LEIDSCH
DAGBLAD.
Vrijdag 16 Mei 1919.
WEERBERICHT..
Officiesle Kennisgevingen.
SIAOSMIEÜ^S.
FEUILLETON.
idee.
PRIJS DER ADYERTÊNTIEN:
80 Cts. I>er regoL Des Zaterdags 40 Cts.
per regel. Kléine advertentiën Woensdag
75 Cts., Zaterdag f 1.— bij een maximum
aantal woorden van 30. Incasso volgens postr
recht. Voor oventuoele opzending van brieven
10 Cts, porto te betalen. Bewijsnummer 5 Ots<
Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
PRIJS ÖËZER COURANT:
Voor Leiden p. 8 mDd. f2.10, p. week £0.18
Buiten Leaden, waar agenten ge
vestigd zijn, per week 0.13
Ikaneo per post 2.50
Nummer 18162-
Uit nummer bestaat uit TWEE Biaden.
EERSTE BLAD.
Voortaan zullen wij dagelijks voor ons Bureel
liet Weerbericht, onmiddellijk na ontvangst er
van, publiceeren.
GELDIG VERKLAARDE BONS.
De Burgemeester der Gemeente Leideo
brengt ter algemeene kennis, dat vanaf Za
terdag 17 Mei tot en met Vrijdag 23 Mei
gijn geldig verklaard:
Bon L 78 voor 3^2 ons SUIKER.
Bon L 79 voor 1 ons KALIZEEP h 3
(drie) per ons.
Ben L 80 voor 1 ons RIJST, h >14 cent
T>er pond.
Bon L 81 voor 3 ons BRUINE BOONEN,
u 11 cent per pond.
Bon L 82 voor 1/2 ons AARDAPPELMEEL
51/2 cent per ons.
of vcor V2 °ns SAGO 6 cent per ons.
Ben 83 voor 1/2 ons JONGE GOUDA KAAS
80-j- h 12 cent per ons.
Bqji L 84 voor 2 K.G. KLEIAARDAP-
PELBN' K 7 cent per K.G.
KINDERMEELBQEKJE.
Bon 48 voor pond SUIKER.
J. A. .VAN HAMEL, Wetli.-Lceo-Burg.
Leiden, 16 Mei 1919.
KiESWET.
De Burgemeester der Gemeente Leiden; 0
Gelet op art. 14, 2e lid der Kieswet;
Brengt ter algemeene kennis, dat dfc beslissing
op de ingediende verzoeken om verbetering van
de kiezerslijst voor den dienst 1910-1920, op de
Secretarie dezer gemeente ter inzage is neder-
gelegd en in afschrift tegen betaling der kosten
verkrijgbaar gesteld.
J. A. v. HAMEL, weth.-loco-Burgem.
Leiden, 15 Mei 1919.
Een liefdadighéïdsconcerl.
Niet in den donkeren, .kouden winter, zcoals
eerst het voornemen was, niet dus op 21 No
vember, maar in do zonnige, warme Meimaand,
gisteravond namelijk, werd do uitvoering van
gowijdon zang en muziek ten bate. van de wijk
verpleging „Bethosda"' te dozer .stede gegeven.
Het kerkgebouw der Remondtrantsohe Ge
meente, waar zij plaats vond, was zeer goed be
zet. Hot werd er in deal loop van den avond
vrij warm en ook schemerachtig. Speelde aan
vankelijk het zonlicht door de hoogo ramen,
toon dat van ons gescheiden was, gaven slechts
enkele kunstlichten een zwak schijnsel.
't Was echter en dit deed velen warmte cd
gebrek aan het noodige licht om het programma
to kunnen lezen vergeten een genot om te
luisteren naar de welwillende ooncertgecfsters,
die het zich niet gemakkelijk haddon gemaakt
en veel, haast te veel gaven; te veel, als men
in aanmerking neemt, dat er geen pauze was
en men aldoor ingespannen moest luisteren
naar al het schoone, dat do aandacht geboeid
hield.
