li Particuliere Bewakings Dienst m
TE KOOP
o
O- m
Bezoekt Café Allemansgekst
No. 18180.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 7 Juni.
Derde Blad Anno 1919.
BERLUNSOHE BRIEVEN.
ISSJIaPBAMK
BUITENLAND
SPORT.
Schoone
Suste
PifuSes
Hongroise,
f
GALGEWATER Mo. 15 LEIDEN
- TELEF. 5NTERG. 177
PSiSMISVSiÏJE Iiibraakpolis.
f 12.50.
D. A. SBV1ITS Jr. JAC. IIVIStflINK.
Winkelhuis.
Ruim 12O0 perceelen zijn bij onzen dienst aangesloten.
Democratische Bond vau Ongehuwde Kiezers.
Gelijk loon voor gelijkon arbeid.
(Van onzen Berlynschea correspondent.)
Berlijn, 21 Mei.
Ik wilde heden eens wat zien van do
groote betoogingen. Wanneer zoo de vroo-
lijke, milde lentezon over Berlijn ligt, dan
wordt men weer geheel optimist, tegen wil
en dank. Het is 01 de groote rampen voor
een oogenblik vergeten worden. Zelis in
deze week met zijn ontzettende politieke
kooristemperatuur, scheen de wereld hier
.uiterlijk kalm. De Berlijner zit als vroeger
op de banken en stoelen in de Tiergarten
ea kykt naar het jonge, frissche groen. En
Onder de Linden, waar de eindelooze reeksen
luie tuinstoelen verhuurd worden, zit men
mannetje aan mannetje en koekeloert in
de zon. laat zich lekkertjes stoven en
droomtvan alles wat goed is. Meu zit
in het oude Kranzler-koekje, dat nu zoo
modern verbouwd is, bij Bauer en in de
andere koffiehuizen voor hel open venster
en - drinkt zijn slechte koffie en eet zijn
nare koeken. Men kijkt naar de srkoentjes
en voetjes der voorbijgaande Warenliaus-
juadel, der kleine straatdametjos of der
weinigs elegante dames. Men beeft immsrs
anders ook niets meer 0111 naar te kijken.
Geen hofrijtuigen, geen prinselijke auto's,
geen mooie garde-officieren. geen schitte
rende Doodskop- of Zietenhusaren, nists
meer, dat even een kleine of groote pr:kk?l
brengt. Hoogstens een Frausch officier, die
in zijr. veld-blauwe uniform en een sprookjes
achtige, roode, elegante pantalon eventjes
de aandacht van enkelen trekt. Niemand
neemt echter veel notitie van deze vreemde
eenden in de bijt, die met hun Amerikaan-
sche en Engelscbe collega's in bet hotel
'Adlon in- en uitgaan. Ze hooren al tot
liet stadsbeeld!
Heden zag Berlijn er heel anders uit! Ilr
,was al wat vroeger in de stad gegaan om
vandaag de betoogingen der meerderheids-
mar.nen en der onafhankelrjken te bekijken.
Bij mijn station was het ondergrond3cbe
treintje al vol. Ik moest me al met veel
moe'le in de roode „bacillenkoe'swringer,
om daar; als haring in een ton gepakt,
naar het centrum gebracht te ivorder)
Slation Friedrichstiasse was propvol. Men
kon er zich nauwelyks doorworste'en. On
der do Linden stroomde alles naar de Schlo-s-
platz, waar de onafhankelrjken te zamen
kwamen. Een groots menschenzes had zich
daar reeds verzameld. Ze golfde vanaf de
trappen van het oude Museum over het
Wilhelm-monument heen, over de trappen
van den Dom, de balustrades van bet Slot
en zelfs over de Prinsen van Oranje heen,
die voor het Slot staan. Ik_ben nr.er geduwd
dan vrijwillig bij' Prins"Haurits terecht ge
komen. die in edele houding zyn degen in
de linker-, zjjn staf in de rechterhand, ons
Hollandscb gemoed altjjd van trots doet
zweHon. Ditmaal was er van al zgn fierheid
niets te zien. De proletarische jeugd zat,
zweefde, kroop of hing aan en op zjjn
bronzen lichaam. De top werd gevormd
door een jongmensch, dat zijn beenen be
vallig slingerde om den bol van den slappen
hoed van onzen grooten stadhouder en triom
fantelijk een roode vlag hield. Ook de andere
Prinsen van Oranje boden evenals alle
andere monumenten en veroverde kanonnen
de gelegenheid tot levensgevaarlijke tribun»
en vlagdemonstraties, die zonder uitzonde
ring benut werden.
