en betreurt
deze wijziging. De werkers, die nu al 18
jaar zijn uitgesloten van de ongevallenver
zekering, worden nu niet geholpen. Spr.
acht de bedragen ook te hoog.
De heer IIEYKOOP (S. D. A. P.) juicht
deze noodregeling toe. Hij hoopt tevens, dat
een delinitieve regeling zal verschijnen, en
vraagt den Minister inlichtingen naar den
omvang van dit ontwerp. De bedragen acht
hij over het algemeen te laag, omdat de
schaal der dagloonen te laag is gesteld. H(j
vraagt overleg te plegen met den Loon-
raad. dien h(j erkend wenscht te zien.
Spr. licht zjjn amendement toe, om te
bepalen, dat de wjjziging terugwerkende
kracht krijgt tot 19 Juli 1915, don datum,
waarop de wet in werking trad, en tevens
om to bepalen, dat de getroffenen genees-
eu heelkundige hulp gratis zullen ontvangen.
De heer VISSER VAN IJZENDOORN (V.
L.) verdedigt zjjn amendement, om de mo
gelijkheid te openeo, dat geschillen om
trent een vordering ;asn de uitspraak van
scheidsmannen kunnen worden onderworpen.
De heer KOOLEN (R.-K.) dringt aan
op spoedige tot-stand-koming van een zee
ongevallen-wet, die hij dringend noodzake
lijk acht. Spr. ontwikkelt eenige bezwaren
tegen het amendement-Staalman, dat het
begrip „kostwinnerschap" wil verruimen. Hij
erkent de moeilijkheid van een juiste om
schrijving, maar vreest, dat de interpretatie
van den heer Staalman tot onbillijkheden
zal leiden.
Ee MINISTER VAN LANDBOUW, NIJ
VERHEID EN HANDEL, de heer VAN
IJSSELSTEYN, meent, dat de heer Staal
man de kwestie te breed stelt. Het gaat
hier om een noodregeling en daarom moet
men er niets bijvoegen, wat er niet bjj
behoort. Hij erkent, dat de regeling niet
volmaakt is, maar de spoed, die noodig is.
heeft het noodzakelijk gemaakt om de kwes
tie eenvoudig te laten. Het amendement-
Visser van IJzendoorn neemt spr. over.
Het amendement-Staalman kan bij niet aan
vaarden, evenmin het amendement-Heykoop,
omdat dit alles niet incidenteel geregeld
kan worden.
De MINISTER VAN ARBEID, de heer
AALtERSE, ontraadt de amendementen. Na
het reces zal de wijziging van de Zeeonge
vallenwet verschijnen.
De heer STAALMAN (C.-D.) trekt zjjn
amendement in.
Do vergadering wordt verdaagd tot Don
derdag te één uur.
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Ee Kantonrechter alhier heelt veroordeeld;
Wegens dronkenschap: D. K., B. v. d. K.
P. B., B. O., J. y., W. D., A
H. van der L., I. O., I. de ,V-, H. S.,
L A., T. J. H., ieder tot f2 of 2 dagen;
W. H. K., J. H., A. M. B. huisvrouw
B. H., P. J., ieder tot f 1 of 1 dag; N. V..
te Koudekerk, tot 2 maal f3 of 2 maai
drie dagen; II. H. te Rrjnsburg. tot 12 of
2 dagen; G. J. van der V., te Katwijk aan
Zee tot f0.50 of 1 dag; N. v. M., te Noord*
wjjkorhouut tot 2 maal f2 of 2 maal 2 d.
Wegens loopen op verboden grond: J. B.,
S. C. D., C. W. T., allen te Noordwijkerhout;
ieder tot f0.50 of 1 dag; A. P. D., E. G.:
v. d. B., J. F. v. d. B., allen te Noordwij
kerhout, tot teruggave aan de ouders; J. v.
S., te Noordwijkerhout, tot fl of 1 dag;
A. D., te Noordwijkerhout, tot f3 of 3 d.
Wegens overtreding der Veerwet: J. v. H.
te Zoetenvoude tot f2 of 1 dag.
