LEIDSCH
DAGrBIiAD.
Dijjsdag 6 Mei 1919.
Officieele Kennisgevingen.
STADSNIEUWS.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
PRIJS DER' ADVERTENTÏENi
30 Cts. per regel» D<?3 ZattT<lag3 40 Ots.
„er regel. Kleine advortentiën Woensdag
^6 Ots. Zaterdag 1.— bij een maximum
aantal woorden van 30. Incasso volgens post-
rcoht. Voosr eventueel© opzending van brieven
10 Cts, porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cts.
Bureau Noordeindspiein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
PRIJS DEZER 'COURANT
Voor Leiden p. 3 mnd. £2.10, p. week £0.15
Euiten Leiden, waar agenten ge
vestigd zijn, per week ri 0.18
Eranoo per post L... M M M 2.00
Nummer 18153.
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
GELDIG VERKLAARDE BONS.
Do Burgemeester der Gemeeiito Loiden brengt
ter algemeene kennis dat vanaf heden tot en
met Vrijdag 9 Mod zijn geldig verklaard:
Bon L 63 voor 1 K.G. Kleiaardappelen a 7
cent per K G.
Bon L 64 voor 2 K.G. Kleiaardappelen a 7
cent por K.G.
Bon L 65 voor 2lh ons Blikspinarie a 17 ct.
per pond.
J. A. v. HAMEL, Weth.-Loco-Burgem.
Leidon," 6 Mei 1919.
UITREIKING
NORMAAL MAR GAR IN EK AARTEN.
3>© Burgemeester der gemeente Leiden
brengt ter kennis van houders van Normaal
Margarinekaarten, dat do uitreiking der
nieuwe Normaal Margarinekaarten zal
plaats hebben in hot Broodbureau, Nieuwe
Rijn 22, van des morgens 9 tot 12 en des
middags van 2 tot 5 uur, en wel op
Woensdag 7 Mei voor hen, wier naam be
ginnen met. A tot en met H.
Donderdag 8 Mei voor Een, wier naam
beginnen mot. I tot en met. P.
Vrijdag 9 Mei voor hen, wier naam be
ginnen mot Q tot en mot Z.
Do uitgift© geschiedt uitsluitend op ver
toon der Levensmiddelenkaart tot een aan
tal als op die kaar* vermeld staat.
ER BESTAAT G -EN GELEGENHEID
VOOR RUILING vn oen der andere soor
ten in Normaal-Margarine.
Eon ieder wordt verzocht zich aan boven
staande regeling te houden en onmiddellijk
na de ontvangst der kaarten zich te over
tuigen dat het juiste aantal ontvangen is.
Aan kinderen beneden 14 jaar worden
geen kaarten afgegeven.
J. A. VAN HAMEL,
Loco-B urgemoeste
Leiden, 6 Mei 1919.
KOSTELOOZE GENEES- EN HEELKUNDIGE
HULP.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter kennis van de ingezetenen dezer ge-
moente, die zich hebben aangegeven voor het
bekomen yan een kaart tot het verkrijgen van
kostelooze genees- en heelkundige hulp voor
den dienst 1919-1920, en die kaart nog niet
hebben afgehaald, dat alsnog gelegenheid zal
worden gegeven tot het in ontvangst nemen
'dezer kaart op morgen, Woensdag 7 Mei, tus-
6ohen des voormiddags 10 en des namiddags
3 uren, ten Raadhuize kamer No. 16.
J. A. v. HAMEL, Wetli.-Loco Burgem.
VAN STRIJEN, Secretaris.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gezien art 8, 1ste alinea, der Hinderwet;
Erengen bij deze ter algemeens kennis,
dac door hen op heden vergunning is ver
leend aaD EMILE SCHULZE en rechtver
krijgenden tot het uitbreiden van zijn fa!riek,
gelegen aan liet Utrechtsohe Jaagpad No.
