No. f7863.
LEIDSCH DAGBLAD Zaterdag 25 Mel.
Tweede Blad Anno 1918.
Onder onze Vroede Vaderen.
Kunst Letteren enz
DE OORLOG
BUITENLA*
VRAGETOBRIEK.
FEUILLETON,
De Honden Slentel.
3>e beste verdienste ia die, waarvan men
j&hwelf met bewuet is. Als de heer Boter-
Ism44& wu3 had kunnen hooren op welk een
tympathieke en waardeerende -wijze hij
gisteren werd herdacht, dan zou hij er
£elf over hebber verwonderd geeaan. En
toch was do Raad het blijkbaar volmaakt
eons met den burgemeester, toen deze
sprak van 'b mans groot© trouwhartigheid
en zijn onbaatzuchtig optreden, overal,
waar hij voor het belang van anderen en
voor de gemeenschap iets kon doen. Daarin
heeft gelegen het geheim van zijn popula
riteit, die menigeen, overigens misschion
hooger staand©, hem zou kunnen benijden.
Ondter do ingekomen stokken mogen wij
niet. onopgemerkt laten voorbijgaan de
mededeeling van een schrijven van Rijn
land, vermeldend dót dit Hoogheemraad
schap ten opzichte der aan de gemeente
verleend© vegunning tot verbetering van
den Hooge-Rijndijk, den eisch, om een
vraterkcering ter hoogte van 90 oM. aan te
brengen, heeft doen vervallen. Deze mede
deling werd met applaus door den Raad
ontvangen Wij hebben indertijd op deze
o 5. ongemotiveerde bepaling een scherpe
critiek geoefend en er een vermomde tegen
werking in gezien. De tijd heeft ons gelijk
gegeven Men zou er nu van kunnen zeg
den BoTer laat dan nooit" en zich troos
ten met de gedachte, dat nu het werk toch
tot 3tand kan komen.
Z-x> is het ook, maar ware het vóór den
oorlog geschied, het zoo aanzienlijk min-
cHer aan de gemeente hebben gekost. De
deskundigen van Rijnland hadden in 1913
toch ook wel kunnen weten, wat nu tot hen
schijnt doorgedrongen, dat ten behoeve
ran waterkeering de goëisebbe verhooging
niet noodig was.
Gelukkig, dat de gemeente niet heeft toe
gegeven. Men zou er dan een misstand heb
ben gekregen en nu kan de toestand er nog
goed worden, zij het dan ook voor wat
meer geld.
Ms men er vlug bij is, kan misschien d©
oplevering van het werk welliobt nog sa-
men vallen met de opening van het nieuwe
Rijn-Schiekanaal en do groote provinciale
brug in den Hooge-Rijndijk.
Met betrekking tot de agencfo moeben
♦wij verwijzen -naar heb verslag, terwijl wij
over de schenking van mr. Pape giste
ren reeds een en ander hebben gezegd.
Besluiten wij met op te merken, dat de
Rn-nrMeden, dank zij een (Desbetreffende
vraag van den heer Yan Romb-urgh, inzage
zullen krijgen van een deskundig rapport
over het neerstorten van de balans der
ZijHngelbrug. Er zal aan den bouw, die
écrrt van 1913 dateert-, iets gehaperd heb
ben, waaromtrent men goed zal doen niet
alleen den Raod. maar ook het publiek in
te lichten.
Jac. van Hoven.
Jac. van Hoven is voor het seizoen 1918
©cq 1919 verbonden aan de N. V. ,,Het Too-
neel", dir. Willem Roy aards.
Museum van kunstnijverheid.
Naar het Corresp.-Bureau verneemt, is
benoemd tot directeur van bet Museum
van Kunstnijverheid te Haarlem, de hoer
Otboo van Tussenbroek, te Amstelveen,
en tot directeur van de aan het Museum
verbonden school voor bouwkunde, versie
rende kunsten en kunst-ambachten, de heer
H. O. Verkruijsen, te Haarlem.
Voorte rijn benoemd tot hoofdleeraren
aan voornoemde school, do heer en G. J.
