LEIDSCH DAGrBIiAD. Dijjsdag 6 Mei 1919. Officieele Kennisgevingen. STADSNIEUWS. BINNENLAND. FEUILLETON. PRIJS DER' ADVERTENTÏENi 30 Cts. per regel» D<?3 ZattT<lag3 40 Ots. „er regel. Kleine advortentiën Woensdag ^6 Ots. Zaterdag 1.— bij een maximum aantal woorden van 30. Incasso volgens post- rcoht. Voosr eventueel© opzending van brieven 10 Cts, porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cts. Bureau Noordeindspiein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507. PRIJS DEZER 'COURANT Voor Leiden p. 3 mnd. £2.10, p. week £0.15 Euiten Leiden, waar agenten ge vestigd zijn, per week ri 0.18 Eranoo per post L... M M M 2.00 Nummer 18153. Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen. EERSTE BLAD. GELDIG VERKLAARDE BONS. Do Burgemeester der Gemeeiito Loiden brengt ter algemeene kennis dat vanaf heden tot en met Vrijdag 9 Mod zijn geldig verklaard: Bon L 63 voor 1 K.G. Kleiaardappelen a 7 cent per K G. Bon L 64 voor 2 K.G. Kleiaardappelen a 7 cent por K.G. Bon L 65 voor 2lh ons Blikspinarie a 17 ct. per pond. J. A. v. HAMEL, Weth.-Loco-Burgem. Leidon," 6 Mei 1919. UITREIKING NORMAAL MAR GAR IN EK AARTEN. 3>© Burgemeester der gemeente Leiden brengt ter kennis van houders van Normaal Margarinekaarten, dat do uitreiking der nieuwe Normaal Margarinekaarten zal plaats hebben in hot Broodbureau, Nieuwe Rijn 22, van des morgens 9 tot 12 en des middags van 2 tot 5 uur, en wel op Woensdag 7 Mei voor hen, wier naam be ginnen met. A tot en met H. Donderdag 8 Mei voor Een, wier naam beginnen mot. I tot en met. P. Vrijdag 9 Mei voor hen, wier naam be ginnen mot Q tot en mot Z. Do uitgift© geschiedt uitsluitend op ver toon der Levensmiddelenkaart tot een aan tal als op die kaar* vermeld staat. ER BESTAAT G -EN GELEGENHEID VOOR RUILING vn oen der andere soor ten in Normaal-Margarine. Eon ieder wordt verzocht zich aan boven staande regeling te houden en onmiddellijk na de ontvangst der kaarten zich te over tuigen dat het juiste aantal ontvangen is. Aan kinderen beneden 14 jaar worden geen kaarten afgegeven. J. A. VAN HAMEL, Loco-B urgemoeste Leiden, 6 Mei 1919. KOSTELOOZE GENEES- EN HEELKUNDIGE HULP. Burgemeester en Wethouders van Leiden brengen ter kennis van de ingezetenen dezer ge- moente, die zich hebben aangegeven voor het bekomen yan een kaart tot het verkrijgen van kostelooze genees- en heelkundige hulp voor den dienst 1919-1920, en die kaart nog niet hebben afgehaald, dat alsnog gelegenheid zal worden gegeven tot het in ontvangst nemen 'dezer kaart op morgen, Woensdag 7 Mei, tus- 6ohen des voormiddags 10 en des namiddags 3 uren, ten Raadhuize kamer No. 16. J. A. v. HAMEL, Wetli.-Loco Burgem. VAN STRIJEN, Secretaris. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Leiden; Gezien art 8, 1ste alinea, der Hinderwet; Erengen bij deze ter algemeens kennis, dac door hen op heden vergunning is ver leend aaD EMILE SCHULZE en rechtver krijgenden tot het uitbreiden van zijn fa!riek, gelegen aan liet Utrechtsohe Jaagpad No. 44, door jiet bijbouwen eener retortenvor- lïierij en. van een overkapping om grond stoffen te drogen. J. A. VAN HAMEL, Weth. lo.