LEIDSCH tik DAGBLAD.
Woensdag 22 Januari 1919.
STADSNIEUWS.
OfficieeSe Kennisgevingen.
FEUILLETON.
FBIJS DEB ADVEBTENTTENi
80 Ota. per regol. Des Zatyrdags 40 Ota,
per regel. Kleine advertentiën Woensdag
76 Cts., Zaterdag f 1.bij ten maximum
aantal woorden van 30. Incasso volgens post-
reeM. Voor eventueele opzending van brieven
10 Cts, porto te betalen. Bewijsnummer 6 0tt,
Bureau Noordeindsplein. Telefoonnummers voor Directie en Administratie 175, Redactie 1507.
THIJS DEZEH COURANT:
.Voor Leiden p. 3 mntL f 2.10, p, week 10.15
Buiten Leiden, waar agenten ge
vestigd zijn, per week u 0.13
Franco per post eoi ra 2.50
Nummer 16066.
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen
EERSTE BLAD.
GELDIGHEID BON 1 DER BOTER- EN VET
KAARTEN VOOR HET DERDE TIJDVAK.
De Burgemeester der gemeente Leiden
brengt ter algemeen© kennis, dat Bon 1 der
boter- eii votkaart voor het ode tijdvak gel
dig is vanaf Donderdag 23 Januari 1919 tot
ert°met Vrijdag 31 Januari 1919.
N. C DE GIJSELAAR, Burgemeester.
Leiden, 22 Januari 1919.
GELDIGHEID DER INWISSELKAARTEN
VOOR BOTER EN N OR MA ALM AKG AR IN E
TWEEDE TIJDVAK.
De Buit ge meester der gemeente Leiden
ibreagt ter adigemeeno konn ia. dat do inwis-
aelkaarten voer boter en normaaknargarioe
van het 2de tijdvak ook gedurende het ge
heel® 3de tijdvak goküg zulten zijn.
De nog in het bezit zijnd© in wissolk a arte i
van het Üsto tijdvak kannen ingewisseld
worden tegen die van het 3de op V rij dag-
middag van 24 uur op het vetibureau
Burgsteog 2.
N. G. DE GIJSELAAR, Burjiemoost«r.
Leaden, 22 Januari 1919.
REGEERINGSZOÜTEVISCH.
De Burgemeester van Leiden brengt ter
keihnss van de ingezetenen. <lat aan de gv*-
maeTitelijko vischwinkob en bij diverse visoh-
jhandelaren zoutovisch, legen dien prijs vin
f Qüö per V= K.G. voor iedereen verkrijg
baar is.
N. G. DE GIJSELAAR, Burgemeast».
Leiden, 22 Januari 1910.
MOSSELEN.
De Burgemeester van Leiden brengt ter
kennis van de ingezetenen, dat dagelijks
yoor iedereen aan de gemeentelijke visch-
winkels mosselen, verkrijgbaar zij.n a 6 cents
per K.G.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
Leiden, 22 Januari 1919.
othAlen van aardappelschillen.
Do Burgemeester van Leidon brengt ter
kenme van de inwoners van Leidén, dat bij
het inzamelen van aardappolsehiÉon vele
personen d'ie afval geven of vorkoopen aan
per30»on. di© niet in het bezit zijn van ©en
le-githnatiekaa-rt.
Hoé gevolg van doze haikleéw". m is, dat
'do na r d-appelscb Hten voor hot grootsto ge-
'deeïte worden uitgevoerd om verkocht to
worden aan personen, waarvan in geen ca
ke] opzicht do zekerhei i bestaat-, dat
'dooit afval gebruiken voor voeding van melk
vee. waarvan do melk is bestemd v-oor de
inwoners van Leiden.
Veehouders, die geregeld hun melk be
stemmen voor do ingezetenen van Leaden,
hummen daardoor niets of zeer weinig voei-
sdlbekomen en zullen door die verboden
aflevering genoodzaakt zijn hun vee te ver
knopen, waardoor de melkdiatributde niet
meer kan plaats hohben.
Door mij wordt daarom het volgende be
paald:
Waaneer door die ambtenaren, beftast met
de uitvoering van de maatregelen ter ia-
:ameliiig van aardappelschillen gegeven,
wordt geconstateerd, dat inwoners die prv
'dneten afgeven aan onbevoegde personen,
zullen de namen dier inwoners worden ge
noteerd, om bij de volgende verdeelfLnig van
'moikkaarten te worden buitengesloten.