Blauw en P. Vorkmk, architecten te Am
sterdam.
Hst Residentie-orkest,
Heb bestuur van de Haagsche Toonkun
stenaars Vereeniging heeft dir. P. van An-
rooy, dirigent van ,,Het Residentie-
Orkest", Zondag den volgend en brief, ge-
oohreven
Weled. zeergel. Heer,
Het bestuur cüer H. T. V. heeft bemidde
lend willen optreden in het huidige Reei-
dentie-orkestgeschil onze bemiddeling is
eohtcr van d)e hand gewezen.
Dit heeft tengevolge, dat nu de 62 ver
bonden leden van 't R.-O. zich onherroepe
lijk zullen afscheiden van het bestuur. Dit
ware waarschijnlijk voorkomen, wanneer
het bestuur der Vereeniging ..Het Residen
tie-Orkest" met het bestuur der H. T. V.
had willen onderhandelen over zekere voor
waarden, bij inwilliging waarvan de ver
bonden orkestleden bereid zou zijn geweest
nieuwe verbintenissen met het orkestbe-
sbuur aan te gaan. Een afschrift van deze
voorwaarden gaat hierbij.
Met het oog op de afscheiding die thans
zal plaats vinden is ten behoeve der orkest
leden een zoodanig fonds ter beschikking
gesteld, dat zij zich kunnen oompleteeren
tot een volledig orkest en de arbeid als
Haagsch orkest op solide basis kunnen
voortzetten.
Nu verzoeken ondergeteekenden IJ be
leefd hun te willen medodeelen, of U bereid
is de functie van dirigent te aanvaarden
bij het thans te reorganiseeren orkest.
Tegen oompleteering van de verbonden
orkestleden met de nog niet met hen aan
gesloten, zullen waarschijnlijk bij de A. N.
T. V. geen bezwaren bestaan.
Ondergeteekenden verzoeken U besluit
in deze met te doen beïnvloeden door de
perfide perscampagne tegen de reorgani
satieplannen gevoerd, noch door de ver
keerde meening welke bij bet Bestuur der
Vereeniging ,,Het Residentie-Orkest" om
trent deze plannen heeft postgevat.
Betreffende den in te voeren bestuurs
vorm en verdere détails willen onderge
teekenden U gaarne alle door U gewensch-
to inlichtingen verschaffen.
Het antwoord hierop van dr. Van An-
rooy luidt:
Ik weet niet, in hoeverre U door eenig
comité der nieuwe combinatie gemachtigd
zijt mij aanbiedingen te doen. Doch dit
in het midden latend©, deel ik U medo, dat
ik zooals van zelf spreekt onder alle
omstandigheden zal tröuw blijven aan het
Bestuur van ,,Het Residentie-Orkest", dat
mij in Den Haag benoemd heeft. Ik kan
natuurlijk met aannemen, dat U ook maar
één o ogenblik een ander antwoord van mij
zoudt hebben verwacht en beschouw dus,
deze aanbieding waarop U mij blijkens
een tweede briefje een bedenktijd laat van
slechts drie dagen als zuiver pro forma
gedaan.
Nieuwe uitgaven.
Verschenen is: „Hoe voeden wij ons thans
best? Raadgevingen en voorschriften be
treffende de keus en de bereiding van sma
kelijke, voedzame sprjoem", door Martine Wit
top Koning. Prijs 86 oent Uitg.; Urfcg.-
Mjj. „Elsevier", te Amsterdam!
De versperring van het kanaal te Zeebrugge.