Wegens overtrediug der-Trekhondenwet?
G. H., tot f2 of 2 dagen.
Wegens overtreding der Huurcommissie-
wet, J. B. tot f 5 of 5 dagen.
Wegens overtreding der Leerplichtwet:
G. G., N. M., J. W., te Oegstgeest; A. V.,
huisvrouw J. B., te Katwijk aan Zee; A. O.,
W., te Katwijk tot f3 of 3 dagen; M. v.
Z., to Sassenbeim, tot f 1 of 1 dag.
Wegens overtreding der Visséherjjwct: P.
van R., tot f0.50 of 1 dag; F. v. d. L., tot
f 1 of 1 dag; W. P., tot f3 of 3 dagen; W.
J. S. tot f10 of 5 dagen; G. L. en J. J.
d. 0. ieder tot f2 of 2 dagen. 3
W egens rijden met een rjjwiei zonder
bei: C. J. S. B„ tot f 2 of 2 dagon; F. L.,
tot f 1 of 1 dag; W. P., tot- f2 of 2 dagen;
J. E., te Oegstgeest, tot f2 of 2 dagen; D.
K"., te Katwijk aan Zee tot f2 of 2 dagen.
Wegens overtreding der Pol. Ver. voor
ao gemeente Leiden; M. Q. v. d. B., h.vr.
H. R., J. O. C. R. h.vr. H. B„ J Wj
van Z„ A. D„ J. P. L. F., J. W. van
U„ J. C. van S., W. W., N. A. R., B K,
ieder tot fl of 1 dag; B. C. tot 12 of 2
dagen; D. M. V., tot f3 of 2 dagen; G.
H. tot f 10 of 5 dagen; M. R. tot fü.50 of
1 maand tuchtschool; J. A. tot 10.50 of
1 maand tuchtschool; R. F. van M., tot
f0.50 of 1 maaml tuchtschool; W. H., tot
f 1 of 1 maand tuchtschool.
Wegens overtreding der Pol. Ver. voos
de gemeente Rijnsburg. C. D. van D. Czn.,
te Rijnsburg, tot f5 of 5 dagen; D. van B.
en J. A. C., beiden te Rjjnsburg, tot terugga
ve aan de ouders.
Wegens overtreding der Pol. Ver. voor
de gemeente Wassenaar J. D. tot f2 of 2
dagen.
Vrijgesproten werd:
F. W-, beklaagd van overtreding der
Veewet. "I
I. G., te Gouda, beklaagd van overtreding!
der Boterwet,
Waar geen woouplaats is vermeld, zifn
de veroordeelden te Leiden woonachtig.
Hoever do cinematografie leidt.
Helen Keiler, de beroemde doofstomme eb
blinde Amerikaan9cbe, beeft zich bij de
filmkunstenaars geschaard. Wat men nauwe
lijks mogelijk zou hébben geacht, is haaT
wilskracht en intelligentie gelukt, n.l. zich'
zóó met den regisseur te verstaan en met
haar omgeving vertrouwd te maken, dat zij,
zonder uit het kader te vallen, zich in het
overige film-ensemble kan schikken.
Het contact tussehen de doofstomme kun
stenares en den regisseur heeft plaats door
middel van kloppen. De methode schijnt gee-
rerlei moeilijkheid op te leveren.
VOETBAL.
Een gisteravond gehouden wedstrijd busf-i
schen de Engelsche Vliegeniers en Blauw-
Wit eindigde met een Engelsche overwin
ning 21.
Leidsche Sport-Vereenigiiig
De uitslag van den 2en gehouden record-
rit over 20 K.M. Haagsche SchouwIto om-
huis en terug is: G. Hulst 38 m. 18 s.J. Ha-
geman 3S m. 49-s.; W. Rombaut 39 m. 40 s.;
W. v. Heeringen 42 m. 13 s.; J. v. d. Wilk
43 m. 52 s. A. Crama heeft wegens pech den'
wedstrijd niet kunnen meerijden.
Vrij na-ar het Engelsok
van FREDERIC FABER COOPER.