44, door jiet bijbouwen eener retortenvor-
lïierij en. van een overkapping om grond
stoffen te drogen.
J. A. VAN HAMEL,
Weth. lo.-Burgomeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, den lsten Mei 1919.
BRANDSTOFFENCOMMISSIE LEIDEN.
De Directeur van het Brandstoffen-Bureau
maakt bekend, dat ook gedurende de vol-
gendo dagen dezer week van des v.rn. 7V2
tot des n.m. 6 uur, zoolang de voorraad
strekt, gelegenheid wordt gegeven" 100 tur
ven te laten afhalen aan het pakhuis der
firma Boon, Middelstegracht
Wanneer de voorraad in dit pakhuis is
uitgeput, wordt de turf afgegeven aan het
Hiïisztttenhuis (Oude-Rijn) en daarna aan
het pakhuis van den Heer preyghton (Galge
water).
De prijs is bepaald op Ï1.20 p. 100
stuk tegen afgifte van het lichaam! der Ge
meentelijke rabatbonnenkaart 7525
en f 1.75 voor niet-houders dezer kaarten.
De Directeur voornoemd,
M. KRAMER.
Leiden, 6 Mei 1919.
Verslag Diakoncssenhuis.
Verschenen is het verslag van de Ohr.
vereemiging Voor ziekenverpleging ,,Hefc
Diakon ess enh'uis", alhier, met de rekening;
over 1918.
Het bestuur drielt d!a<arin het volgende
mode:
Terugziende op het jaar 1918, kunnen wij
niet anders d!an dankbaar zijn. Ondanks de
groote moeilijkheden, waarmede ieder op
haast elk gebied te kampen had, werd do
geregelde gang van ons Huis niet ver
stoord, en maakt onze rekening een gun-
stigen indruk. Wij mochten ons blijven ver
blijden over de goede gunst van God en
mensohen, en meermalen kwamen wij plaats
te kort-. Ónze Besturende Zuster J. L. van
den Brink zag veol van haar krachten ver
gen, maar zij bleek opgewassen te zijn tegen
haar zware taak, en werd met do Zusters
gesterkt oim het- omvangrijke werk to doen.
dat op haar weg lag.
In het aantal Zusteys kwam geen veran
dering, schoon onder de personen van het
vijf-en-twintigtal zich wel wisseling voor
deed, evenals vorige jaren. Ook in 1918 wa
ren er twee werkzaam in de Wijkverple
ging zes behaalden het diplomaBoer-
haaive.
"Aan de aanvraag om zusters te zenden
naar cle grenzen ten behoeve van de vluch
telingen, die in groeten getale verwacht
werden, ko>n niet voldaan worden ten ge
volg© van de griep-epidemie, wclko ook
onze zusters niet voorbijginggelukkig
evenwel zonde>r blijvend nadeel te veroor
zaken.
Hoeveel werk cr in ons Huis verricht
word, moge blijken 'uit de cijfers, die wij
naar onze' gewoonte vermelden. Gedurende
het verslagjaar werden opgenomen 715 pa
tiënten met 19,523 verpleegclagen. In 1917
waren dozo getallen 665 en 17,S00. Op 1 Jan.
1919 waren 44 patiënten aanwezig; 43'wa
ren in den loop van liet jaar overleden. In
de barak voor besmettelijke ziekten bevon
den zich 30 Lijders met 868 verpleegdagen
(vorig jaar 18 en 443). Het getal operaties
bedroeg 555 (vorig-jaar 418). In dit verband
maken wij met groote dankbaarheid mel
ding van do hoogte-zon, die ons door een
vriendenhand werd ten geschenke gegeven. I
Ook dit jaar zorgden de dames van het
Linnenfonds weder kostelijk voor allerlei j
benoodigdheden niet minder dan 504 stuks
(24 theedoeken, 36 vaatdoeken, 36 handdoe
ken, 24 servetten cn 60 vingerdoekjes) ge
werden ons door haar goedo zorgen.
