LEIDSCH DAGBLAD Zaterdag 7 December.
Derde BSad Anno 1918.
De Raadhuisquaestie te
Katwijk.
Tijdens nieti Wapenstilstand.
FEUILLETON,
Mc. 18030.
Het IrAa.Isbes'uit v.in <1 n Gemeenteraad
van Katwijk van 2 Juli 1.1. waarbij in be
ginsel besloten werd tot den houw van een
nieuw Kaarthuis op een terrein aan den Tol,
tusschen 'Je beide Katwijken in, heeft al
heel wat slot in deze gemeente opgejaagd.
Een ter oudste Reads.eden, de heer N.
Parlévliet, die van oordeel was, dat een
eventueel nieuw Raadhuis in liet veel groo-
tere en s'.eerts vooruitgaande Katwijk aan
Zee moest Worden gebouwd, en allerminst
aan den ïo! geplaatst diende te worden,
vend in dit besluit, waartegen hij zich krach-
lig- hart verzet, aanleiding zijn mandaat ter
beschikking van de kiezers t? stellen. Deze
hebben echter hem weder herkozen en als
zoodanig in hun meerderheid, partij geko
zen tegen B. en W.'s Eaadsmeerrterheid,
dit- op 2 Juli 1918 dit besluit nam.
.Wij hopen t1 zijner lijrt tin een onderzoek
in ioco te hebben ingesteld en verschil
lende belanghebbenden té hebben gehoord,
ook onze meening over deze voor die ge-
meeuts belangrijke kwestie te zeggen. Op
pervlakkig g.oorrteeld, zal de bu.tenslaendet
geneigd zijn de oppositie gelijk te geven.
Ken R larth'iis zet tuen liefst niet buiten
d.n bebouwde kom der gemeente,-doch bij
voorkeur daar, waar de po.sslag van het
gemeentelijk leven, bet krachtigst gevoeld
wordt En dat is ongetwijfeld in Katwijk
aan Zee het geval.
Hei kan echter zijn, dat B. en W. en
de meerderheid van den Raad de ontwik
keling van de gemeente in de toekomst
zoo zien, dat de Tol eenmaal het middelpunt
wordt van één groot Katwijk, omvattend
het tegenwoordig Katwijk aan den Itijn cn
Katwijk aan Zee.
Ons nader onderzoek zal, hopen wij, ook
daarover licht verspreiden, voor heden bepa
len wij ons tot een kort uittreksel van een
belangrijk schrijven van de Kamer van-Kgop-
hande' in die gemeente, waarin dit bchaam,
toch zeker naast den Gemeenteraad in de
zen tot een oordeel bevoegd, zjjn meening
over deze aangelegenheid kenbaar maakt,
Moge het bouwterrein aan den Tol zjjn
meriteo hebben aldus de Kamer deze
kunnen niet voldoen aan ben, die het Raad-
buis beschouwen als de plaats, waar zij
die de gemeente mee'en besturen, - arbei
den. en werken.
Men bouwt toch geen Raadhuis, waar
hoegenaamd geen mawehen wonen'.'. Daar
om rekent de Kamer de keuze van bet
bouwterrein aan denTol, voor de plaats
van een Raadhuis geen 'gelukkige.
In het zeegerteelte der gemeente wonen
vijfmaal meer menschen dan in het Rjjn-
gedeelte, zoodat het zonderling lijkt, waar
om zoolang en zooveel werd overlegd, ter
wijl het voor de hand. ligt, dat daar, waar
het grootstezielental, de meeste bedrijven
zich bevinden en de behoefte aan de ge
meente-inrichting uit den aard lut grootst
is, het Raadhuis moet worden gebouwd.
Men scheppe zich geen illusies omtrent
grondverkoop bij den Tol in verband met
een gemeentehuis, zegt de Kamer, om ten
slotte te eindigen mat een pleidooi voor
•den bouw van het nieuwe Raadhuis ta Kat
wijk aan Zee.
Te-lang reeds ontbeert liet grootara.zee
gedeelte dp directe nabijheid van het Ge
meentehuis, waarin z'.oh de bahoaf.e in alle.
opzichten openbaart. Is bcv. js werkelijk nog
nootiig?
