BUITENLAND.
VRAGEN^fMEiT"
Dnitschland's voedsel voorzionIng.
Een der redacteuren van do „N. B. Ct."
"heeft liet volgend onderhoud gehad met deD*"
heer van Brsun, don Duitschen onderstaats
secretaris van het departement van voed
selvoorziening, die te Spa en to Brussel
met do vertegenwoordigers der Geallieer
den do onderhandelingen over do •voedsel
voorziening van Duits clüand heeft gevoerd.
Do heer von Braun steldo onzen redacteur
in de gelegenheid hem een aantal vragen
te stellen, waarop hij bereid was te ant
woorden. Daarop ontspon zioh het volgende
gesprok
Vraag: Hoe beoordeelt u het verdrag van
Brussel
AntwoordDo kwantiteit levensmidde
len, die naar Duitse blond volgens dit ver
drag ma-g worden uitgevoerd, nl. 70,000 ton
vet en 300$900Ó ton broodtarwe per maand,
is voor een volk van bijna 70 millioen inwo
ners natuurlijk gering. Het komt met onge
veer 70 pet. van datgene overeen, wat d©
Duitscho gedelegeerden als minimum heb
ben genoemd, om het Duitsche volk te voe
den en om het weder in staat te stellen to
werken. Dat onze eischen niet overdreven
waren, volgt reeds daaruit, dat Duitsch
land, wegens de-geringe betalingsmiddelen,
zich de uiterste beperkingen moet getroos
ten. Wij zullen echter met de aan ons toe
gestane maandelijkscho rantsoenen levens
middelen, met hoeveel moeite ook, trachteD
op de been te blijven, vooropgesteld dat wij
die rantsoenen ook werkelijk en op tijd
krijgen.
Vraag: Waarom hecht de Duïtsclie re
geering er zooveel gewicht aan, dat do leve
ring van do levensmiddelen onmiddellijk
zal geschieden. Duitschland is toch wel in
etaat zijn inwoners nog enkelo maanden oit
cdgen voorraad te voeden 1
AntwoordWij hebben een nauwkeurig
plan ontworpen voor de verdeeling van do
binnenlandsche voorraden, maar dit plan
laten zelfs do tegenwoordig onvoldoende
rantsoenen niet toe. Met ons broodgraan
zullen wij waarschijnlijk niet langer dan tot
Juni toekomen, zoodat wij voor den volgen
don oogst ten minste 2 maanden zonder
broodgraan zullen zitten.
De verstrekking van aardappelen, waar
van ,Cu nog slechts 5 pond per week ver
deeld kan worden, zal in vele streken reeds
in Mei moeten ophouden. In de groot© sfc©-
den kan op het oogenblik per week 200
gram vleesch en in de kleinere steden 150
a 100 gram verdeeld wordenen vet in bet
algemeen maar 50 gr. per weéh
Deze hoeveelheden zijn naast het meel-
rantsoen van 260 gr. dagelijks, waaruit on
geveer 350 gr. brood kan vervaardigd wor
den, met eens toereikend om er het leven
bij te houden, laat staan, een werkenden
monsch meo te voeder»
Do Duitscho regeoring zou een onverant
woordelijke daad bogaan, wanneer zij nu de
rantsoenen ging verhoogon in het vooruit
zicht, dat do voedselvoorziening der gealli
eerden in misschien 2 maanden in vollen
gang zal zijn. Men zou dan voor het gevaar
staan, dat er misschien gedurende 2 maan
den in het geheel geen voorraden meer zou
den zijn, al3 door een of andere onver
wachte gebeurtenis, b.v.' het uitbreken van
stakingen of revolutie in de geallieerde sta
ten, de entente-hulp zou ophouden. Dan
zou er een hongersnood ontstaan, waarvan
de gevolgen niet to overzien rijn.
VraagTot nu toe heeft de Duitsche be
volking met de noodrantsoenen kunnen le
venWaarom is dat nu niet meer mogelijk 1
Antwoord: Ik heb u er zooeven reeds
op attent gemaakt-, dat wij het vleeschrant-
eoen reeds van 300 gr. tot 200 gr. per week
hebben moeten verminderen, heb aardappe
l-en rantsoen van 7 pond tot 5 pond per
week, en dat ook deze kleine rantsoenen
BpoocEg niet meer verdeeld kunnen worcfen.