De dames Wilh. Korswagen, sopraan-zan-
gores alhier, Gorrie van Batenburg, celliste, die
onderwijs geeft aan de Muziekschool alhier,
maar te 's-Gravcnhage woont, en Gor de Haas,
onze stadgenoot e-organistc der Waalsche Kerk,
gaven, met één uitzondering, het programma,
zooals het reeds lang geleden werd samenge
steld. Mej. Van Batenburg droeg in plaats vau
Charles Toumemire's Largo", het „Largo"
vanaEccles voor.
Alle muziek- en zangminnaars hier kennen
het drietal 011 weten, dal het iets uitnemends
geven kan. In de verwachting daarvan is men
ook nu niet teleurgesteld.
De zangeres zong met goede voordracht, ge
makkelijk en zuiver; de celliste ontlokte haai
mooi instrument welluidende tonen; do orga-
niste speelde mei veel gevoel, ook met groote
begeleidingskunst. Soli en samenspel vielen zeer
te roemen.
Reeds het eerste nummer maakte een uit
muntenden indruk, 't Was de Aria 'uit „Xerxcs"
van Handel, voor -r\ng, cello en orgel. En ook
het slot, door liet trio sepnen gegeven, „Extase"
van Fr. Luzzatlo, werd naar eiscli vertolkt.
Het vele, dat er tusschen lag en waarom
trent wij niet in bijzonderheden zullen treden,
deed ons oordcelen omtrent de concertgeefsters
als wij hier even tc voren deden.
Jammer, dat er onder het gehoor waren, dio
vóór het einde heengingen. Daarvoor moeten
voor hen dan wel zeer geldige redenen zijn ge
weest. Noch in het programma noch in de ver
tolking er van waren dio te vinden.
Officieele opening van het Rijn-Schiekanaal.
Toon te twee uren, in don zonnigen namid
dag vau gisteren, d©- salonboot van "den
Provincialen Waterstaat met het gezelschap
van de Lammebrug v-cer, van welke brug Ie
vlaggen waren uitgestoken, stond - een groot
aantal belangstellenden aan don wal dit
heuglijk feit aan te zien. Een stoomboot en
oen ander vaartuig volgden onmiddellijk deze
officieel© boot.j
Rustig gleed het versierde vaartuig over
liet ruim 30 M. breed© kanaal tusselieai de
groene wallen. -
Op den toren van dè Lei dsehe Zwemin
richting stonden dames en heeren op len
uitkijk en begroetten de boot met hanige-
wuif en hoera's.
Even vóór de W®1 helminaburg was voor
een dér openingen over het water een wit
lint gespannen, dat werd doorgevaren. Ou
dit oogenbli k werd het vaartuig bestuurd
door het 0-jarig dochtertje van den hoofd
ingenieur van den Provincialen Waterstaat.
Er stonden bij de brug honderden raenschen
die-de boot en haar opvarenden hartelijk toe
juichten. De boot voer vervolgens door tot
I aan de Sxianiaardsbrug en keerde toen we
der naar de Wilhelminabrug terug.
De breedte van het kanaal bedraagt hier
even 40 M.
Op do torugreis voor de boot het lint voor
do tweede brugopening door. Hiermede va?1
cc eenvoudige plechtigheid aigeloopen.
Nu kunnen onze schippers naar hartelust
door het mooie, wijde kanaal vaTen, in hot
belang van ónze scheepvaart.
In de directiekeet bij de Wilhelminabr.ug
hield de lieer Van EL^eHngen een korte
toespraak. Hij ving aan met de opmerking,
dat-er vandaag een mand met bloemen is
bezorgd geworden aan de woning van den
heer Bést, die na een ernstige ziekte her
steld terug is gekeerd. Spr. releveerde dit
feit, omdat de lieer Bost dit werk heeft ge
leid, en- zóó geleid, dat het boven allen lof
verheven is.