Reeds dadelijk volge de g m.-ente onlvan-
ger zijn rijksambtgenoot; het geschiedt ja
ren te laat. Men waohfce niet op het nieuwe
Raadhuis, men wacht? niet langer niet da
instelling in het zeegedeelte van een afdee-
ling Burgerlijke Stand; zoodra met de dis
tributie veel bureaucratiseren arbeid' ver
dwijnt, houde de Burgemeester ook in het
reegedeelte spreekuur; mons eren geschiede
niet anders meer als in het zoegedselte;
niet aan den Rijn en niet aan oen Tol be-
i hoort dit te geschieden en niet alleen voor
reeders en visschers is bet van bet grootste
belang, dat het ambt Bargemaester-Water-
schout niet wordt gescheiden.
Als badplaats moge Katwijk nog geer,
,1 laats innemen als Os.enrte of Schevenmgen,
haar ontwikkeling hasffc reeds langen tijd en
juist daarom te meer, de nabijheid van Bur
gemeester en medewerkenden.
Wordt nu dadelijk gevolg gegeven aan
de voorgestelde veranderingen, voorzeker
komt dan in ioder geval de overtuiging, dati
ué bestaande toestand reeds veel to lang'
heeft geduurd.
Het heden, zoowel als het toekomstige
wijzen er op, dat de plaats van het Raad
huis behoort b? zjjn: „in de Voorstraat te
Katwijk ia het zee-gedeelte".
Wiit dus nogmaals de zaal; onderzoeken
in do door do Kamer van IC. en F. alhier
aangegeven richting, nlrtus eindigt het adres;
?ij vertrouwt, dat dan zeker tot het be
sluit bomt het Raadhuis te plaatsen, daar,
waar het belang der Gemeente en dat van
Katwgk'e handel en nijverheid het meest
wordt gediend.
Het doet ons leed, dat Katwijk's vroed
schap dit ernstig adres ter zijde heeft ge
legd, zonder meer. Het had beter verdiend.
Toch golooven wij, dat het laatste woord
■in dsao kwestie nog niet is gesproken.
Do heer N. Parlevliet, die nu weder in
den Raad zitcing heeft, zal wel een middel
weten te vinden ter gelegener tijd, deze
zaak weder aan de orde t? stellen en het
zou ons zeer verwonderen, wanneer dan niet
meerderen zijner collega's er op zullen aan
dringen tol een revisie van het eerst geno
men besluit.
Het is- toot altijd beter, t?n halve ge
keerd; dan geheel gedwaald. En ook eon
College van B. en W. en een Raadsmeer-
derheid kan dwalen.
De overgave van de Duiische vloot.
Admiraal Beatly heeft aan boord van den
kruiser „Lion" oen toespraak gehouden tot
deputaties van het eerste kruisers-eskader
vóór het vertrek ter escorteering van de
Dulteohe slagschepen, waarin hjj zijn mee
ning aeide over de overgave van de Duit-
sohe marine. Ik heb altijd verklaard, zeide
hij o. a. dat de s'.agvloot moest uitvaren
en de groote vloot moest ontmoeten
j ik was geen valsohe profeet: z,ij zijn uit-
I igevajren en ttiii zijn zo binnen {luid, gelach),
we hebben ze in den zak (gelach).
Admiraal Beatty- vond het een gruwelijk
I gezicht, die groole sjagschepon als'een kud
de sohapen een lichten Engelschen kruiser
te zien volgen. Hij achtte echter het ver
nederend einde van de Duitechè vloot, een
behoorlijk slot voor een vijand, die zoozeer
getoond heeft, alle ridderlijkheid te missen.
Op ■aee zou zen strategie en geheele op-
Ireaen beneden critiek geweest-en oèn natie
waardig, die den oorlog heeft, gevoerd voc
als Dwitsohiand dat gedaan hes ft.'
Dc Zwartc-Zee-vIoot geeft zich over.
De Engelsch© admiraliteit maakt bekend,
dat het geallieerde eskader in de Zwart©
Zeo op 26 November voor Sebastopol liet
anker heeft uitgeworpen. De Russisch©
schepen, dio in handen der Duitschers wa
ren en eenige Duitsclie duikhootou, gaven
zicli over aan don vertegenwoordiger der
geaWieerd© marine.