Bij liet' afgeven van aardappelschillen
;w©rdt ieder daarom in ernstige overweging
gegeven, zich te overtuigen, of de ophale*s
in liet bezit-zijn van een voor hen bestem Je
ic-g i 15matieka art, en toe to zien of NIE*Y-
geldige kaarten worden gebruikt.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
'Leiden, 21 Januari .1919.
De tegenwoordig© stand der oogheelkunde.
Hedennarniddag hield prof. dr. j. van der
I-foovo, benoemd hoogleeraar in de oogheol-
i-undo aan de Rijksuniversiteit- alhier, bij
aryivaardling van zijn ambt Ln het Groót-
-ritoriuan der Academie een redo over bo
venstaand onderworp.
Spr. herinnerde cr aan, dat hot vijftig
jsar is geloden. diat op deze zelfde plaats
Derk Doyer het hooglèeraaisahap in de oog
heelkunde aan de Lordsohe Universiteit aaa-
yaardde, en daor - werd de eerste hoog-
'keraar in Nederland, in de oogheelkunde al
leen. Waar wij du3 dit jaar mogen gewagen
van een gouden jubileum van het oogheel
kundig onderwijs in Nederland, biedt zioh.
volgons spr., de gelegenheid ongedwongen
aan een blik terug te werpen en eens na ie
gaan in ho£.verre do schitterende vooru1't-
zichten, die zich bij de benoeming van
Doyer aan/beden, in vervulling zijn gegaan
en hoo de oogheeffikunde in do laatste 50
joTen zich heeft ontwikkeld, Mot recht mo
gen wij zoggen, dat Doyer onder gunstige
omstandigheden het nieuwe ambt aanvaar 1-
de. Nauwelijks 25 jaar te voren was de ocg-
heclkuTLck' in ons land geheel in vervah Do
oogartsen waren zeldzaam en konden niet
worden opgeleid on do oogheelkunde was
dn'ontengevolge in handen van staarsnijders,
opticiens en leeken.
Een dominee in een klein d-or-p in Noord-
Brabant had zoodanige oogpraktijk, dat het
aantal patiënten in het dorp het zielental
zijner kleine gemeente dikwijls verre over
trof. Zelfs zou konlnjg .Willem II zelf doa
dominee geraadpleegd hebben. Zijn ver
diensten werden hoog aangeslagen en met-
de ridderorde van den Ned. Leeuw beloond.
Op het diepe verval v-am oe oogheelkunde in
ddo dagen volgde een schitterend© herrij zing
met zoo ongeëvenaarde snelheid, als nooit
ocnitg ander© klinische wetenschap heeft
kunnen aanwijzen.
Voorbereid d-oor mannen als Young. Mac
kenzie. Bouman, Sourpa, Sichei, Desnuanes.
Beer en Von Amnion, ontstond de weder
geboorte der oogheeikun lo, toen genieën als
Helmholtz, Donders en Von Graefe hun
•groot© gaven geheel of gedeeltelijk wijdden
«aan do studie vbd den normalen en ziekelij
ke® toestand van het kleine en zoo gewich
tige gezichtsorgaan.
Terwijl], zooals spr. nader uiteenzette, de
oogheelkunde bij Doyera ambtsaanvaarding
reeds op oen hoog standpunt stond en be-
soho-uwd' word ale een voorbeeld van oen
goed gefundamen teerde klinische weten-
schap, dio tevens exact was, ia zij in do
laatste vijftig jaren nog belangrijk vooruit
gegaan.
D© methoden van o-n der zoek die Doyer al
volkomen noemde, zijn, naar opr. opmerkte,,
in bijna alle opzichten verbeterd, en toch
zijn wjj ons bewust, d«at zij nog venre va i
volmaakt- zijtn, Uitvoerig werd dit node?
door spr. aangetoond.
En het is, naar hij meent, wd eens goed,
om, nadat de loftrompet, zoc kilde gestoken,
in den aanblik van den ©normen vooruit
gang Ln de oogheelkunde, eens tót on«sze'f
in te koeren en na te gflan hoo oneindig
veel ons nog ontbreekt, om ook ma air to
naderen lot het. ideaal: de algeheel© kennis
van het gezdoh teorgaan in zickolijken on
gezonden toestand.