In het bestuur kwam geen verandering,
evenmin in den dagelijkschen gang van za
ken. Do 14-daagsche Bijbellezingen konden
eenige malen ten gevolge der griep-epide- i
mie niet gehouden worden. Onze huisdocto- i
ren. de geneesheeren Üe Bruine Groene-
veldt en Seret, vervulden hun taak met
hun gewone toewijding, en dr. "Van Iterson j
verplichtte ons wederom door zijn hulp, i
aan de zusters verleend. Professoren en
doctoren bleven ons tot onze blijdschap
vertrouwen schenken.
Ten slotte maken wij gaarne gewag van
de vriendelijke medewerking, ons door do
ambtenaren der distributie geschonken,
waardoor de moeilijkheid der voorziening
van levensmiddelen zeer werd verlicht.
Wij zenden ons jaarverslag aan onze
vrienden met blijdschap en dankbaarheid
wij blijven vertrouwen op God, die ons ge-
zogend heeft en zegenen zal.
De ontvangsten bedroegen f 79,633.12,
w. o. aan giften uit Leiden f 59.25 en van
elders f 127.50, aan jaarl. bijdragen uit
Leiden f 319.75 en van elders f 251.65, aan
saldo "1917 f 69.53Deze rekening wijst
een batig saldo aan van f,55.99.
He-t vrijbedfonds wijst de volgende ont-
vangstcijfers vanSaldo vorige rekening
f 805iL95%, aan rente f 320, samen f 8374.951.
Uitgaven per patiënten f 320, saldo
f 8054.95% samen f 837-1.95%.
Beschermvrouwe is H. M. de Koningin-
Moeder.
Het Bestuur bestaat uit ds. W. Brict,
Voorzitter; A. Couvée, Secretaris-waarn.
Pohningm.prof. dr. H. M. van-Nes, mej.
Joha. Drost, mej. H. E. Drost, mevr. M.
O. Briët—Wessoling en mevr. A. P. Cou
véeMeerburg.
Eereleden zijn d>o heer J. M. van Kempen
en mevr. J. M. van Wijk.
Zooals bekend is, is het wetsontwerp tot
grensuitbreiding onzer gemeenlo gereed on
wacht nog maar op openbare behandeling, waar
mode vermoedelijk heol weinig tijd gemoeid zal
zijn. Vast staat dus vrijwel, dat deze uitbreiding
nog dit jaar haar beslag zal krijgen.
Een der eerste gevolgen er van zal zijn, dat
wij na de algemcono Raadsverkiezingen op 20
Mei a s. over cenige maauden weder Raadsver
kiezingen zullen hebben, omdat na de uitbrei
ding der gemeente het aantal Raadsleden zal
moeten worden vermeerderd.
Zij, die mochten hebben gehoopt, dat wij na
de eerstvolgende verkiezingen er eenige jaren
af zouden zijn geweest, zullen door deze medc-
deeling misschien, ©enigszins teleurgesteld wor
den.
Bij Kon besluit is, met ingang, van
door den Minister van Arbeid nader te
bepalen dag, voor den tijd van zes jaar
benoemd tot voorzitter vart den Raad van
Arbeid alhier, de heer T. S. Goslinga, te
Schiedam.
Bij beschikking van den Minister van
Onderwijs, Kunsten cn Wetenschappen is
bepaald, dat cto commissie, aan welke wordt
opgedragen het examineeren van hen, die
een akto van bekwaamheid verlangen tot
het geven van middelbaar onderwijs in
wis- en natuurkundigo wetenschappen, voor
het jaar 1919, zibting zal honden te 's-Gra-
venkageaan die commissie tevens opge
dragen hot examineeren van hen, die in
1919 de akte van bekwaamheid wenschen te
verkrijgen tot het geven van lager onder
wijs in do wiskunde, bedoeld in art. 86 der
wet tot regeling van het lager onderwijs
on zijn o a. benoemd tot ledendr. J. €L
Kluyver cn dr. F. A H. Schreinemakers,
hooglceraren aan do Rijksuniversiteit al
hier.