Da houding van hel veldleger-
Do vertegenwoordigers der-aoldatenraden
van het .veldleger, clio op I cn 2 December
to Erna bijeenkwamen, verklaarden aich
vóór de re-geering Ehert-IIaase en haar so
ciaal program, alsook voor de spoedig© bij-
conroeping der Constituante.
Er werden vijf afgevaardigden gekozen,
dio het veldleger bij uitvoerend comité to
Berlijn zullen, vertegenwoordigen, benevens
64 gedelegeerden voor de vergadering der
arsolradcn op 16 December to Herlijn.
De soldatenraad bij de opperste leger
leiding werd tot ecntralcn soldatenraad
voor het heelo veldleger verklaard.
Do vertegenwoordigers van twintig Ber-
hjnsche regimenten hebben hun vertrouwen
uitgesproken in de regeering Ebert-Eaase.
Zij stellen zich onvoorwaardelijk tor be
schikking van do regeering.
To Berlijn werd gister oen demonstratie
door wcrkloozon gehouden voor het gebouw
van het uitvoerend comité van den arsol-
raad, welke na otormachtige scènes door
persoonlijk ingrijpen van leden van den
raad, tot rust kon worden gebracht.
Do Duiische regeering heeft togen do ar
restatie van cïcn Duitschen consul-generaal
to Warschau krachtig geprotesteerd en do
onmiddellijke, vrijlating en verlof tot ver
trek voor den consul gceischt.
Hoeveel kan DyKschlanri Leialen?
De'Engolsche minister Bon ar Law zei in
een rede, dat de uitlevering van den kei
zer zou worden geëischfc, en dat deze terecht
zou staan.
Ee.n der gevolgen van den oorlog moest
zijn, duidelijk te maken dab mannen, die
met opzet de wereld in strijd betrokken
om voordeden voor ziclizelveu te behalen,
"altijd schuldig zouden worden geoordeeld
aan bloedvergieten.
Het was juist en billijk dat Duitechland
moest betalen, maar eerst moest worden
uitgevonden hoeveel de vijand kon betalen,
zonder do belangen van andere naties to
schaden. De Engelsch© regeering had een
commissie benoemd om deze aangelegenheid
wetenschappelijk te onderzoekon. Een in-
torgeallieerde commissie zou de heele kwes
tie behandelen, en het bsdrag bepalen dat
van Duitschlancl verkregen kon worden zon
der nadeel aan de geallieerden tee to bren
gen. Daarna zouden stappen worden ge
daan om de betaling door Duitschland te
doen volgen,
Ex-keizsr Wilhelm.
In zake de klacht, ingediend door me
vrouw Prieur, wier man gedood werd bij
het torpedeeren van de „Sussex", heeft
naar Havas uit Parijs seint de proou-
reur-generaal Lescouve uitgemaakt, dat de
boot als op Fransck gebied was to be
schouwen en dus de instructies tegen Wil
helm geopend kunnen worden.
Eveneens zullen instructies geopend
worden inzake gelijksoortige beschuldi
gingen, o.a. wegehs het beschieten van
Parijs met vèrdraglnd geschut.
Heb Hof zal binnen eenige dagen beslis-
sing nemen; wanneer de Fransche rechter
bevoegd verklaard wordt, zal een. eerste
onderzoek worden belast-, en zal de uit
levering van Wilhelm worden geëischt.
De ex-kroonprins over den oorlog.
In een onderhoud, dat de correspondent
van de Assoc. Press" Maandag met don
voormallen kroonprins op Wi-enngon had,
zei de laatstgenoemde o.a.„Ik heb ner
gens afstand van gedaan, ik bob geen enkel
dok urnen b geteekend, maar indien de Duit-
scko rogeering mocht besluiten tot het vor
men cener republiek overeenkomstig do
Amerikaaneche of de Fransche, dan zal ik
volkomen tevreden zijn ab eenvoudig
Duitsch lnirger en bereid cm alles te doen
in het belang van mijn land.