Van de grens wordt gemeld:
Wat Reuter meedeelde over de v erop erring
van het kanaal ZeebruggeBrugge kunnen we
bevestigen, maar we moeten er bijvoegen dat
deze week de schade wed hersteld zal zijn. Een
groot aantal burgers is daarvoor aan het werk
gesteld, 't Zijm jongelingen en mannen, vooral te
Zeebrugge, Lisseweghe en Heist, voor dien
dwangarbeid geprest.
Over de raid zelf wordt nog voortdurend ge
twist en eenigo bijzonderheden, die we thans
van dit bezette punt van het 6treng afgesloten,
kustgedeelte ontvingen, - zullen dan ook hun
volle waarde hebben. De bewoners zullen niet
Liqht dien bekenden Aprilnacht vergeten. Men
stelle zich den toestand even voor. We hebben
uitvoerig van Engelsche zijde vernomen, hoo
het op ze© en aan den muur toeging. Ziehier;
wat er dan aan de landzijde onder Belgen en
Duitschers gebeurde.
De bewonera waren ter ruste gegaan, de
schildwachten stonden mijmerende op hun pos
ten,, toen eensklaps uit zee een geweldig ka
nongebulder vernomen word. Plotseling klonk
een ernstiger alarmsein en zag men Duitschers
vluchten, die ver schrik tt uitriepen: Do Ameri
kanen landen!
Dit Vlaanderen wordt ons dus volkomen be
vestigd, wat de Britsche communiqué's mee
deelden, nL hoe de Duitschors op den muur
met de Yankees meenden te doen te hebben.
Ook de burgers vluchtten. Door den nacht
trokken ze heen, moeders met kinderen, grijs
aards steunend op jongeren en hun aankomst
verwekte in het, een half uurtje verder gele
gen dorp Lisseweghe zoo'n ontsteltenis, dat men
daar ook wegtrok. Die burgers vloden met ge
mengde gevoelens, van de eene zijde vrees
voor de huilende en barslende granaten, op
zware slagen, maar dan ook do hoop die op- j
vlamde, dat nu de zoo lang verbeide landing j
werkelijk geschieden zou die drommen trok-
ken in do richting van Brugge en ais ze even
het hoofd wendden, zagen ze de kust in vuur,
zagen ze vlammen, die hoog opsloegen, regens
van vonken. Een munitiedepót bij de haven ont- j
plofte, eenige hangars stortten in en vijftien 1
watervliegtuigen worden er vernield. De batterij j
bij deze hangar kon niet meer vuron, een af- j
weerbatterij bij het hotel sprong en op den muur j
viel de reeds vermaarde brug met geweld in,
zoodat er een opening ontstond van 25 tot 30 j
meter breedte. Duitschers lagen bij het Palace-
Hotel, stervend of dood neer. maar nog erger
werd de schrik toen het nieuws klonk: Ze land
den! waarop we hier reeds boven doelden. Dan
waren er ook soldaten die op de vlucht sloe
gen. Op het einde van den muur word gevoch
ten, mam tegen man. Gewonden stortten van
den wand in zee, versterkingen stroomden over
de gewonden heen. De Engelsclien weerden zich
als leeuwen, maar ook de Duitschers vochten na
de eerste verrassing geweldig.
Op den muur leidde men de aandacht van
oen andere operatie af, het versperren der ha
ven. Zooala we reedö konden meedeelen, had
den de Duitschers 300 man aan verliezen; 'n
zeventigtal dooden werdon op het militair kerk
hof van Zeebrugge begraven, doch ook vrij veel
Engel schen waren bezweken en dezen heeft
men te Ostende ter aarde besteld.
Toen do strijd voorbij was, werd de schade
opgenomen, zoowel de voetbrug als de sluisdeu
ren van Zeebrugge waren zoo goed als vernield
maar al die schade zal deze week hersteld zijn.
