Wo. 17959. LEIDSCH DAGBLAD Zaterdag 14 September. Derde Blad Anno 1918. Het spoorwegongeluk bij Weesp. He5 buitengewóón ero3tage spoorwegon.- vcljjk bjj Weesp, waaromtrent wij in onS blad van gisteren nog de eerste bijzonderhe den konden mededeelen, blijkt de verschrik- keljjksfe sperrwegrainp .te rijn dia ons land ooit getroffen heeft En het gebeurde treft te pynijjker omdat de oorzaak van bet ongévlal naar alle waarschijnlijkheid niet aan men- öeheiöke schuld moet worden toegeschre- Vfen. Want het schijnt wel vast te staan, dat de zware regenval de indirecte tot de ramp is geweest. Over een lengte van 80 meter is dijk omlanggesj&t De dijk ia op de dea onhofts ongeveer zeven meter hoog en men kan aannemen dat er meer dan 2000. kub. meter zand is weggedrukt. Over een afstand van circa 50 meter hangen daardoor thans de raila met de daaronder bevestigde dvTEJsöggers letterlijk in de lucht Hoe ge weldig de val geweest is, beseft men, als men ziet, hoe, tot vijftig meter van de sposrljjfi af, de grond mgewoeld ia als na een bombardement. Slechts met gevaar kan men over dien ganschen afstand voorwaarts konten, springende van de eene aardklont op de andere. De plaats van de ramp levert een oatsettenden aanblik op. Om 10.23 was de trein van Amsterdam naar Hilversum nog hetaelfde stuk dijk gepaoseerd, zonder dat er iels bleek Van eenig gevaar. Twee mi nuien later, toen de trein uit de .andere rich ting passeerde, zakte de geheele spoordijk, 'die op dit punt Vry hoog is, in verband met den oprit naar de brag, in elkaar. De locomotief heeft ach toen met den neus vastgewerkt in het zware gaerwerfc van de brug, dat verbogen en geknapt en "tot een kfuwea verward is. Dikke atalen' balken zijn als pjpensteeien doorgebroken, Het verdere gedeelte van den trein hing gistermiddag nog als een reuzenketting tusschen de twee dee- len Van den dijk die intact gebleven waren. De meeste wagons zijn zwaar beschadigd; het voorste of het achterste gedeelte is in gedrukt; andere zijn omvergeworpen met de ■vielen in de lucht of met de wielen diep in het zand gedreven, en in-, op-, over- en onder elkander gescnoven, tot een vreeaelgke ge vangenis voor de daarin opgesloten reizigers. Ben gevangenis cn tegelijk een folterplaats, "scar bet ongeval sehjjnt er ook nog een ga&- reservoir in brand te zijn gevlogen, maar bet vuur werd spoedig door net personeel ge- bluscht. De trein, waarmede hel ongeval gebeurd1 is, is de zoogenaamde „dames-trein", die frocger veel gebruikt werd door de dames -uit het Gooi, als zij in Amsterdam inkoopen gingen doen, maar waarvan nu vele bee ren gebruik maken, daar zjj wegens zlr.pte in laken 's morgens wat later naar de hoofd rad reizen. Het reddingswerk werd geleid door den bekenden Amsterdam- söhen chirurg prof. Hector Treub, die mat denzelfden trein' reisde, en du3 onmiddellijk hulp kon verleeneu. .Weldra was een tiental artsen uit WeeSp, Diemen, B«S3um en Hilversum ter plaatse om den eersten slachtoffers hulp, te verloe ren. Uii Amsterdam kwamen dr. Stumf en eenige doktoren Ut het Binnengasthuis en uil hei militairo hospitaai te Amsterdam arri veerden dr. Vos en dokter Engelkens met een hoofdverpleger en eenige verplegers. Ook nndrc VOyplegingspcrsoneel bood hulp. Eon paar compagnieën van het tweede