Op do vraag, wat hij beschouwd© als het
keerpunt in den oorlog, zei de kroonprins:
Mijn overtuiging is, dat wij den oorlog be
gin October 1914 verloren. Ik achtte or.ze
pesitio hopeloos na den slag aan de Marne,
dien 'wij niet zouden hebben verloren, in
dien dc chefs van don geueralc-n 6taf niet
zenuwachtig waren geveest. Ik poogde toen
den - gene-ralen staf over to halen tob het
doen van vredesvoorstellen, zelfs ten koste
van grcoto offers, waarbij ik zelfs zoo ver
wild o gaan om Elzas-Lotbaringen op te go-
ven, maar ik kreeg ten antwoord, dat ik
•mij maar met mijn eigen zaken moert be
moeien en mij bepalen tot hot bevel over
mijn leger.
Sprekende over het begin van den oorlog:,
zei hijtegenover allo tot- dusver in het bui
tonland gepubliceerd o berichten, verklaar
ik, dat ik nimmer- den oorlog heb gewensclit
en het oogenblik zeer ongelegen achtte. Van
bet begin af. was ik zeker, dat Engeland
aan den strijd zóu" deelnemen, maar deze
ïiieening werd niet gedeeld door prins Hein-
riek en de andere leden mijner familie.
Do prins sprak mot bitterheid over heb
werk van den generaleu staf, welke naar
hij verklaarde, verantwoordelijk was voor
con aantal vergissingen, waaronder 'b groo-
to Maart-offensief van dit jaar, aan het
welk hij, in strijd met zijn eigen mecning,
moest deelnemen.
De prins verklaarde, dat L u d o n cl o r f
de voornaamste drijfveer was
v n D u i t s c h 1 a n d's oorlogszuch
tig© actio, terwijl Hindenburg slechts
in naam de leider was. Ludendorff ©n zijn
staf hebben do vijandelijke troepenmacht
aanhoudend onderschat. Zij hebben nooit
geloofd, dat Amerika zooveel soldaten zou
zonden als het gedaan heeft.
Ten slotte verklaarde de prins, dat hij
Wilson bewonderde, dio, daarvan was hij
zeker, aan het Duitsclie volk een rechtvaar
digen vredo sou brengen.
Een verklaring van prins Heinrich van Pruisen.
Prins Heinrich van Pruisen, dc broeder
van den ex-keizer, publiceert in dfe „Kreus.
ztg." een manifest aan alle familieleden
van het voormalige koninklijk Pruisischo
Huis, waarin hij onder verwijzing naar den
troonsafstand des koning» van 28 November
zegt: ,,Heb staat thans niet alleen elk vrij
in staatsdienst naar de mate zijner krach-
ton to arbeiden, maar heb wordt een plicht
jegens het vaderland, waar wij geboren zijn
cn dat wij tot- den dag van heden met de
grootste toewijding hebben gediend. Ook
handelen wij in den geeat van onzen koning,
die in zijn troonsafstand van 28 November
uitdrukkelijk wijst op medewerking ton ba
te van ons volk.
Als oudste, der op het oogenblik in Prui
sen en liot rijk woonachtige leden van het
Pruisische koningshuis, verklaar ik bij de
ze, dat ik, ondanks den nieuv/en toestand
in heb rijk en in Pruisen, die ik door den
druk der omstandigheden genoodzaakt ben
to erkennen, ©r naar zal streven om een
geordende politiek en een op de Grondwet
berustende regeering te helpen, om drage
lijke toestanden in Duitschland in het- V
ven te roe-pena, maar dat ik anderzijds mij
persoonlijk tot aan het einde van mijn lo
ven aan don persoon van onzen koning ge
boden acht en -allee zal doen ora nadeel van
hem af te wenden en dat ik hem alleen
in alle opzichten als familiehoofd erken.
Ik doe mededeeling van dit standpunt
aan alle leden van het koninklijk Pruisi
sche huis en spreek de hoop uit, dat cok
zij eenzelfde opvatting toegedaan zullen zijn.
Prins Eitel Friodrick, de tweede zoon van
den ©x-keizer, is, volgens een bericht van
de ..Times" uit Bern, to Ziirich aangCkO-
mev
De onthullingen.