Dezelfde ontzaglijke overweldigende
menschenmassa ais op den eersten Augustus
1914. Toen een barstend, vlammend enthou
siasme, een angst, een sidderend beven voor
wat komen ging, nu een kalmte, een apathie,
een gebrek aan veerkracht, die dadelijk in
bet oog vallen. Toch moest ik onwillekeurig,
aan dien avond terugdenken. Mijn blikken
gleden langs den gevel van het oude Slot.
Ik keek naar het z.g. Iteizerbalcon. Een
granaat heeft nu den eeuwen-ouden steen
van het'balcon ruw vernield. Het oude, ver
gulde hek is verbrijzeld, de' balustrade er
van gebroken. En toen? Ik herinner het me
nog zoc goed. De deur van het balcon gaf
aan de massa gelegenheid in de zaal te
kjjken. Eerst waren twee lakeien verschenen,
dl1 langzaam en statig de witte gordijnen
wegtrokken, daarna volgden de binnffnenr-
voorschotten vanaf f 25.—
en liooger met en zonder
borg, gemakkelijke betalings
voorwaarden.
Kantoor Dinsdag en
Donderdag 10—4 uur,
Papengracht 14a. 8555
dijnen, die in een prachtige' tooneelplooi
vielen. De lichten vlamden op. Een adjudant
verscheen en verklaarde, dat Z. M. de Keizer,
een toespraak tot het volk richten wilde.
Eeu donderend, donderend juicben, dat bijna
bet trulien van een zee scheen, doorscheurde
de lucht. Een oogenblik later verscheen op,
bet helverlichte topncel van links de Kei-
"zerin, van rechts da Keizer en beiden traden
op het balcon. Vijf jaren zijn verloopen.
Niemand denkt meer aan het keizerlijke echt
paar. Nu heeft zich het volk hier weer ver
zameld, een deel van het volk. Het wu den
vrede onderteekenen tot ieder^i prijs. Het
proletariaat, eigenlrja s.echts een deel van
het proletariaat, de onafhanaeljjken, de wer
kelijke communisten, de Spariacidea. Men
zag geen heeren ea danus, alleen het typi
sche proletariaat, en de kleine, lOtaat ver
hongerde middenstand.
In leusachtige groepen, fabrieksgewijze,
met roode vlaggen, met groote borden, met
vaandels zrjn zij opgemarcheerd. He; hoold-
reirein is: „De vrede en de wereldrevolutie,
de dood aan alie tyraonie." Voor het onder
teekenen van den vrede maken de onaihan-
kelyken een wilde reclame. Zê willen geen
oogenblikkelrjke desesperado-politiek. Eerst
willen ze onderteekenen en dan het onmoge
lijke toch met uitvoeren, dan de vijanden
machteloos maken door het vvinned van de
socialistische collega's in de entente-landen,
liet is ongetwijfeld een weg, niettemin zijn
de onafhankelrjken valsche apostelen. Ze drij
ven een goedkoope, onverantwoordelijke po
litiek. Zo bepalen volstrekt niet, hoever zij
zelf zouden willen gaan, welke punten cn in
boeverro zij zouden willen onderteekenen. Zo
overleggen evenmin, dat wanneer Duitschland
zonder meer onderteekent, en het weer zijn
woord breekt, dat dan ook het crediet van
het nieuwe Duitschland weer ten snelste zal
slinken. En wat juist hun politiek zoo valsch
maakt, 2e willen vau deze regeering, dat ze
orrderteekent, doch zelve de regeering over-
nemen, onderteekenen en daarvan de conse-
j cuenties dragen willen ze niet. Daarom heb
ben en de politiek der onafhankelrjken en
hun betoogingen een bijsmaakje. Politieke de
monstraties moeten in zulke serialise tijden
een reëel doel volgen. Het eerste, wat den
toeschouwer dan ook opvalt, dat men zoo
weinig enthousiasme, zoo weinig willen, zoo
weinig kracht bij deze menschenmassa's vindt.