batal jon, vierde rerimenï- infanterie, die onder commando van Kapitein Van Andel uit Bus- sum naar Weesp op piarsch waren, hoor den den dreunenden slag en ijlden in loop nas naar de plaats des onheils waar zij een kwartier. later aankwisaen en met energie kal reddingswerk aanpakten. Do heer G. W. Bootje, aannemer te Heo- renveen, die mob 950 man bezig was aan de verhoeging van den Zeeburgerdijk, zag het ongeluk en snelde oogonblikkelijk met zijn geheele personeel te hulp. In samenwer king mob do aangekomen militairen werd toen het reddingswerk ondernomen. De militairen belastten zich hoofdzakelijk mot het rodden van de passagiers uit de wagons, torwijl het personeel van den heer Bootje voor het vcrvcor aorgde. Een juist passeerend vaartuig word aan gehouden en daarin werden do dooden en gewonden gebrachte Zijn eigen sleepboot riep do heer Boetjo ter aaaiBtonbie om do schepen 'naar Amsterdam te brengen. Twee schepen, waarvan het cerate 19 ge wonden en 1 doode en het tweede 13 gewon den bevatte, werden om half een naar Am sterdam gesleept. Om 2 uur vertrok een derde schip met 4 gewonden (3 mannen en 1 vrouw) en even later hot 'vierde schip met 32_ lijken. De afgrijselijke tooneolcn die de mot het reddingswerk belaste man nen onder de oogen hadden te zion, spotten met iedere beschrijving, Zij vonden hot lijk van ccn man, waar aan hot hoofd ontbrak. Zij bevrijdden reizi gers, wier Jichaamsdcelen voor een gedeelte letterlijk waren afgescheurd. Zij- zaagden compartementon open, waarin reizigers za ten, de mot den schrik waren vrijgekomen doch een uur lang zoodanig bekneld haddon gezeten, dat zij zich niet konden verroeren on met het afschuwelijk verminkte lichaam van een kermondon medepassagier op den schoot zaten. En vaak geschiedde het, dat zij, om een zwaargewonde te bevrijden, een minder ernstig gewonde, die bekneld!, in den weg lag, herig pijn moesten doen. Een dame, die juist daar bekneld zat, waar ds eerste personenwagen gedrongen was in het voorste gedeelto van de tweede wagon, heeft zoo, onder de smartelijkste pijnen, drie uur moeten liggen, terwijl soldaten, onder toezicht van 9 chirurgen, door middel van zaag en dommekracht, haar trachtten te bevrijden. Drie uur lang hield zij riob moedig, zacht kermend de bewegingen van haar redders volgend. Eindlelijk kreeg men haar om half tweo los; een been was haar afgerukt en haar gezicht was slechts één bloedige massa. Hevig gillend van pijn werd zij op de brancard gelegdzij over leed onmiddellijk daarna. Dergelijke too neolcn zag men overal, waar men zich wendde af keerde. Onder een goedcrenwa- gon kon men een vrouwenschoen zien uit steken. Elders hot geheel ontkleede been van een vrouw. Geen van beide slachtoffers konden bevrijd worden. Men Icon trouwens aannemen, dat haar lichaam geheel verbrij zeld was onder de op zijn kant neergestor- tcn wagon. Hier on daar zag men, tusschen de losgerukte deuren en spanten, «fio ver brijzeld in het omgewoelde zand verspreid lagen, plassen Woed, en vol afgrijzen ont waarden wij onder een goederenwagen een slijmerige darm-massa, gerukt uit liet lichaam van een ongelukkige, dSo onder den wagen verpletterd lag. In sommige gevallen was dan ook van Vaststelling van de ïndentiteit geen sprake; sommige lijken waren