Maar dat geeft den doorslag niet. Men
moet veeleer in aanmerking nemen, dat heft
Duitsche volk gedurende 4 jaren aan de
gevolgen van deze ondervoeding lijdt en nu
juist aan het eind van zijn krachten is. Niet
alleen het phyrieko praesrtatievermogen is
geheel uitgeput, maar ook de zenuwkracht,
het weerstandsvermogen tegen inwerkingen
van buiten.
Slechts op die manier kan de ineenstor
ting in November van hot vorige jaar ver
klaard worden. Het Duitsche volk moet,
wil heb weer krachtig worden, nu behan
deld en opgekweekt worden als iemand, die
na on zware riek! o uit zijn koortsfanta
sieën ontwaakt. Wil men nog resultaat
hebben, dan is het nu do hoogste tijd. Gij
weet zelf welke nieuwe besmetting dit zieke
lichaam bedreigt, een besmetting, waarvan
men niet weet of zij niet ook geheel gezond o
lichamen aantast. Ik spreek van het bolsje
wisme, dat steeds dichter bij en dreigender
aan Duitschlaud's grenzen opvlamt on
waarvan de haarden ook reeds in Duitsch
land slechts met moedfce ingedamd kunuen
worden. Wanneer wij niet in de allernaaste
toekomst door een betere en ruimere voe
ding de gevolgen van de zenuwverslapping
van heit Duitsche volk kunnen overwinnen,
dan is het waarschijnlijk te laat en de golf
van het bolsjewisme overstroomt Duitsch
land en brandt ook aan uw grenzen. Het
betreft hier niet. meer een uitsluitend
Duitsolie aangelegenheid, er staat een kul-
tuurbelang van do geheel© beschaafd o we
reld op het spel. Dat is het groot© gevaar,
dat onze tegenstanders dwingt thans
Duitschland in zijn nood bij te staan, om
zich zelf te beschermen. Dit gevaar wordt
thans, wel is waar hoi aas zeer laat, ook
door do regeeringen van do boneïgenooten
erkent.
Vraag: Gelooft u, dat thans de vastge
stelde loveringen vlug beginnen kunnen, en
wat gebeurt er om hen te bespoedigen?
Antwoord; Do levering van do eersfco
35,000 ton to Botterdam" is aan den gang
en de artikelen het is in do eerste plaats
te doen om 250,000 kisten gecondenseerde
melk en om 30,000 ton spek en vet wor
den nu naar Duitschland vervoerd. Ook te
Hamburg zijn op aanstichting van den heer
-Hoover reeds drio schepen met levenomid-
delen, vooral meel, aangekomen en worden
door do Duitsche gevolmachtigdon in ont
vangst genomen. Verder ia er over nog
230,000 ton levensmiddelen reeds gecontrac
teerd en de betaüngsmidclolen daarvoor rijn
te Brussel gedeponeerd, zoodat ook bier
terstond begormon kan worden hen in ont
vangst te nemen. Over de levering van af
zonderlijke hoeveelheden wordt op het
oogenblik te Botterdam met vertegenwoor-
digers van de Engelseho, Fransche en Amo-
rikaaneche regeering onderhandeld on ik
hoop, dat de leveringen er terstond op kun
nen volgen, daar het alleen artikelen be
treft, die reeds in Europa zijn. Maar dit is
niet voldoende om onze maandelijksche
hoeveelheid van telkens 370,000 ton voor do
maanden Maart en AprB aan te rullen en
wij moeten daarom probeere® uit de onzij
dige staten do ontbreken do hoeveelheden te
betrekken, daar do aanvoeren trit Amerika
met de nu vertrekkende Duitsche schepen
eerst in Mei in Europa kunnen aankomen.
Om met de onzijdige staten leveringscon
tracten over grooter hoeveelheden te kun
nen afsluiten, mooton echter eerst de finan-
cieelo onderhandelingen, dio nu te Parijs
gevoerd worden ten eincfo gebracht worden
daar er anders niet voldoende betaalmid
delen ter beschikking zouden staan. Er zijn
ons tot onze blijdschap ook uit Nederland
grooter© hoeveelheden voedingsartikelen
aangeboden on ik hoop zeer op de tege
moetkomende ondersteuning van de Neder-
landscho vertegenwoordigers, opdat daar-
over spoedig contracten afgesloten kuimen
worden.
Een ooggetuige over Boedapest
Zaterdag was het nog volikoanon rustig te
Boedapest, schrijft do correspondent van 'hel
..Hold/' aldaar. Alle winkels zijn gesloten,
behalve die, waar levensmiddelen hoeken en
bloemen verkrijgbaar zijn. Do mensohen wan
delen over do booilovai-dö en kijken onver
schillig naar do automobielen die alle door
do roode garde zijn opgevorderd, on meeren-
deels met Kussiseho soMaten.die dagelijks
in grooten -getale uit de Karp^then in Boe
dapest aankomen bemand zijn, en door
do straten suizen.