Niet alleen de honger heeft hen vleugellam
gemaakt. Ilun leiders missen een werkelijke
politiek, een lijn, die de massa volgen lean.
Een paar slappe toespraken, die niets nieuws
brengen, die vaag blijven, kunnen dus niet
anders dan als limonade werken. Ten slotte
zullen ontevredenheid en honger, het vre-
dosverdrag en de chaosspeeulanten over het
I verder verloop beslissen. Niet één enkele
richting.
Het was niettemin wel interessant de hou-
diDg van de demonstranten gade le slaan.
Daar het mg niet meer lukte om aan den
voet van den Dom te komen en de bekende
tiongeboden-Hoffmann aan te hooren, ter
wijl ook Ilaase niet meer te bereiken was,
moest ik het dus maar niet een communist
voor lief nemen. De man vertelde niets inte
ressants en zijn toehoorders geraakten ook
volstrekt niet in extase. Ze waren het er
volkomen mee eens, dat die vrede nu maar
gelcekend moest worden en applaudisseerden
zoo nu en dan. Do redenaar had een succes
alsof hij iets bijzonders belangwekkends te
berde bracht. Hoffmann scheen meer suc
ces te hebben, want luid applaus rolde over
de hoofden der massa's. Óp een anderen
boek klonk de arbeiders-Marseillaise. Ner
gens scheen men zich echter tot groot en
thousiasme té kunnen opwerken.
öp eens hoorde ik een geweldige ruzie,
Mijn buurman maande, dat het een zakken
rolier was, die van de drukte .gebruik had
gemaakt. Het geval was eeuvoudiger. Twee
lieeren, ik bedoel twee niet-heeren en ook
niet-worklui, twee lialfslagmenschen, „Sckie-
bern" z,ooals de Berlijner zegt, hadden el
kander op politiek gebied in de baren. De ëén
beweerde, dat de oorlog nooit goed bad
kunnen loopen, daar er den eersten dag al
geen zout meer was. De andere noemde hem
terecht een rlommen ezel en wist de lachers
op zjjn hand te krijgen. Alles vergat den
redenaar en maakte om het paar wat de
Berlijner zoo „Klamauk" noemt. Iets verder
was een wagen met Ansichtskarten in de
menigte vastgedrongen. De verkoopster was
van het principe, dat waar het volk was, ook'
de nering zou zijn. Het viel haar echter,
niet makkelijk. Nadat men haar eerst gezegd
had, dat het een schandaal was, om in
plaats van aan een demonstratie deel te ne
men ,hier een zoet winstje na te jagen,
noodigde men haar uit weg te gaan. Ze
gaf daaraan gehoor onder luid protest, dat
zy tot geen partij behoorde. „Dan moet je
maar naar huis gaan," klonk het van a.lle
kanten. En de stakker droop af. Doch overal
hetzelfde flegma. Geen levende, schitterende
en boosaardige blikken. Een glimlachend
evenwicht. Nergens wilde kreten, hoogstens
eens een enkel opgewonden type, waarom de
auaeren lachten. Zoo interesseerde ik me b.v.
zeer boe de onaïhankelijken en 3e meerder-
hcidsmannen zich zouden gedragen, wanneer
ze op de Wilhelmplatz'te zamen zouden bot
sen. Want de aftrekkende onafhankelijk»!
met vaandels en borden trokken door de Lin
den en de Wilhelmstrasse, waar de sociaal
democraten en aanhangers van de regeering
hun betooging gehouden hadden. Het lreele
schouwspel was weer typisch Duitsch. Ter
wijl 11. ons land twee zulke verwoede tegen
standers elkander met de vuisten te lijf
roeden gaan, schreeuwt hier de eene gartij
als leeuwen „Hoch", terwijl de tegenstan
der „Nieder" roept en zoo trekt men zege
vierend en zelfbewust of angstig en zich
in de minderheid voelend, aan elkaar voorbij.