volkomen onherkenbaar geworden, waren in eenige second en ver wrongen tot een afzichtelijke n vlc-escbkloma, waaruit een weeë geur van lauw menschelijic bloed opsteeg. Zooder herkend te zijn, wer den de menechelijke overblijfselen van de slachtoffers op de brancards gelegd, of op de fluweeien kussens uit de wagons, die als draagbaar werden gebruikt, en op de scha pen geladen, die zo Daar het Wilhelminagasto huis brachten. Ontzettend om aan te zién was uiteraard de zenuwachtige spanning, waarmede bloed verwanten kort na liet bekend worden van de ramp kwamen informeeren naar 't lot van hun Vriendenof verwanten, Zinneloos glden zjl van den een naar den ander, niemand kon hun zekerheid geven. Zij. die in de ach terste wagon3 gezaten hadden en geheel vrij gekomen, waren reeds naar Amsterdam Ver trokken met den trein, die weldra daartoe was aangekomen, on de lichtgewonden wa ren ook naar Amsterdam gegaan, of per trein of op' andere wijze. Op een van de brancards, dio in grooten ge tide langs den weg geschaard stonden, zat een jong meisje Btü te weenen naast het verminkte lichaam Van een jongen inan; zacht schreide zij om een doktor, en toon deze kwam, kon hij slechte den priester wenken, dio, het gebe denboek in dé hand. den aterVonde naderde; en hem het laatste lijden poogde te 'Ver zachten. 't Was een afschuwelijke toestand. Op Karren, uif Diemen gerequireerd, en op bran cards werden kermende lichter gewonden langs het laudweggetje naar den straatweg gevoerd, dooden en gewonden werden op brancards naar de aan den wal liggende sche pen gebracht, het seïnwachtersnuis lag vol dooden. En op een rjj lagen afschuwelijk verminkte dooden in het gras, waarbij een paar militaire dokters bezig waren te onder zoeken of zij nog teekenen Van leven gaven. In de schepen waren de dokters onder lei ding van prof. Treub bezig de gewonden te verbinden met de hulpmiddelen die door de militairen waren aangevoerd. Soldaten zetten het terrein af aan Ver schillende kanten om de van alle zijden toe gestroomde menigte op een afstand te hou- den, terwijl enkele soldaten onder de brug waren geposteerd om de helpers die daan noodzakelijk moesten passeeren, to waar schuwen, dat zij niet te dicht langs het brug- gehoofd gingen, daar de neerhangende loco motief nog steeds stoompnffend, neerhing met afgespeurde brugslukken. Weldra kwam ook een ambulauoe trein uil Amsterdam, onder leiding van dr. Siurcpff, directeur van het Binnengasthuis, den chef van dienst van de Hollandsche Spoor, den heer Rauwenhof, en do hoofdambtenaren van de H. S. M., de heeren Janssen, Hoekstra, EVers en Nierineyer. De chef van dienst Van de H. IJ. S. M., de heer Rauwenhof, deelde omtrent de oorzaak der ramp mede, dat hij in de dertig jaren, dat hij bö de Hollandsche Spoor in dienst was. nog nooil zoo'n ernstig spoorwegongeluk in N d:r!and had bijgewoond. De aanhoudende zware re gens hebben een deel Van de spoorbaan, die in bet drassige weiland staat, doen wegzak ken. Toen de zware sneltrein over de rails reed, is de eene helft van de baan mei het grootste deel der wagens ingestort, dat is de oorzaak van deze vreeslijke ramp. Hettrein personeel is er mot lichte verwondingen betrekkelijk goed afgekomen. De machinist, die reeds 19 jaar olp de locomotief