Wederom werd dit uitvoerig door prof.
Van_ d©r_ Hocvo aangetoond on aan tal va a
voorbeelden getoetst-.
Spr. vreest, dat, bij al hetgeen hier om
trent het onvolmaakt© van de oogheelkun
dige wetenschap en het gebrek aan kennis-,
waarvan hij heeft gewaagd, men zioh zal
afvragen of d© keerzijde der door hera ge
toonde medaille niet te zwart -is en of mee
zich bij voorkomende gelegenheid wel toe
vertrouwen kan aan oogheelkundigendie,
zoo weinig weten.
Stol «u gerust, zei/de spr., want al ging de
oogheelkundige wetensahap sk-ehts relatief
weinig vooruit, ten opzicht© van hetgeen wij
niot wc ten, het oogheelkundig hand-wen;
ging rlafciof en absoluut enorm vooruit. Do
eerst© toch bestrijkt een odbegrensd gebied,
is zonder einde, terwijl het laatst© zioh ten
doel stelt de bekende ai wijkingen en ziek
ten te oorrigceren of t© genezen en dus con
zuiver begrensde taak heeft.
D vooruitgang der oogheelkunde n-u, de-
voor het oneindig gebied der wetenschap
elechts een kleinen stap voorwaarts betee-
kent, is voor het begrensde gebied van het
oogheelkundig handwerk ©en ïeusachtigec
cprong vooruit.
Denken wij maar ecus aan de verbeterde
behandeling der oogontsteking bij pasgebo
renen en hoe, dank zij Credé's methode, hie--
Goor duizenden on duizenden voor blindheid
gespaard blijven; hoe door do verbetering ea
zer operatic-methoden ontelbare oogen van
blindheid gespaard, of slechte gezioktssoherp
te gered werden. Zoo ooit. dan is dit laatst©
ln dezon tijd gebleken. In den wereldoorlog
tooh worden d© oogverwondlgen geschat op
5 k 10 pCt. von all© verwondingen en moeten
er dus honderdduizenden plaats gevonder.
hebben, terwijl het.aantal blinden tot enkele
duizenden beperkt is gebleven. Een zeer
groot aantal is voor infectie gespaard geble
ven door dia zegenrijk© uitvinding van Kulint
dat men den gewonden oogbal door conjc-c-
tieva bedekken kan.
De zoo gevreesd© sympathische ophtba'-
mie, die in don oorlog van J 870 nog bij
velen Mïndiheïd veroorzaakte, maakt ihaos
tot nu toe slechts zeer weinig 8l-achtoffere.
Bij ons the.rapetitisch ingrepen behoeft
niet gevraagd te worden of de oorzaak der
ziekte of afwijking volkomen bekend is, of
wij de verschijnselen geheel kunnen verkla
ren; ma-ar aMeon of wij middelen en metho
den kennen, die ons in staat stellen verbete
ring aan te brengen, en dit is gelukkig
meestal het goval, zeide spr., ons kunnen
is veel grooter dan ons kennen.
Lang zou spr. door kunnen gaan met op
_te sommen ziekten ©n «afwijlrin-gen, waarvan
wij niet vo-lkomen op d© hoogt© zijn; maar
welker bohandoling of genezing wij m»;t
succes uitvoeren. Hot vermelde is. naar spr.
meent, reeds voldoende cm te doen zien. hoe
de vooruitgang, welke zich in de laatstó de-
cenmia do oogheolkund© gemaakt heeft, aaa
de ooglijdcrs zoozeer ten goede ia gekomen
dat zij alle reden hebben innig dankbaar
te zijn aan d© groofce mannen, di© door bun
werk het lijden van zoovelcn vorzaohl of op
geheven hebben, en dat wij, ooghe©llarn«È-
gen. trotech ©n gelukkig mogen zijn do door
deze laat&ten gebaapd© voegen te kunnen vel
gen. het door htm soboone® arbeid verkre
gen© te kunnen ge3>ruiken en zoo mogelijk
u-ilb reiden.