In de tweede plaats gedacht hij den heer
Petit, die de ontwerpen voor de bruggen ge
maakt heeft
Do directeur van de Grofsmederij vroeg
e'c toekeningen dor Lammebrug om tot mo
del te dienon van de uitvoering der bruggen
voor de Marine.
In de derde plaats prees hij den hoofdin
genieur, den lieer Struijk, voot zijn trouwe
medewerking met betrekking tot den onder
houw der bruggen.
Daarna noemde de heec Van Elzeliugen
den heer VLser, die mede sinds nclit jaar bij
het w©Tk Is geweest en die grondwerken
•leidde, doch die bovendien in Noord-Holland
gedurende den watersnood zijn uitnemende
krachten leende én de koering bij Purmc-
rend tot tweemaal toe redde.
Het toezicht, dat de Provinciale Staten
op de zeswieriin.gen, uitoefenen," is an de han
den van Visser veilig, zei de spr.
Toen het werk moest beginnen. werd de
lieer Beat geassisteerd door de ingenieurs
Groothof en Van dor Wal, die nu reeds een
anderen werkkring voor zich hebben.
Spr. bcSprak nu de geschiedenis vail het
kanaal en doed uitkomen, hoe nu het eer
ste meer besoheiden avanteprojet is ver
anderd in het nu uitgevoerd en veel groot-
schor plan.
Spr. gedacht ook den aannemer Van Hou-
welingen en besprak de moeilijkheden ddo
de uitvoering ten gevolg© van den oorlogstoe
stand meebracht, waarvoor hij ook an
dere medewerkers, do heeren Royer en de
heeren Van Driel en Schelling prees. In
bet bijzonder -roemde spr. nog het doorzicht
en den moed van den aannemer en feliei
-teerde ook hem met het werk.
Ten slotte bracht spr. een brief van Ged.
State tor sprake. De Commissaris der Ko
ningin had te kennen gegeven, dat hij den
tijd niet gunstig achtte voor een feestelijke
opening.
In den brief van Ged. Staten, welke door
spr. werd voorgelezen, werden allen jlie aaD
de tot-stand-koming van bet Kanaal hebben
medegewerkt, geluk gewensehl, waarna hij
de verschillende personen, door hem ge
noemd, uit blijk van erkentelijkhvid namens
Ged. Staten een enveloppe met inhoud aan
bood. Ook aan Ario Haat water, die als werk
man zijn best gedaan heeft, bood hij een en
veloppe aan. Ten slotte feliciteerde -de hoofd
ingenieur niet alleen de Provincie, maar ook
de gemeente Leiden.
Spr. besloot met zijn beste wenschen uit
te spreken voor Leiden en zijn burgemees
ter. De heer Best bedankte ten slotte den
hoofd-dngoniour voor wat de hoofd-inge-
nieur voor hen had gedaan.
Na de samenkomst in de directiekeeti
maakte liet gezelschap een boottochtje ov.r
de Kagerp'assen, ha afloop waarvan men
rich vereenigde aan een gemeenschappe-
lijken maaltgd in hotel Levedag, waar in
menige toespraak nog werd gewezen op de
beteekenis van dit groote werk voor de
scheepvaart in Zuid-HoLand.-
Van \yelke beteekenis de scheepvaart op
dit kanaal is, werd onmiddellijk na de ope
ning gedemonstreerd door de drukke vaart,
welke tot laat in den avond duurde en he
denmorgen vp_qeg al weer begon, zocuafc om-
wenenden er zelfs door in hun slaap werden
gestoord.
Op den duur zullen zij er wel aan ge
wennen. Weldra hoort men het gerucht niet
meer en vindt het zelfs een gezellige be
weging.
Gok is gewezen op de beteekenis dezer
vaaï'c voor Leiden en deze lijkt óns inder
daad niet gering.
Er liggen aan deze vaart uitgestrekte ter
reinen, aangèwezen als li?t ware voor ver
schillende industrieën. Reeds weet men, dat
er een conservenfabriek staat te verrijzen,
en een terrein voor een groot veilingsge-
boLw door de Leidscne Tuinderspatroons-
vereeflïging is aangekocht. Wie volgt?