staat, waarvan 9 jaar als steker, had nog nooit te Voren oen ongeluk medegemaakt. j j 1 1 I De schade. Het ia natuurlijk thans nog op geen dui zenden guldens na te bepalen, hoeveel de. schade wol nil beloopen, daar er behalve de zeer aanzienlijk® schade aan het materieel, nog een waarschijnlijk niet minder aanzienlijk bedrag schadevergoeding zal zijn te betalen aan de gewonden en aan do nagelaten be trekkingen van de gedooden. De treinen loopen geheel Op eigen risico der spoorwegmaatschappijen; -do schade ia derhalve niet door eenige verzekering gedekt. De aankomst der slaohtofferS. te 'Amsterdam was weder aanleiding tot de meest hartverscheurende fefereeten. Tegen vier uur kwam de boot met dooden bq het Wilhelminagasthuis aan. Zij meerde aan den achterkant van het gasthuis^ aan de Jacob Van Lennepkade en onmiddellijk werd begonnen met hat lossen van de droevigs Vracht, die uit 32 lijken, 19 mannelijke en 18 Vrouwelijke, bestond. De afschuwelijk verminkte dooien werden naar barak F gebracht, waar voorioopig nie mand werd toegelaten. Inmiddels hadden ach bij den hoofdingang tal van menschen verzameld, die famiiieledeD en bekenden vermisten en thans angstig af wachtten of hun bloedverwanten zich onder de aangebrachte dooden bevonden. Tegen vijf uur werden' eenige namen bé kend. gemaakt en toen ook werden zij, die een dierbaren bloedverwant Zocblen, ter herken ning van "de Ijjken tot de barak toegelaten. Een jongen, uit Hilversum, naar schatting zestien of zeventien jaar oud, kwam zijn va der zoeken. Toen men thuis «ahoord had van het vrctseljjk gebeuren," was hij er dadelijk met de fiets op uitgetrokken en tot vlak bij de plek des onheils wist hij door te «hingen, Hij had de locomotief 'langs don brug zion hangen en de wagens dio httelemaal afgegle den waren van 'den dijk. Toen hij op de plek zeüve niets omtrent zijn vader had kunnen Vernemen, was hij naar huis teruggereden en vandaar opnieuw, al zoekend, naar Amster dam. Zóó vol was hij van 't gebeurde', dat hij gedurende enkele «ogenblikken bij H vertel len van wat hij had aanschouwd, het dcfel van zijn komst op den aohtcrgKjad van z"ijn gedachten sobc-on geraakt. En intn33ohefc kwam uit de lijkenbarak een asiiftent thet het eerste lijstje namen. Zoo spoedig mogelijk had rnon zioh gekweten van -de treurige tft&s om de verminkte lijken te ■id<sitifio<rcTen «n in de vestibule waar 't publiek -drcht opeen gepakt stond, las de medicus die namen Voor; langzaam en duidelijk. Ook de jongen die met. zooveel jeugdig enthousiasme wsrtêld had van den verongelukten trein, kwam na der bij; luisterde, met groote spanning. Toen (Kiisklaps een rauwe gil: „<X, God, vader os dood.'' En terwijl medelijdende omstanders don snikkenden knaap weggeleiden, vervolg de de -medicus zjjn -droef vel-aas,.,. Daar was een heer, <E>e zijn jenge Vrouw kwam zoeken. Haar naam stond nog mleï op het lijstje der herkenden. 