De Beiersche gezant te Bern, Forste r,
heeft aan de „Münch. Neuesto Nachr."
een mededeeling gezonden, waarin hij ver
klaart-, dat hij de publicatie van de Beier
sche regeeringsstukkon heeft aangeradeD,
opdat het Duitsclie volk over den oorsprong
van den oorlog zou worden ingelicht. Hij
protesteert krachtig tegen de beschuldiging,
dab inen aan' eenige buitenlandsche raad
gevingen gehoor zou hebben gegeven. Om
de tegenwoordige gebeurtenissen beter te
kunnen begrijpen, moet het Duitsch© volk
do waarheid weten. Als in do Wilhelm-
strasse gezegd wordt, dab het nu niet do
geschikte tijd is voor eenige onthullingen,
dan bewijst men daarmee slechts dat men
voort-gaat in de oude dwalingen. Maar de
andore landen hebben do waarheid reeds
lang geweten. Slechts do openhartige be
kentenis van schuld zal de vreemde mo
gendheden dc verzekering geven, dat het
de ernstig© wenscli van Duitschland is een
geestestoestand to doen verdwijnen, die
Duitschland m den oorlog gevoerd heeft.
Do Beiersche minister-president Eisner
heeft over d© onthullingen nog verklaard:
Vorige week ging ik als regeeringsver
tegenwoordiger naar Berlijn, waar het heel©
oud© regeeringsstelsel nog volkomen func-
tionneert. Ik publiceerde uit de geheim©
akten der Beiersche legatie do dokumen-
ten, dio zelfs de domsten ak bewijs kunnen
dienen, aan wien wij den oorlog te danken
hebben. Ik wil do Entente geen ophelde
ringen verstrekken, maar. het Duitscho volk
moot ton slotte weten, aan wien het den
oorlog ©n den huidigen toestand te wijten
heeft. Op bedoeld© zitting cischto ik, dat
de door de publicatie zoo zeer gecompro
mitteerde mannen von Jagow en
Zimmermann onmiddellijk ge
arresteerd zouden worden. Ik
beu er zeker van, dat wij hier slechts to
doen hebben met een uit6tel van executie
voor die mannen. Ik heb den heeren van
heb oude systeem gezegd, dat zij onmachtig
zijn om de vred-ee- en wapens tik lands on der-
Kan delingen to voeren. Men heeft- to Ber
lijn ook wel een revolutionnaire regeering,
maar zij heeft- niets 'te zeggen.
Eisner verklaarde nog: Wanneer Berlijn
niet meer in staat is tot handelen, dan
moeten wij in Beieren in de eerst© plaats
ons zelf trachten to helpen, niet om ons
af f? scheiden, raaar om in het belang van
bel. gone el te bondelen.
Volgens do ,,Lokal Anz." is Eisner Za
terdag op een revolutiefeest te München
door soldaten ©n studenten uitgefloten.
Os burgerpartijen.
Tegenover liet op den voorgrond kernen
van de sociaal-dcmokratiscfce partijen, blijy
ven do burgerpartijen bescheiden op een 1
afstand. Zij zijn zich, overeenkomstig den
nieuwen toestand, aan 't hervormen. De
oud© burgerlijk© partij-vormen"zijn v©rdwe'(
nero. Er bestaan nu voegende partijen: j
1. Duitsch© demokratkehe partij (linker,
vleugel en centrum der vrijzinnige volks
partij, linkervleugel der nationaal-liboralen,
partijlooze donnkraten, ©to.)
2. Duitsclie volkspartij (rechtervleugel
der vrijzinnig© volkspartij, centrum en rech
tervleugel der nabionaal-liboraleu).
3. Christelijk-demokratischo volkspartij
(liet vroegere centrum, de roomsch-katho-
lieken).
4. Duitscli-nalionale volkspartij (de vro©j
ger© rechtsche partijen).
Do Duitsch© demokratisclie partij lüeld
Maandag to Berlijn een bijeenkomst, waar
op verschillende sprekers het woord voer
den.