Voor den dienst in Ne-d.-Indië is be
stemd mr. Raden Mas Gondowinto, alhior,
om geplaatst te worden bij den bureau-
dienst.
Het aantal bezoekers in het eerste
kwartaal van dit jaar bedroeg aan het Rijks
museum van Oudheden 2512 en aan het
Rijks Ethnographisch Museum 413.
Do heer J. Rijnhende Nzn., kapper, Doe-
zastraat 37, heeft in zijn zaak, drie jaren gele
den door hem begonnen, voorspoed gehad. Ten
gevolge daarvan moest hij haar, hoewel zij al
aan billijke eischen voldeed, nu reeds uitbrei
den, welke uitbroiding hij deed gepaard gaan
mot verfraaiing en nog betere inrichting.
Ieder, die 2ijn winkel betreedt, zal zoggen, dat
deze er keurig uitziet en ruim voorzien is van
toiletartikelen; en elk, die in zijn salon ver
toeft, zal erkennen, dat dit ruim on netjes is en
voldoet aan allo hygiënische oischcn. Do be
diening kan er vlug geschieden. Vier personen
kunnen te gelijk geholpen worden. Bovendien
is er eon aparte gelegenheid voor haarwassohen
en olectrisch -drogon. Moet men toch nog wach
ten, in gerieflijke stoelen kan men zich aan een
goed voorzien lecslafeitje of in den tuin neer
zetten.
De hoor Th. G. Barthen heeft als aannemer eer
van zijn werk; do firma Dc Boer, Kraaierstraat,
blijkt goede meubelen tc kunnen lev oren, en do
heer H. v. Leeuwen wèl berekend te zijn voor
het leggen van granietvloeren.
Een en ander komt den velen, die de kappers
zaak van den heer Rijnhende met hun -bezoek
vereeren, ongetwijfeld zeer ten goede.
De „Sts.-Ort." bevat de statuten van
de N. V. „Leidsche Ijzerhandel voorheen
firma J. C. Bernard, opgericht 1S30", al
hier.
LEIDSCHE SCHOUWBURG.
N.V. TQ0NEELVEREEN1G1NG.
„Als de kersen bloeien", tooneelspel
in 3 bedrijven van dr. J. v. Epen.
Het most voor de spelers toch een eigen
aardige stemming zijn, wanneer zij een znat
zoo leeg zien a!s gisteravond het gevai
was. De schouwburg leek net een bosch,
dat door een hevige orkaan zoo goed als
plat gelegd is. Hier en daar zijn nog eeu
paar plukjes blijven staan, anders heeft de
storm zrjn taak te grondig gedaan. Als er
bij eikaar 100 personen waren, dan was
het veel. Zoo leeg hebben wij 't nog niet
meegemaakt! Toch heeft men aan het spei
niet kunr.en merken, dat voor zooveel leegs
stoelen werd opgetreden, 't Moet een eigen
aardige stemming zijn
Het moge waar zijn, dat dr. Van Epen
in zijn stuk een uitzonderingsgeval heeft ge
geven, ja zelfs een al heel zelden voor
komend uitzonderingsgeval, men kan niet
zeggen, dat het onaannemelijk is, al heeft
de auteur 't niet geheel aannemelijk weten
te maken. Het stuk, zooals bij dat zich laat
afspelen op de Veluwe, in het aan natuur
schoon rijke Lunteren, is bestaanbaar en zit,
op zichzelf beschouwd, goed in elkaar van
bouw. Hel is evenwel nog te oppervlakkig
om van groote waarde te zijn en heeft boven
dien het zwak, dat er te veel gebadineerd
wordt over liefde, waarover feitelijk niet
te praten valt, een gevoel a's deze nu een
maal is, dat zich niet onder woorden bren
gen laat. Weliswaar gaat de daad er groo-
tendeels aan gepaard, maar juist dat maakt
den omhaal van woorden dubbel onnoodig.
i En toch, niettegenstaande dit alles, gaat er
j bekoring van uit voor 't-oogenblik, dat men
het ziet, wat wellicht grootendeels is te wijten
san het bepaald sublieme spel.