'OI hij dan maar mee wilde gaan naar de barak? vroeg de di recteur, dr. "Kuiper. En hij volgde, met zoo- vole anderen, die, evenals h§, in bange ver wachting vork sarden. Maar de lugubere ba rak durfde hij niet in. Aan oen der doktoren gnf -hij een korte beschrijving van zijn vrouw on op een bank hfcof hij achter— "Toen -kwam do dokter terug: „Ik ©sloof, dat ik mevrouw herkend heb. Wilt n eens zien, of >dit ham? ring i«r Het was haar Ting en de Kmart van den zwaarbeproefde» -echtgenoot was onbesebrgflgk Het aantal "3Ponen bedraagt 20, wier ddcnficiieit kon worden, vastgesteld Van een vijftigtal .gevonden, werden er 40 naar Amsterdam en 10 nBar Bussum vervoerd, van wcüike laatste naar verluidt enkelen overleden zijn. Een tremriig® 1 ij e t. Om halfzeven waren cle volgende namen van dooden bekend: IN HET WILHELMENA-GA5THDI8. Dr. Peereboom, officier van gezondheid fco Soest, wonende te Lakten. Jhr. B. J. de 'Geer, 'Baaxn. "W. Gijsbertsen, "Haarlem. ~W. van 'Oyen, Gorreóijk. p O. G. van Oyen, Gorredijk. J. J. Schóne, Baarn. t V. A. Tritor, El vers um. DIjkbof, Utrecht. A. F. W. Webbers, Amsterdam. Elferink. Alzo-ete, Tollenaar, Amersfoort. S. H. MeercSnk, Winterswijk. J. v. A Wal Kzn., Amersfoort. ■C. G. Gerritsen, Amersfoort. J. Lopes Cnrdozo, Hilversum. O. H. Tan "Gscverdon, Amensfoort. Pastoor B. Wielens, Os. S. Tallica, Winterswijk. En de dames: Mevrouw H. J. Holsnncn—Dolk. Amster dam. Mevrouw -Gramer—Konmsan, Bsarn. Mevrouw Tan der Wal (wier man odk 'on der de dooden behoort), Amersfoort.. Mevrouw Boosen, EGiveraura. Om 13 uur waren nog harkend de lijken van Berths, van Lebon, -Baarn. Ann* Theodora Amerisson, "Bern Haag. Mevr. Sdrons gëb Ram, Baarn. Mei. v. Achterberg, Ldrecht. Mej. Ter Brake, Amersfoort-. Mevr. A. do Gids—Wijnschenk, Laren. Mcj. A. Bleeker, Lochem. IN HET BINNEN-GASEHUIS, (5edarende het transport naar Amster dam zijn overleden A. Boachbach, reserve-luitenant. Hoofd dorp. S. Swart, Baarn. R. v. Nordhoim, Hilversum. lMott. dr. Xnipscieor. AmsterAvm. In -de inrichting zijn nog bosweken F. Fanns», inspecteur der spoorwegen, Apeldoorn. A. Dijkgraaf, Aknole. To Bussaoi is a-an zijn verwondingen be zweken de heer Gillissen uit Baarn. D'e toestand §er gewonden. Hier vblgen de -namen van die gewonden die in het Binnengasthuis te .Amsterdam Èjn opgenomeTi. Achter -de nrrmon vonseMiffi tvjj hou toestond van Vrgiiegavonds Pandas van. -Delft, Artorsfoer:, (goed. van Otterloo, Wjnterswijk, goed. Mevr. Insiuger, Soesfcigk, tameljjk. Joh. Lee$tsmak«r. BitVeraum, niet ernstig^ E. InSinger, "Öqestógk, vrij ernstig. Jok clo Vries, Baarn, niet ernsiig. ,'j ICarol de Win4 Amsterdam, »iet ernstig1,, Antonie Öijkgtoaf, Afenelo, zeer ernstig. Mevr. Jeanne ^i&seherDóits, "Hilversum!, -redelük. Mevr. Zeegers VeeCkensEt^ceranan, Ahft sterdam, ernstig. Mevr. kuy^r^Tertwgn, 'Hilversum, fctitte-i It'k. Mevr. HasshkampBon, HJIveTsam, -niet ern- sfig. ij ffrans van .ffieurs, Amsterdam, met -acnstig, Henrikus Derksen, Baarn,niet ernstig. Ganrrt_Ifieït, "Buiksloat. ni&t ernsfig. Hendrik Jan Gorter, Apeldoorn, ernstig. Resina Duits, Amsterdam, ernstig. Muriel PaureWkkeHelfl, Aneldeorn, seïsC Jozef Friezar, HilversEm, niet .ernstig. W. J. Srêheling, Amersfoort, rrg gord. Gerard Hepncn. .Hilversum, met ernstig. Jnok van Èondvoort, Hilversum, radalifk1. Geert Pikker, Apeldoorn, 'goed. i Ebbe-Auke Westers, 'HHversum, gas'd. A-qgnst T'qjnscliftnk, .Laren, redelijk. Gerrit Van den Bosch', Enschedé, .niet goéï. Mevr. Tan den Poel--Karstens, Hilversum; Antonius H. Uiert, Almelo, goed. A. Weekhout. Hilversum, niet ernstig. Bern. Segfried, van Zanten, Zwolle, ernstig, Connie Rubens, Ieren, ernstig. Cfinrad-Koelwijn, -Baarn, -vrjj goad. "L. 