-Burgomeester. VAN STRIJEN, Secretaris. Leiden, den lsten Mei 1919. BRANDSTOFFENCOMMISSIE LEIDEN. De Directeur van het Brandstoffen-Bureau maakt bekend, dat ook gedurende de vol- gendo dagen dezer week van des v.rn. 7V2 tot des n.m. 6 uur, zoolang de voorraad strekt, gelegenheid wordt gegeven" 100 tur ven te laten afhalen aan het pakhuis der firma Boon, Middelstegracht Wanneer de voorraad in dit pakhuis is uitgeput, wordt de turf afgegeven aan het Hiïisztttenhuis (Oude-Rijn) en daarna aan het pakhuis van den Heer preyghton (Galge water). De prijs is bepaald op Ï1.20 p. 100 stuk tegen afgifte van het lichaam! der Ge meentelijke rabatbonnenkaart 7525 en f 1.75 voor niet-houders dezer kaarten. De Directeur voornoemd, M. KRAMER. Leiden, 6 Mei 1919. Verslag Diakoncssenhuis. Verschenen is het verslag van de Ohr. vereemiging Voor ziekenverpleging ,,Hefc Diakon ess enh'uis", alhier, met de rekening; over 1918. Het bestuur drielt d!a<arin het volgende mode: Terugziende op het jaar 1918, kunnen wij niet anders d!an dankbaar zijn. Ondanks de groote moeilijkheden, waarmede ieder op haast elk gebied te kampen had, werd do geregelde gang van ons Huis niet ver stoord, en maakt onze rekening een gun- stigen indruk. Wij mochten ons blijven ver blijden over de goede gunst van God en mensohen, en meermalen kwamen wij plaats te kort-. Ónze Besturende Zuster J. L. van den Brink zag veol van haar krachten ver gen, maar zij bleek opgewassen te zijn tegen haar zware taak, en werd met do Zusters gesterkt oim het- omvangrijke werk to doen. dat op haar weg lag. In het aantal Zusteys kwam geen veran dering, schoon onder de personen van het vijf-en-twintigtal zich wel wisseling voor deed, evenals vorige jaren. Ook in 1918 wa ren er twee werkzaam in de Wijkverple ging zes behaalden het diplomaBoer- haaive. "Aan de aanvraag om zusters te zenden naar cle grenzen ten behoeve van de vluch telingen, die in groeten getale verwacht werden, ko>n niet voldaan worden ten ge volg© van de griep-epidemie, wclko ook onze zusters niet voorbijginggelukkig evenwel zonde>r blijvend nadeel te veroor zaken. Hoeveel werk cr in ons Huis verricht word, moge blijken 'uit de cijfers, die wij naar onze' gewoonte vermelden. Gedurende het verslagjaar werden opgenomen 715 pa tiënten met 19,523 verpleegclagen. In 1917 waren dozo getallen 665 en 17,S00. Op 1 Jan. 1919 waren 44 patiënten aanwezig; 43'wa ren in den loop van liet jaar overleden. In de barak voor besmettelijke ziekten bevon den zich 30 Lijders met 868 verpleegdagen (vorig jaar 18 en 443). Het getal operaties bedroeg 555 (vorig-jaar 418). In dit verband maken wij met groote dankbaarheid mel ding van do hoogte-zon, die ons door een vriendenhand werd ten geschenke gegeven. I Ook dit jaar zorgden de dames van het Linnenfonds weder kostelijk voor allerlei j benoodigdheden niet minder dan 504 stuks (24 theedoeken, 36 vaatdoeken, 36 handdoe ken, 24 servetten cn 60 vingerdoekjes) ge werden ons door haar goedo zorgen. In het bestuur kwam geen verandering, evenmin in den dagelijkschen gang van za ken. Do 14-daagsche Bijbellezingen konden eenige malen ten gevolge der griep-epide- i mie niet gehouden worden. Onze huisdocto- i ren. de geneesheeren Üe Bruine Groene- veldt en Seret, vervulden hun taak met hun gewone toewijding, en dr. "Van Iterson j verplichtte ons wederom door zijn hulp, i aan de zusters verleend. Professoren en doctoren bleven ons tot onze blijdschap vertrouwen schenken. Ten slotte maken wij gaarne gewag van de vriendelijke medewerking, ons door do ambtenaren der distributie geschonken, waardoor de moeilijkheid der voorziening van levensmiddelen zeer werd verlicht. Wij zenden ons jaarverslag aan onze vrienden met blijdschap en dankbaarheid wij blijven vertrouwen op God, die ons ge- zogend heeft en zegenen zal. De ontvangsten bedroegen f 79,633.12, w. o. aan giften uit Leiden f 59.25 en van elders f 127.50, aan jaarl. bijdragen uit Leiden f 319.75 en van elders f 251.65, aan saldo "1917 f 69.53Deze rekening wijst een batig saldo aan van f,55.99. He-t vrijbedfonds wijst de volgende ont- vangstcijfers