Over plain deringen en ge we" èkla dagheden
hoort men elecht9 bij geruchte, daar- de cou
ranten zijd gedwongen om 'bolsjewistische
piopagonda te maken of anders worden ge
schorst, en omdat iederoeD bevreesd is voor
het revolutionnair© gerecht, dat voot de ver
spreiding van valsche geruchten met do
doodstraf kan doen "boeten.
Onder <d© terreur van de roodo garao 'blijfi
de bourgoisle, -die -geheel ontwapend ia, pas
sief tegenover den stroom van nieuwe wet-
ton, welke duidelijk en kort zijn geformu
leerd en -met kracht worden toegepast, be
halve besluit No. 8, waarbij het conou/binaat
tot huwelijk wordt voiklaurd en welke uit
vrees voor de katholieke boeren den volgen
den dag weer wordt ingetrokken.
Toen dn Berlijn het alcohol-verbod kwani,
kon men dien toch overal krijgen.- In Boe-'
da pest echter was sedert don eersten dag
geen droppel meer te krijgen, ook geen bier.
Aile huizen, waaronder acht van Neder
land echo personen of instellingen, zijn door
don staat in bcriag genomen, evenals kunst
instellingen, _zooals do prachtig© collecties
van Marcel Nemen en Moritz Herzog. In
verbaD-i met de opvordering van levensmid
delen zullen, volgens de belofto van den
heer Kiss, chef van het politieke kabinet
van Ik^la Kun, aan de consuls dor neutralen
biljetten woTden verstrekt, welke aan do
huizen der neutralen kunnen wonden aange
plakt. Een vertegenwoordiger van het be
trokken consulaat zal dan bij de requiree-
ring worden toegelatem Elk huis staat onder
controle van een eommissio van vijf, geko
zen uit de bewoners. Als do bewoners in
plaats van proletariërs kapitalisten kiezen,
wordt het geheel© huis met minder levens
middelen voorzien. Brandstoffen zijn vooe
het oogenibliik alleen voor proletariërs be
schikbaar. Geen familie mag meer dan drie
kamers hebben. De rest wordt met inbegrip
der meu-bols voor de proletariërs opgevor
derd. Zoo ken ik een bank directeur, bij wion
oen proletariërsfamilie woont en waar de
keuken gemeenschappelijk wordt gebruikt.
De ba nice d, fabrieken en hotels zijn gc-
eomimuniseerd. en staan onder boheer van
communistische of ontslagen beambteu.
Meestal worden de vroegere directeuren daar
bij betrokken, wier salaris echter niet meer
dan 3000 kronn per maand- mag bedragen.
In de bankcorrospondcntie worden alle
titels weggelaten. D© aanhef luidt: partij
genoot, en het slot: met proletarisoheu groet
Voorts wordt de c-orregpondentie voor propa
ganda gebruikt, door er citaten van Marv,
Laselle en Lenin in te voegen. Do gecom-
muniseerdo theaters zijn aan het volk over
gegeven, dat daar nu voor niets of zeer goed
koop, do door de regeoring goedgekeurde
auteurs en propagandisten mag gaan hoorca
Zoo is in het Nation altheater Donderdag
een reeks prol© ta-riënsa vonden geopend met.
de vertooning van „Guto Hoffnuaig" (Op
hoop •van zegen) van Hoyermans.
Do rogeering, bestaande ui-t een president,
eon directorium van vijf (van wie sLoohts 2
communisten) eh achttien commissarissen,
(dus' in het geheel 24 leden, van wie slechtd
vijf Christenen zijn) is gehedl meester van
den toestand. Zaterdagochtend1 is het stand
recht afgekondigd. In den nacht van Vrij
dag op Zaterdag ia er ovenwei zwaar ge
plunderd, later enkel incidenteel. In elk ge
val ia de regeering aanzienlijk naar rechts
gezwenkt sedert de volkscommissaris Bola
Vogo Zondagmorgen tegenover 40.000 meir
sohen op de Parlomentspl&tz aankondigde,
dat de sovjetrepubliek naar Russisch model
de bourgeois eerst zou laten doodhongeren,
wanneer do levensmiddclon' niet voor alen
toereikend zouden zijn. Do uiterste hnkeerzij-
de en het janhagel zjjji ontevreden omdit
de gehoopte en beloofde plunderingen, dio
drie dogen zouden aanhouden, slechte een
paar uur hebben geduurd en daarop verbo
oten en krachtig onderdrukt worden; naur
verluidt, zijn er 150 personen standrechtedijk
doodgeschoten.