'T, GaëtbuiS: Dé Smet, iBlaricum, beenfraotuur. j In dit Gasthnis werden vefbortden: - Berger, machhtist Zwart, -stoker. Banbelo, Blaricunt Deae qsreonen hebben, na verbonden $0 zijn, het gasthuis wedar kunnen Vcriaten. Burger ziekenhuis: iWundfilich, Amsterdam. -. -T-. Mevr. Hille, HRversoiii. r" - Duitsche kHnderem"! Met 'den trein vas 'oa. ook een DurtEche kinderen, die hedenmorgen uit ©mtschland Ihier waren -aangekomen om in ons land is worden ondorgeb jacht Be .kinde-' ven eaten in een T3n .-ub a*diterSte wagens, die 'Op de raih -zgn hipvan stean, zjj zju er behoudens enkele .buiion, '.goed afgeko men, en 'direöt ma het ron^eliik .langs -defl gpeordjjk naar tt station >Veesp( gebracht. Belfiristei va-n w a t-.e -t b t ami, heer Honig, 'is gisteren na het' vernemen.1 van 3e fijiling van 't spoorwegongeval -HQ We«7sp naar de .plaats des cnho'üs vertrokken. TT.ij werd veujreseid dour mr. dr. G. van der Meuten, administrateur hoofd der afdeoliug van vjin dopartocnent. :(Zio .VBitclar laatste -bariehtecn). lESSftLBG. Da 7saritsa verrrmord? Himst Se ..Frantf. Ztg." uit Bazel ver- neaint, bevat -6e Temps" een -telegram uil London, meldende, dat <K>k de vroegerQ Bifsmsriie -keizerin prinses Alk: van H®- Ben, .en een .liaver 'öqthtora vonnoord zijn.- Een vaj.ensfcflstand lu ïziebt? 'T, Eon medewerker in Daitechland eohrijfl aan „De Tijd": Men zou .emamd, die jsrenland de Duite sdhe gastvrijheid genoot, een gebrek in on behoorlijke mate nan kieoheddsgevoeil lom- nen verwijteai, indien 'hij otQtrenfc -de stem ming, .die in Durtechland tot inting komt ton gevolge der Entente-successen aan 'het Wastelyk front, msor openbaarde dlan beö- 'gcen daarover in de Duitsche pers zelvS vorl-aid. 'Trouwens zoovol de legerledcEnfi nis de bladen -der 'Centralo mogendheden rijn het stak der ondervonden tegensla- FEUILLETON, TTCSHO BBAHE. Roman uit het laatst der 16de eeuw, naar hét Deensch, van VILHELM 0STERGAARD. M) De Kcniing leunde achterover in zijn stoel en keek Tycho Braho aan met welwillende blikken. ,,Sin<ls wo den manlijken leeftijd bereikten on steeds meer den drukkenden last der regeeringszakon voelden, hebben wo dikwijls berouw gehad, dat wo nicb boter profiteerden van bet geleerde onderricht, dat wo in onze jeugd kregen. Toch ont breekt het ons niet aan liefde voor de we tenschappen en lust, om te bevordoren do schoone kunsten, die het land, «Jat aan ons bestuur werd opgedragen, tot eer en voor deel kannen strekken. We zijn daarom gaarne bereid, om naar ons boste vormogen to steun on de mannen, dio zich daar met ijver op toeloggon, en zoggen or God dank v,oor, dat 't om vergund word ons omringd to - zien door zulke geloerden, cfie hun be roemdheid in onzen dienst stelden, on waar we u ook too rekonen, Tycho Braho." Do Koning wachtte ovos en strook zich met do hand over de smalle kin, of hij zolf volstrekt niet onvoldaan was over dezo toe spraak; en oven daarna nam hij weer het woord; „Niot ailoen, dat we van plan zijn een as tronoom en mathematious aan ons hof te verbinden, zooals cMt al aan zoovele hoven in Europa hot gebruik is, maar wij'zouden het dan ook oen schande voor one Rijk ach ten, nis con onderch-an, dio de bekwaamhe den daartoe bezat, zioh