vanSaldo vorige rekening f 805iL95%, aan rente f 320, samen f 8374.951. Uitgaven per patiënten f 320, saldo f 8054.95% samen f 837-1.95%. Beschermvrouwe is H. M. de Koningin- Moeder. Het Bestuur bestaat uit ds. W. Brict, Voorzitter; A. Couvée, Secretaris-waarn. Pohningm.prof. dr. H. M. van-Nes, mej. Joha. Drost, mej. H. E. Drost, mevr. M. O. Briët—Wessoling en mevr. A. P. Cou véeMeerburg. Eereleden zijn d>o heer J. M. van Kempen en mevr. J. M. van Wijk. Zooals bekend is, is het wetsontwerp tot grensuitbreiding onzer gemeenlo gereed on wacht nog maar op openbare behandeling, waar mode vermoedelijk heol weinig tijd gemoeid zal zijn. Vast staat dus vrijwel, dat deze uitbreiding nog dit jaar haar beslag zal krijgen. Een der eerste gevolgen er van zal zijn, dat wij na de algemcono Raadsverkiezingen op 20 Mei a s. over cenige maauden weder Raadsver kiezingen zullen hebben, omdat na de uitbrei ding der gemeente het aantal Raadsleden zal moeten worden vermeerderd. Zij, die mochten hebben gehoopt, dat wij na de eerstvolgende verkiezingen er eenige jaren af zouden zijn geweest, zullen door deze medc- deeling misschien, ©enigszins teleurgesteld wor den. Bij Kon besluit is, met ingang, van door den Minister van Arbeid nader te bepalen dag, voor den tijd van zes jaar benoemd tot voorzitter vart den Raad van Arbeid alhier, de heer T. S. Goslinga, te Schiedam. Bij beschikking van den Minister van Onderwijs, Kunsten cn Wetenschappen is bepaald, dat cto commissie, aan welke wordt opgedragen het examineeren van hen, die een akto van bekwaamheid verlangen tot het geven van middelbaar onderwijs in wis- en natuurkundigo wetenschappen, voor het jaar 1919, zibting zal honden te 's-Gra- venkageaan die commissie tevens opge dragen hot examineeren van hen, die in 1919 de akte van bekwaamheid wenschen te verkrijgen tot het geven van lager onder wijs in do wiskunde, bedoeld in art. 86 der wet tot regeling van het lager onderwijs on zijn o a. benoemd tot ledendr. J. €L Kluyver cn dr. F. A H. Schreinemakers, hooglceraren aan do Rijksuniversiteit al hier. Voor den dienst in Ne-d.-Indië is be stemd mr. Raden Mas Gondowinto, alhior, om geplaatst te worden bij den bureau- dienst. Het aantal bezoekers in het eerste kwartaal van dit jaar bedroeg aan het Rijks museum van Oudheden 2512 en aan het Rijks Ethnographisch Museum 413. Do heer J. Rijnhende Nzn., kapper, Doe- zastraat 37, heeft in zijn zaak, drie jaren gele den door hem begonnen, voorspoed gehad. Ten gevolge daarvan moest hij haar, hoewel zij al aan billijke eischen voldeed, nu reeds uitbrei den, welke uitbroiding hij deed gepaard gaan mot verfraaiing en nog betere inrichting. Ieder, die 2ijn winkel betreedt, zal zoggen, dat deze er keurig uitziet en ruim voorzien is van toiletartikelen; en elk, die in zijn salon ver toeft, zal erkennen, dat dit ruim on netjes is en voldoet aan allo hygiënische oischcn. Do be diening kan er vlug geschieden. Vier personen kunnen te gelijk geholpen worden. Bovendien is er eon aparte gelegenheid voor haarwassohen en olectrisch -drogon. Moet men toch nog wach ten, in gerieflijke stoelen kan men zich aan een goed voorzien lecslafeitje of in den tuin neer zetten. De hoor Th. G. Barthen heeft als aannemer eer van zijn werk; do firma Dc Boer, Kraaierstraat, blijkt goede meubelen tc kunnen lev oren, en do heer H. v. Leeuwen wèl berekend te zijn voor het leggen van granietvloeren. Een en ander komt den velen, die de kappers zaak van den heer Rijnhende met hun -bezoek vereeren, ongetwijfeld zeer ten goede. De „Sts.