Mem weet dat de keizer Zeebrugge heeft be-
aocht. Met zijn gevolg ging hij een kort eind
op den muur; een eskader vliegtuigen hield
daar boven de wacht en eenige torpedobooten,
die in do voorhaven lagen, waren buiten. De
keizer vertrok weer spoedig en bracht den nacht
te Brugge door. Na den aanval werden verster
kingen naar Zeebrugge gestuurd, en wel da
delijk duizend nrnn marine en daarna ook in
fanterie. Deze laatste was zeer afgemat; ze
kwam van Yperen en had aan de gevechten
deelgenomen.
Nieuwe munitie werd in groote hoeveelheid
aangevoerd en bij Dudzeele bouwde men andere
depóts, waarvoor ook weer burgers werdon ge-
requLreerd.
En zoo legt men nu te Zeebrugge gröoto
waakzaamheid aan den dag.
De laatste onafhankelijke koning der Zuidzee.
Engelsche bladen melden het overlijden van
den pas 46-jarigen koning Go org Tubu II van
Tonga. De Tonga-archipel met zijn nauwelijks
40.000 zielen tellende, maar schoone, fraai-ge-
bouwdo en beterkkelijk zeer ontwikkelde in-
heorasche bevolking gold als het best bestuur
de en best georganiseerde land dor Zuidzee. In
1900 kwam het onder Engefocho protectoraat.
Duitsche handelslieden en ook We>leyaansche
zendelingen hebben vruchteloos getracht, de
onafhankelijkheid van den ongeveer 150 eilan
den en eilandjes omvattende Archipel te hand
haven.
Georg Tuba II was als onervaren jongeling
van 21 jaar in 1893 zijn overgrootvader, een
voortreffelijken regent, opgevolgd. Zijn doch
ter, de vrucht van een „huwelijk uit liefde", zal,
evenals de onlangs gestorven laatste koningin
van Hawaï, nog eenigen tijd althans den schijn
eener koninklijke regeering kunnen handhaven.
Een groot stoomschip In 37 dagen gebouwd.
Uit New-York wordt aan de „Times" ge
seind, dat het ideaal van Sc-hwabb, om in zee
wekerv een nieuw schip af te leveren, geladen
en wel, niet alleenverwezenlijkt, doch overtrof
fen is. Donderdag werd het stoomschip „Tucka-
boe", 5548 ton, geladen overgedragen aan den
kapitein en een bemanning van 37 personen.
Het schip is in vijf weken en twee dagen ge
bouwd. Er werd dag en nacht aan gewerkt door
drie ploegen werklieden, die ieder acht uur
dienst had don.
Het schip was geladen met steenkool en
andere voorraden en do aflevering had plaats
onder .een enthousiast gejuich van de werk
lieden. die het op de Camden-scheepswerf had
den gemaakt.
De „Chicago Tribune" deelt, volgons be
richt van Duitsche zijde, mede, dat Parijs ge
teisterd wordt door een muskietenplaag. „Zoo
talrijk zijn zij", zegt het blad, „dat de prefect
van politio aanplakbiljetten heeft laten ver
spreiden en aanplakken,- waarin don bewoners
wordt medegedeeld, hoe zij zjch tegen deze
plaag kunnen verdedigen Hij adviseert, petro
leum in de gootsteen en en op stilstaand water
te gieten, maar zooals iedereen weet is in Pa
rijs uiterst weinig petroleum te verkrijgen."
In de mijn „General Blumental" bij Reck
linghausen zijn zeven mijnwerkers, die onbe
voegd van een lift gebruik maakten, daarmee
in de diepte gestort. Eerst na 5 uren hard wer
ken, kon men hen ophalen. Een was reeds over
leden en de anderen zijn doodelijk gekwetst.
In de mijn „Deutscher Kaiser" bij Ham-
bom zijn Zaterdag vijftien mijnwerkers als ge
volg van een mijngasontploffing onder neer
stortende kolen bedolven en gedood.
Een trein met verlofgangers liep in het
station Ruphile, bij Arles, op een goederen
trein. Er zijn 8 dooden en 21 gewonden.