Het zoo treffende scènetje tegen het slot
hot sprookje van de zonnebloem en bet
i madeliefje, geeft zoo ongeveer den inhoud
weer. Een oude zonnebloem, waarvan het
zwaie. moede hoofd reeds is gebogen, voelt
zich nog jong in de lente, als de kersen
bloeien. Hij wordt aangetrokken d:or een
jong madeiiefde aan zijn voet, dat weder-
keerig neiging tot hem voelt. Hij buigt zich
al verder en verder tot het jonge leven
over, een innige kus, en het topzware hoofd
van de zonnebloem' valt, bijkans het teers
madeliefje verpletterend onder zijn gewicht.
Dit wordt overgebracht in mcnschen-leven,
nog daardoor verder ingewikkeld, dat het
madeliefje, het jeugdige meisje, gekomen
is tot den zonnebloem, den man op jaren,
als verloofde van zijn zoon en dat ais
tegenwicht wordt ingevoegd de vrouw, waar
mee de vader reeds eenige jaren heeft ge
leefd en die hij nu 'juist wettelijk huwen
za!Allen, behalve liet jonge meisje,
hebben 'f gevaar gezien of gevoeld, toch
kunnen zij het niet afwenden, de spontau3
liefde is sterker dan zij.
Het spel was in één woord keurig, vooral
van Jan C. de Vos als de trots zjjn jaren
van harte jeugdig geblevene, Wat moet
d;>t een lady-killer zjjn geweest! van
mevr. Lobo-Braakensiek als het madeliefje,
dat tot het wezen der liefde komt, beiden
vol emotie en passie, van Gusta de Vos
Poolman van maitresse-huishoudster tot
vrouw des huizes zullende klimmen en van
Henri van Ees, de geheel in zijn studie op
gaande en daardoor zrjn verloofde verwaai*
loczende astronoom. Dat sloot in elkaar, dat
was natuurlijk en frisch. En niet vergeten
mag worden de gave creatie van Harmg
als de oude tuinman, prachtig volgehoulon.
Was het publiek weinig talr 'k, het applau3
was krachtig en warm, een pleister op de
wonde (de financieele zijde, waarbuiten zeifj
kunst niet kan).
Dit echt-HolIandscho werk, zij het dan
niet van groote waarde, had beter verdiend!
De ex-kroonprins op Wierïngen. De es.
ki oonprras lieeft heden den burgemeester,
van Wielingen een som gelds ter hand ge
steld voor de arme gezinnen in deze ge
meente. Deze gift is geschonken t?r geld-
genheid van 's Prinsen - 37sten verjaardag
op heden, 6 Mei, en de Prins wil daarmede*
zijn erkentelijkheid toonen voor de vrlendè*
lijke, tegemoetkomende houding, welke h^
van de zijde der Wieringsche bevolking ge<
durende zijn verblijf alhier steeds heef6
ondervonden. De burgemeester kan het góc
schonken geld naar eigen goeddunken onder
de armen rerdeelen.
De spoorverbinding mei Parijs. Er is allo
reden aan te nemen, dat de spoorverbinding
AmsterdamParijs spoedig tot stand komt;
echter nog niet met 15 Mei, zooals aanvankelijk
gohoopt werd, daar men nog op bericlö, uit
Brussel wacht. De reis zal 18 uur duren. Do be
doeling is, dat 's morgens oen trein van hier zou
vertrekken, welke 's nachts te Parijs aankomt..
De terugkeorende trein vertrekt 's nachts uit
Parijs. C>N. v. d. D")
Slechte toestanden bij de oniginningsweiden.