-Ort." bevat de statuten van de N. V. „Leidsche Ijzerhandel voorheen firma J. C. Bernard, opgericht 1S30", al hier. LEIDSCHE SCHOUWBURG. N.V. TQ0NEELVEREEN1G1NG. „Als de kersen bloeien", tooneelspel in 3 bedrijven van dr. J. v. Epen. Het most voor de spelers toch een eigen aardige stemming zijn, wanneer zij een znat zoo leeg zien a!s gisteravond het gevai was. De schouwburg leek net een bosch, dat door een hevige orkaan zoo goed als plat gelegd is. Hier en daar zijn nog eeu paar plukjes blijven staan, anders heeft de storm zrjn taak te grondig gedaan. Als er bij eikaar 100 personen waren, dan was het veel. Zoo leeg hebben wij 't nog niet meegemaakt! Toch heeft men aan het spei niet kunr.en merken, dat voor zooveel leegs stoelen werd opgetreden, 't Moet een eigen aardige stemming zijn Het moge waar zijn, dat dr. Van Epen in zijn stuk een uitzonderingsgeval heeft ge geven, ja zelfs een al heel zelden voor komend uitzonderingsgeval, men kan niet zeggen, dat het onaannemelijk is, al heeft de auteur 't niet geheel aannemelijk weten te maken. Het stuk, zooals bij dat zich laat afspelen op de Veluwe, in het aan natuur schoon rijke Lunteren, is bestaanbaar en zit, op zichzelf beschouwd, goed in elkaar van bouw. Hel is evenwel nog te oppervlakkig om van groote waarde te zijn en heeft boven dien het zwak, dat er te veel gebadineerd wordt over liefde, waarover feitelijk niet te praten valt, een gevoel a's deze nu een maal is, dat zich niet onder woorden bren gen laat. Weliswaar gaat de daad er groo- tendeels aan gepaard, maar juist dat maakt den omhaal van woorden dubbel onnoodig. i En toch, niettegenstaande dit alles, gaat er j bekoring van uit voor 't-oogenblik, dat men het ziet, wat wellicht grootendeels is te wijten san het bepaald sublieme spel. Het zoo treffende scènetje tegen het slot hot sprookje van de zonnebloem en bet i madeliefje, geeft zoo ongeveer den inhoud weer. Een oude zonnebloem, waarvan het zwaie. moede hoofd reeds is gebogen, voelt zich nog jong in de lente, als de kersen bloeien. Hij wordt aangetrokken d:or een jong madeiiefde aan zijn voet, dat weder- keerig neiging tot hem voelt. Hij buigt zich al verder en verder tot het jonge leven over, een innige kus, en het topzware hoofd van de zonnebloem' valt, bijkans het teers madeliefje verpletterend onder zijn gewicht. Dit wordt overgebracht in mcnschen-leven, nog daardoor verder ingewikkeld, dat het madeliefje, het jeugdige meisje, gekomen is tot den zonnebloem, den man op jaren, als verloofde van zijn zoon en dat ais tegenwicht wordt ingevoegd de vrouw, waar mee de vader reeds eenige jaren heeft ge leefd en die hij nu 'juist wettelijk huwen za!Allen, behalve liet jonge meisje, hebben 'f gevaar gezien of gevoeld, toch kunnen zij het niet afwenden, de spontau3 liefde is sterker dan zij. Het spel was in één woord keurig, vooral van Jan C. de Vos als de trots zjjn jaren van harte jeugdig geblevene, Wat moet d;>t een lady-killer zjjn geweest! van mevr. Lobo-Braakensiek als het madeliefje, dat tot het wezen der liefde komt, beiden vol emotie en passie, van Gusta de Vos Poolman van maitresse-huishoudster tot vrouw des huizes zullende klimmen en van Henri van Ees, de geheel in zijn studie op gaande en daardoor zrjn verloofde verwaai* loczende astronoom. Dat sloot in elkaar, dat was natuurlijk en frisch. En niet vergeten mag worden de gave creatie van Harmg als de oude tuinman, prachtig volgehoulon. Was het publiek weinig talr 'k, het applau3 was krachtig en warm, een pleister op de wonde (de financieele zijde, waarbuiten zeifj kunst niet kan). Dit echt-HolIandscho werk, zij het dan niet van groote waarde, had beter verdiend! De ex-kroonprins op