In het dorp Bodzanow, bij Wlozlawek ia
Polen, zijn 2ö boerenplaatsen en in Goreniz©
32 huizen en 18 boerderijen afgebrand. Door
een boschbrand in Klausenau bij Konitz zijn
ongeveer 1000 morgen zwaar bout wmield.
De „Deutsche Tagesztg." ontleent aaa
„Prometheus", dat mem, ten einde de spoor
wegen niet nog meer to belasten, met het
transport van petroleum uit Roemenië naar de
centrale rijken, het plan heeft opgevat, een
buisleiding aan te leggen van Ploesti, het cen
trum van het Roemeensche petroleumgebied.
naar de Duitsch-Oostenrijksche grensplaats
Oderberg. Deze leiding zou ongeveer 1200
K.M. lang worden; zij zou in eenige maanden
tijds klaar kunnen zijn. Indien zij eenmaal in
gebruik is gesteld, zal zij 30 tot 40 liter petro
leum por seconde in Oderberg kunnen aan
voeren, dus 2600 tot 3300 kubieke meter per
dag. De bedrijfskosten, de rente en de delging
van het bedrijfskapitaal zouden bij lange na
niot zoo groote sommen verslinden als het
transport per trein.
Volgens de ..Leipz. Neueste Nachr."
heeft Radoslawof verklaard, dat er binnenkort
een begin zal worden gemaakt met den bouw
van eon brug over de Donau, die het Bulgaar-
sche spoorwegnet met het Roemeensche zal
verbinden.
FAILLISSEMENTEN.
B. van den Hoek, Ameterdlam.
Ch. Hoeven, landbouwer, te Moergestel.
J. J. Bouokaert, caféhouder, ie Haarlem.
Wed. F. B., te Rijczaterwoude. Wan
neer de zaak zich heeft toegedragen, zoo
als u het voorstelt, dan wordt u door den
burgemeester of door den directeur van 't
Levensmiddelenbedrijf groot onrecht aan
gedaan en gaan deze heeren buiten hun
wettelijke bevoegdheid. Wij raden u, eens
een Kamerlid op te zoeken en hem de
zaak te vertellen. Vindt hij ook, dat u on
recht aangedaan wordt, dan kan hij het'
wel hooger op zoeken. Voor u is het mis
schien het meest geschikt mr. V. H. Rut
gers op te zoeken. Wilt u de zaak liever
aan een advocaat toevertrouwen, dan kunt
u dit ook doen, doch dit kost n geld.
Abonné te Leiden. -- Secretaris van de
Leidteche geitenfokkersvereeniging is d'e
heer J. M. van der Moolen, Heerenstraat
56, die u gaarne alle inlichtingen verstrekt.
J. L. N.. te Leiden. Om voor machi
nist opgeleid te worden, behoeft u niet
naar Den Haag te gaan. Daarvoor is ge
legenheid aan do Ambachtsschool alhier.
Aanmelden bij den directeur.
Militair te Leiden. Er zijn hier ver
scheidene opkoopers van gedragen klee-
ren. De adressen kunnen wij hier echter
niet geven.
xAbonné te Leiden. Uitwasschen met
salmoniakzeep of geest van salmoniak.
F. A. J. M. K., te Leiden. Mogelijk
hebt u onder uw kennissen een Kamerlid,
die u deze stukken zal kunnen laten in
zien. Is dat niet het geval, dan kunt a
zo inzien aan het daarbij betrokken de
partement. Misschien wil men u ook wel
een afschrift.' er van zenden.
Naar het Engelsch
doer L. G. MOBELEY.