Spr. besloot zijn oratie rnct toespraken
•aan ouratoren, hoog^leerairen ©n'sfcudonten-,
R.-IL Sociale Actie.
I>oor het Plaataelgk ComitS van do R.-K.
Sociale Adtie, in samenwerking met liet
November-ComifcS, wjls gi^tei-avond oen bg-
eenkomst uitgeschreven, waarvoor als spre-
keis waren aangekondigd de heeren A_ H.
J. EJngrds, lid 'der Tweede Kamer, alhier,
en mr. dr. Jan van Best, oud-Kamerlid te
Eindhoven, terwijl was medegedeeld, dat wel
licht oolc Z.Em Minister Aaïberso er het
woord zou voeron,
Tegen haifnegen was cfe groote Stadszaal
voor het grootste deel gevuld, zoowel op
de gaiertf als beneden in de zaal.
Op het podium hadden de talrijke Comité-
leden en enkele geestelijken p'aafcs genomen.
De voorzitter, (fe heer Arnold Smits, o'pende
de vergadering niiefc den Chriifcelëk n groat.
Het verheugde hem, dat de KathoUeken
zoo talrijk warén opgekomen. Geen land
ter wereld kan bogen op een zoo krachtig
aangesloten Katk. organisatie als Nederfeun.i.
Uit het buitenland heeft de KatL Partij fcd-
ryke felicitaties ontvangen voor hetgeen, zij
in den laat9ten tijd heeft gedaam
Br ligt echter nog een uitgebrekf pro
gram van actie voor ons klaar, zeldo spr.
Wjj moeten ook internationaal georganiseerd
zijn. Wij hebben dit tot dusver te veel over
gelaten aan do Loge, de Joden en Later ook
aan de socialisten.
Daarover zal de eerste spreker, de Koor
Engels, in hoofdzaak het woord voeren, waar
voor hr? dezen nu aan de vergadering voor
stelde, welke hem met applaus begroette.
Do heer Engels ving aan met een herin
nering aan den sterfdag van. dr. Schaapman,
welke juist op dezen dag valt en waaraan
„Het Centrum" heden nog heeft herinnerd.
En met een aanhaling uit dit stuk tot uit
gangspunt, schetste spr. de beteekenis /an
a© R.-K. Kerk in dezen veelbewogen {-jid.
Koninkrijken z\jn gevallen, goeste'ijke mach
ten zg'n ondergegaan, de R.-K. Kerk ctaat
er echter nog in haar volle kracht
Dat de Vredesconferentie te Versaüfes
kon worden geopend zonder den Paus is
dan ook teekenend voor de gestie van deze I
aamenkomst Dat er aan het hoofa étaat een
man, die in Frankrijk de tijger genoemd
wordt, belooft met veel. Men heoffc niet
gezien naar heb Oosten, maar ach gewend
tot het Westen, naar het land van den dollar.
Dat voorspelt niet veel goeds. Er is maar
één macht, die do waanwijze wereld in het
rechte spoor kan brengen, dat te het Chris
tendom, en met name de R.-K. Kerk. En
het groofète verzuim dor tegenwoordige
machthebbers is, dat zij het hoofd der R.-K.
Kerk, in menig opzicht do machtigste keer-
scher der wereld, niet hebben erkend.
Daarom is het goed, dat wij ons bewust
zijn van de groote macht der Kerk. Uit
Goddolijken mond toch is do eindoverwin
ning aan de R.-K. Kerk voorspeld. En het
is een gelukkig verschijnsel, dat dit meer
en meer" door de R.-Katholieken, in alle dim
den wordt gevoeld.
moeten bedenken dat bijna do .helft
der bevolking van Europa R,-Katholiek is
en daC 17 pCt der bevolking van heel de
wereld zich buigt voor den Paus. Daarmede
is de invloed van het Katholicisme echter
niet evenredig. Dat komt eensdeels van de
verdrukking, die de R.-K. hebben móeten
verdragen, anderdeels doordat zij zich niet
internationaal hebben aangesloten en zich
tegen de kleine ongeloovige groepen schrap
gezet.