Door T. do R.
Nadruk verboden.
,,Je moet er voor vechten, voor 't geluk;
je moet 't veroveren wille n". Voor zioh
uitstarend in de blauwige vlammen van het
haardvuur, sprak de oude man diozo woor
den als tot zichzelfhij was blijkbaar do
tegenwoordigheid van de jonge vrouw naast
zioh, zijn nichtje, vergeten.
„Margaret, kindje, heb ik je wol eens
verteld, hoe ik er bij kwam onze huwelijks
reis te maken naar de Itadiaansolio meren?"
„Maar, oom Ma;tbijs, ik d'aoht, dat u en
fcante Betsy naar Schotland waren geweest
top uw huwelijksreis?"
Het was een vraag, dien zij deed, maar
töe oude, grijze man naast haar scheen die
'niet to hooren Hij gaf althans geen ant
woord en de'lijn van zijn eigen gedachten
'volgend sprak hij, als tot zichzelf
„Jo bent nu twee en twintig, kindje!
3?wc© en twintig! Juist zoo oud was ik,
toen we ons verlooddei^ Ik had mijn schil
derstudiën in Parijsehe atoliers volbracht
•■en het was, na twee jaren, mijn eerste
bezoek thuis. We maakten plannen voor
ion-ze toekomst; het lijkt zoo eenvoudig, dat
te doen, als je twee en twintig bent. .Ik
'verbeeldde me toen, dat ik rijk was. Dat
was ik ook. Rijk in aspiraties, rijk in liefdé
allemaal dingen, waarvan jullie wijze,
(hedendaag'sehe vrouwen hebt geleerd, dab je
er niet op trouwen kunt. Toen meende ik,
toen wist ik, dtat heb wel kon. Toen ik
naar Parijs terugkeerde, was hot afgespro
ken, dat we nog een jaar langer zouden
wachten, en dan daarna, hoe en waar begre-
'pen we zelf niet, zou ze bij mij kome*.
Dien zomer maakte ik in mijn centje een
'langen wandeltocht door Zwitserland tot
aan het Gcxmo-meer. Ik was toen benieuwd
iwaar wij een volgenden zomer zouden zijn.
Zeker niet hier, zei ik eiken dag tot me
zelf, in Zwitserland zeker niet hier, her
haalde ik weer, toen ik in Riva was,
Maar toen, in eens, op dien zonnigen mor
gen zag ik op d'en weg, die langs het Co-
mo-meer afdaalt, een bruidspartij aanko
men. Een bruidspartijEn dat bij al die
praoht van blauw water, blauwe lucht en
hier en daar een vergezicht op de eeuwige
•sneeuw. Toen, terwijl ik die jonge, zonnige
bruid zag, kwam als een inspiratie do ge
dachte tot mecWihr, bij de Italiaansche
meren, was de plek voor onze huwelijks
reis daar zouden we elkaar liefhebben.
Soms denk ik wel eens of er één vreugde
in het leven is, die werkelijker is dan het
genot van het verwachten van liet goluk.
Het. leven ma.g ons do vervulling daarvan
ontnemenmaar de uren, toen wij hoopten
hopen durfden, kan het ons noodt ontroo-
veru
Week na week zwierf ik rond bij de me-
ren Como, Lugano, Maggiore. Dag aan
dag kreeg h,et plan voor onze huwelijksreis
vaster vormen en eiken avond' spraken mijn
brieven van nieuwe ontdekkingen. Ik was
niet langer eenzaam op mijn zwerftochten.
Ik maakte immers plannen van wat wij zou
den doen, wanneer het geluk ons hier sa
men bracht. Bellagio, Pallanza, Isola Bei-
la o, de namen alleen waren al muziek.
O kind, Margaret, om jong te zijn en lief
to hebben en door die liefde alleen alles te
kunnen, Mies te gelooven, itlles te hopen....