Do minister van Handel, Fischbeck, ver
klaarde o.a. Wij willen in de beste be-
teekenis van heb woord sociale politiek voe
ren wij willen ons Duitech rijk handhaven
(stormachtig© toejuichingen). Wij begroeten,
onze broeders in Duitech-Oostenrijk. Wij
zullen niet rurten, voor ons van Oost tot
West en van Noord tob Zuid eindelijk weer
in do ooren klinkt: ,,Das gauzo Dcutsch-
land soil ce sein". (Levendige toejuickin-
gen.)
Professor Alfred Weber zeiHet oude
rijk is verwoest; hiervan zien wij een-sym
bool in het feit, dat heden met- de Entente
onderhandeld wordt over de wijze, waarop
Rijnland zich onder Fransche heerschappij
zal ontwikkolen (gejoel, geroep: verraders)
en dat do Polen ons gebieden ontnemen, die
wij dringend noodig hebben, zonder welke
we zullen bevriezen en geen licht meer zullen
hebben en dat de Bciereclie minister-presi
dent verklaren kan, dat hij d© relaties rnct
ons departement van Buitenlandsche Zaken
wil afbreken (geroep, verraders).
Wij zijn geen bourgeois-partij, wij ziju
een partij voor heb goneele volk. (Bravo
geroep). Do Duitechc demokratisclie part j
wil alle krachten aanwenden, opdat Duitsc h
land wederom groot worde en in geestelij
ken zin aan de volkoren leiding geve (storm
achtige toejuicliingen).
Een motie werd aangenomen, dat allo
personen, die Duitschland in dezen toeetend
gebracht hebben, tor verantwoording zou
den worden geroepen.
Op de vergaderingen der front-soldaten
hebben verschillende sprekers verklaard dat
de thuiskeerend© troepen de regeering van
EbertHaas© zullen steunen. De volksgo-
ïtachtigd© Bartto verklaarde, dat do re
geering genoopt was togen ©nkole officieren
krachtig op to treden, daar zij geon begrip
hadden van den nieuwen etend van zaken.
Generaal Eberliardt moest op non-actief
worden gc&teiddit geschiedde in overleg
wis* h«t cu>ï>erste legerbestuur.
De kosten der bezatiing.
Uit Berlijn wordt gemeld Herhaaldelijk
is do vraag opgeworpen wio de kosten moet
betelen voor het ondcrhoaid van de troepen
in do bezetto gebieden. Vólgens de voor
waarden van-den wapenstilstand moet heb
Duitscho rijk in zijn geheel deze kosten
dragen. Do Duitsch© rijksbank heeft er op
aangedrongen dat aan do plaatsen, dio voor
do -uitbetaling dezer gelden bestemd zijn,
te rechter tijd dc noodig© middelen zullen
worden verstrekt.
De ,,Vortvarts" meldt, dat generaal Nu-
danb aan do Duitsch© wapeiistilstandscom-
raissie een nota Jieeft overhandigd, waarin
voor d© Engelsch© bezett-ifigstroopen voor
do eerste maand 40 millïoen mark worden
gocischt, voor de Amerikaansche 54 mil-
lioon. De eerste termijn van 10 mill icon,
mort op 5 December to Diiren, de tweed©
van 30 millioen op 12 December to Keulen
werden betaald. Eischen betreffende do
verdere kosten der bezetting zullen nog
worden bekend gemaakt.
Do arb. en sol. raad te Watten sok eid
(West-f.) heeft den burgemeester dier stad
afgezet, omdat hij genoemden raad had ge
dreigd. Tot fijn opvolger word door dien
raad benoemd cl© stadsarchitect Wallrabon.
Naar het Engelsch
van
CHARLES G ARVIOE.
.38)
.,Ben jo biunrn gegaan?" viel zij hom met
verdachte onverscliillighedd in cb redo.
„Ja, ik ben binnen gegaan. Zij probeerde
haar om to spitten met een pennenhouder
i f zoo iets cn ik
..Ging binnen cn spitte dec tuin voor
haar om cn hraclit- eten morgen mot haar
cbor. Ik haat cl.it meisje en haar oogen
schoten vuur.
Ncvillo keek haar aan.