Wierïngen. De es. ki oonprras lieeft heden den burgemeester, van Wielingen een som gelds ter hand ge steld voor de arme gezinnen in deze ge meente. Deze gift is geschonken t?r geld- genheid van 's Prinsen - 37sten verjaardag op heden, 6 Mei, en de Prins wil daarmede* zijn erkentelijkheid toonen voor de vrlendè* lijke, tegemoetkomende houding, welke h^ van de zijde der Wieringsche bevolking ge< durende zijn verblijf alhier steeds heef6 ondervonden. De burgemeester kan het góc schonken geld naar eigen goeddunken onder de armen rerdeelen. De spoorverbinding mei Parijs. Er is allo reden aan te nemen, dat de spoorverbinding AmsterdamParijs spoedig tot stand komt; echter nog niet met 15 Mei, zooals aanvankelijk gohoopt werd, daar men nog op bericlö, uit Brussel wacht. De reis zal 18 uur duren. Do be doeling is, dat 's morgens oen trein van hier zou vertrekken, welke 's nachts te Parijs aankomt.. De terugkeorende trein vertrekt 's nachts uit Parijs. C>N. v. d. D") Slechte toestanden bij de oniginningsweiden. Dc weilanden, die uib woesben grond ge schapen worden, hebben als gevolg van oen] tekort aan bemesting, gedurende de oorlogs jaren zeer veel geleden: de goede grassen verdwenen en kale plekken kwamen daar voor in de plaats, terwijl met den uitzaai f an nieuw gras- en klaverzaad geen of wei nig resultaat werd bereikt, daar de bodem,: geen voldoende -voedsel bevatte voor de ont kiemende plantje^. Men hoopte, algemeen, dat thans, nu o\er wat ruimeren voorraad kunstmeststoffen kan worden beschikt, het euvel spoedig zou zijn opgelost, doch nu blijkt het, dat in het voorjaar, als gevolg van de natheid en de schraalheid van den bodem, ■vooral op de wat lager gelegen perceeleo een uitgebreide mosvegetatie tot ontwikke ling is gekomen, waardoor de toestand slech ter is geworden, dan die nog ooit gedurendoi de oorlogsjaren was. Mossen toch zijn wel de verderflijkste planten, die in weiland kunnen huizen, daar zij niet alleen veel voedsel op1- nemet, dat anders aan do grassen ten goede zou komen, doch bovendien dea botlem ge heel afsluiten van de lucht, waardoor de grond steeds natter en zuurder wordt. Overal waar mén reads op de weilanden verkeereni kan is men dan ook druk bezig met de mos sen zooveel mogelijk los te werken en te ver zamelen, waarna men door middel van zoo flink mogelijke bemesting en onder 'b uit zaaien van nieuw gras- en klaverzaad tegen 'b midden van den zomer nog weer eenig deel van deze gronden hoopt te kunueul trekken. Garnalen als varkensvoeder een mislukking. De maand' April heeft het voor onro vtsscherij zeer slecht gemaaktop vele •tijden kon er niet gevischt worden zelfi riet door de grootste schepen. In gedroog de garnalen gaat evenmin iets om als in gepeldei De Regeeringspakhuizen zitten nog opgepropt met 1 un tot meel verraa ien visch cn men houdt nog steeds angst vallig den maximumprijs vast van f 39.50, terwijl men dezer dagen te Rotterdam kon Iroopen voor f 20, aldus meldt men uit' Zoutkamp, aan ,,De Tel." Het maken. van. dit varkensvoeder is geheel anders uitge komen, dau men dacht. De bedrijfsonkoa- ten zijn veel te hoog en als voeder is liet voor de va ekens ongeschikt. De contro leurs mogen niets meer in dit artikel ont vangen; do fabrieken staan stop, d. w z»- ZIJP* IDEE. Naar het Fransch van VICTOR CHERBUL1EZ. 1) (Nacltruk verboden.) I. Kleine oorzaken hebben dikwijls groote gevolgen. Sotmmigo mensohen zijn zóó aan gelegd, dat het onbeduidendste voorval letje een onuitwischbaren indruk op hen maakt, en dat zij het nimmer uit hun ge heugen kunnen verliezen. Den 2die>n September 1833, op den voor middag, trad