Dc weilanden, die uib woesben grond ge
schapen worden, hebben als gevolg van oen]
tekort aan bemesting, gedurende de oorlogs
jaren zeer veel geleden: de goede grassen
verdwenen en kale plekken kwamen daar
voor in de plaats, terwijl met den uitzaai
f an nieuw gras- en klaverzaad geen of wei
nig resultaat werd bereikt, daar de bodem,:
geen voldoende -voedsel bevatte voor de ont
kiemende plantje^. Men hoopte, algemeen,
dat thans, nu o\er wat ruimeren voorraad
kunstmeststoffen kan worden beschikt, het
euvel spoedig zou zijn opgelost, doch nu
blijkt het, dat in het voorjaar, als gevolg van
de natheid en de schraalheid van den bodem,
■vooral op de wat lager gelegen perceeleo
een uitgebreide mosvegetatie tot ontwikke
ling is gekomen, waardoor de toestand slech
ter is geworden, dan die nog ooit gedurendoi
de oorlogsjaren was. Mossen toch zijn wel de
verderflijkste planten, die in weiland kunnen
huizen, daar zij niet alleen veel voedsel op1-
nemet, dat anders aan do grassen ten goede
zou komen, doch bovendien dea botlem ge
heel afsluiten van de lucht, waardoor de
grond steeds natter en zuurder wordt. Overal
waar mén reads op de weilanden verkeereni
kan is men dan ook druk bezig met de mos
sen zooveel mogelijk los te werken en te ver
zamelen, waarna men door middel van zoo
flink mogelijke bemesting en onder 'b uit
zaaien van nieuw gras- en klaverzaad tegen
'b midden van den zomer nog weer eenig
deel van deze gronden hoopt te kunueul
trekken.
Garnalen als varkensvoeder een mislukking.
De maand' April heeft het voor onro
vtsscherij zeer slecht gemaaktop vele
•tijden kon er niet gevischt worden zelfi
riet door de grootste schepen. In gedroog
de garnalen gaat evenmin iets om als in
gepeldei De Regeeringspakhuizen zitten
nog opgepropt met 1 un tot meel verraa
ien visch cn men houdt nog steeds angst
vallig den maximumprijs vast van f 39.50,
terwijl men dezer dagen te Rotterdam kon
Iroopen voor f 20, aldus meldt men uit'
Zoutkamp, aan ,,De Tel." Het maken. van.
dit varkensvoeder is geheel anders uitge
komen, dau men dacht. De bedrijfsonkoa-
ten zijn veel te hoog en als voeder is liet
voor de va ekens ongeschikt. De contro
leurs mogen niets meer in dit artikel ont
vangen; do fabrieken staan stop, d. w z»-
ZIJP* IDEE.
Naar het Fransch van VICTOR CHERBUL1EZ.
1)
(Nacltruk verboden.)
I.
Kleine oorzaken hebben dikwijls groote
gevolgen. Sotmmigo mensohen zijn zóó aan
gelegd, dat het onbeduidendste voorval
letje een onuitwischbaren indruk op hen
maakt, en dat zij het nimmer uit hun ge
heugen kunnen verliezen.
Den 2die>n September 1833, op den voor
middag, trad baron Do Saligneux, met do
handen in do zakken van zijn appelgrauw©
kamerjapon, zijn studeerkamer uit, om zijn
tuin eens rond to wandelen. Tot op tien
mijlen in den omtrek was hij algemeen be
kend onder den naam van baron Adhómar.
en hij bezat in het kanton van Saligneux,
tusscken Bugey eij La Bresse, een mooi,
voorvaderlijk slot mot akkers, wijnbergen,
boosohen, weidenmeer dan tweehonderd
hectaren bij elkaar. Hij beheerde zelf zijn
goederen, liet overal zijn oog gaan, ging
sledhts met zijn eigen wil to rado en zijn
ondergeschikten koesterden dan ook meer
ontzag dan wol liefde of genegenheid voor
hun baron. Want hij wa.g streng en had zoo
op hot eerste gezicht iets stugs en onvrien
delijks toch was er wel een ma-nier om den
a>ron voor zich te winnen, als men hem
ïnaar beleefd en onderdanig toesprak.