Men zegt, dat de neutrale pers ond'T-
Bteimd \vordt door Joodsch Bankkap'taaf cn
toch brengen de R.-K. nog hau geld bij deze
Banken en lezen de neutrale bladen. Spr.
r.oemt dat een dwaasheid. Zijn conclusie is,
dat er van de R.-Katkolieken een drang
moet uitgaan tot een internationale organi
satie, zooals de Paus het ook wenscht.
Juist thans, nu de democratie vasten 7oet
krijgt, is een Internationale organisatie ze^r
noodig. In dat opzicht kan van ons land,
dank zij de sterke Katholieke Sociale Actie,
een krachtige stoot uitgaan. Daarom moet
de Katholieke Sociale Actie worden gesfeund
en dat vooral nu de kans op een revolutie
volstrekt nog niet denkbeeldig is. Spr. ib
er nog niet zeker van, dat niet Wijnkoop
en zijn mede-Bolsjewisten den sprong in het
duister zullen wagen en dat to gelijk do
sociaal-democraten dan zullen trachten zeif
do leiding te nemen.
Daarvoor moeten de R.-K. zich krachtig
maken en is toetreding tot de Katk. Sociale
Actio noodig.
Deze rede werd warm! toegejuicht, waarna
even werd gepauzeerd. In dosa pauze hiel
den eenige dames een collecte voor het
z.g. November-comité, dat een tekort had,
en zong de vergadering het lied van Schaep-
man; c,Aan U, o Koning der Eeuwen".
Do tweede spr., die onder daverend ap
plaus door den voorzitter als een oude
bekende werd voorgesteld, sloot zich aan bij
den heer Engels. Ook hij heeft het denk
beeld van de stichting eener Katholieke In
ternationale, die opgaat onder het Kruis,
reeds lang ondor zrjn hart gedragen. Spr.
schetste in vlammende woorden de-groote
vol keren worsteling, waarbij ten slotte een
dor reuzen ligt neergeslagen, terwijl als
overwinnaar daarnaast de Entente slaat.
Een professor, president der groote Ame-
rikaanscho republiek, is naar Europa ge
komen en hjj zal een nieuwe wereld helpen
opbouwen. Het zal zijn «een nieuw Babel,
omdat geen der bouwmeesters in d?n Chris
tus gelooft.
Aan wie de schuld daarvan? roept spr. uit
Men wil een rechts vrede, maar bet zal
ook weer een mackcsvrede worden, die
nieuwe oorlogen in zijn schoot bergt
Men zal de rechtsvraag niet kunnen stel
len zonder de historische ontwikkeling in
aanmerking te nemen.
Men wü het zelfbeschikkingsrecht, maar
hoe?
En voortgaande critiseerde spr. nu onder
gejuich en hilariteit "dan onder onweer
staanbaar applaus der vergadering, meerdere
der idealistische beginselen van Wilson.
Men kan niet een vrede in den vollen zin
des woords samenstellen, omdat daaraan de
eenige ware grondslag, o.l. Chri.tus, ont
breekt, op welken grondslag met Gods hu'p
alleen een ware- vrede tot stand kan komen.
Hoe is het mogelijk, dat men daar m
Versailles bij hot zieke Europa zit en met
oens bidt? Het i9 de schuld van ons. Room-
>CHT.
Naar het Engc-lach
van
CHARLES GARYIOB.
,73)
„Ik ben benieuwd, wat Jordan zal zeg
gen, als hij lioort, dat wij kennis gemaakt
hebben met do beroemd© Signora. Stella
Daar had ik nog niot aan gedacht". Zij
keek nu vrij ernstig.
„Denk daar maar niet ovcV zed Andrey
koel. „Wat doet het c-r toeik bedoel,
wat zal het hom kunnen schelen. Wat ia
■zo mooi cn wat is zo liefZij trekt mij nu
nog meer aan dan op het tooneel: teen ik
jmtot haar praatte, vergal ik koelernaal,
dat zij een opera-zangeres was."
,,Ik ook bijna zei Lady Marlow.
5/Maar ik vrees, da wij ons zelf njet mo-
/gen veroorloven, dat t«c vergeten.
twijfel cr niet aan, of do Signora is een
uitstekend meiisje cn alk-s, wat maar goed
cn lief is, cn cn maar toch, wij zullen
elkaar waarschijnlijk riraimer weer ont
moeten".