baron Do Saligneux, met do handen in do zakken van zijn appelgrauw© kamerjapon, zijn studeerkamer uit, om zijn tuin eens rond to wandelen. Tot op tien mijlen in den omtrek was hij algemeen be kend onder den naam van baron Adhómar. en hij bezat in het kanton van Saligneux, tusscken Bugey eij La Bresse, een mooi, voorvaderlijk slot mot akkers, wijnbergen, boosohen, weidenmeer dan tweehonderd hectaren bij elkaar. Hij beheerde zelf zijn goederen, liet overal zijn oog gaan, ging sledhts met zijn eigen wil to rado en zijn ondergeschikten koesterden dan ook meer ontzag dan wol liefde of genegenheid voor hun baron. Want hij wa.g streng en had zoo op hot eerste gezicht iets stugs en onvrien delijks toch was er wel een ma-nier om den a>ron voor zich te winnen, als men hem ïnaar beleefd en onderdanig toesprak. ^ec^er *3 het gegeven zdoh zoo eng te betoon en en zoo had do baron een tuinmansjongen, Jean Têterol, die zich maar niet in zijn gunst mocht verheugen. Hij was aan den eenen kant van den weg gevonden men noemde hem Têterol, om- d'at men dien naam had meonen te ontcij feren op het papiertje, dat aan zijn luiers genaaid was. Het gerucht wilde, dat hij zijn bestaan te danken had aan cl'e vluchtige liefdesbetrekkingen van een handelsreiziger en een meid uit con herberg; zij had al thans nimmer meer iets van zich laten hooren. Hij werd' opgevoed door de openbare wel dadigheid, die anders niot veel voor hem deed n>en liet hem vrijwel aan zichzelf over en zoo zou hij misschien den verkeerden weg zijn gegaan, als de jougdigo geestelijk© van Saligneux, cliie alle deugden van een ouden geestelijke bezat, niet eenige be langstelling had getoond in het kind. Hij liet hom bij zich komen, ondervroeg hom naar het een en ander en was getroffen door Jean's schranderheid. Hij riep liem nu meer bij zich en leord'o hom lezen, schrij ven en rekenen. Abt Maraud was een lief hebber van tuinieren ook in dit vak gaf hij de eerste lessen aan Jean Têterol en ten paar jaren later bezbrgdo hij hem een plaat-sjo bij baron Do Saligneux, die deai jongen enkel maar in diensb nam om den geestelijke genoegen to doen. Het gezicht van Têterol beviel hom niet en zijn manier van doen evenmin. Hij was zoo stil, zoo ge sloten, zoo in zichzelf- gekeerd. ,,Jo kunt heelemaal niet aan den jongen zien, of hij je vriend dan wel je vijand is; of lieverliij is nóch het een, nóch het ander; hij blijft je altijd vreemd. Maar 'voornomeli$: hinderde hot hom, dat de jongen zoo weinig onderdanig was. Dg baron tooh was allereerst op eqrbied gesteld en Jean Têterol bleek in het minst niot eerbiedig. Hij was op do wereld geko- j men met cle gedachte, dat een baron en i oen vondeling precies gelijk zijndat zij j toch van hetzelfde deeg gekneed werden. En van wien hij clat nu had van den71 han delsreiziger of va<n de meid uit do herberg, valt niet uit to maken. Baron. Adhémar de Saligneux dus, liep, met de handen in cle zakken van zijn appel grauwe kamerjapon, den tuin in, toen hij Joan Têterol gewaarwerd, die bezig was een peroboom te snoeien. De antipathie, die hem do vondeling inboezemde, was nog van cFag tot da-g toegenomen, en sinds eenigen tijd hiold hij hem voortdurend in het oog, in de hoop, hem eens cp een fout te betrappenmaar dit zou niet gemakke lijk gelukken bij Jean Têterol .1 Dio stilto in den lande, dio op het laatst van zijn loopbaan bijna een veolprater werd, was onvermoeid in don arbeidsliep wei nig, stond vroeg op, en was altijd even ijverig en nauwgezet bij zijn werk. Jean deod wat hij deed, goedniet uit lust om het dengenen, bij wien hij in dienst was, naar dbn zin te