^ec^er *3 het gegeven zdoh zoo
eng te betoon en en zoo had do baron
een tuinmansjongen, Jean Têterol, die zich
maar niet in zijn gunst mocht verheugen.
Hij was aan den eenen kant van den weg
gevonden men noemde hem Têterol, om-
d'at men dien naam had meonen te ontcij
feren op het papiertje, dat aan zijn luiers
genaaid was. Het gerucht wilde, dat hij
zijn bestaan te danken had aan cl'e vluchtige
liefdesbetrekkingen van een handelsreiziger
en een meid uit con herberg; zij had al
thans nimmer meer iets van zich laten
hooren.
Hij werd' opgevoed door de openbare wel
dadigheid, die anders niot veel voor hem
deed n>en liet hem vrijwel aan zichzelf over
en zoo zou hij misschien den verkeerden
weg zijn gegaan, als de jougdigo geestelijk©
van Saligneux, cliie alle deugden van een
ouden geestelijke bezat, niet eenige be
langstelling had getoond in het kind. Hij
liet hom bij zich komen, ondervroeg hom
naar het een en ander en was getroffen
door Jean's schranderheid. Hij riep liem
nu meer bij zich en leord'o hom lezen, schrij
ven en rekenen. Abt Maraud was een lief
hebber van tuinieren ook in dit vak gaf hij
de eerste lessen aan Jean Têterol en ten
paar jaren later bezbrgdo hij hem een
plaat-sjo bij baron Do Saligneux, die deai
jongen enkel maar in diensb nam om den
geestelijke genoegen to doen. Het gezicht
van Têterol beviel hom niet en zijn manier
van doen evenmin. Hij was zoo stil, zoo ge
sloten, zoo in zichzelf- gekeerd.
,,Jo kunt heelemaal niet aan den jongen
zien, of hij je vriend dan wel je vijand is;
of lieverliij is nóch het een, nóch het
ander; hij blijft je altijd vreemd.
Maar 'voornomeli$: hinderde hot hom,
dat de jongen zoo weinig onderdanig was.
Dg baron tooh was allereerst op eqrbied
gesteld en Jean Têterol bleek in het minst
niot eerbiedig. Hij was op do wereld geko- j
men met cle gedachte, dat een baron en i
oen vondeling precies gelijk zijndat zij j
toch van hetzelfde deeg gekneed werden.
En van wien hij clat nu had van den71 han
delsreiziger of va<n de meid uit do herberg,
valt niet uit to maken.
Baron. Adhémar de Saligneux dus, liep,
met de handen in cle zakken van zijn appel
grauwe kamerjapon, den tuin in, toen hij
Joan Têterol gewaarwerd, die bezig was
een peroboom te snoeien. De antipathie,
die hem do vondeling inboezemde, was nog
van cFag tot da-g toegenomen, en sinds
eenigen tijd hiold hij hem voortdurend in
het oog, in de hoop, hem eens cp een fout
te betrappenmaar dit zou niet gemakke
lijk gelukken bij Jean Têterol .1 Dio
stilto in den lande, dio op het laatst van
zijn loopbaan bijna een veolprater werd,
was onvermoeid in don arbeidsliep wei
nig, stond vroeg op, en was altijd even
ijverig en nauwgezet bij zijn werk. Jean
deod wat hij deed, goedniet uit lust om
het dengenen, bij wien hij in dienst was,
naar dbn zin te maken, of om door hem ge
prezen to worden, maar om zichzelf ter
wille te zijn; want hij was niet licht tevre^
den
Do baron trad nog een eindje naderbij,
on stond naar het werk van Jean te kijken
mot gefronst voorhoofd sprak hij toetn
,,Jb vernielt mijn peroboom zóó op die
manier. Houd onmiddellijk op met dat
snoeimes en haal liever een soli aar ik zal
jo je vak wel eens Toeren 1"