„Ik ga ha-ar morgen con bezoek bren
gen zei AncLney bcda-ard en op dien
eigenaarcligen toon, dien Lord Marlow haar
stijfhoofdige otem noemde.
Met een zuchtje van berusting zonk
Lady Marlow in d© kuasens terug.
„lk trek rajjn handen van je af, iiove",
zei ze, „en laat j© aan Jordan over".
Toen zo thuis kwamen, vonden ze Jor-
-*onL die^op haar wachtte. Hij had een
kleur en zag er bijna jeaigdig uit, boen
hij de damo3 bö gemoet kwammaar An
drey gaf hein zoo koel cle hand, dat hij
haar niet na-ar ziek toe durfde trekken
en kussen, zooals bij van plan was. Hij
vas nog niet verder gegaan dan haar hancl
met zijn lippen aan te raken. Maar hij
maande zichzelf aan tot geduldze waren
nog maar één dag vorioofd, sprak hij zich
zelf toe en hij kou wachten.
„Wie denk je, dat wij vanavond gespro -
ken hebben, Jordan V' zei Lady Marlow,
cn half bevreesd verbelde zij, hoe zij Sig
nora Stella te hulp waren gekomen.
Ziju zware oogleden vielen over zijn
oogen en verborgen iedere verbazing of
andere aandoening, die hij gevoeld mocht
hebben.
„Waarlijk!" zed hij met een glimlach,
„en ga je haar morgen eon visite maken?
Hoe romantisch! Ik wou, dat ik mee kon
ga-a>n". Audrey's gelaat betrok, zij sloeg
de oogen neer. „Maar ik moet morgen
voor zaken naar Lyano". Andrey'a gelaat
klaarde op. „Ik zal' niet langer dan één
nacliD weg blijven", voegde hij er beeder
bijen op zachber toon fluisterde hij„Ach
als ik voelen mocht, dat je mij een tiende
missen zou, als ik jou zal mis.oon, lieve
ling l"
Maar ofschoon hij liet bericht van Au
drey's onürnoeting mot Signora Stella met
sehijnba-re onverschilligheid had aangehoord
was hij er door ontsteld en zijn gezicht
werd bezorgd en poinzond, terwijl hij naar
huis wandelde.
HOOFDSTUK XXIX
Sylvia praatte dien avond over niets an
dera dan over Andrey Hope. Zij vergat
Las'®riek zelfs-en was te verdiept in haar
onderwerp om op te merken, dat Mc-rcy
bijna stilzwijgend luisterde, en als zij
eeoig antwoord gaf, dan was dat op een
nog stiller toon dan gewoonlijk
„Ik ben benieuwd of zij komen zal'", zei
Sylvia mot een zuchtje, „misschien wil de
familie haar niet laten gaan. Ze zullen
vinden, dat het niet gepast zou zijn voor
haar, om intiem om te gaa-n met een ac
trice. En toch, ik zou haar volstrekt geen
kwaad" doen. Donk je «wel, Mercy?" Zij
lachte c® zuchtte.
„Neen, ik denk het ook niet", ant
woordde Mercy met een gedwongen lachjo.
„Ja, ze zal komen. Andrey Hop© is te
lang haar eigen gang gegaan -om zich te
laten afbrengen van een vorlangon".
„Hoe weet je dat?" vroeg Sylvia met
verbazing.
Mercy kreeg een liohten blèa.
„Ze ziet er uit of zij gewend is haar
eugen gang be gaan en te doen waar zij
lust in heeft", zei zo aarzelend. „Zij -deed
het portier open en na-m ons gisteravond
mede".
„Ja. Daar zal ik haar altijd om liefheb
ben riep Sylvia uit.
Moicy had gelijk. Met een voor haar on
gewone stiptheid verscheen Andrey Hope
om twaalf uur in de Burystraat No. 29
Er was niemand in- de kanier, waar zij
binnengelaten word en zij keek met. be
langstelling en zeer natuurlijke nieuws
gierigheid rond. Hot w«aa voor het eerst,
dat zij aan huis kwam bij een actrice, ©n
toen zij zich de beschrijving van zulke
apar tem enten herinnerde, (Re zoo menig
maal tn romans voorkomt, was zjj ver
baasd pver den eenvoud en do netheid
van de kamer der beroemds Signora. Er
lagen voel boeken en couranten, maar
heel netjes ge-schikt, evenals cle muziek,
die op een lioogon stapel na-ast cle piano
stond; er was niets hoegenaamd van iets
losbandigs te bespeuren geen leeg©
Gliarnpagno-flessdieai, gee-n pakken kaarten
of billets-doux. Het was precies cle kamer
van een gewone, beschaafde dame.