Ik hoorde in de wachtkamer van een mi
nisterieel gebouw protesten tegen de z. g.
salondiiotatuiur of handsekoemdictatuur, en
Dondxdag word do bourgeoisie, ondanks het
plakvorbod, verrast mot biljetten door do
gansche stad, uit de hanJd geteekenxl, en waar
op roode dolken in vuisten gevat prijkten,
met het onderschrift: Alleen dio roode ter
reur I Dood aan den bourgeois! Wij willen
goen salon-dictatuur! Hier met de roodo ter
reur 1
Voor hot oogenblik heeft de rogeering do
roodë garde nog in do1 hand, maar dagelijks
komen er .meer Bussen on Boemeniërs bij
en wordt de gardo gevaarlijker, terwijl hot
rood© logor, dat ui t min dier radicale elemen
ten is saraenigosteldon waar bijv. alle 20.000
socialistisch georganiseerde aiboidors van do
munitiefabriek van Maniriod Weiss intra
den als tegenwicht nog niet georganiseerd
of bruikbaar is.
Het gevaar voor een bloedige terreur be
staat. wanneei* binnen twee of drie weken
de «regeoring misschien niet ln staat zal zijn
om Boedapest van levensmiddelen to voor
zien, aangezien de boeren, die anti-bolsjs-
wiksch zijn, niets meer zenden. Of ook wan
neer Ententetroepen Hongarije binnenruk -
ken en do hoofdstad bedreigen.
Men vermoedt, dat de regeering voorzich
tig te werk gaat omdat zij niet zeker is van
do houding dor 20.000 soldaten van het le
ger der Szekler, het beroemde oude Hongaar
soho krijgsvolk uit Zevenbergen. Dit leger is
ongedeerd en zonder ©en kanon te verliezen,
met legertreinen en de regimentskas van do
Isonzo teruggekeerd. De discipline is niet
verslapt en" de Szekler rijn sterk anti-bfl-
sjewiiksich, maar eveneens anti-Entente, oin-,
dat hun land voorloopig aan E'oememë is
toegewezen.
Servië en Montenegro.
Hefc Groot-Sorvië slokt ook Montenegro
op, waar editor niet veel gevoeld wordt
over dozo opneming in het Servisch vor-
band. Over dozo vraagpunten schrijft de
Balkan-correspondent der ,,N. B. Ct."
Beeds van den aanvang der Groot-Sir-
vischo beweging, bij het vaststellen van bi t
,,Slovenski Jug" (hot geheime revolutio
naire Statuut) in 1907, verklaarden do Bol-
.grader „Kaponje" („hoofdmannen" der
Groot-S ervischo propaganda), dat Monte
negro bij Servië moest worden gevoegd.
En sedert hebben zo met alle hun ten dien
ste staande middelen getracht dit t© ver
wezenlijken. Daartoe stichtten zo in Monte
negro do gehoimo vereeniging dter „clubad
sji's", d© mannen der „Nationale eenheid"
die in November <1907 een bomaanslag voor
bereidden tegen het paleis van den vorst,
welko aanslag echter nog tijdig werd verra
den en alzoo verijdeld. Diezelfde chi-
badsji's rijn voortdurend doende gebleven
om do dynastie Petrovitsj-Negoesj in het
land tegen te werken en 'fc Montenegrijnech
volk te winnen voor de Karageorgivitsen.
Toen de vereeniging van de twee koninkrij
ken na den gewonnen Balkanoorlog niet
gelukt was, hebben de clubadsji's zioh voor
loopig rustig gehouden. Na den zegevieren
den terugkeer van het overgebleven Servi
sche leger naar Oud-Servië, het horstel van
hot Servische Koninkrijk en de bevrijding
eveneens van het gebied van Montenegro
door do troepen der Entente, waarbij rich
ook eenigo afdeelingen Serviërs bevonden,
bobben de „Kaponje" dadelijk hun pogin
gen hervat om de inlijving van Montenegro
bij Servië door te zetten. Zij meenden nu
zooveel te gemakkelijker te kunnen slagen,
omdat de geheele Koninklijke familie bui
tenslands was, en do Montenegrijuon met
do Serviërs één van zin on ingenomen war
ren met die bevrijding van de militaire dic
tatuur der vreemde indringers. Servië en
den Serviërs was er bijzonder veel aan ge
legen over Montenegro te kunnen beschik
ken, omdat het land gedurende den oorlog
betrekkelijk weinig heefft geledende Oos
tenrijkers on Hopgaren hebben het integen
deel door den aanleg van allerlei verkeers
middelen en wegen on ander© productieve
werken tot een nog ongekend voórtbren-
gingsvormogen gebracht, en de bevolking
heeft niet noemenswaard door ziekten on
ontberilf&en of door zware verliezen op het
slagveld geleden.