Jean antwoordde hem kalm, dat hij zijn
vak verstond en dat in sommige gevallen
©en snoeimes beter is den een schaar. En
misschien had hij gelijkmaar als men bar-
ron is en men heeft ongelijk, dan maakt
men zich licht boos. Zoo ging het althans
baron Adlhé-marhij verweet den jongen,
dat de hoogmoed al zeer misplaatst is in
een vondelingdrib hij niet anders dan een
onbeschaamde vlegel was. Jean hoorde hem
eerst zwijgend aan maar eindelijk verloor
hij het geduld or bij en begon zacht liet
lie-dje van Marlborough te neuriën. Dat
was clan ook het eenige, dat hij kende;
maar bij ongeluk zong hij valsch, en
flink valsch ock! Toch was het minder het
onzuivere dan wel het onbeschaamde van
den toon, dat don baron hinderde. Kokend
van woede hief hij de hand op naar het
jongmenschmaar doordat dit een zij
sprong deed, ontging hij de oorvijg, die voor'
hom bestemd' washij kon echter niet ver
hinderen, dat do baron even vlug met -de
voeten als met de handen was, en. dit be
zorgde hem een schop in do lendenen,
waardoor hij tegen den pereboom te land
kwam. Toen Jean zijn evenwicht weer her
steld had, keerde hij zich om, raapte zijn
pet op, keek den baron aan mot eon paar
verschrikkelij'ko oogen, waarin tranen van
woede blonken, en ging er toen van door,
zoo vlug als zijn beenen hem dragen kon
den.
Joan Têterol wist. niet meer, hoé hij het
hadde wereld' scheen hem geheel veran
derd de zon, de volden, do bosscihen, do
kerktoren van Saligneux, die allo hadden
immers den smaad gezien, hom aangedaan
en ieder dacht er 't ziino van. Hij ging rijn
schande verbergen in een dicht kroupel-
bcrich, waar hij twee uur lang op zijn vin
gers bleef bijten. Allerlei gedachten vielen
hom in de eene nog overeïrevener dan de
andere. De eerste was wel, dat hij het
kasteel «n brand zou stekende tweede, dat
hij baron De Saligneux aan een kromming
van den weg zou afwachten on dat hij hem
den nek zou breken. Hij sneed zich een stok
van een hulsttak en beschouwde dien aan
dachtigmaar# langzamerhand kwam hij
tooh wol wat tot kalmte. Hij geloofde maar
weinig dingen maar hij geloofde aan het
gerecht en aan de gendarmen, en hij had
rioh voorgenomen, dat hij daar nimmer rneo
to maken zou hebben. Tot clen stok sprak
hij dus
,,Ncen, zóó niot; ik zal wel een andere
manier bedenken."
En hij stelde vast; dat do stok, welke zoo
makkelijk in de hand was, hem niet tot ver
dedigingswapen zou dienen, maar dat hij
rich dien to 'vriend zou maken.
Toen vestigde hij den blik o-p een ouden
eik, die hem cck aankeek, en tegenóver dien
verklaarde hij plechtstatig, dat Jean.
Têterol op een goeden dag den baron Do
Saligneux mores zou leerenHij legde dio
getuigenis a.f met trillende stem en d'e eik
scheen er door getroffen. Allo krachtige
mannen rijn begonnen met een eed te zwe
ren, op do manier van Hannibal.
Tersluiks keerde hij nog oven naar het
kasteel terug, om er rijn wcinigo lijfgoed en
rijn^papieren to halen, waar hij een bun
delt] o van maakte. Vervolgens brak hij
zijn spaarpot openen toen liij het bedrag,
daarin vervat, bij elkaar geteld had, was
hij er zeer tevreden over. Maar nu ging
hij dan tooh heen, om niet weer terug to
komen.
jWordt vervolgd.).