verplicht zag het land te verlaten, onidit zijn kunst hier niet tot bloei kan geraken." Hot leek wol of Tycho Braho bier enkele woorden in het midden wtilde brengen, maar die Koning wenkte afwerend met do hand „Wacht even, wij hebben dadelijk uitge sproken, al wat wij op het hart hadden..... Om deze raden hebben wij <Ian ook een boodschap naar u gezonden, om u mot Ko ninklijke genade to kennen to geven, hoe het onze bedoeling is, om zoo goed zorg voor u te dragen, dab u zich niet langer gedron gen, zult voelen ons on Denemarken te ver laten." Tycho Braho boog ditmaal zwijgende het hoofd, daar hij toch met geen onkele tegen- worping te voorschijn kon komen eer de Ko ning uitgesproken liad, „Wij hebben besloten u een jaarwedde van vijf honderd daalders to geven, waar tegen u zich verplicht, mij de diensten te bewijzen, the wij van u verlangen. Wij wil len u dan ook op andere wijze zulk een 6teun verleenen, dat gij vrij en ongehinderd uw kunst kunt beoefenen." Do Kpning zweeg, ton tceken, dat hij nu Tycho Brahe's antwoord wachttte. „Uw Majesteit," eo Tyoho'a stem, die hot grootste deel van den tijd eenigsrina baraoh had geklonken, scheen nu zelfs wat bowQgen „ik moest al een zeer slecht die naar wezen, ja, erger nog ik sou me al heel weinig Doen moeten voelen, als ik me ïpeb vcm harte verheugde over <$o bijzondere genade, dlie Uw Majesteit mij bewijst. Ik ben niet welsprekend aangelegd en mijn innigste gedachten houd ik liofat voor mij- zelven, maar Uw Majesteit wil ik het wei toevertrouwen, dat 't mij niet licht valt, Denemarken te verlaten want, al geniet mon nog zooveel eer en onderaoheiding in den vreemde, inca heeft maar één vader land, waar men zich thuis gevoelt I Daarom ware ik hier graag gebleven, aJa dit lrad kunnen rijn. Maar Uw Koninklijke Majesteit ia er wel niet geheel onkundig van, hoe weinig rust en vrede mijn familie mij gunt. Mijn work minacht rij en mijn huiselijk geluk tracht rij me zooveel moge lijk te verbitteren, 't Kan rijn, dat ik wat heftig van karakter ben; maar ik moet ruimte hebben voor mqjzelven -en voor do mijnenvrijheid om mij te bewogen en mijn eigen weg te gaasa, zon dor dot. ik er iemand om behoef te vragen 1" „Maar als wij het nu eens tot oen verge lijk trachtten te brengen tusschen u en uw verwanten, zoodht niemand akh meer mengde in uw huiselijke zakenen als wij u daarbij een plek aanwezen, waar u rurtig on ongestoord uw astronomie en mathematica kon beoefenen? ,,ïn trouwo, Uw Majesteit "belooft veel!' „Niet meer dan wij kunnen nakomen. We rijn laatst eens oen kijkje gaan nemen op Orokrog, waar we ons nieuwe slot laten bouwen, dat we „Kronborg" zulten noemen en ona oog viel daar op een plekje in de Sond, nabij de kost van Seel&nd. Het ia slechts een klein eilandje, mot zand en dui nen, en wij hebben het nooit eer aan eenig edelman in leen gegeven. Maar 't viel ona in, dat het eilandje uitstekend geschikt moest zijn voor een astronoom on astroloog. Wij spraken or eens over met uw goecfen vriend en bloedverwant Steen Bilte, en hij deelde ona mee, «Hat u zich al eona vol waar deering over dit plokjo hudfc uitgelaten.'' „Da* ia waar, Uw Majesteit: geen plek ter wereld zou mij beter passent" „Nu, wij dachten. e>r net zoo over". De Koning glimlachte tevreden en terwijl