Docr den Provincialen "Waterstaat zullen
de tereinen langs deze vaart in kaart wor
den gebracht, en zal er verder voor wor
den gezorgd, dat deze onder de oogen van
het publiek komt.
Op deze wijze zal geheel Nederland weten
waar men gunstig gelegen terreinen kan
vinden voor de vestiging van bedrijven, wier
bestaan en bloei afhangen van een breed en
diep vaarwater.
Zoo opent deze- vaart, welke langs den
kortsten weg een verbinding vormt tusschen
de hoofdstad des lands met de eerste handels
stad van Nederland, tevens wijde perspectie
ven vooir onze nijverheid, "van wier bloei
Voor een groot deel do welvaart des lands
afhangt.
En Leiden zal bij de vesting van nieu
we industrieën aan dat kanaal wèl varen.
Christelijke Middens!anders.
In het Nut-sgebouw hield gisteravond de
afd. Leiden van de Yoreeniging van den
Christelijken Handeld-rijvenden cn Indus-
trieelen Middenstand in Nederland een
openbar© vergadering, die, in aanmerking
genomen het mooi© weer, tamelijk goed be
zocht was.
Zij werd te ruim acht. uren met gebed ge
opend cloor den voorzitter, den heer Joh.
van der. Steen, clie daarna het woord gaf
aan dr. LI. W. Smit, predikant te 's-Gra-
venlancl, die beoogde aan te toonon waarom
do Christelijke Middenstanders zich moeten
vereenigen. De middenstand zit als het
ware tusschen hamer en aambeeld. Aan den
eenen kant ziet men de vereeniging van het
groot-kapitaal en do groot-industrie in
Trusts, Cartels ©n Banken aan den ande
ren kant vindt men een zich steeds sterker
organiseerend en federeereud arbeiders-
leger en daar tusschen in staat dan de
middenstander - tot nog toe vrij wel onge
organiseerd.
Als hij zich niet organiseert en kracht
zoekt in gemeenschap met zijn staneïgenoo-
ten, wordt hij tusschen deze tweo machten,
doodgedrukt.
Zijn bestaan zal. dus van hemzelf afhan
gen.
Minister Aalberse roept nu in het leven
- Arbeids- en Nijverheidsraden, bij welke
laatste op het oogenblik nog de midden
stand is opgenomen. Wordt er uit den
middenstand echter een nog krachtiger "ge
luid gehoord, dan zullen ook afzonderlijke
Middenstandsraden gevormd worden.
Deze Rade nhobben voorloopig nog allen
een adviseer en den invloed. Zij moeten ech
ter, samengevoegd tot Kamers van~belan
gen, een mede-wetgevende bevoegdheid
krijgenin hen moet als het ware het
sociale leven zich concentreoren. En waar
deze Raden worden gekozen door de orga
nisaties zelf, is het zaak, dat cle midden
standers paraat zijn.
In de linksche partijen hebben de socia
listen den boventoon. Hun klassenstrijd-
standipunt, dat aanstuurt op de dictatuur
van ééne klasse, is een maatschappelijk ge
vaar en daarom behoort de Christelijke
middenstaifder zich afzonderlijk te organi-
seeren ;echter moet hij zich wachten voor
een splitsing in onderdeel en en niet aan
politiek doen.
Het practisch nut der organisatie voor
de handeldrijvenden en neringdoenden ligt
in gemeenschappelijke inkoopsvereenigin-
gen, micldenstan cfecred'ietbankenenz.
Spr. wekt© daarom de Christelijke mid
denstanders op tot aansluiting bij boven
genoemde afcleeling.
Yan de gelegonheid tot het stellen van
vragen werd een ruim gebruik gemaakt,
o.a. door de heeren Spa, Petiet, Gijsman en
Buurman.