Tot kloppartijen komt het niet. Werkelyk,
met de onafhaokelgken trok de heffe van
het volk mee. En toch, ze zijn beschaafd.
Er vallen geen gemeene scheldwoorden, hoog
stens een spotwoord. Wonderlijk volk, dat
Duitsche volk. Van nature weinig fanatiek
en revolutionair, blijven ze toch nog in de
opwindende oogenblikken „biedere" burgers.
Wilson op een Amerikaansch soldatenkerkhof.
Op Memorialday, den min of meer officieelen
hermneringsdag, gewijd aan Amerikaanache
soldaten, in den oorlog gevalTen, heeft president
j Wilson een rede gehouden op 'een Amerikaansch
soldatenkerkhof te SureaneS, bij Parijs. De pre
sident heeft hij die gelegenheid het volgende
gezegd.
„Doze lieden zijn niet de zee enkel overgesto
ken om Duitschland en zijn bondgcriooten in
den oorlog to overwinnen. Zij kwamon hierheen
om voor eeuwig de dingen te verslaan van I
welke do centrale rijken do vertegenwoordigers
waren, do macht, die zij in de wereld wilden
uitoefenen en de arrogante, zelfzuchtige over-
hoerscking, dio zi.i wilden vostigen.
En bovenal waren zij overgekomen om er
voor te zorgen, dat er nooit weer een oorlog zou
zijn als deze.
Het is aan ons, en in het bijzonder aan ons,
dio burgers ziju, om de gepafte wapenen van
overleg on vergelijk to bozïgen, om er voor te
zorgen, dat er nooit meer een dergelijke oorlog
zal wozeiL Het volk, dal thans zou trachten zich.
los to maken uit deze gemeenschappelijke over
eenstemming van beraadslagingen zou de
menHchkeid verraden.
Het ding, dat doze mannen ons hebben ach
tergelaten, ofschoon zij het niet hebben beseft,
is het groote wapen, dat wij zoo pas bobben be
krachtigd in den volkenbond. Do Volkenbond is
de gelofte der regeeringen, dat dezo mannen
niet te vorgeefst zijn gestorven. Ik verwacht, dat
de tijd zal komen, waarop iedere man, dio thans
zijn advies uitbrengt legen don gcmeensckap-
polijken dienst aan de menschheid, onder den
Volkenhond, terecht beschaamd zal zijn, als hij
het wezen zou, indien hij het Verbond der
Amor. Stalen betreurde.
Gij weet, en ook ik woet, dat de vormen van
een oudo orde van zaken trachten zich opnieuw
te doen golden.
Hier en daar worden pogiugen gedaan om in
den Raad deT Staatslieden het oude zelfzuch
tige spol van berekening en gemarchandeer en'
van nationale voordeelen in te roeren, die ten
grondslag lagen aan dezen oorlog. Welnu, ieder
een die dergelijke dingen aanbeveelt, pleit voor
een herhaling van de opofferingen, die deze
mannen zich hebben getroost want indien dit
niet de laatste strijd is geweest zal er nog een
komen en die zal finaal zijn.
Laat die heeren niet veronderstellen, dal liet
voor lien mogelijk is, dezen terugkeer teweeg
tc brengen tot een staat van zaken, waarover wij
schaamte gevoelen eh dien wij willen vergeten.
Zij kunnen dat niet volbrengen. Do volken van
do wereld zijn. ontwaakt en de volken van dc
wereld zitten in het zadel. Dc particuliere be
raadslagingen van staatslieden kunnen thans
zoo min als later, liet lot der volken bepalen."