hjj oen beschreven blad perkament nam, dat tusschen do documenten en die teekoningen op tafal lag, ging hij voort„Dienaangaan de bobben we vast een concept opgesteld, thri, naar wij meenden, moest lulden hls volgt: „Wij, Frederik II etc., cfosn allen weten, 'lat wij bij dezen open brief uit bïj- iriodsro gunst en genade onzen beminden Tycho Braho, Ofcto's zoon, van Knuilsfcrup, belcenen met het eilandje Hveen met alle boeren en dienaren der Kroon, die dat be wonen, on met al de rente, die dat afwerpt, voor rijn lowm, zoolang "hij lust gevoelt, rijn stuöia m&themafcraa voort te zettenri' Nu, hoo luidt uw antwoord hierop 7" Tycho Braho stond een oogenblik verbluft- Toon kwam ér een warme uitdrukking in zijn oogen, en zonder rich te bekommeren cm hofgebruik af hofetiquette, reikte hij den Koning rijn hand. „Ik kan nBeen antwoorden, Uw Majesteit dat u een cenig takmt heeft, »m zelfs de weorbarataggto rimpels glad-gestrckan te krijgen, en ik geloof, dat het een gekfckiga tijd kan rijn voor ieder landgenoot, zoo lang n hier den sohepter voert." „Het veAougt ons, dat u ons aanbod zoo gul aanvaardt, on verder zullen wij orders geven, dat ar een zeker bedrag afgezonderd wordt voor de benoodigde gebouwen en in strumenten want. als wij u het ealand in leen geven, moeten wij -er ook voor zorgen, dat u behoorlijk een dak boven uw hoofd krijgt. Overleg nu maar eens, hoe allea het beste in orde kan bomen. De slotsom van •dio overdenkingen kunt u ons dan brengen op ons slot m Frederiksberg, waar wo -ons mogen hefcribegevönEn nuGod zege- ne ui'-'- 3 Do Koning stond op, om daarmee te ken nen to geven, dat de audiëntie aigelooped j was. Het was al Iaat en do talkkaarsen in I do kandelaars waren al lang opgebrand. Tycho Braho bracht den nacht door r.l8 I koninklijk logë op Ibatrup maar, hoe laai liet ook was, toen hij zich ter ruste begaf,- teak kan hij «Jen slaap niet vatten. Hij stond op een gewichtig ^aeigyont in rijn leven. Da toekomst leèk hem nu etp eenmaal veel rooskleuriger 'dan hij zich die in riju stout ste verwachtingen Ihnd durven denken. Het was of de Korving rijn geheiruston wensch igaranten had. Geen plek zou beter gesohikt rijn voor zijn doel, dan het vredige eiland;0 dat hij in gedachten .'al den naam: Insula Tenusia had gegeven, omdat het zoo schoon w.asde o enaaamh ai cl on het wijde uitzicht, fiat roen -er genoot, had hom juist -zoo aan- getrokken. j In den voormiddag ging Tycho Braho weg, nadat hij eerst afscheid! genomen had van den Koning en daarna van den Rojke- kanselier, Niels Kaas, en clen heer Jörgen Rcraehkrands, wie hij nog wél bedankte voer 'hun 'goede hulp. Ook van rijn broeder, Bteen Brahe, scheidde de jonker zoo vnendb 'schappelijk mogelijk. De o rrverw aohte I voorspoed had hem verzoenend gestemd c.n het heftige tooneel bij hun laatste onto mooting scheen lnj in het vergeetboek te willen schrijven. Do heer Bteen, van zijn kant, betuigde zijn overgroot© vreugde oven het koninklijk bewija van genade, dat rijn geleerden 'broeder ten deel gerallop was. ■Tycho Brahe reed in gextrokten 'draf rechtstreeks naar Kopenhagen on nam 'rijd weg «Hoor «3e Noovcterp ooftHij was name lijk besloten, dat zijn vriend Pratensis do

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1918 | | pagina 9