0)
Zij sprak op Hagenden toon, ©n met een
grijpende beweging trok zij een fichu om
naar schouders, die steeds afzakte. ,,Het
schijnt, dat onze klokken, nooit goed gaan,
ging zij voort, „er is geen één gelijk met de
kerkklok, het is dus niet gemakkelijk pre
cies te weten hoe laat het is. Ik begrijp juf
frouw Donaldron natuurlijk niet geheel,"
ging zij met verwonderlijk weinig samen
hang voort, „ofschoon ik zeker weet, dat de
dominee en ik beiden haar met genoegen bij
ons genomen hebben. Ik zou gewenscht heb
ben, dat zij eens uitgehuild had in mijn ar-
mvn, maar zij schijnt volstrekt geen be
hoefte te-hebben uit te huilen. Mevrouw
Rrent keek Harding klagend aan met
oogen, zooals hij vol ergernis dacht-, als een
verschrikte kabeljauw, terwijl zij weder een
vlugge beweging maakte om haar fichu te
grijpen.
„Zij is zoo erg koel," ging de eentonige
tem voort, ,,zoo vreeselijk kalm. Als mijn
moeder was gestorven, toen ik achttien
was, zou ik mij zelf haast uitgeput hebben
van 't schreden maar d© meisjes van tegen
woordig zijn heel anders, zoo vol zelfver
trouwen, zoo geselukt om op zichzelf te
staan."
„Dat is gelukkig ook!" antwoordde Har
ding kalmpjes, en hij bukte om de fichu op
te rapen, waar de eigenares weer d© groot
ste moefc&e mee had zij greep maar om
rich heen, zich niet bewust, dat hot ding op
den grond gefladderd was. „Maar kan ik
baar even een bezoek brengen? Ik wou
baar spreken over haar toekomst en ik
moet a niet van 'uw vergadering afhou
den.
„O, ik zal zoo laat komen," zuchtte zij,
terwijl zij met de eene hand de weerspan
nige fichu vastgreep en hem die andore toe
stak, „en ik was van plan nog zoo velerlei
dingen af te doen op weg door hob dorp.
Wat ben ik toch een gedachbelooze ziel I"
„Ja, een gedachbelooze ziel, dat was se
arme predikant! dacht Harding, toen
hij de vrij slordige hall doorging, en Hopte
aan de deur, cfie mevrouw Brent hem vaag
had aangewezen. Toen hij een stem hoorde
zeggen: „binnen" trad hij de kamer in.
Evenals in de hall was het er niet netjes
het herinnerde hem onbepaald aan de
fichu, die niet op mevrouw Brents schou
ders wilde blijven. Er was niets in de ka
mer, dab met iets anders scheen te harmo
nieeren dezelfde vaagheid, die mevrouw
Brent kenmerkte, hing in deze ontvangka
mer, en 't meisje in 't zwart, dat bij zijn
binnentreden van de sofa opstond, vormde
slechts één wanklank te meer op een plaats
reeds zoo vol wanklanken.
De weinige harmonie in haar omgeving
was de schuld niet van Hilary; toch paste
zij totaal niet in dat milieu, en toen rij hem
te germoet kwam om hem te begroeten, be
greep Harding dadelijk, waarom zij zoo on
begrijpelijk was voor haar gastvrouw. Die
fladderende en prikkelbare dame moest
wel voelen, dat zij geen enkel aanrakings
punt had met dit meisje, wiens kalm ge
zicht en rustige bewegingen haar op een
ander niveau plaatsten.
„Ik kwam u even opzoeken om eens met
■u te praten over uw plannen voor de toe
komst," zei Harding. „Ik wou u liever niet
méér lastig vallen dan noodig was, maar
nu kan het bepaald niet anders."
„Ik moot hier morgen vandaan," ant
woordde het jonge meisje. „Het was heel
vriendelijk van mijnheer en mevrouw Brent
mij zoo lang bij zich te houden, maar nu
mc»et ik natuurlijk gaan. Zou ik kunnen
torugkeéren naar onze vroegere kamers en
werk zien te krijgen? Ik dacht, dat enkele
van de kin deren, waaraan moeder les gaf,
ook wel bij mij zouden komen. Ik was ge
wend moeder met düo lessen te helpen."