De spreker beantwoordde deze vragen
uitvoerig en vond daarbij gelegenheid zijn
standpunt op sommige punten nader te
verduidelijken.
Do voorzitter deelde nog mede, dat de
afdeoling sinds de oprichting voor een
maand' of drie, vier, reeds meer dan hon
derd leden telt
D© heer Yan Duin, deed eenige mèdec(ee-
Iingen over een vergadering, a.s. Donder
dag in" samenwerking mot #dc Leirbche
Burgerwacht en do Christelijke en Ït.-K.
bestuur dor .-bon den in de groote Stadszaal
te houden, waarin iemand, die jaren lang
in Oekraine woonde in Oekrainsch kostuum
zijn ervaringen van het Bolsjewisme zal
vertellen.
Hierna werd de vergadering met dank
gebed door dr. Smit ge-sloten.
Op 10 en 11 Juni komen" weer tal van
vreemdelingen in onze stad. Dan toch houdt
do Vereeniging van Clrr. Onderwijzers en On
derwijzeressen alhier haar algemeene vergade
ring. Nu weet men het: het is hier een beele
toer om in hotels velen verblijf te verschaffen,
of eigenlijk, het gaat niet
Daarom wordt tot de ingezetenen een op
roep gericht om bezoekers of bezoeksters der
groote vergadering logies te vcwchoffen. Do
voorzitter der rogolingscommissie, de heer J.
B. Meynen, Hngo-de-Grootstraat 16, houdt
zich, zooals men 'ook in de advertentie-rubriek
lozen kan, aanbevolen voor aanbiedingen.
De landstormplichtigo vaandrig A. H. B.
van Ittersum, daenst doende bij het 4de rcg.
infanterie, is in positie gelijk gesteld met don
rang van 2de luitenant.
Do Loidsche Vereeniging voor Tropische
Gonceskundo heeft benoemd tot lectorr~"om on
derwijs te geven in tropische hygiëne en bac-
I teriologie, den heer M. D. Horst, arts alhier,
j oud-geneesheer bij do Bataafsche Pctroleum-
Maatschappij, thans assistent in de genoemde
leervakken. De Vereeniging beschikt thans over
j vier lectoren, die onderwijs geven in verschiL-
j lende tropische vakken.
In de kleine Stadszaal had gisfcer-
J avond een debatavond plaats, uitgaande van.
den Centr. Ned. Ambt.-Bond, tusschen de
heeren Waterberg en Perdok naar aanlei-
1 ding \an de beperking van het vrije woord
1 op de vergadering van het Neutrale Vak
verbond, waar men tien minuten voor debat
gaf.
De heer Waterberg constateerde, dat de
I neutralen met zilveren draden zijn gebonden
aan de bezittende klasse. Het geld voor hun
actie komt uit dezelfde bronnen als de kos
ten van verspreiding der brochure van oud-
Minister Van Gijn, die ook hier aan de Licht-
- fabrieken onder het personeel werd ver
spreid. Deze propaganda beoogt tweedracht
to zaaien in de rijen van hen, waar reeds
eendracht was. J
Spr. ging uitvoerig in op de bewering van
den heer Perdok, dat Ioonsverhooging niets
gaf. De neutralen erkenden te lang gesla
pen te hebben en nu wil men den modernen
den weg wijzen. Spr. ontried den ambtenaren
zich te organiseeren op dan grondslag van
de neutralen en wekte op tot aansluiting
bij de moderne vakbeweging.
De heer Perdok, die /iv.c-l tijd kreeg
als de heer Waterberg, antwoordde spr. Hrj
•vend het verkeerd, om altijd steun te zoeken
in een enkele richting; allen moet men
trachten te winnen. Het N. V. V. was imhet
begin wel neutraal en toen groeide het ook.
§pi sloot zich aan bij hetgeen in Duitsch-
land Scheidemann zeide:~Wrj moeten bijeen'
blijven. Dit geldt ook voor ambtenaren.