Weldra ging de deur open en een slank
meisjesfiguurtje in een zwart-wollen japon
kwam met uitgestoken hand na-ar haar
toe. Andrey wist niet wat zo zag: want
in hei eenvoudig gemaakte, maar keurig
zittend toilet, zag de beroemde zangeres
er jonger en meisjesachtiger uit dan in
den mot bont gega-rneerden avondmantel,
waarin zij den vorigon avond gehuld was
geweest De twee meisjes waren het- eer
st© oogenblik een weinig schuw; toon, als
of zij besloten had, dat or geen afstand
mocht bestaan tuselven beiden, begon An
drey Sylvia vragen to clocn in verband
met haar werk.
„U schijnt u is nog zoo jong", zei ze
mot haar onweerstaanbaar glimlachje,
„hot is haast niet to begrijpen, dat u d©
da«mc is, die ons alten zoo volkomen onder
uw bekoring brengt".
„Ja, is het niet jammer, dat ik niet
ouder bon?" zed Sylvia eenvoudig. „Maar
die fout wordt iedóren dag beter".
Andrey lachte.
„En u is zoo bedaard en zoo kalm. I at
komt- zeker, omdat u al lang gespeeld cn
gezongen hobt?"
„Neen", zei Sylvia, het hoofd schuddend
„het is nog maar heel' kort".
„Werkelijk? Dat lijkt mij «-.nmogelijk
too".
6chen, riep spr. uit, die te bang; te traag
zijn om ons te laten gelden, hoewel wij dó
meerderheid hebben.
En hetzelfde verwijt slingerde spr. zijn
geloofsgenooten toe als hij denkt aan hefi
Bolsjewistisch gevaar.
Daarvoor is een internationale organisatie
noodig, met den standaard voor God en
Christus voor ons uit gedragen.
Er is vooral één zaak, waarvoor wij ona
internationaal organisoere'n moeten, zeivie
spr., d. i. hot gezin.
Want ia olie moderne systemen wordt
het gezin prijs gegeven, doordat men .Ia3rbjj
het kind wil geven aan den Staat.
Maar of men hier het socialistisch ideaal
a! kan doen verdwijnen, wat baat het, ais
dit elders zegeviert? Daarom moeten wij o-m
internationale Roomsche eenheid vormen.
Zóó en zóó alieón kunnen wij ook werken
voor een volkerenbond in den goeden zm.
Het liberalisme heeft zijn tijd gehad; het
socialisme zal straks ook verdwijnen, maar;
de Kerk, die voor eeuwen stond zooals
nog staat, zal blijven staan, omdat zij steunt
op de eeuwige vaste rots, die Christus n^et
En daarom moeten wij, aldus besloot spr.
zijn. roet daverend en herhaala applaus be^
groete rede, ons aaneen sluiten io het rast
geloof, dat wij met God zullen overwinnen.
Hierna deelde de voorzitter me Je, dat dei
heer Aalberse was verhinderd door zjjix
drukke bezigheden; bg een latere gelegen-1
heid zou hij echter stellig komen. Nog zeidö
h& dat de collecte in "de zaaf had opge^
bracht^ f 108.801/2.
Eindelijk bond hjj den R.-Kathol:oken ar*
beidei'3 op hot hart in dezen tjjd niet deel
te nemen aan stakingen, hoe gerechtvaardigd
deze ook mochten zijn. Imniers, het ?s vrq
zeker aan te nemen, dat de socialisten heü
denkbeeld van een revolutie nog niet habb^o;
laten varen. Wat er in de Rotterdamsehó
haven is geschied, bewijst; dit en ook onder;
het spoorwegpersoneel ia het niet pluis.'
Nadat hij nog eens krachtig tegen dit
ievo/utionnair drijven had gewaarschuwd,-
sloot hij reet den Christelijken groet tegen;
halfelf de schitterend geslaagde bijeenkomst.