„Ik denk niet, dat (fit gaan zou." Har
ding duwde een stoel voor haar vooruit en
ging tegenover haar zitten.
„Ik heb u een bebór plan voor te atollen
een plan, dat ik, als uw voogd, u stellig
zou raden aan te nemen."
„Ik móet heb wel doen,_daar u mjjn
voogd o, en zegt, dat ik moet aannemen,
nietwaar?" zei re, en haar oogen leken
heel groot en peinzend in haar wit gezicht.
„En indien moeder u tot mijn voogd heeft
aangesteld, doe fik ook graag al wat u
zegt."
„Ik beschouw mijzelf als uw voogd," ant
woordde Harding langzaam; „zooals ik'u
reeds zed, er was geen tijd voor formalitei
ten. kan niet beweren, dat u in wette
lijke beteekenis mijn pupil is. Maar in zede
lijke bebeekenis reken ik, dat uw moeier u
onder mijn hoedie gesteld heeft. Zij vroeg
of ik voor uw belangen wou zorg dragen
zij smeekte mij te maken, dat ge in uw rech
ten wordt hersteld."
„Ik weet zeker, dat moeder graag heeft,
dat ik doe wat u van mij verlangt," zed
Hilary heel eenvoudig. „Ik geloof, dat de
wet er niets mee te maken heeft. Ik denk,
dat moeder verlangde, dat ik uw pupil zou
wezen."
„Weet u wel zeker, dat u mij niets aan
de hand kimt doen van wat zij bedoelde
met die rechten van u?"
„Heel zeker. Toen u mij d'en vorigen keer
verbelde wat moeder gezegd had, begreep
ik er hoegenaamd niets van. Het cachet,
dat u mij hebt laten zien, droeg moeder al
tijd. Ze zei, dat mijn vader het haar gege
ven had. Het medaillon met het haar er in
was ook een cadeau van hem, het is zijn
haar. Maar moeder heeft nooit een woord
tegen mij gesproken van onrechten, die
hersteld moesten worden. Daar begrijp ik
in heb geheel niets van."
„Enfin," Harding maakte een beweging
met zijr handl alsof hij het onderwerp weg
wilde schuiven „misschien krijgen we
wat licht in de zaak, wanneer we de papte
nen of brieven nazien, die uw moeder mis
schien heeft achtergelaten. Intusschen heb
ik u een voorstel te doen," en in weinige
woorden vertelde hij haar het plan van me
vrouw Derfield, voor haar allereerste boe
komst in ieder geval.
„O P' was allee, wat Hilary op dot oqgen-
blik zeggen kon„met die lieve dame mee
gaan en bij haar logeeren? Maar kan dat
wel JZou dab wel rijn zooala het hoort, om
daar zoo maar te gaan logeeren? Moet ik
niet zoo spoedig mogelijk werk zien te
krijgen?"
„Ik twijfel er niet aan of mevrouw Der-
field zal een massa voor u te doen hebben."
Harding sprak op ©enigszins bitteren toon.
Hij maakte zichzelf met nadruk wijs, dlat
een vtouw van de wereld van het type van
mevrouw Derfield het meisje behandelen
zou als een juffrouw van gezelschap en
haar voortdurend zou bezig houden. ,.Ik
zou niet denken, dat u een lui leventje
hoeft, te leiden! Maar hij zweeg oven,
,,u zult niet geheel afhankelijk zijn van
mevrouw Derfield. Haar broeder, sir
Luke, beseft zoo diep, dat hij tegen zijn
wil verantwoordelijk is voor al uw ver
driet, dat hij een som gelds op u wil vast
zetten."
„Geld op mij vastzetten? Waarom?"
„Omdat, zooals ik zeg, hij het ongeluk,
dat uw moeders dood ten gevolge had, zeer
sterk ter harte genomen heeft."