Maar ik zou niet lui zijn alleen. Ik zou
hard werken en veel schetsen maken en dan
soms zouden we voor enkele weken onzen
intrek nemen in een van de vele eenvoudi
ge Italiaansche herbergjes en ernstig schil
deren. Misschien ook zou ik wel eens een
stukje kunnen verkoopen. Dat zou ons weer
een paar weken langer daar kunnen la.ten
blijven. Die aardige, kleurige herbergen,
één en al eenvoud, zonder gordijntjes de
vensters en niet overhelder de kamertjes.
Maar wie, die liefheeft, let op gordijntjes
en loopers? Alleen zij, die niet samenhooron
hebben tijd' over om zich te ergeren aan wijn
vlokken op een tafellaken, een verschoten
behangselpapier. Ik heb lang genoeg ge
leefd, om te weten, dat voor elke vrouw
en iederen man de uren komen van ruw
ontwaken. Het huwelijk brengt veel moei
lijke oogenblikken mee, waarin het een
-strijden is om elkanders gedachten en ge
voelens te leeren kennen en te respeetee-
rentooh moeilijk, ondanks do hulp, die
liefde geeft!
In spanning voorovergebogen, met half
geopende lippen, een lieht van nieuwe be
langstelling in haar oogen, luisterde Mar
garet. Maar toen de stem van den ouden
man zweeg, kon zij zioh niet langer inhou
den.
„Maar, oom Matthijs, ik begrijp u niet.
Wanneer zijn tante Betsy en u dan toch
eigenlijk in Italië geweest?"
De o-ude hoer antwoordde niet dadelijk.
Stil aan vergleed) de glans van zijn ge
zicht, zooals het licht, dooft van een ster
vend vuur.
„Ja, tante Betsy", antwoordde hij ten
slotte op zijn gewonen, matten toon, „neen,
mijn kind, je tante Betsy en ik zijn nooit
samen in Italië geweest."
„Maar dat zei u toch, in het begin? Wat
bedoelde u dan tooli allemaal, toen u sprak
van uw huwelijksreis naar Bellagio en Pal
lanza eb al die andere plaatsen? U hebt
het toch niet alles zoo maar bedacht, oom
Matt hijs
„Ik wist niet, dat ik heb bedacht op dat
oogenblik. Kijk, Margaret, eigenlijk was
het alles heelemaal een droom-huwefijksreis
Zoo hebben we het in werkelijkheid nooit
gehad. Zij veranderde van inzicht, kort
voordat we zouden zijn getrouwd, en huw
de iemand, die geld had en toekomst.
„Zij? Oom? Dus niet tante Bet-sy?"
„O neen, kindje, iemand, van wie jij
noodt hebt gehoordiemand, die ik kende
lang voordat ik tante Betsy ontmoette. Ik
was arm en zij- was van deftige familie. Zij
was wel oen klein beetje zooals jij, Marga
ret. Zij begreep niet, dat men voor zijn ge
luk moet vechten. Zij gaf toe en volgde de
lijn van minsten weerstand. Naderhand,
veel later, ontdekte ik, dat ik ook eigenlijk
niet veel gaf om sohilderen. Ik ontmoet
te je tante Betsy we trouwden en op onze.
huwelijksreis gingen we naar Schotland.
Och, do rest weet je evengoed als ik. Dat
je niet wist, dat ik schilderde, is niet zoo
heel vreemd. Je tante Betsy kon de luohfc
van verf niet verdragen. Toen heb ik den
heelen rommel maar weggedaan. Ik heb er
zeker in geen twintig jaar naar gekeken
Bel de meid eens, kind, het begint koud te
worden. Ze moet wat kolen op het vuur
doen.
Een blik van blijde vastberadenheid was
in de oogen van de jonge vrouw gekomen.
Zij nam den brief, dien zij juist af had, ver
scheurde dien, gooide de snippers in den
haard, en, zich toen zacht naar hem o ver
buigend, drukte zij haar uppen op het voor
hoofd van den ouden man. „Dank, oom
MatthijsHaar stem trilde^ „Ik geloof
ton slotte toch niet, dat het hot mooiste
'is om de lijn van den minsten weerstand ba»
vod gen. Nu weet ik, dat ik óók wil v ech«
ten voor mijn geluk".