maken, of om door hem ge prezen to worden, maar om zichzelf ter wille te zijn; want hij was niet licht tevre^ den Do baron trad nog een eindje naderbij, on stond naar het werk van Jean te kijken mot gefronst voorhoofd sprak hij toetn ,,Jb vernielt mijn peroboom zóó op die manier. Houd onmiddellijk op met dat snoeimes en haal liever een soli aar ik zal jo je vak wel eens Toeren 1" Jean antwoordde hem kalm, dat hij zijn vak verstond en dat in sommige gevallen ©en snoeimes beter is den een schaar. En misschien had hij gelijkmaar als men bar- ron is en men heeft ongelijk, dan maakt men zich licht boos. Zoo ging het althans baron Adlhé-marhij verweet den jongen, dat de hoogmoed al zeer misplaatst is in een vondelingdrib hij niet anders dan een onbeschaamde vlegel was. Jean hoorde hem eerst zwijgend aan maar eindelijk verloor hij het geduld or bij en begon zacht liet lie-dje van Marlborough te neuriën. Dat was clan ook het eenige, dat hij kende; maar bij ongeluk zong hij valsch, en flink valsch ock! Toch was het minder het onzuivere dan wel het onbeschaamde van den toon, dat don baron hinderde. Kokend van woede hief hij de hand op naar het jongmenschmaar doordat dit een zij sprong deed, ontging hij de oorvijg, die voor' hom bestemd' washij kon echter niet ver hinderen, dat do baron even vlug met -de voeten als met de handen was, en. dit be zorgde hem een schop in do lendenen, waardoor hij tegen den pereboom te land kwam. Toen Jean zijn evenwicht weer her steld had, keerde hij zich om, raapte zijn pet op, keek den baron aan mot eon paar verschrikkelij'ko oogen, waarin tranen van woede blonken, en ging er toen van door, zoo vlug als zijn beenen hem dragen kon den. Joan Têterol wist. niet meer, hoé hij het hadde wereld' scheen hem geheel veran derd de zon, de volden, do bosscihen, do kerktoren van Saligneux, die allo hadden immers den smaad gezien, hom aangedaan en ieder dacht er 't ziino van. Hij ging rijn schande verbergen in een dicht kroupel- bcrich, waar hij twee uur lang op zijn vin gers bleef bijten. Allerlei gedachten vielen hom in de eene nog overeïrevener dan de andere. De eerste was wel, dat hij het kasteel «n brand zou stekende tweede, dat hij baron De Saligneux aan een kromming van den weg zou afwachten on dat hij hem den nek zou breken. Hij sneed zich een stok van een hulsttak en beschouwde dien aan dachtigmaar# langzamerhand kwam hij tooh wol wat tot kalmte. Hij geloofde maar weinig dingen maar hij geloofde aan het gerecht en aan de gendarmen, en hij had rioh voorgenomen, dat hij daar nimmer rneo to maken zou hebben. Tot clen stok sprak hij dus ,,Ncen, zóó niot; ik zal wel een andere manier bedenken." En hij stelde vast; dat do stok, welke zoo makkelijk in de hand was, hem niet tot ver dedigingswapen zou dienen, maar dat hij rich dien to 'vriend zou maken. Toen vestigde hij den blik o-p een ouden eik, die hem cck aankeek, en tegenóver dien verklaarde hij plechtstatig, dat Jean. Têterol op een goeden dag den baron Do Saligneux mores zou leerenHij legde dio getuigenis a.f met trillende stem en d'e eik scheen er door getroffen. Allo krachtige mannen rijn begonnen met een eed te zwe ren, op do manier van Hannibal. Tersluiks keerde hij nog oven naar het kasteel terug, om er rijn wcinigo lijfgoed en rijn^papieren to halen, waar hij een bun delt] o van maakte. Vervolgens brak hij zijn spaarpot openen toen liij het bedrag, daarin vervat, bij elkaar geteld had, was hij er zeer tevreden over. Maar nu ging hij dan tooh heen, om niet weer terug to komen. jWordt vervolgd.).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1919 | | pagina 1