Hilary kromp ineen, zij vouwde de han
den stevig samen, maar toonde geen ander
toeken van ontroering.
„Uit hetgeen zijn zuster zegt zou ik den
ken, dat sir Luke zeer gekwetst en bedroefd
zou wezen, indien u dat geld niet aannam.
Hij is een rijk"- manhij begrijpt, dat hij
ten minste een geringe vergoeding kan ge
ven voor de vreeselijke ramp, die u getrof
fen heeft, en ik raad u aan, neem aan wat
hij aanbiedt. Het zal u verheffen boven fei
telijke armoede, en als u ten minstte voor
een tijd bij mevrouw Derfield blijft, kunt u
eens uitzien en uw plannen maken voor de
toekomst."
„Zou moeder willen, dat ik dat geld aan
nam? Zou u denken, dat zij het graag
had?" In Hilary's voorhoofd werd een rim
pel getrokkenhaar oogen zagen hem ern
stig vragend aan.
„Ik denk zeker, dat zij het graag zou
willen," antwoordde hij met overtuiging,
nu zeer zeker van rijn zaakzeer zeker, dat
een moeder, zoo bezorgd voor haar dochter
als Hilary's moeder geweest waa, zou aan
raden iets aan te nemen, dat haar kind ten
minste voor armoede zou behoeden. „Zij
ecu het zeker met mij eens rijn, dat u het
_zoer edelmoedig aanbod van air Luke moet
aannemen, daar ben ik volkomen van over
tuigd." Hij merkte op, niet zonder ingeno
menheid, dat Hilary niet informeerde naar
het bedrag van het edelmoedig aanbod; rij
toonde geen spoor van inhaligheid, noch
zelfs van'eenvoudige wereldwijsheid. En dit
beviel den mensch, die zooals hij het bij
zichzelf uitdrukte, wereldwijsheid tot het
uiterste gedreven had gezien, door de
vrouw, waarop hij vast zijn vertrouwen ge
vestigd had de vrouw, die dat geloovig
vertrouwen had vernietigd ter wille van
weelde en rijkdom.
„Sir Luke is zeer edelmoedig," ging hij
voort, „en als ge bij rijn zuster logeert,
zult ge in een positie rijn, die menigeen u
zal benijden. Ik hoop," op cEt punt be
schouwde hij het als zijn plicht een voog
den raad te geven „ik hoop, dat alles,
wat voor u gedaan wordt, heilzaam voor u
zal wezen."
„Ik zal er mijn best voor doèn," sprak
Hilary ernstig„iedereen is zoo goed voor
mij en ge rijt toch allemaal vreemden.
Denk als je blieft niet, dat ik ondankbaar
ben." Zij stak haar handen uit met een
smeekend gebaar. „Maar het is of de heele
wereld voor mij ingestort is. Sedert moe
ders dood heb ik een gevoel of ik in de duda-
ternis rondtast."
Haar stem trilde, maar haar gericht was
nog kalm en bedaard en toen Harding
langs het smalle pad naar huis liep na do
laatste afspraken met baar gemaakt te
hebben, herinnerde, hij rich mevrouw Der-
fields beschrijving van haar met lichten
spot en een zekere verachting vöor de on
juistheid van oen vrouwelijke verbeelding»
„Dat meisje is dó Lente gepersonifi
eerd!" dacht hij. „Mevrouw Derfield laat
rich 'door haar fantasie meeslepen Ach
kom! dat meisje is een doodgewone jonge
vrouw met een wit gezicht, geen kleur,
geen bekoorlijkheid, bepaald geen schoon
heid. De Lente gepersonifieerdHet mocht
watl Heel beeldlrijk! Heel dwaas!"
HOOFDSTUK V.
Hilda Redburn.
„Herhaal dat alles nog eens, Austdoe."
Freda Marstonjïtond met haar rug naaf