Gisteravond hebben de hoeren Hor©<
mans en De Grauw wederom een büjarte
séance gegeven, ditmaal in hotel „Bellevue^'
aan do Stoenslraat?.
De belangstelling was nu ook weder zeer
groot. Overeengekomen werd, dat Horeman$
50!) caramboles zou spelen en Do Grauw.'
250, tervvjj] bovendien was overeengekc men,1
dat de series, door Horémans gespeeld beV
nedem niet zouden worden meegeteld. ji
De uitslag was: De Grauw 0. 14, 10
14^ totaal 38; Horemans 192, (93), 12V*
187; tetaal 500; zoodat H. ook thans weder
zgn_ hieestexschap toonde. |j
lanavond worden de wedstrijden vooxff'
gezet.
De old. öogstgeest van den Cenfe''
Ned. Ambtenaarsbond, hield gisteravond in
caxé „Centraal", alhier een feesla vond je voori'
leden en genoo.Rgdco, opgeluisterd door heö'
Leidsche mando.ine-gezelschap „l'E^tudiaa-i
tina'", waarbjj mej. Glaykeuruv, sopraan, oooi-'
ge nummers verdienstel\jl; ten beste gat'
De heer Hageman gaf voordrachten, weiks1
zeer in den smaak vielen.
Dg afd.-voorzittcr, de. heer J. Penseel,1;
had de vergadering geopend en wees erf
op, dat v!it avondje aanvankelijk zou worden
gehouden in een lokaal van het gesticht'
„Endegeest" doch dit was geweigerd, om*!
reden de aireptie ook toegang wenscht©
voor z.g. rustige patiënten. Daar de afd'
grootsndcels bestaat uit personeel van „Eo-1
degeest'c.a. en zij den wensch te kennen
.hadden gegeven, die niet toe te laten, wa#
men genoodzaakt dezen avond buitea het ge
sticht te houden. Hrj hoopte, dat ieder hel'
zich zoo gezellig mogelijk zou maken, en'
wees tevens op de noodzakelijkheid van or-1
ganisatie.^ De salarisregeling en de rechts-'
positie ey.n actueel© punten, zei spreker, en
hg hoopte, dal, wanneer deze straks zullen'
worden bshanie.d, het geheele personeel van
de gestichten ..Endegeest' c.a. georgant-
jAIs iemand' mij fcwc© jaar geleden ge
zegd had. dat- ik opera-zangeres zou wor
den, zou ik hem uitgelachen hebben, wanb
ik dwaalde toon rond in Australië
Zij 7.woog e® do glimlach maakt© phoats
v-oor een uiUlruklong van smart. Andrey
legde haar hand heecliroomd ot> Sylvia'a
arm.
„Heeft u verdriot gehacl 1" fluislerdo zij
mot- vriendelijk© s.ympabliie.
,,Ja; ik Weef geheel alleen achter, zon
der vrienden, behalve t^vee liov© menschen.
De osn .is de da-me, die u gisteravond ge
zien hoeft; zij hoet Meivy Fairfax on zjj
is een zuster neen, een moeder voor
mij geweest. Do andor© haar gezicht
straalde „is een va® do beste cn edel
moedigste mannen van de wereld. Heb ia
con echt© edelman."
Andrey trok haar hand langzaam terug
on drukt© do lippen stijf op elkaar. „Ja,
als liij er niet geweest- was", ging Sylvia
voort, „dan zou ik nu niet in teven zijn'R
„Ik geloof, dat ik zijn naam ken", zei
Andrey. met zoo'n kalmon stem als haar
mogelijk was en zij vroeg ziclizelv© af,
zelfs op dat ©ogenblik, waarom zij dit jon
ge meisje niet haatte, dat haar Lord Lor-
rimore's liefdo ontstolen had
„Ja?" vroeg Sylvia, onschuldig en zon
der te blozen, hetgeen Andrey verbaasde,
„Hij is alles, wat vriendelijk is en goed
werkolijk ee-n edel ma.n".
„Is is hij hier in Londen?" vroeg Au
drey, met neergeslagen oogen.
„Neen, maar ?iij komt spoedig. Ik wou^
dat hij hier was ik heb al mijn best ge*
dorèn om hem over te halen te komen".
Vl- JWordt vervolgd^.