Als resultaat van dat drijven der Kar
ponje, werden overal in de zwarte bergen
benden clubadsji's gevormd uit allerlei slag
lieden, die, nadat zo de zich terugtrekken-
dto strijdkrachten der Middelrijken niet
meer konden bestoken, de sohrik worden
van de bewoners van het land, en van deze
afpersten wat ce verlangden. Door en on
der heb zoogenaamde toezicht van die zich
noemende „nationale rustbewaarders",
worden uit verschillende streken (niet
alle!) van Montenegro afgevaardigden ge
zonden (die waren aangewezen door de
hoofden der dubadsji'-bonden) naar een
schijn-parlement, dat rich „Groote-Skoop-
öjtina" noemde, en te Podgoritm (en Dieft
in do hoofdstad Cettinje, wolko trouwe® o
in die vergadering niet vertegenwoordigd
was) in November bijeenkwam. De 43 daar
vereenigde dubadsji's (de gewone wettige
Skoepsjtina telt 61 loden) besloot den
29sten November 1918 eenstemmig tot
vervallen verklaring van koning Nikolaas
en zijn dynneti© van den troon on cPe ver
eeniging van Montenegro met Servië onder
•den schep tor dor Karageorgevisten.
Natuurlijk beeft koning Nikolaag dat op
die wijze genomen besluit niet erkend.
Maar evenmin is dat geschied door het
grootste deel van hefc Montenegrljnsche
volk, dat wel met Servië in een nauw hond
genootschap wil treden en samengaan,
maar onder geen voorwaarde in Servië wil
opgaan, en van rijn onafhankelijkheid en
van rijn edgen bestuur en edgen wetten gee®
afstand wil doen. g
Beeds in December kwam bet dan ook aJ
tot bloedig© botsingen tusscben de aanhan
gers van koning Nikolaas de loyalen
en door Servische troepen ondersteunde'
clubadsji's. En toen die botsingen^ een
steeds ernstiger karakter aannamen, do
Serviërs bun troopenmaohb meer en meer
versterkten, en in Montenegro een waar
schrikbewind instelden, bosloten eerst «fco
Italianen en daarop ook de Franschen on
de Engelsohen, troepen naar Montenegro
to zonden, om er ten minste de rust en den
vrede te bewaren, totdat de conferentie te
Parijs omtrent de toekomst van ook daft
land zal hebben beslist. De Italianen, als
do meest belanghebbenden, hebben ook het
grootst© contingent gezonden, on zorgen er
.«swauwi
vooral voor, dat cr in niets wordt vooruit*
gcloopen op cl© beslissingen van de Parjj-
sclio conferentie, waar zij do rechten en
langen van hot Avettigo Koningshuis wan»
steunen.
Hot in Januari van dit jaar onder Servi
sche auspiciën ingesteld „Directorium"-
van vijf personen, alle vrijwel onbekende
grootheden, behalve do president, de oude
voivodo en ministor van buitenlandse])o za
ken Stero Voekovits, die door Bolgradb
blijkbaar alleen gekozen is om aan dit voor
loopig bestuur toch ©enigszins eon stempel
van ernst en waardigheid to geven, dat in
Montenegro het bestuur moet voeren wordt
dan ook door de vreemde bezetting alleen
als inheemsch bestuursorgaan voor Oefc-
fcinjo en noasto omgeving beschouwd. De
regecringon der geassocieerde mogendheden
erkennen als rogeering van Montenegro al
tijd nog alleen het kabinet te Neuilly bij
Parijs, welks eerste minister Joan Plamd-
natz is, die tevens de portefeuilles van buï-
landscho zaken on van binnen] andscho za
ken beheert.