Na repliek en dupliek werd do vergade
ring om halffcwaalf gesloten.
De afideeiingen der Tweede Kamer heb
ben benoemd tot rapporteurs in zake het wets
ontwerp tot wijziging van de grenzen der ge^
meenten Leiden, Leiderdorp, Oegstgees-t, Zoe-
terwoade en Voorschoten de heeren- Rutgers,
Otto, Ter Hall, Nolens en Van Schaik.
Op initiatief van dr. Rendel Harris, den.
Engelschen godgeleerde wien in 1903 een.
professoraat in de theologie alhier werd aange
boden^ aLs opvolger van prof. Van Manen is
het plan opgezet den driehonderdjarigen ge
denkdag van het uilvaren van do „Maryflower"
der pelgrimvaders een groot EngelscteAmeri
ka arisch feest te herdenken. Er is een toonecl-
stuk vervaardigd „de terugkeer der Maryflo-
wen", waarin de beteekenis van het feit en zijn
gevolgen, zal worden uitgebeeld. In Engeland en
Amerika worden uitgebreide voorbereidselen ge
maakt.
Begonnen zal worden to Plymouth C Sep
tember 1920 en vervolgens te Londen 26 Sep
tember Tusschen deze beide data zal waar- -
schijnlijk een excursie plaats hebben naar Lei
den. „Ook de Nederlanders", aldus R. Harris in
„The Chr. Commonwealth", „hebben er belang
bij. De pelgrimvadens vonden hun opvoeding te
Lolden en velen van hun gedachten ontvingen
zij van de Nederlanders. Elf jaar waren zij in
Nederland, en,daar werden zij doordrongen van
de idee van godsdienstige verdraagzaamheid."
Ter blijvende herdenking, hoopt R. Harris,
dat een democratische universiteit te Plymouth
kan gesticht worden en de geestelijke grondsla
gen der pelgrimvaders, in welke verbinding ook
de toekomst van deze wereld ligt, democratie en
godsdienst meer en meer één zullen worden.
Gisternamiddag ontstond in de lakfabriek
van do firma Herfst en Helder, gevestigd in
perceel Pripsenslraat 95, een begin van brand,
doordat do vlam sloeg in een ketel met lak,
wolko op het vuur stond.
Door do tegenwoordigheid. van geest
van een werkman, die een hooveoiheid zout in
de vlammen wierp, werd de brand in het be
gin gesmoord en uitbreiding voorkomen, welke,
dank zij de aanwezige brandbare stoffen, an
ders zeker het geheeie perceel in vlammen zou
hebben gezet.
Naar het Fransch van VICTOR CHERBULIEZ.
(Naclruk verbod en
tLO)
„Best! 't Is een echte plattelandswijs
geer. U moet maar eens goed toezien, mijn
heer de pastoor, dat zij hem de woning niet
al tc duur verkoopen. 't Zou me erg spij
ten, als men misbruik maakte van zijn een
voudigheid. Hij heeft iets ronds cn naïefs
over zich, dat me erg bevalt. Ik "wensoh hem
van harte het beste, want ik voel wel wat
voor hom."
De baron hoorde niet het antwoord, dat
de pastoor gaf. Net- bij hot oversteken van
den weg liacï hij een aardig, frisch boerin
netje in het oog gekregen waar hij vrij wat
liever naar keek dan naar de plattelands-
Wijsgeer.
Een minuut of wat later nam hij afscheid
van den abt en keerde naar zijn landgoed
terug. Toen hij daar was, had hij het be
staan van den heer Têterol geheel ver
geten.