„Waarom ter wereld haat jc haar?"
vroeg hij. ,,.Tu hebt. haar maar eens gezien,
vijf minuten misschien, cn dat. is daarenbo
ven ïiiet mooi von jo; want- zij wou jo bij
zonder graag kennen cn iTicndschap mert jo
Ufhiiten en waarlijk, Syl, liet zou, dunkt
mij, heol best zijn, als jc een vriendinnetje
Bn haar vondtzij zou goed gezelschap
rijn
„Voor jou, oracht zij in het midden, nu
volkomen kalm en glimlachend.
„Wantrouw* bij zulk een gelegenheid al
tijd den glimlach van een vrouw!"
,,Heoi .goed, ik zal heb doen. Ach, zij is
zoo kwaad niet-. Maar ik wou. dat zij zoo
bleek niet zag. Trouwens, dat kan zij niet
holpen^ nietwaar?" cn met dezo vrouwo-
hjko pikanterio bedankte zij er a oor verder
over het onderworp Miss Brown te praten.
HOOFDSTUK XVI.
Lord Lorrimor© liet or geon gras over
groeien. Hij ging dicnzolfden avond naar
Londen on begon dadelijk zijn zakon in orde
to maken. Misschien zou hij wol twee jaar
uit Engeland afwozig zijn misschien ook
nimmer terugkomen. Maar hij betreurd© d?
©pcöraohb, clie hij op zich genomen had.
riiob en deinsde er niet voor terug, want hij
bogreop^ dat, als hij terugkeerde en dfien
Neviüo Lyime, den ouden speelmakker van
Audrey, mee terugbracht, zij bijna niet kon
weigeren, hem to beloonen met haar hand.
En Lorrimore had haar zoozeer lief, dat hij
wel zesmaal do wereld zou hebben om ge
reisd ©n zes jaar gewacht bovendien.
Den volgenden dag ging hij naar zijn ad
vocaat ©n zaakwaarnemer, om zijn zaken te
regelen, in do eerste plaats nam hij maat
regelen voor het bestuur van zijn landgoe
doren gedurende zijn afwezigheid(Jaarna
maakte hij een testament op en legateerde
een groot© pora aan Audrey, hetgeen haast
niet noodig wastoen raadpleegde hij den
zaakwaarnemer omtrent do taak, dio hij,
Lorrimoro, op zich genomen had. Do man
keck hen» met groote oogen aan en daar was
wel reden voor
„Kent u dien mijnheer Xeville Lynne
niet?"
„Neen," zei Lorrimore.
„En en Neem raij als het u blieft niet
•kwalijk; maar hot lijkt mij zulk een buiten
gewoon voornemen t"
„Dat is hot ook," stemde Lorrimore toe
op zijn Icortbondigo manier van spreken.
..Maar ik bob behoefte aan afwisseling en
men kan evengoed op reis gaan met een
doel."
„Waarom plaatst u geon advertentie?"
De zaakgelastigd© kon maar gom vrede
hebben met het denkbeeld zijn cliënt de we
reld door te laten reizen, om een man op te
sporen, dien hij zelfs niet kende.
„Da-ar heb ik natuurlijk ook wel over ge
dacht maar ik geloof niet, dat hot veel hel
pen zou. Daarenboven, do man of wio dan
ook behoeft niot te- weten,, dat ik hem ga op
sporen, en als ik in zijn plaats was, zou het
mij niets aangenaam zijn per advertentie
gezocht, to worden. U wol?"
Do advocaat was dit geheel met hem eens.
„Heeft u ©enigen leiddraad omtrent de
plaats, waar hij zich bevindt?"
Lorrimor o sohudde het hoofd.
„Ik heb alleen gehoord, dat hij in Ame
rika ia."
„Uit vertrouwbare bron?"
Lorrimor©, bedenkende, dat de inlichting
kwam van de zijde van Sir JorcSan, keek
twijfelachtig.
,,Ik zal het eerst probeóren in Amerika.
Daar vind ik misschien iemand,4 die mij hel
pen kan. Vind ik hem daar niet, dan ga
ik verder."
„Een massa jongelui gaan naar Austra
lië," zei de rechtsgeleerde, dio „warm" be
gon te worden, zooals do kinderen zeggen,
als zij verstoppertje spelen, en zonder het
to weten
„Ja, zij gaan ook wel naar Amerika, Azic
en overal. Misschien adverteer ik als ik
overgestoken ben naar Amerika en naar de
andero landen, rnaar ik zie het nut niet- in
van hot advorteoreh in Engelsch© couran
ten. Wio kent do „Times" in Amerika of
Australië? Kunt u mij tevens een plan aan
de hand doen?"