Met dozo regeering ia de Servische ex-
premier Pasjits nu in onderhandeling over
een voor beide partijen bevredigende oplos
sing van het S ervi seh-Mcvnten ©grij nsch e
vraagstuk. Kroonprins Alexander beeft ge
tracht die oolossin.2 "door rechtstreeksche
besprekingen'met zijn grootvader te ver
krijgen, doch do Koning heeft dit afgesla
gen, en heeft zijn kleinzoon niet anders
willen ontvangen c!an in het bijzijn van zijn
en diens ministers. Op dio samenkomsten,
midden Februari, rijn koning Nikolaa3 on
rijn rogeering op hun standpunt blijven
staan, dat Montenegro boreid is en blijft
met Servic een nauw bondgenootschap aan
te gaan, oen deel uit te makon van een
Groot-S er viseh en desnoods eon Zuid-
Slavischen staat, maar als onafhanke
lijke on gelijke rechten hebbende staat al»
Servië. „Montenegro zoo drukte Koniug
Nikolaaa het ongeveer uit zou nooit min
der willen en kunnon aanvaarden dan een
positie dio, zooals bijv. Beieren heeft inge
nomen in hert vroegere Duitsche Bijk". Hert
maakt vorder aanspraak op Skoetard en de
omgeving tot do monding van do Drin, dor\
Bocohe di Caitaro en van Herzegowina ten
minste do onbetwistbaar Montenogrijrfeche®
Krivo8jik. voor welks bevrijding de Monto
negrijnen reeds zooveel bloed geofferd heb
ben.
Italië is bereid dit alles Montenegro toe
to kennen, en het te helpen hot te verkna
gen, en volgons do laatste berichten to
BelgTado uit Parijs ontvangen, rijn Enge
land on Amerika ook niet ongeneigd den
door koning Nikolaae voor den Baad van
Tienen uitgesproken weneohon oen wol wil
lend oor to leenen.
Inmiddels gaan de Soryifech© militaire en
burgerlijke autoriteiten voort om, waar zij
maar kunnen, in Montenegro <fe bevolking
met gowold in het gareel van den S. II. S.
Staat te brongen, en maken rij juist daar
door do Manten egrijnen nog afkeerigcr om
rich bij Servië aan te sluiten.
Hot gewapend verzet daartegen aeemfi
dan ook steeds gTooteren omvang aan, zoo-
dat er op het oogenblik al op ruim twee
derden van hot Montenogrijnsche gebied
aanhoudend bloedig gevochten wordt tus
scben dc overal opduikend© troepen Monfco-
negrijnsche loyalisten en j Servische troe
pen, welko in allerijl uit Bosnië en Ou<5-
Sorvië word on gezonden, doch weinig lustJ
hebben, om, moe en af als ze reeds zijn, nu
weer oorlog te gaan voeren en dan nor wel
tegen eigen sfeamgenooten. Hoog tijd is liet
dan ook, dat de vredesconferontio deze
aangelegenheid regelt.
J. de JL, te L. Als het om de geldb
middelen mver ouders kan, zouden W(j u
raden Ambachtsschool en „Mathesis" e-srfrt
geheel af to loopen vóór u een betrekking
zoekt. Daarvan kunt u later proiteeron. Meld
u anders eens aan bij de directie der Stede
lijke Laclitabrieken. Daar zal wel een plaatsje
zjjn of spoedig loskomen.
A. van Tl, to L. Het konut ons voor,
dat de Maatschappij Van Gend en Loos jnel
een vergoeding, zooals zij1 dozo aanbood!,
niet kan volstaan, indien u aannemelijk kuurt
maken, dat de' verloren geraakte toseh zoo
duur was als u zegt U zult derhalve dè
Maatschappij gerechtelijk moeten aanspreken
Als getuigen kunt u oproepen den leveran
cier en den koopor van de tasch.
nam ongegeneerd haar rokken bijeen en
wierp rich schrijlings op hefc dier.
„Wees nu braaf," mijn beestje, en baal
niet weer zulke streken uit," zei 2©, waarbij
rij GuLlfazi op do dikke onderkaak klopte.
„Anders ga je naar kolonmijoen in
Schot-land en dan krijgt do dikke Swawa,
die je volstrekt niet lijden moogt, do sui
ker."
GulMaxi sloeg verscheidene malen rijn
lippen met kracht op elkaar, wat boteeke-
nen moest: „Ik heb het heel goed begre
pen." Ook Loki had zich in tusscben. in zijn
lot geschikt on kwam met Sigurd aandra
ven.
„Hoor eons, Sigurd," zei Aslaug, „wij
moeten om het hardsb rijden van af den
berk'over de weide en het lavaveld tot aan
den stroom."1
„Afgesproken," antwoordde Sigurd,
„maar voorzichtig draven, daar zijn leeJijke
kloven. Wie verliest moet den winner iets
geven.