pe volgende week begaf de „knappe Pa
tricias zich naar Parijs, waar hij heel den
"Winter bleef, zijn dagen en nachten op do
aangenaamste wijze doorbrengend. Hij had
Qch voorgenomen om heel vroeg in het voor
jaar naar Saligneux terug te keeren, maar
aar kwam niets van in. In de maand Maart
^geerde hij nabij Monaco, op een villa, die
^iok rondom in clen zonneschijn baadde en
6 bidden van olijfboomen, krokussen en
anemonen stond. In den aanvang van de
maand Juni kon men hem te Spa ontmoe
ten. Eind Juli verbleef hij aan de oevers
van bet meest-romantiscke fjord van Noor
wegen. Midden November was hij op weg
naar Petersburg, waar hij vijf maanden
doorgebrachtterwijl hij schreef aan enkdo
vrienden, die hun verwondering hadden te
kennen gegeven over zijn lang uitblijven,
dat hot in de Russische hoofdstad heerlijk
logeer on was cn dat het bovendien de eenige
plaats kern heet-en, waar men het in den
winter niet koud heeft, waarom hij er dus
niet durfde weggaan, eer het voorjaar in
het land was zóó bang was hij voor borst-
aandoeningen.
Dat de baron zoo'n verren weg gevolgd
had van Monaco naar Spa, Stockholm,
Christ-iania cn St.-Petersburg, was alles om
een Noorsche en nog-wel een getrouwde
vrouw, naar men zei die, ton minste daar
hield hij bet zelf vast voor, hem de smart
cn de vreugde van den grooten hartstocht
had leeren kennen. Hij voelde zich wel
twintig jaar jonger geworden deze vrouw
wa9 de eenige, die de ware liefde in hom ge
wekt had voor het eerst en voor het
laatst'! Dit is eon illusie, zooals menige man
zich dio immers schepte
Te -midden van die avontuurlijke pel
grimstochten en van die steeds wisselende
zinsvervoering, ^herinnerde de baron zich
toch wel bij tijden, dat er in Frankrijk nog
een departement do l'Ain is, en dat or in
een van dé kantons daarvan een kasteel do
Saligneux ligt, dat dit kasteel van hem was
en dat hij er een rentmeester had, wien dc
zorg van alles was opgedragen. Hij sohreef
aan den heer Crópin, of die hem de afreke
ning en to gelijk wat geld wilde sturen en
ontving al oen heel kort antwoord! hierop.
Do heer Crópin wist heel goed, hoezeer do
baron een afkeer had van lange zakenbrie
ven had hij dus een uitgebreid sohnjven
gestuurd, dan was dit ongelezen ter zijde
gelegd. Nu gaf'bij slechts een beknopte
samenvatting van feiten en enkoio spre
kende cijfers dit was meteen een ge-
wenschte inkt-besparing.
Ook herinnerde do baron zich zoo nu en
dan, boo hij vader was van een allerliefst
dochtertje, dat- haar achttiende jaar nader
de en al herhaaldelijk verzocht had. om nu
toch eindelijk eens van de kloosterschool
te mogen terug komen, daar haaf opvoe
ding immers wel als voltooid mocht be
schouwd worden. Hij kreeg van haar van
die epistels, dio wel geleken op het ge
kweel van een vogeltje in een kooi, dat met
do vlerkjes tegen de tralies slaat van ver
langen naar vrijheid! Die brieven gingen
in den regel vergezeld van een schrijven
van-de moeder-overste, waarin die zich be
klaagde, dht mademoiselle Claire de Salig
neux vreeselijk lastig en onhandelbaar
was; dat zij, ondanks haar zeventien jaren,
nog veel te graag lachte on plaagde en haar
omgeving voor den gek hield, on dat zij
dikwijls de schooltijden gebruikte, om
caricaturen te te ©kenen of papieren pop
petjes te knippen dat zij haar kla-ssc-
genooten beproefde, door lijm op haar stoe
len te strijken, een kat in haar lessenaar
te sluiten of levendo kikvorsohen in haar
bed te stoppen.
Dan schreef de baron een gloeiende straf
rede aan zijn dochter, onderhield haar over
haar Onvergeeflijke lichtzinnigheid",
bracht haar onder 't oog, dat het leven iets
heel ernstigs is, dat een mensch niet voor
zijn plezier op de wereld is," dat het maar
zaak is bijtijds zijn hartstochten t© bestrij
den, en dat er geen grooter voldoening be
staat voor een waarlijk edel gemoed, dan
een nauwgezette plichtsbetrachting.