Do rechtsgeleerde scnuddo knorrig bet
hoofd.
„Behalvo dit: u geeft do zaak in handen
van een particulier detective of opsporings
agent-, dio het werk beter en sneller zal af
doen dan u, Lord Lorrimore, on u blijft
rustig thuis."
„Maar dat is juist, wat ik nieb doen kan.
Ik lieb op mij genomen hom zelf op te spo
ren, en dat ga ik doen. Wem zoo goed met
to vergaten, dat- ik er bijzonder op gesteld
ben, dat. niemand, behalve u zelf, iets van
de zaak te weten komt."
„Sir Jordan Lynne ook rdefc, do halfbroe
der van don jongen man?"
„Neen, stellig niet!" antwoordde Lord
Lorrimor© haastig.
Do advocaat kroeg ©en flauw idee van het
geval en knikte met oen strong gezicht.
„Welnu, Lorcï; ik hoop. dat u succes zult
hebben. Ik zal zorgen, dat uw zaken goed
bestuurd worden gedurendo uw afwezig
heid; het zal mij genoegen doen, als'ik nu
en dan uw adres mag weten." En toen Lor
rimore het kant-oor verliet, maakte do man
van do wet, die bijna dertig jaar lang de
reohtsgeleerdo raadsman en vriend van Lor-
rimor'es geweest was, zich bijna schuldig
aan het uiten van eou vloek.
„Nu, van allo dwaze stroken, die do Lor-
rimore's hebben 'uitgehaald - en ze zijn tot
sommigo dwaasheden in staat geweest is
dbzo zeker de allergekste. Er zit natuurlijk
een vrouw achter. Maar hij kan toch zoo
dwaas niet zijn op verzoek van freule Hope
oen anderen man to gaan opsporen? Daar
liij zijn gold can haar heeft nagelaten, zou
ik denken, dat hij op haar verliefd is."
Maar dat was het. juist,%at zijn adellijke
cliënt doen ging. Twco dagen daarna ver
trok Lorrimoro naar Ncw-York. Tegen
woordig vindt me-n er geen bezwaar in een
reisje te doen naar Amerika. De Atlan
tische booten worden oneerbiedig genoemd
„veorbooten", en een groote massa men
schen doen do reis zonder ©r ziok meer om
t© bekommeren clan om een reisje naar
Brighton.
Lord Lorrimor© zou zich ontzettend ge-
rauseerd hebben aan boord van het prach
tig© stoomschip, want er varen aardige
menschen onder do mede-passagiers, en zoo-
ola iedereen weet, de stoomschepen op den
Atlaritisohen. Ooeaan zijn drijvend© palei
zen, voorzien van allo gemakken en weelde
rig ingerichtmaar hij was te zeor vervuld
van zijn liefde, dan dat hij genieten kon,
verwijderd van de vrouw, die hij liefhad, en
zijn medereizigers venden niet. dat hij veel
bijdroeg tob hun amusement. Hij liep al te
graag hot dek op en neer of zat in de kleine
kajuit om zeer ger.ck.g to zijn maar hij was
volkomen tevreden cn als een oprecht© min
naar bracht hij het grootste gedeelte van
dsn tijd door met- aan 2ijn geliefde to den
ken.
Toen hij to New-Vork r.us aangekomen,
begon hij zijn o:idc-zoek dadelijk. Maar
Ncw-York heeft veel van een groot, dorp en
van hot begin af aan ertmootto hij moeilijk-
hoe'en, die bijna onoverkomelijk leken.
Maar hij hield vol en ofschoon velen, van
wie sommigen hom b:j naam kenden en an
deren kennis zr-yv hem gemaakt haddbn,
hem gaarno do gastvrijheid wilden toonen
oh inderdaad betoonden waarvoor do Ame
rikanen mot recht bekend staan. Lord Lor
rimore bood weerstand aan allo vleiencl©
uiiuoodigingen, en volharddo bij zijn taak,
^4 - (W'ordt vervolgd.)"