„Wat moot hij hom geven?"
„Dat bepaalt de winner."
„Goed," riep Anlaug. „Maar ik .zog je,
'dat jij het verliezen zult. Geen paard wordt
Gullfaai do baas, al i3 hij ook twaalf jaar."
Tob aan den berk moest men heel lang
haam rijden, daar hefc over gruis en losse
Bteonen 'ging.
„Weet je, Sigurd," zei Aslaug, „wie
Katla'a spook is? Dat zijn Kari en ik. Hefc
cdemhalen doen wij met den tsbalg uit
onze smederij en hefc gloeiende oog is een
stallantaarn. Dien blaasbalg, dat heeft
Kari bedacht, maar do lantaarn is-<een uit
vinding van mij. Wij haddon reeds lang
adem gehaald, maar toen. het spook nu ook
nog een oog kreeg 1 Banka kijk
daar is het een spook met een vreese-
lijken blik] Hefc oog verdwijnt duikt
weer op verdwijnt weer Banka, Ban
ka het speelt met rijn hoofd en zot dab
verkeerd weer op 1"
Sigurd lachte.
„Jij en Kari zult het oudje nog
heelemaal gek inakcn en bovendien do
schuur in brand steken," zei hij.
„Wat zou dat," antwoordde Aslaug
zorgloos. „Geloof me, ik zou niet klagen
als onzo Baer eens in vlammen opging.
Maar dat doet zo niet. Steonen en gras
branden immers niofc. 't Is vreèsolijk, dat
wonen in dio vochtige aardholen. Zij lijken
van uit do verte op bulten zwarte aarde en
als men er voor staat op hondehokkon.
Geen daglocyier in Denemarken woont zoo
erbarmelijk als oen IJslandscho boer."
Sigurd knikte.
„Hot moet mooi rijn daar. Ik verhoog
mij op Denemarken. Ik ga er immers heen
als student en ik geloof niet, Aslaug, dat
ik terugkom. Ik wil mijn leven niet in een
land doorbrengon, waar geen boom groeit,
en geen vogel zingt en waar het do helft
van hefc jaar nachfc is. Ilc wil mij verlusti
gen in do schoonheid, in do vroolijkheid
ik wil in mijn jeugd genieten. En dan wil
ik een beroemd man worden. Alleen in De
nemarken zal ik mij gelukkig voelen."
„Ja, zoo dacht ik ook. Maar men kan heft
niet," zei Aslaug hoofdschuddend. „Boft
grijpt, iemand aan, als men daar boneden
is. Ik ben bijna van heimwee gestorven,"
voegde zij er na een pauzo zacht bij.
„Ik zal mijn vrouw uit IJsland halen,'2
zei Sigurd, terwijl hij Aslaug^ lachend van
ter zijde aankeek, ,dan krijg ik geen heim
wee."
„In Kopenhagen zijn veel mooiere meis
jes om meo te trouwen,"
„Dat heeft ook nog don tij^l."-
Zij waren bij den bewusten beuk aange
land. Het was oen dwerg in zijn soort. Het
breede bronnendal, waarin de pastorie lag,
liep hier oven beneden de kerk in lioft
groote, oonigo mijlen lange Oddurdal int.
Het ontleende zijn naam aan de talrijko
bronnen, die van de bergwanden naar bc-
nëden stroomden. Oude menschen verhaal
den, dat er in vroeger jaren een diepe beek
door had goloopon, totdat een door de rota
gebroken lavastroom haar in damp had
doen opgaan. Wanneer dat gebeurd was
wisten rij niet te zeggenook de kerkboe
ken gaven daarover geen opheldering. Wel
licht honderden jaren geledenNu vornj.de
hefc in golvende lijnen verstijfde lavaveld,
waa-rover een zilvergrijze korst va.n mos
was gegroeid, den bodem van het dal. Waar
de lava niet heengeylooid was, had de lente
zijn grond met een teergroen, schitterend
tapijt bedekt, waarop hefc vee reeds voedsel
vond. Aan gene zijde van d© lavavlakte zag
men wolkjes witten waterdamp in de zui
vere, heldcro lucht omhoog kronkelen. Dat
waren do heeto bronnen, die hot doel van
den rit moesten aangeven. Er wa3 con rao-
nigto dorgelijke bronnen in alle dalen van
den omtrek z$g men zulko dampen opstij
gen.