Muziek in Boedapest.
Aan de „Tel." vertelt een .uit Boedapest
teruggekeerd landgenoot volgend gesprek
met een 'Hongaarsch musicus.
„Vertel me wat over de toekomst van
do musici in het communistische Honga
rije" vroeg ik hem.
Hij keek me ontsteld aan en beweerde,
dat „toekomst" en communistisch Honga
rije,. twee begrippen waren, dié bij helaaa
niet in onderling verband kon brengen.
„Wat weten wij omtrent den dag van
morgen?" vroeg hij. „We weten eigenlijk
niet eens goed hoe onze toestand op dit
oogenblik is. De kunst is gecommuniseerd.
Er is in onze vakvereenigmg een meneer
met een vuurroode das opgestaan, die een
brullend betoog heeft gehouden over de
gelijkheid. Operasterren en koristen, kun
stenaars met een wereldnaam en muzikale
flesschentrekkers uit een of andere vijfde-
raugs tingeltangel, allemaal dienen we
de kunst; allen hebben we dus recht op;
dezelfde levensgenoegens; allen moeten el
kaar voortaan als broeders beschouwen.
.Wat is eenvoudiger dan dat? De mu
ziek als zoodanig wordt een soort sovjet-
exploitatie. Zrj zal onder de proletariërs
worden gedistribueerd, zooals men de le
vensmiddelen distribueert: ieder een hap,
op vertoon van een proletariërs-legitimatie!
Jk begreep hem niet.
5V\i zijn staatsambtenaren geworden, zoo
goed als ieder ander, ging hij voort. De
sovjet betaalt ons een bepaald honorarium
per maand, zoo iets van 1500 kronen geloof
ik. Daarvoor moeten we werken. We moe
ten zingen of spelen, als het ons gelast
wordt; we moeten optreden, wanneer ons
dli "van „hoogerhand" wordt bevolen, en we
zullen waarschijnlijk gebonden zijn aan een
bepaald programma, dat begrijpelijk is voor
ons nieuwe publiek, en dat een „goed-coiu-
mnnistischen geest ademt."
.Wc zullen ook lessen geren; we hebben
zelfs de vereerends opdracht, een nieuw
geslacht van proletariër-kunstenaars te kwee
ken alles voor 1500 kronen in de maand,
natuurlijk. Er zal niet meer worden gevraagd
of we gedisponeerd zijn, of we werken kun
nen: we zullen eenvoudig moéten. De heele
kuift wordt een machine, die met „beispiel-
loso Proletarierdisziplin" zal functionneeren,
zooals de „Pester Lloyd" het uitdrukt.
Elke kunstuiting zal verworden tot oen
soort openbare les. Ook op ons gebied moet
de opvoeding en de beschaving opnieuw
■vau meet af aan worden opgebouwd, opdat
do massa zal leeren begrepen en zal leeren
genieten.
Dus dan zal je toonladders moeten spe
ler;, meende ik.
Net, Sprak hij, Ik geloof meer, dat de
revolutie nuaire liederen en de erbarmelyk
verknoeide „Marseillaise", die je hier van
's morgens tot 's avonds overal hoort, lun-
ceenng van onze communistiscne kunst zul
len vormen. Dat is muziek, die iedere bol
sjewiek verstaat. Twaalf variaties op het
mcc e Fransche volkslied met franje h la
Zigane en begeleid met mitrailleurvuur; dht
is, geloof ik, het ware!
En Beethoven, vroeg ik, en Mozart?
Thuis, zei hij. Als we ons „werk" achter
den rug hebben. Alle deuren potdicht en
als publiek uitsluitend tegen-revolutionnai-
renï
VOETBAL.
iVoor de beide Pinksterdagen is het pro
gramma aldus:
Zondag: Zwaluwon-clt<falR. A. F.
Maandag: NederlandZweden.