Die laatste brief bijvoorbeeld was een
meesterstuk van stijl cn welsprekendheid, j
Men zou bijna niet gelooven, dat een der- i
gelijk epistel geschrei^en zcu zijn aan do j
voeten van een toovenares, die hem zijn hart j
van twintigjarige teruggegeven had; dat
zij den inktkoker in haar zacht, wit handjo
had gehouden en dat zij hem, o-p haar
knieën, een kostelijken lessenaar had be
reidt.
En zou men nu niet moeten wanhopen
aan een man, die onder zulke omstandig
heden niet geïnspireerd werd tot groote
rederijkheid 1 Jammer maar, dat Made
moiselle De Saligneux enkel het begin en
het eind las van den brief en dat- zij het
prachtige middendeel oversloeg.
Aan de langste reizen komt een einde cn
zoo is het een feit, dat do baron in de lente
van heb jaar 1373 weer clen weg insloeg
naar Saligneux, waar hij heel wat minder
triomfantelijk terugkeerde clan hij heen
gegaan was. Hij scheen- vermoeid hij had
enkele plooien in het voorhoofd en een droo
merig© uitdrukking in de oogen. Hij was
nu wat tot kalmte gekomen en ging aan het
berekenen wat hem zijn uitstapje gekost
had en dergelijke uitstapjes zijn in den
regel duurNaarmate hij de plaats van zijn
bestemming naderde, werd hij steeds na-
denkender gestemd hij voorzag wel, dat
zijn rentmeester hem ook nog cle noodige
zij het dan ook stille verwijten zou doen.
De heer C-répin was hem komen halen te
Ambérieux, een. station, van waar men Sa
ligneux kon bereiken langs een weg, die
niet door liet dorp leidde, want cle baron
was er niets op gesteld, om zoo met slaande
trom terug te keeren. Evenmin za-g hij ver
langend uit naar de ontmoeting met zijn
rentmeester, wiens uiterlijk hem dan al
bijzonder prozaïsch scheen, met dat kale,
puntige hoofdje. Maar er viel Diets aan to.
doen, hij was nu eenmaal uit het betoove-
rend milieu weer in cle .werkelijke wereld
teruggekeerd.
Men stapt© in het rijtuig en reed een eind
door, zonder een woord te spreken. Van uit
zijn hoekje zat de heer Crópin stilletjes den
heer Do Saligneux gade te slaan met den
doordringenden blik van een commissaris
van politie. Opeens bogon hij op sluwen
toon
„Zoowaar, mijnheer de baron, ik vreesde
al, dat we nimmer het geluk zouden heb
ben, u weer te zien."
In zijn hoedanigheid van onmisbaar
mensch mooht do heer Crópin immers vrij
uit spreken met den baron. Hij kende diens
zwakheden, wist hoe slecht hij er financieel
bijstond en, ofschoon hij zich voorgenomen
had, met dit laatste eer zijn voordeel te
doen, dan er zioh over te beklagen, kem hij
toch niet nalaten, af en toe zoo eens een
spottende opmerking te maken.
Zijn welkomstgroet nu beantwoordde de
baron zoo kiohtig mogelijk
,,Ja, best© Crópin, het eindigt toch altijd
met een weerzien. Maar ik ben er zeer ge
voelig voor, dat mijn afwezigheid je zoo
lang geschenen heeft! Ik heb nu 00!: eens
kennis willen maken met de berenjacht. En
dan heb ik je immers, al geschreven, dat.
Rusland het eenige Rijk ter wereld is, waar
men 's winters geen kou heeft te lijden, om
dat de deuren cn vensters er goed sluiten.
Als men dus het seizoen te St.-Petersburg
begonnen is, moet men er dat ook geheel
doormaken, anders doet mon vast een
ziekte op." (Wordt vervolgd).