De paapijes daoldoD, voorzichtig hoef
voor hoef neerzettend, de tamelijk, steile
berghelling af en vielen, in hot dal aange
komen y. in een lichten draf. De zon, die
reeds sterk ten ondergang neigde, over
groot hot grijze moskleed met een teer,
rocrideurig schijnsel. De bazaltvlakken der
bergwanden stonden in gloed, van hoven
naar beneden langzamerhand in roode,-
violette, en blauwe- tinten aan gloaikr.icht
afnemend. De kruinen dei* verwijderde
borgen begonnen te vlammen, de wolken
sloten zich tot wonderbare groepen aaneen.
Aan hot andere edndo van het Oddurtal zag
men in de heldere, doorzichtige lucht, op
een geheel in purper badende helling, d©
nietige, silhouet van een monschelijk we-
zon. De daaronder liggende, donkerder
gloedendo vlakte van den borg was als met
sneeuwwitte puntjes bezaaid.
Sigurd en Aslaug brachten beiden, als bij
afspraak, d© paarden tot ebaan. Zwijgend,
namen zij de schoonheid van het landschap
in zich op.
„Dat via hob," zei xlslaug met een zucht.
,-,Daatvan krijgen wij heb heamweo. Ik beb
dit natuurtafereel gezien, toen ik daar
ginds wilde sterven."
Plotseling rukte zij haar zijden halsdoek
af en zwaaide dien in de lucht.
„Solveig!" riep rij jubelend,- „Solveig,
hoeraMorgen rijd ik naar boven, naar de
-bergweide! Hoera! Voorwaarts, Aslaug 1"
Gullfaxi en Loki zetten zich weor in be
woging. Zij moesten voorzichtig rijn, want
overal gaapten spleten en gaten in den
grijzen bodem. Hier en daar stond in de
scheuren kristalheldor water, dat ien rui
ters als raadselachtige oogen der diepte
tegenglinsterdo. Met verwonderlijke behen
digheid sprongen do kortbeenige paardjeb
over do hindernissen. Steeds gesbrekter
werd do draf. Zij schenen te weiten, dat
hefc een weddenschap gold. Plotseling be
gon Gullfaxi te galoppeeren. Loki volgde.
Maar nu kwam, onmiddellijk voor het doel
Gullfaxi's hoef in een scheur van de lava
terecht, hij struikelde, viel en Aslaug vloog
met oen gil voorover op den harden grond.
Aslaug!" riep Sigurd. Bliksemsnel
bracht hij Loki tot staan, sprong van liet
paard en boog rich over het neergeval!ca
meisje been.
Zij lag doodstil. Zij was bewusteloos. Van
onder de hoofdbank der falditr vloei da
bloed. Sigurd nam haar in rijn armen, en
liet haar met den rog togen een lavablok
leunen. Toon maakte bij de bovenste hake®
van bet aan hals e® borst nauw aansluitend
keurslijf k>s. Uit oen holte schepte hij wat
water, schoof de faldur naar achteren eo'
bewoebtigdo de gewonde plek.
Aslaug begon zich to bowegen. Do-kkuf!
keerde langzaa^? terug in haar wangen. Zóó
was zij beeldschoon....Do half geopende Bp-
pen, de ondier den losgomaakten sneeuw*
Witten borstdoek ricbfcbaro blank© boezensfc
brachten zijn blood in gisting.
Hij boog zich over baar en kugt& haflü
lang en vurig eenmaal, vele malcro.
Plotseling ontwaakte zij.
„Sigurd, wat doe je?"
„Ik Aslaug wees niet) boos op m&>
Je was mooier dan ooit en toe® moest ik J»i
kussen."
Zij richtte zich op, nu bij haar volle Ïmh
wusfczdjn. Op betzelfde oogenblik bemerkte
zij, dat haar hals ontbloot was. Het bloed
schoot haar met kracht naar het gezicht.
„Foei, Sigurd, dat was slecht 1"
Hij mompelde oen verontschuldiging^
maar Aslaug luisterde Diet naar hem. Op
staande maakte rij het keurslijfje dicht en'
trad op Gullfa«xi too, die lang uitgestrekt!
met gebroken voorpooben op het lavaveld
lag-
„Mijn best, braaf beestje." Zij begon te
schreien. „Aeh, waarom zijn wij beidon zoo
wild geweest I" Opeens stampte zij mot
haar voet op den grond. „Je zult niet lij*
den. Haal ccn geweer," gebood zij SigurdL
(Wordt vcrvolgd)v