We rekenen er op, dat ons nationaal team
de Zweden zal slaan, zooals do Denen dat
deden met 30.
Dc Engclsche vliegeniers zullen het Zwa
luwen-elftal ditmaal wel kloppen, duDkt ona,
Leidscho Sport-Veroonigiug\
Morgen 31/-- K. M. snelwandelen voor olub-
leden. Start vanaf Haagscho Schouw.
2den Pinksterdag club tocht per "fiet3 voer,
leden en introducés. Afrit ran „Zomerlus-t'',
over Voorschoten, Den Doijl-, naar de Pauw-
laan, alwaar teenige wedstrijden verreden1
zullen worden, ook voor dames. Verder gaat
de tocht langs hot Viaduct, den Achterweg,
naar Wassenaar, Katwijk-Biunen, Noordwijk
Binnen, Pict-G-jjzenbrug, Voorhout, cn langs
do Haarlemmertrekvaart naar „Zomerkist",
alwaar de stoet ontbonden zal worden,
GYMNASTIEK.
Do gouden feesteu van het N. G. V.
De inschrijvingen voor de feesten van hot
N. G. V., die van 1722 Juli a. s. gehouden
worden, zijn zeer talrijk, hetgeen uit onder
staande gegevens blijkt.
108 vcreenigingen schreven in met turners,
00 met turnsters; 45 groepen turners komen
uit in vereenigingswedstrijden, terwijl 24
groepen turnsters hiervoor inschreven. Voor
Ce persoonlijke wedstrijden (len graad) schro
ven 97, voor die van den 2den graad 179 tur
ners ii, terwijl 1G0 turnsters zich voor de
persoonlijke wedstrijden opgaven. Voor cTëh
grooten persoonlijken wedstrijd van het N.
Ct. V. vervolgens schreven G turners in. Wat
den vcreenigings-cslafettcloop betreft, hier
voor hebben zich 43 turners aangemeld, ter
wijl de zwemwedstrijden 78 mannelijke en 02
vrouwelijke deelnemers teilen. Voor hel nu ra
mc-r estafette-zwemmen ten slotte gaven zioh
11 ploegen turners 6 ploegen turnsters op.
„HoHimdia"-wedstrijdeu.
Don vrienden van watersport- sloeg in
het begin van de week de schrik om het/
hart, als zij dachten aan de roei- en zeil
wedstrijden. Het weer was plotseling ruw
cn koud geworden en als het zoo bleef dan
zou er van de grootsch opgezette Hol-
landiay-wedstrijden weinig terecht komen.
Optimisten hoopten. Moeder Natuur had
Hollandia slechts zelden in den stook ge
laten het weer kon ook nu nog wel een
gunstige wending nemen. En inderdaad,
zij hebben gelijk gekregen.
D© voorwedst-rijden vingen gisteren wel
met triest docth. gelukkig niet guur weder
aan en konden met een warm zonnetje ein
digen.
In den omtrek van ;s Molenaars weer do
gezellig© drukt© van vorige jaren: gopa-
voiseerde zeil- en motorjachten aan den
Rijnkant, auto's, rijtuigen en rijwielen op
don weg en veel menschen op het terrein
om hot café 's Molenaarsbrug.
Om 4.20 prompt op tijd ging de J o n g a
o o i f van don startNjord (Koster) cn
Poseidon (Rak). Poseidon won deze raco
gemakkelijk in 8 min. 30 s/s sec.
Oude S o i f. Hier kamp ton twee oudo
tegenstanders. De Ha&s van Po3©idon cn
Eyken van Laga. Laga wint met 1% boots
lengte voor in 8 min. 2 i/s sec. en verbe
terde daarmede het record '-van 8.3.
Jonge Vier. Arnstel, Triton. De Tri
ton-ploeg won met eenige bootslengteïi in
7 m. 46 sec. Do tweede heat van dit num
mer ging tuaschen D'ordt en Laga on waa
nogal spannend. Laga won met een halve
boctslengto voor, in 7 m. 52 2JS sec.
Vierrieinsboginnolingon.
Hier verschenen eerst aan de start de Laak
en Axnstcl. Laga was 'uitgevallen. De Laak
won zonder veel inspanning in 7 m. 53 *JS-
sec. De tweede heat ging tusschon Ne reus
en Die Leythe. Onwillekeurig voelden we
ons en de talrijke Leidenaars, die aanwezig
waren voor deze race, die trouwens zoor
spannend was. De Loyt.be-roeiers bleken
goed getraind to zijn. Langzaam raaa-r ze
ker wonnon ze op hun tegenstanders en
waren bij de eindtstarb bootslengte voor.
Tijd van Dio Leythe 7 min. 51 Va sec.
Een hartelijke gelukwensdh voor Die
Leythe
Oude Vier. Triton en Nereus kam
pen het eerst. Nereus won dezen voorvVi-
strijd in 7 min. 33 3/s sec. De t-weode heat
ging tusschcn de Maas on Laak en werd
gewonnen don- de Maas in 7 min. 38 3/c sec-
Do voor wedstrijden eindigden vrijwel op
tijd.
(Zie vei volg HoofcÜblad).
in 2 maanden
floor de
Het middel voor Dames
ter verkrijging van een flink
ontwikkelde Buste 8512
Prijs 3.— per flacon.
Jf.V. My. SANITAS,
Kon. goedgekeurd.
l.eiden: Stoeiizeliuur 1.
l>en Hans: Wageusip. 118.
aangeboden: 6375a
_25üOQ Eoodekoolplanteu,
Groene Savoye-, Toinaieu-
en Meloenenplanten
bij GEBR. KOLDERMAN,
ijlsingel, Leiders.
Door een overeenkomst met de My. „U© Kieuw© Eerste Ttfedler-
landsclie" te fs ^rav©Mhag;e, zijn wij wederom in staat, by een
abonnement op onzen dienst-, een preuiiievrSj© inbraakpolis te verschaffen,
tot een maximum van ü£0(M>.Meeds bij ©ess aaugealoienesi,
zoowel zy, die zich thans abonneeren, zullen voorzien worden van een
'o
ABONNEMENTSPRIJS PER JAAR
8850 DE DIRECTIE:
Te koop aaïsgeb.: een
Winkelhuis, gelegen aan
de Haarlemmerstraat, flinke
ruimte met achteruitgang.
Vry van huur. Br. Bur. v. d.
Blad onder No. 6348a.
Café-Billard.
Vergunning of Slijterij te
"koop gevraagd, welko eon
burgerbestaan oplevert. Brie
ven aar. 6267a
P. EOMMERSK,
Steenstraat $7, Leiden.
Hl
Ongehuwde dames en heeren, ambtenaren en beamb
ten in dienst van rijk, provincie en gemeente, worden
nitgenoodigd toe te treden tot boveng. Bond. Hoofddoel van
dezen Bond is: met eigen afgevaardigden in de regec-
ring-slicliamen strijd, te voeren, vooral togen de reohtsoho
partijen, die steeds meer afwijken van
Verder zal de Bond strijden voor de belangen der on ge
huwden, inzake: loon, pensioenkorting, duurtetoeslagen,
belastingen, huisvesting enz. enz.
Punt 5 uit het ooncept der Beginselverklaring luidt:
„Ieder lid van dezen Bond kan lid blijven van zijne vak-
„vereeniging, mits deze laatste geen meerderheidsbesluiten
„neemt, die lijnrecht ingaan tegen de beginselen in 1 tot
4 genoemd".
Adres voor aanmelding als voorloopig lid aan het Bai
van dit Blad onder No. 6349a.
aan ï3e Viiel, VoarscfaoSen.
Pnclitwaidtlln,, aangsnanm zitje het
water; gelegenheid tot het liuren Tan geheel
uienwe lnxe Boeiboetjes en Cano's. 6278a
Uitfluitend prima consamptie.
Beleefd aanbevelend JAC. w. d. LUBBEo
